Nieuwe hefbrug bij Barendrecht bijna voltooid In hef holst van den nacht... FEUILLETON Naar het Duitsch bewerkt door J. VAN DER SLUYS. (Nadruk verboden). 38) Maar ten slotte wierp zij echter met een weerspannige, uitdagende beweging het blonde hoofd in den nek; haar passieve hou ding maakte plaats voor zenuwachtige haast. Ze haalde een grooten koffer te voorschijn, opende alle kasten en laden en op den grond knielend begon zij het eene kleedingsstuk na het andere in te pakken. XIX. Dr. Ellwanger. de rechter van instructie, maakte een lichte buiging, toen de bode de dochter van den hem welbekenden bank directeur binnenliet. En met een uitnoodigend gebaar bood hij haar een stoel aan. „Neemt u plaats, als U wilt!" verzocht hij hoffelijk. ..Mag ik vragen waaraan ik het ge noegen van uw bezoek te danken heb?" Ook voor dezen grijzen, deftigen ma gistraat verloor Traute Falkenhayn geen oogenblik haar zelfbeheersching. Zij was bleeker dan anders, haar intelligente donkere oogen schitterden vol vastberadenheid. „Er is mij gezegd, dat U het onderzoek leidt in de zaak Scheffranek", antwoordde zij zacht. „En ik kom om een inlichting in deze zaak te geven". Het gezicht van Dr. Ellwanger drukte twij fel en verbazing uit en alsof hij het noodza kelijk achtte zich van de identiteit van de be zoekster te vergewissen, zei hij, ietwat aarze lend: „Dan staat u mij zeker wel eerst toe uw personalia op te nemen, nietwaar?" Bereidwillig gaf Traute de verlangde in lichtingen; toen haalde zij diep adem en ver volgde: „Ik heb gelezen, dat men het waagt Dr. Roggenbach ervan te verdenken op een min der nobele manier in deze duistere historie verwikkeld te zijn. Men hecht waarschijnlijk geen geloof aan zijn verklaringen. En nu kom ik bij u. omdat ik de waarheid van zijn mededeelingen bevestigen kan". Met een handgebaar beduidde de rechter haar een oogenblik te zwijgen. „Neemt U mij niet kwalijk, maar waar hebt U gelezen, dat er verdenking tegen Dr. Rog genbach bestaat?" Traute haalde de courant, die zij meegeno men had te voorschijn en wees den rechter het bewuste bericht. Dr. Ellwanger keek het vluchtig door. „Dat heb ik gelezen", zei hij. „In het be richt staat alleen maar dat hem een verhoor is afgenomen, maar ik weet, dat er geweten- looze lieden zijn. die hem schandelijk belas teren en trachten hem een valstrik te span nen". Door zijn brilleglazen keek Ellwanger met vorschenden blik naar het mooie, aristocra tische meisjesgezicht. En zijn onderzoek viel zeker niet in haar nadeel uit, want in de stem van den ouden heer klonk sympathie en wel willendheid, toen hij hernam: „En wat wilde U ten gunste van Dr. Rog genbach meedeelen, juffrouw Falkenhayn?" Mijnheer Roggenbach heeft den nacht, waarin Beiersdorf gestorven is, in diens wo ning doorgebracht. Hij heeft ongetwijfeld meegedeeld dat hij in de kamer naast die van den ziek® in slaap is gevallen en in een toe stand tusschen waken en droomen van daar uit een dame heeft gezien, die zich over Beiersdorf's bed heenbooe. Ik weet, dat an deren het bestaan van deze dame in twijfel trekken: maar even zeker weet ik, dat zij er werkelijk geweest is". De rechter had in de stukken voor hem ge bladerd, waarschijnlijk om het protocol van Roggenbachs verhoor op te zoeken. Thans keek hij verrast op. „Wat zegt u?" roept hij uit. "U weet dat zeker? U bent toch niet Hij maakte den zin niet af, alsof de veron derstelling, die hij had wiflen uiten, hem al te dol leek. Traute had zijn bedoeling ech ter volkomen begrepen. „Neen, zelf ben ik niet in de sterfkamer van Beiersdorf geweest. En het valt mij buiten gewoon zwaar, dat ikmet een beschul diging, met een verdachtmaking, bij U moet aankomen. Maar mijn geweten zegt mij. dat ik daar overheen moet stappen, waar het de eer van een onschuldig verdachte geldt". De rechter van instructie knikte. „Ja, dat moet u zeker", verklaarde hij ernstig. „Maar veroorlooft u mij, dat ik u eerst nog een vraag stel. Bent u familie van mijnheer Roggenbach of staat u in een ander opzicht in een relatie tot hem?" Over het gezicht van het Jonge meisje trok een fijn rood. maar zonder eenige aarzeling antwoordde zij: ..Neen. Dr. Roggenbach ken ik alleen, door dat hij bij ons aan huis kwam. Zijn vader is een oud vriend van den mijne". „Juist! En wie is volgens U de dame ge weest. die Beiersdorf in den nacht van zijn overlijden bezocht heeft?" Voor de eerste maal weifelde Traute: ze scheen slechts met moeite haar tegenzin om als aanbrengster op te treden, te kunnen overwinnen. .Misschien mag ik u alles in de juiste volg orde vertellen?" Dr. Ellwanger knikte. „U zult ons met uitvoerige inlichtingen zeer verplichten, juffrouw Falkenhayn". ..Nu dan. De zaak zit zoo: dat Dr. Roggen bach in de meening verkeert dat ik de dame was. die hij dien nacht had gezien. Dat heeft hij mij in een vertrouwelijk gesprek verteld. Hij meende mij herkend te hebben aan de japon en den armband, die de dame in kwes tie gedragen had. Dit was mij des te meer on verklaarbaar, omdat, volgens mijn overtui ging die japon en die armband door toeval lige omstandigheden eenig ln Berlijn zijn. Omdat ik echter geen oogenblik twijfelde aan de betrouwbaarheid van Dr. Roggenbach s mededeelingen, pijnigde ik mijn hersens om een verklaring te vinden. Het bewuste sieraao bezit ik al geruimen tijd: het is een erfstuk van mijn overleden moeder. Maar de japon werd pas den avond vóór Beiersdorf's" dood door de costumière afgeleverd. Het is een avondtoilet, dat ik een paar dagen later voor het eerst heb gedragen". „Zonderling", merkte de rechter van In structie op. „En u bent erin geslaagd een ver klaring te vinden?" Traute knikte bevestigend. „Ja. Er flitste mij een mogelijkheid dooi den geest, die mij eerst buitengewoon on waarschijnlijk voorkwam namelijk, dat een ander in mijn japon en met mijn armband aan, was uitgegaan. Ik wist mij te herinne ren. dat ik dien avond juist vrij vroeg was gaan slapen en omdat de japon en de arm band zich in mijn kleedkamer bevonden, die eigenlijk alleen maar voor mijn kamenier toegankelijk was. viel mijn verdenking begrij pelijkerwijs in de eerste plaats op haar. Ik voelde haar scherp aan den tand en ze ont stelde zichtbaar, maar ze wilde niets loslaten en pas toen Ik haar met de politie dreigde, kwam de waarheid voor den dag. Ze vertel de. dat niet zij. ma arde gezelschapsdame die bij ons inwoont, den bewusten avond heime lijk mijn nieuwe japon en mijn armband had aangedaan. Het kamermeisje had haar daar bij behulpzaam moeten zijn en moeten belo ven er niets tegen mij van te zullen zeggen". „Hoe heet die dame?" „Juffrouw Lizzy Delvendal. Ze is twee Jp.ar bij ons: ze kwam als hulp en gezelschap voor mijn overleden moeder". De laatste verklaringen waren Traute blijk baar heel moeilijk gevallen. De rechter, wiens gezicht nu een hoogst ernstige, eenigszins- gereserveerde uitdrukking had gekregen, maakte enkele notities. „Als ik het dus goed begrepen heb, is juf frouw Delvendl dien avond in uw toilet er met uw armband aan uitgegaan?" „Ja, De kamenier heeft op haar moeten wachten om haar onopgemerkt weer binnen te laten. Tegen middernacht kwam zij thuis, maar daarna is zij nog eens uitgegaan, door de achterdeur. Ook toen heeft hot meisje weer op haar thuiskomst moeten wachten, om dat er 's nachts een ketting op deze deur wordt gedaan en juffrouw Delveldal boven dien geen sleutel had" „En hoe Iaat is zij van dat tweede uitgan getje teruggekomen?" Na een minuut of twintig of na een half uur. Precies wist het meisje dit niet te zeg gen, omdat zij in de keuken in slaap geval len is." „En u denkt dat ze in dien tusschentijd bij Beiersdorf geweest is." Traute haalde de schouders op. „Dat weet ik niet en ik zou net ook niet graag willen beweren" Dr. Ellwanger kuchte discreet, maar liet na op een beslist antwoord aan te drin gen. Andere bijzonderheden hebt u niet mee te deelen?" „Neen, ik heb u alles gezegd wat Lk weet." „Dan zullen wij om te beginnen het ka mermeisje een verhoor moeten afnemen. Is zij nog bij u in dienst?" „Zeker. En ik heb haar maar meteen mee naar het gerechtsgebouw gebracht, omdat ik wel dacht, dat men haar noodig zou heb ben". (Wordt vervolgd). 400 SCHOLIEREN van het Amsterdamsch Lyceum hebben Woensdag onder kiding der leeraren een DE GROOTE HEFBRUG bij Barendrecht is bijna gereed. Baggermolens zijn bezig de vaargeul op bezoek gebracht aan de jeugdherberg Assumburg bij Heemskerk (N.-H.) diepte te brengen. DE ENGELSCHE AVIATEURS Gayford en Nicholettc, dïe het lange afstandsrecord vestigden met een vlucht van Engeland naar Zuid-Afrika, traject van 5340 mijl» zijn te Farnborough Hants teruggekeerd. De ver welkoming van dc vliegers» NA HET „FEEST VAN DEN ARBEID" bood het Tcmpclhofcr veld te Berlijn een chaotisehcn aanblik van allerlei soorten afval, in het bijzonder papier, dat door dc reinigingsdiensten met bekwamen spoed verwijderd moest worden. KONINGIN GIOVANNA VAN BUL GARIJE, dochter van het Italiaansche koningspaar, met haar drie maanden «nd dochtertje prinses Louisa van Bulgarije, WOENSDAG werd te llpemfom de heer W. A. van Oorschot tot burgemepter van deze gemeente gein. stadeerd. Voor het stadhuis overhandigt de jongste ambtenares ten gemeencebutze mevrouw Oorschot een bouquet bloemen* IN DE RAADSZAAL te don Haag is ccn uitgebreide gcolog. heral dische tentoonstelling geopend aan dc voorbereiding waarvan de hccrcn Jhr. E. van Bcrcèteyn en A. Storm dc Grave arbeidden.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1933 | | pagina 13