BLUE BAND
DE MACHT VAN
HET KLEINE
BIOSCOOP.
aPSiï
HAARLEM'S DAGBLAD
DERDE BLAD
ZATERDAG 29 APRIL 1933
Blue Band kost slechts enkele
centen meer per pakje dan
andere, goedkoopere soorten.
Voor dit kleine prijsverschil
koopt U echter de allerbeste
kwaliteit die in Nederland ver.
krijgbaar is. Blue Band wordt
immers bereid uit de aller»
beste grondstoffen versch
gekarnd-met de allerfijnste
roomboter.
Van de buitengewoon zinde
lijke en hygiënische wijze der
bereiding kunt U zich persoon
lijk overtuigen - de Blue Band
fabrieken staan voortdurend
voor iedereen ter bezichtiging
open! Weet wat U eet!
VERSCH OEKARND MET 40 ALLERFIJNSTE ROOMBOTER ONDER RIJKSCONTROLE
LUXOR SOUND THEATER.
Moeder.
In verband met de Moederdagviering op
Zondag 30 April brengt Luxor deze week de
Fox-film „Moeder' Bij het lezen van het
scenario komen Vondels dichtregelen onwil
lekeurig in de gedachte:
„Eer brengt een arme Vader met vreugd
tien kind'ren groot,
Dan dat tien rijke kind'ren hem helpen in
zijn nood".
Deze Fox-film bevat vroolijke en tragische
tafreelen, maar tragische wel het meest. De
wijze waarop Mae Marsh de rol van de Moe
der uitbeeldt, is boven alle lof verheven L Zij
weet haar publiek zoo mee te sleepen, in
haar smart en in haar stille wanhoop is ze
zoo overtuigend, dat wij, toeschouwers, dik
wijls geheel in haar gevoelssfeer worden op
genomen en haar leed bijna geestelijk mee
ondergaan.
J?
V f -•*.jrÉL
Mae Marsh in Moeder
Hoe suggestief is bijvoorbeeld haar stille
eenzame in rouw gekleede figuurtje, als zij
daar alleen in die groote kamer is, haar man
dood, haar lievelingszoon John in de gevan
genis, de andere kinderen weg, getrouwd. Zij
die vroeger overstelpt met werk was, heeft
nu geen werk, dat op haar wacht. Ze is al
leen.... op het oogenblik heeft niemand
haar noodig. Dan komt het visioen van toen
de kinderen nog klein waren, ze moet weer
zorgen! Ze veert even op, en gaat bedrijvig
naar de tafel.... maar plots ontwaakt ze en
bemerkt, dat het niets dan een droom was.
De onzegbare smart, die haar gezicht daarna
Uitdrukt, de eenzaamheid, verlatenheid en
verlangen zijn zoo ontroerend, dat ons de
tranen in de oogen komen. By het plotseling
zien van John, die voor de tijd om is uit de
gevangenis ontslagen is, spiegelen alle aan
doeningen, die een Moeder in die omstandig
heden moet gevoelen zich tot in de kleinste
finesses in haar heele wezen af. Dit is zoo
prachtig en zoo levend, dat men zich moei
lijk een gavere uitbeelding zou kunnen den
ken.
Sally Eilers en James Dunn in een scène
uit de film „Moeder".
I
Het begin van de film is alleraardigst:
Moeder voor dag en voor dauw al in de keu
ken bezig om het ontbijt klaar te maken
voor het gezin, dan het ontwaken in het kip
penhok, in de babybox van poes en van den
hond. Dan wordt het tijd, dat de kinderen
opstaan. Dat schijnt over cle heele wereld
hetzelfde te zijn! Kinderen 's morgens uit
bed te krijgen is een heele toer. Eerst wordt
het geprobeerd met lieve zachte woordjes.
Dat helpt natuurlijk lieelemaal niet. Tot ra
dicaler middelen wordt overgegaan en zon
der vorm van proces worden de dekens weg
getrokken. Probatum est! De vechtpartij op
de slaapkamer van de jongens is voor 'n bui
tenstaander ook heel amusant. James Dunn
als John is 'n alleraardigste lieve jongen, zoo
als elke moeder zich als zoon zou wenschen
en Sally Eilers maakt van Elsbeth een lief,
zacht nieiske.
Wie van een mooi, helaas misschien le
venswaar stuk houdt, waarbij van spel en
regie genoten kan worden, ga deze week naar
Luxor om „Moeder" te bewonderen.
Voor de tennisliefhebbers heeft Luxor een
bijzondere attractie. Tilden, de tenniskam
pioen geeft eenige behartenswaardige lessen.
De handgrepen kunnen gemakkelijk gevolgd
worden, omdat de film soms vertraagd wordt
afgedraaid.
De reisfilm brengt ons naar het schoone
Madeira, waar we veel wetenswaardigs op
steken.
Vermelden we tenslotte nog de twee-acter:
„Nog zoo gek niet", een allermalst ding,
waarbij men zich bijzonder geamuseerd heeft.
Maar „Moeder" is de hoofdzaak en daar
om moet men deze week naar Luxor gaan.
REMBRANDT-THEATER.
Wcnn die Liebe Mode macht.
Renate Müller, Georg Alexander en ditmaal
als derde Otto Wallburg. Een filmkomedie,
welke in haar soort de kwaadste niet is. Spe
lend in Parijs met aardige en vlot wisselende
stadsaspecten, waarvan de illusie helaas wel
een weinig bedorven wordt door een Duitsch
sprekende en zingende bevolking. En dit taal
verschil werkt dubbel ontnuchterend in een
milieu van midinettes en van Montmartre.
Daar hooren Fransche chansons en geen
Duitsche Schlagers bij!
Jammer toch, dat wij wegens de taal vrij
wel uitsluitend op Duitsche film aangewezen
zijn en men zelfs de Amerikaansche produc
tie in Duitsche versie meent te moeten geven.
Misschien werken de om
standigheden wel mee.
dat het Hollandsche pu
bliek op den duur ook
aan de Fransche film
zal moeten gelooven.
Dan zou er uit het kwa
de toch nog eenig goeds
voortkomen.
..Maar ter zake. Afge
zien van het hybridisch
bezwaar, dat de taal 30-
levert, is er weinig tegen
dit onschadelijke brokje
amusement op te mer
ken. Er zit gang in de
geschiedenis, er loopt
een draad door en de
Renate Müller. verschillende détails hou
den ons bezig. Zelfs kan
men genieten van menige goed in elkaar ge
zette episode zooals de feestavond op Mont
martre, waarbij de echte, roezige Kermis-
stemming zoowel door het beweeglijk beelu
als door het geluid tot uitdrukking is ge
bracht, of de droom van Guilbert, waarin hij
door een bende apen besprongen wordt, ter
wijl daarbuiten in de werkelijkheid honden
blaffen tegen de rinkelende telefoon.
Renate Müller is weer allerliefst als het
ateliermeisje Nelly, dat op den chefteekenaar
Charley verliefd is, maar eerst langs een wei
heel zonderlingen omweg de prooi van haar
hart bemachtigt. Aan 't slot van het stuk
zijn de bordjes verhangen; juist als het ar
me modistetje, na één dag koningin van het
rijk der mode te zijn geweest, haar ontslag
brief onder tranen in onvangst heeft geno
men, keert de kans, doordat de 70.000 ape-
vellen, welke Guilbert uit een faillieten boe
del heeft gered, eensklaps tengevolge van
haar gril, of was het een list, weldoor
dacht? waarde hebben verkregen. Dan
kan zij den hautainen Charley, die haar
daags na het feest, waarop hij een innige
zoenpartij met haar had gehouden, niet meer
kende, volmaakt naar haar hand zetten en
zelfs den eigenaar van het modehuis de wet
stellen.
Doch de liefde ontwapent de zakelijkheid
en zoo zwicht Nelly toch weer voor den eer
sten den besten aanval, waarbij haar aan
bidder haar nu dan ook in alle eer en deugd
tot vrouw vraagt, voor levenslang nog wel!
En Guilbert krijgt het volle bedrag voor
zijn apevellen en wordt weer een man in
bonis. Zoo bereikt de geschiedenis voor elk
der deelnemers het „happy end",, behalve
voor Suzanne, die in alle opzichten de dupe
is van de historie.
Otto Walburg, die met zijn komieke zwaar
lijvigheid Guilbert verpersoonlijkt, heeft
zich ditmaal op loffelijke wijze ingetoomd en
levert subtieler spel dan wij van dezen dikzak
gewend zijn.
Georg Alexander blijft zichzelf zoozeer ge
lijk, dat men best een stuk van zijn creaties
uit de ééne film in een andere zou kunnen in-
lasschen zonder dat iemand het merkte. Ver
moedelijk ook hij zelf niet. Men krijgt uit zijn
eeuwig neutraal masker den indruk, dat het
hem trouwens weinig zou interesseeren.
K
In het voorprogram geeft het Rembrandt-
Theater een aardig Fleischertje „Aloha Oe"
en een pittige dansdemonstratie van het
Matschek-Dalma Trio, dat de moderne dan
sen karakteriseert.
Het journaal brengt o.a. de luchtvloot-
manoeuvres op den Dag der Republiek in
Spanje en de auto-races om den Grand Prix
te Monaco. Polygoon vertoont o.a. de kinder
aubade op den Dam ter gelegenheid van de
Willem de Zwijger-herdenking, de opening
van de jaühthaven te IJmuiden, de onthul
ling van het monument voor den Frieschen
dichter Pieter Jelles te Stiens, en den
hockey-wedstrijd NederlandFrankrij k.
H. G. CANNEGIETER.
CINEMA PALACE.
Die Oder Keine.
De nachtegaal Gitta Alpar in Cinema
Palace!
Eenige weken geleden hebben we haar voor
den Avro-microfoon gehoord: Gitta Alpar, de
menschelijke nachtegaal. En nu kan men
haar op het witte doek zien in een film, die
voor haar geknipt is, waarin ze als zangeres
zoowel als artiste onweerstaanbaar is, na
melijk in „Die oder Keine". Het is moeilijk
te zeggen, in welke kwaliteit zij méér schit
tert. Misschien wel als zangeres. Zingende
krijgt zij alles gedaan van iedereen, die on
der haar betoovering komt; zingende ver
overt zij een vorstendom voor haar geliefden
prins Michael en zingende krijgt zij een ge
heel volkt aan haar voeten. En ook de be
zoekers van de bioscoop worden op slag door
haar gevangen. Men vindt het jammer als
het woord „Einde" aan alle schoons zoo wreed
Door haar zang
niet alleen, maar
ook door haar
weergalooze listen
weet zij het gedaan
te krijgen, zij het
ook op het laat
ste oogenblik, dat
de troon van het
kleine, maar prarh
tige vorstendom
Marana in het be
zit van prins Mi
chael (Max Han
sen) komt en niet
in dat van zijn
mede-gegadigde
prins Wenzel, die
alle middelen te
baat neemt om zijn doel te bereiken. Maar
de zangeres Eva Petri (Gitta) op wie hij na
tuurlijk ook smoorlijk verliefd is, doorziet
hem geheel en weet zijn plannen te doen
mislukken. Af en toe doet het wat potsier
lijk aan, haar alles zingende te zien ver
richten en te zien overwinnen. Maar alle
bezoekers worden niet moe om tot het laatst
toe naar die prachtige nachtegalenstem te
luisteren.
Gitta Alpar in Cinema Palace! Komt u
zien en luisteren en neemt uw vrienden mee!
U zult er geen spijt van hebben.
Het programma opent met het gebruikelijke
Ufatoon-journaal, waarin we Broccardo en
Guimbretière den Parijschen. zesdaagschen
wielerwedstrijd zien winnen; de toebereid
selen voor de zomertournée van een groot
circus in Florida en oefeningen van de Pa-
rijsche brandweer kunnen gadeslaan. En Po-
lygoon's Hollandsch nieuws brengt ons na
tuurlijk weer de actueolstc gebeurtenissen;
o.a. een brok van den hockeywedstrijd Ne
derlandFrankrijk; den vermaarden auto
tocht van de geblinddoekten telepaat h La na
snel' te Scheveningen en de zanghulde van
de 15000 kinderen aan de Koninklijke Familie
te Amsterdam. Vooral dit laatste biedt een
imposanten aanblik.
Het nummer op het tooneel is eveneens
puik in orde. Biages en Trascoja, een heer
en een dame laten staaltjes van acrobatiek
zien, die aan de toeschouwers den adem af
en toe benemen. Een afwisseling in het pro
gramma, die zeer gewaardeerd wordt.
NEDERLANDSCHE SMALFILMLIGA
Men schrijft ons:
Donderdagavond hield de afd. Haarlem
haar maandelijksche bijeenkomst in de So
ciëteit Vereeniging. De avond was geheel ge
wijd aan reisfilms, welke door de leden wa
ren opgenomen.
O.a. werden een drietal bootreizen ver
toond. een reis naar Genua door. den heer
Strüben. een reis naar Noorwegen door den
heer Sellenraad en een reis van Indië naar
Holland door den heer Hofstede. Door niet
alleen de zee en de kust te filmen, maar ook
het leven aan boord in beeld te brengen,
waren deze heeren erin geslaagd, films tc
maken, die ook voor hen, die de reis niet
meemaakten, zeer belangwekkend waren.
Een kort, maar buitengewoon mooi opge
nomen fimpje, was door den heer Dr. Haye
meegebracht. Deze filmamateur, die zelf
veel critiek op zijn werk uitoefende, toonde
in dit „Reisje door het Schwarzwald" een
uitstekend fotografisch oog te hebben.
Het 9.5 m.M. formaat was vertegenwoor
digd door de film: ,Naar de Riviera" van
den heer Elsinga.
Ten slotte werden enkele skisprongen ver
toond. die soms het karakter van sensatie
film aannamen, maar dan van de goede
soort.
Het doel van de avond: van eikaars werk
te leeren is zonder twijfel bereikt. Wie deze
lessen ter harte neemt, zal wellicht filmma
teriaal besparen, dat hij anders door ge
brek aan ervaring op ondoordeelkundige
wijze besteed zou hebben.
De films werden op zeer verdienstelijke
wijze muzikaal geïllustreerd door het lid den
heer Grootes.
De voorzitter der afd. deed ten slotte nog
de mededeeling, dat de volgende bijeenkomst
gewijd zal zijn aan de geluidsfilm.
Voor den Politierechter.
DE VERGEVINGSGEZINDE SCHOON
VADER.
Als je niet in orde bent, kan je gewoonlijk
niet veel aan je hoofd verdragen en wan
neer dan een paar van je spruiten met elkaar
zitten te kiften, zooals onder die jongelieden
niet ongebruikelijk is, is het verklaarbaar en
vergeeflijk, dat je er een in zijn kraag neemt
of een draai om de ooren geeft dan wel op
andere wijze je vaderlijk gezag laat gelden en
het kan ook gebeuren, dat je dan woorden
ontvallen, die je bij een gezonder lichaam
achterwege zou laten.
De woorden van zoo'n halfgezonden vader
moet je niet au sérieux nemen en bovendien:
wat heb je met het geval te maken, als je niet
eens tot de familie behoort? De jongeling uit
Wijk aan Zee, die het nog niet verder had
gebracht dan tot verloofde van de dochter en
dat nog niet eens met volle instemming der
ouders wegens Grietje's aangedaan hart
een andere aandoening natuurlijk dan die
den vrijer gold die jongeling had zich niet
met de vaderlijke strafpleging moeten be
moeien. temeer waar die enkel hierin bestond,
dat de jongste zoon ontijdig in bed werd ge
stopt. Nu weet ik wel. dat de vader in zijn
ziektetoestand had geroepen, dat hij bedoel
den zoon zou doodsteken, maar aangezien
niets er op wees, dat hij werkelijk zoo'n on
natuurlijk vader was. als d* doodstekerij zou
doen vermoeden, had de aanstaande schoon
zoon dat maar voor kennisgeving moeten
aannemen. De zoon boven in bed. de vader
weer beneden, de rust zou gekomen zijn. Nu
kwam die rust niet, want nu keerde de woede
van den opgewonden vader zich tegen den
vrijer van Grietje, hem vragende, wat hij zich
met die familie-aangelegenheid had te be-
(Adv. Ingez. Mcd.)
moeien en hem bevelende het huis te ver
laten, waar hij nog geen andere rechten icon
doen gelden dan die de liefde geeft en dat
heeft niet veel te betcekenen. De jongeling
echter had een heel ander denkbeeld van zijn
verkregen rechten dan hij bij bestudeering
van het Burgerlijk Wetboek gehad zou heb
ben, want niet alleen verliet hij de woning
niet. maar hij begaf zich naar de slaapstede,
waar de vader zich vol zenuwen had neerge
legd, trok dezen aan de haren en gaf hem
zelfs een slag met een boksbeugel op het ge
zicht. Uit de verhooren bleek niet of het tot
ae dorpsgewoonten te Wijk aan Duin behoort
om een boksbeugel in je zak te steken, als je
naar het huis van je aanstaande schoon
ouders gaat. De politierechter vond dit het
gekste van de zaak. dat de jongeling zoo'n In
strument bij zich had gehad, waarop deze
beweerde, dat het bloot toeval was, want hij
had dat ding gevonden.
De officier en de rechter mopperden, dat
ze nooit boksbeugels vonden, waarover de
jongeling de schouders ophaalde: ja. daar
kon hij ook niets aan doen, maar hij was nu
wel zoo gelukkig, ofschoon hij toch maar
liever dat geluk niet gehad had. want bij den
politierechter woog dat ding zwaar als een
ankerketting.
De schoonvader in spé kwam ter hulp. ze!,
dat. de jongeling zenuwachtig was vanwege
de hoogovens en hij zelf vanwege dc ziekte;
dat hij misschien van doodsteken had ge
sproken, wat dan ook leelijk was en dat ze
mekaar dc hand hadden gegeven, misschien
had Grietje het hare ertoe biieedragen. Hoe
dan ook, 't was nu weer koek en ei en par
tijen vroegen om clementie, waarbij de jon
geling herhaaldelijk zijn berouw toonde.
Twintig gulden boete vroeg de officier en
den jongeling viel dat niet mee; hij had ge
dacht er nu met een paar kwartjes af te
komen. Maar 't boksijzer lag daar altijd nog
en buiten beschouwing latende of het als een
verzwarende dan als een verzachtende om
standigheid moet. gelden, wanneer het slacht
offer je schoonvader denkt te worden, dat
boksijzer kwam niet te pas en zoodoende
ging er geen cent van de twintig gulden af.
De wet moet vaders van huwbare dochters
beschermen; ze hebben het al hard genoeg
DE STOMME BOKKING.
De eenige. die had kunnen vertellen, wie
daar in Zaandam een ruit van een kantoortje
had ingeslagen en telefoontoestel met schrijf
machine te water had geworpen, was de
zalm bokking, die in een papiertje voor het
kantoortje was achtergebleven of eigenlijk
was 't niet een heele bokking maar alleen de
kop. Maar helaas, de bokkingkop kon niets
vertellen, wat niet verwonderlijk is. want al
ware de bokking compleet en springlevend
geweest, dan nog had ze ons niet ingelicht;
niets is zoo stom als een visch. Nu kwam de
juffrouw, die in Zaandam zalmbokkings ver
koopt en in papiertjes aflevert, getuigen en
die was gelukkig niet stom, want ze bepleitte
met veel talent haar goed recht op schade
vergoeding voor tijdverzuim, maar toch kon
zij niet zeggen, aan wien zij dien bepaalden
bokkingkop had verkocht, schoon de ver
dachte ook bokking van haar had betrokken.
De verdachte loste de zaak niet op: hij
was „hardstikke" dronken geweest; voorts
vertelde hij. dat zijn vrouw hem ook uitschold
als hij 't niet verdiende; dat ze in 't algemeen
erg ongemakkelijk was en dat dc beste brei
ster wel eens een steek laat vallen.
De Officier luisterde met aandacht, bekeek
het strafregister en vond een maand een ge
schikte belooning voor een breister, die ste
ken laat vallen.
De rechter was het er wel mee eens, maar
zat met de bokking in de maag; als nu maar
bewezen was. dat de dronken schipper die ee-
had had. De visch bleef stom en dat was
's mans geluk, want nu achtte de rechter het
bewijs niet geleverd en sprak den man vrij.
MONUMENT VOOR ADAMA VAN
SCHELTEMA GEREED.
Het gedenkteeken voor den dichter Adama
van Scheltema, door het daarvoor gevormde
comité opgericht op het pleintje ln den hoek
van de Euterpestraat en de Rubensstraat te
Amsterdam-Z. is voltooid en zal Zaterdag
29 April om half drie door den voorzitter
van het Comité, prof. Bolkestein, overgedra
gen worden aan de gemeente Amsterdam,
vertegenwoordigd door den burgemeester.
PERSONALIA.
In de Staatscommissie belast met het af
nemen van het examen op het notarisambt,
aat te 's-Gr&venhage zal worden gehouden,
is benoemd ais plaatsvervangend lid mr. A.
W. J. van Vrijberghe de Conlngh te Haar
lem.
AFSCHEID VAN AMSTERDAM S
GEMEENTESECRETARIS.
In den gemeenteraad van Amsterdam
heeft de wegens het bereiken van de leef
tijdsgrens aftredende gemeentesecretaris de
heer J. J. Roovers. Donderdag afscheid ge
nomen. De burgemeester en het oudste raaris
lid de heer J. ter Haar Jr. hebben hem toe
gesproken
UIT DE PERS
Dr. COLIJN WAARSCHUWT TEGEN
VERSNIPPERING.
De Standaard A.R.) (Dr. H, Colijn),
vermeldt in een hoofdartikel over de ver
kiezingen de drie conclusies die dr. Colijn
reeds aan de Telegraaf meedeelde, n.l. ten
eerste, dat er een meerderheid is. die een
Christelijke regeering wenscht. ten tweede,
dat het nationaal gevoel bij deze stembus
gesproken heeft, ten derde, dat er grootere
versnippering is. Aan de eerste twee ten-
denzen zal moeten worden tegemoet geko
men. in de laatste zal een ernstige waar
schuwing gezien moeten worden, omdat de
onmacht anders tenslotte toeneemt en aldus
de weg naar een regeeringsvonn wordt ge
baand. die bij onzen volksaard niet zou
passen.
Het zal dus wel geen verdere uiteenzet
ting behoeven van hoe overwegende bctee-
kenis het is. dat er een Kabinet kan worden
gevormd, hetwelk voor zijn arbeid rekenen
kan op voldoenden steun in de Kamer. Met
het tweeledig doel. aan dc groote tijdvraeen
een dpelmatige oplossing te geven en te^c'ijk
liet gevaar te vermijden dat uit een zwak be
wind voortvloeien zou voor het behoud van
ons constitutioneel-parlementalre stelsel.
Doe het nu mag men de nieuwe Kamer wel
toeroepen, want als men het nu niet doet.
moet men rekenen met de waarschijnlijkheid,
dat men een volgend maal de gelegenheid
ertoe niet meer ontvangen zal.
INDISCHE PERS OVER DE VERKIEZINGEN.
Aneta seint uit Batavia:
Het „Bataviaasch Nieuwsblad" constateert
een verschuiving naar links, welke vermoe
delijk geremd werd door de bekende gebeur
tenissen welke de kleurlooze middenstof, spe
ciaal in de provincie naar de Liberalen en de
rechterzijde dreven. Echter ging de radica
liseering in do groote steden speciaal in Am
sterdam. verder.
Het blad vraagt of de oude politieke te
genstellingen thans nog actualiteit bezitten
en of de antithese thans niet kan worden
terzijde geschoven ten faveure van de vor
ming van een nationaal crisiskabinet onder
leiding van de rechterzijde, met medewer
king van de Liberalen.
Het „Nieuws van den Dag voor
Ned.-Indic" noemt dc rechtsche zege een
zegen. Het blad neemt als vaststaand aan dat
de heer Colijn zal worden aangezocht om op
te treden als Kabinetsformateur, hetgeen,
gegeven diens schat van kennis omtrent Ned.
Indië voor tropisch Nederland een groot
voordeel wordt geacht.
De ..Bin tang Tl moor" juicht het toe
dat het Indonesisch element in de Kamer
zijn intrede deed. Hoewel het betreurt, dat
het communistisch element daarmede tege
lijkertijd wordt ingehaald, neemt het blad
het standpunt in van: liever iets dan niets.
Hot blad herinnert aan het feit, dat de
heer Mohamad Hatta zich niet beschikbaar
stelde, en betreurt hot bovendien dat de
heer Djajadiningrat niet de plaats van Mr.
Joekes innam, hetgeen zeer wel mogelijk zou
zijn geweest.
Als geheel genomen is de „Blntang Ti-
moer" met den uitslag tevreden, behoudens
het nadeel van do communistische aanwinst.
De „Java-Bode" merkt op dat oen sterke
oriëntatie naar links 0!' rechts niet kan wor
den geconstateerd. De onderlinge verhou
ding is dezelfde gebleven. Het gebeurde aan
boord van „De Zeven Provinciën" blijkt wei
nig te zijn doorgedrongen. Niet minder dan
zes dwergpartijen verschijnen op hot Binnen
hof. De zin voor versplintering zit de Neder
landers wel diep in liet bloed.
Het blad spreekt de hoop ui*, dat de for
meering van een hecht bolwerk tegen het
meer en meer opkomend communisme moge
lijk zal blijken.
Het blad verwacht dat de heer Colijn als
Kabinetsformateur zal worden aangezocht.
Het verwacht geen ingrijpende mutaties in
het nieuwe Kabinet,
Voor Ned.-Indië is de uitslag van de ver
kiezing niet ongunstig. De communisten
hebben op het staatkundig leven geen in
vloed.
Uit SoerabajaHet „Socrabajaasch
Handelsblad" acht den uitslag van de
verkiezingen geruststellend daar dc recht
sche partijen, gecombineerd, een belangrijke
meerderheid behouden en de Socialisten niet
gewonnen hebben hoewel de economisch
slechte tijd, verlaging der loonen en beper
king der sociale voorzieningen aan de S.D.
A.P. de beste kansen boden. Dit bewijst dat
er geen vrees behoeft te bestaan voor af
glijding van het Nederlandsche volk naar
links, en dat indien dc rechtsche partijen
bovendien homogeniteit zullen toonen inzake
van gezag en het principe van nationaal
herstel, de toekomst vol vertrouwen tegemoet
kan worden gezien.
LONDEN, 28 April (Reuter). Commentaar
leverend op de in Nederland gehouden ver
kiezingen voor de Tweede Kamer, zegt de
„Time s":
De Nederlandsche kiezers schijnen over dc
nabootsers van Adolf Hitler hetzelfde te den
ken. als het Britsche publiek over de na
bootsers van Mussolini dacht bij de Jongste
verkiezingen voor het Engelsche Lagerhuis.
Evenals in andere landen op het vasteland
van Europa, heeft het parlementaire stelsel
den laatsten tijd in Nederland g»en voldoe
ning gegeven en dit heeft geleid tot de vraag
naar een sterken man.
Vele Hollanders gelooven dezen gevonden
te hebben in de persoon van den hoer Colijn.
wiens reputatie zeker zeer hoog staat, mede
doordat hij de leider is van de anti-rcvolu-
tionnaire partij.
De heer Colijn, aldus de „Times", Is een
staatsman van groote ervaring en zijn naam
heeft een internationalen klank verworven
te Genève voor zijn werk in het economisch
comité.
Er schijnt een wijdverspreide hoop te be
staan. dat zijn sterke persoonlijkheid een
weg zal weten te banen door het bijna on
doordringbaar oerbosch der parlementaire
groepen, en dat hij het land een krachtig
bewind zal geven.
een.einde maakt!
GITTA ALPAR.
