Hef Mysterie der
Eeuwige Jeugd
FEUILLETON
(„LUZIFERS' ENDE")
Een emotioneele roman
door WALTTTF.R KLOEPFFER.
20)
„U kimt nu gaan eten. Bender: ik bet) a
niet meer noodig", antwoordde Lux ontwij
kend. Hij liet Kiaus staan en liep haastig de
gang door.
„Aha", bromde deze voor zich heen. „Men
verricht hier dus verjongingsmethoden met
•het door Peter ontdekt preparaat. Doch hoe
kwam deze Dr. Lux aan het preparaat? Was
het ook aan Angel bekend?"
Hij stond hier voor een nieuw raadsel.
Instinctief voelde hij. dat slechts een ver
metel optreden deze raadsels kon ontsluieren
In de eerste plaats moest hij de kamer van
Lux eens grondig onderzoeken.
Deze gelegenheid deed zich eerder voor
dan hij verwacht had ml. dienzelfden middag
Hij wist. dat Lux het hospital had verlaten
en in de eerste uren niet zou terugkomen.
Hij sloop naar de eerste verdieping, zag geen
mensch in de gang en opende met een looper.
de deur.
Aan een kapstok hing de witte jas vam
Lux; in den zak bevond zich nog het serum-
flesc'nje. Klaus haalde een anderen brief van
Peter uit zijn portefeuille te voorschijn en
vergeleek beide handschriften. Het klopte.
Hij bekeek het etiket en mompelde: ..natuur
lijk; dit is het geniale pootje ran broer
Peter",
„Geen twijfel mogelijk; deze regels zijn
door Peter geschreven. Vrijwillig? Hij is toch
niet krankzinnig? Een geheim als het zijne
geeft men toch niet aan den eersten den
beste cadeau!"
Hij zocht verder. En wel naar den ver
bindingsdraad der antenne. Aha. dicht onder
het venster kwam een dunne draad te voor
schijn, liep langs den muur en verdween
achter een breede, eikenhouten kast.
Met een looper was de kast weldra ge
opend enKlaus sprong verbaasd achter
uit. De inhoud der kast u-as meer dan
vreemdeen uitmuntend ontvangapparaat en
een kléin, maar volmaakt zendstation. Dit
laatste was een toestel met hoogfrequente,
waarmede een handig radêotechnicus heel
wat kon bereiken. Zoowel zender als ont
vanger stonden op een golflengte van 2210
meter. Klaus noteerde de cijfers. Het scheen
een zuiver particuliere, verboden golflengte.
De aa-rdverbinding liep door den bodem der
kast, door den vloer van het vertrek en ein
digde vermoedelijk ergens in een buis der
waterleiding.
„Waartoe heeft die kerel een eigen zender
noodig". bromde Klaus. Uit de bijzondere
golflengte viel op te maken, dat hij niet door
de gewone luistervinken gehoord wilde wor
den. Dus. er bleef geen andere mogelijk
heid stond Dr. Lux in verbinding met
iemand, wiens ontvangstation eveneens op
golflengte 2210 was ingesteld. „Wedden, dat
mij deze „iemand" binnen drie dagen bekend
is!" mompelde hij.
Hij kreeg weer vertrouwen in zijn eigen
werk. Het was hem. alsof hij met deze laat
ste ontdekking de oplossing van alle overige
raadsels in handen hield.
Het was middernacht, toen Klaus Sander,
lenig als een kat. uit het venster van zijn
dakkamer kroop. Toen hij de geheimzinnige
antenne bereikt had, haalde hij een rol dun
koperdraad benevens gereedschap uit zyn
zakken te voorschijn en soldeerde den draad
er zoodanig aan vast, dat er nu een tweede
geleiddraad bestond, die, goed verborgen,
naar zijn kamer voerde. De isolatie was even
eens spoedig tot stand gebracht.
Weer in zijn kamer terug, bevestigde Klaus
den draad aan een vijflampstoestel, dat hij
dien middag had gekocht. Het apparaat was
zoodanig gebouwd dat een klein gloeilampje
begon te branden als er een golflengte door
he: toestel gmg, waarop het was ingesteld.
In dit geval dus gc^flengte 2210. Onverschil
lig of de antenne ontving of verzond: het
gloeilampje brandde onmiddellijk.
Dien nacht en ook den volgenden dag
brandde het lampje echter niet. Tegen den
avond kwam eindelijk het lang verwachte
teeken. Klaus sprong op. grendelde de deux,
zette zich de koptelefoon op het hoofd
en luisterde. Eerst vernam hij slechts een
vaag onbestemd geluid en het tikken van
Morse-teekens. Dan klonk plotseling een
mannenstem, die in het Engelsch riep:
.Hallo: hier Isla del diabolo. Ben jij daar
Lux?
„Ja!" Klaus herkende de stem van Lux.
De andere stem vervolgde:
„Wilde je even berichten, dat Ishi onder
weg is met vijf kisten chimpansee's. Zal
volgens mijn berekening overmorgen bij Je
zijn. Jullie kunt dan het „Vitalin" zelf ver
vaardigen. De Duitsche professor heeft n.l.
ontdekt, dat het 't beste werkt als het uit
de klieren van mensohenapen wordt geïso
leerd. Hoe gaat het bij jullie?
..Allright", antwoordde Lux. „De zaak gaat
voortreffelijk en is een ware goudmijn. Als
het zoo verder gaat, hebben we het platina
niet meer noodig! Anders niets bijzonders?"
„Neen".
..Well, good night, mister Hangmanl"
„Good night!"
Het gesprek was afgeloopen. Het roode licht
ging uit. Ademloos, onbeweeglijk zat Klaus
nog een poosje op zyn stoeL Het eerste levens
treken van zijn verdwenen broer. Wie had
dat kunnen denken! Morgen zou hij het aan
Gussy telegrafeeren. Ach, wat zou het blonde
vrouwtje blij zijn!
Doch wat wist hU nu eigenlijk! Dat Peter
leefde en wel op een eiland. Isla del diabolo
genaamd. Verder dat zijn broer aan de be
reiding van het Vitalin werkte en dat Lux
zoowél van deze gebeurtenis als van de lig
ging van het eiland op de hoogte was. Doch
hoe zou hij, Klaus, de ligging van het eiland
gewaar worden? Lux of Lantadilia onom
wonden zeggen wat hij wist? Neen, dat zou
al te dom zijn. Beter was het, dien Ishi,
waarschijnlijk een Japanner, eens aan den
tand te voelen. Als hij wist waar dat heer
schap vandaan kwam, was Peter zoo goed als
gered. Zoo terloops kon hij eveneens sign or a
Lantadilia een weinig uithooren.
„Wel, juffrouw de Castro, heeft het avon
tuur geen onaangename gevolgen voor u ge
had?" vroeg Klaus, toen de eerste begroeting
voorbij was. Hij lachte, dat zijn hagelwitte
tanden te zien kwamen. Hij waa ki jaquet
en maakte daarin een zeer goeden indruk.
Sinds hij vasten grond onder de voeten ïiad
was hij weer de dandy van voorheen. Hij
had zelfs rozen meegebracht,
Inez de Castro, sterk blozend (waarom?)
verborg een oogenblik het fijne neusje in de
geurende bloemen en glimlachte.
.Absoluut geen last meer gehad, Mr. Bender
t Is vreeselijk aardig van u, dat u woord
houdt. Mary brandt van verlangen, kennis
met u te maken. Komt u binnen. Hierheen
alstublieft". Achter Sander's rug drukte ze
zich de hand op het hart: „Klop toch niet
zoo dom!"
Ze ergerde zich over zichzelf. Begreeip zich
zelf niet meer. Ze had dozijnen, letterlijk
dozijnen huwelijksaanzoeken ontvangen van
voorname, schatrijke aanbidders en hen
lachend terug gewezen. En nu? Nu was ze
verliefd op een man, d«e niets bezat, niets
in de wereld beteekende en die misschien
niets om haar gaf. Reeds zijn tegenwoordig
heid deed haar hart onstuimig kloppen. Ze
durfde er niet aan denken, zoo beschamend
was het
„De rakker ziet er allerliefst uit", dacht
Klaus Sander, terwijl hij naar de kamer liep,
waar hij aan Mary de Castro zou voorge
steld worden.
Maar een gevoel van wrevel maakte zich
van hem meesier, toen Mary hem een kop
thee voorzette. Was het niet vreeselijk. dat
deze belde engelachtig mooie meisjes door
trapte misdadigsters waren? Die heerikjke
blonde Mary, zou een schilder tot Madona-
model kunnen d^nen. Ach hemel, het was
nauwelijks aan te nemen, dat de slechtheid
der oudere zuster haar bekend was. Doch
vooral geen misplaatste zwakheid. Konden
de beide zusters comedie spelen, hij kon
het nog beter. Peter moest gevonden worden!
Klaus had reeds lang een plan. Hij wilde
die donkere Inez verliefd maken tot ze voor
hem nog slechts een speelpop was. Moeilijk
scheen dat niet. daar de jonge dame in
kwestie hem reeds halverwege tegemoet
kwam. Hij had toch oogen om te zien!
Kiaus was onverbeterlijk. Discreet en een
weinig terughoudend, doch zoo, dat Inez
ieder gebaar, iedere blik, iedere glimlach als
een stil geschenk moest gevoeïen
En ze voelde het werkelijk zoo. Ze werd
stiller. Ze liet de conversatie geheel aan haar
zuster over. Inez had prachtige oogen; oogen
als die van een gazelle. En deze oogen vul
den zich met een verlangen, dat geen gren
zen kende.
(Wondt vervolgd*.
WANNEER DE AARDBEIENTIJD DAAR IS. moet
van het jongste tot het oudste lid der tuindersfamilie mee
werken om zooveel mogelijk „sloffen" vol te krijgen.
Met grootc vaardigheid gaan de rappe handen door het
groen om dc rijpe vruchten te plukken en tegen het mid
daguur gaat vader naar de veiling met dc volgeladen kar.
Voor het veilinggebouw komen de wagens van alle
kanten samen en wachten tot zij aan de beurt zijn om
hun aardbeien te laten wegen.
HELEN WILLS, dc bekende tennisspeelster tijdens een partij
tegen mcj. Sander (Duitschland) bij de internationale tennis-
wedstijden, welke op het oogenblik te Noordwijk gehouden
worden.
BELANGRIJKE FIGUREN
VAN DE INTERNATIONALE
TENNISWEDSTRIJDEN TE
NOORDWIJK. V.l.n.r.:
Knottenbelt, Helen Wills,
Lotsy, mevr. Rollin Cou-
querque en Scheurleer.
MODERNE ARCHITECTUUR in Polen. Het Instituut voor Lichamelijke Opvoeding te Biclany bij rschau
behoort ook wat inrichting betreft tot ccn der modernste instellingen op het gebied van Lichamelijke Opvoeding.
Een gedeelte van het uitgebreide gebouwencomplex.
DE BEROEMDE TENNISSTER SUZANNE LENGLEN. d*
cenigc jaren niets van zich deed hooren, heeft dezer dagen in
Engeland ccn demonstratie gegeven. Zou dit misschien een
voortreken zijn, dat zij weder voor wedstrijden in training gaat.
DE VEREENIGING VOOR VEILIG VERKEER TF-
DORDRHCHT heeft een voctgangerswcck georganiseerd.
Twee klem -s die de raadgeving goed opvolden.
TROTS DE AFSLUITING
VAN DE ZUIDERZEE Is
men in Spakenburg druk be
zig met het vernieuwen en
breeder maken van het
Noorderhoold, teneinde den
toegang tot Spakenburg te
verruimen.
