De Jaarbeurs is weer goed bezet
Sproeten komen vroeg in
het voorjaar, koop tijdig een pot
Sprutol. Bij alle Drogisten.
De Tweede Kamerverkiezing.
DE FRANSCHE CANCAN REDIVIVUS.
HAARLEM'S DAGBLAD DINSDAG 14 MAART 1933
DERDE BLAD.
De toestand consolideert zich.
Onze industrie houdt vol.
P. T. T. met den verreschrijver.
Utrecht, stille stad aan vergeten pleinen
achter eerbiedwaardige kerken, provinciaal
langs zijn oud-patricische grachten met
statig stijve huizen en enkel wat groot-
steedsch in zijn voorname verkeersstraten
met drukke winkels en agenten te paard,
Utrecht is wereldstad in de buurt van de
Jaarbeurs. En Vreeburg is een vreemde para
doxale naam voor een cosmopolitisch drukke
plaats, raakpunt van verkeerslijnen, getrok
ken over het gansche land en ver over de
grenzen. De Koninklijke Nederlandsche
Jaarbeurs is internationaal en het Vreeburg
is internationaal in deze dagen. En Utrecht
is een gezellige stad. Het heeft alleen maai
den naam, wat stijf te zijn. Zoo zijn er
méér steden
Er zijn contingenteeringen en er zijn tol
muren. Het internationale goederenverkeer
ligt aan banden. Men wil geen internatio
nalisme. Wat ter wereld doet dan het inter
nationalisme op de Jaarbreus? Het doet er
zaken. Het is er al jaren en het denkt er
niet aan weg te bl ijven. Zakenlieden gelden
nu ety.imaal als wat slimmer dan andere,
lieden. Zakenlieden zijn de menschen
van den vooruitziend en blik. En zou
den zij daarmee niet ééns over de
tolmuren kunnen heenzien?
Gekheid, zij komen ter beurze, de Fran-
schen, de Italianen, de Duitschers, de Oos-
stenrijkers weer en nu zelfs de Belgen ook
al. en zij geven met deze komst een wel
zoo voorbeeldig blijk yan vertrouwen, van
geloof in het eenig juiste en gezonde prin
cipe van den vrijen handel, dat het eigen
lijk iedere regeering, die het gadeslaat, en
die dit tenminste niet vermag tegen te gaan
een weinigje diende te doen blozen van"
schaamte.
Schraagt vertrouwen niet de heele Jaar
beurs?
Wij moeten zeggen, dat het van een voor
treffelijke blijmoedigheid getuigt, deze
groote en hooge gebouwen van onder tot
bijna bovenaan weer vol te laden met een
onschatbare veelheid van artikelen der
menschelijke behoefte, doch waaraan hoe
langer hoe minder menschen behoefte
schijnen te gevoelen of: te mogen gevoelen.
De Jaarbeurs is een warenhuis, het veel-
zijdigste en best voorziene warenhuis van
alle waarschijnlijk, een warenhuis zonder
kassa en nochtans zonder afbetalings
methoden, maar toch met een wissel op de
toekomst. De handelsgeest van de Jaarbeurs
is de geest van het optimisme en wanneer
het waar was, wat velen al een paar jaar
geleden beweerden, dat de Jaarbeurs een
laatste noodsprong, beteekende, dan was er
nu al geen Jaarbeurs meer, want de tijd
van de noodsprongen is voorbij en wij zijn
nu aan de consolidatie bezig. Op de Jaar
beurs is geen sprake van sensatie, wel van
taaiheid en volharding. Namen van vroeger
vindt men heel regelmatig terug en nood
sprongen zijn nooit regelmatig, uitteraard.
Zelfs de meubelbranche, die onlangs besloot
slechts één beurs per jaar te bezoeken,
is ten deele toch vertegenwoordigd. Was zij
er in haar geheel geweest, dan zou het
Jaarbeurscomplex zoo vol geweest zijn als
verleden jaar. Nu ontbreken er 143 stands
aan.
Nieuwe firma's zijn er echter ook, een
paar Haarlemsche, en verder collectieve in
zendingen, waaraan de regeering weer mee
werkte. Zoo volgde de Algemeene Vereeni-
ging van Nederlandsche Ijzergieterijen het
voorbeeld van de Nieuwkoopsche smeden
patroons. Het Verbond van Nederlandsche
Werkgevers heeft voor het eerst een stand
ter voorlichting van de bezoekers. En in de
groep Bouwmaterialen en Wegenbouw kwam
men ruimte te kort en moesten deelnemers
worden afgewezen.
In de traditioneele rede. die de secretaris
van het Jaarbeursbestuur de heer W.
Graadt van Roggen voor de journalisten
hield, vonden wij onze conclusies bevestigd.
Dat er geen lichtpunten in ons huidig
zakenleven zijn, moet betwist worden. Er
openbaart zich.een streven naar meer onder
ling overleg, naar nauwere samenwerking
een geconcentreerd dienen van gemeen
schappelijke belangen. Een lichtpunt is het
ongetwijfeld, dat zich thans duidelijke
teekenen voordoen, waaruit blijkt, dat ge
nomen maatregelen reeds hun gunstige uit
werking doen gevoelen. In zakenlkringen
heeft algemeen de meen'ing post gevat dat
de economische malaise tot zulk een prij-
zenpeil van grondstoffen en artikelen heeft
geleid, dat verdere daling geen groote af
metingen meer kan aannemen, de kans op
verlies tot beperkte grenzen is gereduceerd,
een vastere prijsbasis is ontstaan, waar
op een ommekeer binnen het bereik der
mogelijkheden komt. Het is lang niet on
mogelijk, dat op deze vastere, zij het dan ook
voor een algemeene opleving te lage en voor
de productie geen loonènde basis de handel
in de naaste toekomst nieuwe impulsen kan
krijgen, waaruit, zelfs bij gelimiteerde
koopkracht van den consument een begin
van opleving zou kunnen ontstaan.
Er zijn op deze jaarbeurs 1415 deelnemers
die 15000 vierkante meter oppervlakte in be
slag nemen, maar bij deze beurs geldt niet
het aantal maar het. gewicht. Dat ondanks
dezen tragischen tijd een jaarbeurs in ons
land voor den dag kan komen, met een
omvang en samenstelling als deze. typeert
de kracht, waarover het Nederlandsche be
drijfsleven nog beschikt. Een bedrijfsleven
zei de secretaris, dat een groot aanpassings
vermogen 1 leeft,
Wie rondgaat op deze Jaarbeurs bewon
dert opnieuw de zorg. waarmee de exposan
ten hun stand hebben ingericht, de bijzon
der moderne en smakelijke middelen boven
al, waarvan zij zich meestal bedienen.
Eenige jaren geleden was de clou van de
jaarbeurs voor den bezoeker-niet-liandels-
man een toestelletje van Philips tot het op
nemen van het menschelijk stemgeluid, dat
dan per brief verzonden kon worden aan
vrienden en bekenden Van het toestelletje
hebben wij eigenlijk in de practijk minder
gehoord dan men er toen van verwachtte.
Nu opnieuw heeft de Jaarbeurs zulk een tech
nische „clou", maar wij mogen er de ver
wachting bij uitspreken, dat zij duurzamer
zal zijn. dan de vorige. De clou van deze Jaar
beurs vindt ge bij het Staatsbedrijf der Poste
rijen, Telegrafie en Telefonie, op de derde
verdieping: in een stand, waarop wel zeer
van toepassing is, wat wij zeiden over mo
derne en kunstzinnig eaankleeding. In een
keurige uiterst behagelijk aandoende omge
ving toont ons vooruitstrevende staatsbedrijf
u hier den verreschrijver, het wonderlijke in
strument. in het brein der auteurs, die op de
menschelijke gemakzucht speculeeren. reeds
tientallen jaren geleden uitgedacht, maar
eerst sinds korten tijd verwerkelijkt door be
kwame en met scherp vernuft bedeelde inge
nieurs In 1928 zagen wij op de „Pressa" in
Keulen al een verreschrijver in dienst, verre-
schrijven bestaat dus al een paar jaar. maar
de weergaloos practische toepassing, die P.
T. T. er aan geeft, is pas van den allerlaat-
sten tijd. De verreschrijver'-kan namelijk op
iedere huistelefoon worden aangesloten, niets
anders is daarvoor noodig. dan het bevesti
gen met een paar draadjes van de installa
tie aan de leiding. En dan heeft men het vol
gende gemak: Men wordt opgebeld door een
handelsrelatie, die mededeelingen te doen
heeft. Na de inleidende woorden haalt men
een handle over en de schrijfmachine, die
aan de telefoon verbonden is, doet zijn werk
en registreert, wat aan de andere zijde op
een soortgelijke schrijfmachine neergetikt
wordt. En omgekeerd brengt men zijn ant
woord op den eigen .zender" naar den „ont
vanger" aan de andere zijde over.
Er zijn andere mogelijkheden: U verlaat
het kantoor, maar het kan zijn, dat men u
opbelt om u belangrijke dingen te zeggen.
Welnu, dan haalt ge bij het weggaan even
eens de handle over: zoodra er opge
beld wordt treedt dan automatisch uw ont
vanger in werking, en de relatie aan de an
dere zijde heeft maar het toetsenbord te be
werken opdat u bij thuiskomst zijn mede
deelingen in helder machineschrift in uw
ontvangmachine vindt.
Nog een andere mogelijkheid: Ge hebt uw
relatie mededeelingen te doen, maar ge
vreest, dat hij niet op kantoor is op dit uur.
Toch zoudt ge graag reeds vastleggen, wat ge
te zeggen hebt. Welnu, daarvoor is de auto
matische verreschrijver, de machine, die in
een soort braille uw epistel in een strook
ponst, een strook, die ge later, wanneer het
uw relatie beter past, slechts in uw telefo-
nischen zender hebt te schuiven, die haar
automatisch voor u afdraait, gelijk de gra-
mofoon de wasplaat, maar.op langen
afstand. En hebt ge nu uw mededeeling te
doen aan meer dan één tegelijk, dan ge
bruikt ge de combinatie van verreschrijver
en ponsmachine, de volmaakste telegraaf-
machine, die de wereld op dit oogenblik be
zit. En een telegraaf, die geen telegrafisten
vraagt ter bediening!
De verreschrijver wordt door P. T. T. in
Nederland als monopolie geëxploiteerd;
duur is de huur per maand geenszins en het
staatsbedrijf verwacht er een aanzienlijke
stijging van het aantal gesprekken van. Tal
van groote bedrijven, vooral banken, heb
ben reeds een of meer verreschrijvers in ge
bruik genomen.
De toestellen worden gebouwd door Sie
mens Halske te Berlijn, door Creed te
Londen en door Morkrum Kleinschmidt
in Amerika, waarvan Lorenz te Berlijn de
vervaardiging in licentie heeft verkregen.
De eerstvolgende phase, die de voortva
rende F. T. T. zullen zien te verwerkelijken
is het toepassen van „telefonisch vergade
ren" op het telefonisch verreschrijven. Het
schrijven van een brief aan verscheidene
personen tegelijkertijd dus. En dan komt de
stap naar de eindphase: radiotelefonisch
verreschrift. Dan tikt de krantenman u bij
wijze van spreken zoo van de redactie af de
krant in huis! Maar daaraan denken wij
voorloopig nog maar niet! Wie weet hoe
gauw het zoover is, en wee ons. als wij dan
een fout slaan, brrr.Fouten kunt u door
één druk op de knop herstellen", zegt zake
lijk en onvervaard de man van P. T. T
P. T T. heeft nog een uitgebreide collec
tie telefoons en telefooninstallaties, van de
eenvoudige huisinstallatie tot de centrale
voor vijftig nummers toe in zijn stand on
dergebracht, en ge kunt er hoogst sugges-
(Adv. Ingez. Med.)
Over de voorbereidingen.
tief gedemonstreerd krijgen, hoe met deze
moderne Siemens toestellen waarlijk vrijwel
alle combinaties van gesprekken en schake
lingen, met en zonder bediende centrale
post mogelijk zijn. Het is te lang en te tech
nisch om hier te verhalen. Maar buitenge
meen belangwekkend om tc zien. Inderdaad
de P. T. T.-stand is dit keer de clou vau de
Jaarbeurs.
Terwijl de Jaarbeurs op zich zelf de' clou
is van deze schoone lentemaand,
Dat is ieder in Utrecht met ons eens en
naar wij vertrouwen over weinige dagen ook
velen daarbuiten.
Pk.
LANGS DE STRAAT.
Zakendoen.
Ge komt in de Jordaan; als buitenstaan
der. Ge verwacht dat ge elk oogenblik iets te
zien krijgt van wat men noemt „Jordaan-
leven", en bent aanvankelijk verwonderd
wanneer dat niet het geval is.
Maar waarom verwacht men dat? Omdat
men met de vooropgezette bedoeling iets van
het bizondere leven der Jordaners te aan
schouwen, naar deze stadswijk van Amster
dam gaat. Dat is fout! Gaat ge echter naar
de Jordaan zooals ge ook naar het Spui of de
Rozengracht zou gaan, dan pas kunt ge iets.
maar ook niet veel meer dan iets. van het
Jordaanleven medevoelen en -leven. Het
klinkt paradoxaal, maar wanneer ge de Jor
daan slechts niet wilt zien als een curiosum
doch als iets aparts .(wat een verschil is!)
vallen de kenmerken van deze speciaal-Am-
sterdamsche stadsbuurt, die gedoemd is te
verdwijnen door de saneeringsplannen. veel
eerder op.
Op den hoek van de Bloemgracht en een
der ontelbare zijstraatjes, staat een visch-
koopman. Zijn kar ligt nog volgeladen met
diverse soorten „Faane visch". Duidelijk dat
hij nog niet. veel heeft verkocht, en dat daar
in gauw verandering moet komen, wil de ne
gotie van den dag goed gemaakt worden.
Een juffrouw met een respectabelen om
vang komt met een onverschillig gezicht
langszij.
„Wat doene die dooie beesies?" vraagt ze
uitdagend.
„Niks", wordt ze ingelicht.
„Kedo?Vemachel jij je tante."
„Seï ik kedo? Ik sei datte se niks doen."
Minachtend graait de juffrouw in de visch-
voorraad; ze pakt een spiering en een aal. be
kijkt ze quasi deskundig, smiit ze op de hoop
en grabbelt in de bak met bokkum.
De koopman ergert zich heelemaal niet
Vóór haar grabbelden en graaiden reeds
tientallen in de visschenlijken. en na haar
grijpt en grist een tiental anderen ln de
koud-klamme vischjeshoop. Ook hij houdt
zich onverschillig, en doet als is de verkoop
voor hem slechts bijzaak
„Nou. motje se nog kwijt?" sart-plaagt ze.
„Mein fisse benne beter pebliek gewend",
wordt de juffrouw thuisgebracht.
„Dan ken je stikke met je r. en de
juffrouw rolt verder.
„Vijf stauters een pond!!" roept de man
van de kar d'r terug.
„Ik geif je nege voor 't kilo".
De man moppert iets van „uitsuigster" en
weegt de hoeveelheid af.
„Ik neem ze eigelijk alleen maar om jou
eraf te hellepe... deelt de juffrouw mede
om het laatste woord te hebben.
En terwijl vischjes en muntstukken van
eigenaar wisselen zegt de vischman verbaasd:
„Da begreip ik niet. Ik docht da-je se faur de
stank nam
W. SCH.
Aan onze kwartaal-
en maa
ndab
onnes.
De adviinistratie vindt het hijzonder
prettig ais een groot aantal abonnés
het verschuldigde abonnementsgeld
per post- of bankgiro voldoet. Men
bedenke evenwel dat het een nog
grootere tijdsbesparing geeft als men
gireert vóór de kwitanties bij de incas
seerders zijn.
Formulieren voor automatische giro
verstrekken wij gaarne en gratis.
Herleving van de negentiger jaren.
De beroemde negentiger jaren de
„naughty nineties", zooals Engeland goed
aardig zegt herleven op het oogenblik: de
mode is voorgegaan en heeft speciaal haar
licht opgestoken bij de op één oog staande
hoeden en de hammenmouwen, die ook toen
het markantste deel van het vrouwelijk toilet
waren, en de dans, na step en charleston,
heeft haar voorbeeld gevolgd en heeft den
ouden cancan weer opgedolven en hem. iet
of wat gewijzigd naar den eisch des tijds,
voor het voetlicht gebracht. Mogelijk ook
was de cancan er eerst en is het proces an
desom in zijn werk gegaan, want hoewel
op het oogenblik in het Carlton Hotel in Am
sterdam de cancan uit Parijs wordt gedanst,
absoluut echt uit Parijs, zóó uit het Bal Ta-
barin. waar hij thuis hoort en voor een week
naar Amsterdam is gekomen (o, inconse
quentie, per vliegmachine!) herleefde in wer
kelijkheid den cancan al in 1929 en 1930. dus
na een winterslaap van ongeveer dertig jaar.
Hij verdween omstreeks 1900 van het tooneel,
en met hem stierven deberoemde negentiger
jaren, waarvan hij één van de meest typische
uitingen was geweest. Waarschijnlijk heeft
toen niemand gedacht, dat het geen dood
voor eeuwig was, maar dat hij weer opge
rakeld zou worden in een tijd als de tegen
woordige, die helaas in veel van zijn uitin
gen slap en futloos is en op sommige punten
zoo weinig karakter heeft, dat hij het hebben
moet van nabootsingen, die uiteraard zwaar
zijn. Ook de cancan zal wel aan dit euvel
lijden: uit een tijd gehaald, waarin hij paste
naar een omgeving, waarin een volkomen
andere geest heerscht, er zijn waarschijnlijk
niet eens meer danseressen te vinden, die
hem dansen, zooals hij gedanst moet worden
en de cosluums hebben zelfs geleden inder
daad geleden onder den geest van vereen
voudiging, die tegenwoordig de mode be-
heerscht. Bij den cancan hooren geen kort
haar, maar de geweldige optorenende kapsels,
waarvoor men toen nog den tijd had: bij den
cancan hooren geen „natuurlijke lijnen' en
simpele jurkjes, maar de wespentailles en
overdadige rokkenmassa's, die toen voor het
meest perfecte in „lijn" golden, dat men ooit
kon uitdenken: bij den cancan hooren geen
simpele riemschoentjes, maar de kostelijke
hooge laarsjes, zooals ze vroeger o.a. bij de
opvoeringen van de „Fledermaus" gedragen
werden, en die men zich mogelijk herinnert
van oude foto's en teekeningen. En voor
alles! bij den cancan hoort geen jazz-band,
met negerzangers, die zich alleen maar
even op den achtergrond houden en het
nie.t eens noodig vinden om vanwege de
sfeer 'n oogenblik te verdwijnen er hoort bij
een ouderwetsch orkest met een dirigent, die
het drukker heeft dan èèn van zijn musici en
wiens jaspanden op de maat van Offenbach's
muziek elk van zijn bewegingen onder-
streepen.
Overigens eere zij den cancan is er
geen woord ter wereld geweest, dat mij ooit
zoo geïntrigeerd heeft als zijn naam en
is er geen dans geweest, waarvan ik zoo hei
melijk hoopte, dat ik hem nog eens in werke
lijkheid te zien zou krijgen, als juist die
cancan, dien ik dan ook zag! Kleurige zijden
jurkjes met ballonnen van pofmouwen en
wijde bestrookte rokken; een schuimige
Belangrijke gebeurtenissen werpen scha
duwen vooruit. Zoo ook de naderende verkie
zing voor ons belangrijkste college van wet
gevende macht.
Morgen, Woensdag 15 Maart, heeft candi-
daatstelling plaats. Reeds ontplooien de po
litieke partijen bijzondere activiteit.
In woord, beeld en_ geschrift wordt het kie
zerscorps in den lande voorgelicht.
Dat de kiesverenigingen thans alle zeilen
moeten bijzetten om de organisatie te vol
tooien. ligt voor de hand. omdat de verkie
zing, door het bekende conflict tusschen Ka
mer en Regeering, waarvan Kamer-ontbin
ding het gevolg was, eenige maanden is ver
vroegd.
De aandacht van het publiek concentreert
zich gewoonlijk het meest op de candidaat-
stelling. de stemming en den uitslag daarvan.
Zeer begrijpelijk trouwens.
Toch is het van belang ook eens te wijzer,
op de vele, omvangrijke werkzaamheden, wel
ke hieraan voorafgaan.
„Een kijkje achter de schermen" heeft ons
wat nader gebracht tot de zorgen en be
moeiingen in deze. voor de gemeente-be
sturen.
Allereerst dan dient te worden nagegaan
in hoever de indeeling der gemeente in stern-
districten nog juist is. waarbij rekening moet
worden gehouden met der. snellen aanwas
der bevolking in bepaalde wijken Ga lezer,
hiervoor eens in gedachten na, hoeveel nieu
we straten, ja zelfs geheel nieuwe kwartieren
in de laatstverloopen 2 jaren (b.v. in Haar
lem-Noord) zijn ontstaan.
Ook doet zich het verschijnsel voor. dat in
de binnenstad tal van perceelen niet meer
voor bewoning worden gebruikt, maar een
veranderde bestemming hebben gekregen
(b.v. uitsluitend pakhuis, winkel of kantoor).
Het gevolg is, een vermindering van het aan
tal kiezers in die districten.
Bij de indeeüng der gemeente in stemdis-
tricten wordt er steeds naar gestreefd, deze
„op peil" te brengen, d.w.z. dat elk district
ten hoogste 1000 kiezers telt.
Eenerzijds zal dus in de buitenwijken het
aantal kiezers belangrijk stijgen, anderzijds
moet in de binnenstad de omvang der dis
tricten worden vergroot, omdat daar het aan
tal kiezers regelmatig daalt.
Is de vaststelling van de stemdistricten
achter den rug, dan dient de aanwijzing van
stemlokalen te geschieden. Zooveel mogelijk
wordt hierbij gebruik gemaakt van gemeen
telijke gebouwen, allereerst van scholen, waar
van les- en gymnastieklokalen zich het best
leenen.
Doch niet altijd zijn deze gebouwen op de
gewenschte plaatsen aanwezig. In die geval
len wordt aan de besturen van bijzondere
scholen of instellingen gevraagd één of meer
lokalen voor dit doel beschikbaar te stellen,
waaraan in den regel met groote bereidwil
ligheid wordt voldaan
Hierna volgt de samenstelling ypn de stem-
bureaux, ingevolge de Kieswet aan te wijzen
uit- en zoo noodig buiten den Raad. Elk bu
reau bestaat uit een voorzitter, 2 leden en 3
plaatsvervangende leden. Voor de thans tot
het aantal van 81 gestegen stemdistricten
in totaal dus 486 personen. Van de gelegen
heid. dat voor deze benoeming „zoo noodig
buiten den Raad" personen kunnen worden
aangewezen, moet dan ook wel een ruim ge
bruik worden gemaakt.
Na de aanwijzing komen van elk bureau
afzonderlijk de leden ten Raadhuize bij
elkaar, om onderling de uren te regelen, waar
op elk dor leden zitting zal hebben: dat zijn
81 besprekingen, waarvan verschillende gelijk
tijdig in verschillende lokaliteiten plaats vin
den. doch waarmede toch zeker 6 avonden
gemoeid zijn
Afgescheiden van dit alles, zijn inmiddels
de eigenlijke verkiezingswerkzaamheden aan
gevangen.
De bijna 70.000 kiezerskaarten 'precies zijn
het er 69.856). waarop de nieuwe Indeeling
van stemdistricten te voren is bijgewerkt, be-
hooren gerangschikt te worden naar de dis
tricten. waarin de kiezers op 1 Januari van
dit jaar woonden. Men krijgt dus 81 groepen
van kaarten, alle in alphabetisch-lexicogra-
fische volgorde, aangevende de kiezers van
elk district, Daarna kan worden overgegaan
tot het typen der 81 kiezerslijsten. Op een
voudige wijze worden do getypte bladen zoo
veel maal vermenigvuldigd als noodig is.
De eerste afdruk vormt de kiezerslijst, een
vracht van bestrookte onderrokken, die dei
nend en golvend geen oogenblik in rust
waren; zwarte kousebeencn, die blijkbaar op
deze wereld nog maar één behoefte hadden:
zich zoo weinig mogelijk op den grond te be
vinden. Armen vliegen alle kanten uit, en het
üjkt wel of de zwaartekracht tijdelijk opge
heven is: de danseressen nemen zonder be
zwaar een been onder den .arm en tollen
zoo rond. of ploffen aan het eind van hun
solonummer van een onrustbarende hoogte
neer in een volmaakte „spagaat", de zitstand
op den grond met volkomen uitgespreide
beenen, die jaren en jaren van training
eischt.
En het is alleen jammer, dat de steunpila
ren van d envroegeren cancan van dertig
jaar geleden, deze herleving waarschijnlijk
net niet meer mee zullen maken. Toulouse
Lautrec, de geweldige teekenaar en schilder,
die zoo als geen het veelbewogen leven van
dien tijd kon weergeven, is dood. en alleen
de teekeningen van zijn beroemdste model
len: La Goulue, dc beroemdste cancandanse-
res van toen. May Belfort, Jane Avril on
medemoiselle Eglantine leven nog. La Goulue
leeft evenmin meer. hoewel ze nog niet lang
geleden stierf; van de anderen weten mis
schien nog enkelen, wat haar lot is geweest.
De mogelijkheid is groot, dat zij den cancan,
zooals zij hem dansten, nog maar ternauwer
nood zouden herkennen in dezen cancan, die
gedanst wordt door menschen van een andere
generatie, en vooral van een anderen tijd,
waarin een geest heerscht, die volkomen
tegengesteld is aan dien van toen.
Maar wie weet het? Intusschen danst men
weer cancanaangename afwisseling na
charleston, black bottom en wat dies meer
zij. En wie af en toe met weemoed terug
denkt aan de negentiger jaren, die zoo
schoon waren als hij ze beleefde en
die zoo schoon moeten zijn geweest voor
het geval hij tc laat geboren werd kan
ten minste den cancan nog eens met eigen
oogen aanschouwen!
WILLY VAN DER TAK.
tweede dient voor de console om to kunnen
nagaan of aan den stemplicht is voldaan, en
een dorde, bestaande uit geperforeerde stloo
ker.. is bestemd voor adresseering van de op-
roepingskaarten. Mét het orgineel en oen
exemplaar voor archief medegerekend. vormt
dit in totaal voor alle distrieten niet minder
dan 17500 vel papier, ongerekend nog de af
drukken die gevraagd worden door derden,
zooals kiesverenigingen.
Werd vroeger de geheele kiezerslijst van
een doorloopende nummering voorzien, waar
door de nummers opliepen tot bijna 70.000,
ditmaal heeft in afwijking daarvan elk uit
treksel der kiezerslijst een opvolgende num
mering van l tot hoogstens lOOO. waardoor
het hinderlijk oplezen van groote getallen is
vervallen.
Zijn alle lijsten gereed, dan wil dat nog
niet zeggen, dat ze ongewijzigd door de stem-
bureaux kunnen worden gebruikt. Want aan
de kiezers is het recht toegekend om in een
andere gemeente hun stem uit te brengen en
hiervan wordt een steeds toenemend gebruik
gemaakt, in het bijzonder door hen, die in
een andere gemeente werkzaam zijn, or die
inmiddels elders zijn gaan wonen.
Op welke wijze de kiezers var. dit recht ge
bruik kunnen maken is in dit blad van 9 de
zer reeds uitvoerig uiteengezet.
De door de wet geboden gelegenheid om
elders of -wel per gemachtigde te stemmen
heeft de administratieve beslommeringen In
tusschen niet weinig vermeerderd.
Dat thans te dien opzichte aan alle desi
derata is voldaan, mag Intusschen met re
den betwijfeld worden, daar zich in ver
band met de in de wet opgenomen stem
plicht - - wel steeds nieuwe verlangens ter
uitoefening van het kiesrecht zullen open
baren.
De structuur van de Kieswet heeft inmid
dels reeds tal van wijzigingen en aanvullin
gen ondergaan, beoogende technische verbe
tering in de toepassing van het eenmaal aan
vaarde stelsel van: evenredige vertegenwoor
diging^
Tenslotte wijden wij onze aandacht aan de
candidaatstelling en de stemmng.
De lijsten van candidaten moeten op den
dag van 15 Maart a.s. (titans ln afwijking
van dc wet bij Kon. besluit bepaalde tus
schen 9 en 4 uur worden ingeleverd bij de
voorzitters der hoofdstemburcaux in dc 13
kieskringen, waarin het land voor deze ver
kiezing is verdeeld.
Terloops zij opgemerkt, dat deze verdeeling
in kieskringen slechts administratieve betcc-
kenis heeft,
Na nauwkeurig onderzoek en daarop vol
gende geldig-verklaring door genoemde bu
reaux. nummert het ccntraal-stemburcau te
's-Gravcnhage de lijsten in de volgorde door
het lot aangewezen.
Lijsten, welke tot een groep zijn verbon
den. zoomede gelijkluidende lijsten, gelden
bij deze loting als één lijst. Ze dragen der
halve in alle kieskringen hetzelfde nummer.
Te voren Is aan de gemachtigden dor lijs
ten, met inachtneming van enkele bepalin
gen, gelegenheid geboden om deze door on-
derteekenlng eenor gemeenschappelijke ver
klaring tot groep te verbinden.
In oen korte spanne tijds moeten nu de op-
roepingskaarten en de stembiljetten worden
afgedrukt.
Behalve de 70.000 a 80.000 oproepingskaar-
ten voor de te Haarlem woonachtige kiezers,
behoort de burgemeester tevens zorg te dra
gen. dat de 27 andere tot den kieskring bo-
hoorende gemeenten tijdig in het bezit zijn
van het bonoodigde aantal stembiljetten.
Het gezamenlijk aantal daarvan in den
kieskring XI bedraagt pl.m. 240.000.
Dat de verzending en bezorging der oproe-
plngskaarten ook van de post buitengewone
diensten vraagt, laat zich denken.
Eerst daarna op 26 April a.s. kan dc kie
zer. zijn plicht vervullen.
Een stip rood kleuren, anders niet.
Ons rest nu alleen nog even te verwijlen bij
het vaststellen van den uitslag der verkiezing
hetgeen is opgedragen aan het centraal-stem
bureau te 's-Gravenhage.
Zonder hierbij in détails te treden, kan
gezegd worden, dat genoemd bureau heeft te
rangschikken en saam te voegen dc tellin
gen van alle lijsten, opgenomen in de proces
sen-verbaal van dc hoofdstembureaux der 18
kieskringen.
In 1929 bedroeg het aantal geldige stem
men ln totaal: 3.379.503, hetwelk gedeeld door
100 (zijnde het aantal te vervullen plaatsen)
een algemeenen klesdeeler opleverde van
33795.03.
Naar verhouding van het aantal ln totaal
uitgebrachte stemmen op elke gevormde lljs-
tengroep, elk stel gelijkluidende lijsten en
elke op zich zelve staande lijst, is berekend
de toewijzing van het aantal zetels.
De op die lijsten voorkomende personen
worden in dezelfde verhouding op de
in de wet aangewezen wijze, tot lid der Ka
mers benoemd.
G. B. M. SEGA AR.
Hoofdcommies ten Stadhuize,
afd. Verkiezingen.
ALG. VERGADERING „HET WITTE
KRUIS'.
In het gebouw „De Nijverheid" hield de
afdeeling Haarlem der Noord-IIollandschc
vereenlging „Het Witte Kruis" een algemeene
ledenvergadering.
De voorzitter, de heer A. W. Michels zelde
in zijn openingsrede dat ondanks sombere
verwachtingen van 't Jaar 1932. dc afdeeling
Haarlem zich toch heelt mogen handhaven.
Ook is in 1932 dc derde wijkzuster, zuster A.
Schouten aangesteld. De vereenlging heeft
zicli genoodzaakt gezien de salarissen van
het badhuispersoneel en der wijkzusters tc
verlagen, doordat men van dc gemeente be
langrijk minder subsidie ontvangt dan ge
hoopt was. Een der leden verzoekt aanvulling
der notulen der vorige vergadering.
Zooals bekend is de gelegenheid voor werk-
loozcn opgesteld om voor 5 cent baden te
nemen.
Het bestuur stelde als candidaten in de vaca
tures L. Modoo en M. Bakker voor dc heeren
Kolkman en K. D. Schilstra. Een der leden
stelde nog den heer H. van Leeuwen voor,
die echter voor de candidatuur bedankte.
De candidaten van het bestuur werden ge
kozen met algemeene stemmen.
Het verslag van den penningmeester werd
goedgekeurd, evenals de begrooting over 1934.
Bij deze gelegenheid werd uitvoerig gedeba-
tcerd over de verhouding tusschen de ver
eenlging en de gemeente.
