„Van meisjes van mijn leeftijd, zoo rond de twintig, hoor ik zoo dikwijls, dat ze eigenlijk niets hebben om aan te trekken. Wor den ze maar gevraagd voor een doodgewone visite, dan is Leiden al in last, omdat er eigenlijk geen fatsoenlijke jurk is! Als ik m'n dag begin, weet ik, dat er vijf stuks voor me klaar hangen, waar ik uit kan zoeken. Dan kan ik van twee daagsche stotjaponnetjes 't een of 't ander kiezen. Ga ik Zaterdags- of Zon dagsmiddags bijv. op visite dan heb ik - om 't 'ns deftig te zeg gen - m'n zijden teagown en blijft 't bij 'n loopje dan heb ik even goed m'n sportief wandeltoiletje. En voor de bioscoop of zoo heb ik natuurlijk 'n zijden avondjapon. Ja, ik zal 's avonds in 'n wollen jurk uitgaan! Ik denk er niet over; ik kan veel te fijn meedoen! Kinderen, dat gevoel, dat je uit je eigen japonnen kunt uitzoeken, dat is 'n verrukkelijk gevoel en als je 't niet kent dan missen jelui veel. En waarom eigenlijk? Ik weet zeker, dat jelui het ook kunt, mits je 't met je japonnen maar verstandiger aanlegt! Ik heb mijn systeem van moeder afgekeken, die elke maand wat voor haar japonnen op zij legt en regelmatig 'ns bij C A bin nenwipt om er voortdurend het nieuwste snufje op den kop te tikken. Je zult 't misschien niet gelooven, maar m'n vriendin, die geheel voorzichzelf moet zorgen, doet 't al net als wij! Natuurlijk kun je zien, dat moeder meer en zij minder voor haar japonnen besteedt dan ik, maar zij heeft evengoed haar vijf stuks. En als jelui nu toch meent, dat je het zelf niet kunt, dan kan ik je alleen maar zeggen, dat je ergens je japonnen zeker veel te duur betaalt en er geen notie van hebt, hoe goed en voor hoe weinig geld je bij C A klaar komt!"

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1933 | | pagina 16