DE VEEDIEVEN
FEUILLETON.
(TOM MIX SERIE.)
door
CHARLES ALDEN SELTZER.
m
Leviati was ook met den wagen meege
gaan. In de week. die verloopen was tus-
schen de botsing bij de slaaploods en het
vertrek van den wagen, had de opzichter
door geen er.kel toeken laten blijken, dat hij
bekend was met het bestaan van Ferguson.
Evenmin had hij door woord of gebaar ver
raden, dat hij op wraak zon jegens Rope,
omdat deze laatste op dien dag partij had
getrokken voor den knecht. Wanneer hij een
dergelijke bedoeling koesterde, dan verborg
hij die met buitengewone handigheid Hij be
handelde Rope met een beleefdneid. die een
glimlach te voorschijn riep op het gelaat- der
andere mannen Maar Ferguson zag in deze
beleefdheid een bedoeling, die een bijzonder
licht wierp op het karakter van den opzich
ter Een man. die met zijn wraakzuchtige ge
dachten te koop liep. zou de moeite genomen
hebben, om Rope te toonen. dat hij geen ge
nade te wachten had Wanneer Leviatt open
lijk zijn vijandschap voor Rope had getoond,
dan had deze laatste geweten, wat hem te
wachten stond, wanneer de beide mannen
tenslotte de open vlakte bereikten en de
cowboy onder de directe bevelen stond van
den man. dien hij beleeaigri had. Er waren
tal van wegen, waarop een lichte wraakzucht
bevrediging kon vinden. De opzichter had
het in zijn macht, om den herder het leven
nagenoeg ondragelijk te maken. Wanneer hij
zulks deed. zou het natuurlijk een onwaar
dige wraakoefening zijn en Ferguson twijfel
de er geen oogenblik aan. of een wraakne
ming van Leviatt zou niet gering zijn.
Ferguson ging zijn eigen weg. in gedach
ten verdiept Hij wachtte zijn tijd af. Zekere
vragen verwarden hem. Welke plaats nam
Leviatt in bij de veediefstallen? Dat was een
deel van het geheim. Stafford had hem ver
teld. dat hij op Leviatt's verklaring afging,
dat Radford de dief was. die het vee van de
Two Diamond had gestolen.
Stafford had ook gezegd, dat Leviatt voor
gesteld had om een goed schutter in diens',
te nemen en zelfs met hem naar Dry Bot
tom was gegaan, met het doel er 'een te zoe
ken. En nu er een in het werk was gesteld,
was Leviatt plotseling zijn tegenstander ge-
worden.
En Leviatt was gewoon, om bezoeken ar te
leggen bij de Radfords. Natuurlijk was het
mogelijk, dat hij dit deed. om Ben Radford
te bespionneeren maar wanneer dit het ge-
va! was. waarom was hij dan zoo giftig ge
worden. toen hij Ferguson op de veranda zag
zitten op den avond van den dag, waarop
deze laatste door de ratelslang werd gebeten0
Mary Radford had hem verteld, dat Leviatt
de vriend van haar broeder was. Wanneer hij
een vriend van dien broeder was. waarom
had hij dan voorgesteld, dat Stafford een
scherpschutter zou huren, om hem dood te
schieten? Hier waren nog meer raadselen.
Op een dag. kort na het vertrek van het
personeel, reed hij uit in den namiddag-zon-
neschijn. Niet lang vertoefden zijn gedach
ten bij het raadsel van den opzichter en Ben
Radford. Hij zag voortdurend een jonge
vrouw, die voor hem neerknielde en zijn voet
waschte en verbond Gedeelten van een ge
sprek, dat hij niet vergeten had kwamen hem
weer voor den geest en brachten een. glim
lach op zijn lippen.
„Zij hoefde niet zoo'n ernstig gezicht te
trekken, toen zij mij zei. dat ik niet wist, of
k het recht had. om daar te zitten en mooie
praatjes tegen haar te houdenZij had
mij niet hoeven te vragen, om den heelen
nacht in het huisje te blijven.
Ik had best door kunnen gaan naar de
Two Diamond. Ik geloof niet. dat die slan
genbeet zoo beslist doodelijk was. dat ik ge
storven zou zijn, als ik nog een eindje verder
had gereden".
Toen hij een kleine rivierbedding verliet,
eenige mijlen hoogerop en langs den top van
een heuvelrij reed. c:e zich verhief boven
eindeiooze mijlen vlakte, gingen zijn ge
dachten terug naar den eersten avond in
ae slaaploods. nadat het personeel van het
veld was teruggekeerd. Voldoening straal
de uit zijn oogen.
Ik geloof dat die jongens het niet goed
aanpakken bij haar. En mij dunkt, dat Le
viatt op zekeren dag ook zal merken, dat hij
zijn tijd verknoeid heeft".
Hij trok een zuur gezicht bü de gedachte
aan Leviatt en drukte onbewust zijn sporen
krachtig teger. de flanken van zijn pony. Fer
guson lachte en klapte berouwvol met zijn
hand op zijn zijde.
„Kom, kom, Mustard" zei hü, „ik was niet
van plan om mijn wrevel op jou te koelen.
Je denkt toch niet, dat- ik jou voor Leviatt
aanzag." En weer streelde hij zij-r. flanken.
Hij reed de lange helling van de heuvelrij
af en bereikte de vlakte, waar hij in lang-
zamen draf door een ondiepe geul reed. De
bodem was hier hobbelig en steenig en de
langvormige cactus streek langs zijn stijg-
bcugelriemen. Een ratelslang liet haar waar
schuwing weerklinken van uit de schaduw
van eenige saliestruiken en, daar hij zich
zijn vorig avontuur herinnerde, hield hij
.ang genoeg stil, om haar kop af te schieten.
„Ziedaar", zei hij, toen hij naar de ver
minkte slang keek, ..ik geloof wel niet, dat
jij het kunt helpen, éat ik door je oom of je
neefje gebeier, werd, maar ik beo nooit erg
kieskeurig, wanneer ik een lid van je famlle
zoo veeibeteekenend haar hoofd zie
zwaaien.
Hij reed weer verder en laadde zijn revolver
Een tijdje reed hij in gestrekte galop en
stond toen stil, om Mustard op adem te laten
komen. Hij wierp zijn eene been over den
zadelknop en keerde zich halverwege in
het zadel om. terwijl hij onwillekeurig zijn
blik over de vlakten liet dwalen.
Plotseling zat hij recht overeind, zijn blik
geconcentreerd op een plek. die opdoemde
in een stofwolk, op een-.ge mijlen afstand.
Een tijdlang hield hij die plek in het oog.
terwijl zijn oogen een weinig dichtgeknepen
werden. Tenslotte zag hij, dat de vlek een
man was op een pony.
,Die heeft ook haast", merkte hij op, ter
wijl hij zijn hand boven de oogen hield: hij
rijdt zoo snel als de bliksem". Hij dacht
lang na, een critisch glimlachje steeg naar
zijn lippen.
„Het is flink warm vandaag. Niet bepaald
een atmosfeer, waarin een man zijn paard
maar roekeloos voortjaagt." Weer dacht hij
na.
.Koe ver zou Je denken, dat hij weg is.
Mustard? Tien mijlen, dunkt mij, dat ie
zoudt zeggen, wanneer je een met rede be
gaafd paard waart."
De ruiter had een kleinen heuvel bereikt
en verscheen een oogenblik op den top hier
van, toen hij zijn pony voortjoeg naar de
rivier. Toen verdween hij plotseling uit het
gezicht.
Ferguson glimlachte koeltjes. Weer gleed
zijn blik over de vlakten en de heuvels, die
voor hem lagen. „Ik zie niets, waarvoor een
man zoo moet rijden in deze hitte", zei hij
„Waar zou hU vandaan komen?" Hij keek op
zij uit naar een diepe geul. die haast verbor
gen lag onder een, daarnaast gelegen heu-
veL
„Het is bijna een uur geleder., sedert ik die
slang schoot. Omstreeks dien tijd zag ik nie
mand. Wanneer hg bSer in de buurt was,
moet hij mijn schot gehoord hebben". Hij
lachte en liet zijn pony verder gaan. „Ik ge
loof, dat wij eens bij die geul moeten gaan
kijken, Mustard", zei hij.
Een half uur later daalde hij af In de geuL
Nadat hij een klein eindje verder gegaan
was, kwam hij bij een doode koe, die dicht
tegen een overhangenden rotsrand lag. Eon
kogelwond in het voorhoofd der koe was het
welsprekend bewijs, hoe zij aan haar eind
gekomen was.
Ferguson steeg af en legde oen hand op
haar zijde. Hot lichaam was nog warm. Een
kalf van vier maanden besnuffelde ae moe
dor met een onderzoekend snuitje. Ferguson
keek oplettend naar zijn ooren en joeg het
toen opzij, om naar het brandmerk te kij
ken. Er was geen merk.
„Slaapkoppen", zei hij kalm. ,Het oor-merk
van dc Two Diamond. De meeste opzichters
begaan de vergissing, om hun kalveren niet
'c branden. Het schijnt, dat zij er op ver
trouwen. dat de veedieven hen met rust zul
len laten. Ik moet dezen op de vlucht gejaagd
hebben".
Hij sprong in het zadel, een vreemde gloed
in zijn oogen ..Mustard, oude Jongen, wij
gaan naar Bear Flat. Misschien is Radford
r.u daar in de buurt. En misschien ook niet.
Maar dat zullen wij eens gaan onderzoeken".
Hij bleef een oogenblik staan, om een me-
dolijdenden blik op het kalf te werpen.
„Arm diertje", zei hij; „arm weesje. Je
moeder to moeten verliezen npt als een
menech. Dat noem ik pech hebben".
Toen was hU weg, Mustard liep m gesta-
digen draf door de geul en naar den heuvel
top, die naaT het pad bij de rivier leidde.
fWordt vervoJgd),
EEN ERNSTIG VERKEERSONGELUK heeft Maandagmiddag plaats gehad op het kruispunt Hilversnmscheweg en het kruispunt Rijksweg te IN DE OMGEVING VAN ARNHEM zijn Maandag dc wielerwedstrijden gehouden om het clubkam-
Laren, doordat een Duitsche autobus inet passagiers in botsing is gekomen met een tramwagen van de Gooische tram. pioenschap van Nederland. Eenige deelnemers passecrcn een volgauto die over den kop was
De plek des onheils. geslagen, waarbij twee p ersonen werden gewond.
TE WHIT
CHURCH GAR
DENS. Edgwarc,
in Middlesex stort
te een vliegtuig
neer, kwam op het
dak van een huis
terecht, gleed zij
waarts af en viel
te pletter. Dc
piloot bleef onge
deerd
DE VLIEGENDE FAMILIE, zooals
Hutchinson en zijn gezin thans genoemd
wordt, is veilig en wel in Engeland tc-
gered tc zijn. Bij haar terugkeer in dc
Engclschc hoofdstad genoten dc lucht
reizigers veler belangstelling.
DE 6Sste ZITTING van den Raad van den Volkenbond, w erd tc Geneve gepresideerd door dc Valera,
KROONPRINS MICHAEL
VAN ROEMENIË bezichtigde
bij zijn bezoek aan Engeland
het bekende Museum van
Wetenschappen in South Ken
sington.
EEN INTERIEUR VAN DE AFDEELING MIDDELEEUWEN der
Academie voor Beeldende Kunsten tc Den Haag, welke Donderdag
29 September 250 jaar bestaat.
