DRAG HARLAN
TIJDENS DEN VOETBALWEDSTRIJD H. F. C.—Blauw
Wit, die Maandag tc Haarlem werd gespeeld, Iaat een der
Blauw Witters die het met de warmte te kwaad heeft,
zich even verfrisschen.
EEN SPANNEND MOMENT tijdens de groote paardenrennen die gedu
rende de Pinksterdagen op Houtrust werden gehouden.
DE BEGRAFENIS van het stoffelijk overschot van wijlen den Zuid-Afri-
kaanschcn gezant, den heer de Villier», heeft Zaterdag tc den Haag onder
groote belangstelling plaats gehad. Overzicht van den «toet in de Alcxan-
dcratraat.
EEN SNAPSHOT tijdens de traditioneele watèrpoh-
wedstrijden die op den eersten Pinksterdag te Utrecht
werden gehouden»
TER GELEGENHEID van den acht
enzestigsten verjaardag van den
Engelschen Koning, had te Londen de
gebruikelijke parade der guards regi
menten plaats. Een overzicht van het
imposante schouwspel.
DB HEER GEORG ALEXICH, de
nieuwe zaakgelastigde van Oostenrïjkt
i» in da residentie aangekomen.
HET HUWELIJK
tusschcn Prins
Wilhelm van
Pruisen en Doro
thea von Salviatï
heeft Zaterdag te
Bonn plaats ge
vonden. Het
bruidspaar na de
huwelijksvoltrek
king.
FEUILLETON
door CHARLES ALDEN SELTZER
Naar het Amerikaansch door
HENRI VAN DE WEG.
22)
Harlan gaf geen antwoord.
„Heb je hem gezien", vroeg Linton.
„Hou je kop dicht!"
Linton haalde de schouders op. „Ik wist.
niet, dat je het al zoo te pakken had! Nu
dat zoo is, zal ik er maar geen woorden
aan vuil maken. Jij bent alleen maar te ge
nezen met lieve woordjes en liefkoozingen,
een vervloekt gevaarlijk en onzeker middel.
Ik heb eens een man gekend
Harlan stond op en liep de schuur in. Lin
ton. verbazing voorwendend, riep hem
lachend nog wat na.
„Nou loopt hij nog weg ook. En dat. terwijl
ik probeer hem gezond verstand aan te pra
ten". Linto stond eveneens op en verdween
in de smederij.
Hij was nauwelijks weg, toen Haydon om
den hoek van het huis verscheen, juist op
het oogenblik. waarop Harlan, merkend, dat
Linton was heengegaan, weer in de deur
kwam.
Hij fronste het voorhoofd, toen hij den
ruiter zag en er kwam iets dreigends in zijn
oogen. toen Haydon vlak bij den stal afsteeg.
In het bijzijn van Barbara had hij zich
nonchalant getoond en vol zelfvertrouwen.
Toen hij uit den zadel sprong en op Harlan
toeliep, was er een sfeer van voorzichtigheid
om hem. Voor Haydon een half dozijn stap
pen had gedaan, wist Harlan, dat deze man
hem kende gehoord had van zijn repu
tatie bang voor hem was.
Zijn stap verried aarzeling en in zijn hou
ding kwam iets van ontzag. Harlan s oogen
kregen weer die uitdrukking van verachting,
welke hem altijd kenmerkte, als hij stond
tegenover mannen, die vreesden.
En toch. als Harlan niet zooveel menschen-
kennis had gehad, zou het hem niet mogelijk
zijn geweest, te zien, dat Haydon zich niet op
zijn gemak voelde..
Want deze deed zijn uiterste best het niet
te toonen. Glimlachend bleef hij op een paar
pas afstand van Harlan staan, de palmen
van zijn handen naar buiten gekeerd.
„Jij bent Drag Harlan uit Pardo immers?"
begon hij.
Harlan knikte.
„Mijn naam is Haydon. Ik ben eigenaar van
de Star vijftien mijl westelijk van hier.
Juffrouw Morgan en ik zijn vrienden en
daarom wou ik even met je praten over
Rancho Seco".
..Dat moet dan maar".
Haydon's glimlach werd minder zorgeloos.
„Het is een moeilijke kwestie om te be
spreken. omdat het mij zoo op het eerste
gezicht eigenlijk niet aangaat. Maar mijn be
langstelling in Barbara's toekomst en in de
ranch geven met het recht een paar vragen
te stellen. Wat ben je met de ranch van
plan?"
„Die te exploiteeren".
„Natuurlijk", zei Haydon. ..Overigens heb
ik meer het oog op de financieele resultaten.
Gaat juffrouw Morgan zelf over de finan
ciën?"
„Heb je opdracht van juffrouw Barbara die
dingen met mij te bespreken?"
„Dat niet bepaald. Maar het is een begrij
pelijk verlangen van me".
„Dan zal ik haar wel vertellen, wat ik van
plan ben".
Haydon glimlachte flauwtjes. Tweemaal
gedurende den tijd, die volgde op Harlan's
antwoord, moest Haydon den blik neerslaan
voor den man, die tegenover hem stond. Het
werd hem duidelijk dat hij niet verder zou
kunnen gaan, zonder de woede, welke Har
lan's oogen verrieden, tot uitbarsting te
brengen.
Harlan worstelde met zijn verlangen om
geweld te gebruiken. Bitter werd zijn haat
voor den man, die erin was geslaagd, Bar
bara's respect voor zich te winnen en nu
zoo tegen hem optrad.
Harlan zou zichzelf niet willen toegeven,
dat het. jalousie was: maar de overtuiging,
dat Haydon een man was, die gemakkelijk
de vrouwen voor zich wist te winnen dat
Barbara hem gaarne mocht deed zijn ja
lousie oplaaien.
Hij bleef een oogenblik staan, een verachte
lijke trek om den mond, de oogen strak ge
richt op Haydon. Toen deed hij een paar
stappen naar voren, totdat hij geen meter
van Haydon verwijderd was. Zijn armen
langs het lichaam, zijn kin kwam iets naar
voren; heel zijn houding verried die bedrei
ging. welke reeds zoo menig man had doen
verlammen van angst.
Maar Haydon toonde geen vrees, al span
den zich de spieren van zijn rechterhand.
Glimlachend bleef hij Harlan aankijken.
,1k weet, dat je zoo vlug bent als de
bliksem, wanneer het op schieten aankomt.
Harlan," zeide hij. ..Ik maak niet de minste
kans tegenover jou; ik ben nu eeflmaal geen
vechter. Daarom zoek ik ook geen ruzie met
je. En ik heb genoeg van je gehoord om te
weten, dat je niet schiet, voor een ander
er je toe dwingt.
We zullen geen ruzie maken. Maar als de
man. die binnenkort de leiding zal hebben
op Rancho Seco. want juffrouw Barbara
heeft mij te verstaan gegeven, dat zij mij
niet zal afwijzen, zou ik graag een en ander
weten. Ik hoor vertellen, dat Lane Morgan
bij Sentinel Rock werd vermoord en dat hij
jou, even voordat hij stierf nog heeft ontmoet-
Hij heeft jou opdracht gegeven naar Rancho
Seco te gaan?"
„Ik beloofde hem hier de zaken te rege
len".
„Heb je een schriftelijke opdracht?"
„Mondeling".
.Hij heeft dus niets anders gezegdr' har-
hij geen papieren bU zich geen voorwer
pen an waarde?
"•ec .n van de ma .mei' had ook maar *cn
oog"r.hik de oo joi! var. den ar,-1»i afgewend
sinds Harlan een naar slaopen naar voren
had gedaan.
Kar an zag in lloïd'n's oogen hebzuchtig
'leg^ersii, al gaf hij voor nieuwsvierig tc zijn
Hij voelde dat er meer schuilde achter de
vragen van Haydon.
Deze moest hebben geweten, waarom Lane
Morgan er op stond naar Pardo te gaan en
wat.hij bij zich had, toen hij werd neerge
schoten.
Harlan was er van overtuigd en voelde wal
ging en verachting, nu hij Haydon aankeek.
„Wat dacht je dan wel. dat Morgan bij zich
had", vroeg hij plotseling.
Haydon verschoot van kleur, maar lachte
spottend.
..Dat weet jij toch zeker het beste", ant
woordde hij, „jij hebt hem gefouilleerd."
Harlan stapte achteruit; zijn houding
sprak van zekerheid en voldoening.
Want hij had. de instructies van Morgan
opvolgend „Haydon eens aangekeken". Hij
had zich met opzet door Haydon laten uit
vragen. in de verwachting, dat het gesprek
met dezen man hem in staat zou stellen, de
meening. welke hij zich onmiddellijk omtrent
hem had gevormd, te bevestigen. Haydon was
niet betrouwbaar!
De kwalijk verborgen hebzucht in zijn
oogen had Harlan overtuigd.
Harlan bekommerde zich niet om de hou
dingvan Haydon, te verheugd als hij was over
zijn ontdekking, dat Haydon niet de ge
schikte man was voor Barbara. Zijn werk
moest het zijn. den man aan de kaak te
stellen, opdat Barbara's oogen zouden open-
gaan.
Hij lachte, terwijl hU keek naar den rechter
heup-van Haydon; naar diens rechterhand in
de onmiddellijke nabijheid van zijn revolver.
Onbeschaamd staarde hij den man aan. een
flikkering van spot in de oogen. Haydon
moest zich het onderzoek laten welgevallen,
geen beweging durfde hij te maken en hij
bleef staan terwijl angst hem bekroop.
Want hij wist, hoezeer hij den duivel in
Harlan had wakker geroepen, hoe het ge
weld. dat hij juist wenschte te vermijden,
dreigender was dan ooit.
Maar Harlan's onderzoekenden blik richtte
zich op het borstzakje van zijn overhemd. Dat
scheen een oogenblik al zijn aandacht te
trekken ,zijn oogen vernauwden zich, zijn
lichaam verstrakte.
Want nit dat zakje hing een gouden ket
ting, gebroken, juist aan het eind. waar het
was vastgehecht in een knoopsgat.
En dat stukje gouden ketting was van den
zelfden vorm als de schakels, die Harlan had
gevonden in de woestijn bjj Sentinel Rock.
HOOFDSTUK XVI.
GEHEIMZINNIGHEID
Ir. weerwil van zijn overtuiging, dat hij
stond tegenover den geheimzinniger „chef",
over wier hij reeds zoo voel had hooren
spreken, veranderde Harlan niet van houding.
Wel werd zijn belangstelling voor den man
intenser, maar hij liet geen verrassing
blijken.
„Natuurlijk heb ik zijn zakken doorzocht",
hernam hij. in antwoord op Haydon's insinu
atie. ..Als ik iets gevonden heb. heeft Barbara
Morgan dat reeds ontvangen of ontvangt ze
het binnenkort. Het gaat niemand iets aan.
Haydon lachte, want Harlan's stem brak de
spanning, welke tijdens de langdurige stilte
was ontstaan,
(Wordt vervolgd)
