BRIEVEN VAN EEN CONTROLEUR B.B.
Over den Atlantischen Oceaan.
H.D. VERTELLING.
Het kostbare Kerstgeschenk.
door
GUUS BETLEM Jr.
Hè Evelineschei nu toch'es uit met
dat getingelHelp liever eens een
handje.... pianospelen leer je tóch
niet
Han van Everdingen keek van zijn hooge
standplaats af néér op zijn vrouw, die lang
zaam opstond en met een verongelijkt ge
zicht de klep van de piano dichtsloeg.
Zèg'es! verzocht. Han dan wat zach
ter zit deze slinger zoo goed? En dat
kaarsje hierkan dat geen kwaad zoo?
Je hebt er zoo heelemaal geen kijk op. hè,
als je bovenop zoo'n trap staat! Van onder
af zie je 't veel beter!
Nou, maar, 't hangst schitterend hoor!
prees Eveline! Alleen zou ik zeggen, kan
diè ronde bal daar links nog wel iéts hoo-
gernéé, links, niet rechts.... ja, zóó!
is het beter! Ben je nou klaar?
Jaik geloof tenminste niet dat ik
iets vergeten heb! En trouwenser mag
niet meer bij, anders wordt de boom zoo
verschrikkelijk voldat vind ik nooit
fijn staan!
Nee, heuschkom nou'es naar be-
j neden, dan kun je zelf zienje hebt er
alle eer van hoor!
j Han daalde voorzichtig het wankele trap
je af, kwam dan naast z'n vrouw staan
I een arm om haar mid':!el geslagen.
Ja, vond hijzelf ook 't is een hééle
mooie Kerstboom!
En wat ruikt dat heerlijk, hè? Je
moest altijd een Kerstboom in huis kun-
I nen hebben! vond Eveline alleen voor
de lucht al....
i Han lachte.
Nou sprak hij dan dan ga ik me
nu even verkleedende pakjes doe jij er
dan morgen wel onder, hè
Ja, goed hoordat doe ik wel. Ik
heb nog hulst over en lint, dan doe ik op
ieder pakje een takje hulst met een strik
jedat staat aardig!
Goed, jaenneehwat ik
zeggen wou, als ik met zoometeen verkleed
j hebehzou je dan nog even tijd
1 hebben om met me mee te gaan? Dan gaan
we dat ééne cadeau koopenje weet
wel. dat cadeau dat
Eveline hief met een ruk het hoofd
op.
O. Han. schat,doe je 't toch
Heusch? Koopen we heusch een auto
O, wat éénigwat fijn, jongen! Wacht,
gauw m'n mantel halenkunnen we 'm
vanmiddag nog bestellen Ik was al bang,
dat je 't heelemaal uit je hoofd had ge
zetik hoorde er zoo niéts meer van
Dat het je tóch nog te duur kwam mis
schien.
Nou ja Han streek zich over het
voorhoofd ik zal niét ontkennen't
is een hééle hap tegenwoordig, maar ja
ok heb er ook tèlkens wat voor opzij ge
legd
O, jongenhéérlijk! Ga je gauw
verkleeden, dan zet ik in dien tijd zoolang
een plaatje op! Gauw maar, want ik houd
't haast niét meer uit!
Ja, jaik ga al! lachte Han bij de
deur trek jij nu maar vast je mantel aan.
en zet je hoed op. wat anders zie ik er nog
van komen, dat ik op jou moet. wachten
inplaats van jij op mijIk kèn je
zoo'n beetje! Eveline pakte hem bij een
schouder, terwijl ze met een elegante zwaai
de deur wijd voor hem open hield.
Hanals je niet diréct gaat
stèrf ik van ongeduld
Hetgeen ik niet op m'n geweten wil
hebben! lachte Han, waarna hij de deur
achter zich dichttrok!
Het was een kwartier later, dat de groote
straatdeur met een dreun achter hen dicht
viel.
Nou stelde Han voor willen we dan
maar es bij Van Krempelen gaan kijken,
daar heb ik prachtwagentjes zien staan...
Eveline drukte z'n arm.
Fijn jongen Hè vervolgde ze dan
ik vind het toch zoo fijn, dat je altijd
direct klaar staat om méé te gaan in zulke
gevallen
Nou ja, natuurlijkvond Han, doch
z'n vrouw schudde haar blonde kopje.
Heelemaal niet natuurlijk! Tiental
len mannen zouden eenvoudig tegen hun
vrouw zeggen: Hoor 'es kind.... gij jij al
leen maar even.en bestel maar of zóó! Ja
waar of niet besloot ze dan.
Nou ja! bond ook Han nu er zijn
natuurlijk van die idioten, maar ik ben
dan gelukkig nog niet zoo ouderwetsch om
te vinden, dat je zooiets met z'n beiden
moet koopen! O.... niet dat ik het niet
aan je smaak zou kunnen overlaten.... dat
weet je wel beter! Je zult je heusch niets in
je handen laten stoppen!
Eveline schaterde het uit.
Nog al een cadeau om in je handen te
laten stopDeneen auto!
Nou ja Han lachte ook maar je
weet in elk geval wel wat ik bedoel. Zoo
onderbrak hij zichzelf dan daar is Van
KrempelenNou 'es kijken! Ze staken de
straat over en voor de étalage gekomen
slaakte Eveline een zachten kreet.
O. zègkijk 'esdaar links
d t wagentje, dat groene enneóóo. zeg
daar achteraan die rooie two-seater
vind je dat geen dót zeg? Bééldig gewoon
geknipt voor ons!
Had je dar. gedachtzoon two-
seater? vroeg Han wat aarzelend.
Javind je dat ook niet het leukste?
Och. natuurlijkmij kan 't niet-
schelen, dat weet je welJe moet heeie-
maal volgens je eigen idee te werk gaan,
hoor Kom onderbrak hij zichzelf dan
we zullen maar eens naar binnen stevenen
en de deur openduwend liet hij haar voor
gaan.
Onmiddellijk kwam één der correcte ver-
koopers op hen af.
Dieehtwo-seater daar
nee daar achteraan, die rooiebegon
Eveline, doch de verkooper viel haar on
middellijk snel in de rede.
Had u daar interesse voor, mevrouw
Wachtik zal even een paar stoelen voor
u krijgeneen momènt
Haastig verdween hij om het volgend
moment terug te keeren, in elke hand een
stoel.
Kijkt u eenswanneer u hier even
wilt gaan zitten, dan hebt u er een uit
muntend gezicht op.
Welbegon hij dan z'n explicatie
zooals u ziet, het is het allernieuwste mo
delzoo rechtstreeks van de fabriek....
vind u nog nérgens, mevrouwpositief
nietSierlijkelegantgracieus, een
zéér bijzonder model
O. ja viel Eveline hem in de rede
't is een dótdat- kan ik zóó wel zienZeg,
Hanmoet je kijken, die portieren
keurig, hèafgebiesd
Han lachte.
Een échte vrouw was ze toch, om aller
eerst te kijken naar de portieren.
Hij boog zich naar den verkooper.
Enneloopt-ie nogal licht?
Buitengewoon, meneerbuitenge
woon licht! En ook de stuurinrichting, zooals
u zietalles perfect in ordezeer ge
makkelijk te hanteeren en reageert bij de
geringste aanraking.
Verder, zooals u hier vindt, alle moderne
en nieuwste snufjesen dan natuurlijk
schijnwerpersbermlamp.achterlicht
enfin, alles wat in een modernen wagen
thuishoort
Han keek z'n vrouw aan.
Hoe vind je 'm
Eveline straalde.
O, beweerde ze verrukt van dichtbij
vind ik 'm nog véél, véél mooier. Eénig
een dót gewoon! En zoo sierlijk. O. 't is een
voudig een schatHoe vind je die rèmmen
daar, zegeigenwijs, hè?
De verkooper kuchte.
Dus.ehmevrouw.meneer
O. zeg! vervolgde Eveline dan onver
stoorbaar haar bewonderende onderzoekin
gen o. zègkijk'esdie bééldige mas
cotte op den radiateur
Dat is ook iets nieuws mevrouw.... 't
laatste model! hielp de verkooper.
Han lachte.
Nou, enfin hakte hij den knoop door
dus dan zal 't deze maar zijn kind
Eveline klakte met haar tong.
Dól ja
Met den verkooper regelde Han de verdere
afwikkeling
Op straat gekomen greep Eveline z'n
arm.
O, jongenje bent een èngelDol...
ik vindt het gewoonweg verrukkelijk! Wat een
éénig, doddig wagentje, hè
Han schaterde.
Mal kindmal gróót kind. dat je nog
bentsprak hij. en er lag een liefkozing in
z'n stem daar hoef jij toch immers niet
blij om te zijn!
Eveline deed verontwaardigd.
Natuurlijk wel verdedigde ze zich
welke moèder zal niét blij zijn in het geluk....
in de vreugde van haar kind O... ik ziè
Jackie morgen alhet was zijn harte-
wensch.... zoo'n auto-tje onder den Kerst
boom! Ze zijn anders gewoonweg niet meer
van de échte wagens te onderscheiden, in af
werking! Alleen in grootte dan natuurlijk.
En dat je déze trappen moet, als
een fièts! lachte Han smakelijk.
Eveline drukte z'n arm.
Zèg jongenis het nu wérkelijk niet
te duur't is zoo'n groot cadeau, en dat
in den tegenwoordigen tijd....
Och kind! 't Is onze eenigste moet je
maar denken, ennenou, jaik heb
er nu een beetje op gerekend, niet waar.
't Jog moet toch wat hebben onder z'n
Kerstboom
Hij wachtte.... keek wat peinzend voor
zich uit.
Dan sprak hij, als ïn gedachten: Tja.
we leven nu eenmaal in een anderen tijd,
dan toen wij kinderen waren.want toen
ik vijf jaar was, heb ik van het- Kerstman
netje een zak met knikkers gehad.... dat
weet ik nog best!
EEN GEHEIMZINNIGE SPIN.
Een kleine, zwarte spin heeft haar verschij
ning gemaakt in Port. Elizabeth (Zuid-Afri-
ka( en schijnt alleen in de nabijheid van deze
stad gevonden te worden. Uit ingewonnen
inlichtingen in andere deelen van de Unie
blijkt dat deze spin nergens anders gevonden
wordt. Onlangs werden drie mannen gebeten
door deze soort spin en de beet was zoo ver
giftig dat ernstige bloedvergiftiging intrad en
het leven van de mannen in gevaar bracht.
Een van hen, een vroegere burgemeester van
de stad, beschrijft de spin als ongeveer zoo
groot als een gewone vlieg en daar het na
tuurlijke voedsel van deze spin uit vliegen
bestaat, is het mogelijk, dat zijn kaken be
smet worden met bacteriën van de lichamen
van de vliegen. Een ander vreemd kenmerk
van dit insect is het feit. dat het merkwaar
dig goed kan springen. Het is inder daad iets
vreemds onder de spinnen. Spinnen van alle
soorten en grootte worden in Zuid-Afrika
gevonden, kleine, niet grooter den een spel
denknop tot de enorme..Boschspinnekop", die
zoo groot is als een schoteltje, maar zij
kruipen en loopen allen. De springende spin
is iets nieuws en blijkbaar meer te vreezen
dan de langpootige spin.
EEN AVONTUURLIJKE FAMILIE.
Een familie van 13 broeders, waarvan 12
„globetrotters", is een record, dat niet zoo
gemakkelijk gebroken zal worden.
Mr. J. W. Herald assistent tooneelmeester
van een rondreizend tooneelgezelschap is de
zoon van een der 13 broeders, die in Birken
head, Engeland, geboren waren. Hij geeft de
volgende merkwaardige bijzonderheden:
1. Matroos, 15 jaar bij de zeilvaart en 15
jaar bij de stoomvaart; begraven in de Stille
Zuidzee.
2. Soldaat, diende in Egypte en in Afrika;
stierf in de binnenlanden van Afrika.
3. Schaper.fokker in Argentinië en Chili;
stierf op een goudzoekerstocht in Patagonië.
4. Matroos, leed schipbreuk nabij de Fidsji-
eilanden; stierf aan de koorts.
5. Machinist, slachtoffer van de groote
aardbeving in San Francisco.
6. Woont ih Nieuw-Zeeland.
7. In Australië.
8. In Paraguay.
9. In Ierland.
10. Ergens in de Ver. Staten. Het laatst van
hem gehoord vier jaar geleden.
11. Purser op een stoomschip op de kust
van Chili.
12. Ging naar Mexico. Vijf jaar geleden het
laatst van gehoord.
13. Woont in Engeland.
Drukke maar prettige dagen.
Het is alweer een heele poos geleden sinds
ik iets van me liet hooren, maar de laatste
weken had ik werkelijk geen tijd, gedeelte
lijk door tournées, maar ook doordat ik den
laatsten tijd veel kleine reisjes moest maken
en daardoor een grooten achterstand op
kantoor kreeg, die nu gelukkig eenigszins is
bijgewerkt.We kunnen er nu tenminste weer
af en toe eens een vacantietourneetje van
maken met de dames er bij. Toen ik vanmor
gen even naar boord van de K.P.M.-boot
ging. trof ik daar den dominé van Koepang,
die indertijd ons huwelijk inzegende. Hij
moest plotseling met zijn geheele gezin,
vrouw en 5 kinderen naar Java. daar een der
peuters niet tegen het. Joepangklimaat kan
en mevrouw nu met alle kinderen op Java
gaat wonen. Hij hoopt nu op overplaatsing,
ook op Java. Ze waren allen erg in de put
en ik had te doen met die brave menschen.
Den volgenden morgen heb ik tot l uur
druk op kantoor gewerkt en toen gingen we
met onze auto naar Lenanggoear waar we om
zes uur aankwamen en volgens afspraak een
heel gezelschap troffen, de elite van Soem-
bawa. met aan het hoofd de Sultan en Sul
tana. We zouden er gezamenlijk 4 dagen
blijven en dat zijn 4 bar leuke dagen ge
worden, waar je af en toe toch wol eens be
hoefte aan hebt. De Sultana had niets min
der op zich genomen dan dagelijks voor de
eterij te zorgen en dat bleek haar meer dan
goed toevertrouwd: eiken avond groot diner
van diverse gangen en 's middags uitgebreide
rijsttafel Ik heb het op tournee nog nooit zoo
goed gehad. Den eersten avond gingen we
met ons allen buiten zitten een en twintigen
maar daar het te koud werd (het ligt 400 Me
ter hoog) togen we om 10 uur al naar bed.
Maar toen was de pret nog niet uit. De di
verse families waren nJ. op drie kamers on
dergebracht met zeer dunne bamboemuren
dus erg gehoorig. Het gesprek ging dus van
kamer tot kamer lustig door en vooral toen
Datoek Ranga begon met raadseltjes op te
gever., deed iedereen aan het oplossen mee
en was het soms een gelach van wat ben je
me door alle kamers heen. zoodat het. een
heelen tijd duurde voordat het geregeld
ademhalen gehoord werd en ook de laatste
luisteraar in slaap viel.
Den volgenden morgen na het ontbijt trok
ken de heeren er op uit voor een tournee van
anderhalven dag te paard; een mooie streek,
een prachtklimaat en fijne paarden, zoo-dat
het een waar genot was. We overnachtten
op Hoppang. 800 Meter hoog, waar het- zoo
koud was, dat we in dekens en truien ge
huld, nog zaten te bibberen en een extra
oorlam het eenige middel was om ons op tem
peratuur te krijgen.
Den volgenden morgen gingen we weer
verder, ik had een pracht van een paard, het
was een heerlijk terrein heel veel golvende
gladde weiden, Om 1 uur waren de van onze
reis van 55 K.M. terug. We werden door de
dames op een fijne rijsttafel onthaald.
Den volgenden morgen beklom ik met den
Sultan een mooie plek 800 Meter hoog. van
waar je een prachtuitzïcht had. 's Middags
met ons allen wat gewandeld, de kleine kin-
Georgetown.
Georgetown. Demerara.
Georgetown, de hoofdstad van Britsch
Guyana wordt geregeld aangeioopen door de
schepen van den Kon. West Indischen Mail
dienst. Vaak pikken ze er wat suiker of
rijst op, of diamanten. Het goud gaat natuur
lijk naar Frankrijk. Maar altijd is er een
flink aantal passagiers. De Engelschen weten
best. dat je nergens ter wereld beter ver
zorgd en bediend wordt dan op een Neder-
landsch schip en reizen dus bij voorkeur met
onze schepen naar hun koloniën. Maar voor
wij met een twintigtal nieuwe passagiers
kunnen uitvaren, moeten wij eerst binnen-
loopen.
Niet veel aan hoor; d.w.z. een moeilijke
taak voor den kapitein, het aan wal komen
in de sterk stroomende rivier, maar voor
den toerist is er weinig te zien. Wij zijn
's nachts b ijhet lichtschip ten anker gegaan
en loopen met daglicht en hoog water kalm
aan on een grijze vlek in dc lage groene
ku'tüjn. die verder niet gebroken wordt.
Mangrove-moeras. En al dat grijs is plaatijzer
Als wij nader komen blijkt er enkele pal
men. hooge boomen en torentjes boven uit
te steken, maar zelfs als wij gemeerd liggen
aan den steiger is er nog niets anders te
zien dan loodsen, steigers, barakken enz.
Heele nuttige dingen, maar even leelijk als
ander plaatijzer.
Door een lange loods vol balen suiker en
rijst gaat het den wal op om te trachten
iets van Demerara's suiker en rijstcultuur
te zien te krijgen. Daarvoor moeten een paar
groote planters opgezocht worden en dat
geeft ons gelegenheid om de stad te
zien. Aardige hoofdstraten. eigenlijk
lanen van bloeiende flamboyants, flinke re-
geeringsgebouwen. om de stad heen gezellige
cottages in prachtige bloementuinen en als
centrum een aantal flinke breede straten
vol ezelkarretjes, waar de winkels van Chi-
neezen en Britsch-Indiërs afwisselen met
enkele Europeesche zaken. En al die lanen
en straten leiden naar de club, vervolgens
naar zijn kantoor, dan even zien of hij in
de club is. Telkens in de club andere men-
sc-hen, voorstellen, een ..drink". Wij moesten
vier menschen spreken, kwamen dus 16
keer in de club. Wiegeren is onbeleefd, maar
bij het zesde glas lemon squash ben ik on
beleefd geworden. Edoch alles komt recht
en ik word voorgesteld aan de nieuwste,
beste, ideaalste suikerrietsoort van Demerara
die nota bene veertien maanden na het uit-
planten pas rijp is. De productiecijfers in
Engelsche maten heb ik ook, maar geen tech
nisch Woordenboek en rekenlat om het in
verstaanbare taal om te zetten. De fabrie
ken zijn in vergelijking met Indic klein en
maken een primitieven indruk. Met de rijst
cultuur is het al net zoo. De rijst ziet geel
en is erg ongelijkmatig van korrel. Op het
veld blijkt ze onregelmatig te groeien, mis
schien ook in verband met sterk wisselende
waterstanden. Waar de sawah's omwald zijn.
Iaat men het water drie dagen stil er op
staan om het dan te ververschen, wat een
rare methode lijkt. De irrigatie geschiedt
door gegraven kanalen, die meest nog uit
den slaventijd dateeren en waan'n met
ijzeren schuiten motorpompen worden rond
gevaren. De suiker groeit in hoofdzaak op
den iets hoogeren rivieroever, waar lange
smalle plantagetuinen liggen, die grootendeels
nog Hollandsche namen dragen: Goede ver
wachting Naar genoegen, enz. Langs de
kust liggen de rijstvelden en wat cocos-
plantages achter den Sea "wall, een groote
dijk, die indertijd door de Zeeuwen werd
aangelegd. Die ligt nog prachtig, maar een
door de Engelschen gemaakt verlengstuk be
gint al leelijk uit te zakken. En achter den
dijk een echt Hollandsch landschap. Lange
lijnrechte asfaltwegen, met aan weerskan
ten een breede sloot en dan half onder water-
staand weiland.. Veel vee. dat echter meest
tot den buik in het water loopt te grazen en
af en toe eens door de sloot waadt en op
den weg klimt om te rusten en uit te lekken.
Midden in dat vlakke land een dammetje
met een paar sluizen. Bij de sluis een dood
kalf en tweehonderdzeventig gieren <je telt
de pooten en deelt dan door twee!» Dan een
dorpje, weer wadende en zwemmende
koeien. Het volgende dorpje heet Victoria en
daar ligt. middenin een cocosplantage. een
bloementuin en een landhuis, zooals alleen
een Engelschman het bouwen kan.
Na de lunch bezoeken wij nog den botani-
schen tuin. Zoo iets moois heb ik zelden ge
zien. Een palmenpark met een ondergroei van
bloeiende heesters en struikjes, alles gloeiend
van kleur. En overal de heldergroene gras
tapijten doorsneden door kronkelende vijvers
vol bloeiende VVictoria i'egia en lange slooten
vol rijk bloeiende Lotus. Prachtig hoog ston
den de roze bloemen tusschen de groote cir
kelronde bladeren en een paar Britsch-In-
dische vrouwtjes, kenbaar aan den kleurigen
hoofddoek, vouwden de handen en bogen het
hoofd voor de wieg van Brahma den Schep
per. De Victoria Regia, de waterlelie met
bladeren van twee meter en bloemen van
een voet middellijn groeit hier in de slooten
langs den weg, Is het wonder, dat wij bij
de derde fluit de loopplank opstormden met
de jubileumpostzegels nog in onze handen?
VAN DER SLEEN.
deren ook mee, en 's avonds voor de variatie
aan 'L bridgen geslagen. Ik ben blij dat we
hier nog maar niet allen op de hoogte zijn
van de nieuwe spelregels want dan zou voor
velen het aardige van het spel af zijn; het
moet amusement blijven.
Zondagmorgen naar de plaatselijke races,
prachtige paarden, mooi rennen. We zaten
met ons allen zwaar te gokken.om dubbel
tjes. Dienzelfden middag trokken we weer
naar Soembawa terug, zeer voldaan over
het eenvoudige genot. Ik had het juist op
tijd waargenomen want er lag thuis een be
richt dat Dinsdag de Resident A. R. en gevolg
een paar dagen zouden komen, denkelijk
voor begrootingbesprekingen 1933. want die
tyd schiet ook al weer hard op. Ook een be
richt dat professor van Vollenhoven en pro
fessor Van Asbeck morgen zouden komen.
Dus weer variatie genoeg.
Maandag om 11 uur stond de auto met de
Proffen voor ons erf en ik herkende direct
mijn oude leermeester uit Leiden. Hij mij ook
en na ell' jaren en we waren natuurlijk direct
druk aan het. boomen. Ze waren echter moe
en stoffig zoociat ik de twee hooge heeren
maar gauw naar de Passangraham bracht,
waar zo dien nacht zouden vertoeven. Ze
kwamen natuurlijk bij ons eten en zaten
gezellig en wetenschappelijk te praten, zoo
dat het een zeer gewaardeerd bezoek was.
Den volgenden morgen vroeg op en naar
boord van de K. P. M. waarmee de Resident
met A.R. en de A. R. van Blma aankwamen.
Dat werd een drukke dag op kantoor. De
Resident kwam natuurlijk met allerlei zuinig
heidsmaatregelen aan. wilde alles stop zet
ten o.a. paleisbouw en wegenaanleg enz.,
maar toen bleek dat ik al verder aan het be
zuinigen was dan hij van plan was tot groo
ter bedragen, maar op andere onderwerpen)
werden we het gellukkig eens en kreeg ik
nagenoeg in alle opzichten mijn zin.
's Avonds werd 'net beraadslagen nog druk
voortgezet tot een uur of elf.
Den volgenden dag met ons allen op één
dag heen en weer naar Karoengo. totaal 260
K.M. en al is de weg al stukken beter dan
vroeger, het blijft toch altijd een heele
zit. zoodat we 's avonds om een uur of zeven
dan ook tamelijk gaar thuis kwamen. Den
volgenden morgen vertrokken de autoriteiten
weer naar Koepang en Bima en ik bleef
alleen met mijn A. R. voor de kasinspectie,
die jaarlijks moet plaats hebben en waarmee
nog een paar dagen gemoeid waren. Om wat
op te frisschen van al dat gecljfcr. gingen
wc nog even naar het race-terrein dat nu
zoowat klaar is en waarop we dan gaan
oefenen. Ik rijd m'jn paarden die in zeer
goede conditie zijn, dan zelf; later komt er
natuurlijk een jockey op.
Maandagmorgen met A. R. weer naar Ka-
roenggo.. van waar hij per motorboot naar
Bima vertrok. Ik had haast plan om mee te
gaan en dan met het. K.N.I.L.M.-toestel dat
naar Koepang gaat, even moe heen en weer
te reizen. Maar dat ging after all niet. maar
goed ook. want u zult wel gelezen hebben
dat het bij Bali een noodlanding met slechte
gevolgen moest maken.
Den volgenden dag moest ik een fuselier
met een meisje van 15 jaar (Ambon<sche
Christenen) in den echt verbinden, 's Avonds
was ter oere daarvan een groote fuif do
tangsi, er waren niet veel menschen en het
was een tamelijk suffe stemming. Ik heb don
boel toen maar wat geforceerd, polonaise
met het bruidje geloopen en gedanst, de
tangslkinderen polonaise laten loopen (een
clown en ik als ceremoniemeesters) en ook
nog wat met een paar tangsidames rondge
huppeld. Het werd toen toch nog een beetje
genoegelijk en we gingen pas om twaalf uur
naar huis.
Den volgend,n morgen alweer om 6 uur op,
want toen kwamen de militairen, ter core
van den verjaardag der Koningin, een feost-
réveille voor mijn deur blazen, hetwelk ik
in deftig pakaian aanhoorde. Daarna naar
gevangenis en hospitaal, om een dertigtal
gestraften, die wegen goed gedrag en ter ecre
van 31 Augustus een jaar of zes maanden
strafvermindering kregen, gelukkig te ma
ken. Net hadden 's morgens twee elkaar met
een mes bewerkt (één was zwaar gewond»,
maar gelukkig kreeg de dader geen en het
slachtoffer een jaar strafvermindering. Toen
naar het feestterrein van de tangsi, waar
kinderspelen gehouden worden, door tout
Soembawa bijgewoond. Het hoofdnummer
was ringsteken dat met mijn auto plaats
vond. Die werd steeds volgeladen met een
vijftien kinderen, waarvan een met een lan
ge bamboe gewapend, waarmee dan door een
gat in een ton met water gestoken moest
worden, zoodat bij missteken de heele bak
met water, in de auto, op de kinderen terecht
kwam. Alles, auto. chauffeur en de dames cn
kinderen, die aan het spel meededen, werden
dus sliknat. Om twaalf uur naar huis en
's middags naar het voetbalveld waar een
wedstrijd werd gehouden tusschen de mili
tairen en de ambtenaren, door de eersten
met 10 gewonnen, 's Avonds met ons al
len weer naar de tangsi. waar al weer fees
ten waren, schermen, wedstrijden, we deden
ook nog mee aan de eierrace op de flets, ook
r.og ringsteken uit mijn auto en toen heb
ben we nog wat gedanst. Het waren drukke,
maar toch aardige dagen.
DE VISCH MET VIER OOGEN.
Vier oogen heeft een vlsch, die prof. Croc
ker. lid van de CallfornLsche Academie van
Wetenschappen, met een rijken buit van an
dere zeldzame visschen uit dc Stille Zuidzee
naar San Francisco gebracht heeft. Deze
visch, die slechts in het ondiepe water van
eer. kustrivier in Honduras voorkomt, zwemt
altijd dicht onder de oppervlakte van het
water, zoodat hij met de twee oogen, die
zich op den kop bevinden, de lucht kan af
zoeken naar insecten en tegelijkertijd met
twee andere oogen, beneden den bek. den
rivierbodem kan gadeslaan. De expeditie, die
ongeveer 15.000 kilometer aflegde, hield zich
hoofdzakelijk bezig met het onderzoek der
nog weinig bekende eilandengroepen nabij
de Midden-Amerikaansche en Mexicaansche
kust.
