MOUSSANA
Liefde de Sterkste
HAARLEM'S DAGBLAD
MAANDAG 5 DECEMBER 1932
St. Nicolaas-avond.
door GUUS BETLEM Jr.
Het was al in October geweest, dat ik met
Reuvers overeen was gekomen, dit jaar bij
hem voor Sinterklaas te zullen spelen.
Niet dat ik een specialen voorkeur gevoel
de voor den tabbard of den „gouden" staf, o,
nee... feitelijk voelde ik er zelfs maar heel
weinig voor ik hield niet van die verkleed
partijen voor volwassen mannen, maar het
was Reuvers geweest, die me op zeer be
scheiden wijze, doch niettemin volkomen
doorzichtig, het voorstel in den mond had
gegeven. Het ging den over Sinterklaas. Wel
iswaar nog rijkelijk vroeg, maarals men
drie alleraardigste kleuters heeft, zoo
als in dit gezin Reuvers het geval was, dan
zorgen die er wel voor, dat de Sint-Nicolaas-
dag niet kón worden vergeten, zoodat zelfs
in October al een vage Sint Nicolaasstem-
ming heerschte in het huis op den Linden-
gracht.
Tja! meende Reuvers, nadat de kinderen
maar bed waren gebracht en we gezellig nog
even na-boomden zoo zie jezitten we
al midden in den Sinterklaassfeerterwijl
anderen er nog niet aan denken zelfs
Behalve als die andere ook kinderen heb
ben! opperde ik lachend, en nog vergeef ik
mezelf niet de vraag, die ik daarna stelde
en die het gevolg zou worden vanMaar
ik loop m'n verhaal vooruit.
Wel? vroeg ik dan nonchalant, zonder
eenige bijbedoeling laat je een Sinter
klaas komen, dit jaar? De kinderen zullen
het wel leuk vinden denk ik
Zeker! Natuurlijk! stemde Reuvers in
maar zie jedaar zit 't 'm nou! Ik zou
dolgraag een Sinterklaas laten komen, en
als 't kon nog een zwarte Piet ook, maar -
hoe krijg je die? De kwestie is namelijk
ik heb weinig idee in zoo'n stelletje dat langs
de deuren komt, te engageeren, begrijp je. Ik
houd er niet van, die wildvreemde men-
schen in je huis, wat ken je ze per slot. En
dan komt er nog iets bijhet decorum!
Stel je voor een Sint Nicolaas met een scheef
gezakte baard, of een witte damesonderrok,
nee, lach niet,... ze zijn d'r! Helaas! Want
en nou vraag ik je, wat voor indruk moeten
dergelijke menschen op de kinderen maken,
nietwaar? Afgezien dan nog van het taaltje
dat ze doorgaans plegen uit te braken.... Néé
„beroepssinterklazen" daar moet ik niets
van hebben...
Maar, heb je dan niemand onder je ken
nissen of zoo, die...! begon ik, doch Reuvers
viel me snel in de rede.
Och ja,... misschen wel... ik weet niet!
Ik ben niet zoo er „vragerig" weet je.... 'k
hou d'r niet van! Misschien als ik het bij
voorbeeld eens iemand vroeg, dat-ie ter-
wille van de vriendschap ja zou zeggen, en
achterafg heeft-ie misschien spijt, omdat-ie
zelf z'n Sint-Nicolaas-avond wil vieren! Néé...
vragen heb ik een broertje aan dood! Goed
als de menschen het aanbieden...!
Op dat moment verhief m'n vrouw haar
stem.
Zou jijbegon ze en ik vóelde, zon
der te kijken, hoe Reuvers en z'n vrouw bei
den het hoofd ophieven, als in spanning.
Och natuurlijk! sprak ik. en op dat mo
ment meende ik het werkelijk waarom zou
ik niet? 't Lijkt me wel eens leuk om voor
Sinterklaas te spelen, alhoewelik heb
het nóg. nooit gedaan!! En paedagogischen
aanleg bezit ik ook niet hoor
O! Reuvers lachte onzin! Je moet je
daar geen probleem van voorstellen. Als je
maar een beetje aardig babbelt met de kin
deren, enwij zorgen natuurlijk voor
cadeautjes en zoo! Trouwens, verbeterde hij
wat haastig alle kosten zijn voor ons
natuurlijk!
Hè ja! viel Reuver''s vrouw glunderend
bij doen jullie het, zeg! Dan kom je hier
den Sint-Nicolaas-avond vierenja? Af
gesproken?
Mij best! meende ik maar.tegen
dien tijd spreken we er nog wel eens over,
denk ik!
En zoo was het gekomen! Aanvankelijk was
ik het geheele geval al haast vergeten, als
niet m'n vrouw me het was begin Decem
ber eraan herinnerd had.
O, ja! schrok ik da's waar zeg.... mag
ik wel 'es aan een costuum gaan den
ken!
Ja. dat mag je zeker! stemde m'n vrouw
in ennehoe ga jezou je niet op
'n paard;; eh! aarzelde ze.
Ben je nou heelemaal! vond ik op
een paardIk zie me al rijdennee merci..
dat lijkt me een beetje al te opwindend! Ik
huur een auto natuurlijk.
En dan kun je Henk vragen of hij voor
Zwarte Piet wil spelen! Ja! Ik hief het
hoofd op dat is een goed idee, zeg
dan hebben we dus enkel familieda's
met een vertrouwd!
Prachtig! vond ook m'n vrouw kan
niet mooier! Reuvers zal tevreden wezen!
Nou ik zwaaide een groet dan ga
ik maar evenzal meteen Henk vragen,
of-ie idee heeft!
Dat zal-ie zeker wel! Zoo'n jongen
Henk was een neef van me.een iong-
mensch van achttien jaar en. zooals m'n eega
al had voorspeld natuurlijk maar ai te
graag bereid om van de partij te zijn.
Maar je maakt geen gekheid, hoor!
dreigde ik.
Welnee, oom.gèkheid? deed hij ver
wonderd U zal 'es zien. hoe ik d'r uitzie!
Nou, afgesproken dan. kom ik je halen
met de auto, om een uur of kwart voor zeven,
hè, zorg dat je klaar bent, hoor!
Eenige dagen waren voorbij gegaan met-
nerveuze voorbereidingen, geheimzinnige zen
dingen en nauwkeurige veranderingen aan
het Siterklaascostuum, dat hier en daar
ietwat te groot bleek te zijn, een euvel, dat
door Gerda op handige wijze werd verhol
pen.
Nou! prees ze, toen ik dien bewusten Sint-
Nicolaas-avond om zes uur al kant en klaar
voor den spiegel stond te draaien je ziet
eruitom door een ringetje te halen! De
echte Sinterklaas kan er niet beter uitge
zien hebben! oordeelde ze dan na nog een
laatsten keurenden blik. Ik was tevreden.
Alleen die baard! bromde ik dat ding
briebelt om zeeziek van te worden. Ik keek
op de klok. Kan ik 'm nog niet even af
doen? weifelde ik, maar Gerda wees zéér
beslist dit voorstel van de hand.
Néé, néé! meende ze geen sprake
vananders ben je straks niet klaar, als
de auto komten hij zit nu net zoo mooi..
hij kan onmogelijk weg, 'k zou d'r aan kun
nen hangen, geloof ik.
Nou, probeer het maar niet! lachte ik..
't Was half zeven, toen de auto voor
stond en even later, omzwermd door een plot
seling opgedoken schaar van grut. schreed :k
op plee hts tatiige wijze naar den wagen, waar
van de chauffeur eerbiedig de pet in de
hand, wijd het portier openhield.
En in m'n eentje in de kussens weggedoken,
peinsde ik dat dit in elk geval toch wel oen
groot voordeel was van het Sinterklaas-spe
len... de eerbied en achting, die ieder je toe
droeg.
Want een grootsch staaltje hiervan kreeg
ik te ondervinden, toen bij den spoorweg
overgang de auto eenige oogenblikken
moest wachten voor een juist passeerenden
trein.
Ik hoorde vage geruchten om me... achter
me
Een stem schoot uit.
Sunterklaos! en onmiddellijk stond
m'n wagen omringd doör een grooten groep
jongens en meisjes, de neuzen plat tegen de
nuitjes gedrukt. Ik herinnerde m'n eigenhan
dig opgelegde plicht en boog... boog, links en
rechts! Dan herinnerde ik me de pepernoten
die in een zak op den bodem van de auto wa
ren gedeponeerd. Haastig graaide ik er
eenige handenvol uit, en het portier open
schuivend. strooide ik kwistig met de voor
Reuvers' kinderen bestemde heerlijkheden.
Een luid gejuich steeg op
Uit de andere auto's die met mij. voor den
gesloten overweg stonden te wachten, bogen
nieuwsgierige, gezichten... knikten lachende
meisjeskopjesglunderden stralende kin
dergezichtjes.
Ik had het portier weer gesloten., knikte
eens naar de bengels die in afwachting van
verdere mogelijkheden, stonden toe te kij
ken. Dan hoorde ik een van hen de eel-
hameli Ga je méé, joh, daargindsch staat
er nog één kijken of die óók strooit....
Ik zuchtte!
Moderne tijden
Bij Henk's huis gekomen, werd onmiddel
lijk de buitendeur geopend door het kittige
dienstmeisje een nieuwe blijkbaarik
had haar tenminste nog niet gezien en
Zwarte Piet schreed statig op de auto toe.
Even later had hij tegenover mij plaats geno
men.
Allemenschen Henk! grinnikte ik ik
zou je niet herkend hebben....- je ziet er
keurig uit!
Nou maar Sinterklaas mag er ook we
zen! bromde Piet met een zware basstem.
Ik knikte tevreden.
't Zal een goeien avond worden. Henk,
voorspelde ik een geslaagde avond!
'k Zal 't hopen. Sint meende Henk
we hebben d'r moeite genoeg voor gehad!
Enhet werd een geslaagden avond!
Onze entree op zichzelf was reeds een suc
ces en de kinderen er waren er met neef
jes, nichtjes en vriendinnetjes een stuk of
tien waren opgetogen!
En, hoewel ik geenszins een voorstander
ben van zelfverheerlijking, moet het gezegd
worden, dat de taak van Sinterklaas mij bó
ven verwachting goed afging! En ook Piet
voldeed in alle opzichten, hoewel de lummel
een paar keer verdwenen bleek te zijn, op
oogenblikken, dat ik 'm net noodig had na
tuurlijk! En één keer zelfs, juist toen ik m'n
hoofd zoekend om den hoek van de deur had
gestoken, zag ik hem aan 't eind van de
lange gang uit het kantoor van Reuvers ko
men.
Wat bliksem! schold ik fluisterend
wat moest je daar, aap? Daar heb je toch
niks te maken, wèl?
Even opbellen! verklaarde Henk ge
heimzinnig, en ik meende dat ik onder het
zwart, van z'n gelaat een donkerroode kleur
zag opstijgen.
Ah, zóó! constateerde ik voldaan
waait, de wind uit dien hoekhoe heet ze?
Annie?
NeeWiesje! bekende Henk schuch
ter.
Nou. enfin... dat doe je dan straks
maar, als we klaar zijnvooruit, naar
binnenwe wachten op je! en z'n arm
pakkend duwde Ik hem de kamer binnen.
Overigens verliep de avond zonder een
enkel incident en toen Reuvers ons om acht
uur als een correct gastheer uitliet, ver
klaarde hij fluisterend dat het een „reuzen"-
avond was geweest! En verkleeden jullie je
<rm maar gauw thuis.dan kunnen we, als
de kinderen naar bed zijn, nog een paar ge
zellige uurtjes hebben. Ja., jij komt óók maar
hier naar toe. Henk, hoe méér zielen, hoe
meer vreugd!
Na een tweede triomftocht door de verlich
te winkelstraten, belandde ik, na éérst Henk
te hebben thuisgebracht, weer voor m'n wo
ning en nog geen half uur daarna voerde
dezelfde taxi me opnieuw terug naar het
deftige heerenhuis op den Lindengracht...,
waar we dit keer voor ons grooten het
feest op prettige wijze voortzetten.
Een oogenblik verwonderden we ons er over
dat Henk niet meer was komen opdagen,
doch dan opperde ik de mogelijkheid, dat z'n
ouders hem wellicht liever niet lieten gaan
op een zoo intiem huiselijk feest, dat onge
twijfeld ook in hun kring zou worden gevierd.
Den volgenden ochtend vertelde een hef-
tig-opgewonden Reuvers me, dat er den vo-
rigen avond of nacht bij hem was ingebro
ken.
Z'n brandkast bleek geforceerd, terwijl een
groot bedrag aan contanten werd vermist.
Tja, eindigde hij wat triest een droe
vig slot van een vroolijken Sint Nicolaas-
avond! Maar dat we d'r nou heelemaal niets
van gehóórd hebben, dat begrij
Op dat moment ratelde de telefoon.
Je excuseert even? onderbrak ik. den
hoorn afnemend, en dan telefoneerend:
Jamet wiewieo, ben jij 't Henk?
Ja jongen-, of 't gezellig geweest is gis
terenja, héél aardigjammer dat
je niet meer bent teruggekomenhoe is
't thuiswat? zonder dienstmeisje
opeenso, juistvanmorgen wegge loo-
pennja. dat héb jeze was er nog
maar kort. hè, twee weken bij-na. Ja .ja. wat
■zeg je! hèik begrijp-je nietof ik
nog een ander heb' kunnen vinden?een
ander?waarvoor? hè ïk snap d'r geen
laars vanom voor Zwarte Piet te spe
len?Nou dat heb jij toch gedaan, giste
renwat? Néé? En ik heb je zélf van huis
gehaaldwat? Heb je 't dienstmeisje ge
stuurdal drie dagen geleden, dat je niet
kón? Dat je met je ouders mee moest naar
Apeldoorn? Dusdusjij hebt niet
voor Zwarte Piet gespeeld? Wel allem
Met een smak viel de hoorn uit m'n hand,
cn wezenloos staarde ik Reuvers aan, die met
klimmende verbazing m'n telefoongesprek
ten deele had gevolgd.
Welallemheb je het. begrepen?
wilde ik weten die Zwarte Piet van gis
teravonddat was Henk niet....
Ja! Reuvers lachte grimmig ik heb 't
begrepeninderdaadEn dat dienst
meisje is ook weg, zeg*, je? Weldan
zullen we haar signalement maar aan de po
litic opgeven! Ochdoe me een plezier en
bel het bureau even, als je wiltlaat
maai- een mannetje hierheen sturen, hé?
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
MOUSSEERENDE APPELWIJN
a£f, c/hzmfxxfjne p
VET EN MARGARINE VOOR
KERSTGAVEN.
WORDT ONBELAST BESCHIKBAAR
GESTELD.
De Crisis -zuivel -cent rale verfclaart cich
bereid verzoeken om onbelaste margarine en
vetten voor Kerstgaven in welwillende over
weging te nemen en noodigt de vereeni gin
gen en instellingen, dié daarvoor in aanmer
king wenschen te komen uit op «e geven
hoeveel margarine, bak- en braadvet en an
der vet in andere jaren voor dat doel werd
uitgereikt, benevens hoevee: thans benoodigd
zal zijn, opdat zij aan de hand van die
gegevens de beschikbare hoeveelheid over de
verschillende vereenigimgen en instellingen
kan verdeelen.
Het is de bedoeling, dat zooveel mogelijk
d? margarine en andere vetten zullen worden
aangekocht bij dezelfde leveranciers van
wie zij de vorige jaren bet-rokken zijn. Bij
de opgave gelieve men dus tevens te ver
melden bij welke leveranciers men de waren
wenscht te bestellen.
Opgaven worden ingewacht bij de Crisis-
zuivel-oentrale, Laan van Meerrdervoort 8.
's Gravenhage, vóór 10 December.
IJSSELMEER SLECHT BEVAARBAAR.
In tegenstelling met allerlei andere wen
schen is een verzoek, dat het Nedorlandsch
Binnenvaartbureau gezonden heeft aan den
minister van Waterstaat, waarin geen verdere
verlaging van het pril van heit UsseLmeer
gevraagd wordt dan tot min. 13 A.P., omdat
dit zeer hinderlijk zou wezen voor de scheep
vaart. die bij Pampus tooh reeds grooten last
ondervindt.
VEREENIGING CHRISTELIJK HULP
BETOON AAN BLINDEN
In het Christelijk Lyceum hield de Veree-
niging Christelijk Hulpbetoon aan Blinden
Vrijdagavond een bijeenkomst voor contri
buanten en belangstellenden.
INGEZONDEN
Voor den inhoud dezer rubriek stelt de
Redactie zich niet verantwoordelijk.
Van ingezonden stukken, geplaatst of niet
geplaatst, wordt de kopij den inzender niet
teruggegeven.
DE ONTREDDERING VAN HET
HUISHOUDONDERWIJS IN DE
GEMEENTE VELSEN.
Gedurende meer dan 10 jaren is het huis-
houdonderwijs in de gemeente Velsen door
een groep vrouwen opgebouwd. Aanvankelijk
werden deze cursussen als onderdeel van de
Haarlemsche Huishoud- en Industrieschool
door rijk en gemeente gesubsidieerd. Toen
het rijkssubsidie niet September 1925 op
hield, heeft een vrouwenvereeniging de cur
sussen met een klein gemeentesubsidie en
met behulp van particuliere bijdragen voort
gezet. In 1927 heeft de gemeente het huis-
houdonderwijs opgenomen in het gemeente
lijk onderwijs voor de rijpere jeugd en vol
wassenen; de vrouwen, die het onderwijs al
die jaren hadden georganiseerd bleven er
zich aan wijden als commissie van advies.
Niet meer aan beperkte subsidies gebonden
heeft het huishoudonderwijs, dat van 1922
1925 voortdurend in leerlingtal was geste
gen, ook na 1927 van jaar tot jaar meer leer
lingen getrokken: In October 1931 waren er
350 leerlingen voor de naaivakken en 80 voor
het koken.
Dit onderwijs het eenige vakonderwijs
voor meisjes, die niet meer leerplichtig zijn
is vernietigd, doordat de gemeentelijke
verordening regelende het onderwijs voor de
rijpere jeugd en volwassenen in het voorjaar
van 1932 om redenen van bezuiniging buiten
werking is gesteld.
Toch had het huishoudonderwijs gered
kunnen worden, als aan den met vrijwel al-
gemeene stemmen geuiten wensen van den
gemeenteraad gevolg was gegeven door B.
en W., nl. om aan 't bestuur van de Sant-
poortsche Vrouwenclub, voor dit doel uitge
breid niet de overige leden van de commissie
van advies, om kosteloos de beschikking over
lokalen en leermiddelen te geven. Deze vrou
wen toch hebben aan B. en W. een plan
voorgelegd om door een combinatie van cur
sussen als de tot nu toe gegevene mèt cur
sussen voor fijnere keuken en gekleedc ja
ponnen enz. het evenwicht in de begrooting
te bereiken, doordat duurdere cursussen door
hun batig slot het tekort, ontstaan door het
kosteloos of tegen verminderd schoolgeld
toelaten van leerlingen zouden dekken. Mocht
dit tegenvallen dan kon een steunfonds ge
vormd worden.
Bovendien wilde men 3 of 4 cursussen over
dag geven voor meisjes van 1316 jaar, om
zoo een kern van een daghuishoudschool te
vormen. Daar dit een proefneming sou zijn,
was het gewenscht ook deze cursussen
slechts 20 weken te doen duren.
Zoo was er in de laatste maanden nog alle
gelegenheid om het huishoudonderwijs. vóór
dat het heelemaal zou zijn vcrloopen. weer te
reorganiseeren; met Januari 1933 hadden de
nieuwe cursussen geopend kunnen worden.
B. en W. hebben het verzoek om lokalen en
leermiddelen beschikbaar te stelten echter
botweg geweigerd.
Inplaats van het huishoudonderwijs aan
de vrouwenvereeniging toe te vertrouwen, die
daar al 10 jaar aan gewerkt had onder ver
schillende benamingen, heeft de wethouder
van onderwijs er de voorkeur aan gegeven
den algemeenen leider van het stopgezette
onderwijs aan de rijpere jeugd en volwas
senen in de gelegenheid te stellen, om dit
onderwijs in zijn vollen omvang gaande te
houden zonder kosten voor de gemeente. Als
particulier persoon heeft dc algemeene lei
der dus kosteloos de beschikking gekregen
over lokalen cn gemeentelijke leermiddelen:
de cursussen moesten verder zichzelf bedrui
pen. Met de plannen van den alg. leider
heeft de commissie van advies zich niet kun
nen vereenigen, daar deze niet in het belang
zijn van de vrouwelijke jeugd. Immers: kos
teloos onderwijs werd afgeschaft het cur
susgeld werd voor alle leerlingen nog 50 pet.
hooger gesteld dan het maximum cursusgeld
volgens de verordening. Het huishoudonder
wijs bleef alleen bereikbaar voor de eenlgs-
zins welgestelden: het karakter van volks-
hulshoudonderwijs werd er aan ontnomen.
De alg. leider had nl. geweigerd om aan de
bovengenoemde plannen van de commissie
van advies zijn medewerking te verlecnen.
daar hij hoopte, dat de cursussen zich niet
alleen zouden bedruipen, maar dat de leer
lingen bovendien het salaris zouden opbren
gen. dat hij als algemeen leider genoten had,
benevens dat van de hoofden van onderwijs,
meerendeels schoolhoofden in wier scholen
dit onderwijs gegeven wordt.
Daartoe moest het lesgeld met 50 pet. wor
den verhoogd, de salarissen der leerkrachten
met 25 pet. per gegeven cursus verminderd,
alle minder draagkrachtige leerlingen ge
weerd! Er werd gerekend op een flinken
achteruitgang van het aantal leerlingen:
hadden zich voor aile takken samen in 1931
ruim 700 jongens en meisjes opgegeven, voor
1932 rekende men op 400 inschrijvingen. De
alg. leider wilde dan ook 25 pet. op zijn sa
laris laten vallen, wat in don grond nog oen
loonsverhooging beteekende voor den tc ver
richten arbeid, waar hij ruim de helft van
't aantal cursussen verwachtte, dus een ver
mindering van pl.m. 45 pet., wenschte hij
de salarissen voor de administratie slechts
met 25 pet, tc verlagen!
Op 400 leerlingen had voor deze salarissen
der administratie een som van f 525 moeten
drukken (voor den alg. leider f 375, voor dc
4 hoofden van onderwijs samen f 150). In het
voorafgaande jaar werden ruim 700 leerlin
gen voor f 700 geadministreerd!
Maar de cursussen zijn met dezen opzet
een fiasco geworden: wat de huishoudcursus-
sen betreft, die verreweg het grootste aantal
leerlingen leverden 't vorig jaar 430 van
de ruim 700 het aantal inschrijvingen is
schrikbarend achteruit geloopen: van 430 tot
150! Slechts 12 onvolledig bezette naaicursus
sen konden worden gevormd, verdeeld over
IJmuirien, IJmuiden-Oost en Santpoort: die
in Vclsen-Noord konden niet doorgaan.
Slechts twee eveneens onvolledig bezette
kookcursussen konden doorgaan Zoo zullen
deze cursussen wél zichzelf bedruipen maer
niet het verwachte overschot kunnen ople
veren voor de heeren die de administratie in
hooqp op zegen op zich namen
Zelfs toen het gblcken was dat deze rege
ling fnuikend is voor den bloei van het huis
houdonderwijs hebben B. cn W. vastgehou
den aan hot eenmaal ingenomen standpunt.
En dit jaar tenslotte óók ten koste van dc
bestaande naaicursussen, daar de gemeente
slechts onvoldoende leermiddelen bezit. De
28 naaimacflines van het Rijk mogen nl. al
leen gebruikt worden als de cursussen voor
onvermogende leerlingen kosteloos toegan
kelijk zijn gesteld en geen salaris voor de ad
ministratie wordt uitgetrokken.
Zoo zijn de leerlingen de dupe èn de
leeraressen. die niet alleen 25 pet. salaris
korting krijgen, maar die bovendien haar
werk tot minder dan de helft, sommigen tot
minder dan een derde zien inkrimpen. Het
gevaar is niet denkbeeldig, dat deze leerares
sen, aan wier ijver en toewijding de bloei van
het. onderwijs voor een groot deel te denken
is. elder werk zullen zoeken en vinden.
Dat in dezen crisistijd veel nuttige sociale
instellingen schade lijden ls onvermijdelijk,
maar dat vernietigd wordt, wat behouden
had kunnen blijven is ergerlijk.
Dr. J. VAN DEN BERGH VAN
EYSINGA—ELTAS.
FEUILLETON.
Naar hat Engelsch van
Mrs. PATRICK MACGILL
(Nadruk Verboden).
30)
Jack voelde er zich door aangetrokken en
voor de tweede maal sedert haar thuiskomst
glimlachte hij, terwijl hij antwoordde: „Wc;
als ik jou Lizzie moet noemen, kun je mij
moeilijk ..mijnheeren", ik heet Jack Jack
Vale maar dat weet je al. nietwaar?"
eindigde hij en de:d zijn best zijn stem even
zorgeloos te doen klinken als die van Lizzie.
„Natuurlijk, Jack". Een vroolij'k geschitter
van twee blauwe oogen vergezeld deze woor
den en Jack moest tegen wil en dank nog
meer alikruiken eien.
Na tafel, nadat Lizzie haar moeder had
helpen omwasscnen. keek zij nadenkend naar
de sterrenhemel.
,Js het nou geen schandaal, dat ik nie
mand heb om mee uit te gaan", merkte zij
op, niet tot- iemand in het bijzonder, maar
met een zijdelingschen blik in d» richting
waar Jack met een ernstig gezicht een pijp
zat te rooken.
„Een flinke wandeling of een ritje boven
op de bus zou je goed doen, Lizzie", zei me
vrouw Kent en bevorderde daarmee op on
schuldige wijze Lizzie's plannetje.
„Ga je met mij een eindje mee loopen
Lizzie vroeg Jack, plotseling van zijn stoei
opspringend.
Eigenlijk lokte het hem heelemaal niet
aan zijn reeds dunne schoenen nog meer t:
verslijten, maar Lizzie Kent geld op
dit moment als gezelschap en haar gebabbel
zou de gedachten aan Hetty, die hem dag
en nacht vervolgden, helpen verdrijven
Hij kon haar zich niet voorstellen als de
vrouw van Max Reiss. Hij was er zeker van
dat ze ongelukkig was; dat voelde hij in
iedere vezel van zijn wezen, want liefde
werpt een brug over de verre afstanden en
hij wist, dat Hetty Loring hem toebehoorde
krachtens de wet der liefde, niettegenstaande
zij door een wreeden samenloop van om
standigheden in de finnen van een anderen
man was gevoerd.
Lizzie, di? wist dat een heele troep vrien
dinnetjes door de straat zou wandelen, was
uitbundig van verrukking; zij rende naar
haar slaapkamertje om zich te verkleeden
en tien minuten later versoheen zij stralend
van vreugde beneden, gekleed in haar beste
groene mantelpakje met een groen wollen
mutsje.
Zij vierde haar grootste triomf, toen zij een
troepje van haar vriendinnen passeerden bij
den hoek van de straat cn verder wandelden
in de tegenovergestelde richting der cinema's
en cabarets. Zij deed dit met grooten tact.
daar zij Jack's financieele positie kende.
Zij liepen door een rustige laan en Jack
die niet zijn gedachten mijlen ver weg was.
werd plotseling opgeschrikt door de heldere
stem naast hem: „Zeg Jack, heb jij ooit een
meisje gehad? Ik bedoel niet maar zoo alleen
om te wandelen, maar echt!"
Lizzie Ken: was heel ernstig; haar groote
blauwe oogen waren opgeheven naar h~t
bieeke gezicht, waarvan zij zooveel was gaan
houden; zij was niet brutaal of schaamteloos,
maar een eenvoudig en eerlijk kind, dat nooit
had geleerd haar gevoelens te verbergen.
Jack's gelaat vertrok een oogenblik kramp
achtig. H: t eenvoudige fabrieksmeisje had
de herinnering aan Hetty zoo levendig in
hem wakker geroepen.
Hij keek neer en zag een ander paar blauwe
oogen dieper en zachter, met minder
mensohenkennis en wereldwijsheid er in
en inplaats van Lizzie's aardig, maar alle-
daagsch figuurtje, zag hij de trotsche en
teere schoonheid, die zijn hart van het eerste
moment af geboeid had.
Voordat hij begon te spreken wist Lizzie al
bij intuïtie wat zij wilde weten: cn dat deed
haar pijn.
„Ja Lizzie ik heb een meisje gehad
lang geleden".
Zijn stem klonk diep treurig bij het laat
ste woord en Lizzie brandde van nieuwsgierig
heid.
..Wat is er dan gebeurd? Is zij gestorven of
heeft zij je de bons gegeven?"', vroeg zij op
zachten toon, waardoor hij zich onmogelijk
beleedigd kon voelen.
„Ze is gestorven", antwoordde Jack kortaf
en bij zichzelf voegde hij er aan toe: „Ze
had beter dood kunnen zijn dan met dien
hond te trouwen".
Maar Lizzie putte een groote troost uit de
mededeeling, die ze hem had afgeperst; als
een zeer practische jonge vrouw was zij
overtuigd, dat niemand met de dooden kon
leven en dat Jack toch eens zou moeten
trouwen, zij evengoed mevrouw Jack Vale
kon worden ais een ander meisje.
„Hij zal niemand vinden, die m?er van
hem houdt, dan ik", zei zij peinzend.
HOOFDSTUK 26
net onvruchtbare gebied van den haat.
Lady Olea Purnell. nu Lady Perivale, was
acht maanden getrouwd. Uiterlijk was het
huwelijk een succes, in zooverre men dit be-
oordee'en kon naar de overdreven en voort
durende attenties van Lord Perivale jegens
zijn jonge vrouw.
Het slecht bij elkaar passende paar zag
men overal tezamen en als c oude edelman
ook soms zuchtend verlangde naar zijn onge
breidelde vrijheid van voorheen ,dan zorgde
hij er wel voor dit niet te laten merken: nie
mand vermoedde, dat hij eigenlijk de meest
beklagenswaardige aller stervelingen was
een oude man, die al zijn best doet om de
jeugd te imiteeren. dooh die haar genoegens
niet waardeert en tevergeefs op aarde de
rust zoekt, waarop zijn leeftijd hem eigen
lijk het recht geeft.
Zij hadden hun eersten twist over Jack ge
had. dien dag bij een lunch. Lady Olga had
gevraagd om een zekere bezitting, die nooit
bewoond werd. te verkoopen; haar echt
genoot had haar geantwoord dat hij nie'
geneigd was dit landgoed van de hand te
doen, omdat Jack er altijd zooveel van ge
houden had en hij wilde graag het bewust
zijn hebben, dat de jongen die bezitting na
zijn dood zou erven en er misschien nog een
gelukkigen tijd kon doorbrengen.
„Wat bedoel je daarmee? Heb je dan niet
gezegd, dat Jack onterfd zou worden en geer.
cent zou krijgen? vroeg Lady Olga scherp
Haar echtgenoot schudde eenige malen zijn
oud 2 grijze hoofd.
In een stem, waaruit zooveel zelfverwijt
sprak, dat Jack zich verwonderd zou heb
ben als hij het had kunnen hooren. zei hij:
..Mijn lieve Olga. als iemand dicht bij het
graf is als ik hij dacht aan zijn ernstigen
hartaanval, waarbij Lady Olga toem in han
den van de doktoren en verpleegsters overliet
en zelf naar een danspartij ging wanneer
iemand zoo dicht bij her. graf is als ik. gaat
over alles nadenken. Ik wil, dat Jack krijgt
wat hem to:komt om den titel hoog te
houden, die hij eens zal dragen", eindigde
Lord Perivale langzaam en bedroefd.
Er volgde een woedende en vulgaire twls:
die den ouden man tot de lippen bleek deed
worden en zijn hart vervulde met een na-
melooze ellende.
Waarom was hij zoo gek, zoo stapelgek
geweest om maar één enkel oogenblik te ge-
looven, dat een jonge vrouw ergens anders
om gaf dan om zijn geld en zijn positie,
vroeg hij zich af.
HU bleef in de eetkamer achter om te
overdenken, wat zUn vrouw hem voor haar
vertrek naar den salon had toegesnauwd
en dat verontrustte hem zoodanig, dat hij
verplicht was zich een sterke whLSkey-soda
in te schenken.
„Wanneer Je even je gedachten van Je
dierbaren zoon wilt laten afdwalen, kan ik Je
vertellen, dat je in den herfst een tweeden
kunt verwachten. hoewel het natuurlijk
ook. wat ik niet hoop. een doohter kan zUn",
zei Lady Olga terwijl zij opstond en hem
zonder een verder woord achterliet.
De oude man was totaal onderste boven.
Hij wist niets van kleine kinderen en had er
zelfs als Jongeman, niet van gehouden.
Toen Jack. het eenige kind uit zUn eerste
huwelijk geboren werd. was hij onderweg
op een lange ontdekkingsreis in het hoog
gebergte en hU had hem niet gezien voor
dat zUn eerste baby-stadium voorbij was.
En nu zou hU wellicht nog 'en zoon krijgen!
Lord Perivale voelde zich merkwaardig hul
peloos en ongeschikt voor de hem toegedach
te positie.
Terwijl hU zoo in de eetkamer zat tc mij
meren. lag Lady Olga op een zijden divan in
den salon cn haar gedachten joegen in wilde
woedende vaart door haar brein.
Natuurlijk zou haar kind een jongen zijn;
zij zou het vreesclijk vinden een meisje als
eerstgeborene te hebben, zei zij bU ziclizelf
en zij weigerde zelfs om met die mogelijkheid
rekening te houden. De gedachte om een
kind te hebben, was niet onsympathiek, maar
wat haar hinderde waren andere feiten,
waarvan wel het voornaamste was, dat haar
zoon zoolang Jack leefde, den titel nie*. zou
kunnen erven en wanneer Jack door een
of ander wonder Hetty Loring nog zou vLn-
den en haar trouwen, zou die vrouw Lady
Perivale worden als de oude Lord stierf,
terwijl zij dan in haar vollen bloei en op
het hoogtepunt van haar socialen triomf op
den achtergrond zou moeten treden.
(Wordt vervolgd).
