Het Mysterie der
Eeuwige Jeugd
Leidekkers op hun hoogen post. Felle brand te Londen.
mm
HMüi
DIE DE HOOFDSTAD VAN EEN RUIM STANDPUNT BEZIEN. Leidekkers doen hun werk aan de TE SLOTEN HADDEN VRIJDAG DE ROEIWEDSTRIJDEN PLAA TS, welke gehouden werden (er gelegenheid van hef 50-jarig bestaan
van de roeivereeniging „Willem III". De ploeg van „Willem III" (vl erriemsgieken overnaadsch beginnelingen) brengen hun boot zegevierend
torens van een der kerkgebouwen te Amsterdam. binnen na hun over winning op „De Hoop",
FEUILLETON
C.LUZIFERS' ENDE")
Een emotioneele roman
door WALTHER KLOEPFFER
Of deze toestand seconden of kwartieren
duurde wist Peter niet. Doch gaandeweg
verdween dc pijn in het achterhoofd, kreeg
hij weer gevoel in de ledematen, viel de
matheid van hem af als een bezoedeld
Jüeedingstuk en hernamen de omringende
voorwerpen weer' hun oude vormen.
Peter slaakte een diepen zocht, als had
men hem een een te na ars last van de borst
genomen. Zijn blikken gleden langs de mu
ren van het vertrek. Ofschoon zijn bril op
het nachtkastje lag, zag hij alle voorwerpen
met. een wondere klaarheid. Tenslotte bleven
zijn -blikken hangen op den Yankee, die met
op de tafel leunende ellebogen tegenover
3iem zat en hem onophoudelijk fixeerde.
Stil en geluidloos zat de Amerikaan daar en
keek hem aan. zooals men een zeldzame
kever in een terrarium gadeslaat. Nog nooit
le voren had Peter twee zoo gevoelloozee oogen
gezien. HU streek zich met de hand over
het voorhoofd als om een laatste gevoel van
matheid te verjagen.
Dr. Sander had het onbestemde gevoel,
alsof de man. die gelijk «en steenen beeld
tegenover hem zat. zijn vijand was. die zijn
eer op een hemeltergende manier had be
zoedeld Uit. dit Instinctieve gevoel ontwik
kelde zich bij hem de gedachte: «weg. weg
met dien kerel!"* En Peter besloot, het hem
te zeggen op een manier, die aan duidelijk
heid niets te wenschen overliet. Doch on
danks zijn voornemen bracht hij er slechts
stamelend uit:
„Ik zou nu eindelijk willen gaan slapen.
Mr. Devil en ik hoop. dat u dezen wensch
niet onbillijk zult vinden. Bovendien voel ik
me niet erg prettig".
De woorden, die van zijn bloedlooze lip
pen kwamen, klonken mat en onbeholpen.
Hoe kwam dat? Hij had dien onbeschaam-
den rekel toch iets dreigends, iets hards
willen zeggen? Hij begreep zichzelf niet meer
Ergens in zijn gedachtengang bestond een
gaping. Zijn gewone vastberadenheid was
verdwenen en had plaats gemaakt voor een
vreemd, smartelijk gevoel, waarvoor hij geen
verklaring wist
Mr. Devil vertrok zijn smalle lippen tot
een spottenden grijnslach en antwoordde:
„Wat interesseert mij uw slaap 1 Ik heb u
nog wat ie zieggen. verstaat u?"
Peter kromp in elkaar bij het Ihooren
dezer machtige, wreedc stem, die geladen
scheen met. do energie van honderd man
nen Toen 'hij hulpeloos „ja knikte, vervolg
de de ander:
„Om tien minuten over zeven zult u met
het stoomschip „Tinclno" naar Pon te Tresa
varen en aan den steiger een heer met
rooden baard en gouden bril ontmoeten, die
zich aan u bekend zal maken met het
woord „Devil", u zult met niemand spreken
over de gebeurtenissen van hedennacht! Eu
evenmin zuit u een bericht achterlaten voor
uw vrouw! Hebt u alles goed begrepen, Peter
Sander?"
Sander knikte als een beweegbaar Indisch
beeldje. Geheel in elkaar gedoken zat hij
op zijn stoel. Als de haken van een harpoen
boorden de woorden zich in zijn hersens.
Hij deed geen enkele poging, zich te ont
rukken aan dessen machtigen wil, aan deze
stem die met duizenden echo's in zijn brein
■weerklonk cn onophoudelijk deoelflöc woor
den sprak Zijn schedel was als het. ware
gevuld met een dorstige massa, die zich be-
geerig volzoog aan de bevelen van den
Yankee.
Peter was doodsbleek en voelde zich ver
nederd als een getrapt dier. Een oogenblik
kwam de gedachte bij hem op: „Sla hem
toch neer, dien vervloekten hond! 't Is je
laatste kans!" Hij probeerde inderdaad, zijn
hand op te heffen. Doch ze stak in een
taaie, kleverige massa. En het bleef bij een
krachtlooee, stumperige poging. Van leed en
schaamte boog Peter Sander het hoofd
Toen hij weer opkeek was de Amerikaan
verdwenen.
Na het vertrek van den onbekende was
Peter niet meer naar bed gegaan Urenlang
liep hij zijn kamer op en neer of ging een
oogenblik rusten op den rand van het ledi
kant. Eerst voelde hij zich als verdoofd.
Doch langzamerhand kwam hij tot koel en
nuchter nadenken. Tegen den morgen ge
lukte het hem, de gebeurtenissen van den
afgeloopen nacht tamelijk goed te overzien
Dus deze Mr. Devil overigens al een heel
eigenaardige naam verlangde niets meer
of minder, dan in het bezit van zijn „Vi-
talin" te komen. Natuurlijk had hij gewei
gerd Toen was er plotseling een onbeschrij
felijk gevoel over hem gekomen, waarvoor
hij nog geen verklaring wist. Peter had de
gewaarwording, dat hier een gaping was in
zijn gedachtengang. Zoodra hij over deze
gaping heen was, voelde hij weer vasten
grond onder de voeten. Tenslotte had de
nachtelijke bezoeker er bij hem op aange
drongen, naar Pon te Tresa te varen
Peter lachte. Er was dus geen twijfel mo
gelijk: de man, wien hij dezen slapeloozen
nacht dankte, was dus toch gek! Want.
slechts een waanzinnige kon zulke dingen
verzoeken. Wat, hij zou naar Ponte Tresa
varen? Een doellooze reis van minstens vier
uur. Terwijl Gassy tegen twaalf uar wui haar
uitstapje terug keerde!
„Die idioot kan in Ponte waohlten tot hij
blauw ziet!" bromde Peter tusschen de tan
den.
Hij ging zich wasschen. Het water was
lauw en weinig verfrisschend. Ergens op
zijn achterhoofd voelde hij nog altijd een
lichte druk. Hij nam een pyramidenpoeder
en maakte toilet Toen 'hij orp zijn horloge
keek was het kwart voor zeven. Een sluipend
gevoel van onrust dreef hem de kamer uit.
In de eetzaal van het hotel bestelde hij direct
zijn ontbijt. Hij keek de ochtendkranten
eens door, doch wierp ze weer direct ter
zijde. Het gevoel van onrust werd met de
minuut sterker.
„Zal ik een weinig broom nemen?", vroeg
hij zich af, terwijl een razende woede bij
hem opkwam. Die vervloekte Yankee was de
schuld van alles. Zonder dat hij er een ver
klaring voor wist. keek hij naar de groote
klok, die boven het buffet hing: drie mi
nuten over zevenen. Zijn woede week plot
seling, om voor een worgende angst, plaats
te maken. Hij meende te zullen stikken
het was niet meer uit te houden. Hij sprong
op, greep zijn hoed van den kapstok en
vloog den kelkier voorbij, die juist het ont
bijt wilde serveeren. Met drie sprongen was
hij op straat. De voornaam doende kcllner
staarde hem na als een inktvisch, die plot
seling op hert. droge komt te liggen Een mi
niatuur waterval van chocolade en melk
droop van zijn dienblad op het tapijt
Juist toen de bemanning van het Stoom
schip „Ticino" op het punt stond, de ver
binding tusschen oever en schip te verbre
ken, stormde een schraal, blondharig heer
naar de loopplank, terwijl hij uit alle macht
brulde:
„Halt! Halt!"
Professor Dr Peter Sander bereikte op het
laatste oogenblik het stoomschip, dat over
het. meer naar Ponta Tresa voer.
Het was preóes »e*i mtooten
HOOFDSTUK H.
Gussy Saaider stond reeds bij de deur, toen
de politie-commissaris van Lugano nog te*
haar zei: „U kimt er van overtuigd zijn.
mevrouw, dat ik alles in 't werk zal stellen
om de raadselachtige verdwijning van. uw
echtgenoot op te helderen. Maar u moet me
24 uur tijd laten. Ik hoop dan in ieder ge
val eenig resultaat bereikt te hebben.
Vittore Buzz! was een hoffelijk man; een
beambte met ridderlijke manieren.
Gussy Sander, Peter's jonge, mooie blondü
vrouw, keerde met loomc schreden terug
naar het hotel. Een angstig voorgevoel had
zich van haar meester gemaakt. Zij, het
gewoonlijk zoo energieke vrouwtje, voelde
zich zwak tegenover al die vreemde gebeur
tenissen Zc probeerde, alles nog eens in ge
dachten na te gaan. Hoe was het toch eigen
lijk gebeurd?
Peter, haar correcte, voorkomende Peter
was niet aan den steiger verschenen, toen
ze in gezelschap van vrienden gisteren van
Porlezza terugkeerde. Was 'het te verwon
deren, dat zc gekrenkt was, en zonder
te spreken onmiddellijk naar het hotel ging?
Daar wachtte haar een nieuwe verrassing:
de kamerdeur was afgesloten en van Peter
was nergens een spoor te bekennen! Haar
ergernis nam toe. Ze noemde haar man „een
egoïst" en stond op het punt, te gaan hui
len. Ze begreep Peter niet meer! Van Como
uit had ze hem telegrafisch bericht gezon
den, op welk uur en met welk schip ze zou
aankomen en thans gedroeg hij zich zoo_!
(Worcït vervolgd).
IN HET GROOTE GEBOUW DER PRUDENTIAL ASSURANCE Co. TE LONDEN brak een felle brand aft. -»
Tengevolge van dc sterke rookontwikkeling werden verschillende brandweerlieden bedwelmd en moesten naar hel
hospitaal vervoerd worden.
TE BAKEL (N.-B.) beeft Vrijdag een zware brand gewoed, waardoor een zestal woningen totaal ver
woest werden. Een overzicht van de ruïuo.
DE WERKZAAMHEDEN AAN DE SLUIS TE VREELAND voor het aan te leggen
Hilversumsche kanaal, dat een belangrijke verbetering zal vormen voor den vaarweg
naar het Zuiden van ons laud
DE HEER A. VERDIJK, burgemeester
van Eindhoven, viert 1 Juli a.s. zijn kope
ren ambtsjubileum.
