FINANCIEELE KRONIEK.
DE VEEDIEVEN
LAAT UW COSTUUM
J. LOTTCERINC
HAARLEM'S DAGBLAD MAANDAG 24 OCTOBER 1932
EERSTE LUSTRUM VAN DEN
KUNSTKRING „HEEMSTEDE".
Een herdenkingsavond.
SYMPATHIEKE STEUN VAN HET
GEMEENTEBESTUUR VAN HEEMSTEDE.
Zaterdagavond vierde de Kunstkring
..Heemstede'' zijn vijfjarig bestaan met een
kunstavond die gehouden werd in de boven
zaal van „Boekenroode".
De voorzitter der propaganda-commissie.
Mr. A. J. Backer, heette de aanwezigen wel
kom, en in het bijzonder den voorzitter dei
vereeniging „Kunst aan het Volk", den heer
Aug. M. J. Sevenhuysen. ..Uw aanwezigheid
getuigt van de goede verstandhouding die er
gelukkig tusschen onze beide vereenigingen
bestaat", zei dè heer Backer, „en van de be
langstelling die uw vereeniging voor de onze
gevoelt. De Heemsteedsche Kunstkring is van
groote waarde voor de culiureele belangen
onzer gemeente, wat zeer duidelijk tot uiting
komt in het feit dat vele brochures en gid
sen over Heemstede gewag maken van onzen
kring. Het maakt Heemstede mede een aan
trekkelijke woonplaats en draagt, er toe bij
dat velen er toe zullen overgaan zich in Heem
stede te vestigen".
Vervolgens was hét woord aan den heer
Theo van Reijn. voorzitter der vereeniging.
Spr. memoreerde dat de Heemsteedsche
Kunstkring nog niet kan spreken van een
grijs verleden, wat ïn zeker opzicht geiukkie
genoemd mag worden, daar men anders niet
meer in de gelegenheid zou zijn, als nu, den
oprichters persoonlijk dank te zeggen voor
hun moeite en doorzettingsvermogen, die zij
betoond hebben. „Bijzondere erkentelijkheid
zijn wij Drs. G. D. Rasch verschuldigd", aldus
de heer van Reijn, „bij wien het plan tot op
richting op 6 Juli 1927 is gerijpt. Het plan
had inderdaad levensvatbaarheid, doch alleen
met den steun van een goed bestuur kan men
tot. resultaat komen. En dat men resultaten
bereikt heeft, bewijst het opreden van kun-
senaars van wereldvermaardheid voor de le
den van den Heemsteedschen Kunstkring.
Ook de tentoonstellingen aie de kring neeft
gehouden waren altijd op hoog peil. In dit
verband herinnerde spr. aan een inzendin?
van Openbare Werken van Heemstede op een
tentoonstellig van architectuur.
„Wij moeten", en hier citeerde de heer van
Reijn Leo Tolstoi, „ophouden de kunst als een
vermaak te zien. Zij is een levensvoorwaarde,
een der noodigste verkeersmiddelen voor om-
bestaan, een orgaan van het menschenlcven".
„Vooral wij kunstenaars", zoo zei de heer var.
Reijn, „begrijpen wat dit woord zeggen wil,
wanneer wij de ruwe werkelijkheid willen
ontvluchten".
Spreker wilde ook niet nalaten de ge
meente Heemstede openlijk dank te zeggen
voor haar bereid willigen steun, die niet alleen
tot uiting kwam bij de genoemde inzending
van Openbare Werken, maar ook door subsi
dies zonder welke de kring niet kan bestaan.
Het gemeentebestuur ziet wel degelijk in, dat
het kostbaarste goed in de samenleving haai
steun niet kan ontberen.
Wat de toekomst zal brengen kon spr. uiter
aard niet zeggen, maar zijn hoop is gevestigd
op de jeugd, die later nieuw en jong bloed
door het vereenigingsleven kan doen stroo
men.
Het Haarlemsche Strijktrio, bestaande uit
de heeren Frans Vonk, Frederik Lcidner en
Cor de Wilde speelde voorts het Strijktrio no
1 op. 51 van Haydn en Divertimento no. i
van W. A. Mozart. Mevr. Jeanne de Grelff
Quist, alt-zangeres, aan den vleugel begeleid
door mej. Betsy Koopman, bracht eenige lie
deren van Frans Schubert. Joh. Brahms.
Richard Strauss en G. Mahler ten gehoore.
Na de pauze droef mej. Clasina Wijgers ge
dichten van Adama van Scheltema voor, o.a.
„Het Geluk" en „Voorbij". Tot slot speelde
het Haarl. Strijktrio, het strijktrio no. 2 op. 9
van Ludwig van Beethoven en mej. Betsy
Koopman, Prélude van Debussv. La Maja et
le Rossignol van Granados en Jeux d'eau van
M. Ravel.
Alle uitvoerenden kregen bloemen. Jammer
was het dat het geraas van de treinen de
stemming vaak verstoorde en dat natuurlijk
steeds wanneer het 't hinderlijkst was.
Vermeld moet nog worden een rede van den
heer Aug. M. J. Sevenhuysen, die zijn leedwe
zen betuigde de artistieke sfeer een oogenblik
te moeten storen, doch hij voelde zich ge
drongen een dankwoord to richten tot den
heer Backer, die aan het begin van den avond
hem persooniyk had welkom geheeten. „Niet
alleen richt ik uit een persoonlijke behoefte
net woord tot u", aldus de heer Sevenhuysen.
„ik ben er van overtuigd namens het geheele
bestuur van „Kunst aan het Volk" te spre
ken, wanneer ik zeg dat het my oprecht ver
heugt, als het uw vereeniging goed gaat. Het
mag misschien den schijn hebben dat onze
vereenigingen elkaar concurrentie aandoen,
doch dat is geenszins waar. want wanneer
het den Heemsteedschen 'Kunstkring goed
gaat, zal het de vereeniging „Kunst aan het
Volk" ook naar wensen gaan, daar beide ver
eenigingen toch eenzelfde doel nastreven. Spr.
wees op de samenwerking voor een gemecn-
schappelijken zangavond.
Beide vereenigingen hebben de moeilijke
taak, den menschen duideiyk te maken, da',
kunst niet als vermaak moet worden be
schouwd maar uw weg gaat meer over ro
zen dan de or.ze. daar wy niet- den steun van
de gemeente Haarlem genieten, dien u van
de gemeente Heemstede hebt. In dit opzicht
is Heemstede verder gevorderd dan Haarlem.
De heer Sevenhuysen besloot zijn rede met de
hoop uit te spreken dat. Kunst- aan*-het Volk"
en de Heemsteedsche Kunstkring nog lang
zullen mogen samenwerken.
Na afloop vereenigden de leden zich aan
een souper.
Het bestuur kan op dezen avond, welke in
derdaad een waardige viering van het vijf
jarig bestaan genoemd mag worden, met
groote voldoening terugzien.
INGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN
a 60 Cts. per regel.
geregeld persen, 'smorgens afgehaald,
'savonds bezorgd. PRIJS ƒ1,—
VERVERIJ EN CHEM. WASSCHERIJ
Groote Houtstraat 5 a Telef. 10771
ONZICHTBAAR STOPPEN
LANGS DE STRAAT.
„Leo".
Ik had juist voor mijn laatste dubbeltje een
banaan gekocht, u vindt het misschien
vreemd, maar dat is het schoonste wat je met
een laatste dubbeltje kunt doen. als je je ten
minste de luxe kunt permitteeren. Je geniet
dan tot het laatste toe van je bezit, dat je
heelemaal kunt overzien, dat je stuk voor stuk
en hap voor hap ziet- slinkentot je ten
slotte alleen de schil overhoudt, een sleriyke
zonnige schil, en als ook die verdwenen ls,
sta je niet al te onverwachts met leege han
den. Dat is waarom ik voor mijn laatste dub
beltje een banaan prefereer een gave. gou
den banaan, als ik me tenminste de luxe kan
permitteeren
Ik kwam met mijn buit een verrukkelijk
groot en blank exemplaar den winkel uit
met een gevoel of de heele wereld zoo gaaf
en goudgeel en sappig en zonder elr.de was,
als die eene veroverde vrucht. Ik wou de
straat oversteken en doorkruiste een ge
sprek:
Een echtpaar.
Zy greep hem plotseling bij een arm en
informeerde rechtuit: „Hoe ken je die
vrouw?" Haar kleine paranluuMe tikte nijdig
even op den errond. ze koerde zich een halven
slee om en keek hem onverbiddelijk aan.
Hij was onaangenaam verrast en te zenuw
achtig om eenieszins aannemelijk noncha
lant zijn schouders op te halen Hij trachtte
even beleedigd haar vraag van de hand te
wijzen, maar van een korie aa~'*ling maakte
ze onmiddellijk gebruik om opnieuw en hard
nekkig haar vraag te herhalen: ..Hoe ken je
die vrouw?" Ze trok twee smalle lijntjes die
de plaats van wijlen een wenkbrauw eerbie
dig aangaven, geïrriteerd omhoog en ze
wachtte, zooals alleen een vrouw, een zeer
sneciale vrouw, kan wachten tot haar slacht
offer kleur bekent.
..Ik ken haar heelemaal niet" zei hii plot
seling met klem. maar waagde het n'et het
daarbij te laten. Hij wou* oprechter lUken en
ging schuehtertjes: „Ik heb haar maar een
maal gezien, dat was op een feestje, ik weet
niet waar, waarachtig ik ken haar heelemaal
niet".
„Zoo dus je wou beweren, dat ie haar n'et
kende", zei ze luid op en sarcastisch, terwlil
hij naast haar kleiner en kleiner word. En
triompheerend voegde ze er aan toe: ..Fn ze
komt zoo 't huis uit en zegt -Dag Ieo" tegen
ie. dat doet ze zeker als ze je niet kent?"
vroeg ze triompheerend en hooghartig, zon
der ook maar een antwoord van hem af te
wachten.
Ze liepen verder, het was maar een halve
minuut, haar schrille stem verstierf en zyn
vermoeide gezicht werd kleiner en kleiner.
Arme Leo. wat ik gehoord had. was nas een
begin. Wat hij te hoor en zou krlieen. was
een dagenlange herhaling van dezelfde vra
gen en in ieder rustig of onrustig oogenblik
zou haar verwijt slingeren: „Hoe ken je die
vrouw?"
Arme Leo, met het vermoeide gezicht en
met niet het minste zweempje van iets held
haftigs. al zwaai je ook nog zoo'n sieriykcn
wandelstok.
Arme. arme Leo! En dat alleen om een
vriendeiyk „Dag Leo", dat een dartele mond
heeft geroepen.
Ik was tevreden en rijk. omdat ik niets an
ders had. dan een geurige, gele banaan In
mijn zak een banaan die in zonniger stre
ken groeide, hoog in den top van een boom.
V. S.
De vraag van het publiek richt
zich weer in sterker mate op obli
gaties. Vrees voor slechte be
drijfsresultaten in de V. S.
Flauwe stemming voor het Pond
Sterling. Aankoop van dollar
obligaties. De Nederlandsche
buitenlandsche handel. Be
langrijke daling der belastingop
brengsten in September.
Staats- en gemeenteleenïngen
gevraagd. De daling van het
Pond als baissemotief voor Ber
lijn en Parijs. Het eindresul
taat der tabaksinschrijvingen.
Het feit dat in de afgeloopen week op de
obligatiemarkt de vraag weer is toegenomen
en de aandeelenmarkt daarentegen aan be
langstelling inboette, is een bewijs dat het
vertrouwen in de aangekondigde welvaarts
vernieuwing gedaald is» Nog altijd is een
vaste lijn in de berichtgeving over den toe
stand in handel en bd-rijf niet te ontdek
ken. De berichten staan soms diametraal
tegenover elkaar. Het geloof aan de wonder
macht van kunstmatige' middelen a la Hoo
ver en a la Von Papen wordt door de zwak
kere goederenprijzen aan het wankelen ge
bracht. Men houdt in de V. S. vol en de al-
gemeene toestand in de meeste landen wijst
daar ook op, dat het dieptepunt van de cri
sis voorbij is. Maar in het tempo van het
redres kan men zich- nog licht vergissen. Zoo
trekt het de aandacht dat de autoproductie
der Vereen. Staten de vorige week een nieuw
laagterecord bereikte. Zeven fabrieken heb-
bn hun bedrijf zelfs geheel stopgezet, Dat
klinkt weer geheel anders dan wat korten
tijd geleden over deze taak van industrie
gemeld werd. Ook de vrees voor de bedrijfs
resultaten van het derde kwartaal houdt
het publiek van de aandeelenmarkt terug.
De General Electric Co. verdiende in de eer
ste negen maanden van 1932 0.34 per aan
deel, tegen 1.07 in die periode van het
vorig jaar. De uitkomsten der U. S. Steel
Corporation ziet men met vree's en beving
tegemoet en de renteverlaging, waartoe de
New-Yorksche banken zijn overgegaan.- blijkt
de kooplust van het publiek niet in het
j minst aan te moedigen.
Bij dit alles komen de financïeele mani
pulaties der haute finance, die als steeds on-
doorgrondeiy'k zijn. Was twee weken geleden
de dollar flauw, in verband met uitlatingen
van Hoover, deze week heeft het Pond Ster
ling zware aanvallen te verduren gehad. De
Pondenkoers is in guldens van 8.58 tot. 8.40
gedaald, hetgeen met verschillende factoren
in vei'band wordt gebracht. In de eerste
plaats met de gewone seizoenaankoopen,
welke in dezen tijd plegen te geschieden en
die ook het vorig jaar tot een daling van het
Engelsche devies hébhen geleid. Voorts meent
men dat Engelsche beleggers sinds korten tijd
groote bedragen dollarbonds hebben gekocht,
hetgeen zou worden bevestigd door de hoo-
gere koersen, welke voor deze waarden zijn
ontstaan. Men kan veilig zeggen dat niemand
den koersloop van het Pond Sterling kan
voorzien. In Londen meent men echter dat
'de flauwe stemming voor het Pond nog ge-
ruimen tijd kan aanhouden en zoo is er in
het internationaal geldverkeer nieuwe onze
kerheid geschapen, waarmee men op de
beurzen allesbehalve ingenomen is.
Voorzoover de internationale verhoudingen
op de beurzen van invloed zyn, was deze dit
maal weer van onguns'tigen aard. Vooral de
houding van Duitschland heeft ontstemming
gewekt en belooft voor een vruchtbare sa
menwerking met de andere doelen van Euro
pa nog weinig goeds. Nog altijd blijft het ge
schieden dat elk land voor zich maatregelen
beraamt om zich tegen de crisisgevolgen te
verweren, maatregelen, welker uitwerking
ook al weer niet is te voorzien. Zoo be
schouwd, is het verklaarbaar dat de belang-
I stelling van het publiek zich weer van de
aandeelenmarkt naar de obligatiemarkt
richt.
Ten onzent was er nog de meeste vraag
naar Industrieele aandeelen, zulks in ver
band met betere bedrijfsberichten over de
Philips-fabrieken en de Kunstzyde-industrie.
De uitvoercijfers over de maand September
bevestigen deze berichten, wat de Philipsfa-
brieken betreft, terwijl ook de exportcijfers
van kunstzijde hooger zijn, maar de gemid
delde verkoopsprijs opnieuw is gedaald. In
ieder geval is het bevredigend dat de han
delscijfers van Nederland over het derde
kwartaal 1932 veel minder sterk zyn achter
FEUILLETON.
(TOM MIX SERIE.)
door
CHARLES ALDEN SELTZER.
36)
Zy lachte het leek wel een zenuwlach.
„O,, je bent slim genoeg, om geen gevaar
te loopen, ondanks al je snoeverij on
danks je reputatie van twee-revolver-schut
ter!"
Hij kromp ineen onder haar woorden, zijn
gelaat verbleekte, zyn lippen werden opeen
geklemd, zijn handen, gebald, om toch maar
niet zyn zelfbeheèrsching te verliezen. Maar
ondanks den strijd, die in dit. oogenblik in
zyn binnenste woedde, wist hy toch kalm
en rustig te spreken. Zy dacht, dat hy be
wonderenswaardig acteerde en haar oogen
gloeiden van drift over dit walgelijke,
verachtelijke tooneelspel.
„Ik geloof niet, dat- ik zoo'n gluiper ben als
je denkt, juffrouw", zei hij terwijl hij haar
kalm aankeek. „Maar ik stem toe. dat je
misschien reden hebt, om dit te denken.
Toen ik Ben gisteracvond verliet-, drukten wy
elkander de hand, nadat wy ons verschil
van meening hadden bijgelegd. Wel „juf
frouw' vervolgde hij ernstig, „ik had hem
juist verteld, dat jij en ik in hetzelfde ga
reel wilden spannen. Zou je denken, dat- ix
hem daarna neerschoot? Wel. wanneer ik
hem neer wilde schieten, dan was er niets
om mij te weerhouden, toen hy tegenover
uitgegaan, dan in de vorige kwartalen en
verhoudingsgewijs de invoer sterker is ge
daald dan de uitvoer, zoodat het nadeelig
saldo der handelsbalans over de eerste maan
den van f 435 millioen tot f 345 millioen is
gedaald. Ook naar de hoeveelheid maken de
handelscijfers nog géén slechten indruk, ter-
wij; de invoer met 4.6 millioen ton terugliep,
bedroeg de achteruitgang van den export 2.6
millioen ton. Onze gulden bevindt zich tech
nisch gesproken dan ook wel in een zeer ste
vige positie, wat ook wel blijkt uit de goud
dekking, welke meer dan 100 pet. bedraagt.
Intusschen worden de moeilijkheden ook
voor de Nederlandsche schatkist grooter. De
staat der Rijksmiddelen over September
geeft een teruggang van f 4 3/4 millioen te
zien, waartoe nagenoeg alle middelen hebben
bijgedragen. Vooral is van belang de lagere
opbrengst der inkomstenbelasting en der di
vidend- en tantième/belasting, welke nog
scherper uitkomt-, wanneer men de cijfers
over de eerste vier maanden van het belas
tingjaar 1932'33 beschouwt Dan blijkt bijv.
dat- de vermindering by de inkomstenbelas
ting 21 pet. en by de vermogensbelasting 30
pet. bedraagt, waarby er dan op moet wor
den gelet- dat de inkomstenbelasting over
1932/33 nog gebaseerd is op het volksinkomen
van 1930 en 1931 en de vermogensbelasting
op den stand der vermogens op 1 Mei 1932.
Het mag verblijdend worden genoemd dat
deze slechte cijfers geen schadelijken in
vloed hebben gehad op de Hollandsche be-
leggingsmarkt, die ook deze week weer een
vast aanzien had. Zoowel voor staats- als
gemeenteleeningen was er eenige vraag,
waarvan zelfs de Rotterdamse!) e obligaties
wisten te profiteeren. Opmerkelijk is dat de
nieuwe 5 pets. Indische euldenleening ietwat
in koers terugging, terwijl de Indische dollar-
leeningen, wat de 6 pets. obligaties betreft
den parikoers bereikten: de 5 1/2 pets. ver
schillen daarvan nog slechts een fractie.
Blijkbaar heeft de jongste mededeeling van
den minister van Koloniën inzake de betaal
baarstelling van de dollarcoupons in guldens
voor het geval dat betaling in gouddollars
bezwaar zou opleveren, het laatste vleugje
van ongerustheid over deze obligaties wegge
nomen.
Op de locale afdeelingen stonden aandee
len Koninklijke vooraan zoowel in de op
gaande als in de dalende koersbeweging, we
gens de nauwe relaties van dit fonds met de'
beurzen van Parijs en Londen. De lagere
Pondenkoers heeft aan genoemde beurzen
een flauwe stemming veroorzaakt, omdat zij
een verzwaring der Engelsche concurrentie
op de wereldmarkt beteekent. Het spreekt
vanzelf dat de hoogere rubberprijs te Lon
den in verband met de daling van het Pond.
voor de Hollandsche ondernemingen geen
beteékenis heeft. De overige afdeelingen
bleven vrij ongeanimeerd in verband met het
uitblijven van hoogere prijzen voor de tropi
sche producten. De eindresultaten der ta-
baksinschryvingen (182.472 pakken a gem.
123 et. per 1/2 K.G tegen 211.137 pakken a
gem. 109 ct. per 1/2 K.G.) zijn ook van dien
aard geweest, dat voor nagenoeg alle tabaks
maatschappijen dit jaar een belangrijk ver
lies is te wachten. Alleen de Deli Batavia
Maatschappij is er allicht zonder kleerscheu
ren afgekomen en daar deze den kostprijs
van haar product op enkele ondernemingen
reeds op het peil van voor den oorlog heeft
teruggebracht, staat zij thans ook wat de
vooruit-zichten betreft onder de Sumatra-
maaschappijen aan de spits.
Geld op prolongatie 1 pet.
LETTINGA.
ONTAARDE MOEDER.
KLEIN KINDJE DEN HONGERDOOD LATEN
STERVEN.
Te Groningen is in verzekerde bewaring
gesteld een vrouw, die gescheiden van haar
man leeft wegens het onder verdachte om
standigheden overlijden van haar 3 maan
den oud kindje. Het kindje was geheel uit
gemergeld.
Toen de politie, die door buren gewaar-
schouwd was, kwam, was de vrouw sterk
onder den invloed van sterken drank en
was daardoor niet in staat een behoorlijke
verklaring af te leggen. De andere twee
kinderen tusschen anderhalf en vier jaar
zyn voorloopig door de politie in betere om
geving gebracht daar zy in geheel vervuilden
toestand verkeerden.
mij stond. Hy zou nooit hebben kunnen zeg
gen, wat hem getroffen had. Ik zeg je "dat ik
niet wist dat er op hem geschoten was
dat
Zij maakte een ongeduldig gebaar. ,„Ik ge
loof niet, dat ik meer behoef te hooren", zei
ze. „Ik hoorde de schoten hier op de veranda.
Ik vermoed, dat jij op dat. oogenblik zoo ver
weg waart, dat je het niet kon hooren?"
Weer kromp hij ineen onder haar toornige
woorden. Maar weer sprak hij ernstig: „Ik
heb hooren schieten, nadat- ik een eind weg
was. Maar ik dacht dat Ben het deed".
„Waarop denk je dat hy zou schieten op
cat uur?' 'vroeg zij.
„Wel ik herinner mij niet. dat ik mij op dat
oogenblik daar erg over verwonderde", ant
woordde hij aarzelend. „Misschien dacht ik
dat hy op een saliehoen schoot of op een
prairie-hond of zoo iets. Ik heb dikwijls
een dergelijk schot gelost wanneer ik zoo
op mijn eentje was". Hij kwam een stap naar
haar toe zijn heele lenige lichaam verried
hoe ernstig hy gestemd was. „Wel, juffrouw,
er schuilt hier ergens een groot misverstand.
Wanneer ik Ben kon spreken weet ik zeker
dat- ik zou kunnen verklaren
Zij trok haar rokken naar zich toe en trad
terug naar ce deur. Er valt- niets te verkla
ren nu" zei ze koel. „Ben maakt het ta
mely k goed en wanneer hy geheel hersteld
is, zul je de kans krijgen voor een ver
klaring wanneer je er niet te bang voor
bent".
„Bang?" lachte hij grimmig. „Ik vermoed,
juffrouw dat 't er leely'k voor mij uitziet-.Dat
is altijd het geval wanneer iemand er zyn
voordeel mee wil doen. Ik geloof niet, dat het
zal helpen om te probeeren my te recht
vaardigen je zou er niet naar luisteren.
Maar dit wil ik je wel zeggen: Wanneer alles
uitkomt zul je zien dat ik niet- op je broeder
geschoten heb".
„Natuurlyk niet", hoonde het meisje. „Jy
schoot niet op hem. Stafford huurde je niet.
om dit te doen. Je kwam niet hier, onder
BEZICHTIGING VAN PAVILJOEN
WELGELEGEN.
MET DE VEREENIGING „HAERLEM".
Zaterdagmiddag om 2 uur heeft de ver
eeniging „Haerlem" een bezoek gebracht aan
Paviljoen Welgelegen. Dit paviljoen (waarin
nu het Gouvernementsgebouw van de pro
vincie Noord-Holland is gevestigd) werd in
de jaren 1785—'88 door den architect Dubois
van Dendermonde in opdracht van den Am-
sterdamschen bankier Henry Hope, gebouwd.
Deze nam in 1794, bij de nadering der Fran-
schen, de wijk. en in 1308 werd het (met an
dere perceeleni voor de somma van f 300.000
aan Koning Lodewijk Napoleon verkocht.
Aan dezen tijd herinneren de historische
vertrekken, waar, in de vroeger door den Ko
ning bewoonde kamers, een gipsbeeld van
hem staat, en van „Willemijntje'' een portret
uit- latere jaren, en een prent aan haar na
gedachtenis gewijd.
Jhr. Mr. B. M. de Jonge van Ellemeet,
rijksarchivaris, die het- gezelschap door de
historische vertrekken leidde, zeide dat men
niet moest verwachten, dat alles wat men zag
ook aanwezig was toen Lodewijk Napoleon
hier was. Zijns inziens was dit, uit historisch
oogpunt gezien, absoluut niet noodzakelijk.
Wel zijn natuurlyk de voorwerpen die er la
ter ingebracht zijn, zorgvuldig uitgekozen,
zooals bij voorbeeld de pendule op den
schoorsteen in de kamer van Willemijntje,
welke zuiver Empire is.
Het gezelschap toonde ook veel belang
stelling voor de niet-hïsfcorische zalen, waar
bij men vooral veel aandacht schonk aan de
Statenzaal waar prachtige gobelins te bewon
deren zijn. Alle gemeenten van de provincie
Noord-Holland hebben, zooals bekend, aan de
inrichting van het gebouw medegeholpen;
wij noemen hier o.a. het goudleer in de an
tichambre van den Commissaris der Konin
gin, dat door Medemtlik is geschonken, de
loopers in de Statenzaal door Boverwijk, de
prachtige lichtkroon in de vergaderzaal van
Gedeputeerde Staten welke een geschenk is
van de gemeente Bloemendaal, het glas in
loodraam in de hall van de gemeente Haar
lem, enz.
Zooals men zich zal herinneren was het
gebouw kort geleden nog Museum voor Kunst
nijverheid en Koloniaal Museum, nadat het
eerst op bevel van Koning Willem I in 1828
tot kunstgalerij voor werken van Nederland
sche meesters was ingericht.
VERKOOPKANTOOR VOOR KUNSTZIJDE
TE AMSTERDAM
MILAAN. 22 Octo. (VD.) De fabriek te La-
lestro der S. A. Italo-Ollandes En ka te Mi
laan, behoorende tot het A. K. U.-concern is
in tegenwoordigheid van vele autoriteiten,
onder wie de consul-generaal der Nederlan
den te Milaan, de heer E. B. De Visser, offi
cieel geopend. Wij vernemen dat te Amster
dam een verkoopkantoor „Celital", genoemd
naar Viscox Transparant, dat onder den
naam van „Celital" in den handel wordt ge
bracht, zal worden opgericht en onder lei
ding zal staan van den heer E. de Vries.
INGEZONDEN
Voor den inhoud dezer rubriek stelt de
Redactie zich niet verantwoordelijk.
Van ingezonden stukken, geplaatst oj niet
geplaatst, wordt de kopij den inzender niet
teruggegeven.
DE GOEDKOOPE MARGARINE.
Geachte Redactie,
Naar aanleiding van het antwoord van
mej. K. D. op een ingezonden stuk, zou ik
mej. K. D. gaarne het volgende willen ant
woorden.
Het ontbreekt u aan eenig begrip van de
huishouding als u beweert dat een uitgave
van 30 cent per week, den doorslag niet zal
geven.
In elk gezin, waarvan de kostwinner werk
loos is, en ondersteuning ontvangt, betee
kent een grootere uitgave meer en grooter
zorg.
Het pleit evenmin voor uw gaven als huis
vrouw dat bij u de kachel van 'smorgens 6 tot
's avonds 11 uur brandt, want- dit is onnoo-
dige kolen vers pi Hing, daar uzelf, noch een
uwer jonge kinderen 's morgens om 6 uur
verlangt bij de warme kachel te gaan zitten,
evenmin als 's avonds 11 uur. want dan
spreekt het stroomgebruik ook een woordje
mee. De inzender van het ingezonden stuk in
Haarlem's Dagblad van 19 October sloeg m.i.
den spijker op den kop. met de bewering dat
de grootere gezinnen veel vóór hebben, want
het is mij bijv. altijd een onoplosbaar raadsel,
waarom een gezin met kinderen meer koien
krijgt dan een gezin zonder kinderen. De
warmteproductie van de kachel is niet gere
kend naar het aantal personen dat er om
heen zit, maar naar de ruimte die verwarmd
moet worden, begrijpt u. mej. K. D.?
Met dank voor de plaatsing,
A. A. SCHEEKE
voorwendsel, dat je gebeten waart door een
ratelslang, zoodat je de kans had om je
in de gunst te brengen bij mijn broeder en
hem dan neer te schieten. Je hebt niet den
heelen zomer in de buurt van Bear Flat
rondgezworven, onder voorwendsel het afge
dwaalde vee van de Two Wiaimond op te zoe
ken. Je hebt mij niet voor den gek trachten
te houdenHaar stem beefde en haar
lippen trilden verdacht.
„Och kom", zei Ferguson, diep bewogen;
„het spijt mij vreeselijk dat je de dingen uit
dat oogpunt beschouwt. Maar ik dacht er
niet aan om je voor den gek te houden. Al
les wat ik tegen je gezegd heb, meende ik.Ik
zou tegen geen enkel meisje zeggen, wat ik
tegen jou zei. wanneer
Zij was plotseling het huis ingeloopen en
verscheen even plotseling weer met een ge
weer, dat achter de deur stond. Zij stond on
beweeglijk op de veranda haar oogen vlam
den hem tegen door een vochtig waas.
..Maak nu. dat je weg komt!" beval zij
heftig: „ik heb nu genoeg gehoord van je
leugens! Maak dat je wegkomt uit dit huis!
Wanneer ik je ooit weer hier in de buurt zie.
zal ik niet op Ben wachten om je dood te
schieten!"
Ferguson aarzelde, een diep rood steeg op
boven de das die hij om zijn hals had. Toen
verhief hij zijn stem, die trilde van spijt.
„Het geeft niets, om nog meer er over te
zeggen, juffrouw" zei hij. „Je zou er toch
niet. naar luisteren. Ik ga natuurlijk weg,
omdat jij het wilt hebben. Je hoefde dat
geweer niet te halen, wanneer je mij wilde
wonden wat je gezegd hebt. was al vol
doende". Hij boog voor haar. zonder zelfs
naar het geweer te kyken. „Ik ga nu weg",
besloot hij. „Maar ik kom terug. Dan zul je
weien, of ik de gluiper ben waarvoor je mij
uitgemaakt heb."
Hij boog weer boven de maren van den
pony er. joeg het dier om den hoek van het
huis heen naar het pad, dat over de vlakte
naar het Two Diamond ranchohuis leidde.
HOOFDSTUK XXI.
De belofte.
Ferguson hoorde luid praten en lachen
in de slaaploods. toen hij daar langs reed,
een uur na zijn vertrek van de woning der
Radfords in Bear Flat. De zon ging bijna
onder en de jongens zaten aan hun avond
eten. Ferguson lachte grimmig toen hij zijn
pony naar het hek van de corral reed, af
steeg, afzadelde en het dier in de corral deed.
De aanwezigheid der jongens in de slaap
loods bewees,dat het personeel thuisge
komen was dat Leviatt ook thuis zou ko
men wanneer hij er niet reeds was.
Ferguson's bewegingen waren zeer beslist.
Met een enkele beweging wierp hij het zadel
over zijn schouder, liep er mee naar het
schuurtje, hing het op den gewonen haak,
bevestigde het hoofdstel aan don zadelknop,
keerde zich om en bleef korten tijd staan
luisteren naar het gepraat en gelach, dat
door de openstaande deur en de ramen der
slaaploods drong. Met een vluggen greep van
zijn handen trok hij zijn beide revolvers uit
de holsters, liet de cylinders draaien en
onderzocht ze nauwkeurig. Toen bracht hij
de revolvers weer op hun plaats, vastge
haakt aan zijn patroongordel en stapte het
schuurtje uit. Ondanks zijn belofte aan
Mary Radford. dat hij terug zou komen en
bewijzen, dat hy niet de man was. die haar
broer had trachten te doodon. had hij niet
do minste hoop om den schuldige te ontdek
ken. Natuurlijk koesterde hij argwaan je
gens Leviatt. maar hij wist. dat hij Mary
Radford, onder deze omstandigheden, over
tuigende bewijzen moest leveren. De aan
slag op haar broer, gevolgd door de onthul
ling. dat hij coor Stafford gehuurd was. om
deze caad te plegen, moes; voor haar een
voldoende bewijs van zijn schuld geweest zijn.
Hij nam haar niet kwalijk dat zij verbit
terd tegen hem was; zij had volkomen na
tuurlijk gehandeld onder deze omstandighe
den. Hij was zeer dicht bij den geluksgaard
geweest juist dicht genoeg om de belofte
van volkomen vreugde te ruiken, toen de
poorten met kracht voor zijn neus werden
dichgeslagen en hij bulten bleef staan kij-
ke naar het doornige pad. waarlangs hij
naar het oude leven moest terugkeeren.
Hij wist dat Leviatt het werktuig geweest
was. dat de poorten voor hem gesloten had;
hij wist, dat hij het geweest was. die het
woord had gesproken, dat den beschuldl-
genden vinger op hem had gericht. „Stafford
huurde je niet om dit. tc doen", had Mary
Radford ironisch gezegd. Deze woorden klon
ken hem nog in ce ooren. Wie had haar ver
teld. dat Stafford hem gehuurd had. om
Radford dood te schieten? Stafford beslist
niet. Hij had zelfs niet gerept over de reden
van zijn aanwezigheid op rie Two Diamond.
En er was maar één andere man. die het
wist. Die man was Leviatt. Teen hij naast
de deur van het schuurtje stond, werd zijn
woede jegens den opzichter steeds sterker,
de lijnen om zijn mond namen steeds grim
miger vorm aan.
Een paar minuten later liep hij de slaap
loods in. tusschen <ie mannen, die. klaar met
hun maaltijd, daar bleven zitten, terwijl hun
stemmen het vertrek vulden. Het gepraat
hield op toen hij binnentrad en de mannen
maakten vlug plaats voor hem, want er was
lets in de uitdrukking van zijn oogen, in
de strenge doorborende blikken, die hij om
zich heen wierp, wat deze mannen, gewend
aan gevaar als zij waren, verkondigde, dat
de nieuwe knecht in geen vriendelijke ge-
moedstemening verkeerde. Hij sprak een
paar korte woorden togen diegenen, die hij
het beste kende, waarby zy allen rechtop
gingen zitten, wart deze woorden verrieden
hun, dat hij Leviatt moest hebben.
(Wordt vervolgd).
