Het Mysterie der
Eeuwige Jeugd
EEN INGEWIKKELD PROBLEEM. Het persoonlijk onderhoud tusschen de twee dikhuiden heeft blijkbaar tot ongewenschte verwikkelingen
aauieiding gegeven.
EXC. MINISTER JHR. MR. RUYS DE BEERENBROUCK hield Dinsdagavond een radio
rede over den huidigen economischen toestand in ons land.
FEUILLETON
(„LXJZIFERS' ENDE")
Een emotioneele roman
door WALTHER KLOEPFFER.
31)
Hoor! Woedt daar niet een stoel terzijde
geschoven? „Gaat Angel n.u d-ine-eren of
ofhamerde het dn zijn brein
Aiïgal stond op, betrad de slaapkamer en
sloot de vensters. Een standbeeld' gelijk
stond Klaus achter zijn portiere en verroerde
geen vin. Zelfs het geduid van zijn adem
haling Meld hij in. Angel liep naar de deur
en sloot deze af. Hij was nu geen drie meter
van Klaus verwijderd. Deze had slechts één
gedachte: „Wat gaat Angel nu doen?"
Ziedaar! Klaus moest zich geweld aandoen,
een zucht van verlichting- te onderdrukken.
Angel liep naar de kast en haalde een sleutel
udt den zak.
„Aha, nu gaat hij zijn eigen toestel pro-
toekeren, om te zien, of tenminste dit nog In
orde iszoo. zoo mijn berekeningen waren
dus juist", jubelde het in Klaus.
De professor schakelde den stroom in. zette
zijn koptelefoon op en draaide aan een kruk
dit alles met beide handen, zooals Klaus ver
wacht had. Er was een wonder geschied:
Tommy Angel kon. zoodra bij zich onbespied
waande, den rechter arm bewegen.
Het liefst had Klaus zich in de handen ge
wreven. Zijn bloed joeg in stormachtige
®aiop door de aderen. Doch hij beet de tan
den op elkaar en zijn gelaat leek een brozen
masker. Slechts zijn wijsvinger gleed milli
meter voor millimeter naar den haan van
de browning in zijn broekzak. Hét werd na
melijk hoog tijd
Op golflengte 2210 bracht Angel dé ver
binding met het eiland tot stand. Hij scheen
een onverwachte mededeeling te krijgen; een
meJedeelinig, die hem ten hoogste verbaas
de. Zijn oogen puilden uit hun kassen en
zijn rechterhand bewoog zich zenuwachtig
Plotseling riep hij in de microfoon: „Wat
vertel je daar Hangman? De „Condor" met
Kamura en den professor zou gisteren....?
Wat? Naar Staten Island? En dat zou Lux je
hebben bevolen uit mijn naam. Maar dat
is
Angel kon den zin niet voleindigen. Kon
geen waarschuwing meer brullenWant als
een tijger kwam Klaus van achter zijn por-
tière naar voren, rukte den stekker uit het
contact, duwde Angel den loop van zijn
browning onder den neus en donderde hem
toe:
„Hands up!"
De verbinding met het Duivelseiland was
verbroken.
Zonder den professor een onderdeel van
een seconde uit het oog te verinezen. liep
Klaus zijwaarts naar het venster, sloeg met
den elleboog een ruit kapot, bracht het. sog-
naalfluitje aan de lippen en blies een-, twee-,
driemaal.
Dat was het teeken voor Kellog en diens
mannen.
Als een doode staarde Angel in den ronden
loop van de browning, die op een plekje tus
schen zijn oogen was gericht. Zijn gezicht
was van woede en verbijstering geheel ver
wrongen en had een aschgrauwe kleur. Ein
delijk kon hij stamelen:
.Denderbenjegok gewor
den?" Het geluid zijner stem scheen hem
moed te geven. Dender, wat beteekent die
comedie? Wil je wol onmiddellijk dat wapen
laten zakken!" Daarbij wankelde hij als een
besdhonkene. Nog steeds voelde hij de wor
ging van een doodelij'ken schrik.
Klaus opende de mond tot een antwoord.
Doch op hetzelfde oogenblik werd van buiten
de deur ingetrapt Kellog Stormde naar binnen
en achter hem twee zijner beste detectives
De commissaris werd zoo rood als een
kalkoensche haan en brulde:
.Alle duivels, mister Sander: dat was toch
tegen onze afspraak! Waren we niet over
eengekomen, Tommy Angel buiten spel te
laten?"
Klaus Sander liet zijn. browning zakken
en antwoordde bedaard:
„Volkomen juistTommy Angel! Maar
niet dit heerschap; deze heer is namelijk
niemand anders dan Mr. Devil".
Een handgranaat scheen in de kamer ge
vallen.
,-Leg hem de boeien aan; *t is een hoogst
gevaarlijk personage", verzocht Klaus. Het
volgend oogenblik klapten de stalen arm
banden dicht: het roofdier was gevangen.
De gearresteerde ging te keer als een waan
zinnige; het speeksel kwam hem op de lip
pen.
„Kellog". riep hij, „u kent mij. Kunt u het
dulden, dat die schurk me zoo beleedigt? Ik
weet zelfs niet'wat hij van mij wil. kellog.
neem die boeien weg! Weet u, wat u waagt!
Als ik om hulp roep. wordt ge door mijn
patiënten in stukken gescheurd! Laat me
vrij".
Kellog stond daar als een radelooze. Doch
Klaus maakte aan den toestand een einde.
.Duister eens, Mr. Devil, het is absoluut nut
teloos, den wildeman te spelen. Daarmede
bereikt u niets. Overigens dank ik u voor uw
attentie. We zullen u het schreeuwen bij
voorbaat onmogelijk maken. Er zijn nog
knevels. Maar nu moet liet uit zijn met de
maskerade".
Met deze woorden trad hij den gevan
gene toe en rukte hem bliksemsnel den
grijzen baard benevens dito pruik af. En
in plaats van het eerbiedwaardige profes
sorengezicht zagen de mannen nu de van
duivelsche woede verwrongen tronie van Dr.
Devil voor zich.
.Mijn compliment, Mr. Devil", sprak Klaus.
„U bent een volleerd tooneelspeier en een
groot kunstenaar in uw soort. Dit masker
van Tommy Angel is het beste wat ik ooit
op dit gebied heb gezien. Als u het prettig
vindt, kan ik u verzekeren, dat u zelfs mij
gedurende vele weken om den tuin hebt ge
leid".
..Wie ben jij?" vroeg de gevangene
hijgend.
„Ik ben de broeder van den door u ont
voerden professor Dr Poter Sander, die door
een klein, onschuldig trucje van mij, reeds
op weg is naar Staten Island".
Mr. Devil's gelaat werd groen. „Vervloekte
hond: dat had ik moeten weten!" brulde
hij. „En Jou heb ik weken lang in mijn naas
te omgeving geduld. Hij vloekte, hij raasde en
tierde, doch het gaf niets. Mr. Devil's rol
was uitgespeeld. Zijn droom van macht en
overheersching was ten einde. Alles was ver
loren
Ate vernietigd zonk hij in elkaar. Slechts
toen Klaus hem naar de ligging van het
Isla del diabolo-eiland vroeg, sprong hij nog
eens op: „Dat zou je wel willen weten, niet
waar?" Zijn stem was vol hoon. „Zoek het
eiland toch, jij slimme Germaan! Zoek het
toch, als je kunt!" Doch Klaus antwoordde
spottend: „misschien gelukt me dat wel, Mr.
Devil, even goed ais het mij gelukte, u te
vinden. Arme kerel; je lijdt een weinig aan
hoogmoedswaanzin!
Een gesloten auto stopte voor den hoofd
ingang van het hospitaal. Geboeid aan han
den en voeten, en zoodanig door Kellog's
mannen omgeven, dat hij door niemand ge
zien kon worden, werd Mr. Devil in de auto
gedragen.
Een halve minuut later was hij op weg
naar de New Yorksche gevangenis.
„Deze man was werkelijk een genie", zei
Klaus Sander tot Kellog. „Nie;. alleen wij,
maar ook de geheele bevolking van New
York heeft hij maanden lang om den tuin
weten te leiden".
Op dat oogenblik verscheen inspecteur
Gravestram en berichtte zijn ohef: ..We heb
ben zooevon Dr. Lux en den roodharigea
ziekenverpleger gearresteerd".
„Waar zijn ze nu?"
„Doctor Lux is op zijn kamer Smith ging
zoo vreesdij k te keer, dat ik hem een paar
tikken met mijn gummiknuppel >.:b moeten
geven. Hij is ai op weg naar dé gevangenis.
.En die mister Devil?" vroeg de inspecteur,
die nog niets van de arrestatie wist.
„Hebben we al gevonden, beste vriend".
Kellogg vertelde wat er was voorgevallen.
Gravestram was stom van verbazing. „On
gelooflijk!" riep hij. „Zoo'n schurk! En de
echte professor? Zou die vermoord zijn?"
.Neen", mengde zich Klaus in het gesprek.
..ALs de heeren mij willen volgen, zal ik hen
bij den echten Tommy Angel brengen".
Klaus liep de slaapkamer door en opende
de kleerkast. Met een looper ontsloot hij de
geheime deur in den achterwand, daalde
gevolgd door de beide mannen, ccnige tre
den af, ontsloot een tweede deur en sprak op
plechtjgen toon:
„Mijne heeren, ik ga u thans den waren
Tommy Angel voorstellen".
De kamer, die ze nu betraden, lag direct
onder het laboratorium. Er stond een ledi
kant, een tafel en twee stoelen. De muren
gingen schuil onder ontelbare boeken. Aan
de eveneens met boeken bedekte tafe! zat
een grijsaard, wiens eerbiedwaardig gelaat
naar de birmentredenden was gericht. Zijn
rechterarm lag krachteloos op tafel; zijn
linkerhand woelde in den ziivergevloktea
board...., (Woedt vervoigrU,
DE HOOITIJD
OP HET EILAND
MARKEN is thans
in vollen gang.
De vrouwen In
hun typische klcc-
dcrdracht zijn bij
het hooien behulp-
zaam.
VADERS Hl LP. Het Is een lastig
werk zich zonder spiegel te willen
scheren. Maar als zoonlief vader
jehulpzaam Is, gaat het gemakkelijker.
DE FEESTEN ten bate van het hospitaal te Brentwood in Engeland werden besloten met een kampvuur, waarbij een os
aan het spit werd gebraden in de openlucht
CARACCIOLA, de winnaar
van den Grooten Prijs van
Duitschland bij de autorennen
op den Nurburgring in actie.
DE NEDERLANDSCIIE 1MKERSBOND hield Dinsdag tc Vccncn-
daal de jaarlijksche grootc bijenmarkt. Een aardig snapshot
