CARLTON HOTEL
Van
haarlem's dacblad zaterdag 21 januari 1933
tweede blad
Voor den Politierechter.
Een held.
Toen op 25 November van het vorige jaar
'de burgemeester van Krommenie het station
Assendelft verliet, passeerde hij een groepje
mannen, inwoners zijner gemeente en nu
had men mogen verwachten, dat zij behoor
lijk de pet hadden gelicht, maar dit goede
gebruik uit grootvaderstijd schijnt in het
leven van tegenwoordig niet meer te passen.
Zoo tijden, zoo zeden. Maar ik vermeen, dat
het toch niet tot de zeden van onzen mo
dernen en hoogst beschaafden tijd behoort,
om een burgemeester bij het passeeren
scheldwoorden naar het hoofd te gooien, of
schoon de verdachte, die daarvoor terecht
stond, den rechter in de waan wilde brengen,
dat het wel zoo was, want hij beweerde, dat
werkloozen als hij, onder den invloed dei-
misère in de gewone conversatie elkaar aan
spreken als schooier en dergelijke zal ik maar
2eggen, omdat de woorden den burgemees
ter toegevoegd, zich minder leenen voor pu
blicatie in de krant. De rechter keek ver
baasd, want uit den aard zijner functie vrij
goed op de hoogte van wat gebruikelijk is,
was hem die openbaring toch vreemd.
Nu zou men allicht denken, dat deze jon
geling zou ontkend hebben den burgemees
ter de gewraakte woorden te hebben toege
voegd. temeer waar de burgemeester ver
klaarde, dat, toen hij, de woorden hoorende,
den jongen man had aangekeken, deze nog
uitdrukkelijk gezegd had: „ja, jij!" hetgeen
alles ook door een politieman was gehoord.
Nu bleek echter, wat soort man hij eigenlijk
was, want hij beweerde de woorden tegen een
van het groepje te hebben gezegd als gevolg-
van den conversatietoon te Krommenie en
die andere man was als getuige a décharge
opgeroepen, zoodoende al met één been in
'de gevangenis staande voor meineed. Hij
bleef er uit en kon het been terugtrekken,
toen hij verklaarde, dat de burgemeester al
30 Meter ver was, toen verdachte hem, ge
tuige, op besproken wijze aansprak, wat voor
den rechter gereede aonleiding was om te
zeggen, dat dit dan later moest zijn gebeurd.
Andere getuigen a décharge speelden niet
zoo'n hoog spel, zeiden, dat ze de woorden
wel gehoord hadden, maar niet wisten tegen
wie ze gericht waren en het: ja, jij! hadden
ze niet gehoord.
Onze heldhaftige Zaankanter bleef dus al
leen staan tegenover den burgemeester en
den veldwachter, met het gevolg, dat hij zijn
onhebbelijk gedrag beloond kreeg met 14
dagen gevangenisstraf, wat eigenlijk nog een
meevaller was, want de Officier had een
maand geëischt en hij had dit op een vraag
van den rechter niet te veel gevonden, als
hij de woorden had gebruikt, wat eigenlijk
in lijnrechten strijd was met zijn eigen be
grippen over den gangbaren conversatietoon.
Kerstnacht.
Dat ïëmand op Kerstavond liever niet in
ëen cel op het politiebureau zit, is begrijpe
lijk, maar dan moet hij het er ook niet naar
maken, dat hij er in wordt gestopt en wan
neer je, uit een café komende, ten aanhoore
van een politieman luide uitroept, terwijl je
op de fiets springt: „ik heb lekker geen be
lastingplaatje", is dit net zoo goed als een
uitnóodiging om naar het bureau te verhui
zen, vooral als je lang niet nuchter bent,
zoodat je niet behoorlijk op de fiets kan
zitten.
Neen, zoo iemand moet zich niet bekla
gen en als hij dan in de cel verblijvende, nog
het weinige meubilair vernielt en een stoel
poot gebruikt om de ruitjes in te slaan, dan
mag hij toch zeker niet verwachten, dat men
zal zéggen: „neem u me niet kwalijk, maar
ga Kerstavond thuis vieren".
Hij beweerde, dat de wachthebbende agent
in Wormerveer, die op het gerucht kwam
toeloopen, hem op hardhandige wijze tot
kalmte had gebracht en dat vond hij heel
erg, maar de agent zei, dat de afstraffing
eerst was gekomen, toen de. arrestant na den
stoel en de ruiten den agent ging bewerken.
„Een grooten, sterken kerel durft hij niet
aan", zei verdachte, waarop de Officier sne
dig opmerkte, dat hij dan zeker, den agent
aanvallende, zich verbeeldde een groote ster
ke kerel te zijn, in welke meening hij bedro
gen uitkwam. Omdat de man al meer had
doen blijken van zijn weerbarstigheid tegen
de politie werd een maand geëischt; de rech
ter gaf 3 weken en nu ontspon zich nog een
geanimeerd debat over de wenschelijkheid
van in hooger beroep gaan met het oog op
reiskosten en het vooruitzicht van militairen
dienst, 't Lijk me gansch niet onverstandig
toe, als de Wormer maar van het hooger be
roep afziet.
ONTSPANNINGSAVOND VOOR WERK
LOOZEN.
Voor de Werkloozen van de bij de Christ.
Besturenbond aangesloten organisaties is een
ontspanningsavond gegeven op Donderdag 19
Januari in het gebouw der Haarlemsche Jon-
gemannenvereeniging.
Met het zingen van Ps. 150 1 werdt de
avond geopend. Het muziek-ensemble. dir. de
heer Hogenbirk gaf ten beste: Huzaren
Attaque, marsch; Heinzelmannchens Wacht-
parade, marsch; Blauw Porselein: Inter
mezzo Cavalleria Rusticana; Melodie Ru
binstein; Menuet Beethoven.
Mej. Dora Vermeer, sopraan en de heer J.
W. van Tongeren (humorist) verleenden
hunne gewaardeerde medewerwing.
De zangnummers werden begeleid door
mej. A. Drees.
De heer Joh. Visser behandelde de vraag
of men de dingen niet van den verkeerden
kant beziet. Hij had een aandachtig ge
hoor.
Deze avond is besloten met 't zingen van
gezang 180:1. Uit de aanwezigen werd dank
gebracht aan den heer J. H. Niemöller, die
dezen avond had voorbereid en geleid.
Dr. J. H. GUNNING J.Hzn.
Op 23 Januari a.s. zal Dr. J. H. Gunning
J.Hzn. te Bilthoven, die in 1914 Predikant-
Directeur van het Diaconessenhuis alhier is
geweest, den 75-jarigen leeftijd bereiken.
Dr. Gunning is niet alleen in ons land een
welbekende, maar ook ver over onze gren
zen is deze geleerde reeds sedert vele jaren
in groot aanzien. De wijdingsuren, die onder
zijn leiding staan en die hem opgedragen
zijn door de N.C.R.V. vinden in vele kringen
groote belangstelling. In levendige herinne
ring is nog wel zijn opzienbarende toespraak
op Nieuwjaarsmorgen, waarmede hij het
nieuwe jaar 1933 inluidde. Even als zijn
werk op de kansel vindt ook zijn letterkun
dig werk waardeering. Buiten de redactie van
het tijdschrift „Pniël" werkt Dr. Gunning
aan verschillende boeken, waarvan nu weer
ter perse is een werk over den Engelschen
Kardinaal John Henry Newman en hierin
over zijn leven en werken heel belangrijke
gezichtspunten opent.
Dr. Gunning werd 23 Januari 1858 te Hil
versum geboren, en promoveerde na vol
brachte studie in 1881. Hij diende de navol-
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN b 60 Cl», per regel
WOONT gedurende de
R.A.I.-tentoonstellinc
te amsterdam in het
Optreden van
DAJOS BELA en zijn orkest
BELL DAVIES and her Louisiana Girls
Creoolsch Ballet
Diner-dansant:
13.—, f4,— en 15.—
Souper-dansant: 13.
Carlton-lunchf1.50
Kamer met badkamer
en uitgebreid ontbijt.
I 6.per persoon.
Conferentie-
zaaltjes gratis
ter beschikking
van
hotelgas ten
DAG EN NACHT GRATIS AUTOSTALLINC
gende gemeenten: Wilhelminadorp 1881, Ben
nebroek 1884; Gouda 1887; Leiden 1891;
Utrecht (1894—1913). Na zijn arbeid te Haar
lem en Apeldoorn aanvaardde hij 't beroep
naar Serooskerke, waar hij in 1924 na ver
kregen emeritaat, afscheid nam, om zich te
Bilthoven te vestigen.
HET LICHTGERAAKT GESLACHT.
In Engeland, als bij ons, is tegenwoordig
nogal wat influenza, of griep als u dien naam
prefereert.
Een Engelsch blad heeft nu aan een be
kend dokter gevraagd of een der sexen ge
voeliger is dan de andere voor deze infectie.
En het antwoord willen wij niet achterwege
laten:
Het is niet de kwestie zei deze medicus
dat mannen lichter geïnfecteerd worden
dan vrouwen, of omgekeerd, maar dat de
man eerder en meer klaagt.
Daar heb je het nou. Maar Engeland is
heel iets anders dan Nederland natuurlijk.
AGENDA.
ZATERDAG 21 JANUARI
Stadsschouwburg, Wilsonsplein: Opvoering
van „De opgaande Zon", 8 uur.
Luxor Sound Theater: Mata-Hari, gepro
longeerd. 2.30, 7 en 9.15 uur.
Cinema Palace: „De zwarte Huzaar". Op
het tooneel: Marion and Irma, plastische
gymnastiek. 2.30. 7 en 9.15 uur.
Rembrandt Theater: „Das Schone Aben-
teuer". Op het tooneel: Maximiliaan Truzzi,
koning der jongleurs. 2.30, 7 en 9.15 uur.
Teyler's Museum, Spaarne 16. Geopend op
werkdagen van 113 uur, behalve 's Maan
dags, toegang vrij.
ZONDAG 22 JANUARI
Stadsschouwburg: Opvoering van „De Ro
zenkrans". 8 uur.
Schouwburg Jansweg: „In ieder huwelijk"
8.15 uur.
Rembrandt Theater: „Naar de Koppen
snellers van Zuid-Amerika". 11.30 uur.
Gem. Concertgebouw: Concert H. O. V.
2.30 uur.
Rozekruisers Genootschap, Bakenessergr.
13: Tempeldienstritus. 10.30 uur.
Bioscoopvoorstellingen 's middags en des
avonds.
MAANDAG 23 JANUARI
Bioscoopvoorstellingen.
I
APOTHEKEN (AVOND- EN NACHTDIENST)
C. G. Loomeyer en Zoon, Barleljorisstr. 11.
Tel 10175.
Park-Apotheek, Kleverparkweg 13. Tel.
11793.
BIJ FELLE KOUDE
ANTHRACIET van FRANS PERQUIN.
TELEFOON 10212.
DE GEVAARLIJKE AUTODEUR.
Men zij toch voorzichtig
EEN DOODELIJK ONGELUK.
Vrijdagavond om 6 uur stond in een der
straten bij het Stieltjesplein te Rotterdam
een personenauto. De auto stond aan den
verkeerden kant van den weg. In de richting
van het Stieltjesplein reed de wielrijder A.
K. F. Komijs uit de Heer Danielsstraat. Hij
haalde links langs de stilstaande auto uit.
toen hiervan het portier aan den kant van
den wielrijder geopend werd door den passa
gier. Het portier kwam in aanraking met
den wielrijder, die languit op de straat viel.
Van het Stieltjesplein naderde juist een
groote zeswielige vrachtauto. De dubbele
achterwielen gingen over het slachtoffer
heen. terwijl ook diens linkerarm verbrijzeld
werd. K. was op slag dood. Tegen den chauf
feur uit Nieuw Helvoet, die met zijn auto
aan den verkeerden kant van den weg had
gestaan, werd proces-verbaal opgemaakt.
Daar ongelukken als dit-, zij het met
minder ernstigen afloop, herhaaldelijk
voorkomen door het openzwaaien van auto
deuren geven wij nogmaals de waarschuwing
toch vooral voorzichtig te zijn met het open
doen van portieren.
PHOHI EEN MAAND STOP GEZET.
VERANDERINGEN NOODrG.
Bi; de proefuitzendingen met den korte
golf zender van de PHAHT is gebleken, dat de
zender weliswaar van den langdurigen stil
stand geen nadeelen heeft ondervonden, doch
dat de gebruikte golflengte van ca. 17 Meter
door een inmiddels ingetreden verandering
van de Heaviside laag in de atmosfeer ge
durende het winterseizoen niet meer op de
meest geschikte uren (n.l. de avonduren tus-
schen 20 en 23 uur) in Indic wordt ontvangen
De proefuitzendingen worden daarom met
ingang van 21 Januari a.s. voor den duur van
circa een maand gestaakt om aan den zender
eenige wijzigingen aan te brengen, waardoor
ook met een golflengte van circa 25 Meter
zal kunnen worden uitgezonden. De PHOHI
zender zal dan gedurende de wintermaanden
op 25 Meter golflengte uitzenden en in het
zomerseizoen op 17 Meter hierdoor zal dan
in beide jaargetijden de ontvangst in Indië
ir. de avonduren kunnen worden verzekerd.
LANCS DE STRAAT.
Asschepoester.
Het meisje, dat in een vlug tempo zich niet
haar fiets voortbewoog, kon slechts één doel
hebben: de ijsbaan. Men zou werkelijk
bling geweest moeten zijn. omdat niet bij
eersten oogopslag te constateeren. want zoó
zïest er geen meisje uit. als ze opgaat naar
dancing, of kantoor. Het behoeft hier om
geen enkele reden verbloemd te worden, dat
zij was om te stelen. Méér dan een voorwaar
delijke straf zou geen menschlijk voelende
rechter daan-oor op kunnen leggen, want
haar coquet mutsje, leikleurige jumper, nog
gezwegen van haar koolzwarte lokken en
leuke snuit, zouden evenzoovcle verzachtende
omstandigheden vormen!
Welnu, dit meisje bewoog zich dan voort
met flinkcn vaart, maar het tempo werd
opgevoerd en ze meende daartoe zeer geldige
redenen tc hebben.
Schuin-achter haar reed een even kloeke
en frissche jongeman, die probeerde haar te
benaderen, zoogezegd aan te pappen. Mis
schien had deze jongeling verstandiger ge
daan geduld te beoefenen, totdat zij beiden
-op het ijes waren aangekomen, want de aan-
papperij gaat daar zooveel gemakkelijker,
maar misschien was hij ook bevreesd voor
concurrentie ter plaatse. Hoe het zij. hij trap
te nog iets harder en riep nu reeds voor den
derden keer:
Juffrouw! Juffrouw!
Het meisje keek wel om. met boozen blik
den vermetele opnemend, maar toen trapte
ze weer veel harderOp haar koonen
kwam nü reeds de blos. welke het ijs voor
haar gereed gehouden had. en haar adem
haling ging nü reeds zoo vlug, als of ze een
geruime poos had gezwierd.
De aanpapper gaf het nog niet op. Het
meisje was er ook veel te aardig voor. althans
zoo leek het op het eerste gezicht, maar
tja, dezulken zijn nu eenmaal onbereken
baar: zij schenken haar glimlach en haar
gehoor niet aan den eersten den beste. Dit
meisje trapte, trapte hard
Maar juffrouw, u heeft....
Ze trapte.
Ja, ja. ze kende dat blijkbaar. Ze had dit
eln ze bad dat, maar ze wilde er niets van
weten. Zelfs keek ze niet meer om. Ze trapte,
met ginds reeds de vroolijke ijsbaan in het
zicht.
Dit scheen haar tot nieuwe krachtsinspan
ning in staat te stellen. Ze trapte nog harder
en toen. eindelijk, gaf de jongeling het finaal
op. Niemand kon hem dat kwalijk nemen,
zelfs niet het fleurige, aardige meisje.
Hij stapte af, wischte zich met een zak
doek het zweet- weg en haalde toen zijn
schouders op. Hij aarzelde blijkbaar wat hem
nu nog te doen stond. Ter linker- en ter
rechter zijde van zijn borst hing een schaats
en in zijn hand hield hij een derde. Hij keek
er naar met beteuterd gezicht. Tenslotte was
hij toch ook maar in het bezit van twee bee-
nen.
Het raadsel loste zich op, toen hij weer aan
papte. maar nu bij een agent, die gemak
kelijker gehoor verleende.
Hij toonde den diender het sierlijkste mo
del van een schaats, dat in de geheele stad
te vinden was.
Dit ding heb ik gevonden, zei hij. en ik
wou het teruggeven aan de juffrouw en nu
wou ik u vragen, of....
Toen deed de jongeling eenkslaps zeer
zonderling. Hij liet den agent zonder verdere
opheldering weer staan. En de reden was
het meisje. Ze kwam terug, nu heel angzaam
rijdend en op den grond zoekend.
Hij riep opnieuw:
Juffrouw! Juffrouw.
Hij hield haar schaats omhoog. Hij reed
haar tegemoet. Ze lachten samen.
De agent keek hen na. hoofdschuddend en
maar weinig begrijpend, toen ze samen, nog
lachend, wegreden in de richting van het ijs..
Wat het ijs betreft, dat was gebroken.
TON RUYGROK.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
In geval van een onaangenamen smaak of
een omvclrickendcn adem helpt de heerlijk
verfrisschende Chlorodont-Tandpasta onmid
dellijk. Per tube 35 cent.
Een proef overtuigt.
BIJ FELLE KOUDE
ANTHRACIET van FRANS PERQUIN.
TELEFOON 10212.
Q
ie*
De aardigheden van de absolute
monarchie: Eens Perzischen hoofd
redacteurs ervaringen. Voetbal
tusschen Nederland en Zwitserland:
hoe maken ivc het interessanter?
Een F ranselt-Duitsche vaandelhisto
rie.
De bestaande democratie.... misschien is
het voorzichtiger en juister te zeggen: de be
staande poging om de democratie te beoefe
nenkrijgt tegenwoordig van veel de
schuld. Heel begrijpelijk, want het gaat niet
zoo best, en dan moet men het bestaande
stelsel toch met de blaam belasten! Want
wie zou ooit in zijn hoofd halen, haar te wer
pen op wat er niet is. Tot de dierbare af
wezigen behoort, in ons land zoowel ais in de
meeste andere Europeesche staten, de abso
lute monarchie. Maar die is er wel in verre
landen, onder andere in Perzië. En als ik nu
lees wat Reuter seint over de behandeling
die de sjah den hoofdredacteur van het
Teheransche dagblad „Koesjes" heeft aan
gedaan. dan voel ik toch wel een sterke dank
baarheid jegens de democratie, die zulke
dingen onmogelijk maakt.
De hoofdredacteur van „Koesjes" heeft
den sjah een telegram gezonden waarin hij
hem gelukwenscht met het door hem geno
men besluit om zijn „hofmeester" Tsimoer-
tasj te ontslaan. Ik denk dat „hofmeester"
een seinfout is en dat het een oppercere-
moniemeester ten hove, of zooiets betreft.
Enfin. Wat doet de sjah in antwoord op deze
vriendelijkheid? Hij laat den hoofdredacteur
arresteeren en beveelt, dat hij tot straf het
plein vóór het hoofdbureau van politie te
Teheran moet schoonvegen!
Met allen eerbied jegens de staatshoofden
van met Nederland bevriende mogendheden
neem ik het op voor mijn Telieranschen col
lega. Het is mogelijk dat zijn blad niet vol
doende aan den naam heeft beantwoord,
dat het zich niet koesjes genoeg heeft ge
houden, maar daar heeft de sjah natuur
lijk een censuur voor. Dat heeft er dus niets
mee te maken. Ook is het mogelijk dat de
hoofdredacteur de zending van dien geluk-
wensch ironisch heeft bedoeld. De hemel
weet wat voor hof in triges en andere ver
wikkelingen er wel allemaal aan het ontslag
van den heer Tsimoertasj zijn voorafgegaan.
Maar zelfs de oude Bourbons en Valois, zelfs
de Groote Frits en Napoleon, die allen erg
absoluut deden en meermalen lieden ont
sloegen, omdat zij slecht geslapen hadden of
kiespijn hadden of het gezicht van den man
hun niet aanstond, zouden iemand niet ge
arresteerd hebben omdat hij hun een tele
gram van gelukwensch had gestuurd. En ze
ker zouden ze hem niet deswege een plein
hebben laten aanvegen. Er zijn grenzen,
maar blijkbaar niet in Perzië.
Vanzelf denkt men er aan hoe hier in
Nederland zooiets, stel dat het mogelijk was,
zou opgevat worden.
Het schijnt een beetje moeilijk om u 't in
te denken. Hoe zou de eigengereide, tot kop
pigheid en ruzie zoo sterk geneigde Hollan
der trouwens reageeren op de wat minder
dwaze maar even krasse andere machtsmidde
len van een absoluten monarchof een dic
tator, hetgeen in de practijk op hetzelfde
neerkomt? Ik ken verscheidene menschen,
die tegenwoordig zweren bij de dictatuur,
maar als ik eraan denk hoe zij zelf die zou
den verdragen, schiet 'k in den lach. Merk
waardig dat juist lieden, die zoo vervaarlijk
op hun rechten staan en overal verhaal op
willen hebben, het geestdriftigst zijn over
de dictatuur! Zouden zij er misschien bij
bedoelen: „mits ik dictator ben"? Dan is
het begrijpelijk. Anders snap ik het niet. Ik
zie ze al, als ze niet meer kunnen „kanke
ren", omdat de muren ooren hebben onder
een dictatuur. Ik zie ze al, als ze niet meer
over alles en nog wat kwaje ingezonden
stukken kunnen schrijven. Als hun zoons drie
jaar dienstplicht krijgen in het leger. Als er
ieder oogenblik een onaangenaam de
creet kan loskomen, dat hen belemmert in
hun zaken, en dat eenvoudig gehoorzaamd
moet worden, zonder geklets en zonder dat
zij iets van de voorbereiding hebben gewe
ten, laat staan er eigen invloed op kunnen
uitoefenen.
Ik zie ze al.
Zoo'n Perzisch staaltje heeft z'n eigenaar
dige opvoedende waarde. Je denkt weer eens
goed over de poging-tot-democratie.
Goed denk ik ook over de elf Zwitsers, die
morgen tegen Nederland komen voetballer-
Dat zijn optimisten. Viermaal hebben ze nu
in Amsterdam verloren, vijfmaal zijn de on
zen in Zürich geslagen. Meer wedstrijden
zijn er niet tusschen Nederland en Zwitser
land gespeeld, en alle deskundigen zijn het
erover eens dat het groote klimaatsverschil
tusschen onze natte polders en het berg
achtige Zwitserland de oorzaak is, van de
hardnekkige en steeds zeer besliste ne
derlagen der bezoekers. Toch komen die
Zwitsers maar weer terug. Eén voordeel is er
voor hen: een slecht figuur kunnen zij hier
onmogelijk slaan. Als ze verliezen zal ieder
een zeggen dat het aan het klimaat ligt.
Mocht het vriezend weer in hun voordeel
blijken ('t is in elk geval nu heel wat droger
dan anders) zoodat zij gelijk spelen of mis
schien zelfs winnen, dan staat hun een glo
rieuze ontvangst te wachten in hun vader
land, waar niemand meer op succes rekent.
Bijna zou ik het hun toewenschen, ook omdat
de vervelende eentonigheid van dezen cyclus
eindelijk eens verbroken moet worden.
Voor Nederland zou het evenwel naar we
zen. Want voor ons elftal is er morgen geen
eer te behalen. Wint het, dan zegt iedereen:
„Nou ja, in Zürich zouden ze weer zwaar er
van langs gekregen hebben." Speelt het ge
lijk of verliest het. dan zal het Maandag
geen prettige pers hebben, cn de een of
andere Van Nellen of Weber zal zijn plaats
moeten verliezen omdat-ie niet eens in zijn
eigen klimaat kan winnen.
Wat moet er eigenlijk op den duur gebeu
ren als dit zaakje zich op den traditioneelen
voet blijft voortzetten? Ik voorzie dat de pu
blieke belangstelling sterk zal dalen. Eer Ne
derland en Zwitserland elk tien maal „thuis"
hebben gewonnen zullen de tribunes ont
volkt raken. Zooiets is niet grappig meer.
Wat dan? De beste oplossing lijkt mij, de
wedstrijden tusschen de twee landen voort
aan in een neutraal klimaat te laten spelen.
Bijvoorbeeld in Parijs. Of de spelers zouden
er hun zomervacanties aan moeten besteden
om eerst in het andere land te gaan kli-
maatschieten. Of Zwitserland moet ergens
een diep poldertje uitspitten, en Nederland
bevorderen dat de berg te Amsterdam, door
het Comité d' Initiative voorgesteld, ten
snelste wordt opgeworpen, met een pla-
teau'tjc bovenop voor onze nationale schop-
pers. Zooals het tot dusver geweest ls, kan
het In elk geval niet blijven doorgaan en ik
verwacht energieke maatregelen van den
heer Karei Lotsy. ingeleid met zijn bekende.
zoozeer-bezielende invocatie „Kerels!
om verbetering in den wantoestand te bren
gen. In afwachting ga ik alvast maar niet
naar den wedstrijd NederlandZwitserland
kijken, en als de heer Hollander begint met:
..De Zwitsers zien er bleek uit, hun knieën
knikken lichtelijk"of iets dergelijks, zet
ik morgen de radio liever ook maar dadelijk
af. Het grapje van voetbal zit 'm tenslotte in
de spanning, in de onzekerheid over het re
sultaat. en niet- in de climatorische verschil
len tusschen Nederland en Zwitserland.
Het zwerven is mij lief in deze rubriek,
en zoo begeef 'k mij thans, van Teheran via
Amsterdam en Zürich, naar Parijs. Daar heb
ben ze niet. alleen een fantastisch-groot te
kort op hun staatsbegrooting, maar ook een
Duitsch vaandel dat ze eigenlijk niet ver
overd hebben. Het werd gevonden in 1920-.
toen te Saint Leonard nog een aantal lijken
van Duitschers was ontdekt. Het vaandel
van het zooveelste bataljon van een Prui
sisch garderegiment was om eert der licha
men gewikkeld. Het werd opgezonden naar
de vlaggen-tentoonstelling in het Hotel des
Invalides te Parijs, waar alle ouwe vaandels,
die Napoleon veroverd heeft, ook hangen, en
kreeg er zijn plaats. Later vroeg Von Hin
denburg of-ie het terug mocht hebben, cn
nu heeft de voorzitter van den Franschen
bond van Oorlogsverminkten, minister-presi
dent Paul-Boncour voorgesteld, dat een
deputatie van de Pransche oud-strijders
„een enorme deputatie" het naar Berlijn
terug zal brengen. De bedoeling ls: verbroe
dering met de Duitsche oud-strijders. In
Duitschland voelen ze er ook voor.
Nu, als het werkelijk verbroederend werkt
is Ce hopen dat het gebeurt. Eerlijk gezegd
hjkt. een verbroedering door middel van een
strijdsymbool mij wel een beetje vreemd.
Maar de mcnsch is een vat vol tegenstrij
digheden, zoodat dit misschien juist logisch
is. Die Pransche voorzitter van dc Oorlogs
verminkten bedoelt het in elk geval goed,
want hij wil dat „zij die bij ondervinding
weten welk een schande en ellende dc oorlog
is" met elkaar in contact zullen komen. Pre
sident Von Hindenburg zou het vaandel dan
in ontvangst moeten nemen. Ik zou haast
wenschen dat de Duitsche en Fransche oor
logsverminkten dan gezamenlijk nog eens
een bezoek aan Nederland brachten, en aan
Zwitserland en eenige andere ex-neutrale
landen, niet alleen om hun verbroedering
te toonen, maar vooral om aan zooveel men
schen hier, die met geen mogelijkheid dc
realiteit schijnen te kunnen beseffen, te laten
zien niet alleen, wat een voorlog is. maar
ook wat zijn nalatenschap beteekent
Moge het vaandel-bezoek ten goede wcr->
ken!
OPTIMIST.
