REEDS MEER
DAN IS JAAR
CHIEF WHIP
OP IEDERS LIP
DOOR IDEALE
ZUIVERHEID EN
BIOSCOOP.
HAARLEM'S DAGBLAD ZATERDAC 14 JANUARI 1933
TWEEDE BLAD
LUXOR-THEATER.
Gi'cta Garbo en Ramon Novarro
Mata-Hari.
Het succes, dat Luxor-Theater heeft met
de film Mata-Hari heeft Luxor genoodzaakt
de film te prolongeeren. De belangstelling,
die er Vrijdag weer voor Mata-Hari was, doet
vermoeden, dat de volgende week weer ge
prolongeerd zal moeten worden.
Er wordt in Luxor-Theater hevig meege
leefd en mee geleden met de hoofdpersonen
in deze film. In het donker wordt menige
traan weggepinkt en als het woordje „Einde"
op het doek wordt geworpen, staat men diep
onder den indruk en stil op. Door alles heen
gaat de sympathie van het publiek toch naar
Mata-Hari. Er wordt vergeten welk onheil
deze vrouw al niet gesticht heeft, hoevele le
vens door haar op de gruwelijkste manier
zijn ten onder gegaan, hoeveel jonge solda
ten, door haar verraad den „heldendood"
gestorven zijn. Men ziet haar tenslotte alleen
als de vrouw, die lief heeft en die zich om
hem dien ze bemint te sparen, in haar laat
ste oogenblikken als een wérkelijke heldin
gedraagt. En het is die indruk, die de men-
schen in zich zelf gekeerd en diep geroerd
het theater doet verlaten.
Voor mij persoonlijk is Lionel Barrymore
als Generaal Shubin in sommige momenten
dè acteur. Hij geeft prachtig weer de geteis
terde man, bij wien zelfverachting, jalouzie
en liefde een verwoeden strijd strijden. Meer
nog dan Greta Garbo trof hij mij door zijn
schitterend spel.
CINEMA PALACE.
Ein blonder Traum.
Lilian Harvey en Willy Fritsch.
Mariene en Greta zijn weer voor een week
ingehuurd, zoodat er alleen in Cinema Palace
iets nieuws valt te zien. Iets nieuws? Maar
wie van de trouwe bioscoop-bezoekers ziet nu
iets nieuws in het charmante drietal: Lilian
Harvey, Willy Fritsch en Willi Forst. Het zijn
overbekende, oude vrienden van het publiek
en als men ze terugziet, is de vreugde en
het herkennen bijna even groot als de span
ning wat zij ditmaal weef zullen ten beste
geven.
Die groote populariteit is toch wel iets
nieuws, dat de film heeft gebracht. Hebben
wij in onze jeugd de toenmalige tooneelspelers
zoozeer als onze familie beschouwd? Nu ja,
wij bewonderden Bouwmeester en vertelden
elkaar anecdoten over hem. En er waren
meisjeskamers, waarin het portret van
Jacques Reule tusschen twee nougat-aapjes
aan den wand prijkte. Maar nooit is het zoo
ver gekomen, dat het schouwburgprogram
week aan week gevuld was met mededeelin-
gen omtrent de kousebanden van Jan Musch
en het bloementuintje van Esther de Boer
Van Rijk. Geen schouwburgdirecteur heeft
ons ooit op de hoogte gehouden omtrent de
huwelijken, scheidingen en vriendschappen
met honden, die toen toch evengoed bij de
helden van het tooneel aan de orde waren
als thans bij de filmsterren.
Wanneer ik ook maar iets kwaads zou zeg
gen van Lilian en William of van Lilly en
Willy, zou ik het met half Haarlem aan den
stok krijgen. Gelukkig bestaat er niet de min
ste reden, om van deze lievelingen van het
puibliek ook maar iets kwaads te zeggen; in
tegendeel! Ik kan den vrede met half Haar
lem bewaren, want Lilian zingt deze week
als Jou-jou (ik vergis me niet, want haar
hondje heet Buffalo) lieve versjes, welke ons
van de radio reeds in 't gehoor liggen en
trekt kordaai-pruilerige snoetjes, waartegen
geen jonge man tusschen de achttien en
veertig bestand is.
En de beide Willy's? Wat is het jammer,
dat Jou-joutje een keuze moet doen! Of
liever, want de pijn van de keuze wordt het
schatje door de vrienden bespaard, wat is
het jammer, dat, als Willy I de gemeenschap
pelijke „blonde droom" aan zijn medemin
naar heeft afgestaan, hij zelf zonder meisje
naar Amerika vertrekt
Hij vat dergelijke dingen niet al te tragisch
op, zegt hij, maar ik wed, dat er in de zaal
heel veel Haarlemsche meisjes zijn, die :t
wél tragisch opvatten en die het zonde en
jammer vinden, dat. nu hij toch Jou-joutje
heeft laten varen, hij haar niet mee naar
Amerika kan nemen.
De beide helden van het gevoelige hart
verschijnen ditmaal in de gedaante van gla-
zenwas'schers, wat tot aardige tafereelen
aanleiding geeft en zelfs, bij 't breken van
een sport van de ladder, een oogenblik gezel
lig doet rillen. Maar spoedig keert de genoeg
lijke stemming terug, waarin men, half zuch
tend, half glimlachend, meeneuriën kan:
„Irgendwo, irgendwie, irgendwarm!"
Ach, ieder is nu eenmaal gesteld op „ein
bischen Seligkeit", en hier kan men ze krij
gen zonder persoonlijk in moeilijkheden te
geraken. Ja, zelfs zal deze film vele persoon
lijke moeilijkheden in de liefde voorkomen.
Want. o, die keerzijde van de liefde: de ja
loezie. Wanneer er in de komende week (want
die zal wel geen uitzondering vormen op an
dere weken) ook hier in Cinema Palace
weer een paar sollicitanten naar de rubriek
misdaden, gevolgd door de rubriek rechtza
ken, met wrok over versmade liefde zich nes
telen om hun „kift" voor een oogenblik kwijt
te raken, en ze zien, hoe de beide Willy's niet
om Jou-Jou gaan vechten, zelfs niet eens
aan 't schelden gaan. dan is dit weer een
voordeeltje voor de crimineele statistiek.
Want er zullen op het voorbeeld der twee
edelaardige en zelfopofferende vrienden hier
en daar in de donkere steegjes der binnen
stad na afloop van de bioscoop stellig der
gelijke conferenties worden belegd, die
zonder bloedvergieten afloopen en alleen
maar een beetje bedroefdheid brengen.
En dan zegt men nog, dat de bioscoop na-
deelig is voor de moraal!
Dit wat den blonden droom betreft. De
ook ditmaal weer belangwekkende week-jour-
nalen en de „transformatie-act" van Dewitz
Sisters ga men zelf zien; die hebben geen
introductie van noode!
H. G. CANNEGIETER.
Mariene Dietrich
REMBRANDT THEATER
Goede journaals en
„Blonde Venus".
Het journaal, zoowel
binnen- als buiten-
lanasch is ditmaal
wel zeer interessant
in het Rembrandt
Theater. Het Poly
goon-Nieuws geeft
o.a. wedstrijden te
zien in home-trai
ning en de uitreiking
arses* van medailles aan de
drie dappere matro-
zen, die het eerst op
de „L'Atlantique" zijn
gesprongen. Men ziet
hoe burgemeester Dommisse van Maassluis
op gemoedelijke wijze de onderscheidingen
uitreikt en hoe de eenvoudige jongens ze
met een stevigen handdruk in ontvangst ne
men. Met dit stukje filmverslag van Donder
dag was Polygoon wel erg „bij"'. Zooals wij
dat trouwens gewend zijn! Verder zien wij in
dit journaal een instituut, dat velen niet
vermoed zouden hebben, dat nog bestond, de
aloude „overtoom", in gebruik te Avenhorn.
Groenteschuiten worden er met een staalka-
beltje opgetrokken, sleeën over gladde rails
en gaan zoo over den weg heen. in plaats, dat
het water onder den weg doorloopt. Het is
een merkwaardig gezicht, die pramen over
den weg te zien kruipen. Het buitenlandsche
journaal bevat foto's van de Atlantique als
het schip te Cherbourg wordt binnen ge
sleept en kijkjes in het stadion te Berlijn,
waar de Hollandsche graalmeisjes het graal-
spel uitvoeren.
Het variéténummer is ook zeer goed. Er
treedt iemand op, die zich achtereenvolgens
voordoet als zeer bekende figuren uit het
openbare leven; zoo zien wij hem als Brianri,
Lloyd George, Mussolini. Bismarck, Clémen-
ceau. Doumer. Ook Louis Bouwmeester als
Shylock imiteerde hij en men zag hem ook
als een boertje, een pastoor. lederen keer
leek hij sprekend, het is verwonderlijk hoe
hij met een pruik en een ander jasje een ge
heel andere figuur weet voor te tooveren.
VGoral minister Cort. van der Linden, Frans
Joseph en Koning Willem III werden toege
juicht
Voor het bijprogramma bleef er verder niet
veel tijd meer over, want in de tweede helft
van de voorstelling draait, weer „Blonde Ve
nus". De film is in ons blad reeds uitvoerig
besproken en ons rest dus nu niets anders
dan haar nog eens aan te bevelen.
Het ontwaken van de ziel.
Zondagochtend zal in het Rembrandt
Theater een film te zien zijn, die de aan
dacht van kindervrienden, inzonderheid van
ouders, verdient. Zij komt uit de bekende
ateliers Puchstein te Berlijn, waar men zich
op verdienstelijke wijze toelegt op het ver
vaardigen van rolprenten ten behoeve van
wetenschap en onderwijs. Deze vennootschap
heeft dr. Max Simoneit bereid gevonden, de
leiding te aanvaarden voor het opnemen van
een reeks levende beelden, welke gezamenlijk
de ontwikkeling van den mensch zullen weer
geven. Bij deze opnamen hebben de vervaar
digers den nadruk gelegd op de psychische
momenten in het levensproces, welke den
lichaamsgroei begeleiden.
Van de reeks, welke net tijdperk van de
geboorte tot het achttiende levensjaar omvat
reikt dit eerste deel tot aan den vierden ver
jaardag. Men krijgt dus den zuigeling in zijn
verschillende stadia waar te nemen.
Een der kinderkopjes uit de film: Het
onUuaken der Ziel.
Op zichzelf is het reeds een alleraardigst
schouwspel, dit kleinkinderbedrijf gade te
slaan. Knderfoto's in 't algemeen verheugen
zich in de belangstelling; is niet de amateurs
foto en thans in aanvulling daarvan ook weer
de amateursfilm hoofdzakelijk ontstaan,
doordat gelukkige ouders de herinneringer.
aan hun kroost in dit lieftallige levenstijd
perk hebben willen bewaren?
De foto's zelf zijn heel goed geslaagd en
Ook de filmopnamen met zorgvuldigheid,
overleg en geduld tot stand gebracht. Men
moet, juist wanneer het zulk teer materiaal
geldt, over een even vaste als bekwame hand
beschikken.
Maar deze film levert veel meer dan
aardige kinderkiekjes. Want deze kiekjes zijn
niet alleen om het bekoorlijke beeld geno
men, doch voornamelijk om aanschouwelijk
onderwijs te geven in het nog al te weinig
toegepaste leervak kinderkennis.
Hoewel de platen eigenlijk voor zichzelf
spreken, zorgen duidelijk gestelde en gemak
kelijk leesbare opschriften fde vervaardiger
van de letters verdient een compliment op
zichzelf) voor toereikende toelichting.
Wat is nu de les, welke deze film den toe
schouwer leert?
Hoevelen. die met kinderen omgaan,
zien in het kind nog steeds niet meer dan
een voorwerp, waarmee men kan spelen; dat
men kan aan- en uitkleeden als een pop;
kan vertroetelen en afstraffen als een ge-
dresseert dier: kan opwinden en tot rust
brengen als een mechaniekje: naar welge
vallen kan laten bewegen als een marionet.
Men vergeet, dat het kind een organisme is,
dat door innerlijke drijfkrachten tot bepaalde
handelingen gedreven wordt en aan natuur
lijke en niet te forceeren wetten gehoor
zaamt.
Eigenlijk moest men, alvorens deze kinder
film te aanschouwen, in de gelegenheid zijn
gesteld, 'n paar van de films uit het atelier
van onzen stadgenoot Mol te gaan zien,
waarin deze het ontwikkelingsproces van een
plant of van de kleine sierlijke organismen
leert kennen. Dan zou men tot de ont
dekking komen, dat er in de schepping een
sterk parallelisme beheerscht.
Men kan tegen een ontkiemende
crocus niet zeggen: buig je blaadjes nu eens
een anderen kant uit of bloei nu eens een
dag vroeger. Men kan tegen een kikvorsch
die in het dril zijn gedaanteverwisselingen
ondergaat, evenmin zeggen: krijg nu ook
eens voorpooten. voordat je een staart krijgt,
inplaats van altijd en immer eerst een staart'
en dan voorpooten! Maar van een kind
meent men willekeur in het ontwikkelings
proces te mogen verwachten; men meent het
loopen en praten te kunnen leeren en ver
geet. dat het geen dag eerder of later tot
loopen en praten in staat zal zijn dan wan
neer het op grond van innerlijke, natuurlijke
vorderingen dit oogenblik in het levens
proces heeft bereikt.
Dit proces in zijn verschillende stadiën
beeldt de film op duidelijke wijze af. De
reflex- en instinct-handelingen met haar
wijzigingen; de ontwikkeling van het grijpen:
de eerste mondbewegingen bij het leeren
spreken: het van lieverlede zich oprichten
en gaan: het ontluiken van den wil: en
daarna in het tweede jaar de verschijning
van de z.g. „hoogere" gevoelens; het in con
tract komen met en zich oriënteeren naar
de omgeving; het allengs zich invoegen in
de gemeenschap met andere spelende kinde
ren; tenslotte net ontwaken in het derde
jaar van alle elementaire zielsfuncties, waar
van voorloopig het abstraheeren en combi
neeren nog uitgesloten blijft.
Leerzaam is bijv. hetgeen vele ouders maar
nooit begrijpen: dat het kind de wereld uit
kinderoogen bekijkt en niet met het oog
der volwassenen. Terwijl de ouders bewonde
rend naar den waterval staren, zoekt het
kind naarstig kiezelsteentjes: zoo'n water
val kan hem niets schelen.
Dit is één van de tallooze illustraties, waar
mee de film haar inhoud verduidelijkt.
H. G. CANNEGIETER.
ONAFHANKELIJK
SOCIALISTISCHE PARTIJ.
REDE VAN DEN VOORZITTER SCIIMIDT.
Vrijdagavond had de O.S.P. een openbare
vergadering belegd in den -Schouwburg Jans-
weg. waar als spreker optrad de partijvoor
zitter. de heer P J. Schmidt over het onder
werp „Werkloosheid en de revolutionnaire
klassenstrijd".
Na een kort openingswoord van voorzit
ter J. Schaken die zeide. dat de S.D.A.P.'ers
de heeren Reinalda en Gerritsz uitgenoodigd
waren, doch geschreven hebben niet te sul
len komen, kwam de heer Schmidt aan het
woord.
Spr. begon met een uitspraak van pc;i
Engelsch econoom, leider van het F.ngelsche
kapitalisme, die als éénige oplossing van de
crisis aangaf de verdwijning van een groot
deel van de arbeidersklasse, dat vergeten
moet worden. Er is een overschot dat zelfs in
den weg staat. En als dit geschreven wordt
door een vooraanstaand leider, moet de re
volutionnaire arbeidersbeweging den hand
schoen opnemen en zorgen, dat juist zij ver-
dwiinen, die dat overschot willen laten ver
dwijnen. Te radicaal en te snel mag de ka
pitalistische klasse daarbij niet te werk gaan
anders zou het verkeerd looDen. En te lang
zaam ook niet, want dan komt men in de
kapitalistische opvatting niet gauw genoeg
door de crisis heen.
Spr. ging in het kort na de officieele af
boeking van ongeveer 3 millioen
in Duitschland. wat ook volgens hem in Ne
derland geschiedt met ongeveer 25 pet.
werkloozen.
Mocht, er weer hoogconjunctuur komen,
dan blijven er nog velen over. die ru^t meer
van nut zijn voor de productie; 2 millioen in
Engeland', zei MacDonald.
Bij de bourgeoise leeft een angstgevoel, dat
het „oudroest", het .overschot haar boven liet
hoofd slaat door té heviee onderdrukking.
1-Iij becritiseerde de wijze van drukking
van den loonstandaard van het werkende
proletariaat fin Den Haag en in Haarlem
ook) door werkeeving aan de werkloozen.
die met dat werk slechts een enkelen gulden
meer verdient dan hij kriigt als steun.
Hii hekelde het stilzitten van de arbei
dersklasse. die loonsverlaging aanvaardde en
steunvermindering.
Langdurig verwijlde spr. bij de loonpositie
der arbeiders en laakte het accepteeren van
loonsverlagingen door de vertegenwoordi
gers der arbeiders die hen daarvoor niet
hebben gekozen.
De angst voor het verzet van het prole
tariaat leeft vooral bij de reformisten, om
dat die dat verkeerd vinden voor de arbei
ders. omdat ze het woord strijd belachelijk
vinden in dezen tijd.
Spr. besprak de vermogenspositie in Neder
land van de 198 duizend rijksten en hij ont
kent de waarheid van de bourgeoisie-bcwe-
ring als zou er geen geld zijn.
De Christelijke arbeiders voelen het ver.-
zet in zich leven en nu tracht het fascisme
dat verzet te richten tegen de revolution-
nairen.
De werkloozenkassen der vakvereenigin-
gen worden gedrukt en deze verslechteringen
worden ingevoerd zonder eenge actie.
Als men nu haar eïsch stelt aan de gemeen
teraden. weet men dat ze niet worden inge
willigd. Dat laat de arbeiders zien. dat
de minimumeischen niet worden ingewilligd,
en dat dus als ze wat willen bereiken, ze
dat zelf moeten doen.
Na de verkiezingen zal eerst goed de reac-
tionnaire politiek komen als de parlements
leden niet meer den steun van de kiezers
noodig hebben.
Spr. adviseerde de opvatting zooveel mo
gelijk te verbreiden, dat de arbeiders
voortaan zelf actief aan de politiek moeten
deelnemen.
Het oorlogsgevaar dreigt, maar men ver
zwijgt het zooveel mogelijk, omdat de angst
voor revolutie grooter is dan de angst voor
den oorlog.
Na deze rede deed de voorzitter mededee-
ling van het werkverruimingsadres gericht
tot den raad op 9 Januari. De vergadering
betuigde met op 4 na algemeene stemmen
hare adhaesie aan het gezonden adres.
Het spreekkoor Pro to Nu verleende hierop
zijn medewerking.
Nadat eenige vragen gesteld waren en be
antwoord werd de vergadering gesloten.
GEMEENTEAMBTENAREN.
Men schrijft ons:
De Algemeene Vereeniging van Gemeente
ambtenaren in Nederland, afdeeling Haarlem
hield hare jaarvergadering, welke door een
35-tal leden werd bezocht. Een 17-t.al leden
had bericht van verhindering gezonden. Ken
nis werd gegeven van de toetreding van 25
nieuwe leden in 1932.
Voorts werd mededeeling gedaan van de
gevoerde acties inzake het ambtenarenregle
ment en voor andere belangen der leden. Al-
geheele instemming werd met het beleid van
het bestuur betoond.
De rekeningen over 1932 en de begrootin
gen voor 1933 werden vastgesteld. Hieruit
bleek een financieel krachtige positie der ver
eeniging.
De heeren T. van Barneveld en F. M.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN n 60 Cts. p«r regel.
Aukes, werden bij acclamatie als bestuursle
den herkozen.
Voor de commissie van Overleg voor de
Ambtenaarszaken en de dienstcommissies
werden de leden en plaatsvervangende leden
aangewezen.
Dg afdeeling vierde tevens haar le lustrum,
hetgeen in verband met de algemeene ongun
stige economische toestanden, niet in een
feestelijke bijeenkomst zal worden herdacht.
Door den voorzitter werd in zijn jaarrede
bij dit feit langdurig stilgestaan, waarbij hij
memoreerde den harden strijd, welke het be
stuur heeft moeten voeren om ae vereeni
ging tot hare tegenwoordigen bloei en kracht
te brengen.
Na geanimeerde besprekingen volgde te
ruim 11 uur sluiting der vergadering.
INGEZONDEN
Voor den inhoud dezer rubriek stelt de
Redactie zich niet verantwoordelijk.
Van ingezonden stukken, geplaatst of niet
geplaatst, wordt de kopij den inzender niet
teruggegeven.
BIOSCOOPPROGRAMMA'S.
Het is mij in den laatsten tijd herhaalde
malen ter oore gekomen, dat. het publick het
genre films dat in de grootere theaters
de dezer stede wordt vertoond, moe begint
te worden. De eeuwige operettefilms met
kweelende jongedames en jongelingen is men
beu. Op enkele uitzonderingen na hebben
wij gedurende 2 jaar of misschien nog langer
week aan week operettefilms gehad.
Kan de directie van deze theaters geen
andere films krijgen? Het schijnt wel zoo,
want van de beste films van het afge-
loopen seizoen, hebben wij er bitter weinig
gezien. Volgens de resultaten, die over 1932
bekend zijn waren de beste films: 1. Der
traumende mund (Mélo); 2. Les Croix de
Bois; 3. Grand Hotel; 4. Shanghai Express;
5. A nous la liberie; 6. Susan Lenox (Cour
tisane); 7. Le Champion; 8. Moïse Crozy
(Silence, on tourné); 9 Scarface; 10. York;
11. Le locataire Schulze contre tous.
Hiervan zijn alleen de nummers 4. 6 en 8
vertoond geworden. Dus hiervan heeft men 8
films te Haarlem niet gezien. De directie
zou dan ook beter doen de buitenlandsche
vakbladen van tijd tot tijd te raadplegen en
volgens de bekendmaking hierin hun pro
gramma's samen te stellen. De filmcorrespon
dent van de l'Intransigeant te Parijs schrijft
ondermeer (naar aanleiding van boven
staande films):
Er is hierin een aanwijzing, die te na
denken moest geven. Het publiek wordt boe
langer hoe scherzinniger. wat de bioscoop
betreft. Het laat zich niet meer verblinden
door de luxe van de mise en scène, het is
niet zoo erg meer onderhevig aan den fas-
cineerenden invloed van de sterren als voor
heen het geval was. Het heeft in zekere
Fransche films intellectueele qualiteiten ont
dekt. die het niet gewend is elders te vinden.
En dat is het bevallen!
Bioscoopbezoekers, indien gij het met bo
venstaand eens zijt en gij werkelijk goede
films wenscht te zien, helpt dan mede dit
tot stand te brengen, door de directies van
deze theaters schriftelijk te verzoeken een
andere genre van programma's samen te
stellen.
EEN BIOSCOOPBEZOEKER.
Wij hebben ons naar aanleiding van bo
venstaande opmerkingen gewend tot den
heer Bakker, directeur van Rembrandt
Theater en Cinema. Deze gaf toe inderdaad
in de zomermaanden operettefilms (goede)
gedraaid te hebben, omdat deze films zich
daar bij uitstek voor leenen. Het is lichte,
luchtige kost, toegankelijk voor alle leef
tijden en dus aangewezen voor die periode.
Van de genoemde 11 films heeft hij vertoond
Shanghai Express en Movie Crazy (als met
Moïse Crozy tenminste die film bedoeld
wordt). Les Croix de Bois komt nog, terwijl
Yorck met opzet niet gedraaid is. daar deze
film tot de geschiedkundige costuumfilms
behoort, waarmede hij bU het publiek nooit
succes heeft kunnen oogsten. Dat is o.a. be
wezen door de Danseres Barberina.
Den laatsten tijd zijn er juist andere dan
operettefilms vertoond. De heer Bakker
noemde o.a. Blonde Venus, Man zonder
Naam, Ik heb een mensch gedood. Een ver
woest leven. Peter Voss, de millioencndief.
Het schot in den Morgen. De weg naar het
Leven, Wereldstad: voor de Cinema Palace:
Het Blauwe Licht. Chou Chou. Het verleden
ontwaakt, Gravin van Monte Christo,
Madchen in Uniform. Weissc Rausch. om
van andere films als Hecrscher der Duister
nis, Le Million. Marokko enz. te zwijgen.
De Bioscoopbezoeker kan er echter van
verzekerd zijn. dat alle groote werken in
de groote theaters van de hoofdsteden ver
toond, ook in Haarlem komen.
Tot zoover de heer Bakker. Wij teekenen
hier nog bij aan, dat Susan Lenox nog niet.
hier is vertoond, doch met Grand Hotel
(Menschen in 't Hotel) en Le Champion (the
Champ) tot de huidige Metroproductie be
hoort. zoodat ze dus dit seizoen nog in het
Luxor Theater zullen komen.
(Red.)
RADIOSTORING.
Geachte Redactie.
Door ondergeteekendc en vele andere luiste
raars in de Aelbertsbergstraat wordt sinds
eenigen tijd storing ondervonden bij het be
luisteren van de Radio. Op gezette tijden
krijgt men een helsch lawaai te genieten als
van een roffeltrom. dat al het moois over
stemt. Het geluid, dat telkens 5 minuten en
3 maal wordt herhaald, wordt vermoedelijk
veroorzaakt door een massagetoestel waar
mede een patiënt wordt behandeld, of iets
dergelijks.
Het is nu mijn bedoeling om door middel
van dit ingezonden stukje de schuldigen te
bereiken en te verzoeken het apparaat sto-
ringvrij te doen maken.
Hoogachtend,
Mevrouw JOB. STEYVEN—VAN
ZANTEN.
AGENDA.
ZATERDAG 14 JANUARI
Stadsschouwburg. Wilsonsplcin: Opvoering
van „Bruintje Beer". 2.30 uur.
Stadsschouwburg, Wilsonsnleiu: Opvoering
van „De Dokter beveelt" 8 uur.
Gebouw Haarl. Kegelbond: Soirée Dansan
te van The Hot Syncopators. 8.30 uur.
Gebouw Protestantenbond: Lezing Volks
universiteit door Johannes Anker Larsen.
8 uur.
Café Brinkmann: Lezing door M. A.
Brandts Buys over: „De muziek en wij" 8 u.
Cinema Palace: „Ein blonder Traum". Op
het tooneel: Dewitz Sisters, Transformatie
Act. 2.30, 7 en 9.15 uur.
Rembrandt Theater; „Blonde Venus" ge
prolongeerd. Op het tooneel: Terley, Mini-
seher Darsteller, 2.30, 7 en 9.15 uur.
Luxor Sound Theater: „Mata-Hari" gepro
longeerd. 2.30, 7 en 9.15 uur.
Teyler's Museum, Spaarne 16. Geopend op
werkdagen van 113 uur, behalve 's Maan
dags, toegang vrij.
ZONDAG 15 JANUARI
Schouwburg Jansweg: „Twee Moeders".
8.15 uur.
Schouwburg Jansweg: Leerlingenuitvoc-
ring leerlingen van Anny Bonarius. 2.30 uur.
Rembrandt Theater: Pop. Wet. voorstel
ling: „Het wonder der kinderziel". 11.30 uur.
Gem. Concertzaal: Concert H. O. V. 8.15 u.
Gebouw Caecilia. Jansstraat: Vrijdenkers
Vereen. „De Dageraad": Cursusvergadering.
10.30 uur.
't Nut. Lange Veerstraat: Soefibeweging:
Universeele Eeredienst. 11 uur.
Bakenessergracht 13: Rozekruisers Genoot
schap. Tempeldienstritus. 10.30 uur.
Bioscoopvoorstellingen 's middags en des
avonds.
MAANDAG 16 JANUARI
N. V. Bouwbedrijf Jo Bo te Haarlem, Alg.
vergad. van aandeelhouders. 3 uur ten kan
tore.
Bioscoopvoorstellingen.
APOTHEKEN (AVOND- EN NACHTDIENST)
Tli. A. Klinkhamer. Koninginneweg 69.
Tel. 11596.
Fa. H. Remmers en Zoon, Kruisstraat 6.
Tel. 10354.
