DE VEEDIEVEN
FEUILLETON.
(TOM MIX SERIE.)
door
CHARLES ALDEN SELTZER,
40)
De. sigarett was eindelijk klaar en toen
Ferguson haar aanstak en weer naar Leviatt
keek, lette hij niet op diens vraag, maar
•telde zelf een andere:
„Gisteren nog de kreek afgeweest?" zei hij.
„Op!" snauwde Leviatt. De vraag had hem
overrompeld, anders zou hij haar ontweken
hebben. Hij had de leugen onbewust uitge
sproken.
Ferguson deed een langen trek aan zijn
sigaret. „Och kom", antwoordde hij, „dat is
al heel vreemd. Ik zou er een eed op willen
«doen. dat ik jou en Tucson gisteren de rivier
af zag rijden. Ik dacht dat ik je gezien had
in een bassin tusschen de heuvels, waar je
met een paar mannen stond te praten, die
ik nog nooit gezien had. Ik heb mij dam ze
ker vergist, maai- ik zou er een eed op heb
ben willen doen, dat ik jelui gezien had."
Leviatt's. gelaat was doodsbleek. Met zijn
.profiel naar Tucson gekeerd sloot hij onge
merkt zijn eene oog. Dit was een teeken, dat
:$e voren afgesproken, was. Tucson zag het
en keerde zich een weinig om, zijn eene
hand gleed naar zijn rechterheup, vlak boven
de kolf van zijn revolver.
„Alle duivels!" hoonde Leviatt. „je ziet
heel wat, sedert je Mary Raidford naloopt!"
Ferguson lachte spottend. „Misschien wel",
antwoordde hij. „Een ritje met haar opent
beslist iemands oogen".
Nu keek hij langs Leviatt heen en sprak
Stafford aan.
„Toen ik onlangs thuis was en met je
sprak", zei hij kalm, „vertelde je mij, dat jij
en Leviatt naar Dry Bottom waren gegaan,
om een revolverschutter te huren Ik ver
moed. dat je dat meende?"
„Zeker deed ik dat?" antwoordde Stafford.
Ferguson nam weer een trekje "aan zijn
sigaret en blies langzaam de rook de lucht
in. Weer sprak hij op gerekten toon. zoodat er
eenige tusschenruimte was tusschen de woor
den.
„Ik vermoed, dat je dit niet overal rond
gebazuind hebt?" vroeg hij.
Stafford schudde ontkennend het hoofd.
,En hier in de buurt wist niemand er iets
van, behalve ik en jij en Leviatt", ant
woordde hij.
Ferguson lachte koel. „En toch is het be
kend", zei hij kalm. „Wanneer alleen wij
drieën het weten, vermoed ik, dat een van
ons gebabbeld heeft. Ik kan niet aannemen
dat jij dit gedaan hebt", vervolgde hij tegen
Stafford.
Deze laatste schudde langzaam het hoofd.
Ferguson vervolgde met koude, harde
oogen. „En ik geloof niet, dat ik het er uit
gegooid heb of het moet in den droom
zijn gebeurd. Dus moet het Leviatt geweest
zijn, die aan Mary Radford vertelde, dat ik
gehuurd was, om haar broeder te dooden."
Leviatt lachte hoonend. „Veronderstel, dat
ik dat deed?" antwoordde hij, terwijl hij,
woestgrijnzend zijn tanden liet zien. „Wat
heb jij er dan mee te maken?"
„Nu, niets", zei Ferguson op gerekten
toon. „Ik ben blij te hooren, dat je het niet
ontkent." Hij sprak Stafford aan, zonider
zijn blik van den opzichter af te wenden.
„Gisteren reed ik stroomafwaarts langs
de rivier", vertelde hij kalm. „Ik ontdekte
een bassin tusschen de heuvels. Daar stond
een hut. Vier mannen stonden er voor te
praten. In een corral liepen twintig kalve
ren en een dozijn koeien. Twee der mannen
waren.
Leviatt's rechterhand schoot plotseling
naar zijn holster. Zijn revolver was halver
wege ge trokken.Tucson's hand omklemde ook
de kolf van zijn revolver. Maar voor de loop
van den revolver van een der beide mannen
den holster verlaten had, zag men een lichte
beweging aan Ferguson's zijde en zijn beide
revolvers glinsterden in het witte zonlicht.
Er volgden twee knallen zoo snel op elkaar,
dat het geluid ineensmolt. Rook kronkelde
omhoog uit den loop van Ferguson's revol
vers.
Tucson zuchtte, legde beide handen op
zijn borst en viel voorover zijn arm lag lang
uit in het zand gestrekt. Een oogenblik
stond Leviatt nog overeind, zijn linkerarm
hing machteloos langs zijn zijde, gebroken
door Ferguson's kogel een uitdrukking van
verbazing en vrees vertoonde zich in zijn
oogen. Toen trok hij weer met een plotseling,
woeste beweging aan zijn revolver. Eén van
Ferguson's revolvers gaf weer een scherpen
knal. Leviatt's wapen gi^g af de kogel sloeg
in het zand, vlak Yoor Ferguson. Leviatt's
oogen sloten zich, zijn knieën knikten en hij
viel voorover aan Ferguson's voeten. Hij lag
voorover, zijn rechterarm uitgestrekt, de re
volver nog in zijn hand. Een dun, blauw
rookwolkje steeg traag op uit den
loop.
Ferguson boog zich over hem heen, zijn
wapens nog in de hand. Leviatt's beenen wer
den langzaam uitgestrekt en verstijfden. In
de gespannen stilte die op de schoten volgde,
stond Ferguson somber neer te kijken op
de onbewegelijke gedaante van zijn gevallen
tegenstander.
„Ik geloof, dat jij geen leugens meer over
mij zult vertellen", zei hij dof.
Zonder een blik in de richting der zwij
gende mannen te werpen stak hij zijn wa
pens weg en liep naar het ranchohuis.
HOOFDSTUK XXHI.
Aan den zoom van het bosch.
Ferguson liep het kantoor binnen en liet
zich zwaar op een stoel bij de schrijftafel
neervallen. Hij zat rechtop en als hij opkeek
kon hij de mannen voor de slaaploods zien,
die zich om de lijken van Leviatt en Tucson
geschaard hadden.
Het einde dat hij de laatste twee dagen
verwacht had, was gekomen, gekomen,
zooals hij wist, dat het moest konien. Hij
was niet in den val geloopen, zooals zij Rope
Jones er in hadden laten loopen. Toen hij
voor de slaaploods tegenover Leviatt had
gestaan, had hij den stand der beide
mannen opgemerkt}hij had gezien, hoe
zij verwachtten, dat hij regelrecht in den
strik zou loopen dien zij hem gspannen had
den. Nu nog vertrokken zijn lippen zich een
weinig bij de gedachte, dat de beide mannen
hem voor zoo dom haddc-n aangezien. Wel.
zij hadden het. tegendeel ondervonden, maar'
te laat. Voor hen was het 't eind van alles
en voor hem het eind van zijn hoop, Toen hij
zijn revolvers trok was hij enkel van plan
geweest, om Leviatt te verwonden met het
dool om het personeel de strafoefening te
gunnen, die alle betrapte veedieven moesten
ondergaan. Maar voor het zoover was. hoop
te hij Leviatt er toe te brengen, om eenig
licht te verspreiden over den moordaanslag
op Ben Rad ford.
Maar Leviatt had dit alles verijdeld toen
hij zijn wapen probeerde te trekken, nadat hij
gewond was. Hij had Ferguson geen keus
gelaten. Hij was genoodzaakt geweest om
den eenigen man te dooden, die. hiervan was
hij overtuigd, hem eenige inlichtingen kon
geven omtrent het neerschieten van Rad-
ford en nu zouden, wat hij er ook tegenin
mocht brengen, Mary Rad ford en zelfs Ben
altijd aan zijn schuld blijven gelooven. Hij
kon nu niet langer op de Two Diamond blij
ven. Hij moest deze streek verlaten, terug
naar het oude leven op de Lazy J., waar hij
temidden zijner vrienden misschien tenslotte
zou leeren vergeten. Maai- hij betwijfelde het
sterk. Kon een man ooit de vrouw vergeten,
die hij liefhad? Sommige misschien wel,
maar hij was er zeker van, dat niets zelfs
do tijd niet. het beeld kon uitwLsschen,
dat in zijn geest stond gegrift: dc heuvel op
de vlakte, het meisje dat naast hem op het
rotsblok zat. terwijl haar oogen straalden
met een zachten, teederen gloed; haar ver
waaid haar dat hij gekust had; dat do
Zonnegoden gekust hadden, wanneer zij,
neerdalende van de bergen, den heuvel baad
den in het gouden avondlicht.
.(Wordt vervolgd
MET EEN ZEILJACHT OM DE
WERELD. In de Amsterdainsche
haven is aangekomen een zeiljacht van
het 8_ Meter type „Sine Timore", dat uit
Danzig komt en bemand is met 4 jonge
lui. Met dit vaartuigje zijn deze vier
zeevaarders van plan een reis om de
wereld te maken. De „Sine Timore"
ligt aan steiger I van de De Ruyterkade,
OE HERTOG VAN CONNAUGHT, oom van den Eugelschen Koning, ver
snelt in -Sidmouth. Zuid-Devonshire, waar hij het eerste gedeelte van het
winterseizoen zal doorbrengen.
TIEN UUR ONDER WATER. Tn het meer van Casa de Cap bij Madrid
zijn demonstraties gehouden met een (ank. waarin men ongeveer tien uur
onder water kan doorbrengen.
DE „VASTHOUDER" WINT! De Ned. Bond voor den „diensthoud" hield Donder
dag te Bussniu keuringen ter verkrijging van liet certificaat „survellianceliond".
Een der candidaten die glansrijk door zijn examen kwam.
VOORBEREIDENDE WERKZAAMHEDEN voor den aanstaanden tulpenwedstrijd van de Amsterdamsche Vereenigïng voor School-
werktuinen, waaraan ongeveer 2200 kindereu der Amsterdamsche scholen medewerken. Hef ïnpotten van de bollen.
AAN' DE GEM. GASFABRIEK TE CASTRICUM is men momenteel bezig
met - het bouwen van een tweeden gashouder voor deze gemeente. -
Tijdens de werkzaamheden.
EEN ERNSTIGE AUTOBOTSING heeft Donderdag plaats gehad op den weg
Harir.elen, onder de gemeente Veldhuizen tusschen een luxe auto en een
reiswagen van den dienst DeventerApeldoorn, waarbij twee personen
ernstig en vier licht gewond werden. Wat er van de luxe auto na het
'f' ongeluk overbleef.
