STOOP'S BAD
DIENSTRECELINC
OVERVEEN
n
n
n
n
n
n
n
n
n
n
n
n
n
n
n
tr
KWARTJES - ZWEMMEN
EEN ZWEMBAD EEN KWARTJE
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN k 60 Ct». per regel.
ZWEMBAD 1 NOVEMBER 1932—15 MEI 1933
TOEGANG TOT EEN HALF UUR VOOR SLUITINGSUREN
-GEOPEND ZIJN DE ZWEMBADEN:
MAANDAG:
van
7.30
tot
9.15
uur voor Dames en Heeren
9.15
10.30
Heeren
10.30
15.—
Dames
15.—
16.—
Heeren
16.15
18.—
Dames
21.—
22.—
Dames en Heeren*
DINSDAG:
van
7.30
tot
9.I5
uur
voor Dames en Heeren
9.15
10.50
Heeren
10.30
14.15
Dames
14.30
16.—
Dames en Heeren
16.—
17.30
heeren
WOENSDAG:
van
7.30
tot
10.—
uur voor Heeren
10.—
15.45
Dames
16.—
18.—
Heeren
19.—
20.—
Heeren
21.—
n
22.—
Dames en Heeren*
DONDERDAG
van
7.30
tot
10.—
uur
voor Dames en Heeren
10.30
14.15
Dames
14.30
18
n
Dames en Heeren
VRIJDAG:
van
7.30
tot
1030
uur voor Heeren
10.30
14.15
Dames
14.30
18.—
Heeren
19.—
21.30
Dames
ZATERDAG:
van
7.30
tot
10.30
uur voor Heeren
10.30
14.45
Dames
"n
15.—
16.15
"n
Heeren
16.25
17 40
Heeren
ZONDAG:
van
8.30
tot
9.30
uur
voor Heeren
9.45
10.45
Dames
11.—
13
Familiebad
x Niet geldig voor houd(st)ers van abonnementen onder den leeftijd van 18 jaar
Met inbegrip van huur badgoed en handdoek
DINSDAG:
DONDERDAC
VRIJDAC
ZATERDAG
ZATERDAG
17.4018.40 Heeren
18.0019.00 Dames
18.00—19.00 Dames
18.0019.00 Heeren
19.15—20.15 Heeren
Cedurende dit uur: 12 Zwemlessen 50 cent
[RIJWIELSTALLING 2 CENT
HAARLEM'S DAGBLAD
TWEEDE BLAD.
ZATERDAG 26 NOVEMBER 1932
De schilder Antoine Wiertz.
180ti1865.
Zoowel van de welig bekoorlijke als van
tot afgrijzen wekkende tafereelen is de Bel
gische schilder Antoine Wiertz de begaafde
schepper. Even verrukkend van kleur en
diepte als zijn „Rozekr.op" is, even ijzingwek
kend zijn de „Gedachten van een afgehou
wen hoofd', en zoo devoot als de figuren van
zijn madonna's, zoo cynisch is het portret
van twee jonge meisjes, de een aan haar toi
lettafel de ander als geraamte uitgebeeld.
Schalksch kan hij zijn als hij een windhond
teekent, die op een bruidssluier is gaan lig
gen en ontstellend rauw in zijn schildering
van den zelfmoordenaar, die zich het pistool
in den mond zet.
Een rijke collectie in het Musée Wiertz te
Brussel spreekt van het zoo ontvankelijke,
licht ontroerde en fel bewogen gemoed van
den schilder Antoine Wiertz en van de vaar
dige kracht van zijn breed penseel.
Antoine Wiertz is in Dinant geboren, aan
den oever van de Maas. 22 Februari 1806. Zijn
vader scheen van Duitsche afkomst, had ge
vochten in het leger van de Fransche repu
bliek van 1799 tot 1803 en was teruggekeerd
in het burgerlijke leven als kleermaker. Na
den val van het keizerrijk verbond hij zich
aan de Hollandsche gendarmerie en deze
eenvoudige man, die nimmer hooger rang
bereikte dan die van brigadier, oefende op
zijn zoon een opmerkelijken invloed uit.
Van hem heeft de schilder iets meegekre
gen van den heldenmoed, doorstralende in
zijn v/erken. Wiertz erfde het revolutionnaix-e"
sentiment, dat noodig is om de menschheid
vooruit te brengen. Plichtsgetrouwheid, het
verlangen om te overwinnen vertegenwoor
digen in den schilder elementen van zijn sol
daten natuur, kiemen voor zijn grootheid te
vens. Op een leeftijd, dat andere kinderen
nog slechts dachten aan hun spelen, toonde
Antoine Wiertz belangstelling voor teeke-
I nen en beeldhouwen. Op school sneed hij,
met als eenig werktuig zijn zakmes een kik
ker uit hout, zoo goed, dat de chef van zijn
vader's corps, de kapitein van de gendarme
rie meende een echten kikker te zien.
Een kunstlievend lid van de Staten-Gene-
raal, te Dinant wonend, vatte belangstelling
op voor een zoo begaafd kind, nam hem bij
zich aan huis, zond hem naar school, liet hem
teekenen en muziek leeren.
Toen Antoine Wiertz veertien jaar gewor
den was, en beeldhouwde, teekende, graveer
de en verschillende instrumenten bespeelde,
nam zijn beschermer hem mee naar Antwer
pen, waar hij uitstekende leermeesters vond:
Herreyns, Van Bree'. In 1821 kreeg hij dank
zij de bemoeiingen van zijn Maecenas den
heer Maibe een kleine toelage van 140 gulden
van Koning Willem I. later verhoogd tot f 300
Het was weinig om van te leven, maar niet
temin, Wiertz deed het. Hij herinnerde zich
zijn vader, werkte hard naar diens voorbeeld
en legde zich zelf de uiterste zuinigheid op.
Men moet arm weten te blijven, opdat men
een groot artist. worde, was zijn kenspreuk.
De omwenteling van 1830 werkte bevruchtend
op zijn talent. De politieke revolutie bracht
de artistieke revolutie mee, zei hij.
In 1828 dong hij mee naar den Prix de
I Rome. in 1832 verkreeg hij hem.
Het stelde hem in staat tot het maken van
een reis naar Italië, bezield van verlangens
om een Rubens, een Michel Angelo na te vol
gen. Homerus lezend en herlezend, begon hij
aan een „Iliade". Het werd een doek van
dertig voet lang en twintig voet hoog en ver
baasde te Rome een ieder, die het zag.
In 1835 kwam hij in België terug, hij ves
tigde zich met zijn oude moeder in Luik. Hij
zond zijn doek ..Patrocle" naar de tentoon
stelling ie Parijs, maar dit werd de groote
deceptie van zijn leven. Het kwam op een
zoo slechte plaats te hangen, dat niemand
er aandacht aan besteedde. De roem, waar
voor hij zonder ophouden sinds zijn jeugd
gewerkt had, zonder verpoozing. zonder ont
spanning, ontging hem. Nochtans liet hij
zich niet ontmoedigen. Na den dood zijner
moeder vestigde hij zich in Brussel en daar
behaalde hij zijn groote succes in 1848 met
„De triomf van Christus".
In de „Triomf van Christus"' kan men wel
licht de veelzijdigheid van zijn talent het
meest bewonderen, de oorspronkelijkheid van
opvatting, het temperament in de uitwerking-
Het mei*kwaardige is. dat terwijl andere
schilders van zoo groote doeken gewoonlijk
steun ontvingen van Kerk en Staat, Wiertz
zijn eigen Maecenas was. Wiertz leefde voor
zijn kunst, offerde er alles aan op, tot zijn
gezondheid toe. Met groote ernst wijdde hij
zich aan chemische studies om een nieuwe
verfsoort te vinden. Zijn schilderijen wensch-
te hij niet te verkoopen. hij volgde de leuze
van zijn vader, te werken voor de eer. Hij
leefde door zijn behoeften tot het- uiterste
te beperken en door in haast geschilderde
portretten te verkoopen. die hij niet ondcr-
teckende. Eerst gaf hij ze voor 300 a 400
francs, later vroeg hij er duizend voor.
Het succes van zijn groote stuk De Triomf
van Christus verschafte Wiertz de verwezen
lijking van een brandenden wensch. het be
zitten van een atelier, groot genoeg om zijn
enorme doeken te bevatten. Er was omstreeks
1850 op net ministerie van blnnenlandsche
zaker. een man van goeden smaak, verlicht
beschermer der schoone kunsten, de heer
Rogier en deze verbond zich In naam van
den Staat tot het doen bouwen van een ate
lier voor Wierte, waarvan deze het vruchtge
bruik zou hebber., onder voorwaarde, dat de
zeven reeds vervaardigde groote werken en
die waarover de schilder nog kwam te be
schikken. aan de regeering zouden komen te
bc'hooren en op de muren van het gebouw be
vestigd zouden blijven, dat aldus een natio
naal museum zou worden.
Het gebouw was spoedig opgetrokken, de
architect bootste in zijn stijl een der tempels
van Paestum na.
Na van zijn nieuwe atelier bezit genomen
te hebben begon de schilder met groote ijver
te zoeken naar een procédé, dat. sommige
nadeelen van het schilderen van fresco's en
van het gebruik van olieverf daarbij zou op
heffen. Hij slaagde daarin volkomen en heeft
de resultaten van zijn onderzoek in een me
morie neergelegd.
Dit systeem in toepassing brengende pro
duceerde Wiertz machtige schilderijen, diep
doorvoelde voorstellingen, waarvan wij ..Het
Laatste Kanon" noemen als een aanklacht
tegen den oorlog. Op de v redes gedachte is
ook een kleiner doek geïnspireerd ..Kanon-
nenvleesch".
Op het eind van zijn leven zien wij Wiertz
terugkeeren tot de beeldhouwkunst, die hij
immers in zijn jeugd met zooveel succes be
oefende. en die hij nooit geheel verlaten
had. Hij schiep drie groepen, die de geschie
denis der menschheid symbollseeren en die
b'stemd waren om op een plein geplaatst te
worden, beelden van kolossale afmetingen.
Met dat al werd den kunstenaar het atelier
reeds te klein en hij droomde er van twee
vleugels er aan toe te voegen, waarvoor hij
reeds schilderijen ontworpen had. die de
gansche geschiedenis der menschheid zouden
uitbeelden. Te midden van al deze toekomst
verwachtingen en plannen kwam de dood
hein weg nemen.
Reeds eenige jaren leed hij aan neuralgie,
wat hem zeer ongelukkig maakte, daar het
hem verhinderde te werken. Hij zette er zich
krachtig tegen in. maar tenslotte trof hem
een beroerte. Kalm en berustend wachtte hij
den dood af. Gelijk vele zijner schilderijen
getuigen, geloofde hij in de onsterfelijkheid
der ziel. Men zou hem een onkerkseh Chris
ten kunnen noemen, wars van eiken ritus.
Hij stierf den 18den Juni 1805 op 59-jarlgen
leeftijd.
Tot op het laatste ooge'nblik dacht hij aan
zijn kunst, waaraan hij gansch zijn bestaan
gewijd had.
Op den dag voor zijn dood benoemde hij
Charles Potvin, een man. die zijn bedoelin
gen begreep, tot zijn eenigen erfgenaam. En
zoodra deze het testament geopend had.
haastte hij zich aan den Belgischen Staat
het gansche oeuvre van den schilder aan te
bieden. De Kamers aanvaardden het legaat
en daarmee was het Museum Wiertz gesticht.
Wiertz leven is eer. verheven voorbeeld van
belangelooze toewijding aan de kunst, die
hij besloten had ie dienen met heel zijn
groot talent.
GESTOLEN MOTOR TERUGGEVONDEN.
De motorfiets, die uit de Mohjstraat. ont
vreemd was. is door de politie op den Haar
lemmerweg bij Halfweg in Amsterdam terug
gevonden. Slechts l L. benzine bleek ver
bruikt te zijn. De eigenaar Ls weer in het be
zit van zijn motor gesteld.
In verband met bovenstaande regelen ma
ken wij melding van een mededeellng van
een abonné, wiens motor, verleden week ont
vreemd. echter eenige dagen later terugge
vonden is op den betonweg bij Velson.
Het schijnt in deze gevallen minder ..ont
vreemden" te betreffen dan wel „leenen".
WIELRIJDSTER AANGEREDEN.
Bij de Amsterdamsche brug word een wicl-
rijdster, die plotseling van achter een auto tc
voorschijn kwam, aangereden door een an
dere auto. Zij viel en kreeg een wond aan
het rechterbeen. Het rijwiel werd ernstig be
schadigd.
De Zesdaagsche ten Prinsenhove.
Goedenavond, dames en heeren! Jaja, of
liever neenee, u vergist u niet. Ik ben het,
Haarlemmer. Ik heb een groote verrassing
voor u. Vanavond roep ik om voor de Avro-
Kro-N.C.R.V.-Vara-V.P.R.O. De nieuwe cen
trale van de radiovereenigingen! Soort union
sacrée. dames en heeren. als ik het wel heb,
ofschoon 'k niet veel weet van politiek. Het
bleek de eenige manier om de Zesdaagsche
ten Pi-insenhove uit te zenden, en die heeft
men tenslotte dan ook maar aangepakt.. Er
wachten u nog veel interessante dmgen bij
deze samenwerking! Mijn persoontje begint
alleen, omdat ze allemaal toegeven dat ik nog
nooit een politiek woord op de lange of de
korte golf heb geuitStilte nu heeren
Dat lawaai daar was een dispuut tusschen
meneer Teun de Klepperman en meneer
Guus WeitzelHet is gelukkig al opgehel
derd. Zij v/aren het niet eens over de alpha-
betische volgorde in den naam van de nieuwe
centrale omroepvereeniging. Maar die is in
orde hoor! Ik herhaal het, voor uw gemak, op
deze manier: Avrokro encéervé.... vara
vépéerro. Rhythmisch nietwaar? Nu
dan, Meine Wenigkeit- begint, zooals ik al zei
en zooals u trouwens merkt. Tijdens de neu
tralisatie die ze hier op de Prinsenhofbaan
ook kennen, zal eerst meneer Vogt het Vara-
lied zingen en daarna meneer de Vries het
Avrolied, alles vanwege het nieuwe solida-
risme in den ether en de eerbiediging van
eikaars gevoelens. Daarna krijgt u een duet
van Hugo de Groot en Kovacs Lajos
mooie stemmen allebei, ik heb ze zooeven
sotto voce hooren repeteeren. Er is ook een
spreekkoor ingestudeerd onder leiding van
meneer van der Deure en meneer Van Cap-
pellen: „O, als dit immer duren kon
Dames en heeren, de rest van het program
ma moet een verrassing blijven. U hoorde
dien zwaren hamerslag wel? Dat deed starter
Maarschalk! Ze zijn af, dames en heeren!
De jaarlijksche Haarlemsche Zesdaagsche is
begonnen. Ik zie. een geel tricot in front, ge
volgd door een zwart'es even kijken, van
deze plaats kan ik het- niet zoo precies be
kijken... aha, daar komen ze uit de bocht.
Ik dacht het wel: Castricum leidt het pele-
ton. met Wolzak aan zijn wieltje. He;, gaat
nog maar kalm aan, maar dat is begrijpelijk
als je zes dagen -voor den boeg hebt. Midden
in het peloton zit onze Zesdagenkoning. Mar
cus Slingenberg. Hij is vol zelfvertrouwen.
Hij heeft mij vanmiddag nog verteld dat hij
weer zal winnen, en dat alle vorige Zesdaag-
schen een pracht-teaining voor hem geweest
zijn. Je herkent toch wel dadelijk den renner
van-klasse in hem. Zooals-ie de hooge boch
ten neemt! Hup Slingenberg! Ja, het. is toch
wel iets bizonders. Bewonderenswaardig zoo
als ze allemaal sturen, vooral in de bochten.
Wat een behendigheid!
Dames en heeren, we hebben zooeven de
eerste uitlooppoging gehad. Dat was het kop
pel PeperOversteegen, maar het werd da
delijk door het heele peloton nagezet en weer
ingehaald. Daar gaat er weer een.wacht
's even, wie zijn het9.... juist: Reinalda—
Scholl. maar BijvoetCastricum en Boes
van Dam hebben meteen de achtervolging
ingezet, gevolgd dooraha, daar gaan
■SlingenbergAndré al. Het heele peloton ligt
nu uit elkaar, en er wordt geweldig gejaagd.
Eigenlijk is er geen sprake meer van een pe
loton. Hoort u dat wilde gebrul?dat zijn
de belastingbetalers. Ik bedoel natuurlijk:
het publiek. Er is een premie van 27000 ciga-
retten uitgeloofd door de H.O.V. Tien ronden!
Er wordt nu wel met een snelheid van 45
K.M. gereden, en het koppel Van LiemtV w
r'.'ti ligt aan den kop. Maar die kleine
Bijvoet spurtwaarachtig, hij heeft 't ge
haald, met een half wiel! Goed zoo Bijvoet!
Hup!
Ik zou zoo zeggen, met mijn leekenoordeel,
dat zooeven in die jacht de koppels Reinal
daScholl, BoesVan Dam en Wolzak
de Braai een ronde voorsprong hebben ge
nomen, maar alleen de jury weet het precies.
Die zit nog te rekenen en daar begint een
nieuwe jacht, om een premie van 316.000
uitgeloofd door de gemeente Heemstede.
Aardig van de gemeente Heemstede, die
trouwens altijd warme belangstelling voor
onze Haarlemsche Zesdaagschen aan den
dag heeft gelegd. Het koppel Slingenberg—
André leidt, en ik geloof waarachtig dat het-
de gelegenheid zal te baat nemen om een
ronde te veroveren. Het is al driekwart ronde
voorHup André! Hij is meer een tempo-
rijder, gn Slingenberg is de man van de
sprongen, U weet wei. daar is-ie beroemd
voornog 20, nog 30 meterze hebben
hun ronde en het peloton ls weer bijeen
nee waarachtig, Slingenberg zet door, maar
nu heeft Reinalda hem in de gaten, hangt
aan zijn wieltjeScholl lost hem afde
premie van de gemeente Heemstede is voor
Slingenberg, en het peloton is opnieuw bij
een. Het gaat nu weer kalm-aan. in een rus
tig tempo, en ik heb even tijd om u te ver
tellen dat er niet veel publiek i.s. Er is nooit
veel publiek bij deze Zesdaagschen. maar de
perstribune zit vol en de exploitanten doen
het. niet om de winst. Er is al in geen jaren
winst gemaakt, en er wordt nu minder dan
ooit op gerekend. Dat is het mooie toch wel
van deze sport, dat uw aller belang ermee ge
moeid is, en dat u entrée moet betalen ook al
komt u nooit kijken. Jammer dat het leder
jaar duurder wordt en dat er nooit winst op
wordt gemaakt. De koekjestent hebben ze al
afgeschaft, want die werd te duur, en de
amandelbroodjes-tent ook, maar de theetent
bloeit nog
Het peloton blijft bijeen en rijdt maar ge
stadig zijn rondjes, met een gangetje van
een dikke twintig kilometerIk heb nog
een nieuwtje voor u: het eindschot van deze
Zesdaagsche zal gelost worden door het erf-
paclitcanon.
Er is nu weer nieuwe onrust gekomen door
een uitloop-poging van de koppels Johan
Visser—Roodenburg en WeustinkVan Te-
tering. Het peloton heeft hem eerst maar
laten gaan. Johan Visser leidt in zijn besten
stijl, zijn knevel wappert in de bochten
Ze zijn nu bijna een kwart ronde voor
Daar zetten SlingenbergAndré en Wolzak
de Braai hen na.... het is of er op hen ge
wacht wordt
Het peloton ligt nu in tweeën e» er wordt
geweldig gejaagd. De leidende groep, want
ik zal nu maar even van groepen spreken, is
onderling aan het gangmaken en ik zie in de
tweede groep Reinalda en Meyers toornige
gebaren makenDames en heeren. ik
weet- niet zeker of het tot mijn taak behoort
u dit mee te deelen (meneer van der Deure
zegt van niet en meneer Hugo de Groot van
wel maar ik moet het er maar op wagen en
het u zeggen: er loopen hier voortdurend ge
ruchten van z.g. „combine". U weet wel wat
daaronder in de wielrennerij verstaan wordt.
Het schijnt dat de nu leidende groep een
combine op touw heeft gezet, waartoe ook
BijvoetCastricum, Boesvan Dam en nog
een paar koppels behooren, om het koppel
SlingenbergAndré te laten winnen en de
koppels ReinaldaScholl, MeyersGroenen-
daal. WesterveldKoppen en ook Peper
Oversteegen in de minderheid te houden.
Verder moet ik u meedeelendat spijt
mij nu buitengewoon.,., op deze wijze zou
voor mij het plezier van deze Zesdaagsche
heelemaal verdwijnen.... dat in deze jacht
de renner Peper zooeven door 't springen
van een band is gevallen Zijn linkorpink
bloedt hevig.... hij blijft liggen en wij kun
nen alleen hopen dat het niet ernstig is.
Daar is een draagbaar, hij wordt wegge
brachthet publiek juicht de renners al
weer toe want een nieuwe Jacht is begonnen
om een premie „huis aan de Krocht" uitge
loofd door de Middelbare School voor Meisjns,
de z.g. Meisjes H.B.S. U weet dat alle middel
bare scholen anders heeten dan ze genoemd
wordenIk vrees dat er niet veel animo
voor deze premie is. Het koppel Johan Vis
ser—Roodenburg leidt. Roodenburg neemt
nu net over. maar hij kijkt telkens om naar
Scheltemavan Santen, die evenmin geneigd
schijnen de leiding te nemen. Dit is een
vreemd geval.
Zooeven hoorde ik al dat het met Peper
niet ernstig gesteld wasen daar keert .'hij
terug, glimlacht en bestijgt opnieuw zijn kar
retje. Die Zesdagers zijn toch ijzeren kerels!
Wij hebben nu bijna het moment van de
neutralisatie bereikt. De perstribune ziet or
al verlangend naar uit. Zoo zijn die heeren,
maar ik mag het hun niet kwalijk nemen,
want zij hebben ook geen lichte taak. Dade
lijk zal ik dus afscheid van u nemen en mijn
plaats voor de microfoon afstaan aan de ver
schillende vedettes van de Avrokroncrvvara-
vprozoo spreekt het koppel Peper—
Oversteegen. dat Russisch kent. het vlot. uit.
Volgens hen is het de Russische vertaling
van het Fransche woord ..bourgeoisie", het
geen door het koppel ReinaldaScholl ten
felste bestreden wordt. Ik weet het niet.
Wel kan ik. als u mij midden in den nacht
wakker maakt, alle koppels en alle Haarlem
sche voetbalelftallen uit mijn hoofd opnoe
men. Want aan mijn uitzending gaat altijd
een grondige voorstudie vooraf. En nu
wensch ik u goedenavond, dames en heeren..
Aldus een specimen van de droomen. die
iemand in zijn slaap bezoeken als hij al te
veel gemeentebegrooting ten Prinsenhove tot
zich heeft moeten nemen.
OPTIMIST.
'Utijv
