Het Mysterie der
Eeuwige Jeugd
FEUILLETON
(„LUZIFERS' ENDE")
Een emotionecle roman
door WALTHER KLOEPFFER.
21)
Mary de Castro sprak over het verleden.
Haar vader, Jose de Castro, was Bolimansch
generaal geweest en als slachtoffer der om
wenteling gevallen. De beide zusters waren
na den dood van hun vader met de moeder
naar het noorden getrokken. Het ruwe kli
maat overviel de reeds lijdende vrouw en
spoedig stierf ze, haar beide dochters geheel
zonder middelen achterlatend. Toen de hon
ger aan de deur klopte, besloot Inez, als
danseres op te treden. Nauwelijks ging het
de beide jonge meisjes Iets beter, of Mary
werd plotseling overvallen door de ziekte,
welke door de doctoren pernicieuse anaemic
wordt genoemd. Een ziekte van het bloed,
waarvoor geen genezing mogelijk scheen.
Doch Professor Angel had haar genezen. „O.
nooit zal ik hem genoeg kunnen danken!"
besloot Mary het verhaal:
)rEn ln de kliniek hebt u zeker met dr.
Lux kennis gemaakt, nietwaar juffrouw de
Castro?", glimlachte Klaus.
,Hij heeft mij behandeld. Mr. Bender. Nu
is'hij mijn verloofde", antwoordde het jonge
meisje. Ze wierp een blik op den pendule en
liet er op volgen: „Om half zeven komt hij
hier: we gaan naar de schilderijententoon
stelling".
„Zoo?" antwoordde Klaus. t Is nu kwar-
over zes: ik zal de dames niet langer sto
ren".
Hij stond op. Inez keerde terug naar de
werkelijkheid. Ze richtte haar donkere
oogen vragend op Saaider en vroeg:
„Waarom wilt u al vertrekken, Mr. Ben
der?"
„Eerlijk gezegd, zou (het me pijnlijk zijn.
Dr. Lux hier te ontmoeten. Ondanks uw
goedheid heb ik niet vergeten, dat ik slechts
een ziekenoppasser ben. miss de Castro".
Hij knoopte zijn jas dioht. Zijn stralende
blikken lagen onbevangen op Inez.
,.Mr. Bender!"
„Neen. miss de Castro; gelooft u mij: het
is voor beide partijen beter dat ïk nu ver
trek. Waarom ons allen in een moeilijk par
ket brengen? In ieder geval dank ik de da
mes, dat ze gedurende een uur mijn maat
schappelijke positie hebben willen vergeten.
Ik hoop dat u mij begrijpt".
,Hoe tTotsch is hij", daaht Inez: .,hoe
heerlijk trotsoh". Een zeldzame, nooit ge
kende vreugde kwam over haar. Zaoht ant
woordde ze:
„Ik begrijp u. mister Bender; is u dat vol
doende?'' En iets luider liet ze er op volgen:
..Ik ga nu naar het Capital Palace; wilt u
mij begeleiden?"
..Gaarne", antwoordde Klaus en had het
gevoel, dat hem daar een reddingsanker
werd toegeworpen.
Toen ae in de taxi zaten drukte hij haar
de hand. „Miss Inez, ik dank u; u hebt mij
uit een moeilijke situatie gered".
„Heb ik dat werkelijk?" vroeg ze met een
vreemden glimlach.
„Ja", antwoordde hij en zijn blikken gin
gen liefkoozend over haar gelaat. De tijd
van den oogst was aangebroken.
.Misschien was het wel uit eigen belang.
Mr. Bender", fluisterde ze en rilde bij de ee-
daahte, dat deze man haar in zijn armen
kon nemen Tusschen hen hing een zwijgen,
zoo dun als een ragfijne sluier. De motor
bromde als een medeplichtige. Inez opende
ce lippen; haar mond geleek op dat oogen
blik een purpere, ontluikende bloem.
„Ja zeker, uit eigen belang; ik wilde u een
oogenblik voor mij alleen hebben
Ze werd beurtelings gloeiend heet en ijs
koud. Een scharlaken golf kwam haar voor
de oogen. „Waarom ben ik zoo schaamteloos,
hem dat te zeggen", dacht ze angstig. De
wereld daar buiten verzonk in eindelooze
diepte; een veel te kleine ruimte koppelde
twee mensohen aan elkaar
.Heb je me zoo lief, Inez?" vroeg een stem
naast haar.
„Ja. zoo lief', stamelde ze en gaf zich over
aan zijn kussen. Ze geloofde, dat haar hart
van zaligheid en geluk zou springen. Dat
zulke gevoelens zich van mensohen konden
meester maken, neen, dat had ze nooit kun
nen denken.
Nicolas Bender. niet Klaus Sander, kuste
haar op de trillende lippen.
Door deze kus moest Peter Sander gered
worden
Inez de Castro was zonder genade aan hem
overgeleverd
HOOFDSTUK X.
..Bender!"
„Professor?"
„Ik ben zeer tevreden over je? Zou je niet
in vasten dienst bij ons willen komen?"
„Ik zou den professor beleefd eenige
dagen bedenktijd willen verzoeken. Profes
sor weet. dat ik vroeger een geheel andere
maatschappelijke positie bekleedde en
..Juist, Bender; dat weet ik. Maar ook bij
ons kun je vooruit komen. Het is niet on
mogelijk dat je hoofd verpleger of misschien
administrateur wordt. Enfin, denk er maar
eens over na".
Professor Tommy Aneel, de godheid der
New Yorksche bevolking, verwijderde zich
langzaam.
Ais een jachthond lag Klaus op den loer,
om de ontmoeting tusschen Lux en Ishi niet
te verzuimen. Dat, viel hem des te gemak
kelijker, waar hij altijd tegelijk met den
chef-arts dienst had. Om vijf uur begaf Lux
zich naar zijn woning en een oogenblik later
zat Klaus in zijn dakkamer. Van achter het
venster kon hij den ingang der kliniek in
't oog houden.
Tegen half zes stak een kleine man, in
donker blauwe zeemansjekker, de binnen
plaats over. De onbekende wierp toevallig
een blik omhoog en Klaus kon bij deze ge
legenheid cons ta tee ren. dat hij een citroen
geel gezicht en scheefliggende Mongolen-
oogen had. Sander wist nu, dat het de Ja
panner Ishi moest zijn. In twee sprongen
was hij bij de deug en holde de trappen af.
Goed gezien! De onbekende begaf zich
regelrecht naar de woning van Lux en bleef
er minstens tien minuten. Klaus zat op heete
kolen. Plotseling verscheen Lux in gezelschap
van den Jap en beide mannen begaven zich
naar de stallen, waar de dieren voor biolo
gische proefnemingen werden bewaard.
Klaus volgde hen. Met een boek in de
hand slenterde hij over de binnenplaats en
was juist bij den ingang der siailen aan
geland, toen de oppasser verscheen.
.He, Brown, wat heb je voor haast?" riep
Klaus.
„Water halen", antwoordde de man, met
wien Klaus reeds vroeger vriendschap had
gesloten. „We krijgen een nieuwe zending
beesten. Apen! Ze kunnen ieder oogenblik
hier zijn. Als je lust hebt, kun Je me een
handje helpen bij het verladen; je weet vel,
bij mij komt het niet aan op een glas bier".
„All right. Maar venei eens: wie is de
gele gentleman, die juist met den dokter
staat te spreken?"
Een Jap: kapitein of iets dergelijks. Brengt
ons geregeld het beestentuig. Ha. daar komen
de kooien al. Ik moet zorgen, dat ik er bU
ben".
Een vrachtauto donderde over ce binnen
plaats. Drie minuten later Welp Klaus bij
het afladen der apenkooien. Het waren ste
vige, houten kisten, voorzien van luchtgaten
en hangsloten. Gedurende den arbeid verloor
Klaus geen letter van hetgeen tusschen den
Jap en Dr. Lux besproken werd. Belden be
dienden zich daarbij van een wonderlijk
taaltje, een mengelmoes van Engelsch,
Spaansch en Indiaansch, dat veel aan de
Zuld-Amerikaansche kusten wordt gespro
ken. Ze veronderstelden blijkbaar, dat zoo
wel Brown, een volbloed Ier. aks Bender. een
Duitscher. dit koeterwaalse!) niet verstonden.
Doch Klaus, die als marine-officier veel
aan de kusten van Zuid-Amerika had ge
zworven, verstond hen tamelijk goed. En
hetgeen hij vernam was vreemd genoeg.
Lshi zei: ,jDus morgenochtend tusschen
vier en vijf uur. haal ik de kisten af. Waar
kan ik ze vinden?"'
.Zooals gewoonlijk bij barak n. Smith,
de oppassen, Ls va/n alles op de hoogte. Ik
heb dit keer hoogst belangrijke gevallen.
Mogelijk, dat een der kerels niet vervoerd
kan worden. We zullen echter wei zien.
Hangman zal er zijn plezier aan hebben.
We hebben: een elephantiasis, twee water
hoofden. drie Basedowsche z.ekte, etcetera.
Het zijn hoofdzakelijk landloopers, vagebon
den. waar geen haan naar kraait".
Ishi verzocht: „Geef ze vooral een stevige
dosis morphine. Als ze gedurende het tran
sport gaan schreeuwen, breekt het mij den
nek. En misschien niet alleen mij
„Geen angst. Ik zal de kerels prepareeren,
dat ze de eerste tien uur geen mond open
doen. In dien tijd kunnen ze vijf maal aan
boord zijn". Na nog eenige onbeduidende
opmerkingen, nam de Jap afscheid en ver'
wijderde zich.
(Wordt vervolgd).
NATUURSCHOON IN NOORWEGEN.
Bloeiende boomen langs het Hardjan-
ger Fjord. Op den achtergrond de hooge
hergen niet de eeuwige sneeuw.
GRETA GARBO, een der grootste sterren van het
witte doek, zal de titelrol vertolken in de film
„Mata Harl" van de Metro Goldwyn. Een scène
uit de film, waarvan in September de première
voor ons land zal gaan.
ENGELSCHE DAV1S-CUP SPELERS TE BERLIJN.
Austin (rechts) en Perry (links) na de training voor
de a.s. wedstrijden te Berlijn.
IN DE BETUWE hcerscht alom groote bedrijvigheid, nu de kersenpluk in vollen gang is. Mandcnvol heerlijke vruchten verlaten
de boomgaarden, om na gesorteerd te zijn, hun weg te vinden naar de grage koopers.
DE BEKENDE OCEAAN
VLIEGER v. GRONAU, is
met zijn vliegtuig van Trave-
roündc gestart. Vermoede
lijk zal hij weer een vlucht om
de wereld ondernemen.
TEMPO! De beide Amcrikaansche vliegeniers Bennett Griffin (links) en Jimmy Mattcrn,
die Woensdag op het vliegveld Tempelhof bij Berlijn zijn geland. Direct na aankomst
spraken zij eenige woorden voor de microfoon.
DE VALBRUG bij de haven
van de groeutenveiling te
Berkel is Donderdagmiddag,
terwijl er een schip onder
door ging, plotseling omlaag
gevallen, waarbij de schip
per ernstig gewond werd. -
STEMMINGS
BEELD aan de
Hooghley-rivier bij
Calcutta. De
Hooghley is de
drukst bevaren han-
delswatcrwcg van
Britsch-Indië.
Tijdens het regen
seizoen pakken dik
wijls zeer zware
wolkpartijen boven
de rivier samen en
geven een schilder
achtig geheel.
