vr£
ABR. MEIJER
KINDERLIEDJES.
SINT NICOLAAS ZONDER GELD.
HAARLEM'S DAGBLAD
DONDERDAG 24 NOVEMBER 1932
WAT ZULLEN WE „HEM" GEVEN.
t Is de bekende vraag, die we onszelf elk
Jaar weer stellen, als St. Nicolaas nadert. Si-
j garen, sigaretten of rookgerei zijn wel ge-
makkelijke en meestal ook zeer welkome ca-
deaux, maar er zijn ook heeren die weinig
J of in het geheel niet rooken, of die een der
gelijk presentje een beetje prozaïsch vinden,
j En in die gevallen wordt de beslissing voor
het meisje of de vrouw moeilijker, tenminste
dat lijkt zoo. Als we echter bedenken dat de
meeste heeren ook een héél héél klein beetje
ijdel zijn (al willen ze dat natuurlijk niet be-
I kennen!), dan wordt de keuze al minder
moeilijk. Alles wat we dan nog noodig heb-
ben is de wetenschap wat op dit oogenblik
voor de heeren modern is en daarom willen
we dit hier even bespreken.
We dienen er allereerst op te letten dat
overhemden en dassen niet al te kleurig mo
gen zijn, zooals trouwens alles wat de moder
ne man op dit oogenblik draagt, zich ken
merkt door voornamen eenvoud. Op de tee-
kening zien we verschillende moderne artike
len, en wel: geheel links: Een stevige paraplu
Lin ons landje altijd te gebruiken!) en een
paar degelijke handschoenen. Boven links:
een modern boord met zelfstrikker in ruit-
motief. Beneden links: het nieuwe vest voor
rok of smoking. Het vest met twee rijen
knoopjes is van voren gelijksluitend, dat met
één rij heeft korte punten. Boven rechts:
een breed gestreepte sjaal of halsdoek van
wol, een geschenk dat in het koude jaargetij
de graag gezien is. Daarnaast voor de zeer
koude dagen, warme, gevoerde handschoe
nen. Beneden rechts: overhemden om bij rok
of smoking te dragen. Het overhemd dat bij
den rok wordt gedragen, heeft een stijve
borst en twee knoopjes, dat voor de smoking
heeft slechts één knoopje en afgeronde man
chetten. Het boordmodel is voor beide cos-
tuums hetzelfde, namelijk niet t-e hoog en
omliggende punten. Voor colbertcostuums e.d.
wordt het overhemd en de das liefst gekozen
in kleuren die harmonieeren met die van het
costuum.
YAN OUD WEER NIEUW
MAKEN.
In de kast hangt misschien nog een jurk
van den vorigen winter destijds hoogst
modern uit fluweel of zijde, met twee
smalle schouderstukken. Nu lijkt ze in onze
oogen meer op een onderrok. Wat kunnen we
er eigenlijk nog mee doen? Wel, we kunnen
het nog best gebruiken, want dat oude jurkje
heeft het groote voordeel, dat de coupe van
den rok nog goed is- In dit opzicht heeft de
mode zich zoo goed als niet gewijzigd. En als
bovendeel dragen we dan een moderne blouse
Voor overdag, op straat, of op kantoor, het
liefst een heel eenvoudige witte of effen ge
kleurdeblouse met een leuk kraagje, dat in
een strik eindigt. De wijde mouwen met de
nauwsluitende manchetten geven de moder
ne lijn aan. Voor den namiddag of in gezel
schap draagt men de witte of gekleurde
blouse van glanzende zijde en met revers-
omslagen, die tot aan .de taille reiken, waar
ze worden geknoopt, 's Avonds dragen we er
dan de zeer elegante witte blouse zonder
mouwen bij. Zoo is ook het jurkje van verle
den jaar nog best te modemiseeren.
OM ZELF TE MAKEN.
Een aardige brieventasch, voor de jongens-
of meisjeskamer. Het. schild wordt gemaakt
uit ee"n stukje gewoon stroocarton, dat ver
volgens wordt overtrokken met kleurig lin
nen. Van een stukje gaas wordt de tasch ge
maakt. die dan met stof wordt overtrokken.
Er kan ook nog een applicatie of borduur-
seltje op worden aangebracht.
De tasch wordt aan den wand gehangen,
r.aast de schrijf gelegenheid op de kamer van
broer of zus.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
WEEKNIEUWS
CR. HOUTSTRAAT 16, HAARLEM
U doet verstandig, nu Uw St. Niko-
laas-inkoopen te doen. Het is nog niet
zoo druk en U kunt dus beter en meer
op uw gemak geholpen worden. Boven
dien is de keuze nu grooter.
Voor practische cadcaux zult U bij
ons uitermate geschikt slagen. Wij
kunnen U een overvloed van groote en
kleine geschenken toonen. Jumpers,
truien en vesten, mutsen en shaivls,
'chique en warme peignoirs, hand
schoenen, zakdoeken, en honderd an
dere artikelen.
Ons goed heeft een bizonder cachet
en de prijzen kunnen niet anders dan
meevallen.
De kleinste zoon des huizes komt naast
me staan, en drukt me een boekje met Sin
terklaasversjes in de hand: wil je die eens
zingen, vraagt hij met zijn liefste stemmetje.
Als ik in het boekje blader, vind ik er allerlei
oude bekenden in: Zie de maan schijnt door
de boomen; Sinterklaas kapoentje en der
gelijke. Maar er staan er ook heel wat in, die
ik heelemaal niet ken, en daar er geen in
strument bij de hand is, begin ik maar met
de maan die door de boomen schijnt. Maar
dat is de bedoeling blijkbaar niet. het blad
wordt ongeduldig omgeslagen, en ik ga ge
trouwelijk aan de volgende bekende begin
nen.
Weer mis blijkbaar, het boekje wordt wat
dwingend ergens anders opengelegd, maar
het goede is blijkbaar niet te vinden.
Als we hem animeeren om dan zelf eens
een Sinterklaasliedje te zingen, gaat. hij
rechtop op de punt van een stoel zitten
want hij is altijd tot. zingen bereid.— en
begint: Ich möcht' heiraten, heiraten, heira
ten. aber reichenzoovoorts min of
meer tot verbaasde pret van de aanwezigen.
Als hij de woorden niet verder meer weet.
hindert dat niets, dan gebruikt hij tot in
het oneindige die, welke hij wel kent. en
daar de wijs geheel zuiver is. maakt dat het
effect nog dwazer.
En toch weten wij, dat de kleine jongen
heel aardig Sinterklaasliedjes kan zingen,
woorden, melodie en al.
Tenslotte brengt zijn moeder de oplossing:
het Sinterklaasversje waaraan hijzelf de
voorkeur geeft, kent hij nog niet genoeg om
het na te zingen, zoodat iedereen het hem
nu moet voordoen, maar men moet ernaar
raden, wat de bedoeling eigenlijk is, als hij
met het bewuste boekje komt aandragen.
Een klein meisje toonde eenige j aren gele
den een zeer uitgesproken voorliefde voor
..Trink, trink Brüderlein trink maar daaren
tegen ook voor alle mogelijke kinderversjes,
die zij alleen maar hoorde: en die zij met
groote zuiverheid al spoedig kon nazingen.
Een jongetje had als favoriet in zijn lie-
aerenkeuze ..Oh Donna Clara", wat ook niet
bepaald verheffend en zeker niet kinderlijk
kon worden genoemd.
Al deze kinderen hebben behoefte gehad
aan zingen in een of anderen vorm. Hebben
zij ouders, die zelf muzikaal zijn, of is er
iemand anders in huis die wat moeite voor
ze wil doen. dan kan zoo'n kind een schat
van aardige kinderliedjes leeren, die hem
voor een groot deel zijn heele leven zullen
bijblijven. Er zijn er tegenwoordig zooveel,
die werkelijk aardig zijn, met eenvoudige
wijsjes en echt kinderlijke woorden!
Maar bemoeien de ouders zich in hei ge
heel niet met de zangneigingen in hun jon
gen of meisje, dan gaan die wat anders op
zoeken dat ook zingen i>s. maar met kinder
lijkheid niets te maken heeft; dan piepen ze
na. wat ze het dienstmeisje van de buren
hooren galmen, of wat de jongens op straat
zingen als er een orgel staat te spelen.
En dan vinden zij zichzelf net als de groo-
ten, dan hebben zij het gevoel dat zij ook al
aardig volwassen zijn. en vooral ais er dan
gelachen wordt om de meer dan dwaze tegen
stelling van het liedje en het kleintje dat
het ten beste geeft, voelen zij zich gesterkt
in dat idee van groote-menschenachtig te
doen.
Ook al zingt de kleuter aardige, kinderlijke
versjes, maak u dan niet bezorgd over
..Donna Clara" of ..Ich hab dich einmal ge-
küsst" of iets dergelijks weinig verhevens.
Van de pox'tee van het lied begrijpen ze
niets, al zou je willen probeeren het ze uit
te leggen, zij geven het geheel onbewust
ten beste, omdat ze bemei'ken dat zij er
succes mee oogsten. Maar de echte kinder
liedjes maken wel degelijk indruk op ze:
menig kind vraagt precies wat bedoeld wordt
in het versje, dat ligt binnen hun begrips
sfeer, en daar hebben ze wei'kelijk wat aan.
Daarom zijn de Sinterklaasversjes en de
kerstliedjes een o\vezochte aanleiding om dit
bij ze te ontwikkelen.
E. E. <T.P.
Hansje heeft een leelijk woord gezegd. Een
heel leelijk woord. De familie zwijgt ontzet.
Hoe komt hij er aan!
Natuurlijk op straat gehoord. Maar dat hij
juist dit onthoudt, dit woord branie-achtig,
maar toch ook een beetje angstig zijn op
xiiets voorbereide familieleden in het gezicht
slingert!
Is Hansje er dan speciaal op ingesteld om
het slechte te ontdekken en te onthouden?
Is er reden je ongerust te maken over
Hansje's mentaliteit?
Die ongei*ustheid zal wel vei'dwijnen als de
familieleden eens verder kijken, eens infor-
meeren naar de woordenkeus van andere
kinderen. Het is misschien overdreven te
zeggen, dat alle kinderen gi-aag „slechte"
woorden gebruiken, maar de meeste doen het
toch zeker. Liefst op de meest ongelegen tijd
stippen, liefst als er vreemden bij zijn. Waar
om juist dan? Omdat het werkelijk enkel
branie" is, omdat, ze groot willen doen.
Een groote. poctige werkman op strait
hebben ze zoo'n woord hooren gebruiken,
misschien heeft vader of een oom, groot en
machtig in hun oog, zich het laten" ontval
len. Dan zeggen ze het na omdat het zoo
flink klinkt, zoo echt „groot". Ze denken, dat
ze er indruk mee zullen maken, dat de mi-n-
schen zullen denken: „hij is toch geen kind
meer". Daarom zeggen ze het 't liefst in ge
zelschap .als er vreemden-zijn die ze willen
imponeeren. omdat ze eigenlijk wat verlegen
voor hen zijn.
Ook hopen ze dikwijls dat er gelachen zal
worden. Om dat lach-succes uit te lokken ge
bruiken ze dan „vieze" woorden, die mag je
niet zeggen eix als je het toch doet toon je je
moed, je durft wat. Misschien durven die
gi'oote menschen het niet eens en het lijkt
buitengewoon grappig midden in hun ge
sprek heel onverwacht zoon woord te zeg
gen. Menschen lachen om vieze woorden,
heeft het kind ontdekt dus is het geestig.
Maar als we niet lachen, integendeel heel
ernstig zijn en hun hun kinderachtigheid
verwijten, zullen ze zich schamen, voelen dat
ze een figuur geslagen hebben en het waar
schijnlijk geen tweeden keer probeeren. Als
het kinderachtig en gek is nee, dan is er
niets aan.
Een kind wil nu eenmaal graag groot zijn;
als het nalaat wat het niet. mag, voelt het
zich klein, „zoo'n echt zoet kind". Het wil
voor vol aangezien worden en denkt dat te
bereiken door groote wooi-den te gebruiken.
Hoor maar eens hoe gx~aag kinderen de
stemmen van den bloemenventer, van den
dokter en van den winkelbediende nadoen.
Daar wordt om gelachen. Maar als er dan
eens een minder parlementair woord tus-
schendoor loopt, krijgen de kinderen een
standje. Toch hoort dat bij dat zelfde imitee-
ren waar we om gelachen hebben. Zijn we
dan eigenlijk wel rechtvaardig? Dat kinde
ren denken dat bij volwassen-zijn het ge
bruik van leelijke woorden hoort is niet
hun schuld.
Leelijke woorden klinken akelig uit een
kindermond, alleen als die mond nog héél
klein is klinkt het wel eens grappig om het
contrast. Lach er toch niet om! Dat lachen
zou een aanmoediging zijn die het kind niet
licht vergeet.
Neem het ook niet te ernstig, het kind
moet niet denken, dat het zooiets buitenge
woon belangrijks op zijn geweten heeft. Pro
beer liet- aan het verstand te brengen, dat
het onbeschaafd en kinderachtig is zulke
woorden na te zeggen. Héélemaal niet groot
en gewichtig. Leg daar den nadruk op. Want
daar gaat het bij hen om.
BEP OTTEN
OM ZELF TE MAKEN.
In den winter waardeeren we de gezelige
huiskamer dubbel en 'i zijn juist de kleinig
heden, waaraan de handige huisvrouw denkt,
die de gezelligheid nog verhoogen. Een paar
bloemen hier en daar gerangschikt, een knus
kamerhoekje voor liet bridge- of kaart
avond je, daardoor krijgen we de echte, pret
tige sfeer. Iets bijzonders voor het kaart-
avondje zien we hieronder afgebeeld. Twee
aardige kussens en een kleedje met toepasse
lijke versiering. Het kleedje dient om op de
theetafel te worden gelegd, die in de nabij
heid van de spelers is geschoven en de kus
sens gaan op de stoelen van de gasten.
Het tafelkleedje dat we hier zien, is van
crème-kleurig linnen met applicaties van flu
weel of satijn, liefst in twee kleuren, rood en
zwart. De kussens zijn van fluweel of satijn
en uit hetzelfde materiaal zijn de applicaties
gemaakt, echter in een andere kleur dan die
van het kussen. Zoo kunnen we natuurlijk
meer kussen bewerken, bijv. vier stuks met
verschillende applicaties, namelijk klaver-,
schoppen-, ruiten- en harten-motieven. Zoo'n
stelletje kussens maken, neemt haast geen
moeite en het ziet er buitengewoon aardig
uit. We zullen er het eerstvolgende kaart
avond je plezier van hebben.
Hetgeen het probleem van zeer velen zal
zijn dezen winter. Sint Nicolaas komt, Kerst
mis komt we hebben altijd, ieder jaar. aan
Sint Nicolaas en aan Kerstmis gedaan, we
wilden vanwege de dierbare traditie ook zoo
graag dit jaar aan Sint Nicolaas en Kerstmis
doen en dus zetten we ons op een regenachti-
gen achtermiddag met onze geldkist, een
groote blocnote en een potlood in een ge-
makkelijken stoel en rekenen. Wc rekenen
alles zoo optimistisch mogelijk uit, we rc-
duceeren de uitgave tot. het- kleinst mogelijk
minimum, we stellen de inkomsten zoo roos
kleurig mogelijk voor. niettemin: meer dan
een tientje houden we niet over. Bovendien
is er dan nog een stem achter in onze her
sens. die ons zegt, dat we niet de minste Kans
hebben, dat deze papieren berekening ooit
werkelijkheid worden zal, aangezien het le
ven eenmaal het leven is. Als we verstandige,
en ook weer niet al te verstandige menschen
zijn, mogen we rekenen op vijf gulden. En
wat doet men met vijf gulden? Wie moeten
er wel allemaal begiftigd worden door Sin
terklaas of het Kerstmannetje? We tellen
het zuchtend af op onze vingers, die na ge
bruik met een mismoedig gebaar in elkaar
klappen en schijnen te zeggen: „Mensch.
maak je niet. dik, en probeer niet het onmo
gelijkeVijf gulden!" We besluiten dit
jaar onze goede gaven uitsluitend tot het ge
zin te beperken, en komen dan nog. o Satan!
tot minstens vijf personen, die bedelen om
een cadeautje in hun sohoen. Vijf personen
voor vijf gulden dat is ieder een gulden,
Voor een gulden kan men heel aardige klei
nigheden krijgen, als men er zich in een mid
dag van af wil maken, maar helaas zijn er
andere dingen dan kleinigheden van noode...
Gij ï'ekenaarsters, die daar met een diepen
rimpel tusschen uw oogen en angstig snel
werkende hersens zit te rekenen, hebt ge het
er voor over om van nu tot Sinterklaas al uw
vrijen tijd door te brengen al breiende en
hakende en bordurende in de afzondering
van de eetkamer, een slaapkamer, desnoods
de keuken en de gang, al naar de nieuwsgie
righeid van uw gezin het eischt? Dan kan ik
u helpen, en mogelijk, dat ge van uw vijf gul
den nog wat overhoudt
Voor uw man
adviseer ik oen
stevige, mouwloo-
ze pull-over in één
van de kostelijke
kleuren, die den
laatsten tijd ook
het kleurlooze rijk
der mannenmode
binnengedrongen
zijndon ker rood
donker- of koren-
blauw, niet al te
don kergroenGe
breit hem recht toe
recht aan, met een
vrij breeden boord
van twee recht,
twee' averecht, in
dikke vierdraads-
wol; de pull-over
zelf wordt recht,
dus aan den voor
kant recht en aan
den achterkant ave
recht gebreid, voor
de armsgaten
hecht ge op de be
kende wijze een
achttal steken af, de halsopening maakt ge
voor de variatie rond in plaats van puntig.
Ge moet er wel aan denken, dat, ook voor de
variatie, de biezen, die hals en armsgaten af
werken er aan worden gezet, en vervolgens
teruggeslagen op het breiwerk en ook aan den
anderen kant vastgezet.
Ze worden geheeel recht gebreid, en
moeten dus ongeveer even lang zijn als de
openingen. Tot slot de heele pull-over behalve
de boord, uitstrijken onder een natten doek.
Volgen uw twee dochters die bakvisschen
zijn en niet ontbloot van de ijdelheid den bak
visschen eigen. Niettemin, peinst ge een beetje
boos, en hoewel ze het altijd afgeslagen heb
ben en prefereeren rond tc loopen in wat gij
„flodders" pleegt te noemen, zouden ze een
paar door moeder zelf gebreide camisool-
t-jes uitstekend kunnen gebruiken. Alleen
ze moeten er een beetje smakelijk uit zien,
want anders trekken ze ze toch niet aan.
Gaat u gerust naar den winkel, en koopt
rose camisoolwol, alstublieft heel bleek rase,
want anders smalen ze op de bessensapkleur.
Er zijn twee manieren om ze te maken. Ge
kunt gewoon twee lappen, op heel dikke pen
nen breien aan beide kanten recht, ze aan
elkaar zetten en ze aan den bovenkant al-
werken met een breedc. dubbele band toile de
soie, waarvan ge ook de schouderbandjes
maakt. De tweede manier is ingenieuzer en
gaat sprookjesachtig gauw: ge zet het aantal
vcreischte steken op, breit ongeveer vijf cen
timeter. breit, een heele pen lang gaatjes lom
slaan, minderen) bi*eit redht door tot men de
helft van de vereischte lengte heeft, laat om
den steek een pen lang een steek vallen en
hecht af. Men trekt, en trekt aan de lap. die
men heeft., tot men alle gevallen steken heeft
laten vallen tot onder aan de gaatjes toe, en
men heeft een lap, die tweemaal zoo lang is
als eerst, en in een buitengewoon aardige open
steek. Eerst probeeren op een proeflapje ver
volgens. als men ook de tweede lap heeft, als
men wil, op bovengenoemde wijze afwerken
met rase toile de soic.
Volgt nog een kleinigheid voor beide, om
de degelijkheid van dit cadeau weer een beet je
goed te maken. Ge koopt voor elk de lengte
van de pas van een onderjurk in ecrukleurlgc,
in de vereischte breedte tullc. die hiervoor
verkrijgbaar is faalt ge er in. dan knipt ge
ze zelf. daar ze toch als entredeux gebruikt
moet worden, en kunt ge alleen witte krijgen,
dan haalt ge ze door thee. Op de plaats, waar
„middenvoor" zoowat komt. borduurt gc in de
broderie a la minute, waarvan het recept hier
beneden volgt, wat bloemetjes en blaadjes op
de Fransohe manier, en verblijdt zc daarmee:
ge zult verbaasd staan van het effect, dat
zoon kleinigheidje heeft, en voor de charme
van lingerie met. een Fransch bijsmaakje is
geen meisje ongevoelig.
Het recept der
broderie a la minu
te. waarvan al eens
een werkteekening
verscheen, is als
volgt: men stookt
de naald in de stof
van onderen af
naar boven precies
op de eerste plaats.
De naald niet door
trekken. maar hal
verwege in 't goed
laten zitten. Vervol
gons windt men de
draad teen enkele
moullnédraad) tien
maal om de naald,
schuift de tien om
draaiingen met den
nagel naar bene
den. en blijft ze
vasthouden, terwijl
men do naald door
trekt. Vervolgens
klapt men. om zoo
te zeggen, het daar
door gevormde
boogje terug, en
steekt de naald
naar beneden op de
tweede plaats. Ook
even oefenen op
een proeflapje
uit de teekonlng be
grijpt men vanzelf, hoe men de bloemetjes
maakt. De blaadjes worden gemaakt met een
kettingstekje.
Vervolgens komt uw jongste spruit aan do
beurt, waarvoor ge in oen wip een paar
grappige wanten fabriceert, half gehaakt,
half gebreid. Ge neemt het patroon van
zijn handen af. door hem die op een stuk pa
pier te laten leggen met uitgespreide duim
omtrekken, en flink wat grooter uitknip
pen. De wanten worden gehaakt in de tuni-
sche of desnoods ook gewone haaksteek van
vasten de boord er twee recht, twee averecht
aan gebreid. Uit praktische overwegingen
maakt ge ze in een donkere kleur, donker
blauw, donkerbruin, of zwart, en garneert ze
volgens de teekening met een bovenop gebor
duurd takje in vroolijke kleuren wol en een
draad, die rondom over de naad loopt, en vast
gezet wordt met kruissteekjes er over heen.
Tot slot uw zoon. die. hoewel gc hem nog
steeds een klein kind vindt, mannelijke nei
gingen begint te vertoonen. Ge zult hem dan
voor dezen keer ook maar eens daarin stijven,
en een echte „mannen" das voor hem breien,
in een vroolijke streep. Zacht geel met groen
en rood voor de streep is aardig, wit met rood
of lichtblauw en donkerblauw idem dito. Ge
breit hem meteen dubbel: door beurt om beurt
van Iedere pen de helft van de steken recht
te breien en de andere helft af te halen. Aan
den achterkant breit men de afgehaalde ste
ken en haalt men de gebreide af. HIJ wordt
dus in de lengte gebreid, men zet het dubbele
aantal steken op. goede maten zijn: 120 bij
20 c.M. Afwerken met franje in alle gebruikte
kleuren.
Ik wensch u allen succes, een vlot verloop
van de zaken, een kostelijke Sinterklaas cn
een even zoo kostelijke Kerstmis!
WILLY VAN DER TAK.
