STADSNIEUWS
ONTBOEZEMINGEN
HAARLEM'S DACBLAD ZATERDAG 30 APRIL 1932
TWEEDE BLAD
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN i 60 Ct». per regel.
AFSCHEID VAN DEN HEER
G. H. WEUSTINK.
EEN HARTELIJKE HULÜIGING.
Als in elk afscheid was ook in dit scheiden-
van-zijn-ambt van den heer G. H. Weustink.
die met 1 Mei a.s. aftreedt als Inspecteur
van het L. O. weemoed. Maar wie den heer
Weustink, vriendelijk glimlachend, met een
roos in het knoopsgat en met „de rozen op
de wangen", waarvan later de Hoofdinspec
teur van het L. O. in zijn toespraak zou ge
wagen, vergezeld van mevrouw Weustink,
aan wie een mooi bloemstuk was aangebo
den, de groote en stampvolle zaal van het
Concertgebouw zag binnenkomen, met luid
applaus door de zoo talrijke aanwezigen ont
vangen, begreep dat hier de weemoed toch
niet zou overheerschen. omdat van dezen
krachtigen 65-jarige ook voor de toekomst
nog veel verwacht mag worden.
Tevoren had de heer W. Vis, hoofd der
O. L. School te Hoofddorp, de voorzitter van
het Huldigingscomité, de aanwezigen, onder
wie tal van hoofden van scholen, onderwij
zers en onderwijzeressen, leden van het eere
comité, directeuren van Kweekscholen, de
burgemeester van Haarlem, burgemeesters
en gemeentesecretarissen uit den omtrek,
Plebaan Westerwoudt, de wethouders de hee-
ren Roodenburg en Van Liemt met een kort
woord welkom geheeten.
Toen de heer en mevrouw Weustink plaats
hadden genomen, nam de heer Vis opnieuw
het woord, om den scheidenden Inspecteur
welkom te heeten. Spr. vestigde de aandacht
op de overweldigende opkomst, waardoor
men zich gedwongen had gezien van de
Tuinzaal naar de groote Concertzaal te ver
huizen en op het feit dat de heer Weustink,
die uitmuntende qualiteiten in zijn ambt
toonde te bezitten, nog in de kracht van het
leven afscheid van dat ambt neemt, dat hij
nu, door de wet gedwongen, vaarwel moet
zeggen.
Namens vele vrienden bood spr. den heer
Weustink een radiotoestel aan, en wenschte
hem toe, dat hij daarvan nog vele jaren
zou genieten, in blijde rust.
De heer K. Brants, Hoofdinspecteur van
het L. O., sprak eerst als vertegenwoordiger
van den Minister van Onderwijs, Kunsten en
Wetenschappen. Namens de regeering dankte
spr. den heer Weustink voor wat hij in zijn
gelukkig leven met groot enthousiasme, met
zijn liefde voor het kind, voor de vaderland-
sche en nationale gedachte, die in het on
derwijs tot uiting komt en voor het Oranje
huis, voor de belangen van het onderwijs
heeft gedaan. Het was spr. een genoegen
mede te deelen, dat het de Koningin be
haagd heeft, den scheidenden Inspecteur te
benoemen tot Officier in de Orde van Oranje
Nassau (luid applaus).
Nadat mevr. Weustink haar man het orde-
teeken op de borst had gespeld, wenschte de
heer Brants den heer Weustink van harte
geluk met deze zoo eervolle onderscheiding.
Als voorzitter van het eere-comité voegde
spr. hieraan nog hartelijke en waardeerende
woorden toe. „Voor wat gij voor ons en onze
kinderen en onze scholen hebt gedaan zeg
gen wij u hartelijk dank", aldus spr. o. m
„Gij kunt u nu geheel gaan wijden aan de
studie en het algemeen belang, maar gij zult
het onderwijs blijven aanschouwen met even
vriendelijken en hartelijken blik, als ge tot
nu toe hebt gedaan. God zegene u en uw
vrouw en allen, die om u zijn!"
De secretaris van het Huldigingscomité, de
heer P. Heilker las vervolgens de vele inge
komen brieven en telegrammen van geluk-
wensch voor, waarbij o. m. een brief van Mr.
J. N. J. E. Heerkens Thijssen, lid der Eerste
Kamer en 'telegrammen van de Inspecteurs
Van Loon en Sterringa.
Na een korte pauze voerden nog vele spre
kers het woord. Dr. J. F. M. Sterck, oud-
Inspecteur van het L. O., vestigde de aan
dacht op de verdiensten van den heer
Weustink voor de Nederlandsche letteren;
Ds. G. J. van Paassen sprak namens de be
sturen der bijz. Protestantsche scholen woor
den van dank; Deken Sondaal dankte den
heer Weustink in t bijzonder voor wat hij
voor het Katholiek bijzonder onderwijs heeft
gedaan; de heer H. W. Korenstra voerde het
woord namens de Directeuren der Haarlem-
sche Kweekscholen; de heer Hellinga na
mens de afd. Haarlem der Vereen, van Hoof
den van Scholen in Nederland; de heer
Bongertman namens de Gymnastiekonder-
wijzers-Vereeniging. Tenslotte wenschte wet
houder Roodenburg namens het gemeente-
van een Optimist.
Het vertraagde Monument en de
miskenning van prof. Bronner.
Een oude Fransche koningin,
haar minnaar en de Seine.
Frankrijke Academische Gram-
maire. Die Eeredoctoraten!
Onze dierbare oude Haarlemsche illusie:
het Hildebrand-monument, is deze week
weer op aller lippen geweest, en het be
droeft mij te zeggen dat menig woord van
laakbaren spot daarvan is gevloeid Dit zou
overigens nog zoo erg niet zijn, als vele
Haarlemmers maai" niet. als echte Hollanders,
dachten dat zooiets in het buitenland on
mogelijk zou zijn. Daar doet men, volgens
hun ingeworteld wanbegrip, alles beter en
vlugger.
Het mocht wat! Ik zal niet gaan uitweiden
over de eeuwen die heengingen met het
bouwen van Keulen's Dom, om de eenvou
dige reden dat ik vergeten ben hoeveel
eeuwen het waren. Maar wel wil ik het
hebben over de Seine, die zoolang zij be
staat eennJhal 's jaars buiten haar oevers
treedt en overstroomingen in Parijs veroor
zaakt. In de zestiende eeuw was er al een
Fransche koningin, wie daardoor belet werd
haar minnaar aan de overzijde der rivier te
bereiken. Het zij ronduit gezegd. Wij weten
nu eenmaal dat Frankrijk lang niet zoo
braaf is als Holland, dat geen minnaars
kent, nietwaar? Welnu, die koningin beval
onmiddellijk, dat er een afwaterings bassin
gegraven moest worden, zoodat zij het vol
gend jaar haar volgenden minnaar wél zou
kunnen bereiken als er weer hoog water
kwam. Maar het bevel werd niet opgevolgd.
Misschien stak de koning er een stokie voor.
In alle tijden zijn er mannen geweest, die
het Feminisme aandurfden. Dappere kerels.
Enfin, later kwam er toch telkens weer last
met die overstroomingen, zoodat de ko-
bestuur den heer Weustink geluk met de
hooge onderscheiding die hem te beurt was
gevallen. Spr. prees voorts de grondigheid
van de adviezen, die de heer Weustink zoo
vaak aan het gemeentebestuur gaf.
Hierna was het woord aan den scheiden
den Inspecteur, die dank bracht aan God.
die hem de kracht en de gezondheid heeft
gegeven om zijn moeilijk ambt te vervullen.
Het was spr. altijd een groot genoegen ge
weest te werken in deze mooie inspectie,
waar de gemeente- en de schoolbesturen
zooveel voor het onderwijs doen en waarin
zoovele ijverige mannen en vrouwen hun
taak bij het onderwijs met zooveel liefde
vervullen.
Hartelijk dankte spr. den heer Brants, die
in een achtjarige, aangename samenwerking
nooit als autoriteit tegenover hem, maar
steeds als vriend naast hem heeft gestaan,
voor zijn steun.
Na dank gebracht te hebben aan het Hul
digingscomité richtte spreker tot allen, die
hem hadden toegesproken, een afzonderlijk
vriendelijk en gevoelvol woord, om zich daar
na in 't bijzonder tot de onderwijzers en on
derwijzeressen te wenden met een van groo
te waardeering en ook van groote liefde voor
het kind getuigende toespraak.
Diep geroerd eindigde de heer Weustink,
na ook nog voor het stoffelijk blijk van sym
pathie dank gezegd te hebben, met de bede:
„God zegene u persoonlijk, zegene uw werk,
zegene uw familie!"
Hiermede was de treffende plechtigheid
geëindigd.
FINANCIEELE BERICHTEN
GUNSTIGE TOESTAND VAN. HET
UNILEVERCONCERN.
WINST DIT JAAR WEER GROOTER DAN
IN 1931.
In de Vrijdag gehouden jaarvergadering
van de Unilever N.V. heeft de voorzitter een
rede gehouden, die gewaagde van den gun-
stigen toestand van het concern.
Als gevolg van de verdeeling van de be
langen van ons concern over de geheele
wereld, aldus de voorzitter, is de verminde
ring van onze winst in sommige landen en
takken van ons bedrijf weder goedgemaakt
door een verbetering onzer resultaten elders,
met het uiteindelijk resultaat, dat de win
sten voor Unilever N.V. f 30 023 717 en voor
Unilever Limited 1.733.805 hebben be
dragen, tegenover resp. f 30.064.333 en
1.798.856 over 1930.
De voornaamste ongunstige invloeden,
waarmede wij hadden te kampen, waren, ge
rangschikt naar haar belang;
le. de ineenstorting der grondstoffen-
markten;
2e. de depreciatie der valuta In sommige
landen en de valutabeperkingen in andere,
en
3e. de lage boterprijzen, welke in het bij
zonder hunnen invloed deden gelden op het
margarinebedrijf.
Het concern heeft geen ongunstigen in
vloed ondervonden van de duurte van het
geld gedurende een gedeelte van 1931; onze
algemeene financieele positie maakte ons ge
heel en bü voortduring onafhankelijk van de
geldmarkt. Wij hebben het als onze plicht
beschouwd onze liquiditeit te bewaren.
De voornaamste deelgenooten van Uni
lever zijn Levers, Jurgens. Van den Bergh,
Schicht en Hartog. Alle deze ondernemingen
bestaan reeds zeer geruimen tijd en geen
harer heeft ooit haar pref. dividend geheel
of gedeeltelijk gepasseerd. Bovendien hebben
zij allen gedurende haar geheele bestaan
vrijwel bij voorduring een uitstekend rende
ment op haar gewoon aand.kapitaal opge
leverd. De leiding dezer Mijen. heeft, in
tijden van vrede zoowel als van oorlog, ge
toond voor zijn taak wél berekend te zijn.
Toen de bedrijven werden gecombineerd,
werd hun administratie niet met nieuwen
lasten bezwaard, integendeel heeft ieder
hunner kunnen profiteeren van de onder
vindingen der anderen.
Het jaar 1930 was voor de olie-industrie
geen gelukkig jaar en 1930 berokkende aan
de Mij .en aanzienlijke verliezen. 1931 heeft
echter 1930 in allen deele goedgemaakt. Al
onze oliefabrleken hadden een voorspoedig
jaar.
Spr. gaf tenslotte een overzicht van de
uitbreidingen.
ningen er zich ook mee bemoeiden, vermoe
delijk omdat zij hun minnaressen niet kon
den bereiken. Heele series Lodewijken be
valen dat dat afwateringsbassin gegraven
moest worden, en telkens werd het bevel
niet opgevolgd. Vermoedelijk waren het nu
de koninginnen, die het verhinderden. Ten
slotte kwam Napoleon en vaardigde een
norsch decreet uit. Zelfs dat hielp niets,
waarna de Bourbons hun vergeefsche pogin
gen hervatten en tenslotte de Tweede en
Derde Republiek ook jammerlijk faalden. De
Seine bleef, zonder afwateringsbassin, rustig
doorgaan met haar j aarlijksche baldadig
heden.
Dat is éen Fransch geval. Een tweede kwam
deze week in het schelle licht der open
baarheid. toen de Académie Frangaise de
Grammaire publiceerde die zij 298 jaar ge
leden had aangekondigd. Dat gebeurde in het
tweede jaar van haar bestaan, en niemand
minder dan de kardinaal de Richelieu zelf
kondigde de komst van het geleerde boek
werk aan Daarna geschiedde er 294 jaar niets,
waarna de Académicien Paul Valéry een com
missie vormde, die in vier jaar tijds het
werkje opknapte. Op den eersten dag van de
verschijning der Grammaire werden er
50 000 exemplaren van verkocht, hetgeen
opnieuw bewijst hoe verstandig het is, niet
overijld te handelen.
Vooral niet als men een nieuw product
aan de markt- wil brengen. Gun u den tijd
om voorafgaande reclame te maken. Trek
leering uit dit Fransche voorbeeld. Rijen ge
neraties hebben vol spanning op die gram
maire gewacht, en de aankondiging van kar
dinaal de Richelieu aan hun kinderen en
kindskinderen doorgegeven, die telkens op
nieuw in dezelfde spanning gingen zitten
wachten, en haar opnieuw doorgaven aan
hun afstammelingen. Het werd zooiets als
een grammaticaal geloof. Vaak werd er ge
spot met de Onsterfelijkheid der Académi-
ciens (men noemt hen inderdaad „les Im-
mortels") maar het uitstel van hun Gram
maire scheen inderdaad onsterfelijk te
worden. Tot Paul Valéry het om zeep
bracht. Geen wonder dat de Parijzenaars
toen queue maakten in de boekwinkels om
het Wonder ie koopen. Ik heb een bevrien-
den uitgever dit voorbeeld ter navolging aan
bevolen, maar hij bleek een koude mate-
LANGS DE STRAAT.
Twee Moeders.
Drommen menschen wachten voor de ka
thedraal, waar straks de jaarlijksche proces
sie uit zal gaar.. Voor het oude Gothische
portaal waaien de kleurige vaandels van de
verschillende corporaties. Uit de half-ge-
opende deuren komt vaag gezang en telkens
een vlaag wierookgeur. In zes-dubbele rijen
staan de Antwerpenaars en buitenmenschen
al meer dan een uur geduldig te wachten. De
straten in het centrum zijn stampvol en
trams rijden er nauwelijks meer. Alles wacht
af.
Dan gaan de deuren open en de stoet komt
naa: buiten. Kleurige gewaden, muziek, lan
ge witte kaarsen, wierook. gezang.... als
middelpunt het Mariabeeld, van onder tot
boven bezet met- juwee'len. Langzaam wordt
het voorbij gedragen en terwij! velen neer
knielen, de mannen hun hoofd ontblooten en
de vrouwen een kruis slaan, deint het beeld
van de Moeder Gods hoog boven de hoofden
voorbij. En als de laatste politie-agent, die
den stoet afsluit, om een hoek is verdwenen,
verspreidt zich de menigte en zoekt ieder z'n
heil op een café-terras achter een potteken
bier. De zon straalt en flonkert voor het
'.aatst nog even in de kostbare steenen van
het Maria-beeld, wanneer het weer in de
duistere kerk verdwijnt, tot het volgend jaar
Paschen.
Over de hobbelige keien bij de havens trekt
een stoet landverhuizers stadwaarts. Een
somber, grijs troepje in hun vuile oude klee-
ren. De vrouwen hebben doeken over hun
hoofd getrokken en slepen hangerige kinde
ren mee. De mannen pruimen zwijgend.
Een ruig ezeltje, heelemaal achteraan,
draagt een magere vrouw, die een kind in
doeken gewikkeld op haar arm heeft. Haar
gezicht is niet te zien onder den donkeren
hoofddoek. Maar er is iets, dat me opeens
herinnert aan het stralende beeld, dat ik zoo
even heb zien ronddragen boven de hoofden.
daar ginds bij de kerk. Enligt het aan
m'n oogen?.... nu lijkt het haast, alsof de
kranen en stoombootpijpen in wuivende pal
men overgaan, en alsof het ruige ezeltje
door het heete woestijnzand van Egypte
voortstapt, inplaats van over Antwerpens
keien. Is dit óók een vlucht, van deze moe
der en dit kind. Is dit Egypte? Ik weet het
heusch niet! Maar dat zal wel weer aan mij
liggen!
L. S.
In Nederland is in Maarssen een nieuwe
fabriek gebouwd voor de vervaardiging van
zachte zeep. Deze fabriek is nu gereed om de
productie over te nemen van 5 bestaande
inmiddels verouderde fabrieken. De con
centratie der productie in één moderne fa
briek met een capaciteit van meer dan 600
ton per week beteekent een aanmerkelijke
besparing in productiekosten.
In het midden van 1931 werd de aanbouw
van onze nieuwe kantoren te Rotterdam,
waarin een personeel van 1000 man kan
worden ondergebracht, voltooid en werden
deze kantoren in gebruik genomen.
Het kapitaal en de reserves zijn een weinig
hooger dan verleden jaar, terwijl de reser
ves meer dan 50 pCt, van het gewone aan-
deelen kapitaal beloopen.
De liquiditeit en de stand onzer kas
middelen zijn gunstiger dan ooit te voren.
De grondstoffenvoorraden staan in de
boeken op een gezond prijsniveau.
Over de toekomst kon spr. alleen zeggen,
dat de netto winst over het eerste kwar
taal van 1932 die over hetzelfde kwartaal
van 1931 overtreft.
JAARVERSLAG LEVER BROS.
Te Londen is de jaarlijksche algemeene
vergadering van aandeelhouders in de Lever
Brothers Ltd. gehouden. onder voorzitter
schap van mr. Francis d'Arcy Cooper.
Aan het jaarverslag ontleenen wij het vol
gende:
Het totale gewone kapitaal is in 1931 van
5 000.000 pd.st. tot 6.500.0O0 pd.st. gestegen. De
obligatieschuld der maatschappij verminder
de in 1931 met 207.792 pd.st.. bovendien wer
den 143.600 pd-st. obligaties der Niger Cy. af
gelost. 128.895 pd.st. Hollandsche obligaties
en 112.151 pd.st. obligaties der Philippine Re
fining Corp. of Manila, zoodat de totale obli
gatieschuld met 587.438 pd-st. verminderde
De kapitaalsuitgaven beliepen 2.312.885
Pd-st. Voor reclame werd meer dan ooit uit
gegeven.
De kosten er van werden ten laste der winst
en verliesrekening gebracht.
Wisselkoersverliezen werden niet geleden.
De winst ad 5.903.497 pd.st. was 153.839 pd.st.
grooter dan in 1930, waarin niet begrepen is
de winst uit hoofde van de appreciatie van
rialist en zei dat hij zelf de vruchten van
zijn harden arbeid wou plukken, en of ik
dacht dat zijn achterste achterkleinkinde
ren (als die dan nog in de firma mochten
zijn) hem iets konden schelen. Een kille
egoïst.
Die Grammaire van de Académie is vol
strekt geen werk van encyclopaedischen
omvang. Het is, uiterlijk althans, een heel
gewoon boek. van slechts 264 pagina's. Welnu
dan! Mogen wij mag prof. Bronner. lie
ver gezegd dan niet zoo'n onnoozel poos
je, een jaar of achttien maar, over een heel
monument doen. als ettelijke generaties van
Fransche Onsterfelijken drie eeuwen noo-
dig hebben voor een boek van 264 blad
zijden?
Ik beveel deze argumenten prof. Bronner
aan. Laat hij ze bewaren voor dat grootsche
moment als hij zijn woordje bij de onthul
ling moet spreken, en misschien in de bit
tere noodzaak zal verkeeren zich min of
meer te rechtvaardigen tegenover die on
redelijke Haarlemmers, die zoo'n mallen
haast met monumenten hebben. Hij mag
mijn vergelijkingen zonder bronvermelding
gebruiken. Desnoods kan hij er ook den Ka
naaltunnel nog bijhalen, waarover de En-
gelschen al méér dan een halve eeuw praten
zonder er ooit toe te kunnen besluiten. Het
zal een groot succes zijn. Ongetwijfeld komt
heel Haarlem toestroomen, om te zien of
het monument er nu heusch is. Ik zou het
gemeentebestuur aanraden de onthulling
vast te stellen op den 2-5sten verjaardag van
het geven van de opdracht aan den prof.
Dat is misschien niet te roekeloos. Wij heb
ben dan nog een jaar of zeven om een ge
schikte plaats er voor uit te zoeken, en
het zilveren jubileum zal de feeststemming
aanmerkelijk verhoogen.
Toch; alle gekheid op een stokje plaatsend
heb ik als journalist bijzonderen eerbied
voor prof. Bronner. Wij krantenschrijvers,
wier scheppingen alle a la minute, heet van
den naald, of liever: nat van de pen. ge
wrocht moeten worden, in altljddurenden
haast, worden al stil van bewondering als
wij Max Euwe een uur over zijn zevenen
veertigsten zet zien zitten denken. Hoeveel
Intenser nog is onze eerbied voor een Bron
ner, die een kleine twintig Jaar doet over
één monument! Dit is waarlijk schep-
het pond t.o.v. de buitenlandsche maatschap
pijen in landen die den gouden standaard
hebben behouden. Deze winst Is zeer groot,
maar onder de huidige omstandigheden is
het beter te reserveeren.
De verkoop van zeep was in binnen- en
buitenland grooter dan in 1930. vooral voor
Lux. Persil iCrosfieid) en Lux Toilet Soap.
Er werden 274 537.208 stukjes Lux Toilet Soap
verkocht, d.i. bijna II millloen meer dan in
1930.
De omzet der maatschappij beliep
60 634.947 pd.st. (v. j. 66 697.581).
Lagere winsten vertoonden: Europeesch
Continent 162 000 pd.st. Australië 56.000
pd.st. Indië en China 37.000 pd.st. Hoogere
daarentegen: Afrika 14.000 pd-st. Amerika
en Canada 1.000 000 pd-st.
De zeep-export welke ruim 90 pet. bedraagt
van den afzet in het land zelf, toont een
daling met 12 pet. wat de hoeveelheid en
50.000 pd.st. wat de waarde betreft, maar deze
daling komt vooral voor rekening van de
abnormale toestanden In Nederlandsch Oost-
Indië en West-Afrlka.
De voorzitter zelde aan het einde der ver
gadering: Het vorig Jaar zei lk dat we het
vooruitzicht hadden op een tweede succesvol
jaar. Deze voorspelling was niet onjuist. Het
bestuur uwer maatschappij verwacht dat de
resultaten van dit jaar niet bij die van 1931
ten achter zullen blijven, maar de toekomst
voor de geheele wereld industrie is zeer moei
lijk en geen enkel land is er in geslaagd aan
den economischen storm te ontkomen.
(Msbd.)
GEEN DIVIDEND MIJ. „NEDERLAND".
Naar de Msb. verneemt zal op de alge
meene vergadering van aandeelhouders van
de N V. Stoomvaart. Mij. „Nederland" worden
voorgesteld, geen dividend uit te keeren.
(v.j. 7 pet.)
pen: grondig, .weldoordacht, diep-gefun-
deerd, wars van alle oppervlakkigheid en
euvelen haast.
Ziezoo, dat heb ik eens even gezegd. Het
werd tijd.
Gedurende diezelfde drie eeuwen, waarin
de conceptie van Frankrijk's Academische
Grammaire zich voltrok, bestond de Amster-
damsche Universiteit, en de viering van
dit jubileum heeft aanleiding gegeven tot
het uitreiken van niet minder dan negenen
dertig eere-doctoraten. Delft geeft er ook
veel en wacht niet eens op jubilea. Men wordt
daar steeds guller mee, en als wij zoo door
gaan zal het niet lang meer duren of wij
krijgen denzelfden toestand als in Duitsch-
land, waar blijkbaar zoowat iedereen „tir."
voor zijn naam heeft, behalve dan de arbei
ders en de handelsreizigers. Ik wil hiermee
niets ten kwade zeggen aan het adres der
39 gehonoreerden, van wie de meesten ons
als zeer verdienstelijke mannen bekend zijn.
Maar er was een tijd. waarin ik meende dat
eeredoctoraten alleen werden toegekend ln
een vak, waarin de gehonoreerde zich door
eigen studie, onderzoekingen, navorschingen.
zonder de gewone academische opleiding te
hebben gevolgd, verdienste verworven had.
Zulke eeredoctoraten plachten mij nog veel
verdienstelijker dan gewone doctoraten toe
te schijnen. De bewuste begrenzing bestaat
evenwel niet meer, en alles is blijkbaar mo
gelijk geworden. Burgemeester de Vlugt
wordt, timdat hij zoo'n goed burgemeester
ls, doctor in de rechtswetenschappen, en
Henri Polak, omdat hij zooveel gedaan heeft
voor 's lands natuurschoon, doctor in de let
teren en wijsbegeerte.
Ik erken dat een burgemeester 'net een
en ander met sommige wetboeken uitstaan
de heeft, maar is hij ..als zoodanig" een ju
rist? Neen. Ik erken ook dat de schoonheid
der natuur haar invloed op de letteren doet
gelden, maar ls daarom een strijder voor het
behoud van het natuurschoon, zelfs al is hij
een verdienstelijk journalist, zooals Henri
Polak, hetzelfde als iemand die zich door de
klassieke lette ren-stud ie heeft gezwoegd?
Evenmin. De an-cere oorzaak voor Henri Po-
lak's eeredoctoraat: zijn leiderschap van den
AGENDA.
Heden:
ZATERDAG 30 APRIL
Volksconcert ln den Hout van de H. O. V.
2.30 uur.
Feestelijkheden Juliana-dag.
Ged. Raamgracht 75: Verg. v. aandeel
houders Ver. llaarl. Bedrijven Jan Muller
en Adr. v. d. Lande, 2 uur.
Luxor Sound Theater: Ben Hur. 2.30 en
8.15 uur-
Rembrandt Theater: „Harlekijn". Too-
neel: Tholen en van Lier, 2.30, 7 en 9.15 uur.
Palace: „De Pierewaaier" (So'n Wlnd-
hund). Tooncel: Wladlmir Pique Trio, 2.30
7 en 9.15 uur.
Kunstzalen „Reeker", Wagenweg 102. Cri
sis-tentoonstelling van werken van Haarl.
Kunstenaars. 10—7.30 uur.
Teyler's Museum, Spaarne 16. Geopend op
werkdagen van 113 uur. behalve 's Maan
dags, toegang vrij.
Zandvoort: Groot Badhuis. Buitenge
wone Dansavond.
ZONDAG 1 MEI
Stadsschouwburg. Wilsonsplein: .De Ro
zenkrans". 8 uur.
Schouwburg Janswcg: „Maar een droom",
8.15 uur.
Rembrandt Theater: „In het land der Do
lomioten", 11.30 uur.
Remonstrantenhi^s. Wilhelminastraat 22:
Wijdingsmorgen van de Vereeniging van
Spiritisten „Wetenschap en Religie", 10 30 u.
Bioscoopvoorstellingen des middags en des
avonds.
Kunstzalen „Reeker". Wagenweg 102 Cri
sis-tentoonstelling van werken van HaarL
Kunstenaars. 10—7.30 uur.
Diamantbewerkersbond en zijn verdiensten
voor de diamantnijverheid, in het algemeen,
ls nog moeilijker te vereenigen met de lette
ren en wijsbegeerte.
Intussehen stemt mij dit alles hoopvol.
Hoe is de mensch? Hij denkt aan zichzelf
als hij den weg naar de eere-doctoratcn zoo
veel broeder ziet worden. Misschien, als ik
eenmaal gedurende een kwarteeuw deze ru
briek heb verzorgd, leest u op een schooncn
dag r.og eens in Haarlems Dagblad: De heer
Optimist ls benoemd tot doctor in de medi
cijnen wegens het onverflauwde optimisme,
waarmee hij gedurende 25 jaar aan alle
Haarlemmers heeft voorgehouden dat de al
gemeene toestand en die van de Haarlem
mers in het bijzonder wel beter zou wor
den."
Dat zal dan tenminste logisch zijn. Logi
scher ook dan het geval van dr. P. C. Kor-
teweg. medicus te Amsterdam, die tot doctor
honoris causa in de wis- en natuurkunde is
benoemd wegens zijn malaria-onderzoekin
gen. Waarbij lk, ln mijn onschuld, ook nog
zou willen opmerken, dat Iemand niet veel
aan een doctoraat heeft als hij al dr. voor
zijn naam heeft. Of moet hij dan voortaan
„dr. dr." op zijn kaartje laten drukken? Ik
vind het vreemd. Hebt u ooit gehoord van
Iemand, die twee Nederlandsche Leeuwen
kreeg? Ik niet. Ook lijkt het mij voor dr.
Korteweg niet leuk als zijn jongste zoon, of
een boosaardige vriend hem vraagt eens even
de stelling van Pythagoras of "net theorema
van Stewart voor hem uit te werken. Zulke
dingen vallen niet mee. als Je de eerste
klasse van de HJBJ3. tientallen jaren te bo
ven bent.
Mijn eigen toekomstig doctoraat in de me
dicijnen maakt mij nu ook ineens huiverig.
Stel, dat over dertig jaar mijn hopelijk-als-
dan-aanwezlge kleinzoon ten prooi valt aan
waterpokken, cn mijn familie, (die dol op
grapjes is) mij erbij haalt en zegt: „Nu dan,
honoris causa! Maak Jij hem maar eens
beter!"
Ik hoor den hoon al. Neen, dan maar lie
ver de wis- en natuurkunde, al zullen mijn
oude leeraren in dit vak ce haren ten berge
rijzen als m Ij dit deelachtig wordt
OPTIMIST,
INT. CONFERENTIE OVER DEN
COLORADOKEVER?
Reuter seint uit Parijs, dat men meent te
weten, dat de Fransche regeering aan de re
geeringen van de belanghebbende landen
heeft voorgesteld te Parijs een internationale
conferentie te houden, betreffende de be
smetting van aardappelen door den Colorado
kever
MAANDAG 2 MEI
Bioscoopvoorstellingen.
Kunstzalen „Reeker", Wagenweg 102. Cri
sis-tentoonstelling van werken van Haarl.
Kunstenaars. 107.30 uur.
APOTHEKEN (AVOND- EN NACHTDIENST)
Th. A. Klinkhamer, Koninginneweg 69,
Tel. 11596-
Firma Begemann en Sneltjes, JansstraaV
27- Tel. 10043
