De Gestolen Professor FEUILLETON Een romantisch verhaal uit de Grieksche bergen. ERNST KLEIN. Uit het Dultsch vertaald door B. Zody. 27) Diep bukte hij zich over de kleine hand heen en kuste die. Ga mee, juffrouw Elena! Waarheen? Weer die lichtjes in de zwarte oogen! En nog iets anders de angst om hem. Daarin vergiste hij zich niet. Hij trok haar mee naar de deur en wilde die openen. Zij legde echter haar hand op de zijne, die den knop reeds vasthield. Vóór u naar Xymatis toegaat, moet u ook nog het laatste weten, seide zij. Haar stem, die eerst zoo helder en vrij geklonken had, was thans bedekt. Terwijl zij verder sprak, keek zij hem niet aan. U gaat naar boven, om met Xymatis te strijden? Nu, ik hoop, dat de zaak ook ronder dramatische heldendaden mijnerzijds, gere geld kan worden. Ik heb een heel aardig En als het toch tot een strijd komt? Xymatis heeft drie van zijn mannen in huis. Bij het eerste schot komen er meer Nu. dan komt het er alleen maar op aan, wie sneller en beter schietMaar willen wij deze mogelijkheid niet lierver onder de oogen zien. wanneer ze er is? Ik ben na melijk van meening Weer wilde hij de deur openen weer hield zij hem tegen Maar luister dan toch, naar hetgeen ik u nog te zeggen heb! Miasohi^n bedenkt u lüch dan nog eet*, alvorens o near boven gaao. u is oeieiü, voor ïrene te veciuen Indien u de zaak zoo bekijkt, ja. Is u daartoe ook bereid, wanneer u weet, dat dat Irene een anderen man liefheeft, die wederkeerig ook van haar houdt? Stratos is sedert onze prilste jeugd onze speelkameraad en en zij hebben el kaar als kinderen reeds liefgehad Vitus sperde de oogen wagenwijd open Zij keek hem nog altijd niet aan, anders had zij verwonderd moeten zijn over de uitwer king, die deae laatste aller bekentenissen op hem had. Ik geloof, dat Xymatis het weet en dat het hem daarom dubbele vreugde verschaft, om Stratos als zijn handlanger te behande len. O, hoe vaak heeft hij hem niet in tegen woordigheid van Irene vernederdEn Stratos moest het zich laten welgevallen... terwille van zijn ouders Irene Begrijpt u nu, dat Xymatis den dood hon derdvoudig verdiend heeft? Alles begrijp ik, alles! Alleen dat eene niet, hoe ik ertoe kwam, mij in te beelden, dat u zelf met Stratos. Zij lachte. Zoo dom kan alleen maar een man zijn! O, hij is nog dommer! Nog veel, veel dommer! Hij is zelfs zoo dom, dat hij niet wist, wie van u beiden hij eigenlijk lief heeft Elena keek niet meer in alle mogelijke hoeken. Zij keek recht in die lachende, over moedige oogen. Ach meisjelief ik hou zooveel van je! Trek je er maar niets van aan, dat het pas nu tot mij doordringt! Beter laat, dan nooit! Zij lachte jubelend. En op hetzelfde oogen- blik voelde hij twee zachte, ronde armen om zijn hals en twee warme roode lippen op de zijne. Ik hou Tan Je. Vitus Thavon! Van het eerste oogenblik af heb ik van je gehouden, omdat je roo aartsslecht bent en ons niets dan leugens verteld hebt! En ik zal tot mijn iaateten snik van Je houden, omdat je zoo dapper, aoo vermetel ber. if rai nu. luc-uijt, 3<uu wij naar Doven, om den heer Apollodorus Xymatis als pa te» famillas. om je hand te vragen. Misschieiï moten wij door middel van een paax revolver schoten eenigszlns den nadruk op deze vraag leggennu ja, daarvoor zijn wij nu een maal op den Balkan. Kom, Elena! ACHT EN TWINTIGSTE HOOFD6TUK. De juiste gedachte te juister tyd. De man op de trap was juist uit zijn mid dagslaapje ontwaakt. Hij richtte zich drei gend op, toen hy Vitus met Eiena naar boven zag komen. Ik moet dezen heer naar den kapitein brengen, zeide het meisje. Als je niet ge slapen had Basil, dan had je mij zooeven naar beneden zien gaan. De schildwacht kreeg een doodschrik. He: scheelde niet veel, of hij was voor Elena op de knieën gevallen. Bij den heiligen Andreas, meesteres, sta melde hij, verraad mij niet aan den kapitein! Ik sta sedert gistermorgen vroeg op post Zijn geweer leunde tegen den muur. Een gedachte kwam bij Vitus op. Menschen als hij hebben altijd de juiste gedachten op de juichte oogenblikken, terwijl de nie<ts ver moedende Basil Elena met hartroerende breedvoerigheid de redenen voor zijn plicht verzuim uiteenzette, bukte de Journalist zich achter zijn rug. Een, twee geruischlooze gre pen aan zijn geweeren hij richtte zich weer op. Elena had dadelijk begrepen, wat hij wilde Zij keek den komitadschi, die steeds opge wondener werd, streng aan en lokte hem onmerkbaar van de deur weg. Toen Vitus haar toeknikte, liet zij zich vermurwen. Nu goed, voor dezen keer zal ik het erbij laten, Basil, zeide zij genadig, maar denk eraan, dat zooiets niet meer mag voor komen Meesteres, ik zweer het u.... Goed. Ga nu maar weer op pos*, staan! Zij ging Vitus voor, trad de kamer tonnen. tiet was er piKuonacf, umi u< jaioeaicen neergelaten waren. Gelukt? vroeg zij. Vitus lachte zijn overmoedigen lach. Het geweer zal zoo gauw niet afgaan! Voor de goede Basil den lucifer vindt, dien ik erin gestopt heb I Ach jij JU! De kamer was nog donker Zij kuste hem Duizend mannen, zooals jij en Grie kenland is vrij! fluisterde zij tusschen haar kussen door. Vindt je dat niet een beetje overdre ven? Ze wisten beiden niet. dat dit kleine, onaanzienlijke, afgebroken stukje lucifer hen allen het leven zou redden! De juiste gedachte te juister tijd! Daar in de donkere voorkamer hielden die twee jonge, lichtzinnige menschen elkaar om vat en kusten elkaar nog eens en nog eens. Op voorschot! lachte Vitus. Eindelijk maakte Elena zich los, trok hem mee naar het venster en liet hem tusschen de jalouzieën doorkijken. Voor het huis bevond zioh de straatweg, die van uit de stad naar het gebergte voer de. Aan de andere zijde was een breed, laag gebouw te zien. Kijk, zeide zy, terwijl zij op het gebouw wees, dat is het verblijf van zijn manschap pen. Hij behoeft in zijn schrijfkamer slechts op een knop te drukken en zij zijn hier. Waar is die knop? Op het blad van zijn schrijftafel. Goed! Laat ons gaan! Zij traden de volgende kamer binnen, een soort van voor-salon. Prachtig ingericht, versierd met Damascener metalen voorwer pen en schitterende tapijten. Vitus stond stil en zag met kennersblik om zich heen: alsof hij bezig was een slot of een museum te bezichtigen. ..Entree een halve kroon: parap'.ues en wandelstokken aan de garderobe afgeven". Voor één der tapijten, <öe aan den muur hingen, bleef hJJ staan, bet«a*e het nvet den greep van een Kenner.... Goeie hemel, mompelde hij, dat is een echte oude Gheordes. Dat zou ik graag voor mijn ouden Fuchs meenemen Elena moest glimlachen. Zij sidderde van En hij! Zij moest hem weer kussen en opwinding by de gedachte aan het komende. nog eens misschien voor het laatst Toen stonden zy voor de deur van het volgende vertrek, zy hield hem vast schoof dicht naar hem toe. Bleek was zy tot aan de lippen, maar in de diepte van haar oogen dansten en flikkerden die wonderlijke lichtjes Vitus, liefste! fluisterde zy. Vitus keek haar in de oogen. Dit meisje verliezen? Neen. Apollodoros Xymatis! Dan jy liever en als het moet: op Balkanma nier. Hij stiet de deur open en trad binnen. NEGEN EN TWINTIGSTE HOOFDSTUK. Hoc Vitus Thavon den heer Apollodoros om de hand van Elena vraagt. Een groot, even luxueus als het voorgaand ingericht vertrek. Tusschen de beide vensters een machtig groote schrijftafel in Italiaan- schen Renaissance-styi. Aan de muren een paar schilderUen, die echter tengevolge van de in het vertrek hoerschende duisternis niet goed te zien waren Boven de schrijftafel hing een Venetiaansch kastje Zou dat misschien de telefoon bevatten, die hem met de andere zyde verbindt? vroeg Vitus zich af, terwyi hy mot snellen blik het heele vertrek opnam. De eigenaar van het vertrek lag op een ottomane en sliep. Hy snurkte als de ergste zyner antartes en was niet gekleed om be zoek ie ontvangen. Slapende menschen zien er nooit gevaarlijk uit. Maar Vitus kende zyn man! Was het werkelijk maar niet beterHy hief dea revolver op.—. Wordt '•ervoigdEW, HET SCHEEPBOUWKUNDIG PROEFSTATION te Wagenlngen ls Maandag officieel door den heer M. C. Koning, directeur van de Stoomvaart Mij. „Nederland" uit Amsterdam. In tegenwoordigheid van vele autoriteiten geopend. „DAAR WAS EENS EEN MEISJE LOOS"Madge Evans, de Metro Goldwyn-ster tijdens een rustuurtje van de filmopnamen. Een uitstapje per boot is niet te versmaden. TOEKOMSTIGE GOUD- EN ZIL VERSMEDEN ontvangen hun op leiding aan de school te Schoon hoven. DE CUNERATOREN TE RH ENEN, die op het oogenblik hersteld wordt. Een kijkje op de werkzaamheden. DRIE K AMPIOENSCHUT - I ERS op het rifveren jubileum vm de schutterij te Bergen (L.) bij welke gelegenheid een internationaal concours gehou den werd. VELEN hetben Zondag een bezoek gebracht aan de Betuwe. Vele plekjes staan er reeds in vollen bloei. DE WERKZAAMHEDEN AAN DE RIJKS VAK- EN KUNSTNIJVERHEIDSSCHOOL voor goud en zilversmeden en Horlogemakers te Schoonnoven. Een détail van dit uitgebreid bedrijf.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1932 | | pagina 9