HET RECHTSGEBIED DER
HAARLEMSCHE RECHTBANK.
Tegen G&liP
akkers Abdijsiroop
EEN WONDERLIJKE
GELIJKENIS.
De mensch en zijn huis
HAARLEM'S DAGBLAD
MAANDAG 30 JANUARI 1933
STADSNIEUWS.
Bezwaren van de Haarlemsche advocaten
tegen inkrimping.
Opheffing
de
toekomst te duchten.
Mr. Dr. W. P. Vis en Mr. R C. Bakhuizen
van den Brink, resp. deken en secretaris van
den Raad v. Toezicht en Discipline der Orde
van advocaten in het arrondissement Haar
lem, hebben in opdracht van deze Orde een
adres tot de Tweede Kamer gericht met be
zwaren tegen de door minister Donner voor
gestelde inkrimping van het rechtsgebied der
Haarlemsche Rechtbank. We ontleen en er het
volgende aan:
„De Orde van Advocaten in het arrondisse
ment Haarlem heeft met groote verwonde-
ding en bezorgdheid kennis genomen van de
door den Minister van Justitie in de Memorie
van Antwoord betreffende het Wetsontwerp
tot Nieuwe vaststelling van het Rechtsge
bied en de Zetels der Rechtbanken en Kan
tongerechten ontwikkelde gewijzigde plan
nen ten aanzien van de rechterlijke indee
ling in de provincie Noord-Holland.
Deze gewijzigde voorstellen houden, verge
leken bij den tegenwoordïgen toestand, in,
dat van 't tegenwoordige kanton Purmerend,
behoorende tot het arrondissement Haarlem,
de gemeente Beemster wordt toegevoegd aan
het Kanton Alkmaar, de gemeenten Middelie,
Oosthuizen en Warder aan het kanton Hoorn,
de gemeenten Broek in Waterland, Lands
meer, Monnickendam, Ilpendam, Katwoude,
Edam en Marken aan het kanton Amster
dam, terwijl het overige gedeelte van het
kanton Purmerend wordt gevoegd bij 't kanton
Zaandam en dit vergroote kanton Zaandam
wordt gelicht uit het arrondissement Haar
lem en toegevoegd aan het arrondissement
Amsterdam.
In hoofdtrekken komt het gewijzigde ont
werp dus hierop neer dat aan het arrondis
sement Haarlem, thans bestaande uit vier
kantons (Haarlem, Haarlemmermeer. Zaan
dam en Purmerend), het rechtsgebied van
twee kantons (Zaandam en Purmerend)
wordt ontnomen en overgebracht naar het
arrondissement Amsterdam.
Bij de Orde van Advocaten in het arron
dissement Haarlem heeft zich, bij overweging
van deze voorstellen, de overtuiging geves
tigd, dat daarmede geen belangen van
eenige beteekenis worden bevorderd en daar
entegen groote belangen worden geschaad
en in gevaar gebracht.
Voor het algemeene doel der aanhangige
ontwerpen, bezuiniging, heeft het voorge
stelde geen enkel nut.
Volgens de nadere voorstellen van den Mi
nister blijven de drie tegenwoordige arron
dissementen in de provincie Noord-Holland
allej drie bestaan; alleen wordt voorgesteld
van één dier arrondissementen, Haarlem,
twee van de vier tegenwoordige kantons af
te snijden en deze, tot één grooter kanton
gecombineerd, toe te voegen aan het arron
dissement Amsterdam. Eenige bezuiniging
zal hiermede uiteraard niet kunnen worden
bereikt. Het geldt hier slechts een verschui
ving, niet een opheffing of combinatie.
Reeds uit dien hoofde, wegens het ont
breken van elk bezuinigingsmotief, valt naar
de meening onzer orde het voorgestelde ge
heel buiten het kader van de aanhangige
voorstellen; dit zal uwe Kamer reeds op dien
grond niet kunnen aanvaarden.
Integendeel zal het voorgestelde of tot
meerdere uitgaven leiden of, indien geen
meerdere uitgaven gedaan worden, tot ver
slechtering van de rechtsbedeeling.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
Door haar ziektekiemdoodende eigenschap,
haar hoeslsiillende werking, haar gunstigen
invloed op borst, keel en ademhalingsor
ganen is het beproefde middel in griep-tijd
FEUILLETON
Uit het Engelsch van
JOSEPH HOCKING.
4)
(Nadruk verboden.)
De wind was gaan liggen, maar de regen
viel nog bij stroomen. Dulverton rilde weer,
terwijl hij naar het droefgeestige geluid iuis-
terde.
„Je weet zoo langzamerhand heel wat van
mij," hernam hij toen. ...Maar jij hebt ook
een geschiedenis te vertellen, waarde heer!
Een kerel als jij gaat niet uit Engeland weg
om je als kolonist in Australië te begraven,
als hij daar geen ernstige redenen voor
heeft. En toch zie je er niet uit als iemand,
die naar de weerlicht zal gaan. Je drinkt ook
niet
Op deze opmerking kwam geen antwoord.
„Je hebt ook je naam nog niet genoemd.
„Neen", klonk het somber. ,„Als ik het
gedaan had, zou je misschienAbrupt
brak hij den zin af.
..Wel," moedigde Dulverton aan.
De andere gast stond op, liep naar de deur
en opende die. De regen gutste nog gestadig,
alsof zij bij emmers werd uitgezonden. Het
was inktzwarte nacht.
„We mogen van geluk spreken, dat we hier
onderdak hebben gevonden", zei hij. „In
nachten als deze is menigeen hier spoorloos
verdwenende beken worden bruisende
rivieren en de kleine riviertjes wilde berg-
stroomen."
Hij stopte een nieuwe pijp.
„Wat zei je ook weer?" trachtte Dulverton
hem weer op zijn onderwerp terug te bren
gen.
Zelfs al zou, tot schade van de organisatie
der rechtsbedeeling, tot inkrimping van do be
zetting der rechtbank in beginsel worden
overgegaan, dan zal bezuinging van eenige be
teekenis daarmee in afzienbaren tijd toch
niet zal kunnen worden bereikt. De Haarlem
sche Rechtbank bestaat sedert enkele jaren
geheel uit jongere rechters. Inkrimping in
den vorm van niet-vervulling van door ont
slagneming ontstaande vacatures welke
vorm toch wel de eenige is, waarbij practisch
spoedig bezuiniging wordt bereikt is der
halve binnen afzienbaren tijd niet te ver
wachten.
In het voorgestelde ligt ernstig gevaar
verscholen voor het behoud der Haarlemsche
rechtbank in de toekomst.
Werden tot nog toe geschetst de nadeelen,
aan een verwezenlijking van het voorgestelde
onmiddellijk verbonden, daarnevens meent
onze Orde te moeten constateeren, dat het
ontwerp de kiemen in zich draagt van ern
stig gevaar van verwezenlijking, in wellicht
niet verre toekomst van 'n ander en grooter
ontoelaatbaar, nadeel, te weten opheffing
van het arrondissement Haarlem en ontbin
ding van zijn Rechtbank.
Er moge nu door afsnijding van de kan
tons Zaandam en Purmerend een groote op
pervlakte aan het territoir worden onttrok
ken. ten opzichte van het inwonertal en de
oeconomische beteekenis is die onttrekking
van veel geringer verhouding, en het valt
niet te weerspreken, dat reeds de stad Haar
lem, thans 125.000 inwoners tellende, en de
in hare onmiddellijke omgeving gelegen be
langrijke plaatsen Velsen (bijna "45.000),
Haarlemmermeer (bijna 30.000). Bloemendaal
en Heemstede (beide tegen de 15.000), Hille-
gom en Beverwijk 'ieder 10.000), enz., zoo
door haar belangrijk en nog steeds sterk
toenemend aantal inwoners, als door de ont
wikkeling van handel en industrie en door
het in de vestiging van meer dan zeventig
advocaten op onwederlegbare wijze tot uit
drukking komend intensieve rechtsleven,
in dit gebied heerschende, een voortbestaan
van de Rechtbank onder alle omstandigheden
wettigen.
Onze Orde twijfelt niet, of deze hare op
vatting zal bij Uwe Kamer volkomen instem
ming ondervinden.
Doch dan dient ook met zorg gewaakt
en met kracht te worden geageerd tegen al
datgene wat, niet door de aanwezigheid van
wezenlijke gronden, doch door het verwekken
van een aan de werkelijkheid niet beant-
woordenden uiterlijken schijn, de bestendi
ging van de Haarlemsche Rechtbank in ge
vaar kan brengen.
Uit de cijfers der Justitieele Statistiek 1931
ten opzichte van de aantallen zaken, die in
den loop van 1931 bij de verschillende recht
banken werden aangebracht, blijkt, dat de
Haarlemsche Rechtbank ten opzichte van
het aantal zaken de vierde plaats bezet, d.w.z.
na de drie „groot-rechtbanken", de eerste
plaats onder de zes middel-groote Recht
banken. waaronder ten deze verstaan worden
de Rechtbanken, bij welke meer dan 2000
zaken aangebracht werden. Een en ander
blijkt uit de volgende cijfers:
Aantal Aantal
aangebrachte aangebrachte
burgerlijke strafzaken Totaal
strafzaken.
's Gravenhage
5561
3621
9182
Amsterdam
5702
3172
8874
Rotterdam
4152
2988
7140
Haarlem
1489
1703
3192
Utrecht
1592
1523
3115
Arnhem
1475
1569
3044
's Hertogenbosc-h 676
2340
3016
Maastricht
1018
1911
2929
Breda
947
1681
2628
Het is met alle vertrouwen, dat de Raad
van Toezicht en Discipline der Orde van Ar-
IXGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
MOTORRIJWIEL
TENTOONSTELLING
AMSTERDAM
27JANUARI - 5 FEBRUARI
GEOPEND VAH 10V.M.-5N.M. EN VAN 8N.M.-10H.M
SLUITING ZONDAG 5FEBR. 5u. n.m.
vocaten in het arrondissement Haarlem zich
wendt tot uwe Kamer om haar met aan
drang te verzoeken, dat zij zich rekenschap
gevende eenerzijds van de betreurenswaardige
directe nadeelen, die uit de voorgestelde
grenswijzigingen zullen voortspruiten en
van de verdere gevolgen, die daaruit in de
•toekomst nog dreigen voort te vloeien, an
derzijds van het feit, dat met de voorstel
len nies noodigs of nuttigs zal kunnen wor
den bereikt, aan de voorgestelde grenswijzi
gingen ten aanzien van het arrondissement
Haarlem haar goedkeuring zal verleenen.
Tot zoover dit adres.
We herinneren er aan. dat onze Hoofd
redacteur hieraan ook reeds veol aandacht
gewijd heeft. Na opgemerkt te hebben, dat
het wel heel gevaarlijk lijkt om in crisis
stemming, gewapend met het hakmes der
bezuiniging, op Justitie te gaan besnoeien,
schreef de heer R. P. in ons nummer van
27 September o.a. het volgende:
„Het is een oud woord dat zegt, dat
het heil van den staat zijn eerste en
beste waarborg vindt in zijn zuivere
rechtspraak. Dat woord heeft niets van
zijn kracht verloren. Nivelleering is
veelal een gevaarlijke zaak, en als men
de (in verhouding tot het totaal) onbe
duidende bedragen zie*t. die met de af
schaffing van zeven rechtbanken en 48
kantongerechten bespaard zouden worden
vraagt men zich af of niet de nivel-
leeringsgedachte hier teveel heeft mee
gewerkt tot de voorstellen. Of namelijk
niet- van de redeneering is uitgegaan:
Waterstaat. Buitenlandsche Zaken. De
fensie enzoovoorts hebben elk zóóveel
veeren moeten latennu moet er nog
idem zooveel van Justitie af.
Dit zou de verkeerde weg zijn. Het ge
vaar van een bezuiniging over de ge heel e
linie is altijd, dat zij geneigd is quantita-
tieve beoordeeling boven qualitatieve te
stellen, en om met zoo weinig mogelijk
verzet te ontmoeten allen in gelijke
mate wil behandelen, zonder aanzien
van het ambt en zijn bijzondere omstan
digheden".
Wij kunnen niet aannemen, dat het ont
nemen van rechtsgebied aan Haarlem om dit
toe te voegen aan Amsterdam, een bezui-
ging zou beteekenen. De Amstcrdamsche
Rechtbank is immers zóó zwaar met arbeid
belast, dat de grens van overbelasting over
schreden zou worden, wanneer inderdaad ook
t kanton Zaandam en 't kanton Purmerend
bij Amsterdam gevoegd zouden worden. Nu
reeds komt men feitelijk in het Paleis van
Justitie te Amsterdam plaats te korf. Wil
men daar dus de rechtspleging goed uit
oefenen cn dat is toch een vereischte
dan zou er een gebouw bij getrokken moeten
worden. En waar blijft dan de bezuiniging?
Bij een rechtbank van middel-grooten om
vang als de Haarlemsche kan de sterkte der
bezetting niet afhankelijk worden gesteld van
het aantal te behandeler-, zaken De Haar
lemsche Rechtbank werkt trouwens met
honderd pet. capaciteit. Er kan dus ook geen
spreke van zijn. dat een vermindering van
het aantal te behandelen zaken verdiscon
teerd kon worden Ln een evenredige vermin
dering van de bezettang der Rechtbank
Wanneer inderdaad de Amsterdamsche Recht
bank overbelast zou worden, dan zou dit
noodwendig moeten gaan ten koste van de
rechtzoekenden. Want- dan zou het een
voudig aan den noodigen tijd ontbreken, om
de zaken met de vereischte aandacht te be
handelen. De rechtspraak een kostbaar
goed eischt con zeer rustig bekijken. Ons
is medegedeeld, dat de Haarlemsche advo
caten niet gaarne zaken in Amsterdam heb
ben. omdat het te veel tijd kost-
In het belang van een goede rechtsbe
deeling mag het Haarlemsche rechtsgebied
niet verkleind worden. De Haarlemsche Rech:
bank bezit reeds sinds meer dan zestig jaar
hetzelfde arrondissement. Dit is een histo
risch geworden toestand, waarnaar de prac-
tijk van de rechtsbedeeling zich sedert jaar
en dag heeft gericht. Als de Alkmaarsche
Rechtbank blijft bestaan (burgemeester Wen-
delaar en zijn vrienden hebben minister Don
ner kunnen bewegen hiertoe te besluiten),
dan zou het eenvoudig belachelijk zijn om
de Haarlemsche op te heffen. World deze in
krimping aanvaart-, dan is die opheffing t<?
vreezen zoo niet zeker te verwachten, immers
de Minister spreekt er in de stukken reeds
van, dat bij verdere bezuiniging de opheffing
o.a. der Haarlemsche Rechtbank is te over
wegen.
Vermoedelijk wordt dit wetsontwerp nog
deze week door de Tweede Kamer in behan
deling genomen. De Haarlemsche balie heeft
er goed aan gedaan, om zich met haar uit
stekend gedocumenteerde bezwaren tot de
Kamer te wenden. Het zou al oen groote ge
ruststelling zijn, als een commissie benoemd
werd, die tot taak kreeg om de rechterlijke
indeeling -te bestudeeren. We zijn overtuigd,
dat dan het rechtsgebied van de Haarlem
sche Rechtbank niet zal worden ingekrompen.
HET CRISISCOMITé.
Het bureau van het Crisis Comité wordt
heden Maandag, verplaatst van Jansstraat
'40, naar Lange Begijnestraat. 13 rd.
Voor de Vrouw.
Het hofjesvrouwtje-
Tien, twintig oude wijfjes bij elkaar op een
hofje, heelc kleine leventjes, waarin de da
gelij kschc dingen loodzwaar wegen cn waar
de tijd is om alles, dat er van buiten af bin
nen dringt aan nieuws te wikken en te we
gen, te bespreken, te herbespreken. De nicht
van de juffrouw hierover én de vriendin van
de juffrouw op het hoekje.... De overbuur
man van mijn zuster en de man van mijn
broers oudste dochterWant verder is er
zoo verschrikkelijk weinig te doen: het
schoonhouden van het huisje, dat vaak uit
één kamertje maar bestaat en het zorgen
voor de dagelijksche kost wat is dat voor
een oud wijfje, dat niet veel meer eischt en
nog minder eet? Tien of twintig allemaal de
zelfde huisjes gebouwd om een grasveldje
met een boom erop en een pomp eraan; tien
of twintig allemaal dezelfde besjes, die over
de keurige klinkertjes stappen naar elkaar
toe om het buurpraatje te houden of elkaar
af te holen om boodschappen te gaan doen.
Het zijn bijna allemaal huisjes, die jaren
en jaren geleden gebouwd zijn een gange
tje. een kamertje, een bedstee. Soms zijn er
twee kamertjes, soms is het huisje gemoder
niseerd en de bedstee verdwenen. Maar al
tijd is er het kamertje met zijn weinige ra
men, dat uitkijkt op het knusse binnen
plaatsje, het typische kamertje van een oud
mensch. dat verknocht is aan herinneringen.
De met hout beschoten wanden hangen vol
met fotografieën, groote lijsten vol. waarin
ze schots en scheef gerangschikt en tusschen
elkaar geschoven staan, cn de bezitster ervan
kan u van elk vertellen, wie het zijn cn wat
en hoe ze waren. Het liefst zou ze u in een
stoel zetten en praten, praten maar: eerst
van alle menschen van alle portretten: en
dan van wie ze de lamp kreeg, die op tafel
staat cn wie haar zoo onverwachts op haar
verjaardag een zelfgcbordnurd kussen kwam
brengen: van alle mevrouwen, waar ze ge
diend heeft en waarvan er nog één haar ieder
jaar met haar verjaardag bloemen komt
brengen: van alle jongeheeren en jongejuf
frouwen. die ze gekend heeft, en die biina
allemaal ook al weer getrouwd zijn en kin
deren hebben. Het zou niet lang meer du
ren. of het heele kleine kamertje met zijn
houten wanden en zijn proper oude wijfjes
luchtje zou vol zijn van herinneringen, van
dingen van heel lang en minder lang gele
den. van verteedcringen en jammerklachten
om hen. waarmee het verkeerd ging, en die
toch zulke beste kinderen waren.
Want de meeste hofjeskamertjes, ach, dat
zijn alleen nog maar kamertjes, waarin ver
ledens beleefd en herbeleefd worden. Alles
en alles is herinnering: de oude commode,
het pluche tafelkleed, de aspidistra of clivia
in een koperen of wit met blauwen perselcl-
nen pot op het hooge tafeltje met ric grieze
lig dunne pooten voor het raam, de porse
leinen zwaan met de teeder gekoesterde
chevelurc 'erin op tafel. Het is allemaal leo-
lijk en lief. omdat het een oud boeltje is. dat
door oude handen gehanteerd wordt terwijl
door een oud hoofdje kneuterige gedachte-
tjes gaan. Het is vooral zoo lief, omdat het
nog het eenige lijkt te zijn. dat dit brokje
verleden veilig omgeeft en beschut tegen het
heden, dat er alleen maar bij vlagen binnen
waait cn er de oude vrouwtjes als een troep
je verschrikte, zwak kakelende kippen ach
terlaat. Het is allemaal zoo ver en zoo on
wezenlijk geworden.
Het eenige wézenlijk is dit: het oude huis
je, de oude meubeltjes, de oude herinnerin
gen en het oude wijfje, met elkaar opgeslo
ten achter den veiligen muur van het hofje.
Met het uitzicht op een ouden boom, wat
oude klinkertjes, een oude pomp, en nog een
ander oud wijfje achter haar raam. Alles
oud.
WILLY VAN DER TAK.
PERSONALIA.
De heer V'. J. Huismans te Haarlem is be
noemd als le violist bij het muziekkorps aan
boord van een der schépen der Holl. Ameri-
kalijn.
Ds. W. Bijleveld te Haarlem-Centrum heeft
bedankt voor het beroep bij de Chr. Ger.
Kerk te Enschedé;
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a GO Cts, per regeL
Hul-p in den ijselijken nood. Vliegtuigen van de Duitschc Lufthansa brengen levensmid
delen en medicamenten aan de ingevroeren schepen in de Oostzee.
„Ik zei, dat als ik je mijn naam noemde, je
misschienMaar wat geeft het eigenlijk,
als je het deed het komt er eigenlijk niets
op aan
„Geneer je maar niet oude jongen
vertel me gerust waar de schoen wringt".
„Waar de schoen wringt? Och het is abso
luut niet noodig oude koeien uit de sloot te
halen, maar jij hebt het nu eenmaal gedaan
en zie je.... je hebt me een gevoel bezorgd
hemel-nog-aan-toe, wat zou ik niet gege
ven hebben voor jouw kans."
De ander lachte grimmig.
„Kijk eens hier, Dulverton". zei hij „jij
werd geboren met een goeden naam. Je hebt
niets onbepx-oefd gelaten om je kansen gron
dig te bedreven, maar dat was eenvoudig
onmogelijk! Je hebt alleen maar naar De
vonshire terug te gaan en in het opgemaak
te bed te stappen".
„Ik hoop van harte dat ik Devonshire zal
terugzien, maar ik ben er niet van over
tuigd. Maar jij? Hoe zit dat met jou?"
„Ik? O, ik heb...."
„Ja, wat heb jij op je geweten? Je kunt
het me gerust vertellen. Misschien is het op
stuk van zaken misschien niet eens zoo heel
erg.
„Ik? Ik heb niets op mijn geweten".
„Niets op je geweten? Maar beste jongen,
wat belet je dan om met mij naar Engeland
terug te gaan? Misschien dat je vader...."
„Mijn vader! Kerel, schei alsjeblieft uit......
dat is meer dan ik verdragen kan
„Maar wat is er dan in vredesnaam?"
..Dat zal ik je vertellen. Dulverton, als ie
het met alle geweld weten wilt." Hij begon
met groote stappen het vertrek op en neer te
loopen."
„Ik ben benieuwd wat voor gezicht je ault
zetten als je de waarheid hoort! Maar wat
kan het mij tenslotte ook schelen, wat je zult
denken of zeggen. Ik ben daar nu langzamer
hand overheen. Er klonk hartstocht in zijn
stem de zwijgzame man scheen thans ver
langend om te spreken.
ENDELLIOX VERTELT ZIJN GESCHIEDENIS
„Jij bent. zooals je daarnet zei, in Eton en
later in Oxford geweest," begon nummero
twee zijn relaas: „wel ik was in Clifton en
daarna in Cambridge. Ik maakte het goed op
school stond zelfs bekend als een van de
beste leerlingen en kwam met een uitstekend
einddiploma in Cambridge. Ik was captain
van het eerste schoolelftal en heb bij cricket
wedstrijden vaak jongens van Eton ontmoet.
Ik moet in jouw tijd meermalen in Eton ge
weest zijn. Het is absoluut niet mijn bedoe
ling mijzelf in de hoogte te steken maar
waarom zou ik je het eigenlijk niet vertellen,
nu ik toch schoonschip maak? In Cambridge
maakte ik het ook heel goed. Ik studeerde
rechten en had visioenen van mijzelf als pro
cureur-generaal of minister."
„Dus een soort model-jongeman?"
„O. neen. dat heelemaal niet. En hoewel ik
hard werkte en veel las, liet ik mij op het
gebied van sport ook niet onbetuigd. Ik heb
verscheidene prijzen gewonnen met tennis
en golf. En wat cricket betreft ik had het
grootste gemiddelde in de Varsityploeg."
..Varsity-ploeg? Laat eens zien! dat is.
„Zeven jaar geleden; ja."
„Dan heet je
..Endellion".
„Wat! Endellion. de naam van den groot-
sten schurk die ooit in Engeland neem
me niet kwalijk, het viel me uit den mond
ik dacht er niet bij".
„Het doet er niet toe. Ja. het is de naam.
dien jij bedoelt. Endellion is niet zoo'n
heel gewone naam. Zoover ik weet ben ik
zelfs de eenige die hem draagt. Een mooi
bezit, hè? Ja, ik ben ook eenige zoon de
eenige zoon van den grootsten misdadiger,
die ooit op God's aarde geleefd heeft. Do
Hemel vergeve me dat ik dit zeg. maar het
is helaas de bittere waarheid. Enfin, jc kent
de geschiedenis iedereen kent ze. Iedere
krant in Engeland stond er vol van. Jij, hoe
je vroeger leven ook geweest mag zijn, res
pecteert je vader, spreekt over hem als
iemand, die een goeden naam met eere ge
dragen heeft. Maar mijn naam goeie ge
nade de naam van een bedrieger, zwende
laar, leugenaar, afperser, moordenaar
Ralph Endellion, promotor van schijn-maat-
schappijen, wien geen middel te gemeen was
om geld te maken, terwijl hij voor het oog
van de wereld den braven man uithing
ziedaar mijn vader. Het is erg wanneer je als
zoon zoo, over je vader moet denken.
lederen dag kwamen in het proces nieuwe
schandstukken aan het licht."
Hij deed een paar lange trekken aan zijn
pijp en zijn oogen waren enkele oogenblik-
ken strak op het vuur gevestigd.
„In zekeren zon draag ik ook een goeden
naam", vervolgde hij toen. „Endellion is de
naam van een kleine bezitting In Cornwall,
waar mijn voorouders geslachten lang ge
woond hebben. Maar mijn vader verkoent
het familiegoed en trok naar Londen. Zijn
carrière daar is bekend genoeg! In enkele
jaren had hij zich de reputatie verworven
van een stoutmoedig en succesvol speculant.
Hij maakte honderdduizenden, mlUIoenen,
op papier. Mijn moeder heb ik nauwelijks
gekend; ze werd in een inrichting voor ze
nuwpatiënten verpleegd. Ik ging naar Clifton
cn het leek de natuurlijkste zaak ter wereld,
dat ik royaal zakgeld Trad. eigen paarden en
meer luxe dan een van de andere jongens.
Maar dat had geen verkeerden invloed op
me ik werkte hard, en dat deed ik in
Cambridge ook. Ik maakte plezier, was
haantje de voorste bü alle soorten sport,
maar mijn grootste liefhebberij was toch de
studie. Ik schreef zelfs Grieksche gedich
ten
Toen barstte de bom. Het fortuin van mijn
vader bleek gebouwd op bedrog, zwendel, lis
tige trucs, vervalschte papieren. Zijn naam
werd alleen nog maar met diepe walging uit
gesproken, jc zelfs vervloekt, want hij had
duizenden geruïneerd. Tijdens het proces
kwamen niet alleen zijn zakenpraktijken,
maar ook de bijzonderheden van zijn parti
culier leven aan het licht en dat was ook
verre van vlekkeloos! Het is warempel geen
wonder dat mijn moeder, die een groot ge
deelte van zijn geheimen kende. In haar
geestvermogens gekrenkt werd. Kort na het
proces is ze in liet gesticht waar ze was, ge
storven.
„Zooals je jc misschien herinneren kunt,
werd hij tot langdurige gevangenisstraf
veroordeeld. Hij probeerde te ontvluchten cn
ontzag zich daarbij niet een van de bewakers
te vermoorden. Nog een nieuw schandaal-pro
ces boven op het eerste en natuurlijk de
doodstraf. En. dat weet jc waarschijnlijk ook
nog. hij ontsnapte aan de galg door een
plotselinge dood. Zijn hart was tenslotte te
gen de verschrikkelijke spanning niet be
stand geweest."
Weer staarde Endellion een tijdlang in
het vuur.
„Nu weet je wie ik ben en wiens zoon ik
ben", hernam hij na een pijnlijke pauze.
„Toen het schandaal bekend was, moest lk
natuurlijk uit Cambridge weg. En ik kan
gerust zeggen, dat de zonden van mijn va
der aan mij bezocht zijn. Alle deuren waren
opeens voor mij gesloten, geen vriendelijke,
helpende hand werd mij toegestoken geen
enkele. En ik bezat geen stuiver
Toen deed ik mijzelf een eigenaardige
gelofte noem het Don Quichotterie als je
wilt. Ik zou boven mijn tegenspoeden uitko
men. Mij aan de macht van mijn noodlot ont
worstelen en dat zonder listige streken, zon
der bedrog, alleen met strikt eerlijke midde
len.
De naam Endellion is geschandvlekt zei ik
tegen mijzelf ik zal die schande uitwis-
schen en hem weer tot een geëerden naam
maken. Wat anderen hebben gekend ken ik
ook".
Dulverton, die geboeid had zitten luisteren,
keek hem met koortsachtig schitterende
oogen aan.
'CWordt vervolgd
