:HI IE F V /HIP KENT RANG I NO Cl 1 STAN d, WAN] r hei r i IS DE beste ïlGAF ie] r VI dg >R IEDERS EID 1 r I w HAARLEM'S DAGBLAD ZATERDAG 28 JANUARI 1933 TWEEDE BLAD OOK AMSTERDAM HEEFT EEN AEROCLUB. OEFENTERREIN IS SCHIPHOL. Eenige belangstellenden in sportvliegen hebben dezer dagen nadat zij de noodige voorbereiding hadden getroffen de Amster damsche Aeroclub opgericht. Tot voorzitter van het voorloopig bestuur is benoemd de heer Ernst Crone. De club hoopt op vliegveld Schiphol een clubgebouw te stichten, ten einde daar voor Amsterdam en omgeving een centrum te vormen van sportvliegers. Ontvangst van sportvliegers van elders, ook uit het buitenland, zal daar kunnen ge schieden. HULP AAN DE AARDAPPELTEELT? Ir. C. N. van Nis, lid der Tweede Kamer, heeft, naar de Tel meldt, de aandacht der regeering op de uiterst lage prijzen der aardappelen gevestigd, waardoor vele ver bouwers ten einde raad zijn en aan hun ver plichtingen niet kunnen voldoen. De heer Van Nis vraagt den minister van Economi sche Zaken en Arbeid hulpmaatregelen te treffen voor degenen.die geen weg weten met den grooten voorraad aardappelen. CONFLICT TE HELMOND VERMEDEN? Donderdagavond heeft de RX. Textielar- beidersbond St. Lambertus, vergaderd- over het dreigend conflict bij de N.V. van Vlïs- singen Katoenfabrieken te Helmond. Het voorstel van den Rijksbemiddelaar zal in dier voege worden gewijzigd dat de loonsver laging in twee termijnen zal worden toege past. Een loonsverlaging van 5 pet. treedt onmiddellijk in werking, terwijl een tweede loonsverlaging van 5 pet. over twee maanden zal ingaan. Voor arbeiders die slechts 24 uur of minder per week werken, treedt in het geheel geen loonsverlaging in. Waarschijn lijk wordt dit voorstel als aangenomen be schouwd waardoor dit conflict is vermeden. MINISTER ONVERZETTELIJK. Geen extra kolenbon. OOK NIET OP KOSTEN DEK GEMEENTE. Naar de N.R.C. verneemt hebben B. en W. van Amsterdam van den minister van bin- nenlandsche zaken nu ook een afwijzend ant woord ontvangen op hun telegrafisch gedaan verzoek, goed te keuren, dat de gemeente, nu het Rijk niet wil bijdragen in de kosten van liet ver'eenen van een extra-bijslag voor brandstoffen van 1 per week aan de werk- loozen en ondersteunden, deze extra bijslag geheel voor haar rekening neemt. In de Vrijdagmiddag gehouden buitenge wone vergadering van den gemeenteraad, die was bijeengeroepen ter behandeling van een voorstel van B. en W. tot het aangaan van een leening, was ook ingekomen een voorstel van het raadslid Huizinga (C.P.H.), tot het onmiddellijk doen uitvoeren van de volgende maatregelen: Verhooging van den brandstof- fenbijslag (thans l per week) tot 2.50; gratis verstrekking van warm voedsel aan de ondersteunden, gratis verstrekking van dek king en kleeding aan dezen, eenmaal stem pelen des daags. DE VERDUISTERINGEN BIJ HET ISR. WEESHUIS. PENNINGMEESTER SPOEDIG VOOR IIET GERECHT. Naar de N.R.C. verneemt, zal de strafzaak tegen den gewezen regent-penningmeester van het Israëlitische weeshuis te Leiden, een Haagsche accountant, die verdacht wordt zich aan verduistering van ongeveer 100.000 gulden ten nadeele van dit weeshuis te heb ben schuldig gemaakt, op Dinsdag 7 Februari voor de 5e kamer der Haagsche rechtbank worden behandeld. Als verdediger treedt op mr. E. Hertzberger. Het O.M. zal worden waargenomen door mr. P. R. Blok. VORST EN WERKLOOSHEID. De minister van binnenlandsche zaken heeft aan de inspecties voor de werkverschaf fing verzocht, aan de betrokken gemeentebe sturen ten spoedigste te berichten, dat alle werkloozen, die, wanneer het „open weer" zou zijn gebleven, bij de werkverschaffing zouden zijn of worden geplaatst, onder de vorsi- steunregeling kunnen worden opgenomen. Zij. die werkloos zijn tengevolge van de vorst, mogen niet in de uitvriesregeling wor den opgenomen, meldt de N.R.C. EEN ZENDINGSMCSEUM TE ZEIST. Het oude slot te Zeist, dat eigendom der gemeente is en sedert geruimen tijd leeg staat, zal naar het Ned. Chr. Zendingsbureau meldt tot zendingsmuseum worden ingericht. HUURCOMMISSIE HERLEEFT? VOORSTEL TE AMSTERDAM. 'B. en W. van Amsterdam zijn volgens het Handelsblad voornemens, den gemeenteraad een concept-verordening tot gedwongen ver laging der huren voor te leggen. DE KONINGIN RIJDT SCHAATS. MET KRACHTIGEN FRIESCHEN SLAG. De Koningin heeft, naar wij in de Tel. lezen, op de breede vaart achter het Huis ten Bosch een uurtje van het schaatsenrijden genoten. Zij kon daar vrijwel ongestoord rij den, daar het geboomte en de struiken het uitzicht van den weg belemmeren. Een po litiewacht op de brug. die naar het Huis ten Bosch leidt, hield voorts ongewenschte nieuwsgierigen op een afstand. Slechts af en toe kon men uit de verte een glimp van de Koningin opvangen. Weinigen wisten, dat de dame. die daar met een krachtigen Frieschen slag over het ijs gleed, de Koningin was. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Ct». per rege?. 1 ZWOLLE'S NIEUWE BURGE MEESTER. STERREKUNDIGE EN OUD-LEERAAR. Naar het Handelsblad verneemt, is per 1 Februari benoemd tot burgemeester van Zwolle dr. J. E. Baron de Vos van Steenwijk. De nieuwe burgemeester van Zwolle is op 30 April 1889 aldaar geboren. Van 1914 tot 1919 was hij observator bij de sterrewacht te Leiden; van 1919 tot 1925 leeraar aan het Nederlandsch Lyceum te Den Haag en van 1925 tot 1931 chef de la Section des Relations Scientifiques aan het Institut international de Cooperation intellectuelle te Parijs, onder de auspiciën van den Volken bond. In den loop van 1931 is hij naar Nederland teruggekeerd In November van dat jaar tot heden nam hij het secretariaat waar van het Nationaal Crisis Comité. Op het gebied van de sterrekunde zijn van zijn hand eenige publicaties in weten-=r>hap- pelijke tijdschriften verschenen. Baron de Vos van Steenwijk is beginselen toegedaan. BOTERMFRK EN VERVOER- VERGUNNING. De Crisis Zuivelcentrale deelt mede dat voor de week van 29 Januari tot en met 4 Februari de prijs van het crisisbotermerk is bepaald op 90 cent per K.G-. en die van de vervoerverguning voor buitenlandsche boter op 80 cent per K.G. BOEKENWEEK 1933. Evenals dat het vorig jaar het geval is ge weest, zal ook dit jaar een Boekenweek wor den gehouden, georganiseerd door een Com missie uit de Vereeniging ter bevordering van de belangen des Boekhandels. Het is de be doeling deze Boekenweek te houden van 29 April tot 6 Mei en in alle plaatsen en steden van ons land. waar boekwinkels zijn geves tigd. zal men gedurende die week kunnen ge nieten van etalages, waaraan bijzondere zorg is besteed, terwijl in zeer vele gevallen, naar men hoopt, de winkels zullen worden opge luisterd door de wapperende vlag der „Boe kenweek", welker kleuren zijn: groen-wit- groen. Er bestaan plannen om aan de Boekenweek een prijsvraag te verbinden aan welke de koo- pers van boeken gedui'ende de Boekenweek, in welke stad of plaats ook, kunnen deelne men. Hieromtrent wordt nog overleg gepleegd met de betrokken autoriteiten. DE JONGSTE AANSLAG AAN DE GRENS. SMOKKELAUTOMOBILISTEN OPGESPOORD. Over het Woensdag voorgevallen drama op den Wehrerweg te Sittard, waarbij een rijks ambtenaar door een smokkelwagen werd aangereden en levensgevaarlijk gewond, ver nemen wij thans, dat de auto in een garage te Lutterade opgespoord is. De eigenaar en zijn chauffeur werden door de politie te Ge leen gearresteerd. BURGEMEESTER EN KAMERLID. TEGEN CUMULATIE VAN SALARIS. ALPHEN a. d. RIJN, (V.D.) Bij de be handeling der gemeentebegrooting te Alphen aan den Rijn, heeft de heer Van Kleef (V.D.) een voorstel ingediend om de jaarwedde van den burgemeester Dr. H. J. Lovink. welke thans ongeveer f 7000 bedraagt, met f3500 te verlagen, zoolang deze lid is van de Tweede Kamer. Spr. zei, dat de gemeente-ambtenaren geen nevenbetrekkingen mogen aannemen. Deze bepaling geldt uiteraard niet voor den burgemeester, mar spr. achtte dit niet billijk, daar de burgemeester een groot deel van den tijd die aan de gemeente toekomt, doorbrengt in de Tweede Kamer. Hij was van oordeel, dat een gemeente met meer dan 13000 zielen den geheelen persoon van den burgemeester eischt. Door de rechterzijde werd het voorstel hef tig bestreden. De heer Van Kleef, bracht daarom het bedrag van f 3500 terug tot f 1, hetgeen dan bedoelde te zijn een uitnoodigdng aan Ged. Staten om het salaris van een burge meester die tevens Kamerlid is, te herzien. Het voorstel werd echter verworpen met slechts de stemmen van de V.D.-fractie vóór. HOOIGAFFEL IN HET GEZICHT GEKREGEN. DOODEL1JK ONGELUK BIJ HET LADEN. Donderdagavond was de 31-jarige zoon van den veehandelaar B. te Simpelveld bezig hooi te verladen en hSj had daarvoor op een ge geven oogenblik een lioolgaffel noodig. De gaffel werd hem toegeworpen en raakte hem in het gelaat, waarbij een der punten ter zijde van den neus in het hoofd drong. De verbloeding was zoo hevig, dat de ongeluk kige 10 minuten na het ongeval is overleden. EEN DORP ZONDER BRANDWEER. Te Aalst bij Eindhoven is een huis volko men uitgebrand doordat er geen brandweer in het dorp is! Onder Neerbosch is Donderdagnacht de bakkerij van Vullinks geheel uitgebrand. PSYCHOPATHENASYLS WORDEN OPGEHEVEN. TE LEIDEN EN EINDHOVEN. In het Staatsblad no. 21 is afgekondigd een Kon. besluit, waarin wordt bepaald, dat het aantal der Rijksasyls voor psychopathen wordt bepaald op twee. Het eene rijksasyl is bestemd voor mannen, het andere voor vrouwen. Beide zijn geves tigd te Avereest. De bestaande Rijksasyls te Leiden cn Eind hoven tWoensel) kunnen nog tot cn met 30 Juni 1933 in gebruik blijven. FINANCIEELE BERICHTEN DIVIDEND BELGISCHE FORD De Belgische Ford Maatschappij zal. naar de Tel. verneemt, over 1932 de dividondbe- taling hervatten. De uitkeering van een bru- to-dividend over 1932, groot fr. 25. wordt voorgesteld. Over een Amsterdamsch raadslid, en wie hem nu eigenlijk de das omdoet. De beste humorist ten Prinsenhove. Bazuingeschal van een Amsterdam- sche krant: Amsterdammers van alle gezindten, vereenigt u! Terug naar 1787? De Poorters Eed en het Kel logg Pact. Een gemeenteraadslid van Amsterdam heeft zich over de journalisten beklaagd. Iedereen beklaagt zich op zijn tijd over de journalisten, evenals over de raadsleden, de wethouders, de burgemeesters, de ambtena ren. de dokters, de advocaten, de notarissen, de belastinginspecteurs, de deurwaarders, de winkeliers, de leeraren, de onderwijzers, de diplomaten, de dienstboden en nog enkele andere nuttige groepen der samenleving. Het is dus geen uitzondering. Sprekend als jour nalist wil ik u wel in vertrouwen meedeelen, dat het mij verwondert dat er over ons niet nog veel meer geklaagd wordt. Misschien ge beurt het trouwens wel en merken wij t eenvoudig niet meer, doordat reeds zooveel afglijdt van onze breede ruggen. Volgens het Amsterdamsche raadslid „is het eigenlijk de pers, die den Raad de das omdoet." Dit is weer een van die typisch- kernachtige uitdrukkingen, waarin vele ge meenteraadsleden zoozeer uitblinken. Hij is er evenwel zeil' van geschrokken en voegt er haastig aan toe dat hij „grooten eerbied heeft voor de pers", zonder dit nader toe te lichten. Jammer, want dat had nu juist het boeiendste deel van zijn rede kunnen worden. Voortgaande, zegt het zeer geachte lid: „Maar is het nu noodig, dat iedere in- terruotie met groot misbaar in de kran ten wordt vermeld met toevoegingen als „gelach", „hilariteit", „verwondering", enz.' En dat is voor het krantenlezend pu bliek eten en drinken! Door dat alles krijgt dit publiek een onjuisten inrduk van de redevoeringen zelf." En even ver der: „Daardoor echter heeft de pers veel kwaad gesticht en dat is zeer te betreu ren. omdat het prestige van het Gemeen tebestuur en van de stad daardoor naar beneden worden gehaald, daar het pu bliek den indruk krijgt, alsof de leden van den Raad allemaal paljassen en pas kwillen zijn." Hierop moet ik antwoorden: ten eerste dat lang niet alle interrupties worden vermeld ide hemel beware ons) en ten tweede dat wij er sterk aan twijfelen, of de wel-vermel- de interrupties voor het krantenlezende pu bliek „eten en drinken" zijn. De geachte le den moeten de vermelding maar beschouwen als een blijmoedige poging onzerzijds, om eenige opluchting te brengen in de taaiheid van een raadsverslag. Ongetwijfeld zijn de interrupties hunnerzijds ook pogingen, om de dorre onafzienbaarheid van een lang durige zitting van eenige oases te voorzien. B en W. werken daar verder toe mee door het verstrekken van twee kopjes thee, en vroeger ook door koekjes. Sinds de crisis, verpersoonlijkt in den heer Schuddeboom. bezuinigingsinspecteur, de koekjes heeft af geschaft althans in Haarlem resten alleen de interrupties en de kopjes thee. Van de laatste zou ik geen woord kwaads kunnen zeggen. En wat de eerste betreft, voorzoover ze vermeld wordennu. er is nog geen enkele Buziau, Louis Davids of Grock door ontdekt. Helaas. Want onze raadsverslagen zouden er niet gering bij winnen als er een werkelijk vermaard humorist in den Haarlemschen Raad zat. De beste is nu de heer Peper, hetgeen mij altijd een beetje verwonderd heeft, want het com munisme en de humor schijnen elkaar niet best te verdragen. De heer Peper evenwel is zeer goed in den humor. Hij is nooit grof als hij een grapje maakt en af en toe arriveert hij bepaald op het beste blijspel-gehalte. Het is hem overkomen dat hij aan het slot van een betoog zei: „Meneer de voorzitter, ik ben maar een eenvoudige bakkersknecht." en ter wijl hij ging zitten, er ietwat weemoedig aan toevoegde: en niet eens een erg goede". Het is hem laatst weer gebeurd dat hij voor de vierde maal in één en dezelfde zit ting een motie indiende 'de drie vorige wa ren alle onvoldoende ondersteund) met de gebruikelijke woorden: „Meneer de voorzit ter, ik heb het genoegen de volgende motie in te dienenDaarop interrumpeert hij zichzelf: „Wat heb ik toch een genoegelijken middag." Toen hij eens de term „klaar is Kees" ge bruikte, haastte hij zich daar op correcten toon aan toe te voegen: „Meneer de voor zitter, ik verzeker u dat dit niet bedoeld is als een onhoffelijkheid aan uw adres." Toen hij weer zoo ver van honk was ge raakt, dat hij zich in een heele reeks citaten van Gorki, Leonid Andrejew, Turgenieff en andere Russische schrijvers had begeven, en de heer Miezerus hem in de rede viel met de vraag: „Hoe weten we nou of dat allemaal waar is?" antwoordde de heer Peper zonder aarzeling: „Als ik niet wist dat ik in een ge zelschap als dit al die dingen veilig kon zeg gen, zonder ooit tegengesproken te worden, zou ik het niet doen". Dit laatste geval zou het Amsterdamsche raadslid tot zelfinkeer kunnen brengen. Ten slotte is het niet onze schuld als de raadsle den interrumpeeren met de hedoeling grap pig of snedig te zijn, maar hun eigene. Zij staan daar te praten voor het „forum dei- openbare meening", zooals men dat noemt. En als regel zijn zij zich daarvan zeer wel bewust. Zóó bewust, dat de raadszittingen er minstens driemaal zoo lang door duren. Uiten zij 'nu grapjes, die hun bij nader in zien (zwart op wit is een wreedaardig- scherpe tegenstelling) minder geslaagd voor komen, dan hebben zij dit slechts aan zich zelf te wijten. Niet aan ons. Wij laten er al verscheidene weg. Om nog even op den heer Peper terug te komen: het is jammer dat hij zijn humor zoo zelden laat spreken. Als humorist ontbreekt hem nog eenige routine. Niettemin is hij in den Haarlemschen raad wel zoowat de kam pioen. Het lid dat zei: „Ik kan wel tegen een stootje; dat moet ik thuis ook vaak ge noeg opvangen," evenaart hem niet in de verte. Het andere lid. dat tegen een wethou der zei: ,.U hebt sjans", nog minder. Zelfs Johan Visser is geen Peper. De humor is een teere zaak, en men moet er voorzichtig mee omgaan. Tot het Amsterdamsche raadslid zou ik daarom willen zeggen: „Laad dit nu eens niet op den breeden rug der pers, maar wees voortaan zelf voorzichtiger. Beoefen de humor, als gij u daartoe gedrongen voelt, met omzichtigheid en overleg. Bedenk dat uw kiezers verwend zijn door Louis Davids, Buziau. Grock en anderen, zoodat uw gees tigheden heusch niet zoo gauw „eten en drinken" voor hen zijn. Doe. om in uw eigen kleurrijk Nederlandsch te blijven, er uzelf niet de das mee om." Maar ondanks zijn aangeboren humor, die iedereen ten Prinsenhove waardeert, is de heer Peper, als vertegenwoordiger van hetRussische „staatsgeloof" dat de statistiek en de ma chine aanbidt, een der ergste politieke pro feten van de Ruzie. Afgezien van de gering ste politieke bedoeling voorspel ik dat als de verdeeldheid en het bijbehoorende ruziema ken nog wat langer voortgeduurd zullen hebben, men onvermijdelijk tot eenheid zal komen. Hoe dan ook. Het is eenvoudig uit gedrukt, het is een eenvoudige gedachte, maar de eenvoudigste dingen zijn vaak de waarste. En er is een natuurwet, die deze mijn bewering staaft. De welbekende wet na melijk, dat op iedere actie reactie volgt. Niet eens altijd uit overtuiging; dikwijls alleen maar uit ergernis over het bestaande, uit verveling, of omdat iedere strooming, iedere „mode" als u 't zoo liever wilt noemen, op den duur uitgewerkt raakt. Als het erg tegen valt loopt het tenslotte nog uit op de dicta tuur, ofschoon ik mij die in Holland, of lie- vergezegd, bij de Hollanders, maar steeds nog niet kan voorstellen. Het gedachtenoog ziet ze al, de eigengereide lastige rakkers, on der de bevelen van een decreteerenden op- perbaas Waarschijnlijker lijkt nog altijd, dat we op een goed moment tot samenwerking zullen besluiten. Ik zie dat de Telegraaf, die een facsimile van een „Poorters Eed" uit het jaar 1787 publiceert, en daarbij opmerkt dat dat een nog erger crisistijd was dan de huidige, een roerend beroep op de Amsterdammers doet. ,Nict wat ontbindt, maar wat bindt, zij ook het motto van onze hedendaagschc poorters" zegt dit Amsterdamsche blad, dat blijkbaar weer van onderop beginnen wil. door eerst locale eenheid te scheppen. Het doet lichtelijk komisch aan. Het is alsof we naar 1787 terugkuieren als de Telegraaf schrijft, met hoofdletters en al: „Wat ook scheidt, wat ook tot menig twistgesprek aan leiding geeft, men blijft in de eerste plaats Burger van deze goede Stede;Zoo zal ook de donkerste van deze dagen verkeeren in hernieuwden bloei van Amsterdam Nee, zoo geloof ik toch niet dat we er weer komen kunnen. Amsterdam's verdeeldheden zitten met al te veel touwtjes aan die van het heele land vast, en de verdeeldheden van het heele land aan die van andere landen Daar zit 'm nu juist, de knoop. De knoop in al die touwtjes, die sinds 1787 in zoo schrikke- lljken mate zijn toegenomen en overal vast geknoopt, dat als ergens iemand te hard aan één ervan trekt, al de touwtjes in de wereld den ruk meevoelen en verscheidene nog er ger in den knoop raken. Geloofde ik wat de Telegraaf op grond van den Poorters Eed van 1787 beweert, wat ware logischer dan onmiddellijk onder Stadsnieuws een campagne in te zetten onder het motto: „Haarlemmers van alle standen, vereenigt u! Wat ons ook scheidt, wat ook tot menig twistpunt aanleiding geeft, men blijft in de eerste plaats Burger van deze goede Stede. Denk aan het beleg van Haarlem, anno 1572, aan Ripperda en Kenau Simonsz Hasselaar. Denk aan Klaas van Kieten, aan de wal- vischkaak in het stadhuis, aan de Graven van Holland op „het Zand", aan Frans Hals en aan Lourens Coster. Herinner u onzen ouden, trouwen grachtenstank, thans tijde lijk bevroren maar binnen enkele maanden weer in ons aller neusgaten. Is de reuk niet het belangrijkste herinneringsmiddel onder de menschelijke zintuigen? Als uw gedachten zich speelsch vermeien in de liefelijke sou venirs uit uw zorgelooze jeugd, worden zij dan niet omwolkt door drie innig-vertrouw- dc geuren, samen zooiets als grootmoeders lavendel: de grachtenstank en de pittige aroma's van de fabriek van gebr. Savrij en van een koffiebranderij? Is het u niet alsof gij weer, aan moeders hand. voor 't eerst naar school gaat? Zijt gij Haarlemmers of niet? Welnu dan. sluit ae gelederen. Schaart u allen onder de vanen van ridder Diederlk van Haarlem, uit het Huis Maarschalk. Gij allen zonder uitzondering.... tot ridder George-zonder-den-Draak, uit het Huis Oversteegen. toe! Natuurlijk zouden wij het hierbij niet kun nen laten. Ook de Heemstedcrs. de Bloemen dalers, de Velzcnaren, de Zandvoorters. de Hillegommers, de Lissers, de Bennebroekcrs, de Ilaarlcmmermeerders. de Beverwij kers zouden door ons bazuingeschal tot eenheid, tot een wilde uitbarsting van „esprit de clo- chcr" gedreven moeten worden. Ja, ook de Haarlemmerlieders-cum-annexes! Welk een schouwspel! Zouden niet de Spaarndammers. die reeds bijna zes Jaren zuchten onder de harde heerschappij van Marcus ridder Slingenberg, zich hun oude onafhankelijkheid herinneren en den strijd voor autonomie beginnen, met algeheele ver loochening van den in hun midden geboren 125.000'sten „Haarlemmer"? Zouden zij niet, met pieken en hellebaarden bewapend, te gen Haarlem oprukken, ter bestorming van het Statenbolwerk. verdedigd door het poli- tleleger onder generaal Tenckinck? Hoe verder ik erover doorfantaseer, hoe atavistischer de Tctergaaf schijnt. Die dan ook vraagt: „Wat is het atavisme ln den Am sterdammer, dat hij zich nog voor alles Am sterdammer voelt, vecht voor haar schoon heid en voor haar behoud als eerste stad van Nederland?" Halt. gij snoevers! Wie riep ook weer: „Spanjolen, woest gegroet!" en dook in de Llede of waar was het? Nee hoor, op deze manier gaat het niet meer. Da's voorbij. Da's te lang geleden. We moeten grooter plannetjes bedenken om tot samenwerking als-reactie-op-ru/.ie te komen. Wij hebben nu er-r.maal inplaats van een Poorters Eed een Kellogg Pact gekregen. Toch is er één ding dat ik veelbeteekenend vind in een zoo atavistisch betoog als dat van de Telegraaf. De overzadigdheid-met-ruzies, de moreele kater, de meligheid oni het maar onomwon den te zeggen, die ertoe gedreven moeten hebben Zóó kan het niet lang meer doorgaan. OPTIMIST,

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1933 | | pagina 5