DE VEEDIEVEN
Het nieuwe raadhuis te Katwijk geopend
De vruchten zijn rijp
■HHi
TEN PALEIZE NOORDEINDE TE DEN HAAG, he eft Woensdag een commissie uit leden der Tweede Kamer
de nominatie voor het voorzitterschap dier Kamer aan H. M. de Koningin aangeboden- Hierboven cenige
leden der commissie. Links de hceren: Schaepman (in militair uniform) en Jockcs, rechts: Prof. Eerdmans
(in toga) en baron v. Boetzelaar van Dubbeldam.
DE BEKENDE NAJAARS-BIJEN- EN HONIGMARKT, is Woensdag te Tilburg gehouden. Geestelijke belangstelling op
de bije nmarkt.
DE OPENING VAN HET RAADHUIS TE KATWIJK DOOR H. K. H. PRINSES JULIANA. De prinses,
naast H. K. H.^ burgemeester Mr. Woldering van der Hoop.
H. K. H. PRINSES JULIANA luistert naar dc zanghuldc der
kinderen ter gelegenheid van de opening van het nieuwe raadhuis
te Katwijk. Dc hoofdonderwijzer, dc heer Volbeda,
dirigeert dc jeugdige schare.
DE NIEUWBENOEMDE GEZANT VAN ROEME
NIË bij het Nederlandschc hof, Gregoire Bilciurcsco
(tweede van rechts), heeft Woensdag zijn geloofsbrie
ven aan H. M. dc Koningin te Den Haag overhandigd.
FEUILLETON.
(TOM MIX SERIE.)
door
CHARLES ALDEN SELTZER.
9)
„Ik kom eens aanrijden om een poosje te
rooken en te praten vóór ik naar de kreek
rijd, waar .het personeel aan het werk is", zei
hij tot den jongen man. En nu dwaalden zijn
oogen, met een onderzoekenden blik, naar
Ferguson's slanke gestalte. „Maar ik wist
niet, dat je bezoek had", voegde hij er aan
toe. De tweede blik. dien hij op Ferguson
wierp, was niet beslist vriendelijk. Ferguson's
lippen werden een weinig opgetrokken. De
beide mannen hadden elkander getaxeerd en
geen van beiden vond in den ander iets te
bewonderen.
Ferguson's gedachten gingen snel terug
naar Dr Bottom. Hij zag een man op de
straat staan, die vijf kogels in een blik
schoot, dat hij omhooggeworpen had. Weer
zag hij het gelaat van den man nadat- hij zijn
voorstelling geëindigd had brutaal, een en
al hoonenden triomf, Hij hoorde weer de
stem van den man, toen hij zelf aangeboden
had, om zijn wapenfeit te niet te doen:
„Je bent zeker schaapherder, vreemde
ling?"
De stem en het gelaat van den man. die nu
voor hem stond, waren de stem en het gelaat
van den man, die zijn voorganger geweest
was in den schietwedstrijd in Dry Bottom.
Zijn gedachten werden verstoord door de
stem van zijn gastheer, die een verklaring
gaf van zijn aanwezigheid.
„Deze man werd vanmiddag door een ra
telslang gebeten", zei de jonge man „Hij
blijft vannacht hier. Hij zegt, dat hij een
baantje denkt te krijgen op de Two
Diamond".
De man op het paard lachte spottend.
„Duivels!" zei hij; gebeten door een ratel
slang!" Hij lachte beleedigend en trok het
hoofd van zijn paard om. „Ik geloof, dat ik
maar gaan zal", zei hij. „Je zult hem wel
verzorgen, dat hij niet doodgaat?"
Hij had zijn pony de sporen gegeven en
was in de schaduw verdwenen, vóór een
der mannen op de veranda zich kon verroe
ren! Er ontstond een korte stilte, terwijl de
belde mannen luisterden naar het geluid der
hoefslagen. Toen keerde Ferguson zich om en
sprak den jongen man aan.
„Ken je hem?" vroeg hij.
De jonge man glimlachte koeltjes. „Ja",
zei hij; ,hij is opzichter van de Two Dia
mond!"
HOOFDSTUK VI
Op de Two Diamond
Toen Ferguson door den helderen mor-
genzonneschijn reed. keerden zijn gedachten
weer terug naar het huisje op de vlakte
„Bear Flat" had zij deze genoemd. Hy werd
door zekere dingen gekweld hij, die zich
nooit iets aantrok zelfs niet in de drie
maanden van ledig loopen, die nu niet be
paald aantrekkelijk waren geweest.
„Zij heeft beslist mooie oogen", zei hij
vertrouwelijk tegen zichzelf, toen hij lang
zaam zijn weg voortzette; „en zij weet ze te
gebruiken. Zij heeft mij beslist een beetje
bulten adem gebracht. En dat heeft nog
nooit een meisje klaargespeeld. En haar haar
lijkt op" hij dacht hier lang over na
„op wel, ik geloof niet, dat ik ooit iets
dergelijks heb gezien. En zooals zij mij aan
keek!" Een schaduw overtoog zijn gelaat
„Zij is dus een schrijfster en zij heeft in
de medicijnen gestudeerd. Ik geloof, dat het
mij veel beter" zou aanstaan, wanneer zij
zich niet met zulke dwaze dingen ophield,
Wat voor reden heeft een meisje om
Plotseling lachte hij luidkeels. „Wel, ik ge
loof, dat ïk wel gek lijk", „om mij zoo druk
te maken over een meisje. Zij is niets voor
mij; zij heeft precies gedaan wat ieder an
der meisje zou doen, wanneer er een man
naar haar huis kwam, die door een ratel
slang gebeten was"
Hij zette zijn pony aan tot een snellen
draf. En nu merkte hij, dat zijn gedachten
terug wilden keeren tot het oogenblik van
zijn vertrek dezen morgen. Zij had hem tot
aan de deur vergezeld, nadat zij den enkel
verbonden had. Haar broeder was een uur
tevoren weggegaan.
„Ik dank u. juffrouw", zei Ferguson, toen
hij een oogenblik aan de deur bleef staan.
„Ik geloof, dat ik er leelijk aan toe geweest
zou zijn, wanneer u er niet- geweest waart"..
„Het had niets te beteekenen", antwoordde
zij.
Hij had geaarzeld nog voelde hij den
heimelijken twijfel, die hem aangegrepen
had voor hij den stap deed, dien hij wist,
dat brutaal was.
„Ik kom binnenkort nog eens hierheen ge
reden, als u het goed vindt", zei hij.
Haar gelaat kleurde een weinig. „Ik weet
zeker dat mijn broer je graag zal ont
vangen", antwoordde zij.
„Ik herinner mij niet, dat ik gezegd heb.
dat ik uw broer zou komen bezoeken", was
zijn antwoord.
„Maar het zou toch voor hem moeten
zijn", zei ze, hem eerlijk aankijkende. „Je
kunt mij toch niet komen bezoeken, wan
neer ik het je niet vraag".
En nu had hij een gedachte uitgesproken,
die hem gehinderd had..
„Dunkt u, dat de opzichter van de T-wo
Diamond hier komt, om uw broer te bezoe
ken?"
Zij fronste de wenkbrauwen. „Natuurlijk!"
antwoordde zij. „Hij is de vriend van mijn
broer. Maar ik ik veracht hem!"
over haar blijkbaren afkeer van den Two
Diamond-man uit zijn oogen en stem te ban
nen, „maar dit is toch te erg. En te denken
dat hij zoo zijn tijd verspilt met hierheen
rijden!"
Zij keek hem met kalme, vaste oogen aan.
Hij zag nog haar uitdagenden blik. „Pas
maar op, dat jij je tijd niet verspilt!" luidde
haar antwoord.
„Ik geloof niet. dat ik dit doen zal" ant-
woorde hij toen hij in het zadel klom. „Maar
ok kom niet hierheen om uw broer een be
zoek te brengen!"
„Lieve help!" zei ze „dat noem lk even
brutaal!"
Maar toen hij zijn pony voortjoeg naar de
doorwaadbare plaats in de rivier, had hij zich
omgekeerd om naar haar te kijken. En hij
had gezien, dat zij glimlachte, Onder het
voortrijden nu overdacht hij meermalen dit
gesprek, zeer tevreden ober zijn eigen stout
heid; en nog meer tevreden, omdat zij niet
boos op hem scheen te zijn.
Het was al laat in den morgen, toen hij
we gebouwen van de Two Diamond rancho in
het oog kreeg, die verspreid lagen in een
groot bassin, waardoor de rivier stroomde.
Een half uur later reed hij naar het woon
huis en zag Stafford aan de deur van het
kantoor staan. De eigenaar wenkte hem om
binnen te komen.
„Ik ben twee dagen te laat", zei Ferguson,
nadat hij op een stoel was gaan zitten in het
kantoor. Toen vertelde hij Stafford den
aanval van de ratelslang. Deze laatste toon
de zich eenigszins bezorgd over de verwon
ding.
„Je hebt toch zeker niet zelf voor dokter
gespeeld?" vroeg hij.
Ferguson vertelde hem van het meisje, De
lippen van den baas verstijfden. Een grim
mig pleizier straalde uit zijn.oogen,
„Je bent daar 's nachts gebleven?" vroeg
hij.
„Ik geloof wel, dat ik er bleef. Het was in
een huisje daarginder op een plek, die ik het
meisje „Bear Flat" hoorde noemen. „Ik heb
den naam van den man niet. gehoord."
Stafford grinnikte koel. „Zij wisten zeker
niet waarvoor je hierheen kwam?"
„Ik heb het niet verteld", antwoordde Fer
guson kalm.
„Wanneer je dat gedaan had, verklaarde
Stafford, terwijl zijn oogen glinsterden van
een boosaardig pleizier, dan zou je de poppen
eens hebben zien dansen. Die man heet Ben
Radford. Hij is de man, dien je onschadelijk
moet maken, daarvoor heb ik je gehuurd!"
Voor zoover Stafford zien kon, vertrok Fer
guson geen spier. Toch had het nieuws hem
geschokt; hij voelde hoe snel het bloed door
zijn aderen vloog. Maar de uitdrukking van
zijn gezicht was ondoorgrondelijk.
,.Nu ja", zei hij, „dat zou de man zeker ln-
„Nu ja" zei hij, „dat zop de man zeker in
teressant gemaakt hebben. Dat is dus de
man dien je verdenkt van de diefstallen?" Hij
keek dan man onafgebroken aan. „Maar ik
heb je al dadelijk verteld, dat ik niet van
plan ben om te gaan schieten."
„Precies" stemde deze toe. „Wat ik van je
verlang, is dat je bewijst, dat Radford de man
is. Wij kunnen niets doen. vóór wij bewijzen
hebben dat hij steelt. En dan Hij lachte
grimmig.
„Je weet den naam van het meisje mis
schien ook?" vroeg Ferguson.
„Zij heet Mary", bevestigde de eigenaar.
„Ik heb Leviatt over haar hooren spreken
Ferguson keek den man ernstig aan. „Je
bent er dus niet zeker van, dat Radford je
vee steelt?"
Stafford stopte zijn pijp en stak haar
aan. „Ik ga alleen op Dave Lovlatt's verkla
ring daaromtrent af", zei hij.
„Wie is Leviatt?" vroeg Ferguson.
„Mijn opzichter," antwoordde Stafford. Hij
heeft Rad ford in het oog gehouden en zxrgt
dat hij. aansprakelijk is voor al het vee,
dat de laatste maanden vermist werd".
(Wordt vervolgd).
