HET BALLET KURT JOOSS NAAR NEDERLAND.
Zenuwpijnen overal?
AKKER.CACHET5
HAARLEM'S D Ad BLAD
DINSDAG 24 JANUARI 1933.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Ctt. per regel.
„Der Grüne Tisch" o. a. te Haarlem.
Anti-oorlogspropaganda door
het dansspel.
Een opmerkelijke première staat Don
derdag te Amsterdam gegeven te worden,
door een gezelschap, dat spoedig daarna, 1
Februari, te Haarlem optreedt.
Eind November reeds schreef onze Parij-
sche correspondent Henry A. Th. Lesturgeon
een brief in ons blad over het Ballet Jooss,
dat als intermezzo opgetreden was in het
Casino de Paris en daar grooten indruk ge
maakt had. Het bijzondere daarvan was, dat
een Duitsch gezelschap in Parijs met groot
succes een stuk had opgevoerd met een tegen
den oorlog gerichte strekking. „Wat zouden
de Hitlerianen er wel van zeggen, wanneer
wij zoo'n ballet in Berlijn gingen opvoeren,
zoo hooren we bij het uitgaan een man mom
pelen. Maar hijzelf was nog rood van op
winding en geestdrift'". Aldus eindigde onze
correspondent zijn brief.
Hij spreekt van een schitterende choreo
grafie, die getuigenis aflegt van den adel en
de geweldige zeggingskracht van het men-
schelijk lichaam, dat gehoorzaamt aan het
rhythme van de muziek, een prachtige
prestatie, die onze bewondering afdwingt en
de „Groote Danskunst" eert.
Ook Henri Prunières spreekt in de „Revue
Musicale" van een „Meesterwerk" en noem
de dit ballet een „mijlpaal op het gebied van
moderne theaterdans".
Het gezelschap nu, dat na den Parijsche
opvoeringen een tournee door Duitschland,
België en Holland is begonnen om daarna
naar Amerika te gaan, was oorspronkelijk
verbonden aan de Stedelijke Opera te Es
sen. Kurt Jooss staat er sinds eenige jaren
aan het hoofd van de z.g. Folkwangbühne,
een gemeentelijke instelling van de stad Es
sen. De Folkwangbühne is onderverdeelr in
scholen voor dans en bewegingskunst, als
mede voor spraak en tooneelspeelkunst. Bo
vendien is er een schitterend museum aan
Uit het Ballet „Der Grüne Tisch". De diplomaten aan de groene tafel.
Het ballet, dat opgevoerd was, heet, „Der
Grüne Tisch" en het is met deze „moderne
doodendans", dat het gezelschap nu naar
Holland komt.
Om de groene tafel zitten de diplomaten
en vergaderen, zij houden hun opgewonden
toespraken en beleedigen elkaar over en
weer. Maar terwijl zij vergaderen en praten,
steeds maar praten, staat achter hun com
fortabele 'fauteuils de Dood, die vol span
ning het sein afwacht om onverbiddelijk zijn
werk te kunnen beginnen.
Het signaal is gegeven. Een dappere jonge
ling heft het vaandel omhoog, en laat het
trotsch in den wind wapperen. Andere jonge
lingen volgen. Een leger vormt zich; de oor
log begint.
Vrouwen huilen, moeders smeeken, te ver
geefs! Een ieder wordt tot passief rader
werk van de helsche doodenmachine.
We zien het slagveld, de treurige stoet der
bannelingen, het verraad van een spionne,
de oorlogswinstmaker, de soldatenkroeg, het
heldendom van den laatsten strijder
De dood, als helsche dirigent, is overal tege
lijk, steeds weer het sein tot vernietiging
gevend.
De oorlog is voorbij, de volkeren zijn uit
geput en leeggepompt.
Daar verzamelen zich wederom de heeren
diplomaten rondom hun groene tafel en pra
tenpratenpraten!
Dit alles is zeer suggestief weergegevert;
het scenario bestaat uit één acte en acht
tableaux op muziek van F. A. Cohen.
Onze Parijsche correspondent schreef er
van: „Kurt Jooss, die de rol van Mars-
Dood vervult, met een technische volmaakt
heid, wordt in dit prachtige ballet bijgestaan
door een twintigtal dansers en danseressen,
die allen, zonder uitzondering het beste ga
ven. Er is geen gebaar te weinig en met de
speciale muziek van Cohen is dit gebaren
spel overtuigender dan welke redevoering
ook. Het is van een grootsche conceptie, no
bel van gedachte, van uitvoering".
En Emile Vuillermoz, de bekende Parijsche
criticus, schreef in de „Excelsior" van 24
October, „Der Grüne Tisch", is een aangrij
pende schepping en een in dansvorm uitge
sproken vervloeking \an den oorlog".
verbonden. Kurt Josss is een zeer begaafd
balletmeester en danser, leerling van Rudolf
Laban en in dit milieu was het hem mogelijk
na jaren van ernstig werken een uitstekend
getraind balletensemble samen te stellen met
een geheel eigen stijl en een geheel eigen
repertoire. Hoeveel beroemde balletdansers
van de nieuwe school Duitschland ook ople
verde, een vast gezelschap vermochten zij
nog niet te vormen. Jooss slaagde daarin
echter wel en doordat dit ensemble vast ver
bonden was aan de Opera te Essen, had het
tevens dagelijks practische gelegenheid tot
het verkrijgen van een enorme routine en
veelzijdigheid. Zijn balletopvoeringen kregen
langzamerhand een groote vermaardheid,
waarvan o.a. die van ,De Verloren Zoon" wel
een van de bekendste is.
Het ensemble Joos trad in Parijs op, toen
het zich onder de 21 deelnemenden bevond
aan een internationaal congres voor ballet
kunst, dat vorig voorjaar in het Théatre des
Champs Elysées te Parijs gehouden is. De
opvoering van „Der Grüne Tisch" werd reeds
daar een sensatie. Zij luidde een nieuw tijd
perk in de geschiedenis van den theater
dans in. Want nauwelijks was het doek ge
vallen of er onstond een ware „run" van alle
impressarios die deze congresvoorstelling
gadesloegen. Na lange conferenties mocht
het den heer Meckel, den bekenden Parijsche
impressario van Mad. Argentian in samen
werking met zijn collega Greanin gelukken
het ensemble voor drie jaar te engageeren
voor de tournee.
Tot October blijft men in Europa om dan
naar Amerika te gaan.
De voorstelling te Haarlem zal onder
auspiciën van den impressario mr. Rombout
van Riemsdijk uit Den Haag Woensdag 1
Februari in den Stadsschouwburg gegeven
worden. Wij raden onzen lezers ten zeerste
aan, deze anti-oorlogspropaganda in een
geheel nieuwen en blijkbaar zoo te waardee-
ren vorm te gaan zien.
HET TOONEEL.
Ver. Rotterdamsch-Hofstad Tooneel.
Uit het Ballet „Der Grüne Tisch". Kurt Jooss als de Dood (rechts), het
vaandel ontrukkend aan den laatsten strijder.
Voor Zonsondergang.
„En tenslotte een verzoek aan den direc
teur van het Roterdamsch-Hofstad Tooneel:
Vergeet Haarlem niet bij uw verdere opvoe
ringen van Voor Zonsondergang! Uw prach
tige Clausen mag onzen tooneelliefhebbers
niet ontgaan", zoo eindigde ik mijn kritiek
over de opvoering van Voor Zonsondergang
te Amsterdam.
Hieruit volgt dus reeds, dat ik Cor van der
Lugt Melsert er dankbaar voor ben. dat hij
ook te Haarlem met dit stuk van Hauptmann
is gekomen. Toch bleek het mij gisteren na
afloop der voorstelling, dat mijn enthousias
me niet door allen gedeeld werd. Wel over
het spel, maar over het stuk hoorde ik nog al
bedenkingen. Die bedenkingen had ook ik en
ik wil ze hier nog eens in het kort herhalen.
De liefde van Inken Peeters voor den 50
jaren ouderen Clausen wordt eigenlijk door
niets verklaard, en wij moeten ook maar op
gezag van Hauptmann aannemen, dat Clau
sen's hart voor het twintig jarige, vrij onbe
duidende meisje in vlam is gezet. Heel de
liefde van Clausen is eigenlijk niet veel meer
of minder dan een aberratie van dezen 70-
jarige, evenals zij dat is van de 20-jarige
Inken en wij kunnen ons daarom zeer goed
de minder vriendelijke houding van Clau
sen's kinderen tegenover hun vader en het
meisje in wie zij een indringster zien
vooral na het hoogst ontactvol optreden van
den ouden heer, die Inken aan den familie-
disch noodt zonder zijn kinderen voor te be
reiden, verklaren. Wij zouden zelfs in dit
conflict eerder aan den kant van de kinderen
dan van den vader staan, wanneer zij niet
gemeend hadden tot zulke ignobele praktij
ken hun toevlucht te moeten nemen. Heyer-
mans toont zich in zijn Schakels, dat een
zelfde soort conflict behandelt de meer
dere van Hauptmann. De Duitsche dichter
heeft betere, zelfs veel betere stukken ge
schreven dan dit tooneelspel, dat hij de we
reld op zijn zeventigsten verjaardag schonk
en ik betwijfel zelfs, of Voor Zonsopgang ooit
den weg over de grenzen gevonden zou heb
ben, wanneer niet Hauptmann de auteur
ware geweest en men den dichter en tooneel-
schrijver, die een zoo grooten invloed op het
tooneel in Duitschland en daar buiten
heeft gehad, ook niet in ons land had willen
huldigen.
Mijn bezwaren tegen het stuk zijn dus niet
gering en toch zou ik niet gaarne deze voor
stelling hebben gemist. Wanneer ik een rol
als die van den ouden Clausen zoo superieur
zie spelen als gisteren door Cor van der Lugt
Melsert dan is mijn vreugde zoo groot, dat
ik mijn critische bezwaren tegen het stuk
kan vergeten, atlhans op zij kan schuiven. Wij
zien niet eiken dag groot spel op ons too
neel en ik aarzel niet het spel van Van der
Lugt Melsert in deze rol groot te noemen.
Van zulk spel te mogen genieten is een zeld
zame verheugenis ook of misschien wel
liet meest voor den criticus, die bijna ie-
deren avond weer in den Schouwburg zit en
daardoor het best van allen tot vergelijken
in staat is. Ik meen dan ook, dat de houders
van abonnementskaarten er wel bijzonder
dankbaar voor mogen zijn, dat hun dit stuk,
waarin Cor van der Lugt Melsert een zijner
mooiste rollen speelt, werd geboden. Dat dit
door het overgroote deel van het publiek
ook zoo werd gevoeld, bleek wel uit de lang
durige en geestdriftige ovatie, welke Van der
Lugt na afloop der voorstelling werd gebracht.
Mevrouw Annie van der Lugt Melsertvan
Ees had in Inken wel een bijzonder ondank
bare rol en ook bij deze tweede voorstelling
leek het mij toe, dat zij er niet goed raad
mee wist. Maar verreweg de grootste schuld
van de weinige bevrediging, welke Inken ons
schonk, ligt wel bij Hauptmann, die al zijn
aandacht heeft gewijd aan den ouden Clau
sen en vrijwel heeft vergeten, dat er oók nog
een Inken Peeters bestond. De rol is heel
slecht geschreven en bijna niet tc redden.
Wij kunnen het een actrice dus moeilijk euvel
duiden, dat zij in de uitbeelding blijft steken,
wanneer haar door den auteur zoo weinjg
houvast wordt geboden.
Maar overigens, in welk een sterke be
zetting heeft Van der Lugt Melsert ons dit
stuk van Hauptmann gebracht en wQlk een
voortreffelijk regisseur heeft hij zich ook nu
weer getoond. Wat was die familiereünie in
III niet een staal van knappe regie. Hoe mooi
was het spel van allen hier op elkaar afge
stemd. Elke figuur behield haar eigen karak
ter en het werd tegenlijk een nauw-sluitend
geheel.
In de teekening van de familieleden is het
werk verreweg het best gelukt en hierin her
kent men dan ook wel terdege de meester
hand. Al deze kinderen staan duidelijk voor
ons en vormen in hun onderlinge verhouding
een prachtige groep. En zij kwamen ook in
de opvoering voortreffelijk tot leven. Erich
Klamroth, de door zijn burgerlijkheid uit
het milieu vallende zakenman, kreeg van
Louis van Gasteren alle relief alleen was
het jammer, dat Van Gasteren zoo onduide
lijk soms sprak, dat heele zinnen niet waren
te verstaan Wolfgang, de jonge prof. werd
van Ludzer Eringa een mooie, levende fi
guur, Piet Rienks gaf zijn natuurlije, onge
dwongen jeugd aan den twintig-jarigen
student Egmont en de dochters werden zeer
raak, fijn en met de noodige distinctie ge
typeerd door Corry Korevaer en Hélène
SistermansVink.
Corry Korevaer, die in 1932 pas van de
tooneelschool is gekomen, was als de ge-
exalteerde Bettina voor ons werkelijk een
verrassing. De tooneelschool heeft de laatste
jaren wel uitstekende vrouwelijke krachten
afgeleverd na Georgette Hagedoorn. Mary
Dresselhuis en Ank van der Moer en thans
weer deze veel belovende Corry Korevaer. En
het mag hier wel gezegd worden, hoe voor
treffelijk al deze jonge actrices spreken. Na
het slordig gebroddel, dat de laatste jaren
bijna mode scheen te worden, is het een
vreugde eindelijk wëer actrices te hooren. die
zuiver, behoorlijk gearticuleerd en goed op
adem spreken.
Zelfs de rollen van het tweede plan
zooals van Dr. Steynitz en prof. Geiger
waren door eerste krachten Louis Gimberg
en Hermann Schwab bezet en wat dit
voor de voorstelling waard was, zagen wij
reeds dadelijk in het gesprek tusschen
Clausen en Geigër, dat "dank zij spel en dictie
van Van der Lugt en Schwab, ongemeen
boeide. Mevrouw SchwabWeiman toonde
als moeder Peeters weers eens welk een be
trouwbare kracht deze speelster van de oude
maar voortreffelijke garde voor dit ge
zelschap is. Het was van uitbeelding en snel
zeer zuiver en natuurlijk. Dick van Veen
speelde met intellect en met de vereischte
reserve de zeer moeilijke rol van Haneteldt,
Joh. Haus voldeed uitstekend in de rollen
van dominee en secretaris, en zelfs de knecht
werd een markante figuur in de rustige uit
beelding van Willem Huysmans. Zoo zagen
wij een geheel, dat op zeer hoog peil stond,
maar dat toch vooral zijn waarde kreeg door
het grootsche spel van Cor van der Lugt
Melsert. Van der Lugt's Matthias Clausen is
een rol, die wij ons ook na vele jaren zullen
herinneren als een der mooiste creaties die
wij op ons tooneel hebben mogen bewon
deren.
J. B. SCHUIL.
De Ridder van den Kouseband
Het nieuwe stuk van Henk Bakke
Donderdag 26 Januari zullen de Ver-
eenlgde Schouwspelers onder leiding van
Pierre Mols in onzen Stadsschouwburg de
première geven van Henk Bakker's jongste
klucht: De Ridder van den Kouseband. Te
Brussel heeft het gezelschap van den Kon.
Vlaamschen Schouwburg dit seizoen reeds 2
stukken Filmmaniakken en Haar laatste
Wil van onzen stadgenoot met veel suc
ces ten tooneele gebracht, maar Donderdag
zal het de eerste maal zijn, dat ook een Ne-
derlandsch beroepsgezelschap een stuk van
Bakker opvoert. Met belangstelling zien wij
deze première tegemoet en wij mogen een
zelfde belangstelling zeker ook verwachten bij
de Haarlemmers, vooral in dilettanten
kringen bij Cremer wel in de eerste
plaats waar Henk Bakker een zoo be
kende figuur is.
J. B. S.
SPORT EN SPEL
WIELRIJDEN.
De Zesdaagsche Ie Brussel.
Uit Brussel: Maandagavond waren onge
veer 5000 toeschouwers aanwezig. Even vóór
de sprints van 8 uur komt er eenige strijd;
Schön-Buschenhagen namen de leiding.
De sprints van 8 uur werden gewonnen
door Rielens,"Van Hevel, Van Hout en Broc-
cardo.
Na deze sprints ontstond een zeer ernstige
valpartij, waarvan Buschenhagen het slacht
offer werd. Hij bleek zóó ernstig gevallen te
zijn, dat hij niet verder aan den strijd kon
deelnemen. Zijn partner Schön vormde daar
op met onzen landgenoot Pijnenburg een
nieuw koppel. Zij kwamen in de baan met
een achterstand van drie ronden. Zij reden
echter schitterend en wisten hun achterstond
in te loopen; tegen het begin van de sprints
van 9 uur hadden zij met Broccardo-Guim-
bretière de leiding.
De sprints van 9 uur worden gewonnen
door Deneef, Debruycker, Charlier-Loncke,
Van Hevel, Loncke, Verhaegen, Charlier en
Richli.
Na 74 uren toen 1553.350 K.M. waren afge
legd, was de stand als volgt:
Aan den kop: 1 Charlier-Deneef 114 pun
ten: 2 Pijnenburg-SchÖn 107 punten: 3 Broc-
cardo-Guimbretière 54 punten; 4 Depauw-
Van Nevelo 52 punten.
Op 1 ronde: 5 Van Hevel-Van Slembroeck
45 punten.
Op 2 ronden: 6. Hamerlynck-Debruycker
129 punten: 7 Richli-Wambst 100 punten.
Op 3 ronden: 8 Lemaire-Martin, 71 punten;
9. Rielens-Van Buggenhout 56 pnt.; 10. Van
Kampen-Aerts, 51 punten; 11 Smets-Hagel-
steens 40 punten.
Op 5 ronden: 12 Loncke-Verhaegen 88 pun
ten.
Op 13 ronden: 13 Goossens-Huijghens 46
punten.
Op 24 ronden: 14 Van Hout-Van Hoek, 58
punten.
Pijnenburg no. 1, Van
Kempen No. 10.
De stand van den Zesdaagschen wielerwed
strijd te Brussel luidde hedenmorgen om 4
uur als volgt:
1 Schön-Pijnenburg 112 punten.
2 Broccardo-Guimbretière 60 punten.
3. Van Hevel-van Slembroek 54 punten.
4. De Pauw-Van Nevele 54 punten.
Op 1 ronde:
5 Charlier-de Neef 122 punten.
6 Wambst-Richli 103 punten.
Op 2 ronden:
7 Haewerlijn-De Bruycker 141 punten.
8 Rielens-Van Buggenhout 58 punten.
9. Smets-Haegelsteen 44 punten.
Op 4 ronden:
10 Piet van Kempen-J. Aerts 59 punten.
Op 5 ronden:
11 Lemaire-Martin 73 punten.
Op 6 ronden:
12 Loncke-Verhaegen 88 punten.
Op 16 ronden:
13 Goossen-Huygens 46 punten.
Op 27 ronden:
14 Van Hoek-Van Hout 61 punten.
JAN VAN KEMPEN EN WALS WPOTEN TE
BRESLAU.
Uit Breslau: In de Eeuwfeesthal te Breslau
werd Zondag een 100 K.M. koppelwedstrijd
gehouden, welke een uiterst spannend ver
loop had. Na het tweede klassement ving een
jacht aan, welke een kwartier duurde, waar
na er nog vijf koppels aan den kop lagen.
Wissel moest opgeven wegens een val, ter
wijl Skupinsky last van zijn maag kreeg en
eveneens verdween. Kort voor het einde gaf
ook Kaers op evenals zijn koppelgenoot
Buysse.
De beste rijder van het veld was Wals.
Het resultaat was:
1 Jan van Kempen-Wals, tijd 2 uur 8 min.
17.3 sec. 56 punten.
2. Preuss-Tietz 22 punten.
Op 1 ronde achterstand:
3. Rieger-Ehmer 41 punten.
De sprintwedstrijd werd gewonnen door
Wals voor Rueger-Ehmer en Jan van Kem
pen.
IEDEREN DAG 180 K.M.
FIETSEN.
AMSTERDAMMER POOGT HET DIT/R-
RECORD TE VERBETEREN.
Maandag kwam op ons bureau binnen de
heer Spruyt Blokker, de man. van wlen wij in
ons Sportblad van Maandag 16 Januari een
foto plaatsten. De heer Spruyt Blokker doet
een poging om 't wereldduurrecord wlelrijden
te verbeteren, dat op het oo^bnblik op naam
staat van een Engelsehman met 65.250 K.M.
Deze Engelschmanu legde per dag 160 K.M.
af. De heer Spruyt Blokker heeft zich ten
doel gesteld dagelijks 180 K.M. af tc leggen
en dit een half jaar achter elkaar vol te
houden. Hij is nu een week bezig en kon ons
vertellen, dat hij reeds 1572 K.M. heeft af
gelegd sinds de start en dat hij reeds 131
K.M. boven het Engelsche record is tot nu
toe.
Hij woont te Amsterdam en fietst dan
dagelijks naar Lelden of Rotterdam en Delft
en voorts nog in de Haarlemmermeer enz.,
waarbij hij tweemaal per dag te Amsterdam
terug komt om te stempelen, want hij is
werkloos. In zijn controleboekje heeft hij ric
stempels staan van allerlei meer of minder
officieele personen en Instellingen, die hem
controleeren.
Hij ziet er in zijn gele trui met den val
helm uit als wel bestand tegen de vermoeie
nissen en de kou. die er nog bijkomt, nu hij
heele dagen in de sneeuw moet rijden.
Wij wenschen hem veel succes bij zijn
onderneming.
AUTOMOBILISME
DE STERRIT NAAR MONTE CARLO.
Uit Madrid: De heeren Van Abbe en v. d.
Heijden, deelnemers aan den Sterrit naar
Monte Carlo zijn heden met hun ..Roekne"
hier ter stede aangekomen. Zij hebben thans
afgelegd het traject ValenciaLissabon. Se-
villaMadrid, een afstand van 1500 K.M
zoodat zij de helft van het parcours hebben
volbracht. Over deze route hebben zij twee
dagen gedaan.
KORFBAL.
KORFBAL VEREENIGEN'G „TEMPO".
Zondag 29 Januari spelen Tempo IS. V. 4
op het terrein aan den Middenweg
Tempo II is Zondag vrij.
DAMMEN.
CLUBKAMPIOENSCHAPPEN HAARL.
DAMCLUB.
Maandagavond werden de wedstrijden
om de clubkampioenschappen 1932-1933 der
..Haarlemsche Damclub" voortgezet.
De uitslagen lulden als volgt:
Hoofdklasse: P. J. van Dartelen wint van
J. van LooiJ; A. de Jong wint van H. van
Lunenburg Jr., J. Poppen wint van H. G. Teu-
nisse; J. P. van Eijk wint van W. van Pelt; J.
Balk remise met J. B. Sluiter Jr.
Tweede klasse:
A. Kiel wint van W. J. A. Matla; Th. Wes-
selman wint van J. M. A. Minderhoud; .T.
Wielenga wint van J. H. Reedijk; F. W. de
Pater wint van T. Kerkman.
Derde klasse:
J. J. Groenewoud wint van L. Kisch; II.
G. J. Andriessen wint van Jac. Fr. van Gar
deren; J. Merts wint van B. Hennekc: L. J.
Froonhof wint van J. Klaverstijn; A. Smit,
remise met H. W. C. van Rhoon; J. van Petc-
gem wint van G. Molenaar; Ph. G Amelung
Jr., wint van I. Ravensbergen; Th. C. v.
d. Sluis wint van O. T. Glaser; J. C. Bom re
mise met J. Zurel.
DISTRICT NOORD-IIOLLAND.
Voor de vierde klasse competitie van den
Nederl Dambond (district Noord-Holland»
speelde de „Haarlemsche Damclub" IV tc
Castricum haar eersten competitiewedstrijd
tegen de Castricumsche Damclub II.
Het verslag dezer ontmoeting volgt hier
onder:
Castr. Damclub IIHaarl. Damclub IV.
Castricum. Haarlem.
C. Kerkmeer—H. C. Stappers 0—2
C. OrijH. C. Souverein 0—2
II. de Haan—H. W. C. van Rhoon 0—2
R, HuismanJ. C. Bom 2—0
C. Konijn—Th. C. v. d. Sluis 2—0
J. de Haan A. Smit xx
J. Steeman—L. J. Froonhof I1
C. Stet—J. Klaverstijn 0—2
C. Steeman—B. Hennekc 2—0
J. CoolsJ. J. Groenewoud x—x
Totaal
7—9
De met een x gemerkte partijen werden
afgebroken; die worden arbitrair beslist.
Einduitslag vermoedelijk 13—7 voor de
Haarlemsche Damclub IV.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
Van die verschietende pijnen,
dan hier, dan daar? Ze blijven
weg met éón of twee van die
Volg.ni rtrtpl tor Apolhtktr Oumonl
"AKkERTJES,"
VOORDRACHTAVOND VOOR WERKLOOZEN
Woensdagavond zal de neer Leo Straus
een voordrachtavond geven, in de bovenzaal
van de Gcm. Concertzaal voor de bij de be
stuurdersbonden aangesloten werkloozen.
Voorgedragen zullen worden fragmenten
uit „Judith" van Hebler, „De Koopman van
Venetic", van Shakespeare en „Merljntjc
Gijzens Jeugd" van A. M. de Jong. De voor
drachten zullen worden afgewisseld door ka
mermuziek te geven door het trio mej. Nel
Takken, piano, Hendrica Hessels, cello en
den heer Chr. v. d. Glas, viool die zullen uit
voeren:
1. Trio Opus 1 no. 2 van Beethoven
Larga con Expressione, Scherzo-finale.
2 Sonate voor cello en piano van Wilhelm
de Fesch, Prelude-Aliemande Sarrabanda,
Menuetto.
3. Sonate, no. 8 voor viool en plano van A.
Correlli, Prelude-AUcmanda-SarrabandaGiga
4. Rêverie van Vieuxtemps.
