BRIEVENBUS
Brieven aan de Redactie van de
fdnder-Afdeeling moeten gezonden
worden aan Mevrouw BLOMBERG-
LEEMAN, Marnlxstraat 20.
BRUINOOGJE en MILLIE MOL-
LIE MANDIE. Hoe Gaat 't met
het rijstcplkkertje? Aardig van oom
Willem om dat vogeltje voor jullie
moe te nemen. De broertjes mogen
hem niet plagen. Bruinoogje zal Mil
lie Mollie Mandie den eersten tijd
wel moeten helpen. Wat een pretti
ge herinnering aan je thuiskomst
zal dat bock blijven.
DE I/OOZiE VOS. Ik dacht wel.
dat Je plezier van dien kalender be
leven zou. Je hebt er al gauw een
prijs mee gewonnen. Heb je al mooie
schetsjes gemaakt?
W. v. d. L. Die A. M. J. V. is
een reuze-organisatie geworden.
Heb je dit Jaar nog plannen voor
de Ernst Slllem-Hoeve?
BLAUWOOGJE, DE KLEINE BOU
WER en POPPENVERPI.NFX>STER-
TJE. Ik heb jullie Maartwedstrij
den v/el ontvangen.
NEL v. d. M. Hartelijk dank voor
uw bonnen en plaatjes.
OPTIMIST. Ik denk, dat over
een maand de Betuwe in bloei staat.
I>6 bollenvelden misschien even eer
der. Ja, Jongens- en meisjesnamen
werden in raadsel 4 bedoeld.
GROENDOLINE. Je moogt de
zen naam houden. Er Is nog best
plaats voor een meisje, dat zoo keu
rig schrijft. Je kent het spreekwoord
toch wel: Er gaan veel makke scha
pen in een hok? Je mag zelf ook
raadsels insturen.
DE KLEINE VOGELVRIEND. Ik
hoop toch dat het met vader nu wat
beter gaat en hij geen last meer
heeft van die vervelende hoofdpijn.
Wat ben ik voor Jou blij, dat Je werk
gekregen hebt. Waar werk je nu?
En bevalt het goed?
KAPSTHRTJE. Heb Je de wol
al gebruikt? Ja, dat andere boekje
heb ik ook geschreven. Ilcb Je Zon
dag nog prettig gewandeld. Je moet
van den zomer zeker de directrice
eens op gaan zoeken. Je rull-aan-
vraag kan lk niet plaatsen, want Je
geeft geen adres op.
ZILVERSCHOON Je raadsel ls
goed, maar wel moeilijk.
ALBA. Ja. hier ln den omtrek
a]Jn ook wel meikevers. Zoo'n spel
letje met een meikever aan een
draad i eigenlijk heel wreed. Als Je
^ig bent, denk Je daar niet altijd
Meikevers zijn schadelijk
KRIELKIP. Wat ftjn, dat Je do
Blckosz-omslagen nu hebt. Wat vraag
Ja ervoor?
PRINSES MARSEPEINTJE. Als
ar zooveel keus ls, kun Je moeilijk
keus maken. Dat meisje bofte nog
pens, omdat ze de 6 duizendste be
doek ;ter was*
DU IN KONINGINNETJE Harte
lijk gefeliciteerd met Je verjaardag.
Heb je veel gekregen? Je raadsel ls
goed.
EGELTJE. Dus je weet nu waar
3c woon. Kun Je goed knikkeren?
Leuk, hè, dat Lenie Z. ook Rubrle-
Imrtje ls. Je raadsel ls goed
TAMBOER. Dat is nog eens fijn
zoo n tractatle op school. Wat voor
Wedstrijd hebben Jullie gedaan?
NIKKERTJE. Ik geloof zeker,
dat jc met een goed rapport thuis
«uit komen. Logeer Je ook wel eens
bU Je nichtje ln Utrecht? Wat zal
dat straks een feest ziln bij de
grootouders.
HANSJE TEDDYBEER JIJ boft
maai met zoo'n goede secretaresse.
Heerlijk, dat het gauw vacantle ls.
cüu; behoef Je niet mee; aan huis
kerk te denken
DF. KLEINE SPORTMAN. Jullie
'deelen maar met secretaresse hè?
HEIDEBLOEMPJE. Is de keel
pUn nu over? Je kunt nu aan alles
Wel merken, dat het Late wordt.
Grootmoeder zal zeker een heerlijken
dag hebben op 23 Maart.
EIERETERTJE. Nu voortaan
bij 't wedstrljdwerk aan Je leeftijd
denkeu Benig dat die goochelaar bij
Jullie thuis komt. Hoe ls 1 met je
gmten?
DUINPIEPER. Misschien weet
Je me de volgende week een heele-
boel te vertellen.
GENTIAANTJE. Wat krijgen
Julhc nu een prachtig uitzicht. Is
knocder al een beetje op orde? Ik
denk. dat poes ook blij zal zijn als
alle.; weer netjes ls.
DE I.OOZE VOS Hoe is de
Iprdstrijd geweest? Zijn jullie kam
pioen geworden? Dan ben Je wel een
heel loos vosje.
STRANDJITITERTJE. Je mag
ook tante zeggen. Hoe is 't met je
sommen? Kan Hilda beter rekenen
dan jij? Je raadsels zijn goed.
BOSCHNIMF. Je had voldoende
raadsels. Dat kam raadsel was
hcusch niet moeilijk. Kijk maar naar
de oplossing. Wat heerlijk, dat jul
lie voor 't huls zoo prettig kunnen
spelen.
TROSROOSJE. Neen kind, ik
heb geen tijd om naar dien muziek
avond te gaan.
CROCUSJE. Gezellig, dat groot
moeder zoo dicht bij Jullie woont.
Misschien staat de uitslag van den
Maartwedstrijd nog ln dit nummer.
JAC. II. Kan die Dultsche Jon
gen al Hollandsch lezen? 't Zal lang
niet meevallen om het onderwijs te
volgen Hoeveel voetbalplaatjes moet
je hebben?
DABULAMANZIE. Ik kan je
Ruil-aanvraag niet plaatsen omdat
je geen adres opgeeft.
GLADIOOLTJE. Tot 17 jaar
mag Je aan alles meedoen. Ik her
inner me nog heel goed. dat we een
Watergeus hadden. Hoe maakt hij
het? Woensdag is de laatste dag
voor 't inzenden van jc briefje.
JUFFERTJE ZWEMGRAAG.
Eierotertjc heeft me deze week nog
geschreven. Hoe gaat 't met je zus
ter? Ik weet nog wel. dat ze mee
deed. Ze heefc ook wel eens een prijs
gewonnen hè? Als lk Tulpje schrijf,
zal ik Jc boodschap overbrengen.
LENTEKIND. Woon Je zoo ver
van school? Wat voor plantje staat
er ln je tuintje? Jullie hebben ze
ker een grooten tuin.
BALLENBREISTERTJE. Wat
voor comedlestukje ls er opgevoerd?
Zoo'n feest is wel prettig, maar niet
als 't een afscheidsfeest ls hè? Dit
ls de laatste kleurplaat geweest.
BOERTJE. Nu heb Je veel net
ter en duidelijker geschreven. Cho
colademelk op school smaakt, nog
lekkerder dan thuis hè. Zit dat
nieuwe jongetje naast Je?
KERSTPOP. Je raadsel ls goed.
GANZENHOEDSTERTJE. Na
tuurlijk mag Rika ook Rubrlekertje
worden. Wat heb Je veel verjaars-
cadeaux gckregen.De tasch gaat ze
ker alle dagen mee naar school.
ROZENKNOPJE. Je raadsels
zijn goed. Kan vader zUn arm weer
gebruiken? Hein Stavast is een mooi
book. Heb Je 't Pocsle-album nog
gekregen?
RITMEESTER. Is er veel werk
van jou op de tentoonstelling? Wan
neer iö het feest?
CHR. W 't Doet me genoegen,
dat het bock naar je zin ls. Je raad
sel is goed.
EEN NAAMLOOZE schrijft me, dat
de vorige week haar krantje was
weggeraakt Maar nu is haar naam
ook weggeraakt. En dat is nog veel
erger. Heeft ze die soms Zondag op
het Kopje verloren?
ROZEKROONTJE. Je raadsels
zijn goed. Heb Je Woensdag ook weer
prettig buiten gespeeld? Dat ls wel
een leuk verhaaltje van dat poppe
tje. In welk boek staat het?
SCHRIKKELKINDJE. Je raad
sels zijn goed. Welke dingen heb Je
nog meer gemaakt?
SLAAPMUTSJE. Dat reken-
kunstje is goed. Ja, 't is heel aardig
bedacht.
MICKEY MOUSE. Welken dag
ls grootmoeder jarig' Dan komen
zeker alle kleinkinderen fellciteeren.
Heb Je al gefietst? Doe maar precies
wat dc dokter zegt, dan word Je een
sterke meld.
DE TIJOERKAT. Voor een nieu
we Ruil-aanvraag moet lk opnieuw
je verlangens weten. Poelekc heeft
dat plaatje keurig netjes gekleurd.
W. L. Prettig, dat je nu hulp
hebt. Bevalt het goed? Misschien
krijg Je ln de schoonmaakperiode
nog weer eens een partijtje boeken.
Ga Jc vanavond naar 't concert? Dan
wensch lk Je een moolen avond toe.
JUFFERTJE IN 'T GROEN. Mis
schien mag je ln de Paasr^racantle
nog wel eens naar IJmuW^i-
1IANDWERKSTERTJE. Moeder
zal 't wol druk hebben met die twee
kleine peuters. Is Je slabbetje gauw
af? 't Zal wel leuk zijn met die
eendjes erop.
GRASPIEPER. Voortaan goed
je krantje bewaren.
DIKECTEURTJE. Ben Je nu lid
van B. geworden'
VADERS HULP. 'k Zat te leef
tijd er nog bijzetten. Ik vind. dat
Je al wat goed een brief kunt schrij
ven.
ANSEPANS. In de vacantle krijg
ik zeker een heer grooten brief.
HAAKSTERTJE. Gelukkig, dat
moeder het wedstrijdnummer ge
vonden heeft. Ga je nog naar IJmul-
den? Dan wensch lk Je veel plezier.
Hebben vader en moeder Je werk be
keken op den Ouderavond? Ben Je
nog aan 't knikkeren? En win Je?
BELLEFLEUR. Je schrijft ook
keurig op een schrlftvelletje. Ik wil
best gelooven, dat je na de uitvoe
ring heel moe was.
NEVADA. Hoe zijn de repetities
gegaan? Dat ls zeker een druk week
je geweest. Johan knikkert er na
tuurlijk lustig op los. Ben je niet
een beetje Jaloersch op hem?
DE TWEE BLONDJES. Als 't
van den zomer warm gaat worden,
worden Jullie nog twee bruintjes.
Gaan Jullie ln de Paaschvacantle nog
naar Ellecom? Wat een heerlijk
vooruitzicht. Wat zal jullie nichtje
lekker gesiapen hebben in die mooi
versierde slaapkamer.
HANDBALLERTJE. Jij zult ze
ker deze maand mee mogen loten.
Ga Je van den zomer in Zandvoort
logeeren?
ZWEMSTERTJE. Ik hoop. dat Je
een goede hulp voor onzen bibliothe
caris zult zijn.
KORFBALLER. Ik wensch Je
ln Bergen heel veel genoegen. Kom
maar als een dikke, gezonde korf
baller terug.
WATHRROTJE. En had je
heusch een 10 voor de Fransche
proef? Zoo ver heb lk het nooit kun
nen brengen. De volgende week komt
er een Paaschwedstrijd. Wat een
verjaardagen heb je in 't vooruit
zicht. Leuk, dat je gelijk met je
grootmoeder jarig bent. Je raadsel
ls goed.
W. BLOMBERG—ZEEMAN
Marnlxstraat 20
Haarlem 18 Maart 1932.
KNIPPERDOLLETJE.
door W. B. Z.
(Vervolg)
Even een praatje vooraf. Knip
perdolletje heeft langen tijd vacan
tle gehad, omdat er zooveel te be
antwoorden viel. Maar nu er ln ver
scheiden briefjes naar hem gevraagd
wordt, meldt hij zich weer gaarne
aan. Voor de nieuwelingen en mis
schien ook wel voor mijn oude
klantjes wil ik even in herinnering
brengen, hoe ver we zijn. Op 2dcn
Kerstavond ls oom Bouwe onver
wachts teruggekomen btj zijn zuster
Greet. De kinderen zaten Juist om
den kerstboom geschaard ln 't kleine
voorkamertje. Broer en Zuster heb
ben natuurlijk samen veel te pra
ten. maar 't ijs is niet zoo spoedig
gebroken. Het goede hart van tante
Greet trekt een streep door 't verle
den van oom Bouwe. Hij toont ook
spoedig, dat hij nu geluk wil bren
gen ln de armoedige woning. Er ls
uit Amsterdam van Maartje bericht
gekomen, dat ze 't prettig zou vin
den, als oom haar eens bezocht. Het
heeft Maartje wel moeite gekost dit
te schrijven, want ze weet door tante
Greet hoeveel verdriet oom Bouwe
aan zijn moeder en zusters heeft ge
daan.
Ook uit Schoorl ls een uitnoodi-
ging gekomen van de Verlssen. Ze
kunnen het zich best indenken, dat
oom Bouwe zijn neefje Maarten
graag eens wil zien Nu zal hij den
volgenden dag naar Amsterdam
gaan en wil zijn zuster meenemen
om haar van betere kleeren te voor
zien.
Nu het vervolg van 't verhaal.
„En dat is al niet veel bijzonders,
vervolgde Bouwe. Ik zal zorgen, dat
je betere kleeren krijgt. Waarom
nam je het niet van 't geld van
Loopstra af?"
„De kinderen gingen voor. En er
waren zooveel andere dingen noo-
dlger," zei ze verlegen.
„Zoo schijnt 't altijd met moeders
te zijn. Voor hun kinderen willen ze
desnoods armoe lijden."
„Ja zoo zijn ouders," zei ze
lachend.
„Als lk nu morgen naar Amster
dam ga, Greet, ga dan mee. Vrouw
Mulder wil immers best op de kin
deren passen."
„Je zou in den middag bij Maar
tje komen. Dan zijn er twee naar
school. Vrouw Mulder behoefde dan
alleen voor Dicky te zorgen," over
dacht vrouw Dijkstra hardop.
„Dus 't zal gaan? Wil ik 't gaan
vragen?"
De Muldertjes hadden eerst wel
vreemd opgekeken van dat nieuwe
familielid, waarover nooit gesproken
was. Maar al spoedig bemerkten ze,
dat die meneer Wapstra een aardige
baas was. Voor leder had hij een
vriendelijk woord. Bracht hij wat
lekkers mee voor de Dijkstraatjes.
dan moesten zij meeproeven.
„U is zoo goed voor mijn zuster
geweest," zei Wapstra eens op har
telij ken toon tegen vrouw Mulder.
Vrouw Mulder vond dit de ge
woonste zaak van de wereld. Wat zU
voor vrouw Dijkstra gedaan had, zon
buurvrouw toch even goed voor haar
doen, als 't noodig was?
Nu Wapstra zelf kwam vragen, of
of vrouw Mulder morgenmiddag
wou oppassen, was ze natuurlijk da
delijk bereid.
Eigenlijk vond buurvrouw 't een
feest weer eens heelemaal voor klei
nen Dick te mogen zorgen.
Den volgenden dag was vrouw
Dijkstra al vroeg ln de weer. Alles
moest aan kant zijn, voor ze vertrok
De eenige knappe japon kreeg een
extra beurtje en de mantel eveneens.
Ze wou toch niet te veel afsteken
bij broer Bouwe die er zoo op en top
als een heer uitzag.
Toen ze daar zoo samen in den
electrischen zaten was 't tante Greet
of ze weer Jong waren. Of dat heele
moeilijke stuk leven maar een
droom was. Ze waren vroeger samen
wel eens naar de beestenmarkt te
Leeuwarden geweest. Zij, Greet was
toen nog maar een kleine dreumes.
Maar ze voelde zich veilig bij groo
ten broer Bouwe.
„Waar denk je aan .Greet?"
..Aan vroeger. Weet je nog
En vrouw Dijkstra vertelde van
dien heerlijken blijden dag, dien zo
nooit zou vergeten.
,,'k Weet het niet zoo meer," ant
woordde hij op somberen toon.
Maar hij vervolgde: „De zwarte
dingen, de booze slechte dingen, die
zijn als in mijn geheugen gegrift."
„We hebben mekaar toch weer,"
bracht zijn zuster ln 't midden.
,.Dat ls zoo. En daar moet ik dank
baar voor wezen. Dc verkeerde din
gen wegvagen, dat gaat eenmaal
niet. 't Is net als in ons schoolschrift
vroeger. Wat er stond, moest blijven
staan. Maar was 't fout, dan zotte
je het tusschen haakjes. En daar
onder schreef je, zooals 't moest
zijn."
„Ja, zoo was 't bij meestor Baar-
da," zei tante Greet lachend.
„En zoo zie lk mijn leven. Wat wil
lk veel tusschen haakjes zetten. Wat
moet er veel verbeterd."
,.Dan zou meester Baarda zeggen:
Maak 't maar over. Ik geef er een
kras door," zei tante Greet weer.
„Kon ik *t maar overmaken. Daar
zou ik wat voor over hebben."
Amsterdam was bereikt, 't Was
nog wat vroeg voor het Weeshuis
bezoek.
„Zullen we Bijenkorven?" vroeg
zuster Greet.
„Graag. Misschien kunnen we Jou
daar in mooie spulletjes steken."
„Zoo'n grooten winkel heb je ze
ker in je leven nog niet gezien,"
merkte ze op, toen het groote ge
bouw zichtbaar werd.
..Ik zag ze In Amerika nog wel
grooter," beweerde hij.
Met stralende oogen keek vrouw
Dijkstra naar dc mooie uitstallingen.
Het ongestoord kunnen genieten was
al een ongekende vreugde voor haar.
Ze zou wel overal willen blijven
staan.
„Eerst naar de japonnen en man
tels-afdeellng en dan zoek je voor
onze heele familie maar wat uit."
zei hij.
Met den lift gingen ze naar de
3de etage. Bouwe hielp mee uitzoe
ken. „Deze moet je passen en die en
die," zei hij, telkens wijzend naar
een andere japon.
Min of'meer verlegen volgde vrouw
Dijkstra de winkeljuffrouw, die wer
kelijk behangen was met een keur
van Japonnen.
„Ik wil iets heel eenvoudigs heb
ben," zei ze tot de juffrouw. Al die
mooie kleurige stofjes wou ze niet
eens aanpassen. In het achterstraat-
Je. waar zij woonde, droeg men zulke
chique kleeren niet. En zij waren
daar tot nog toe een der armsten.
In een keurig blauw japonnetje
vertoonde ze zich aan broer Bouwe.
(Wordt vervolgd.)
BIJVOEGSEL
No. 272
AAN ALLEN!
Zondag is het Palm-Paschen. Een
van jullie heeft me verzocht nog
eens wat te vertellen over die stre
ken in ons vaderland, waar men
dan rondloopt met den Palmpaasch.
Ik heb er als kind hier in onze goede
stad Haarlem ook mee rondgeloopen.
Sommigen hadden zelfs een echten
palmtak. Die werd dan uit den tuin
of uit het bosch gehaald. Wie geen
echten palmtak kon bekomen moest
zich maar met palmgroen vergenoe
gen. Versierselen en lekkers waren
dikwijls verschillend. Wel had je in
den top een haantje vdn krenten
brood. Soms aan de zijtakken een
krakeling en papieren slingers. Aan
de uiteinden een sinaasappel, waar-
In een vlaggetje gestoken was. Hoe
bonter versierd, hoe mooier het was.
En dan zongen we:
Palm. Palmpaschen!
Hel, Koerei!
Nog één Zondag
Dan krijgen wij een el.
Een el ls geen el.
Twee el ls een half el,
Drie ei een Paaschel.
In Drente zingen ze:
Haenklen op 'n stokkien,
Biet maor van mien brokklon
Biet maor van mien stukkien broot
Morgen Ls mlen haenkien dood.
En ln Oldenzaal:
Palm. Palmpaschen
De haonder gaen en kraoschcn,
Helkorcl, helkorei,
Als 't nog eenmaal Zondag ls,
Dan krlege we 'n lekker tikel.
In Medemblik versieren ze den
Palmpaaschtak met uitgeblazen
eieren. Ik geloof niet, dat er ergens
ln Nederland zoo blij Palm-Par,chcn
gevierd wordt als ln den Achterhoek
In 't plaatsje Denekamp versiert
men een wagen met palmgroen. si
naasappels en ..vele haentiens op
een stokkien." De meisjes mogen
daar op plaats nemen met haar
Palmpaasch. Daar kan men de
mooiste Palmpaschenstokken zien.
Gevlochten broodkransen, zwanen,
slierten vijgen en krenten of rozij
nen, krakelingen, driehoeken, krui
sen, peperhuisjes met lekkers, klon
tjes kandij, reepjes koek, papieren
knipsels, enz. ziet men ln diversen
vorm en kleur. Vooral veel palmen-
groen. als 't toeken der opstanding,
is altijd aanwezig. Is een wagen niet
voldoende, dan volgen er meer. C»?-
zang en gejubel van jong en oud ver
gezelt den stoet.
Wanneer Palmzondag dc zon
schijnen wil, dan viert men ln vele
Twentsche dorpen het eerste bulten,
feest. Een Vlaamsch spreekwoord
zegt: Een schoone Palmzondag geeft
een* vruchtbaar Jaar.
De Palmpaschenstok wordt weer
ln eer hersteld. Ik geloof, dat dit
goed ls. Want dc Palmpaasch brengt
vreugde en blijdschap en belooft
nieuw leven.
W. B.—Z.
WAAR DE PARELS VANDAAN
KOMEN EN WAAROM ZE ZOO
KOSTBAAR ZIJN
Op den bodem van de zee, heel ver
weg van het strand, stond lang ge
leden een groot palels. Dat palels,
was van den ouden zeekoning, die
daar woonde met z'n drie dochters.
De zeekoning was een leelljkc man,
maar zijn dochters waren nog veel
leelljker. De koning was daar heel
boos om en daarom liet hij het uit
v/raak hevig stormen boven het pa
lels. Alle schepen die er toevallig
overheen kwamen verongelukten. De
koning kende geen genade, iedereen
moest dan verdrinken.
De mcnschen, die de plek kenden,
pasten wel op om daar niet over te
varen, maar er waren er natuurlijk,
die er niets van wisten.
Zoo gebeurde het, dat er op een
dag een groot schip naderde. Op dat
schip waren veel menschen en ook
een koningin met haar dochter. Het
kindje was zoo mooi en lief dat het
overal bekend was. Ook de oude zee
koning wist het en hij werd nog
boozer dan anders, toen hU hoorde
dat het schip ln 't zicht was.
Een kleine zeemeermin had mede
lijden met hot arme prinsesje, want
ze wist, dat de zeekoning haar vast.
en zeker zou laten verdrinken. Vlug
zwom ze toen het schip tegemoet.
Bij het schip gekomen bemerkte ze
tot haar schrik, dat het hevig be
gon te stormen. Ze zag hoe dc men
schen angstig op het dek stonden.
Ook de koningin met haar dochter
tje. De dappere zeemeermin zwom nu
tot vlak bij 't schip Plotseling keek
de koningin de kleine zeemeermin
aan. ZIJ schrok zoo erg, dat ze het
kind in zee liet vallen. De kleine
zeemeermin ving het gelukkig ln
haar armen op.
„Red mijn onschuldig kind," riep
de ongelukkige moeder ln doodsangst
uit. ,.Het zal U geluk aanbrengen."
Op dat oogenbllk liep het schip
vol water en begon te zinken. De
zeemeermin had geen tijd, dc arme
moeder gerust te stellen Ze kuste
het kindje, omdat het onder water
niet stikken zou. Dat was een heel
oud toovcrmlddel en daarop zwom
ze snel weg. Natuurlijk ging ze niet
naar het palels terug, maar bracht
het prinsesje naar een oude wijze
zeemeermin, om haar om raad te
vragen Toen ze daar aankwam, was
de wijze zeemeermin erg blij.
Jü'a kind," sprak ze tot de kleine
zeemeermin, „met deze daad heb je
een wonder verricht." Toen ze dat
zei, begon de kleine prinses bitter
te schreien, en ziehaar tranen
veranderden ln parels!
„Wij moeten deze tranen goed
verstoppen," zei de oude zeemeer
min, „opdat de menschen er niet
achter kunnen komen. Laten we ze
in de oesterschelpen bewaren. Ga nu
gauw terug naar het paleis, voordat
de koning iets merkt, maar breng
altijd alle oesterschelpen die Je vindt
want vóór het prinsesje groot zal zijn
zal ze nog wel eens hullen denk ik."
Dat was het geheim van de parels,
maar de menschen kwamen er ja
ren later, toen het prinsesje allang
niet meer leefde, toch achter. Maar
alle parels konden ze toch niet vin
den, want ze waren heel goed ver
stopt. En dat is de reden, waarom de
parels zoo kostbaar zijn.
LOUS ZAALBERG.
VADERS THUISKOMST.
Het was in 't begin van Mei; de
maand waarin alle vogels een el
leggen en de meeste bloemen ont
luiken.
Alles was ontwaakt, toen de lente
wind door het bosch streek. Overal
scheen het feest te zijn. De vogels
kweelden naar hartelust en de teere
bloemen gaven hun mooiste kleuren
en heerlijkste geuren om de feestzaal
van het bosch aantrekkelijk te ma
ken.
Maar niet alleen ln 't bosch was
het feest. In het huis van de fa
milie van Heerlen was het één en al
beweging en vroolUkheid.
Mevrouw liep met een opgewekt
gezicht rond en verplaatste hier een
vaas met bloemen, verschikte daar
een strik van een bloemenmand.
De kinderen waren gewillig; ze de
den zonder mopperen de boodschap
pen, die Dlentje, het tweede meisje,
hen opdroeg. Ze maakten zonder
klagen en zuchten de moeilijke som
men en thema's, die ze van school
hadden meegekregen.
Dlentje zette geen knorrig gezicht
als ze vaak naar de bel moest loopen
Neen, ze glimlachte en die glimlach
werd grootcr, aL; de deur openging
en vóór haar een Jongen stond met
een bouquet of een bloemenmand,
die voor Meneer bestemd was.
En waarom was dat allemaal zoo?
Waarom werden die bloemen alle
maal gebracht? Ze wisten het allen,
van den 3-jarigen Tonnle tot den
65-Jarigcn tuinman.
Vader kwam thuis Vader, die ka
pitein was op een groot schip, dat een
Jaar onderweg was geweest. De kin
deren hadden het, voor de reis, mo
gen bekijken. En allen, behalve de
toen 2-Jarlge Tonnle. konden zich
nog best herinneren, hoe groot en
mooi het was. En nu zou Vader over
een paar uur thuis kunnen zijn. Ze
gingen niet naar den trein om hem
af te halen. Elk vond het leuker, om
hem thuis af te wachten. Vader zou
met een taxi komen. Toen de klok
het uur aanwees, dat de trein zou
aankomen, riep Moeder de kinderen
om zich heen. Kleine Tonnle kreeg
een ruiker in de hand en zou een
versje opzeggen. De andere kinderen
de 6-jarige Elly. Wlm die 8 en Joke.
die 12 jaar was, schaarden zich ln
een rij, terwijl de 18-jarige student
Dolf zich aan de piano zette. Daar
hoorden allen autogetoeter. De hart
jes begonnen sneller te kloppen.
Maar neen, de auto ging voorbij,
Even later kwam er echter weer één
en die stopte voor de deur.
Moeder nam Tonnle op den arm
zei nog gauw de beginregels van het
versje voor en vlak daarop ging de
deur open. Vader kwam binnen en
met hemeen prachtige hond-
Tonnle bleef even kijken maar hU
herinnerde zich. wat hij doen
moest. Hij deed het zonder haperen
en bood met een grappig knikje de
ruiker aan.
Terwijl Dolf „Lang zal ie leven"
■speelde verwelkomde Vader zijn
vrouw en kinderen.
Torn allen gezeten waren, werd
er heel zacht aan de deur geklopt.
„Binnen!" riep Moeder.
Me* een kleur als vuur kwam Dien
tje binnen, daarachter Anna, do
keukenmeid en als laatste Hendrik
de tuinman. Dientje droeg een
groote fruitmand met een kaartje
er aan, waarop stond: „Van uw be
dienden.
Dien gaf de mand aan Vader. Dio
bedankte er hartelijk voor en hij
bewonderde de mooie gave vruchten
De bedienden wilden weer weggaan,
maar Vader riep hen terug.
„Nu heb lk ook wat voor jullie, en
voor Moeder en de kinderen. Dolf
haal Jij die groote koffer eens uit de
gang Dolf ging en kwam hijgend
weer binnen. „Oef Vader, wat ls dl©
zwaar. Ik kon er haast niet moe
vooruit komen, zei hij. „Wat zal daar
veel moois In zitten!"
„Daar kon Je wel gelijk ln heb
ben," zei Vader.
„Ik zal maar beginnen bij Dien.
Hij gaf haar een klein, vierkant
pakje, waar een doosje uitkwam.
In dat doosje lagen rose watten
en toen die er afgenomen waren, lag
daar een prachtige gouder broche
te schitteren. „Oh," ri- Dien,
„maar Meneer, die ls veel mooi
voor mij."
„Neen hoor, die heb je echt ver
diend. Je helpt Mevrouw zoo goed,
dat je die gerust kunt dragen."
„Nu Meneer, lk bedank U harte
lijk voor dat groote cadeau," zei
Dien.
„En hier heb lk wat voor Anna."
ging Vader verder. Anna kreeg ooK
een doosje, dat iets grooter was en
waarin een prachtig streng bloed
koralen lag.
Hendrik kreeg een zilveren horloge
met ketting dat hij heel mooi vond.
„Waf, waf. blafte opeens de hond,
die bij Vaders voeten lag. „Bob wil
zeker ook aan de beurt komen, lacht©
Vader. „Nu kinderen, Bob. de hond.
ls voor jullio samen. Maar Jullie
krijgt nog wat. Tonnle, kom eens
hier. jongen. Dit ls voor Jou." En
Vader gaf hem een groote Teddy
beer ln zijn handjes.
Zoo ging het van 't rijtje af. Elly
kroeg een groote pop, Wlm een me-
canodoos. Joke een zilveren arm
bandhorloge, en Dolf een gouden
polshorloge Voor Moeder was het
grootste cadeau en wel een pendule
en 2 schoorsteenvazen. Allen be
dankten Vader, heel verrast. Dien
avond ging ieder slapen met de fijne
gedachte, dat Vader weer voor een
poosje thuis was.
WATERROTJE,
oud 12 jaar.
