De Gestolen Professor FEUILLETON Een romantisch verhaal uit de Griekschc bergen. ERNST KLEIN. Uit het Duitsch vertaald door B. Zody. 4) Het zal hun niets helpen, sprak Elena knarsetandend en de rimpel in het blanke voorhoofd werd nog dieper. Zij kunnen ons plagen, zooveel ze willen deze Aziaten! Ze "kunnen onze mannen vermoorden, onze kinderen dooden, onze huizen verwoesten, maar eens breekt de dag aan. dat het heele land als één man zal opstaan, om de vrij heid terug te nemen, die ze ons ontroofd hebben. Vol gloeienden haat had het jonge meisje deze woorden geuit. Haar zwarte oogen vlam den en zij balde de kleine vuisten. Vitus geloofde zijn ooren en oogen niet het was als de deur van een heel geheim kamertje die plotseling openvloog Irene greep haar zuster bij den arm en trok haar naast zich op de bak. In het Grieksc'n voegde zij haar halfluid een paar ■woorden toe. Peter Miller verstond geen Grieksch doch yitus Thavon des te beter. In 's hemels naam, zwijg toch! ZESDE HOOFDSTUK. „Eep mooi Land Macedonië!" Met twee uur vertraging vertrok de trein «ft ZSbeffcsche. De Turken schenen inderdaad zenuwachtig geworden te zijn. Voor op de locomotief stonden een paar soldaten en in eiken wagen reden twee tot aan de tanden gewapende redifs mee, sigaretten rookend en naar zweet en uien ruikend. Langs de spoorlijn op iedere honderd pas afstand van elkaar wachtposten met geladen geweer, gereed om te schieten. Van tijd tot tijd bereden patrouilles. Op alle stations groote militaire troepen. Te Uskub bij het station een uitgestrekt soldatenkamp, opeen gestapelde kisten munitie. Juist toen zij aan kwamen arriveerde van Saloniki een militaire trein, die geschut, paarden en manschappen aanvoerde. De journalist ontwaakte In Vitus, doch bleef zich ondanks alle weetgierigheid achter het incognito van Peter Miller verbergen. Deze trok een verbluft en ontsteld gezicht en schudde bedenkelijk met het hoofd. Wat is er toch in 's hemelsnaam aan de hand? vroeg hij zijn mede reizigsters. „Als ik dat had kunnen vermoeden Elena vergenoegde zich ermede, hem een blik toe te werpen, die hetzelfde scheen te zeggen als voorheen. Doch Irene gaf inlich tingen Mijn man heeft mij reeds naar Fran- zensbad geschreven, dat het zeer onrustig in het land is. Het heet, dat de Bulgaren groote troepen bij Köstendil verzameld hebben Dat beteeken:- dus oorlog! stamelde Peter Miller ontzet. Nu, dan kom ik niet be paald op een gunsligen tijd, om zaken te doen. O, gij behoeft niets te vreezen, hoonde Elena, er is geen sprake van oorlog. Dat ver oorloven de almachtige groote mogendheden immers niet. ,3a die grooteZij liet zich weer door haar hartstocht meesleepen... Gij zit veilig in uw land en matigt u aan de rechters van Europa te willen zijn! Da: spreekt over beschaving en Christenplicht! en laat toe, dat hij er in dit heerlijqe land barbaarschheid en wreedheid hun schrik bewind voeren! O. maar eens zal de brand uitbreken en dan zult gij het schijnsel van het vuur in uw kanselarijen en ministeries zien lichten Vitus Thavon zette zijn ooren wijd open. doch Peter Miller had niets te zeggen na deze uitbarsting. Geheel verpletterd, alsof hij per soonlijk voor het ongeluk verantwoordelijk was, liet hij het hoofd hangen. Het werd stil in de kleine ruimteHet scheen Elena te benauwd te zijn. Zij sprong op en opende de deur. De breede, vierkante rug van een der redifsversperde den weg. Als een symbool, dacht Vitus. Het jonge meisje week achteruit en viel op de bank neer. Tranen glansden in de don kere oogen. Irene trok haar teeder naar zich toe en streelde haar bevende handen. Zij is zoo opgewonden, zeide zij tot Vitus, ter verklaring en verontschuldiging. ..Gij moet namelijk weten, dat de Turken on zen vader doodgeschoten hebben. Op Kreta twaalf jaar geleden. Ook haar sprongen de tranen in de oogen. Zij zweeg en trok haar zuster nog dichter naar zich toe. En intusschen reden zij voort door de gele. door de zon verbrande bergen van Macedonië. In Demirkapu. waar de Vardar schuimend tusschen de rotsen doorbreekt, voor zij langb een breede, vruchtbare vlakte naar de zee toestroomt, wemelde het van militairen. Nog maals grondige revisie der reizigers. Twee officieren gingen van coupé tot coupé. Zij waren beleefd, zooals Turksche officieren ge woonlijk zijn, bogen verontschuldigend voor de dames en sleepte een menigte reizigers uit den trein. Bulgaren. Grieken. Serven. alles dooreen. Ook een paar Joden en Ai- baneezen bevonden zich onder degenen, die men niet verder liet reizen. Er heerschte zoo'n geschreeuw en lawaai, dat de Baby lonische spraakverwarring er bij in het niet viel! Wie zich verzette, kwam in gevoelige aaraking met de kolven der redifis. Vitus stond met de dames aan het venster en keek toe. Eiena beefde over het heele lichaam van moeizaam bedwongen woede. Kijk eens aan. siste zij. die moorde naarsdie Dat ontsnapte haar op luider toon dan on der de gegeven omstandigheden raadzaam was. De beide soldaten in den wagon draai den zich met een ruk om. Misschien had den zij de van haat vervulde woorden ver staan. Misschien maakten zij alleen uit den toon de bedoeling op. Een der redifs deed een schrede in de richting van het groepje. Vitus duwde de belde vrouwen in den coupé, wierp de deuren dicht en lachte den soldaat vriendelijk toe. Alles in orde. mijn vriend, zeide hij in het Turksch tegen hem. De soldaat keek hem verbaasd aan, liet zich overbluffen en ging naar zijn kameraad terug. Vitus nam zijn plaats tegenover de beide zusters weer in en vatte met vaderlijke wel willendheid Elena's hand. Ik kan zeer goed begrijpen, dat uw ge voelens u soms te machtig worden, zei hij. maar ik houd net voor verstandiger, hen den vrijen loop te laten, wanneer er geen Turksche schildwachten in de buurt zijn. En Peter Miller voegde er zuchtend aan toe: Een mooi land Macedonië! ZEVENDE HOOFDSTUK. Vitus is verbluft. Een vraag brandde Vitus op de tong. de vraag, die elk man onder dergelijke om standigheden gesteld zou hebben. Wanneer zien wij elkaar weer. wanneer, hoe. waar...? En eindelijk kwam hij of liever gezegd Peter Muller, er dan ook mee voor den dag. Schuchter, onhandig, met zife beminnettj'K- sten glimlach, die om verontschuldiging vroeg voor zijn buitengewone vrijpostigheid. De beide zusters antwoordden niet dadelijk doch wisselden vragende en antwoordende blikken met elkaar. Toen schudde Irene lang zaam het hoofd. Mijnheer Miller, zeide zij, wij zijp. hier niet in het Westen. In he-. Morger.land heer- schen hee! andere zeden. Wij hebben reeds zwaar gezondigd door ons te vcroorlooven op reis een kennismaking aan te knoopen. De eenige verontschuldiging daarvoor is dat die kennismaking zoo aangenaam is Voor het eerst sedert de trein Budapest verlaten had, zette Vitus een oprecht gezicht. Hij was oprecht bedroefd. Bestaat er geen mogelijkheid tot een weerzien, bedelde hij, „zoo deugdzaam, dat zelfs de scherpste longen van uw gezegend Morgenland er niets op aan te merken zou den hebben?" Weer keken de beide vrouwen elkaar rra- gend aan. Er. nu nam Eiena het woord: Misschien bestaat er een mogelijk heid. Een avond in het park ..Union et Progrês Wij gaan af en toe soupeeren... Voor Vitus de .sluizenn zijner welsprekend- h«*id geopend had om uiting te geven aan zijn gevoelens van dankbaarheid, viel Irene In: Maar dar. moeten wij u ook verzoeken ons voor Saloniki alleen te laten. Ikdat wil zeggen: wij worden afgehaald... Ik wil liever nietgy begrijpt Weer heel even een bijna onzicht baar beven der lippen! Ik begrijp, zeide Vitus. Met twee uur vertraging was de trem uit Zibeftsche vertrokken. Tot Saloniki kwamen er nog drie uur bij, zoodat het reeds mid dernacht was. :oen hij eindelijk in de ver vallen. voorbeeldeioo5 vuile hal te Saloniki stilhield. Mr. A. FENTENER VAN VLISS1NGEN hoopt 23 April ALEXANDER MOISSI EN ALBERT BASSERMANN ziin Maandae te den a.s. den 70-jarigen leeftijd te Haag aangekomen voor de Faustopvoeringen in de Princesse Schouw- bereiken. burg aldaar. IN VLIEGENDEN REN. Afrikaansche ruiters In hun markante kleederdracht gaven dezer dagen te Parijs spannende staaltjes van hun ruiterkunst. De Spah is in vliegenden ren. DE FRAAIE OUDE KERK TE EDAM is onder deskun dige leiding geheel gerestau reerd, welke restauratie thans geheel gereed ge komen is. DE BOUW VAN DEN TUNNEL aan het station te Baarn. De tun nel In wording. OP DEN ONBEWAAKTEN OVERWEG NAB C-ape llc aan den IJssel door een sneltrein gegrepen gedood. Wat er van IJ GOUDA 16 Maandagmiddag een vrachtauto uH cn totaal vernield. De twee inzittenden werdea den wagen overbleeL DE ALG. VEREENIGING VOOR BLOEMBOLLENCULTUUR zal ter gele geilheid van haar 50-jarig bestaan op 14 April een tentoonstelling openen te Noordwijk. BOSSOLTROT EN ROSSI, de twee Fransche avlatcurs. die een lange ai standvlucht in gesloten circuit van 10.605 K.M. hebben afgelegd.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1932 | | pagina 11