Radiomuzieh der week.
EEN VOORBESPREKING
BIOSCOOP.
KON. NED.
VOETBALBOND.
INGEZONDEN MEDEDEELIXGEN.
a 60 Cts. per regel.
VARTA-ACCU'S
'N ACCU NOODIG? Wij hebben alle type'« in
voorraad.
UW ACCU DEFECT? Wij repareeren alle merken
■nel en billijk.
N.V. Keiler Macdonald
JANSWEG 42 TELEF. 14049
tranen doen lachen, en dat genoegelijke blijft
zoo tot het eind, zoodat we tenslotte nog-
lachend en r.a-genietend op straat staan
Een gezellige avond met onschuldige pret,
waarbij we niet overwegen, „kan het ooit zoo
in het leven gaan of bestaat het zoo niet?"
maar ons enkel en alleen, laten amuseeren
dus ons zelf zoo passief mogelijk houden, en
dat is ook wel eens fijn niet allee'n, maar ook
noodig voor algeheele ontspanning.
„DE VEREENIGDE 1IAAGSCI1E SPELERS".
door KAREL DE JONG.
Het Concertgebouw-programma vdn Zon
dag brengt allerminst „Neues vom Tage",
maar daarentegen oude kost, die tegen alle
aanvechtingen haar onvergankelijkheid
toont: Weber's Freischütz-Ouverture en
Beethoven's Zevende. Daartusschen in het
cello-concert van Lalo H8231892), dat in
de niet overrijke cellolitteratuur een voor
name plaats inneemt en die vermoedelijk
voorloopig nog wel behouden zal. Want de
cello-virtuozen draaien bij de keuze van een
concert voor cello en orkest doorgaans in 't
zelfde kringetje: Haydn, Saint-Saëns. Dvo
rak, Lalo: een enkele maal komen Schumann
en D'Albert nog eens op de proppen. Veel
meer gangbaars is er al niet: de muffe con
certen van Romberg zijn niet meer te genie
ten en daarom alleen nog als studiemateriaal
in gebruik en de vele andere bestaande cello
concerten zijn óf nimmer algemeen doorge
drongen of alweer vergeten. Tot de eerste
groep kon men het interessante en zeer oor
spronkelijke concert van Corn. Dopper, tot
de laatste b.v. het eertijds nog al eens ge
speelde c.mln. concert van den beroemden
Belgischen cellovirtuoos Jules de Swert
(18431891) rekenen. Opmerkelijk is dat de
solo-litteratuur voor het zangerigste en meest
expressie van alle instrumenten, het instru
ment welks toonomvang bovendien het meest
met dien der gezamelijke menschelijke stem
men overeen komt, juist door de grootste
componisten zoe weinig verrijkt is. Noch
Beethoven, noch Mendelssohn, noch Brahms
hebben er aandacht aan geschonken; ook
van Mozart is mij geen celloconcert bekend,
en deze allen hebben toch heerlijke viool
concerten geschreven. Op het gebied van
kleinere werken voor cello en orkest hebben
vooral de Variations symphoniques van
Boëllmann beroemdheid verworven; in de
laatste jaren hebben wat ons land betreft,
Rudolf Mengelberg en Henrietta Bosnians
waardevolle bijdragen geleverd.
Weber en Beethoven's Zevende op één pro
gramma men kan zich nu nauwelijks voor
stellen dat de componist van „Der Frel-
schütz" destijds zeer weinig waardeering voor
Beethoven's op. 92 had. Volgens de berichten
van tijdgenooten moet hij zelfs, na de pre
mière der Zevende gezegd hebben, dat hij
Beethoven nu rijp voor het gekkenhuis vond!
De extase der Zevende, de humor der Acht
ste verheffen zich zóó ver boven gewoon
aardsch peil, dat ze met conventioneele be
grippen geen rekening houden; Beethoven's
eigenzinnigheid kon niet overal genade vin
den. Het is een geschiedenis die zich, mutatis
mutandis, telkens herhaalt, maar die, hierop
zij nog eens de nadruk gelegd, ook telkens
weer misbruikt wordt als argument om de
afkeuring van allerlei afwijkende producten
te ontzenuwen. Niet elke stelling ls voor om-
keerLng vatbaar en het feit dat vele genieën
aanvankelijk niet begrepen zijn brengt nog
niet mede dat elke onbegrepene een genie is.
Nu Beethoven's Zesde (Warschau Zondag
avond). Zevende (iïilv. Zondagnam.) en
Achtste (Leipzig. MaandagaV.) In één week
uitgezonden is het wellicht voor menigeen
interessant, niet alleen om ze onderling te
vergelijken, maar ook om eens na te gaan
hoe uiterst eenvoudig, om niet te zeggen pri
mitief, de melodische bouw en de harmoni
sche ondergrond van de hoofdthema's en van
vele voorname periodes dezer werken zijn. De
3 hoofddrieklanken op de 1ste, 4de en 5da
trap van de toonsoort gebouwd, vormen na
genoeg de ëenige harmonische basis; veelal
zijn het alleen die van lste en 5de trap (to
nica en dominant). Waarin schuilt dan dc
geweldige kracht dezer themas, dezer wer
ken in 't geheel? Als ik het wist, kon ik het
ook. Ik weet het niet; niemand weet het, of
kan het althans definieeren. Het geniale is
niet voor analyse of formulcering geschikt.
Ook van Beethoven's op. 57 (Sonate appas-
sionate) is de thematische bouw zeer eenvou
dig, in het Andante zelfs de uiterste grens
van eenvoud bereikend. Het thema, dat hier
tot enkele variaties dient, zou men als volgt
kunnen voorstellen: sol. la. sol: do. do, si, do,
dat dan nog eens herhaald wordt. Deze
toonsopvolging ligt echter ten deele eenlgs-
zins verscholen onder hoogere tonen, die een
schijnbaar thema van nog simpeler bouw,
doch aanmerkelijk minder melodische kracht
veroorzaken (sol, la, sol. sol. sol. sol, sol). Bij
het spelen dient men door verschillende nu
anceeringen daarmee rekening te houden. In
de beide Allegro's, die het Andante omlijsten
toont Beethoven een voorliefde voor chro
matische harmonie-opvolgingen: in beide
komt het hoofdthema eerst in de hoofdtoon
soort f min., dan wordt het in ges. maj. her
haald. Opmerkelijk is, dgt die neiging tot
chromatiek, overigens bijBeethoven vrij
zeldzaam, ook in oen ander f, min. stuk, n.l.
het. eerste hoofddeel van zijn strijkkwartet
op. 95 waar te nemen is en dat een in de So
nate op. 57 veelvuldig voorkomend motief
van 3 tonen, waarvan 2 dezelfde en daar
tusschen een, die 1/2 toon hooger of lager-
ligt (dus b.v. c-des-c of e-b-c) ook al in de
finale van zijn eerste klaviersonate op. 2 No.
1. ook al in f. min. geschreven, voorkomt.
Het epitheton „appassionata" is niet door
Beethoven zelf aan zijn op. 57 gegeven. Deze
Sonate zal Zondag door F.lly Noy gespeeld en
door Londen Reg. uitgezonden worden, ge
volgd door het Rondo op 129. een gril uit
Beethoven's laalsten tijd 'gccomp. in 1823.
verschenen in 1828)Dit rondo heeft ook nog
een bijtitel, n.l. „Die Wut iiber den verlornen
Groschen. ausgetobt in elnem Caprice". Me>
vond het in B's nalatenschno; en of men al
dan niet met Von Biilow bij het hooren de
papleren van Beethoven's schrijftafel in ge
dachte liet rondvliegen, zal men het met
Bekker eens zijn als hij zegt. dat daarin
..Beethoven's Erfindungsrelchtum sich eben-
so wie seine an paradoxen Kin fa llen uner-
schapfliche Unterhaltungsgabe in sprühen-
dem Uebermut betiitigen".
Een werk datvrij zelden op de con
certprogramma's voorkomt is de 2de Sym
phonic op. 61 van Schumann (Boekarest,
Donderdag). Niet geheel ten onrechte. Ver
geleken met de voorafgegane symphonieën
in Bes en d min. (resp. als op. 38 en 120 ge
publiceerd) staat de C dur-symphonle op. 61
ten achter wat frischheid en natuurlijkheid
betreft. De componist heeft in dit werk hoo-
ge intenties gehad; hij is door vereerders
deswege tot erfgenaam van Beethoven ge
proclameerd. Maar hij heeft diens Negende
allerminst geëvenaard, laat staan overtrof
fen. Intussehen bevat zijn op. 61 in de twee
middengedeelten mooie momenten, vooral ln
het Adagio, dat ook nog in de finale even
terugkeert. Deze finale ls rijk aan grootsch
ontworpen combinaties; de uitwerking een
ter staat niet met het ontwerp op één lijn.
De uitvoering van Bach's II moll Messe
(Daventry. Woensdag) en Beethoven's Missa
Solemnis (München, Donderdag) op twee op
eenvolgende dagen biedt prachtige gelegen
heid om het zoo verschillend karakter van
belde reuzenwerken te vergelijken. Men heeft
wel eens gezegd: bij Bach's H moll Messe ge
voelt men zich onder de Gotische gewelven
van een reusachtigen Gotischen Dom, bij
Beethoven's Missa Solemnis ziet men niets
boven zich dan het azuur van den hemel. De
vergelijking moge niet volkomen zijn, er ls
toch iets waars in.
Liefhebbers van het clavecin mogen nog
gewezen worden op de mogelijkheid om ae
opperpricsteresse van dit oude instrument,
Wanda Landowska, tweemaal kort na elkaar
te hooren en wel Maandag uit Beromünster,
Vrijdag uit Motala.
MUZIEK.
óe Ledenconcert van Toonkunst.
De reeks der Ledenconcerten van dit sei
zoen vond zijn afsluiting met een door de
Haarlemsche Motet- en Madrigaalvereeni-
ging onder leiding van Sem Dresden gegeven
uitvoering Wat deze eminente toonkunste
naar als koordirigent weet te bereiken heb
ben we in vroeger jaren kunnen hooren, toen
zijn oorspronkelijke Madrigaalvereeniging,
een keurbende van Nederlandsche zangeres
sen en zangers, nog bestond. Dat men aan
de althans grootendeels uit dilettanten sa
mengestelde Haarlemsche vereeniging niet
dezelfde eischen kan stellen als aan een col
lege van vakmenschen spreekt van zelf. Toch
moeten we bewondering hebben voor het
geen Dresden getoond heeft met de Haar
lemsche krachten te kunnen doen. Tegen
over onzuiverheid van intonatie in den
a-capellazang op het beslissende oogenblik
staat de dirigent vrijwel machteloos en hel
is dan ook Dresden niet te wijten dat het
koortje in het eerste nummer, „Ave verum"
van Josquin des Prés, bijna anderhalve toon
zakte; dat de moduleerende harmonieën in
het werk van Diepen broek en de unisoni in
„Laudi alia Vergina" van Verdi niet steeds
zuiver klonken. Daartegenover stonden tal
van oogenblikken, waarin het fijne coleriet
op intensieve studie en stemcultuur wees en
dit zijn wel zaken die des dirigenten zijn.
Door de afwezigheid van enkele goede sopra
nen was het koor eenigszins gehandicapt.
Het begin van den avond klonk weifelend
en niet gelukkig; met het tweede nummer,
„Paree Domini" van Obrecht werden krach
tiger tonen gehoord en bleef de zuiverheid
beter bewaard. Zes- en meerstemmige zan
gen volgden: "één motet en vijf madrigalen,
van welke die van Tollius en Sweelinck bij
zonder goed vertolkt werden; ook de geestige
doch zeer moeilijke madrigalen van Orlando
di Lasso werden verdienstelijk voorgedragen,
hoewel de figuraties nog meer in de perfectie
hadden kunnen worden uitgevoerd. Van de
Volksliederen stond „Le sommeil de l'Enfant
Jésus" zoowel qua bewerking als qua voor
dracht bovenaan: de eenvoudige harmoni
seering deed prettig aan na de eenigszins
gezochte van A. C. Schuurmans bewerkingen.
Aan het slot van „Koladky" onderscheidden
zich de sonore bassen; van den Russischen
tekst heb ik geen woord begrepen.
Na de pauze waren werken van nieuwere
componisten aan de orde. Met het lange
„Stabat Mater speciosa" van Diepenbrock
naderden we den eoncoursstijl, waar we latei-
door „De drie Princessen" van Jan Nieland
geheel en al in verplaatst werden; de brom
stemmen ontbraken -hier ook niet. Het tus-
schen beide nummers in gezongen vrouwen
koor van Verdi heb ik al vermeld; hiervan
klonk het slot zeer mooi. Het laatste num
mer van het programma werd gevormd door
een geestig koorliedje van Ravel.
Vóór het begin der pauze werden aan den
leider twee prachtige bloemenmanden aan
geboden en las cle presidente der Haarlem
sche M.- en M.-vereenigïng een adres voor,
waarin ijuldc en dank aan den dirigent, dank
aan hel. Afdcclingsbestuur van dc M.T.B.d.T.
en de wensen om spoedig Haarlem's roem
ook in het buitenland te kunnen verkondigen
uitgesproken werden. Het op deze woorden
volgende applaus vertolkte de instemming
van het publick met het gesprokene. Der
vereeniging zij nog veel succes bij haar
streven toegewenscht!
K. DE JONG.
DE SJANGHAI-EXPRESS IN HET
REMBRANDT-THEATER.
Een gave, sterke film.
Mariene Dietriech.
Het drukke perron in Peking, de Sjanghal-
express staat klaar vertrekt. Onderweg een
oponthoud door rebellen, de leider wordt ge
dood, d trein gaat verder. Komt met vier
uur vertraging aan. En de reizigers
nemen afscheid en verspreiden zich
weer. Maar twee hunner Sjanghai-Lily
en Donald Harvey blijven samen, voor
goed. Zij hadden elkander jaren geleden ge
kend. waren van elkaar gegaan. Hun liefde
was echter gebleven. Niets waren zij veran
derd. alleen heette Madeleine nu anders.
„Is ereen man geweest?" vraagt Do
nald.
En Madeleine antwoordt: „Om Sjanghai-
Lily van mij te maken, waren verscheiden
mannen noodig
Er zit. iets dlep-tragisch in die woorden,
zooals er in de neele film zit, achter het cor
recte, strakke gelaat van Ilarvey, achter de
mysterieuse kalmte van Madeleine's reisge-
noote. achter de hopelooze, rustelooze oogen
van Sjanghai-Lily, die pas op het allerlaatste
hun rust terug vinden, als de trein, en Sjan
ghai-Lily en Harvey samen de plaats van
bestemming bereikt hebben.
Regisseur Joseph von Sternberg heeft van
deze geschiedenis een bijzonder gave film ge
maakt, gaaf in opzet, gaaf in fotografie, in
dialoog «die werkelijk goed is), in ensccncc-
ring en montage. Hij heeft de juiste sfeer ge
troffen, al dadelijk bij het begin op het
drukke perron, en op suggestieve wijze het
rollen der wielen óver de rails uitgebuit. Er
zit een climax in de film, men leeft intens
en steeds sterker mee, wat al de grootste
lof is, die men een film als deze kan toe
zwaaien. Een krachtige' regie heeft
von Sternberg gevoerd, die tot soberheid in
het spel dwong. Maar tot een soberheid, die
aangrijpend en fel is. Zooals hij deze' film
maakte, zooals Mariene Dietrich, Clive Brook,
Warner Hand, Ann May Wong en anderen
speelden, zoo moést het, het kon niet anders.
En men mag denken over de verhouding
van den dokter met iemand als Sjanghai-
Lily zoo men wil, men zal niet kunnen ont
kennen. dat de kwalificatie „meesterwerk"
hier zeker op zijn plaats is.
Het voorprogramma bevat behalve actueel
nieuws uit alle deelen der wereld en een uit
muntende Fleischer screen song. Sam Barton
op het tooneel. die we een woord van hulde
brengen voor zijn waarlijk: geestig nummer.
Mahasoctji.
Van het ontbonden gezelschap van Dr.
W. Frans, hebben zich een deel der spelers
gecombineerd, teneinde de reeds afgesloten
voorstellingen alsnog te spelen. Zij hebben
zich reeds verzekerd van het opvoeringsrecht
van „Christus Verworpen", J. Vuysters,
waarna ook een Vlaamsch blijspel op het re
pertoire zal worden genomen, zoomede
„Luchtkasteelen" van Frans de Prez.
De leiding is in handen van Pierre Balle-
dux, terwijl verder deel uitmaken o.a Erna
Bailadux Haffert, Annie van Duyn. Bob van
Leersum, Willem v. d. Hoog en anderen.
SPORT EN SPEL
VOETBAL.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEX.
a 00 Cts. per regel.
OMZET-VERGROOTING
Reclamechef uil enkele vrije uren benutten voor
't ontwerpen van docltreiien ie reclame-campagnes
voor winkeliers. Br. nr. 22S7 Bur. van dit Blad.
NED. B-EI.FTAL—SPARTA (Praag) 3—2.
Het Nedeiiandsch B-elftal speelde Vrijdag
avond op het V.U.C.-terrein in Den Haag
een voetbalwedstrijd tegen Sparta (Praag).
Met rust was de stand 11. Het einde kwam
met een 32 overwinning voor de Hollan
ders, In het B-elftal speelden o.a. de drie
R.C.H.'ers Geutskens, Verkerk en Smit.
STORMVOGELS—HAARLEM.
Stormvogels speelt morgen een vrienschap-
pelijke wedstrijd tegen Haarlem.
Stormvogels komt aldus uit:
De Waard.
Haak, v. Gelder,
Effern, Langbroek, v. a. Velde,
v. d. Steen, Prins. Schcorl, Ketting, v. d. Steen.
Haarlem stelt er het volgende elftal tegen
over:
Kammeijer, Van Polanen, Breeuwer,
Bieshaar. Iseger,
Vreeken, Buissink, De la Mar,
Huijsmans. P. van Daalen,
Kaan.
Zondagmorgen wordt in het Rembrandt-
theater het eerste deel van den Maha-Cyclus
vertoond van I. A. Ochse. Wij vestigen de
aandacht op deze film, die de schoonheden
van Java's vulkanen en Bali toont.
LUXOR THEATER.
„Kameradschaft".
Het Luxor theater komt wij hebben het
reeds in een voorbespreking geconstateerd
deze week weer met een schlager, de anti
oorlogsfilm „Kameradschaft".
De toeschouwers beleven een mijnbrand
in het mijngebied aan de Fransch-Duitsche
grens. In de Fransche mijn worden honder
den Franschen meteen ontzettenden dood be
dreigd. Dan trekken Duitsche reddingbriga
des er op uit, om aan de vroegere vijanden
uit den oorlog hulp te verleenen. Kamerad
schaft! De oude haat is vergeten, betere ge
voelens spreken. Mannen die tezamen in de
brandende mijn geworsteld hebben om aan
den dood zijn prooi te ontrukken, kunnen
niet meer in den oorlog elkaar naar het leven
staan. Kameradschaft! het is een eed voor
de toekomst!
Er komt in deze anti-oorlogsfilm heel wei
nig oorlog op het doek. Maar genoeg om de
toeschouwers het besef bij te brengen, dat
een uur offensief in een modernen oorlog
misschien nog meer ellende brengt, dan een
dozijn mijnrampen.
De mijnwerkers roepen uit: het mijngas en
de oorlog zijn onze vijanden! Tegenover het
verraderlijke mijngas staan zij machteloos,
maar zij bezweren elkaar te zullen strijden
voor de nooit-meer-oorlog-leus.
En die deze film gezien hebben roepen met
hen uit: Kameradschaft!
De vredesvrienden hebben in de film een
machtige steun gekregen!
Ook als filmwerk kan „Kameradschaft" ge
prezen worden. De vervaardigers zijn er uit
stekend in geslaagd om dc verschrikkingen
van een mijnramp uit te beelden de ellen
de onder den grond van de mijnwerkers die
om het behoud van het leven worstelen, en
de ellende boven op den grond onder de
vrouwen en kinderen, die in bange onzeker
heid verkeeren over het lot van hun mannen
en vaders.
Voor de pauze werden eenige kluchten ge
draaid, „Vliegenthousiasten" en „het Spook-
hotel". Vooral deze laatste film brengt wat
de titel belooft. Verder is er nog een aardige
teekenfilm en het interessante Luxor-nieuws.
Wij zijn overtuigd, dat deze week duizen
den naar Luxor zullen trekken.
CINEMA PALACE.
Das blonde Glück vom Mode-
haus. Pracht-prestatie van
Max Adalbert als Professor Cal-
vari, de helderziende.
Zonder eenig voorbehoud kunnen we het
programma van Cinema Palace deze week
warm aanbevelen. De wekelijksche „geïl
lustreerde couranten" met hun belangwek
kende beelden, een wel bekende, niet nieuwe,
maar niettemin zeer géwaardeerde Max Flei
scher geluidsteekenfilm, op het tooneel de
„Fanella's, the Man with the BruSh", een
schilder, die voor de oogen van het publiek
met zijn borstels een verrukkelijk landschap
schildert, waarvan hij met eenige vernuftige
borstelstreken een smederij maakt, welke op
weer even handige' wijze in korten tijd wordt
omgetooverd in een gevangeniscel.
Het succes van den avond is echter de
hoofdfilm „Das blonde Glück vom Mode-
haus". Zie hier de inhoud:
Gerda Heberlein (Marianne Winkelstern)
en Ellie Wallis (Trude Berliner) zijn winkel
juffrouw in een heerenmodezaak. Gerda's
vader (Max Adalbert) is op kantoor bij Mr.
Hans Agerty (Johannes Riemann). De zaken
van Agerty gaan verschrikkelijk slecht, de
cliënten laten op zich wachten, voor de be
dienden ziet het er daardoor ook lang niet
fraai uit. Gerda's vader. Anton Heberlein. put
zich uit in het bedenken van een mogelijke
oplossing en slaagt daarin wonderwel. Intus
sehen heeft Gerda in de bus kennis gemaakt
met Mr. Agerty, op een feest van haar sport
club ontmoet ze hem weer, ze wil niet, dat hij
weet. dat ze dochter is van Agerty's employé,
Haar vriendin, die tusschen twee haakjes over
heel wat meer durf en fantasie beschikt dan
zij, stelt haar aan hem voor als Gerda von
Frankenstein, een filmactrice uit Weenen.
Agerty doorziet heel gauw het leugentje, maar
hij doet of hij het geloofd, daardoor komt
Gerda herhaaldelijk in moeilijkheden, waar
uit. ze zich, zonder de hulp van haar zooveel
handiger collega'tje Ellie, maar heel lastig
weet te redden.
Intussehen is de bijna verloopen praktijk
van Agerty, zich op een onverklaarbare wijze
aan het herstellen, hij krijgt het zoo druk,
dat hij voortdurend zijn personeel heeft moe
ten uitbreiden. HU komt er achter, dat hij
zijn cliënten te danken heeft aan een ge
heimzinnige persoonlUkheld, nl. prof. Calvari,
een helderziende. De wijze waarop prof. Cal
vari achter de levensbijzonderheden van zijn
klanten komt, is werkelijk ingenieus gevon
den. zijn bezoekers staan paf, zijn roem ver
breidt zich.
Tot- dc grappigste gedeelten van de film be
hoort ongetwijfeld Adalbert in zijn functie
van Professor Calvari. In zijn professor ar
huis spelen zich scènes af, die dc bezoekers
Het programma voor Zondag.
H. F. C.Gouda.
A.s. Zondag is de groote trek natuurlijk
naar het fraaie terrein aan de Spanjaards
laan, waar H.F.C., onze oudste eerste-klas-
ser (want zoo mogen we nog altijd de Good
old noemen) zal probeeren haar laatste kans
om in de eerste klas te blijven, te benutten.
Daartoe zou ze moeten winnen van Gouda,
die natuurlijk eveneens alles ln het werk
zal stellen om het op tweeden Paaschdag
tegen D.H.C. verloren terrein te herwinnen.
Het wordt reeds vrijwel als vaststaand aan
genomen. dat H.F.C. het niet halen zal en
dat zij haar zoo moeilijk heroverd eerste
klasserschap aan D.H.C. zal moeten afstaan.
En als men naar het tot dusver verkregen
resultaten ziet, moet toegegeven worden dat
er veel reden voor dit pessimisme bestaat.
D.H.C. heeft immers reeds twee van de vier
promotiewedstrijden op overtuigende wijze
gewonnen: met cijfers die aan duidelijkheid
niets te wenscher. overlaten. Een even sterke
vóór- als achterhoede. Bij H.F.C. is dit
helaas niet het geval. Haar verdediging
daar is iedereen het over eens is prima.
Menige club zou zulk een drietal wel willen
bezitten. Maar haar voorhoede heeft ook
weer in den wedstrijd tegen D.H.C. te Delft
gefaald. Veel vertrouwen wekt dit dus niet.
Maar nu men ondervonden heeft, hoe hard
er in deze zware competitie gewerkt moet
worden, zal men waarschijnlijk wel anders
aanpakken. In ieder geval moet nu eindelijk
eens die hatelijke nul uit de uitslagcijfers
verdwijnen. De elftalcommissie is blijkbaar
deze meening eveneens toegedaan; zij heeft
de samenstelling van de voorhoede geheel
gewijzigd, zooals men ln één onzer vorige
nummers heeft kunnen lezen. De nieuws
gierigheid is natuurlijk groot of deze op
stelling nu zal voldoen. Op denzelfden weg
kon echter niet meer voortgegaan worden.
Op het oogenblik. dat dit geschreven wordt,
is het nog niet bekend, of Van der Meulcn
van de partij zal zijn.
We wenschen H.F.C. met deze laatste kans
veel succes toe.
De wedstrijden om het landskampioen
schap worden voortgezet met de ontmoetin
gen Veendam—Ajax en P.S.V.—Feijenoord.
Dit wordt waarschijnlijk weer de vierde
nederlaag voor Veendam en de derde over
winning voor Feijenoord.
Zandvoort speelt haar tweeden wedstrijd
in de promotiecompetitie derde klasse. Het
geldt thans een uitwedstrijd tegen Water
graafsmeer. die door de bezoekers wel ge
wonnen zal kunnen worden.
Er is ook weer een flink aantal wedstrij
den voor den Ncd. Voetbalbeker vastgesteld.
Bloemendaal speelt o.a. thuis tegen Roda;
R.C.H. in Utrecht tegen U.V.V.: Kinheim in
Amsterdam tegen de onbekende club S. A.
V. M.; de Kennemers te Rotterdam tegen
Feijenoord (waarbij de ontvangende club
natuurlijk wel met haar tweede elftal zal
verschijnen) en V.S.V. heeft een thuiswed
strijd tegen Avanti.
De voetbal wordt dus nog lang niet op
geborgen.
E. D. O. II—'T GOOI II
Promotic-Degradatie
A.s. Zondag speelt E. D. o. n haar tweeden
wedstrijd tegen 't Gooi II. K. F. C- II heeft
zoowel van E. D. O. als van 't Gooi verloren
en is dus vrijwel kansloos. Een overwinning
voor E. D. O. beteckent dus een flinke voor
sprong. De opstelling is als volgt:
Van Roon.
S. v. d. Laan. N. N„
Steffens Jr.. Lasschuit. Jansen.
C. dc Waard, v. Norde, v. d. Hurk. H. Koene
Calandt.
V. S. V—AVANTI.
Voor deze bekerontmoeting komt V.S.V.
als volgt uit:
v. d. Wint.
v. Zutfen. v. d. Griendt,
P. Wey, Jac. Wcy, Heyermans,
de Wolf, Michel, de Koning, de Wolf.
Hillekamp.
V. V. v.—R. C. H.
Men schrijft ons:
R.C.H. gaat Zondag in het strijdperk voor
den K.N.V.B.-beker legen een oud-tegenstan
der uit de eerste klasse. Het toeval wil dat
destijds, toen de Racing nog derde klasser
was en U.V.V. zijn groote jaren doormaakte
in de eerste klasse, eveneens een bekerwed
strijd gespeeld is ln Utrecht tusschen deze
beide clubs, welke wedstrijd toen door U.V.V.
werd gewonnen met 31. Thans zal de uit
slag wel andersom zijn; althans we verwach
ten dat de R.C.H.'ers hun kans om den be
ker te winnen niet zullen laten vallen door
een nederlaag.
Het elftal komt als volgt uit:
Kos,
Pre vost. Krom.
Hessels, Ruis. N. N.,
Hanse, Ruigrok, Verkerk, Smit, Paape.
HAARL. VOETBALBOND.
HET PROGRAMMA VOOR ZONDAG.
Afd. I A:
Haarlem 3Ripperda 10 uur.
R.C.H. 5Kennemers 2 10
DamiatenSpaarnestad 10
Gem. terrein Middenweg.
E.D.O. 3—R.C.H. 3 10 uur.
Kinhelm 2—D.W.O 10
Afd. I B
Haarlem 4Stormvogels 3 10
Promotie-competitie
2e klasse
E.D.O. 4H.F.C. 4 10 uur
terrein R.C.H.
Promotic-competitie
3e klasse.
Afd. I.
Kenau—Ripperda 3 10 uur
terrein Spaarnevogeis
Afd. 2.
Spaarnestad 2I.V.O. 2 10 uur
terrein D.O.A.
Gewone competitie.è
Afd. 2 A:
DrosteKennemers 3 10 uur
Schoten 2aHaarlem 5 10
Kinheim 3Droste uitgesteld.
Afd. 2 C
Bloemendaal 4R.C.H. 6 10 uur
Zandvoort 3D.O.A. 10
Afd. 3 F.
DeCeO 3—Hillinen 4 10
Afd. 3 G
Damiaten 2Zeemeeuwen 5 uitgesteld
Afd. 3 H.
V.S.V. 5—Spaarndam 4 12 uur
Droste 2VI. Vogel e 2 uitgesteld.
Afd. 31
D O A. 3—D.I.O. 4 uitgesteld.
T. H. B.—Damiaten 3 10 uur
Junioren-competitie.
Afd. C.
Zandvoort bSpaarnevogeis
Kenau—Haarlem c
12 uur
10
Afd. D
D.I.O.—EDO. b 3
Bloemendaal dI.V.O. 10
Wedstrijd programma voor Zaterdag 2 April.
Zaterdag-competitie.
Afd. A:
Ulysses—Z.S.V. 4.30 uur
Afd. B.
V.E.W. 2Ke n nemerland 3 3 uur
Ulysses 3Z.S.V. 2 2.30
Adspiranten-competitie.
Afd. A.
D.S.K.—R.C.H. a 3 uur
Afd. D.
Spaarndam bED O. d 3 uur.
I.V.O. 2—SPAARNESTAD 2.
De Promotiewedstrijd I.V.O. 2Spaarne
stad 2 wordt niet gespeeld op het D.W.O.-
terrein aan den Vergierdeweg, maar op het
D.O.A.-terrein aan den Meerweg om 10 uurr
DE SCHOOLWEDSTRIJDEN.
Vrijdag werden nog de volgende wedstrij
den gespeeld, die noodig waren om de elf
tallen voor den eindstrijd aan te wijzen:
Halve eindstrijd.
19 Ambaschtsschool 6Nijverheidsschool 3
(IJm.) 44. (Ambachtschool wint).
Afd. D.:
Halve eindstrijd (Verliezers).
70 O.L.S 27—O.L.S. 5 4—1
Halve eindstrijd (Winnaars).
68. HoutmanschoolU.L.O. A 7 30
69 O.L.S 33Ambachtschool 12 21
O.L.S. 38 kwam nu voor de vierde, achter
eenvolgende maal in den eindstrijd. Een
keurige prestatie. Hun eindstrijd gaat nu
tegen de Houtmanschool.
Tot onze spijt is er gisteren een fout in dc
uitslagen geslopen.. De scheidsrechter van
den wedstrijd afd. B. U.L.O. A I—H.B.S. II
CVelsen) gaf als uitslag op 21, terwijl dit
moet zijn 12. Het betrof juist een halven
eindstrijd, zoodat als finalist opgegeven werd
U.L.O. A. terwijl dit moest zijn HB.S. II
(Velsen).
De eindstrijden voor heden zijn als volgt:
10 uur Middenweg: Eindstrijd Verliezers:
H-B.S. A 6—O.L.S. 27.
10 uur R.C.H.-terrein: Eindstrijd Afd. B:
H.B.S. B I—H.B.S. 2 (Velsen).
10 uur R.C.H.-terrein: Eindstrijd Afd. C:
H.B.S. A 3Ambachtsschool 6.
2 uur R.C.H.-terrein: Eindstrijd Afd. D:
O.L.S. 38—Houtmanschool.
3 uur R.C.H.-terrein: Eindstrijd Afd. A:
H.B.S. I (Velsen)—Gem. Lyceum I.
HONKBAL'
BEGIN VAN IIET SEIZOEN.
Naar wij vernemen hervat ook dc H.H.C.
haar oefeningen op Zondag 3 April. Voorloo
pig wordt alleen des Zondagsmiddags ge
oefend op het Gemeentelijk Sportterrein aan
de Kleverlaan,
