FEMINA
ABR. MEIJER
DE FAMILIEBAND
„Zij "Crème
Haarl
em s
Dag bI a d
MHinffliioaiiiionunniaiaiJiiijuiiiiuiijiMijJiJiiijiiiiiiJijiuiiiiiiiiiii'iUiUiiiiiiiini
DRIE KINDERJURKEN.
Jf/i-
Natuurlijk, het is al Paschen geweest, dus
beginnen de kinderen heel hard over nieuwe
jurken te prakkizeeren voor warmer dagen.
Want iedere vrouw, die zoo'n paar van die
dames -in - den - dop onder haar kinderen heeft
weet maar al ie goed, dat, al zijn ze ook nog
zoo klein, de roep van de mode toch heusch
niet hcelemaal aan hen voorbijgaat. Om dan
aan die behoefte aan nieuwe kinderjurkimo-
dellen tegemoet te komen, geven we er deze
week een drietal, die zeker ook bij de kleine
toekomstige eigenaressen ervan in den smaak
zullen valien. Links hebben we in de eerste
plaats een jurk van groene crêpe, waarbij als
het ware een Berthekraag een deel van' het
voorpand uitmaakt. De schouders en de bo
venarm vallen er onder, zoadat er geen mou
wen noodig zijn. Het rokje is van voren met
links en rechte een groep plooien, van ach
teren met éCn enkele groep. Voor een meisje
van 10 jaar heeft men voor dit model (patr.
nr. 3413) 2 M. stof van 1 M. breed noodig.
Men ziet dat bij al deze modellen platte
plooien, zoowel als klokken en stolpplooien
een belangrijke rol spelen. De kinderen moe
ten nu eenmaal flink de ruimte in hun klee-
ren hebben. Dat ziet men ook bij het 2e mo
del, midden op het plaatje. Dit jurkje is van
blauwe shantung met een groole Berthe
kraag, die weer de schouders heelemaal be
dekt. De jurk is verder met een heupstuk,
waaraan van voren met een punt het rokje
met kleine ingestlkte plooitjes is aangezet.
Voor een meisje van 8 jaar heeft men voor
dit model (patr. no. 3414) 1.75 M. stof van
1 M. breed noodig. En dan komt de Benjamin,
van het gezelschap.. De kleinste, maar daar
om zeker nog niet de minste. Ze heeft een
jurk van wollen mousseline met een kort
lijfje, dat tamelijk nauw sluit, en waaraan
het rokje met groote stolpplooien, is gezet.
Wanneer deze jurk moet dienen voor een
jongedame van zes lentes heeft men bepaald
1,60 M. stof van 1 M. breed voor dit model
(patr. no. 3415) noodig.
Tenslotte nog een kleine opmerking over
de voorjaarsmode voor ons, grooten. De blou
se speelt in het nieuwe seizoen, door de vele
tail leurtjes, een zeer belangrijke rol. Dit be
grip blouse is dit seizoen erg rekbaar. Men
vat er onder samen de bovenste helft van
onze costuums, van de lange blouse tot aan
het kleine plastron of vestje, dat nauwelijks
uit de japon te voorschijn komt. Men ziet nl.
z.g. „hooge" rokken, die veel weg hebben van
de vroeger zoo populaire „overgooiertjes",
rokken, die voor een groot deel over de
blouse vallen. Men ziet echter ook wel
costuums, waarbij de rok juist maar even
reikt tot boven de heup. Men gelooft, dat de
ze veel gedragen zullen worden, omdat deze
gelegenheid geven.om de meer algemeen be
ter staande lange blouse te dragen, die de
taille-lijn bedekt.
MADELEINE.
Van deze kinderjurken zijn knippatronen
verkrijgbaar a 65 cent, postwissel zenden aan
De Beurs. Amstellaan 66, Amsterdam, Zuid.
Op het strookje nauwkeurig vermelden:
Naam en adres van afzender, nummer vaa
het gewenschte patroon en leeftijd van het
kind.
DE GLASGORDIJNEN
De rolgordijnen hebben in den loop van
den tijd plaats gemaakt voor de tulle glas
gordijnen. Heeft, men zijn huis nu vlak op
de zon liggen, dan doen blauwe lancaster
gordijnen nog goeden dienst, doch meestal
zullen ze in ons klimaat wel heel hoog op
getrokken blijven. De vitrages heeft men in
zooveel variaties en kwaliteiten dat men veel
warenkennis noodig heeft om te zien of
men inderdaad waar voor zijn geld krijgt.
Vrouwen die veel van handwerken en er
ook den tijd, maar vooral den moed toe
hebben, kunnen zelf hun glasgordijnen
maken. Zij hebben daarvoor noodig grove of
middelsoort tulle, waarin zij nu randen en
motieven kunen doorstoppen met witte
koordzijde. Deze doorgestopte gordijnen kan
men tegenwoordig ook in buitengewoon
mooie uitvoering kant cn klaar koopen, maar
het is een groote voldoening om zelf te heb
ben gemaakt.
Meer en meer zien wij de gekleurde vi
trage toegepast. De vitrage met gekleurde
randen zijn er niet zoo goed ingegaan, omdat
deze gordijnen eigenlijk meer geschikt waren
voor de slaapkamer, maar de geheel terra
cotta, zachtgroene of lila vitrages zien wij
veel toegepast. Ook goudbruin schijnt een
gel.efde kleur te zijn. Maar toch zijn de
mooie tulle gordijnen, vaak geborduurd,
mooier dan de gekleurde.
De bevestiging aan de roede vindt op ver
schillende manieren plaats. Men kan een
roede door het zoompje schuiven, dat is wel
het meest eenvoudige, maar ook ringetjes
aan den reeds genaaiden zoom bevestigen.
De laatste Jaren heeft men zgn. knijpere
in den handel gebracht, waaraan een ringe
tje zit. Men knijpt het klauwtje in den
zoom, waardoor vanzelf het ringetje naar
boven komt. Men hoeft nu niets te naaien
en bij het wassclien van de gordijnen kan
men eenvoudig dc knijpers van het gordijn
afhalen. Inplaats zipken of koperen roeden
heeft men ook dc gebruine metalen roeden,
die roestvrij zijn cn niet gepoetst behoeven
tc worden. Een garnituur van dit dQnkero
metaal «staat zeer fraai tegen het licht
geverfde hout van het raam.
IETS OVER VERVAARDIGING
VAN MACARONI EN VERMICELLI
Het gekke van het geval is dat er nog men-
schen bestaan in deze verlichte tijd, die in
ernst meenen dat macaroni in struikjes
groeit. Ik heb een reiziger in macaroni en
vermicelli gekend, die bij zijn klanten fan
tastische beschrijvingen, gaf van valleien vol
macaroni-struiken, die dan, in de zon ge
droogd, het bekende product opleverden!
In den grond zijn vermicelli en macaroni
hetzelfde; dat wil zeggen, de grondstof is
dezelfde, het verschil zit alleen in de dikte,
waarin die grondstof wordt geperst. Als voor
naamste materiaal voor de fabricage dient
bij de goede soorten: griesmeel, waarvan dan
tarwegriesmeel nog het beste is. De min
dere kwaliteiten zijn van aardappelmeel ge
maakt. Natuurlijk zit er nog wel een zeker
percentage andere stoffen, in, maar dat is
toch niet van belang.
Nu doet zich het eigenaardige feit voor,
dat de Hollandsche afnemers gewend zijn
aan gekleurde vermicelli en macaroni- en
dan liefst sterk gekleurd. Hoe geler, hoe
mooier. De warenwet eischt bovendien, dat de
goederen gekleurd zijn, maar nu zien we
hoe juist de betere soorten, b.v. de Fransche
en sommige Italiaansche kwaliteiten, die
dan van tarwegriesmeel gemaakt zijn, de
kleurstof niet opnemen.. De aardappelmeel-
producten daarentegen nemen heel gemak
kelijk kleur op; ergo wordt er uitsluitend
naar de kleur gekeken en noemit het publiek
de felgele vermicelli „mooi", en wil niets we
ten van de bleekere soorten, dde vaak juist
van veel betere kwaliteit zijn, maar alleen de
verfstof niet zoo goed hebben opgenomen,
juist dóórdat zij van betere grondstoffen ge
maakt zijn!
Daarbij komt, dat Frankrijk nóch Italië
de gekleurde vermicelli kennen. Voor zoover
ik weet, is dat iets van Holland. De Duiten -
landsche vermicelli-fabrikanten hebben dan
ook de grootste moeite om hun producten
geheel naar den zin van hun Hollandsche af
nemers te kleuren. Vaak komt het voor, dat
zoo'n fabrikant rondweg weigert zijn product
te „bederven" door kleurstof; en ik voor mij
eet ook liever zuiver „beige" vermicelli en
maraconi dan al dat gekleurde goedje. Nu
zijn wij wat dat verkleuren aangaat, niet de
eenigen die er een eigenaardige smaak op
nahouden. In Egypte b.v. moet de vermicelli
groen gekleurd zijn, wil ze verkocht wor
den. 't Lands wijs, 's lands eer!
Om op de macaroniboompjes terug te ko
men: er wordt dan een deeg gemaakt van
griesmeel, al of niet met aardappelmeel
vermengd, en nog wat: dat „nog wat" is dan
het geheim van den fabrikant. Dit deeg wordt
in groote troggen vermengd en dan, alles
machinaal natuurlijk, door kuipen geperst,
waarvan de bodem bestaat uit een schijf met
gaatjes. De griesimeelmassa komt dus door
de gaatjes in lange draden naar buiten. On
der den bodem roteert en een twee schijf,
waar een segmenit uitgesneden is, en deze
snijdt de draden op regelmatige afstanden
door. Die draden worden dan op stangen te
drogen gehangen in een zorgvuldig gecon-
troleerende temperatuur bijgesneden, verpakt
en de wereld ingestuurd. Voor het kleuren
moet de verfstof natuurlijk direct in het
deeg gemengd worden. Het kan zijn, dat het
hier anders toegaat, maar zóó ongeveer zag
ik het in een Fransche fabriek. Nu hangt het
natuurlijk van de grootte der gaatjes af, de
druk die er achter zit en de afstand waarop
de tweede schijf ronddraait, wat voor soort
macaroni of vermicelli wij krijgen. Hier zijn
neg maar heel weinig soorten bekend; in het
buitenland vinden wc allerlei kleine soorten
macaroni, juist voor schoteltjes en dergelij-
ken zoo geschikt, die hier totaal onbekend
zijn, en ook geen succes hebben, gezien onze
behoudende aard. Door persing en walsing
van de deegpap weet men allerlei variaties
te bedenken, terwijl globaal genomen de
groep ..Teichwaren" te verdeelen is in ver
micelli (draden), de macaroni (pijpjes), de
noedels (lintmodel, dus plat en niet hol) en
de tusschensoorten. Ook de verpakte maca
roni is hier nog betrekkelijk weinig bekend.
Geïrriteerd zijn.
Een persoon, die ons irriteert is in ons oog
verfoeilijker, dan een regelrechte vijand!
Iedere vrouw kent wel de juiste beteekenis
van het woordje „irriteerend", wij maken er
veelal zelfs een overvloedig gebruik van en
onze gesprekken zijn er mee doorweven. Er
is veel. wat ons irriteert, niet waar?
Het is de manier van de kamer binnen-ko-
men-vallen van onze oudste, de dienstbode
Irriteert ons als ze lustig haar liedje in de
keuken uitgalmt, de bel irriteert, de regen,
de bakker, de telefoon, kortom alles, alles kan
ons op z'n beurt irrlteeren!
Zoodra de mensch gaat realiseeren. dat hij
zenuwachtig is, begint hij dat nerveus-zijn
toe te schrijven aan oorzaken, die min of
meer er toe 'hebben bijgedragen zijn zenuwen
te prikkelen, en daar er een zekere voldoe
ning in ligt eens hartgrondig te verfoeien
waarvan we niet houden, klampen we ons vast
aan het stopwoordtje „irriteeren".
Vooral in onzen tijd zijn we allen meer of
minder geïnfecteerd met ergernisjes, waar
door we ons „geïrriteerd" voelen cn dikwijls
gaat heel onze verontwaardiging uit naar de
vaak onschuldige oorzaak van onze wrevel,
n plaats van naar ons zelf!
HET GEBRUIK VAN KURKEN
Kurken komen in een huishouding voor
allerlei doeleinden voor, maar een goede
manier om ze te reinigen op een afdoende en
doelmatige wijze, is er feitelijk niet. Men
kan de kurk wel in een zeepsop schoon
maken, of afboenen, of op de oen of andere
manier reinigen, maar do weinige doordring
baarheid geeft vele moeilijkheden.
Om echter dc kurken volkomen te sterili-
seeren, zoodat men ze voor inmaakflesschen
cn dergelijke aan bederf onderhevige voor
werpen kan gebruiken, neemt men een for-
maline-oplossing van 20%, waarin men de
kurken langzaam kookt. De pan waarin men
dc kurken sterillseeren wil, moet goed af
gesloten worden gehouden, zoodat er geen
stoom kan ontsnappen. Nu zijn de kurken
ook veel steviger geworden on breken lang
zoo gauw niet af bij het uithalen der fles-
schen.
Kurk is de bast van een kurkboom en
wordt door de inlandsche arbeiders van den
boom geschild. Daarna ondergaat de kurk
verschillende behandelingen voordat wij ze
eigenlijk als kurk in huis krijgen. Doch al
deze behandelingen zijn niet bepaald hygië
nisch cn daarom heeft men in de fabrieken
waar men kurken voor flesschen, enz. ge
bruikt ook groote reinigingsinrichtingen.
IETS OVER MESSENHEFTEN
Een bot mes kan geslepen worden, en om
het te laten- blinken kunnen wc het polijs
ten op een plank met wat blaauwstecn of
amarilpoeder. Maar als de heften leelijk zijn
geworden, moeten we andere maatregelen
nemen. Veel voorkomende messen zijn die,
welke voorzien zijn van zwarthouten heften.
Zijn deze zwarte heften ondanks geregeld
onderhoud met zwarte was toch door langdu
rig gebruik vaal, geworden dan moeten
gedurende zes uur deze houten heften) in
een glazen potje met een sterke oplossing van
overmangaanzure kali in water gezet worden.
Alleen de houten heften mogen onder staan,
want op het metaal zouden er heel leelijke
vlekken door kunnen ontstaan. Vooral niet
langer dan zes uur er in laten staan, omdat
an-ders ook het hout zou worden aangetast.
Na deze behandeling moeten de heften afge
droogd worden en met zwarte was gewreven.
Dan moet u eens zien hoe ze daardoor op
knappen. Wees vooral voorzichtig met die
overmangaanzure kali, want die geeft leelijke
vlekken. En de witte heften, van hoorn of
ivoor. Een hoornen- heft moet met gewone
zeep afgewasschen worden en daarna met
witte was gewreven. Van ivoren heften kan
men wat meer werk maken. Als die geel zijn
geworden, zet men ze een paar dagen te blee
ken in een potje met terpentijnolie. Om ze
dan nog verder te bleeken worden er twee
methoden aangegeven. De eerste is om a-:
messen onder een stuk glas in de zon te leg
gen. De andere methode is de heften eerst
met een mengsel van gelijke deelen spiritus
en ammonia af te wasschen en ze daarna
met een weinig waterstofsuperoxyde af te
wrijven.
HOEDEN LN SHAWLS
Geen mutsen met bijpassende shawls
meer; die zijn eigenlijk lichtelijk démodé. De
laatste luxueuse variatie, die deze alles be
halve bij een crisistijd hoorende mode
uitgedacht heeft, kan helaas nog niet door
de handigste naaister of handwerkster zelf
gefabriceerd worden: ze bestaat uit hoeden
van grof stroo, met bijpassende, heel eenvou
dig in de lengte gestreepte zijden shawls. De
combinatie leent zich uiteraard uitsluitend
om gedragen te worden bij tailor mode man
telpakken en mantels, die hier overigens bui
tengewoon veel gezien worden. Altijd cor
rect, en altijd aardig.
De hoeden, die heel simpel van model zijn
bijna groote matelots met een eenvoudig
omgestrikt lintje in de tint, zijn meestal van
hardblauw, hardgroen, en donkerbruin. De
shawls, die erbij hooren donkerblauw en
lichtblauw met een smalle witte of zwarte
streep in het midden, groen en beige met
een zwarte streep, donkerbruin, en oranje
met een witte streep.
Dè manier om ze te dragen is boven den
mantel uit met een lus opzij, de honderd
duizend andere wijzen van dragen worden
in dit internationale land, waar vertegen
woordigers van geen natie en van geen type
ontbreken, overigens lustig toegepast.
Ieder zijn meug, en als er een vrij land op
de wereld is, dan is het dit prinsdom Monaco.
Hij of zij, die erin slaagt om hier opzien te
verwekken, zal. dunkt me, nog geboren moe
ten worden, en het dwaaste is hier nog bij
lange na niet dwaas genoeg!
Monte Carlo.
W. T.
Onze tijd is er een van vrijheid, of liever
van vermeende vrijheid. Onder de jongeren
vooral zijn er velen, die meenen dat de eenige
mogelijke vrijheid bestaat in ongebondenheid,
zich aan niemand behoeven to storen, aan
niemand verantwoording schuldig behalve
aan het eigen geweten; en de band met de
familie o lieve help, met de familie vooral
zoo los mogelijk, zeker niet vaster dan met
oppervlakkige kennissen. Zij spotten met een
innige familieband, die zij bij anderen zien
bestaan, en meenen, dat die menschen alleen
zooveel met elkaar op hebben, omdat zij fa
milie-ziek zijn.
Dat ongebondenheid geen vrijheid betee
ken t, kan ieder denkend mensch begrijpen:
wie zonder eenige beperking er maar op los
leeft zonder zich aan iets of iemand te sto
ren, wordt tenslotte de slaaf van zijn eigen
gebreken en er bestaat geen mensch die zich
in den werkelijken zin „vrij" kan noemen,
of hij heeft zich allerlei plichten, allerlei be
perkingen, allerlei ontzeggingen opgelegd.
Maar nu de vrijheid ten opzichte van het
sezin, van de familie.
Wanneer het zoo is, dat in een gezin ieder
maar doet, wat hem of haar op dat oogenblik
in het brein opkomt, dan is er nauwelijks van
een gezin sprake; het zijn dan slechte men
schen die onder een dak leven, maar die ove
rigens niets met elkaar te maken hebben.
Al wat losser wordt die band voor de leden
van een familie: wanneet deze vele leden
telt, is het natuurlijk zeer waarschijnlijk, dat
Iedereen niet met ieder ander sympathisee-
ren kan, maar daar is ook de noodzaak om
dagelijks met elkaar om te gaan niet aan
wezig.
Er zijn families, wier leden elkaar door dik
en dun verdedigen, die het tegen beter weten
in voor elkaar opnemen, die verontwaardigd
opstuiven, wanneer er zelfs een gerechtvaar
digde klacht over een der familieleden geuit
wordt, en die willens en wetens hun oogen
sluiten voor alles wat de familie betreft en
wat hun geweten afkeurt.
Dat is een overdrijving die zoo hopeloos
kortzichtig is, dat zij een medelijdend schou
der-ophalen verdient.
Maar dat menschen uit éen gezin, die hun
jeugd met elkaar hebben doorgemaakt, en
naderhand wanneet zij ouder geworden zijn,
zelf een gezin hebben gesticht zoodat de fa
milie van ooms, tantes, grootouders, neven en
nichten is ontstaan, dat die menschen voor
elkaar wat meer voelen, dan voor de kennis
sen, dat is toch eigenlijk een heel natuurlijk
verschijnsel. Dat zullen familieleden elkaar
probeeren te helpen, wanneer zij in nood zit
ten, dat zij zich verheugen op elkanders voor
spoed, dat zij het verdriet met elkaar deelen,
dat zij elkaar kleine diensten bewijzen en
daarvoor geen bedankje verwachten, omdat
het immers de gewoonste zaak van de wereld
is, dat brengt een geest in een familie, die
van onschatbare waarde is voor het gevoel
van saamhoorigheid, waaraan velen, vooral
in deze zware tijden, zeer veel behoefte heb
ben. Daar wordt het dan niet met schaartjes
afgeknipt: zooveel maal ben ik bij jou ge
weest, precies evenveel keeren moet jij dus
bij mij terugkomen; je hebt den laatsten keer
de kinderen van haar eens mee uit genomen,
nu zijn de mijne dus aan de beurt, enzoo-
voorte. Men gaat met elkaar om, zooals het
uitvalt, en als men niet al te best met elkaar
kan opschieten, bezoekt men elkaar maar
liefst niet te vaak, dat kan de verhouding
niet anders dan ten goede komen. Maar als
er moeilijkheden zijn, komefi de familileden
voor elkaar op de bres: als er reden is om zich
ergens op te verheugen, mag men van de fa
milieleden het eerste en het best medeleven
verwachten.
Nu doet een deel van de jonge menschen
wel een poging om dat familiegevoel uit te
schakelen, maar het is een wanhopige. Mis
schien zal er een geslacht zijn, dat al zulke
onderlinge familiebanden loochent, maar dan
zai het volgende, dat alle nadeelen van deze
verbroken band aan den lijve heeft onder
vonden, haar weer des te sterker aanhalen.
Alleen een volkomen onbezorgd en volkomen
zelfzuchtig bestaan kan dien band verbreken,
omdat her- nooit ondervonden heeft, hoe sa
men gedragen moeilijkheden aan dreiging
verliezen.
Maar wie Oostindisch doof is voor de ver
zoeken om medevoelen van de andere fami
lieleden, die loopt hard kans, ook niet meer
gehoord te worden, wanneer voor hem zelf
de kansen keeren, en het medevoelen van
vertrouwde menschen een steun zou zijn, die
men vooral niet moet onderschatten.
Geen mensch kan buiten de sympathie van
zijn mcdemenschen, en wie dit nog niet be
seft, kon wel eens bedrogen uitkomen: er
zijn zoovelen, die hartelijk en vriendelijk zijn,
zoolang alles goed gaat, maar die als van den
aardbodem worden weggevaagd, als de toe
stand verandert. En dan is de familie een
toevluchtsoord, dat menigeen al door een
moeilijke periode heeft heen geholpen.
Daarmee bedoel ik niet, dat de familieband
alleen goed zou zijn, wanneer er narigheid is:
het is alleen om te bewijzen, dat er een be
trouwbaar steunpunt is in den vorm van den
familieband, die onder alle omstandigheden
een stevig houvast biedt. En daaraan heeft
iedereen behoefte op zijn tijd.
E. E. J—P.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN-
a 60 Cts. per regel.
WEEKNIEUWS
CR. HOUTSTRAAT 16, HAARLEM
„Wij Nederlandsche Huisvrouwen
zefMevrouxo Van RielSmeenge, vice-
presidente van de Ned. Ver. v. Huisvr.
in haar rede voor de microjoon, „wij
zien xoel in, dat het in dezen tijd
meer dan ooit geboden is de Neder
landsche Industrie te steunen.
Wij willen wel het Ned. fabrikaat
gebruiken, maar laat men er ons in
de xoinkels dan op wijzen, laat men
het ons toonen, xoij willen het leeren
kennen!"
Welnu, dames, wij zetten onze deu
ren xoijd voor U open, xoij zullen U
gaarne het mooie Nederlandsche fa
brikaat toonen en ons geschoold
personeel kan U alle mogelijke in
lichtingen geven.
STRANDSANDALEN
Terugkeer tot de vadcrlandsche
klomp.
Van vrijwel alle visch- en vleeschwaren
bevat stokvisch het gr ooi ts te gehalte aan
eiwit, nJ. per 100 gram 79 gram eiwit en 1
gram vet. Bij gewone visch vindt men slechts
17 gram eiwit en 1 gram vet. Bij zoutevisch
vindt men 30 gram eiwit. Haring is ook een
uitstekend voedsel want deze bevat per 100
gram gewicht 19 gram eiwit en 17 gram vet.
Dus meer vet dan in eenige andere visch.
Weet u hoe u snel eiwit tot stevig schuim
kunt kloppen? Door er een snuifje zout bij
te doen.
MODESNUFJES.
Als een onzer kennissen jarig is, willen
wij niet altijd met de traditioneele doos posl-
-men. Welnu. - ^"-r dan
met een of ander modesnufje verrassen, een
nieuwtje, iets waarmede wij haar zeker nie"
zullen beleedigcn. Hier ziet u een mooie
luxe doos met een lade. In de lade is plaats
voor een mooie pochette en een paar hand
schoenen. Daarboven is een ruimte waarin
'n moderne sjaal een aardige halssnoer en
een zeer modern toiletdoosje een plaatsje
vinden. Kunnen wij ons de luxe van een.
zoo uitgebreid cadeau niet permitteeren, wel
nu dan geven wij een van deze artikelen.
Het toiletdoosje is alleraardigst. Het doet een
beetje aan een sigarettenkoker denken, doch
als men het openknipt, zit er een donsje
in, wat poeder, een klein spiegeltje, een lip
pen- en een wenkbrauwenstift. Ook de slui
ting is geheel als die van een sigarettenkoker.
Er zijn natuurlijk nog tal van andere voor
werpen, die onze aandacht verdienen bij het
uitzoeken van een geschenk. Het meeste re
sultaat zult u bereiken als u zich in haar
plaats tracht in te denken, voor wie het ge
schenk bestemd Is en u niet alleen door uw
eigen smaak te laten leiden.
„Waar worden die dingen in 's hemelsnaam,
van gemaakt?" informeer ik, mijn oogen
bijna niet willende gelooven, bij de zwaar
geurende, overvloedig opgemaakte dame, die
mij bij mijn intree in dit Riviera's mode
paleis heupwiegend tegemoet snelde, en die
ik, zelfs in een Hollandsche krant, die zij
toch nooit onder de oogen krijgt, voor geen
geld ter wereld zou willen beleedigen door
haar winkeljuffrouw te noemen.
Ze monstert mijn bescheidenlijk gepoeier-
den neus, werpt in den spiegel tevreden een
blik op haar eigen oranje koontjes en schar
laken roode lippen, en zegt lief, met een on
metelijk elegant gebaar:
„Ces sandales, madame?"
Ik knik verwachtingsvol.
„Sont fait-es de bois, madame. Of wood".
„Aaaaah!" zeg ik langgerekt, en met een,
naar mij voorkomt, buitengewoon goed
Fransch accent. „Merci, merci bien, ma
dame".
En voor het raam sla ik de laatste creatie
op dit gebied, strandsandalen-van-hout,
mondaine variatie op ons nationale schoeisel,
de klomp, nog eens gade. En verwonder mij
voor de zooveelste maal over de dwaasheid
van de vrouwelijke dictator, die Mode heet.
Laat het u gezegd wezen, mesdames, die
op het oogenblik misschien de gedachte aan
strandsandalen nog een weinig dwaas vindt,
maar die toch ook waarschijnlijk van plan
bent van den zomer een paar dagen uit te
blazen aan een Hollandsch of buitenlandsch
strand, de laatste, de allerlaatste strandsan
dalen zijn van hout. Dernier cri. Een zooltje
van hout, beschilderd in felle tinten, een
hakje van hout, in één van die tinten, twee
leeren riempjes om ze over den voet vast te
houden, in weer een andere daarvan.
En om mijn Hollandsch hart heelemaal
buiten zich zelve te maken van nationalen
trots, waren die tinten bij het alleraardigste
paar, dat ik hier, al kuierend en spiedend
door de straten, tegenkwam, beschilderd in
de kleuren van onze Hollandsche driekleur:
rood. wit en blauw. Fel rood. en blinkend wit
en hard blauw. Nu. Holland?
Vive la Hollande, en de Hollandsche klom
pen, en de Nederlandsche driekleur tot
hier in de Riviera toe!
WILLY VAN DER TAK.
Nieuw koperwerk kunt u opknappen met
een schijfje citroen; hiermede stevig inwrij
ven en daarna afwasschen. Oud koper wordt
glimmend door het met een weinig verdund
zoutzuur (vergif!) in tc wrijven. Afwasschen
met wat zeepsop met ammonia.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
a 60 Cts. ner regel.
werkt zacht en weldadig alleen Mei-rrgcii.
Uw lniid ontwaakt tot nieuwe schoonheid
onder haar aanraking.
In prijzen van 20—30—45 cn 75 cent.
