STADSNIEUWS CTEinzi De mensch en zijn huis. HAARLEM'S DAGBLAD VRIJDAG 20 JANUARI 1933. WAAROM NATIONALE ONTWAPENING? C. J. E. Dinaux spreekt voor de Vrijz.-Dem. Jongeren Organisatie WIJ WACHTEN OP DE DAAD. In café-restaurant .Bolwerk'' sprak Don derdagavond de heer C. J. E. Dinaux over het onderwerp: „Waarom nationale ontwape ning?" De heer J. D. A. Geluk, voorzitter, opende de bijeenkomst en na enkele vereenigingsmede- deelingen verkreeg de heer Dinaux 't woord. Spr. wilde een overzicht geven van de re denen waarom men naast internationale ont wapening als pacifist ook naar nationale ont wapening dient te streven. Dit is in tegen stelling met vele beweringen juist een vader landslievend standpunt, daar een eventueel komende oorlog een ramp niet alleen voor de geheele wereld zou zijn, maar ook voor het vaderland. Deelnemen aan een oor-log zou behalve een niet te overzien onheil ook een moreele te kortkoming zijn. Daarom reeds is nationale ontwapening geboden. Drijfveeren voor een komenden oorlog zijn er te over: spr. noemde onder andere het „vredesverdrag van Ver sailles. Duitschland wordt allerlei dwang maatregelen opgelegd, waardoor in Duitsch land een revanchegedachte postvat, wat in Frankrijk weer de veiligheidseisch doet ont staan. Ook tusschen Italië en Frankrijk, Italië en Joego-Slavië enz. enz. brandt het. De wereld is in een overgangstoestand, waarin men niet inziet, dat elk land een stukje van een groot onderdeel is, en waarin men den uitweg tracht te vinden door mid del van nationalisme. De bewapeningsin dustrie weet van dezen toestand te profitee- ren en maakt winsten van 100 tot 300 pro cent, terwijl men berekend heeft dat het dooden van één soldaat in den wereldoorlog kwam te staan op een bedrag van 160.000 goudfranken, waarvan 80.000 als zuivere winst voor de oorlogsindustrie viel te boeken! Opdat de wapenindustrie in oorlogstijden „paraat" zij, laten de regeeringen toe dat in vredestijd wapens gefabriceerd en geëxpor teerd worden. Voor velen is de wereldoorlog alleen als ge schiedenis bekend, maarer zijn er ook die zich weer laten verleiden door tromge roffel en prachtig wapenvertoon, kortom, zij hebben niets geleerd, zij weten niet dat elke minuut in den wereldoorlog 6 dooden eischte, dat het doodendéfilé 92 uren achtereen zou duren. Gelukkig zijn er echter ook, die be grijpen en die weten wat het beteekent: oorlog. Ten aanzien van de ontwapeningsconfe rentie zei de heer Dinaux nog altijd hoopvol gestemd te zijn. „Het is althans een tastbaar bewijs van het streven naar een oplossing. Eveneens het dagbladpetitionnement, dat door het initiatief van een Haarlemmer tot stand kwam (en ik beh er trotsch op daal den nadruk op te leggen)". Spr. haalde voorts enkele citaten aan uit artikelen van Baldwin in ons blad versche nen, o.a.: „Men moet er voor zorgen dat eigen vliegtuigen sneller zijn dan die van de te genpartij, zoodat zij meer vrouwen en kin deren dooden in het vreemde land, dan in het eigen land het geval is". Men zal vragen of er voor Nederland in een komenden oorlog geen kans op neutrali teit bestaat. Volgens spr. is deze kans uiterst gering, welke bewering hij nader toelichtte. Mocht de kans op neutraliteit bestaan, dan rijst de vraag of dit een practisch nut zou hebben. Immers ons land met zijn kleine op pervlakte wordt door het moderne geschut gemakkelijk vanaf grooten afstand vernie tigd, om van de chemische- en gasbommen, draadloos bestuurbare vliegtuigen etc. etc. niet te spreken. Een ander argument is dat een weermacht preventief werkt. Maar. mocht men de vraag bevestigend beantwoorden, dat de mobilisatie van '14 een Duitschen inval voorkwam, dan kan men daarop antwoorden dat '14 geen '33 is, en de toestanden geheel zijn gewijzigd. Dochhoudt een groote weermacht een andere groote weermacht tegen? Men zie naar het voorbeeld van den inval door het groote Duitsche leger in Frankrijk, dat toch een groote weermacht had. Tenslotte is het houden van een weermacht in strijd met het Volkenbondspact. Moreel is het niet te ver antwoorden bovendien, te bewapenen, wan neer men in Genève confereert over ont wapening. De conclusies zijn gemakkelijk te trekken: ontwapening is een zedelijk gebod, al was het alleen maar door de ontzettende immoraliteit der moderne strijdwijze. Leest men het gif gasrapport van den Volkenbond, dan wordt dat des te duidelijker. Ten tweede wordt de burgerbevolking (die in vroegere oorlogen beveiligd was! evenzoo met den dood bedreigd als de militairen zelf. Ten derde: belofte maakt schuld. Neder land teekende tallooze verdragen. De daad mag niet uitblijven. Ten vierde mag men niet moorden „omdat de buurman moordt". Nationale ontwapening biedt geen 100 pCt., veiligheid, doch bewapening biedt absoluut geen veiligheid: het tegendeel is eerder waar. Voorts behandelde spr. enkele argumenten tegen nationale ontwapening, welke hij stuk voor- stuk met redenen omkleed, weerlegde. Wanneer ik sprak van „een komenden oorlog" aldus de heer Dinaux,moet men dit niet opvatten als zou zich een onafwendbaar onheil voltrekken, doch dan doel ik op iet? wat in de lucht zit. Doch wij hebben er steeds naar te streven de vredesgedachte ver der te propageeren. óf door petitionnementen of anderszins „vredesdruk" uitoefenen op Ge nève. De heer Dinaux sloot met de woorden: „Niet bewapening, maar alleen ontwapening, liefst internationaal, kan den absoluten vrede waar borgen. Vergeet niet dat Nederland het land van De Groot is, en dat op Nederlandsch grondgebied het vredespaleis staat. Laat Ne derland het goede voorbeeld geven!" OPTREDEN VAN PASTOR A. HOEFS. Van Zondag 22 tot en met Woensdag 25 Januari a.s. wordt er in het gebouw „Salem" Bakenessergracht 65, een „Heilsconferentie gehouden door Pastor Hoefs. Vijf jaar geleden bracht dezelfde spreker ook een bezoek aan Haarlem. ARROND.-RECHTBANK. DE NASLEEP DER STUCADOORSSTAKING. EEN GETUIGE ONTSNAPT AAN MEINEED VERVOLGING. Voor de Haarlemsche rechtbank hebben zich Donderdag 3 jongemannen uit Bever wijk, IJmuiden en Haarlem te verantwoorden gehad wegens vernieling. Toen n.l. bij de stu- cadoorsstaking verleden zomer eenige werk willigen door hun patroon per auto naar het werk gebracht werden, en de auto de pont bij Velsen verlaten had, is door eenige de monstranten met steenen gegooid zoodat de auto getroffen werd en eenige ruiten braken. Verdacht van deze vernieling waren drie jongemannen. Gedagvaard waren de pa troon-eigenaar van de auto en 3 inzittende werkwilligen, terwijl door den verdediger Mr. H. O. Drilsma 6 getuigen k décharge (demon stranten! waren voorgebracht. Drie der inzittenden handhaafden de reeds vroeger afgelegde verklaringen (de zaak kwam eerst voor deh nnlit.iereehter. die haar naar de meervoudige kamer verwees), dat ze in althans twee der verdachten de autover-' nielers herkend hadden. De vierde getuige verbaast de rechtbank door te zeggen, dat hij tot andere gedachten is gekomen en de afge legde verklaring geheel intrekt. Hij heeft op den middag van den bewusten dag zijn ver klaringen aan de politie gegeven, doch is den- zelf den avond tot geheel andere gedachten gekomen naar hij ter zitting beweert: hij weet niet meer wie geworpen heeft met stee nen. Nooit heeft hij over die gewijzigde mee- ning gesproken, met niemand. Zijn houding wordt door de rechtbank zeer vreemd gevonden en na eenige felle discussie verzoekt de officier, mr. A. R. Andringa, proces-verbaal on te maken, daar hij getuige verdenkt van meineed. Hierna worden de getuigen a décharge "ge hoord, die. zooals de officier in z'n requisitoir zeide, slechts negatieve verklaringen gaven. Wie gegooid heeft, en waar dat geschiedde, waarom verdachten niet de daders konden zijn, deze vragen werden onvoldoende beant woord en sommige antwoorden waren tegen strijdig. Wel volgde uit deze verklaringen, dat althans één der verdachten vrijwel on middellijk nadat de auto de pont verlaten had. weggefietst was. Dan wordt de van gedachten verandex-de getuige a charge weer voorgeroepen. Hem wordt nu het proces-verbaal voorgelezen van zijn gewijzigde beweringen. Als de president, mr. Th. Ma assen, hem herhaaldelijk ge wezen heeft od het gewicht van den stap en gevraagd heeft-, of getuige zich niet vergist, zegt getuige tenslotte, dat hii eerliik zal zeg gen, hoe het gegaan is. Wel degelijk heeft hij in twee der verdachten de daders herkond. Een der verdachten, die hij goed kent, en die hij niet graag in de gevangenis wilde zien, heeft invloed op hem uitgeoefend. Pres.: ..Deze episode is niet gunstig voor de verdachten". En tot getuige: ,.U hebt gevaarlijk spel gespeeld. Met één been stond U reeds in het Huis van Bewa ring". De verdachten houden hun onschuld vol. De officier mr. A. R. Andringa acht des ondanks het bewijs geleverd. Sommige getui gen a décharge zijn zelfs bezwarend voor ver dachten. Hun houding wijzigt zijn oorspron- keliik plan om geldboete te vragen. Hij eischt thans tegen elk 1 maand gevangenisstraf. Mr. H. O. Drilsma bestrijdt de waarde van de verklaringen der getuigen (hoewel te goeder trouwt omdat het geval zich zoo snel heeft afeesoeeld. Ook tast hij de waarde aan van de herkenning van verdachten door ge tuigen uit één foto. wat hij een fout noemt in het onsporingsonderzoek. Ook de premie on de bekentenis (een mindere straf) is zi. onjuist. Tenslotte vraagt hij. behalve vrij spraak. ontslag van rechtsvervolging op grond van een verkeerde dagvaarding. Uitspraak over 14 dagen. NA DE HAAC.SCHE KRU- SCHENDE KRAANVOGELS. De Haarlemsche blaffende honden. IS DE VERORDENING ONVERBINDEND? Blaffende honden bijten niet. Maar ze kunnen wel hinderlijk zijn voor de omwonen den en ze kunnen den toezicht-houder in last brengen, die in het onderhavige geval een hondenpenning van twee kwartjes moest offeren. Waaruit volgt, dat het houden van een honden-kennel kennelijk een honden baantje is. Er is aan de Regentessela an een kennel. Een bewoner van de Prins Hendriklaan in Bloemendaal van den kennel gescheiden door een tuin, spoordijk en nog een tuin— ondervindt van het blaffen en janken hinder. En zooals men kennissen wel nitnoodigt voor een radio-concert, zoo inviteerde deze heer een agent op een jank-partij, op 31 Aug. van 11 tot ruim 1 uur. Gevolg: kantongerechts zaak wegen overtreding van art. 68 Politie verordening. Als gezegd, met het boete-resul taat. van 50 cents of 1 dag hechtenis. Principieele kwestie. Hooger beroep. Zaak voor de rechtbank. Donderdagmiddag. De klager klaagde alleen over hinder over dag. Niet 's nachts, dan heeft hij trouwens zijn achterramen gesloten. Tweede getuige (buurman van de kennel) heeft juist alleen 's nachts ergen last, speciaal in de zomer maanden. die dus gevoegelijk zoowel honds dagen als hondeweer genoemd mogen worden. Derde getuige, twee huizen van de kennel af wonende, verklaart géén last. absoluut geen hinder te hebben. Ook niet bij studie. (Slaant met open ramen). Vierde getuige (a décharge!, bewoner van de PrinS Hendriklaan kan zich niet voorstel len dat le getuiee last heeft. De honden zijn nipt hinderliik. (Ramen open). Heb ik het wél. dan schudde de waarne mend eriffier zijn hoofd, alsof hij wilde zeg gen zelf ook nooit last van het hondengeblaf te hebben. Verdachte zegt. dat hii ongeveer 60 hon den op 31 Aug. in den kennel had. Met Sep- tpmber zouden ze voor oen nrnot deel weer weggaan, het was de laatste dag. Pres.: ..Hun afscheidsvoorstelling". De officier acht het tenlastgelegde niet INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Cts. per regel. KON IIAAR KNIEëN NIET BUIGEN Lange tijd van pijn nu geëindigd. Deze vrouw een weduwe heeft een hoopvolle boodschap voor eiken lijder aan rheumatiek. Zeven jaar lang verdroeg ze rheumatische pijnen en toch is zij nu weer geheel gezond. Zij schrijft: „Ik ben weduwe, 55 jaar oud. en heb zeven jaar vree- selijk te lijden gehad door spierrheumatiek en jicht. Twee jaar geleden kon ik mijn knieën niet buigen om de trap af te loopen. Ik moest me naar beneden laten glijden en dan mijzelf aan de leuning weer op trekken. Ik had een stok noodig om te kun nen loopen. Toen, In begin van April van het vorig jaar, raadde iemand mij ,eens Kruschen Salts te probeeren. Ik kocht een flacon en tegen den tijd dat deze opraakte begon ik me vroolijker en opgewekter te voelen. Sedert dien tijd ben ik steeds Kruschen door blijven gebruiken en ik kan nu weer heel gemakke lijk loopen". Mevr. F. M. T. Kruschen Salts spoort de inwendige organen aan tot krachtiger werking. Urinezuur en afvalstoffen, die zich mochten hebben opge hoopt en de aanleiding Uwer rheumatiek zijn, worden verwijderd. Gezwellen en pijnen ver dwijnen. stijve ledematen worden weer nor maal en voelt U weer gezond en lenig als voorheen. Kruschen Salts is uitsluitend verkrijgbaar bij alle apothekers en drogisten a 0.90 en 1.60 per flacon. Stralende gezondheid voor één cent per dag. bewezen uit de getuigenverklaringen en vraagt vrijspraak. Mi-, d r. F. A. B ij v oe t. als verdediger op tredend. noemt de zaak van groot principieel belang voor verdachte. Hij betwist allereerst aan de hand van het rapport van den direc teur van Bouw- en Woningtoezicht, dat de kennel in de bebouwde kom ligt. wat ver- eischt is bij toepassing van het artikel poli tieverordening. Voorts zegt hij. dat de bedoeling van dat artikel niet is strafbaar te stellen ieder, wiens hond aanhoudend blaft. Want dat zou er dan wel gestaan hebben. De bedoeling is ieder strafbaar te stellen die niet de noodige voor zorgsmaatregelen genomen heeft tegen dat blaffen. Het artikel luidt, dat strafbaar is hij. die niet de noodige vooi-zorgsmaatregelen nam om te voorkomen, dat de honden niet voort durend janken of blaffen of op andere wijze hinderlijk zijxx voor de omwonenden. Taal kundig hoort dat hinderlijk zijn niet bij jan ken of blaffen en een ieder is dus strafbaar (in pleiters interpretatie! wiens honden jan ken of blaffen, bij voortduring. Ook al zou hij ze in z'n kelder hebben ongesloten en al zou niemand er last van hebben. Dit is in strijd met de gemeentewet (art. 135! de gemeente heeft zich hierbij dus op het terrein van den wetgever begeven en de verordening is dus onverbindend. Tenslotte gelooft hij evenmin als de Offi cier. dat het bewijs uit de getuigenverkla ringen van hinder aanwezig is. Uitspraak over 14 dagen. INBRAAK IN EEN IJMUIDEN- SCHEN HORLOGEWINKEL. OFFICIER PERSISTEERT BIJ ZIJN EISCH. Men zal zich herinneren dat op 22 De cember voor de Haarlemsche rechtbank terecht heeft gestaan een 27-jarig los werk man uit IJmuiden, verdacht van den diefstal bij den heer Repko in de Kalverstraat van ringen ter waarde van ongeveer 450. De verdachte bekende (er was geen getuige aawezig) en de officier eischte tegen hem een gevangenisstraf van anderhalf jaar. De rechtbank beval, dat er nog enkele getuigen" gehoord moesten worden, wat Don derdag 19 Januari geschiedde. Gedagvaard waren een politieman en twee IJmuidenaren, die van verdachte o.a. een ring te koop aan geboden hebbeix gekregen en tenslotte de politie ermee in kennis stelden. Naar aan leiding hiervan is verdachte aangehouden. Verdachte begon met op te merken dat hij zijn afgelegde bekentenis herroept. Hij heeft het niet gedaan, doch hij wilde onderdak hebben, liet toen tegen eenige loslippige mannen zich iets ontvallen over den dief stal, in de hoop, dat. zij het zouden over brieven. Hetgeen gelukte. Pres.: „Waarom bekende u dan eerst en herroept u die bekentenis nu?" Verd.: „Eerst vind je 't niet erg. Maar als je al vier maanden zitIk heb t er goed in die tent. Alleen wou ik nog een ledikant hebben". Officier: "Dat moet u dan zelf betalen". Verd.: „Voor mekaar". Op de vraag, waar hij dien te koop aan geboden ring vandaan had, antwoordde verdachte: „Ja. dat ïs voor jullie een vraag, voor mij een weet". De verdediger merkt bij het verhoor dei- twee getuigen eenige malen op, dat hun verklaringen niet kloppen. De politieman vei'klaart heel IJmuiden af gezocht te hebben op zoek naar steenen die precies gelijk zijn aan dien. welke door de ruit van den horlogewinkel is geworpen. Hij heeft die soort alleen gevonden in den tuin van de woning van verdachte. Een gepensionneerd agent uit IJmuiden als getuige a décharge voorgebracht, weet te vertellen dat verdachte heel vaak de schuld voor anderen op zich nam Verd. is ook nog nooit voor vermogensdelicten veroordeeld. Aan verdachte wordt gevraagd waarom hij niet anders gehandeld heeft, dan hij deed. Verd. „Ik ben niet zoo bij den tijd als jullie". Pres.: „In sommige opzichten meer bij den tijd dan wij!" De officier persisteert bij zijn eisch. Het verhaal dat verd. ophangt, acht hij fantas tisch. Hij hecht waarde aan de oorspronke lijke bekentenis in verband met den steen en het badpak, dat om den steen gewikkeld was en dat aan verdachte toebehoord heeft, al zegt deze ook het pak ergens in den polder weggewoi-pen te hebben. Mr. A. Beets acht echter de voorstelling van zaken zooals verd. die geeft, zeer logisch Aan de getuigenverklaringen heeft men geen enkel houvast, en het zwempak en de steen zeggen niets: die kunnen door anderen ge bruikt zijn. Hij vx-aagt vrijspraak en anders een re- classeeringsrapport. Uitspraak over 14 dagen. DE HUISHOUD- EN INDUSTRIESCHOOL. B. en W. stellen' den raad voor in te wil ligen het verzoek van de Haarlemsche Huis houd- en Industx-ieschool om een ruiling van grond aan te gaan. De school staat 27 M2. grond In de Kamperstraat aan de gemeente af en de school krijgt 27 M2. grond van de gemeente aan de Voorhelmstraat. DE WAARDEVERANDERING VAN HET GELD. MR. VAN LEEUWEN SPREEKT VOOR DE MIJ. VAN NIJVERHEID. Op uitnoodiging van het Departement Haar lern vaix de Ned. Maatschappij voor Nijver heid en Handel sprak in hotel Lion d'Or op Donderdagavond mr. H. F. van Leeuwen, directeur der Twentsche Bank te Amsterdaxxi over: „De waardeverandering van het geld en haar consequenties". Na een welkomstwoord van jhr. F. Tedlng van Berkhout en een zeer korte huishoude lijke vergadering kreeg mr. van Leeuwen het woord. Spr. vestigt vooral de aandacht op de ha peringen in het ruilverkeer. HU heeft er geen vrede mee. dat men de malaise ziet als straf voor te hoog leven in de voorafgaande jaren. Onjuist is het volgens hem daarin de straf te zien voor de periode van '25 tot '29 van inflationistischen opbloei, van schijnrijkdom. Aanspx-akelijk voor de premie zijn de hape ringen in het ruilverkeer in de eerste plaats uit hoofde van pi-otectionisme en voorts uit hoofde van haperingen aan het ruilmiddel of geld. Hierbij dient niet vergeten te wor den, dat protectionisme pas aangegrepen is als verbetering als averechtsch geneesmiddel. Wat is noodig voor het behouden van een stabiel prijsniveau? Spr. haalt hiervoor aan de quantiteitsteoi-ie. die zegt, dat de hoeveel heid geld maal de omloopssnelheid gelijk is •aan het aantal malen, dat de goederen ver wisselen in het ruilverkeer maal hot prijs niveau. De wereld is In constante vooruitgang: de bevolking wast en de jaarlijksche productie heeft de neiging met 3 pet. te stijgen. En als dit zoo is. moet de auantiteit ruilmiddelen ook toenemen, wil het prijsniveau hetzelfde blijven. In de jaren '27—'29 was een nieuwe even wichtstoestand bereikt. Een betrekkelijke sta biliteit. want de tendenz van het prijsniveau was om te dalen, hoewel niet in destructieve mate. In die jaren kwamen de invoer van den gouden standaard in Britsch-Indië en Frankrijk en progressie in de productiviteit. Een licht deflationistische tendenz was aan wezig: maar in '29 kwamen nieuwe factoren die tendenzen versterken. Frankrijk en Amerika importeerden gi-oote hoeveelheden goud. Dat overgebrachte goud is gesteriliseex-d. Het goud is gebruikt als uiteindelijk betaalmiddel, terwijl het een ander doel had. Een nieuwe fase kwam in 1931. Twee be langrijke momenten waren er: in de eex-ste plaats het verlaten van den gold-exchange standaard. En voorts de val van het pond. dat wereld-valuta is. Spr. toonde een gi-afiek die de verdeeling van het maatschappelijk inkomen van Engeland in teekening bracht en behandelde deze. Hij schaart zich aan dc zijde van hen. die reflatie voorstaan. Re- flatïe is die inflationistische tendenz. die niet verder gaat dan het ongedaan maken van deflatie. De oorzaak van de depressie is aan de geldzijde opgetreden en men kan optimis- tilsch zijn op het tempo van herstel. Maar dan xxioct men niet terugschrikken voor maatregelen, die de omloopsnelheid van het geld versnellen. Overal in dc goudlanden (Frankrijk, Amerika, Nederland, Zwitser land) ligt het goud, dat in behoorlijke hoe veelheden aanwezig is, in kelders. Het doet weinig, omdat het niet snel genoeg is In omloop. Hoe is die snelheid te verbeteren? Door uitgaven als de ondememerslust weer opleeft. Het eenige heil ligt volgens spr. in een breed opgezette overheidspolitiek om met leeningsgelden werken te doen uitvoeren, in een doelbewuste poging om te geraken uit den vlcieusen cirkel.Maar er is moed voor noodig om eruit te springen. In zekeren zin is die moed in Duitschland gekomen, waar men maatregelen (o.a. rente-verlaging) nam. Daar is ook eenige opleving te bespeuren. Maar de goudlanden moeten vooraangaan in het verhoogen van het prijsniveau. Flinke werken moeten ondernomen worden met geldleeningen, niet in tijden van hoogcon junctuur. doch van depressie. Egaliseering moet er komen. In dit verband noemde hij Zuiderzeewerken, spoorweg-electrificatie, we gen-aanleg, enz. Na de lezing werd een geanimeerd debat gehouden. NED. VEREEN. VOOR VROUWENBELANGEN EN GELIJK STAATSBURGERSCHAP De afd. Haarlem en omstreken van boven genoemde vereeniging hield Woensdagmiddag in de bovenkamer van Arbeid Adelt haar jaarvergadering. Bij de behandeling der ingekomen stukken werd mej. Hissink afgevaardigd naar de ver gadering der Nooit Meer Ooi-log Federatie, ter bespreking van het plan om den 6en Fe bruari tot een herdenkingsdag te maken voor het vredeswei-k. Op 6 Februari '32 wei-d door verschillende vrouwen in Genève het door vrouwen over de geheele wereld geteekend petitionnement aan Henderson aangeboden. De jaarverslagen van penningmeesteresse en secretaresse wei-den goedgekeurd. Daar mevr. Tillema wegens gezondheidsre denen bedankt had als penningmeesteresse werd in haar plaats aangewezen mevrouw Wentholt-Köler. Het oude bestuur werd met algemeene stemmen herkozen, zoodat het nu als volgt is samengesteld: mej. G. Groustra, voorz., mej. C. M. M. Hissink, 2e voorz., mevr. C. Stemler- Tjadcn. le secr., mevr. Krijger-Frutte le sccr.. mevr. Wentholt-Köler penningm., mevr. A. S. TillemaWeehuizen, mevr. A. F. von Wolzo- gen KührBorel. „IN DE NAVOLGING VAN VADER BODELSCHWINGH". „In de navolging van Vader Bodelschwingh" is de titel van een film. die ter gelegenheid van den hondersten verjaardag van den bekendei\ oprichter van het gesticht Bethel bij Bielefeld werd vervaardigd. ..Vader" Bodelschwingh was de vriend en helper voor ontelbare lijders aan vallende ziekte, zenuwzieken, zwervers, landloopers en andere hulpbehoevenden. Het gesticht Bethel is thans uitgegroeid tot een ware stad met meer dan 10000 inwoners, waai-in het diaco- ncssenhuis ..Sarepta" met meer dan 1900 zusters en het broederhuis „Nazareth" met biina 700 broeders een belangrijke rol spelen. De film geeft een indruk van het voor naamste werk, dat in deze stichting wordt verricht. Zij vertelt van veel ellende en leed maar ook van opofferende liefde, van leven dige hoop en van voldoening schenkenclen ai-beid. Alles getuigt van den God. die ons lasten oplegt en toch ook zoo wonderbaarlijk helpt. De „Deutsche Evangelische Gcmeinde" te Haarlem is van plan, deze film Zondagavond a.s. in de kerk Parklaan 34 te vertoonen. Voor de Vrouw. De Reiziger. Hij kan zijn dc rieziger uit noodzaak, hij kan zijn de ï-eiziger uit liefhebberij. HU kan moeten reizen, hij kan willen reizen, en dc laatste is natuurlijk meer „de" reiziger dan de eerste, al komt hij minder voor. De mensch, die eenige weken of eenige maan den van het jaar. desnoods het hcele jaar lang, de wereld rondtrekt en zlchsteeds meer laat doordringen van haar grootheid en wijd heid: de mensch. wiens eenige toevlucht hotels en pensions zijn. wier Huis ze zijn gedurende het grootste deel van zijn leven, en die. welke vreugde hij verder ook kan putten uit het zwerversbestaan, zich van één ding maar al te pijnlijk bewust is. en dat is, dat hij een van de dingen, die den mensch het diei-baarstc zijn, vrijwel volkomen mist: het eigen huis. Den meesten is hot een veilige gedachte, dat er ergens op de wereld altijd nog een oud bekend, vertrouwd huls staat, waarop ze terug kunnen vallen en dat hen toebehoort, al is het maar voor een deel mis schien: en geen mensch bijna houdt bet. op den duur vol tegen het gevoel, dat er op de gansche wereld eigenlijk niets is, dat hij zijn eigen nest kan noemen. Reizen van hoevelen is het niet' het ideaal? Reizen maar welke voorwaarde stellen zij erbij, die weten, wat het is? Reizen, maar enkel en al leen. als zij zich ook kunnen permitteeren om er ergens een. al is het maar heel klein, eigen huis op na te houden. Want wat is het dagelijksche eigen huis van d enreiziger? Het huis, waarnaar hij zijn schreden keert, als hij genoeg heeft van de wereld en met zich zelf alleen wil zijn? Zijn hotelkamer. En wat zijn zijn hulsgenooten, de lieden, die hij zich met zorg had willen uitzoeken om zijn huis met hem te doelen? Zijn medegasten, die komen en gaan met onverschillige gezichten, waarvan hij er één of twee voor een paar dagen oppervlakkig leert kennen, tot o phet oogenblik, waarop één van beiden afreist na een beleefde vmd- diuk. een laatste knik om den hoek van de glazen hoteldraaideur, en verdwijnt in het niet. meestal voor eeuwig. Hoe ziet zijn hotelkamer. d~t zeer ver gankelijke eigen huis des reizigers er uit? Het heeft een bed, en aan weerskanten van dat bed liggen twee beddekleedjcs en staan twee nachtkastjes. Op die kastjes staat de huis telefoon of een lampje, tenzij zich dat boven het bed bevindt. In de la dier nachtkastjes vindt hij vrijwel onvermijdelijk de één of andere reminiscentie aan zijn voorganger, een propje papier, een lucifer, een haarspeld, dewelke hij het raam uitwerpt, terwijl hij moppert over de bediening in hotels, waar voor men de onvergelijkelijke somma van tien procent van de rekening neer moet tellen. Als het niet twintig is. In de kamer staat verder een spiegelkast: de eene helft is een plankenkast. de tweede een hangkast met twee kleerenhangers. het welk te weinig. Een waschbak met koud en warm, en de beroemde te hooge hoteltafel met te lage canapé erachter en vloelblad en schrijfpapier van het hotel, omdat men zit tende op de canapé onmogelijk dc hooge tafel kan gebruiken om te schrijven, erop. Een kleed, waarover men voortdurend strui kelt en het hotelreglement onder do knop van het electrische licht naast de deur com- pletecren het geheel. Gordijnen zijn er na tuurlijk ook. Om 'n aschbak moet men bellen. Het Huis des reizigers is dit. Wat is heb eerste, dat hij doet. als hij het betreedt, plechtig begeleid door een chasseurtje, dat zijn fooftje schat? Hij wacht ongeduldige), tot zijn koffer boven is gebracht; hij opent hem haastig: hij haalt er tandenborstel, tandpasta, sponzen.zeep uit, en rangschikt zc sierlijk, tot hU met welgevallen zucht. Hij hangt zijn kamerjas aan de deur. vleit zijn pyjama op het bed. zijn pantoffels ervoor. Dan beseft hij. dat het hiermee uit is, en omdat het hem niet bevredigt, loopt hij er alweer uit. en vraagt zich wrevelig af. waar om alle hotelkamers hetzelfde zijn. Hij wijt het den hotelhouder, en vraagt zich af. of hij niet zelf een hotel zou beginnen, dat hij zou inrichten, zooals hij zelf het wenschtc. Twee minuten later is hij het vergeten. Twee uur later, als hij thuis komt. en lien oude. bekende dingen hem tegemoet ionken uit een vreemde kamer, heeft hl] zelfs het gevoel alsof hij thuis gekomen Is. Tien oude bekende dingen maken het meu bilair uit, dat de onverschillige hotelkamer des reizigers maken tot zijn eigen Huis. Hij sleept ze overal met zich mee, hij stalt ze steeds weer met dezelfde zorg uit en heeft ze liever dan zichzelf. WILLY VAN DER TAK. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Cts. per regel. wüut -en. o-netuw- Veu\2Cf-9üOnis COMMISSIE TOEZICHT L.O. In de Commissie van plaatselijk toezicht op het lager onderwijs zijn vijf vacatures ontstaan, wegens periodieke aftreding, voorts twee wegens bedanken en tweo wegens ver lies van een vereischte voor het lidmaat schap. Ten einde in die vacatures te voorzien wer den door genoemde Commissie de navolgen de aanbevelingen ingezonden: Groep A: Ouders van leerlingen eener openbare school: (Vacature mevr C. E. Ras- Söhnlein)1. Mevr. C. E. Ras-Söhnlein, 2 Mevr. A. M. Reinalda-Deen. (Vacature P. de Vries): 1 Dr. J. R. H. de Smidt. 2 M. B. Teipc. (Vacature M. J. Bleeker). I Dr. F. P. van der Voorde, 2 R. Ijzer. Groep B. Ouders van leerlingen eener bij zondere school: (Vacature Dr. C. L. W. Ruljs), 1 Dr. C. L. W. Ruijs, 2 Dr. A. AE. S. Sluijter- man. Groep C. Onderwijzers eener openbare school: (Vacature L.Broekhuizen)1. L. Broekhuizen, 2 T. Hellinga. (Vacature Ls. van der Have): 1 H. van Leeuwen, 2. P. Schaft. Groep D. Onderwijzers eener bijzondere school: (Vacature C. Overbeek)1 C. Over- beek, 2 mej. A. Vrolijk. (Vacature mej. M. w. C. Heijmen): l Mej. D. Ickelshelmer, 2 P. J. Jongejan. Groep E. Overige inwoners der gemeente: (Vacature E. J. Jonckbloedt)1. E. J. Jonck- bloedt, 2. M. J. Bleeker.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1933 | | pagina 7