w KING
1032 K.M. IN 24 UUR
Jeuk,
Huizing's Schoenenmagazijn
^RAG HARLAN
HAARLEM'S DAGBLAD
MAAND AC 29 MEI 1933
Met de K.N.A.C. prestatierit door België.
BOOMEN, HUIZEN, BRUGGEN, - KAARTEN, METERS, KLOKKEN
Vrijdag en Zaterdag reden een dertigtal
Nederlanasche auto's door België, 24 uur in
een stuk, van West naar Oost en Zuid naar
Noord. Het was de K.N.A.C. die hen aan
het rijden had gebracht, door een 24-uur
prestatie-rit uit te schrijven, die Vrijdagmid
dag 5 uur Belgischen tijd in het Belgische
grensplaatsje Wuestwezel begon en daar
juist 24 uur later weer eindigde.
Voor dat we een letter over de tocht zelf
schrijven, kunnen we gerust meedeelen dat
het weer in alle opzichten een succes voor
de N.K.A.C. genoemd mag worden en voor
den heer H. Levy, die de tocht in elkaar
heeft gezet, in het bijzonder.
Van de grens, waar de deelnemers om de
minuut vertrokken, ging de route via Ant
werpen naar Gent, en verder zooals de
schetskaart aangeeft. Op vier plaatsen waren
tijdcontrole-posten opgesteld, die vermeld
waren in de route welke den deelnemers
enkele uren vóór de tocht ter hand was ge
steld. Verder waren er nog twaalf geheime
route-controle-posten, die er voor waakten
dat niemand probeerde een stuk „af te
steken" om zoo vlugger -aan het doel te
komen zonder den opgegeven weg te volgen.
Tenslotte had de K.N.A.C. ervoor gezorgd
dat er 's nachts op bepaalde punten ben
zine te verkrijgen was en..'., dat was alles.
De rijders hadden er nu maar voor te zor
gen dat zij om ongeveer negen uur 's avonds
te Tournai waren (168 K.M.), 's morgens
kwart over zeven te La Boche, (608 K.M.
12 uur te Spa <821 K.M.) en om 5 uur des
middags weer aan het beginpunt.
De weg naar Antwerpen was niet moeilijk
te vinden, groote borden wezen de richting
zoodat verkeerd rijden onmogelijk was. Van
Antwerpen naar de eerste controlepost
heeft den rijders geleerd dat keiwegen geen
ideale wegen zijn, en menigeen heeft de
vereischte snelheid naar niet kunnen berei
ken.
Na de eerste post begonnen de andere
moeilijkheden. Nu de donkerte inviel, was
men hoofdzakelijk aangewezen op de kaart
en op de kundigheid in het lezen ervan.
De geheele route was een mengeling van
indrukken. Langs boomen en huizen, over
bruggen en door bochten, door 'bosschen en
velden, door dorpen en vlekken, over heuvels
en dalen. Weinigen echter zullen gelegenheid
hebben gehad op de omgeving te letten. De
bestuurder had alle aandacht noodig om den
weg in het oog te houden en de medereizi
ger (officieel mocht men met niet meer dan
twee personen rijden) om de kaart te be-
studeeren en ervoor te waken dat men niet
een of ander onopvallend weggetje voorbij
reed, waar willichfc een geheime route-post
opgesteld was....!
De chronometers zorgden ervoor dat men
precies op tijd reed en de snelheidsmeter dat
het vereischte gemiddelde van 43 K.M. per
uur werd bereikt.
Des morgens om 7 uur konden wij reeds
een betrekkelijk goed overzicht van de stand
van zaken verkrijgen. In La Roche immers
waar de tijd-controlepost was gevestigd waar
de rijders na den nacht hun kaarten moes
ten laten afstempelen, maakten we de eerste
balans op. Het zou te ver voeren alle namen
der deelnemers te noemen; met no. 30 moeten
we een uitzondering maken. Dit was de heer
E. Hertzberger uit Rotterdam, wien het lol
beschoren had overal het laatst te moeten
starten. Niet alleen dat hij het allereerst
te La Roche aankwam, hij was bovendien nog
anderhalf uur voor den tijd dat de eerste
rijder officieel mocht binnenkomen: 7.0S uur.
Wij hadden het genoegen enkele kilometers
met den heer Hertzberger in zijn racewagen
mede te rijden en dra werd ons veel duide
lijk: de groote zware wagen reeos met gemak
150 K.M. en langzamer dan 80 ging moei
lijk, want dan moest hij op een kleinere' ver
snelling rijden....
De Heemsteedsche deelnemers waren de
heeren Pieter Bon Czn. en J. Boelstra.
De eerste heeft de geheele rit volbracht
en alle controle-posten op tijd bereikt, de
heer J. Boelstra, die de rit zonder mede
reiziger wilde maken was in La Roche reeds
meer dan een uur te laat. zoodat hij prac-
tisch was uitgeschakeld. Ofschoon deze rit
geen buitensporige moeilijkheden met zich
mede bracht, was het toch ondoenlijk om
haar geheel zonder hulp te volbrengen, en
deze rijder heeft de moeilijkheden toch on
derschat toen hij meende zonder hulp te
kunnen rijden. Wat echter aan de sportieve
prestatie geen afbreuk doet; integendeel!
De route van La Roche tot het einde,
leverde geen moeilijkheden meer op, doch het
stukje dat in den na-nacht was afgelegd
BouillonLa Roche) zal den meesten we',
niet zijn meegevallen. Er waren dan ook en-
keien die op het laatste nippertje de tïjd-
controle te La Roche bereikten, en met een
geweldige vaart over de bergwegen stoven,
om tenslotte cp de minuut af, bij de controle
aan te komen.
Ongevallen van beteekenis hebben zich
gelukkig niet voor gedaan. Een der deel
nemers is tusschen Philipville en Anthée in
een bochtig gedeelte van den weg in een
laagte geraakt, waarbij de wagen zoodanig
werd beschadigd dat hij niet meer verder
kon. Een ander had een lekke olieleiding die
spoedig weer in orde was gebracht, weer een
ander verloor een radiateurdop, en verhielp
het euvel door er een zakdoek in te stoppen,
een vierde kreeg een mankement aan de
entsteking waarom hij van verdere deelne
ming afzag en zoover bekend kreeg er nie
mand een lekke band'
De mist die op sommige plaatsen in de
Ardennen heersen te, is echter onaangenaam
en.... lastig geweest. Velen hebben gerui-
men tijd noodig gehad om w?er op den goeden
weg te belanden.
In Spa, waar de op een na laatste con
trolepost was gevestigd, kwamen alle deel
nemers die La Roche hadden bereikt, op tijd
aan. en om 5 uur 's middags was de geheele
stoet weer in Wuestwezel. Dat wil zeggen
de geheele stoet die in La Roche en Spa was
gearriveerd. Een zestal uitvallers was niet
op tijd aan het eindpunt.
In Wuestwezel werden wij uitgeleide ge
daan door de Belgische gendarme die alle
nummers der deelnemers noteerde
WaaromHet is ons een raadsel. De
eenige reden kan zijn. dat men ondanks
het verbod des Vrijdags heeft „gestart", doch
dat geschiedde enkele kilometers buiten de
bebouwde kom.
Nabeschouwing.
Alles samen gevat komen wij tot de con
clusie. dat, zooals gezegd, de tocht geslaagd
te noemen is. ondanks het feit dat het wen-
schelijk was geweest indien er des nachts, om
ongeveer half drie nog een tijdcontrolepost
was opgesteld, waardoor vermeden was ge
worden, dat enkelen :e hard reden en daar
door bij sommige geheime controles arri
veerden, voordatde controleurs aanwezig
waren.
Dit was tevens een bewijs dat de tocht
eigenlijk nog niet zwaar genoeg was; immers
over het algemeen leidde de route langs
groote wegen en slechts een enkele keer
moest men een klein zijweggetje in. Boven
dien, het feit dat zoovele deelnemers de
tocht zonder zeer veel strafpunten volbrach
ten. is ook een bewijs dat het nog te mak
kelijk was.
Doch het was de eerste tocht op dit ge
bied die de K.N.A.C. heeft georganiseerd en
wij vermoeden dat zij nog door velen gevolgd
zal worden. Men zal dan wel met de er
varing rekening houden.
De tocht heeft ook bewezen dat een weg
wedstrijd op deze wijze georganiseerd, geen
gevaar voor de bewoners der streken be
hoeft op te leveren. Mits er natuurlijk alleen
betrouwbare rijders aan deel nemen, en
daarvoor is de beproefde leiding van de K
N. A. C. een waarborg.
De officieele uitslag zal later bekend worden
gemaakt, maar hoe die ook zij. wij zijn ervan
overtuigd, dat allen een aangename herinne
ring zullen behouden, aan deze sportieve
prestatie en attractie, die verloopen is zon
der één enkelen wanklank cn waarin allen
een gelijk sportief aandeel hebben.
W. SCH.
VOGELGELUIDEN DES NACHTS.
Hemelvaartsdag en dauwtrappen. Twee-
begrippen, die bij elkander behooren, hoe
wel langzamerhand niet velen meer hun
nachtrust offeren voor een vroege wande
ling. De leden der Ned. Natuurhistorische
Vereeniging waren ditmaal stellig het eerst
op pad. Door de afd. Haarlem was n.l. Woens
dag een nachtexcursie uitgeschreven, onder-
leiding van den heer Jan P. Strijbos met h?'
doel. vogelgeluiden waar te nemen. Om half
twaalf vertrok een groep van 53 leden van
Aerdenhout naar de duinen der Amsterdam-
sche Waterleiding. Dat groote aantal wekte
wel eenige. bezorgdheid, voor vogelwaarne
mingen is stilte een eerste vereischte. Ge
lukkig bleken allen dit ook te beseffen: een
enkel woordje van den leider deed elk geluid
bij zijn volgelingen verstommen.
De nachtegaal liet bijna den geheelen
nacht door zijn heerlijke tonen hooren. Het
geluid van den nachtzwaluw of geitenmelker
deed denken aan dat der boerennachtegalen:
de kikkers.
Door de stilte, die voor het opgaan der
Wanneer gij last hebt van
Ekzeem, Open Beenen Dauw
worm. Zweren of andere huid
aandoening, zendt dan een
briefkaart en U ontvangt gratis
een monsterflacon D.D.D., de
vloeistof die in de huidporiën
dringt en de ziektekiemen doodt.
EnkelB druppels doen de hevigste jeuk e
ondragelijkste pijn bedaren. Adres: E
Comp Amsterdam.
D.D.D. Geneesmiddel
tVgÊn HUIDAANDOENINGEN
(Adv. Ingez. Med.)
zon heerscht, klonk een enkele kreet van
ransuil of van het waterhoentje. Eerst bij
het lichter worden ongeveer een half uur
voor zonsopgang komen de meeste geluiden
los en hoorden we griel, roodstaart je, wulp.
scholekster, kievit, tureluur enz. De nesten
met eieren van griel, wulp. stern werden
even bewonderd, zelfs een broedende merel.
In het vroege morgenlicht lag dan onder
bedekte lucht het heerlijke duinlandschap
open met zijn besneeuwde meidoorns, d"
eiken volgehangen met talrijke bloecemt-os
jes. welke geelgroen afstaken tegen öe donke
re dennen, ook beladen met de bloesems, die
bij de geringste aanraking wolken geel stuif
meel de lucht in zenden.
Te ongeveer kwart over zeven kwamen dc
deelnemers in Haarlem terug.
Dat een dergelijke tocht onder een zoo bij
uitstek deskundige leiding in den smaak
valt. bleek wel uit de groote opkomst en uit
de woorden van dank tot den heer Strijbos
gericht.
GEVONDEN DIEREN EN VOORWERPEN.
Terug te bekomen bij: Veldmeijer. Saenre-
damstraat 51. badmuts en badschoen: Van
Noord. Rijksstraatweg 228. Fransch boekje;
Verdam. 2e Zuidpolderstraat 34. duimstok:
Bureau van Politie Smedestraat 9, gewicht,
hoed, stalenboek; Kennel Fauna Parklaan
119.. 2 hondjes en 3 katten: Jelma. Schalk-
burgergracht 95. armbandhorloge; Dernison.
Frankestraat 45. hondje t. kinderspeelgoed
Ket, Linschotensiraat 1 rood. dameshand
schoen; Prinsen. Twijnderslaan 21, kinder
hoedje; Rietberg. Orionweg 24. dameshand
schoenen; v. Huizen. Gaelstraat 8. muts; v. d.
Waag, Bakkumstraat 3 rood. muts; Nooteboom
Spaarndammerdijk 8. portemonnaie; v. d
Voorn. Leidschevaart. 436, portemonnaie: Raai
Amsterdamschevaart 106 rood. rozenkrans;
Vernout. Zoetestraat 17. regenjas; Van Dijk.
Allanstraat 62. rozenkrans in etui; vê Lingen.
Pijlslaan 101, jongensrijwiel; Tiggelman, West
kolk 46. Spaarndam. pantoffelschoen; Veen-
brink. Visserstraat 18. Spaarndam. idem; Ver
straten. Hasebroekstraat 7. pakje ïnh. stof:
Dollé. Gen. Bothastraat 34. stempel; v. d. Veen
Spaarnhovenstraat 36 zakmesje; v. Hoorick,
Siriusstraat 21 4 zwempakjes.
FEESTAVOND HAARL. KRACHT-
SPORTVER. „HAARLEM".
Zaterdagavond vierde de H.K.V. „Haarlem"
een feestavond in gebouw „Olympia", waar
zij haar kampioenen van Nederland le en 2e
afdeeling huldigde. Hiervoor had zich ge
vormd een huldigingscommissie, waarin als
voorzitter fungeerde de heer N. W. Vierwlnd.
eerelid dezer vereeniging. De heer Vierwind
memoreerde in zijn openingswoord, dat het
de gewoonte is van het bestuur, om de kam
pioenen op eenvoudige wijze te huldigen,
maar door den financieelen toestand het vo
rige jaar en ook thans niet bij machte was dit
feestelijk te herdenken. Het bestuur was daar
door zeer teleurgesteld, omdat zij thans ton
tweeden male het lang begeerde had bereikt,
naast de vele gewichthefkampioenschappen
eenzelfden titel in de worstelsport en nog
wel door denzelfden persoon. Wel werd deze
titel eenige malen behaald door het oud-lid
J. Sint. maar de kampioenschappen van J.
de Ruiter waren nog aangenamer omdat deze
zijn geheele opleiding in deze vereeniging
heeft gehad. Eenige leden hebben een com
missie gevormd, die er dan ook in slaagde
door financieelen steun van kennissen en
sportvrienden voor deze groote en vele suc
cessen een huldigingsfeestavond te organi-
seeren. voor welk slagen spreker aan allen
dank bracht, die er het hunne toe hebben
bijgedragen.
De behaalde successen van 1 Januari af
tot en met 21 Mei van dit jaar werd aan de
aanwezigen medegedeeld.
Behaald waren: 3 kampioenschapen van
Nederland le afd. '3 kampioenschappen van
Nederland 2e afdeeling; 3 kampioenschappen
van Nederland lc afd.; 2 kampioenschappen
van Nederland 2e afd. cn verder 8 eerste, 4
tweede en 2 derde prijzen.
J. de Ruiter werd verzocht op het podium
te komen; hij werd met waardeerende woor
den toegesproken; hoe hij zich in 14 jaar van
samenwerking met spreker had doen leeren
kennen. Het deed den heer Vierwind genoe
gen, een blijvende herinnering aan de Ruiter
te kunnen aanbieden, bestaande uit een
wandschild, waarop zijn sport is afgebeeld.
J. de Ruiter dankte zichtbaar getroffen
voor deze huldiging.
De heer H. M. de Wolf werd hierna toege
sproken, doch spreker wist niet te zeggen
voor de hoeveelste maal hij hem had gehul
digd met zijn behaalde gewichthefsuccessen.
..Als ik naga", aldus spreker, met welk een
energie gij den halter hanteert, dan vraag
ik mij af. of dit de laatste maal wel zal wezen,
want in uw afdeeling kunnen uw concurren
ten u nog niet benaderen. Niet alleen hebben
wij waardeering voor uw sportprestaties,
maar ook voor de wijze waarop gij als be
stuurslid de belangen van deze vereeniging
behartigt".
BRANDENDE VOETEN
direct verholpen
net Dr. Scholl's
BADZOUT
£0.40 per pak
Groote Houtstraat 42—44
(Adv. Ingez. Med.)
dcl iö uit een edel
natuurproduct met
edele eigenschappen
)RTH A CROWN PEPERMUNT
rAdu. Ingez. Jl/cd.)
Hem werd evenals dc Ruiter een wand
schild aangeboden.
Dc Wolf dankte voor dc waardeerende
woorden cn al zijn leden cn sportvrienden,
die aan deze huldiging voor hom en zijn
collega's hebben bijgedragen. Hij vond het
zeer vcreerend te worden toegesproken door
een van do oprichters der krachtsport te
Haarlem, die thans zelf 24 Jaar ls verbonden
in de krachtsport. „Ik hoop dat het u gege
ven mag zijn te midden van ons het volgend
jaar uw jubileum te herdenken'zei spr-e-
ker.
Hierna werd het woord gevoerd tot den
kampioen gewlchtheffer Y. Boterbloem. Spre
ker meende, nu de heer A. G. Scheffer niet
meer zooals voorheen dc gewichthefsport
beoefende, wij in de afdeeling middenge
wicht wel niet over dezen kampioenstitel zou
den beschikken, maar gij hebt thans getoond
zijn plaats met evenveel succes te kunnen
innemen. Wij meenen dat u indien u onze
raadgevingen opvolgt, nog grootere successen
zai bereiken. Onder dank ontving Boterbloem
een mooicn beker. De tweede klasse kampioe
nen van Nederland, nl. L. B. TÖnnissc cn P.
van Galen in het worstelen en T. Kaper in
het gewichtheffen, werden vervolgens gehul-
digd.
Onder waardeerende woorden voor hun
prestaties, wat hij toeschreef aan trouw les-
bezock. werd hun een draagschildje aange
boden. Zij waren er zeer mede ingenomen.
Hierna richtte de heer Vierwind zich tot
der. heer P. Mollema Sr.. eere-lid van doze
vereeniging cn ook een van de oprichters.
„Nog steeds geeft u blijk zich aangetrokken
te voelen tot onze krachtsport, want op vele
wedstrijden vergezelt u onze leden, ja tot
zelfs in 't buitenland. Is u aanwezig op oefen-
avonden, dan steeds staat u ons bij met raad
en daad en zelfs ziet u er niet tegen op om
nog een avondje mede te oefenen cn uw pres
taties mogen er nog wezen". Beide ccre-leden
boden aan de dames van de eerste klas kam
pioenen nog een sportbeker met rozen aan.
voor de vele opofferingen die zij zich moeten
getroosten om hun mannen vele uren te moe
ten missen in den huiselijken kring.
De huldiging was hiermede ton einde, doch
de commissie meende dat zij haar taak hier
mede niet had volbracht. Do heer en mevrouw
Donselaar werden even in do feestzaal ge-
noodigd, aan beidon werd te kennen gege
ven hoe aangenaam steeds de verhouding is
geweest tusschen hen en deze vereeniging.
Spreker overhandigde aan mevrouw Dor.se-
laar een bloemenmand.
De heer Donselaar bracht mede namens
zijn vrouw aan de vereeniging dank en den
heer Vierwind voor zijn gesproken woorden.
De aanwezigen werden verder hoogst aan
genaam bezig gehouden door den heer II.
Smal als humorist en een gezellige jazzband.
Een bal hield de feestgenooten lot twee uur
bijeen.
BEZOEK AAN DE RUÏNE VAN
BREDERODE.
De Ruïne van Brederodc werd dc vorige
week bezocht door 2000 personen waaronder
gezelschappen uit Amsterdam. Rotterdam.
Den Haag, Gouda. Schiedam, Hoofddorp en
Akersloot.
FEUILLETON
door CHARLES ALDEN SELTZER
Naar het Amerikaansch door
HENRI VAN DE WEG.
16)
Harlan vermoedde, dat het uitsluitend was
gebouwd om den bewoners in tijd van nood
bescherming te verleenen. Hel herinnerde
aan de oude Spaansche constructies. die
dienst hadden verricht in den strijd tegen de
rondzwervende Indianen. De belangstelling
van Harlan concentreerde zich voornamelijk
op het gedeelte, waar Barbara Morgan uit
angst voor hem een toevlucht had gezocht.
„Ze gelooft natuurlijk al die verhalen,
welke zij over mij heeft gehoord!", mompelde
hij. Glimlachend bedacht hij, hoe weinig zijn
manier van doen er op berekend was, haar
gerust te stellen.
Doch het langst verwijlden zijn gedachten
bij dc ontmoeting met Barbara en de won
derlijke samenloop van omstandigheden,,
welke leidden tot kennismaking met haar
stervenden vader.
Het was zijn bedoeling geweest naar
Rancho Seco te gaan. Lang voordat hij Sen
tinel Rock bereikte, had hij zich voorgenomen
den strijd aan te binden met de bandieten
bij de Rancho Seco. Hij zou Morgan om werk
vragen en zijn tijd zoo goed mogelijk ge
bruiken, ten einde inlichtingen in te winnen
omtrent Deveny en diens mannen, in de
hoop op deze wijze te vernemen, wie mede
plichtig was aan den moord op Lagan.
Het meest wonderlijke van alles bleek wel,
dat Morgan juist in dien tijd probeerde naar
Pardo te gaan om zijn goud te laten keuren.
Harlan was blij, Lane Morgan te hebben
ontmoet, doch grooter was zijn vreugde over
zijn onmiddellijk doorrijden naar Lamo.
Want daardoor had hij Deveny's plannen ten
opzichte van het meisje, dal zich thans uit
angst voor hem had opgesloten, kunnen ver
ijdelen.
Hij had Morgan medegedeeld, waarom hij
zich op weg bevond naar Rancho Seco, doch
slechts om de laatste oogenblikken van den
stervenden te verlichten. Morgan had het
geweten, terwijl zijn leven reeds wegvloeide.
„Wat was de kerel er blij om!" mompelde
hij voor zich zelf heen. „Het werd een open
baring voor hem. dat niet iedereen zoo ge
meen is. als hij vreesde".
Harlan's gedachten dwaalden weer af naar
Lamo cn naar Barbara, zooals zij zich voor
deed. toen zij op hem toevloog. Nog voelde hij
den druk van haar arm cn een gevoel van
spijt, kon hij niet onderdrukken, nu ze hem
zoo haar wantrouwen toonde.
Hij bleef lang zitten in de deur van de
schuur. De maan ging op en overgoot de
omgeving van licht. Hij stond op, rustig en
liep naar de deur van den stal om naar Fan
toom te kijken. Want Harlan was niet van
plan. dezen nacht een oog dicht te doen; hij
meende, dat er wacht gehouden moest wor
den, nu Rancho Seco verlaten scheen.
Want hij wist, dat de hartstocht van
Deveny was opgewekt. Hij had meer in diens
oogen gezien dan Deveny besefte; toen deze
keek naar Barbaracn terwijl hij leunde tegen
de deur van den stal, voelde hij zijn stem
ming bitter worden Mannen als Deveny
brachten hem altijd uit zijn evenwicht, deden
de haat. die sluimerde in zijn hart. hoog
oplaaien en maakten hem lot den niets
ontziender! vechter, wow-,- hij tien
had.
Hij hr?.''5" nit zijn zak ponier en tabak om
een sigaret te rollen, doch plotseling ver
strakten zijn vingers: papier en tabak vielen
in het zand en zijn geheele houding ver
anderde, want bij de rivier kwam een ruiter
te voorschijn. Roerloos bleef Harlan staan.
De ruiter bracht zijn paard tot staan, dicht
bij het woonhuis, steeg daar af en sloop
voorzichtig verder.
Harlan was geen dertig meter van hem
verwijderd. Het maanlicht viel op den man,
toen hij staan bleef voor de deur, door welke
Barbara was binnen gegaan. Harlan her
kende hem. Het was Meeder Lawson. In een
paar stappen was Harlan bij Fantoom, hij
greep zijn geweer van den zadelknop en
keerde terug naar de deur. Daar. verborgen
in dc schaduw, zag hij hoe Lawson probeerde
de deur tc openen en toen dit 'niet lukte,
vlak langs den muur verder kroop naar een
venster.
Ook het venster scheen gesloten, want
Lawson kroop verder tot hij den zuid-ooste-
lijken hoek van het huis bereikte. Na even
om zich heen te hebben gekeken, verdween
hij uit het gezicht.
Glimlachend maar een glimlach, die
Lawson zou hebben gewaarschuwd, als Hij
dien had gezien, bukte Harlan zich om snel
te kruipen in de richting van de plaats, waar
Laws"" ""as verdwenen.
HOOFDSTUK XI
EEN INDRINGER
Nadat zij de deur achter zich had gesloten
en de grendels op hun plaats geschoven, bleef
Barbara Morgan staan, het oor tegen de
deur. luisterend naar geluiden, welke zeker
heid zouden brengen, dat Harlan haar volgde.
Maar achter de deur bleef alles stil.
Ten prooi aan panischen angst om den
ed die zij gezien had in Harlan's oogen
en gloed die haar de weerkaatsing toe
fen van zijn hartstocht liep zij door
re donkere kamer, naar een deur. die toe
gang gaf tot een soort binnenplaats, waar zij
verschrikt om zich heen gluurde, als meende
ze Harlan reeds daar te kunnen verwachten.
Maar de patio lag verlaten; grillig speelden
de donkere schaduwen langs de muren. Be
vreesd voor de stilte en gemarteld door de
gedachten aar. het lot van haar vader
krankzinnig bijna door de herinering aan al
wat er gedurende de laatste vier en twintig
uren was voorgevallen, vluchtte zij verder.
Zij kende het huis door en door en wist
er der, weg. ook al was het volslagen donker;
toen ze de tegenovergelegen zijde van de
binnenplaats bereikte, opende zij de deur van
de kamer, waarin zij en haar vader hun
vrije uurtjes plachten door te brengen
Ook hier werd de deur gesloten en gegren
deld. Zich veiliger voelend nu. bleef ze een
oogenblik om zich heen staan kijken, zich
bewust van haar eenzaamheid en machte
loosheid.
Voor het eerst was ze thuisgekomen zonder
haar vader: ze miste hem en vooral op dit
oogenblik werd het verdriet, dat zij tot nu
toe zoo heroisch had gedragen, haar te
machtig.
Zij stak de lamp niet aan. Het was nog
licht genoeg om de voorwerpen in de kamer
te onderscheiden. Na lang aarzelen liep zij
naar den leunstoel, waarin haar vader altijd
had gezeten en knielde er snikkend bij neer.
Eenigen tijd later, in een toestand van
volslagen uitputting, ging ze naar boven,
naar haar eigen kamer, waar ze plaats nam
in een stoel voor liet venster.
Ook hier had zij de deur bij het binnen
komen gesloten en voor het eerst sedert haar
aankomst op Rancho Seco voelde zij zich
betrekkelijk veilig.
De loop van haar gedachten was onsamen
hangend en leidde telkens tot het besef, dat
zij voortaan alleen zou staan.
Het werd "en cirkel, waarin alles rond
draaide en -r 'e er niet, zich er tegen
te verzetten.
Andere gedachten flikkerden even op als
zwakke lichtjes gedachten aan hetgeen
gebeurd was in Lamo; verbazing over de aan
wezigheid van Meeder Lawson in de stad. ter
wijl zij hem bij de anderen op de ranch
vermoedde; bevreemding, waarom niemand
op de ranch was gebleven cn dan ver
moeiende angst over hetgeen de toekomst
haar zou brengen.
Zij dacht ook aan John Haydon. van de
Star-Ranch dien grooten. kalmen. altijd
glimlachenden man, wiens bezoeken aan de
Rancho Seco iets romantisch schonen te
hebben. Haydon zou haar helpen, dat wist
zc. Morgenochtend zou ze naar hem toegaan.
Haar vader had Haydon vertrouwd en zij zou
hem vertrouwen. Haydon was dc eenige in
wijden omtrek, die niet bang scheen voor
Dcvcnv cn diens bende. Menigmaal had hij
haar verteld, dal al dlc verhalen over Deve
ny's misdaden niet juist konden zijn: dat
die man niet alles gedaan had, wat men
hem toeschreef.
Niet dat Haydon ooit geweigerd had. mis
daden van Deveny te erkennen, als men er
bewijzen voor bijbracht. Evenmin had hij
ooit getracht, Deveny te verdedigen. Aan den
anderen kant had hij den bandiet cn zijn
volgelingen zoo heftig veroordeeld haar
vader zcide zelfs „heftiger dan gewenscht
was. met het oog op zijn veiligheid".
Als zij begon te denken over Harlan, voelde
ze zich gesteld tegenover een onoplosbaar
raadsel Zijn reputatie als bandiet van het
meest dulvelsche type. kwam niet overeen
met de kracht, die zij in hem wist. Want al
was hij een bandiet, hij had haar beschermd
tegen bandieten. Zij had in zijn oogen een
opwelling gezien van sympathie en zachtheid.
Zijn woorden tot Deveny en anderen dwon
gen eerlijk en ridderlijk optreden ai.
En al had zij in zijn oogen gelezen den ver-
killenden gloed, die getuigt van den op-
laaienden hartstocht, welke hem maakten tot
"en vijand van de wet. ze ha l ook In zijn
oogen gezien gevoel voor humor en wel-
(Wordt vervolgd)
