De Mysterieuse Apache.
UIT DE OMSTREKEN
VICTO R I A - WATER
van Oostveen Co.
MAANDAG 3 JULI '1933
HAARLEM'S DAGBLAD
.9
op peil kunnen komen. Ook richt het pro
test van de tuinders zich tegen het plan van
uitvoering volgens vast ie stellen minimum,
garantieprijzen. De minimumprijs voor aard
beien werd bepaald op 4 cents per K.G. of
12 ets. per slof, maar de oogst kost den
tuinder 15 ets per slof, plus 5 ct. voor de
mand, om van veilingprovisie en transpor:
kosten nog maar niet te spreken. Vervol
gens oefende spr. critiek uit op het ces-
sierecht, in de wet voorbehouden en op de
limiet van f 5.000.000.
Daardoor wordt uitvoering van de wet on
mogelijk.
Spr. drong er tenslotte op aan om door
gezamenlijk werken te redden, wat nog te
redden is.
Tweede spreker was de heer B. Hagen, die
meende, dat wat thans gedaan wordt, mos
terd na den maaltijd is. De daad had reeds
eerder gesteld moeten worden, dan had men
den stoot kunnen opvangen. De tuinders zelf
moeten de touwtjes in handen nemen en
maar zoo niet hun producten voor eiken
willekeurigen prijs afgeven. Door georgani
seerd optreden zouden zij bijv. een prijs
moeten vaststellen, welke de aardbeien moe
ten opbrengen. Zoo niet, dan moeten zij de
vruchten zelf in vaten verduurzamen. Dan
kan men samen met de regeering prijsrege-
lend optrden. Door zoo'n optreden zouden de
tuinders zich menschen met karakter
toonen.
Een prijs van 4 ets. per K.G. voor de
aardbeien, zooals werd vastgesteld, noemde
spr. een beleediging voor de tuinders. Spr.
riep tenslotte alle tuinders op de daad te
stellen.
De heer W. van Dok als derde spreker liet
een krachtig protest hooren tegen de execu
ties en drong in een uitvoerig betoog aan
op herziening van de bestaande steunwet-
ten en op de instelling van een moratorium
voor pacht en hypotheekrente, op de stich
ting van een nationale reserve en zette in
den breede uiteen, dat ook de boerenleen
banken, wier optreden spr. aan ernstige
critiek onderwierp, en de veilingbesturen
met al deze dingen te maken hebben. Spr.
eindigde zijn rede met een krachtige aan
sporing tot de tuinders on} zich in de stands
organisaties aaneen te sluiten.
De voorzitter van het Hoofdbestuur van
den Neutralen Boeren- en Tuinderbond,
uitte de overtuiging, dat de streek Kenne-
merland in den heer W. de Groot een toe
gewijde vertegenwoordiger heeft in de com
missie van advies voor de steunverleening.
en behandelde daarna de Steunwet 1933.
De heer Hoogland, eveneens lid van het
Hoofdbestuur drong er tenslotte op aan de
hoofden koel te houden en gezamenlijk de
schouders onder het werk te zetten.
In de zaal van „Kennemerland" voerden
de heeren J. P. Nijssen en J. Brandjes over
dezelfde onderwerpen het woord. In beide
vergaderingen werd tenslotte onderstaande
moiie met algemeene stemmen aangeno
men:
Een motie
Een motie werd" aangenomen, waarin ge
zegd wordt, dat de nood in den tuinbou-w
thans zoo hoog is gestegen, dat de bedrijven
totale ineenstorting nabij zijn, hetgeen ook
weer zijn invloed zal uitoefenen op degenen,
die van het tuinbouwbedrijf afhankelijk zijn.
De steunuitkeeringen in 1932 in ons gewest
beteekenden veelal bedeelingsbedragen en de
landelijke nivelleering der gemiddelde prij
zen heeft de streek Kennemerland tot.
slachtoffer gemaakt.
Het kan nooit de bedoeling van den minis
ter geweest zijn, dat deze uitkeeringen daar
bij nog in handen van derden vielen, waar
door de tuinder zijn allernoodzakelijkste be-
drijfsbehoeften: niet kon koopen, zoodat er
dus maatregelen genomen dienen te worden
om dit te voorkomen. Het is noodzakelijk de
steunwet 1933 uit te voeren zooals de Me
morie van Toelichting aangeeft.
Directe uitkeeringen van bijslagen op kor
ten termijn zijn noodzakelijk en, indien de
producten voor den minimumprijs niet kun
nen worden geoogst, dient deze verhoogd te
worden of behoort direct een voorschot op
de prijzen te worden gegeven. Hierbij dient
de limiet van 5.000.000.uit de wet te ver
vallen.
De export, voor welks behoud de minimum
prijzen o.a. zoo laag gesteld zijn, kan on
danks deze lage prijzen de aangeboden pro
ducten niet opnemen, zoodat deze toch op de
vuilnisbelten terecht komen, doch door deze
te lage minimumprijzen wordt de tuinder
mede vernietigd.
Ter voorkoming hiervan is verder nog
dringend noodig ten spoedigste maatregelen
te nemen, ten einde massa-executies te voor
komen en credietmoeilijkheden te verlichten,
BEVORDERT DE DIGESTIE.
NEOERLANDSCHE
OBERIAHNSTEIN
MIJ.
NATUURLIJK BRONWATER
Opgericht 1887
(Adv. Ingez. Med.)
zoo noodig door een moratorium af te kon
digen.
De gemeenten moeten, indien de uitkee
ringen onverhoopt niet voldoende zouden
zijn, volgens een rijksregeling in staat gesteld
worden de tuinders voor den uitersten nood
te bewaren door behoorlijke steunuitkeering.
De vergadering verzocht 'net hoofdbestuur
deze resolutie ter kennis te brengen van den
Raad van Ministers, van den Minister van
Economische Zaken, de ieden der Eerste en
Tweede Kamer der Staten Generaal, hei
Centraal Bureau van de Veilingen, en den
regeeringscommissaris voor de uitvoering van
den tuinbouwsteunwet.
EEN EEUWFEEST IN HET
ZAKENLEVEN.
Op den lOden Juli a.s. herdenkt de N.V.
Tabakskerverij v.h. P. Schuckink Kool een
merkwaardig jubileum. Het zal dan honderd
jaar geleden zijn, dat de heer P. A. Schuckink
Kool deze bekende zaak stichtte. Het was in
een woeligen tijd, in de woelige dagen van
den strijd met België, dat de heer P. A.
Schuckink Kool den moed had te Beverwijk
een tabakskerverij te stichten, die een eeuw
lang niet alleen stand zou houden, maar die
bovendien bestemd was om uit te groeien tot
een krachtige onderneming, die alom in den
lande om haar echte, ouderwetsche degelijk
heid een groote reputatie geniet. De moed en
ondernemingsgeest van den stichter werd
beloond, want na een eeuw bloeit zijn zaak
nog altijd krachtig. Honderden Kennemer-
landers kunnen zich den winkel van „Kool'',
zooals de zaak alom bekend stond, nog best
herinneren, dien winkel met zijn gezellige
ouderwetsche pui, met zijn niet minder ge
noeglijk interieur met glimmende koperen
schalen en de blauw porceleinen tabakspot
ten. Duizenden zijn vooral op de Zaterdag
avonden dien winkel binnengegaan, om ta
bak van ..Kool" te koopen niet alleen, maar
ook, om even een praatje te maken met nu
wijlen Jan Mul, die als het ware bij de zaak
behoorde. Het zijn herinneringen aan lang
vervlogen dagen, die bij menigeen opwellen,
als hij van dit eeuwfeest verneemt.
In 1905 zette de heer F. H. Wïjnveldt, de
tegenwoordige directeur, de zaak onder den
zelfden naam en met groote energie voort. De
jaren snelden voort, de eischen werden groo-
ter, de oude zaak bleef niet verwijlen bij dat
gene, wat als het ware bij een anderen tijd
behoorde. Integendeel, zij paste zich volko
men bij den modernen tijdgeest aan en toen
de oude kerverij het zoozeer versnelde tempo
in de aflevering der orders niet meer kon bij
houden en te klein werd. verrees aan de Ko
ningstraat achter dien gezelligen ouden win
kel (nu het pand van De Gruyter) een flinke
nieuwe fabriek, voorzien van moderne ma
chinerieën en van een perfecte outillage. Dit
gebeurde in 1931. een jaar van slapte in alle
bedrijven. Het stellen van deze daad kwam
wat de ongunst der tijden betreft, merkwaar
dig overeen, met de stichting een eeuw gele
den. Het geheim hebben wij reeds hiervoor
genoemd, handhaving van de ouderwetsche
degelijkheid in de kwaliteit der producten,
die steeds als hoogste norm in dit nu wel
haast ..eeuwige" bedriifctiheelt gegolden en
;nog steeds geldt.
Het zal dan ook deze oude Beverwij ksche
zaak op den lOden Juli niét aan belangstel
ling ontbreken. De clientèle wordt in de eer
ste plaats bij de herdenking van dit jubileum
niet vergeten. In de eerste plaats werd ter
gelegenheid van het 100-jarig bestaan een
nieuw serie-merk in den handel gebracht,
•terwijl voorts voor de regelmatige rookers van
Schuckink Kool's tabakken mooie cadeaux
beschikbaar worden gesteld, geschenken,
waarvan de 'gelukkige bezitters nog jarenlang
plezier kunnen beleven.
IJMUIDEN
DE STAKING IN HET
VISSCHERIJBEDRIJF.
EEN MISLUKTE VERGADERING VAN O.S.P.
EX COMMUNISTEN IN EGMOND.
Van de zijde der O.S.P. en communisten
wordt onder de stakers gewerkt met het pa
rool „doorstaken". Dit bleek op een j.l.
Woensdag in Egmond gehouden vergadering,
dit bleek ook op de den daaropvolgenden dag
gehouden meeting op het terrein aan den
Engclmunduswcg. Op beide bijeenkomsten
spoorde de communist Gortzak de stakers
aan. het advies van liet bestuur der IJmuider
Federatie, de bemiddelingsvoorstellen te aan
vaarden, af te stemmen.
Zaterdagavond hadden O.S.P. en commu
nisten wederom een vergadering belegd in de
groote zaal van den heer Mulder in Egmond.
De heer G. Blaas, voorzitter der IJmuider
Federatie gaf echter aan de aldaar wonende
leden het parool, de vergadering niet te be
zoeken. Dit parool werd zoo stipt gevolgd, dat
zoo goed als allen buiten de zaal bleven. Na
dat door den communistischen spreker nog
getracht was, de aanwezige stakers buiten toe
te spreken, bleek ook dit niet mogelijk te
zijn, daar de stakers op verzoek van den heer
Blaas uiteen gingen.
ONGELUK.
Zaterdag was men aan den aanlegsteiger
der Alkmaar Packet bezig een lading meel
uit een motor-lichter te losser., toen plotse
ling de laadboom, welke een aantal balen
meel overzette, losschoot, zoodat ae zakken
op den steiger vielen.
De heer A. L., leider van den Motor-Trans
port-Dienst alhier, welke op het uitladen
toezag, kreeg de balen in de zijde, waardoor
hij op den grond geworpen werd.
Hij is ter observatie in het ziekenhuis op
genomen. daar hij over ernstige pijnen in de
zijde klaagde.
DE ITAL1AANSCHE VLIEGTUIGEN BOVEN
IJMUIDEN.
Te circa 8.10 uur passeerde het Italiaan-
sche luchteskader, onder leiding van gene
raal Italo Balbo staande. IJmuiden.
Het waren de Zwarte, Roode en gedeelte
lijk de Witte Escadrille. Voorop vloog het staf
escadrille (de I-Balb, I Ques en I-Bise).
De 15 machines vlogen over de noorderslui-
zen en Buitenhaven en waren spoedig in
N.W. richting in de mistbanken verdwenen.
Deze escadrilles bevonden zich op ongeveer
300 M. hoogte.
Tién minuten daarna kwam het tweede ge
deelte (9) van- de formatie, hl. de ontbre
kende- machines van de -Witte groep en de
Groene.
Als heksluiter fungeerde daarna de I-calo,
welk vliegtuig zeer laag over IJmuiden vloog
(pl.m. 100 M.) en menigen bewoner door hot
geronk der motoren deed wakker schrikken.
Alle machines verdwenen in de richting,
door de staf-escadrille aangegeven, op weg
naar Londonderry (Ierland). Deze tocht van
1000 K.M. hoopt men in 5 uur afgelegd te heb
ben, zoodat de Italianen aldaar tegen 1 a 2
uur n.m. verwacht worden.
Bhyimhisk^
P.H.Kade 169, Tel. 41070, Amsterdam
(Adv. Ingez. Med.)
BEVERWIJK
DE NOOD IN DEN TUINBOUW.
Demonstratievergadering
van tuinders.
EEN MOTIE AANGENOMEN.
Ter bespreking van den grooten noodtoe
stand, waarin de tuinbouw in geheel Ken
nemerland verkeert, werden Zaterdagavond
in het gebouw „Kennemerland" en in het
veilingsgebouw 't Centrum groote demon
stratievergaderingen gehouden, georgani
seerd door de kringen Kennemerland van
den R.K. Dioc. Land- en Tuinbouwbond en
van den Neutralen Boeren- en Tuinders
bond. De belangstelling, welke de tuinders
voor deze demonstratieve bijeenkomsten
aan den dag legden was, de seizoendrukte in
aanmerking genomen zeer bevredigend. Het
gemeentebestuur van Beverwijk was in beide
vergaderingen vertegenwoordigd door de
wethouders J. F. Braun en K. Steijn, terwijl
ook leden van de hoofdbesturen van de beide
organisaties aanwezig waren.
In „Centrum" opende de heer Schoehuys
de bijeenkomst en verleende aanstonds het
woord aan den eersten spreker, den heer R,
Muyen, die er zijn voldoening over uitsprak
dat zoovelen gevolg hadden gegeven aan den
oproep, om besprekingen te voeren eer den
toestand, die de menschen neerdrukt en
velen van de tuinders bij bestendiging ten
gronde zal richten. De tuinders hebben zich
afgevraagd, of dit zoo door moet gaan. Deze
week werd voor de aardbeien een prijs be
taald, die nergens naar leek. Spr. sprak er
zijn leedwezen over uit, dat deze vergadering
niet te zamer. met den L. T. B. kon worden
gehouden, doch de statuten dier organisatie
verbieden dit ten eenenmale. Tot zijn be
toog komend deelde de heer Muyen mede,
dat hij drie belangrijke vraagstukken ach
tereenvolgens zou behandelen, n.l. 1. Heeft
de streek Kennemerland recht op steun? 2.
De steunwet 1932. 3. De steunwet 1933. Spr.
schetste de ontwikkeling van den tuinbouw-
in dit gewest na den oorlog en merkte in
verband daarmede op, dat de tuinders de
in dien tijd verdiende gelden in hun be
drijven staken en belegden in bloembollen,
glas of in hun eigen grond. Door den crisis
zijn zij hun gelden kwijtgeraakt. De in
komsten van de tuinders zijn miniem en
zij vragen zich met bezorgdheid af, hoe zij
den volgenden winter zullen doorkomen.
Het getal tuindersgezinnen, dat aan de ar
menzorg werd overgeleverd was in 1932
ruim 300, maar dit aantal zal zeker ver
dubbelen. Een gevolg van de niet-loonende
teelt is, dat de aardbeien op de velden bijeen
worden „gescharreld" door kinderen, oude en
gebrekkige vrouwen, die van des morgens
vijf uur af zwaren arbeid verrichten.. De.
heer Muyen behandelde vervolgens de teelt--
verplaatsing door-de verzending": van mil-
lioeneri aardbeienplanten naar andere ge
westen.
(Zuidhollandsche eilanden, Zeeland, Breda)
In die streken heeft men echter de aardbei
opgenomen in de landbouwculiuur. Als er
dan ook sprake is van teeltbeperking, dan
zal het daar moeten geschieden en niet in
Kennemerland. aldus betoogde spr., waar de
aardbei al eeuwen in de tuinbouwcultuui
voorkwam.
Daarna behandelde spr. de uitwerking van
de steunwet 1932. Geschat was een onder
steuning van gemiddeld f 100 per tuinder,
in werkelijkheid is slechts f 40 per hoofd
uitgekeerd. Volgens de veilingomzefcten had
Kennemerland recht op 2.75 pet. van de be-
schikbaargestelde vijf vnillioen gulden, dus
ongeveer f 135.000. In werkelijkheid is
f 90.000 uitgekeerd. Een tweede „strop" was,
dat steun werd uitgekeerd op het Kilo
gewicht. Kennemerland heeft door de
lichtere teelten altijd een kleinere K.G.-
opbreugst per roede grond dan streken
waar de zwaardere cultures beoefend wor
den. Bovendien zijn door de bewerkelijke
cultures in Kennemerland de bedrijven
kteiner. Als met deze dingen geen rekening
wordt gehouden blijft hit gewest bij de uit
keeringen steeds in de minderheid.
De tuinbouw-steunwet 1933 besprekend,
merkte spr. op, dat deze een waarborg moet
zijn voor een te groot verlies door teeltbe
perking. Maar daarvoor komen in de eerste
plaats "de beeren-bedrijven in aanmerking,
waardoor de oude tuinbouw-distriefcen weei
FEUILLETON
ROMAN
UIT DE PARIJSCHE ONDERWERELD
DOOR H. LUCAS.
(Geautoriseerde vertaling van H. Houben.)
Royle sprong vloekend op, deed twee pas
sen naar het dansende paar, stond dan stil,
zijn oogen op Yvonne „la Féroce" gericht,
die naar Cornelia keek met een uitdrukking
die hem voor een oógenblik zijn woede deed
vergeten. Zij stond stil als een beeld, haar
oogen wijd open in een gelaat, waaruit iedere
kleur was geweken, haar mond samengetrok
ken tot een dunne roode lijn. Toen Royle haar
aankeek, zag hij niet een meisje, kijkend
naar den dans, maar een tijger, klaar tot
den sprong in het hooge gras der wildernis.
Niet op zijn gemak keek hij rond naar het
overige gezelschap, maar blijkbaar zag men
niets verkeerds. Was het wellicht zijn onbe
kendheid met de plaats en hun manieren,
waardoor hij gevaar voelde? Niemand lette
op Yvonne en hadden zij gezien wat Royle
zag, dan waren ze 'toch te zeer gewoon
aan uitingen van louter hartstocht om ook
maar eenige achterdocht te krijgen.-
Yvonne "keerde zich om en ontmoette zijn
blik. Haar uitdrukking veranderde terstond,
de gloed doofde uit haar oogen en ha^ lip
pen trokken zich over haar kleine scherpe
witte tanden samen tot een glimlach.
Er kwam weer leven in haar versteende
lichaam.
Plotseling wendde zij zich tot Royle met
ieen uitnoodiging in haar oogen.
„Mademoiselle heeft u verlaten is 't niet?"
zei ze zacht. „Voelt Monsieur zich alleen?'
Royle, bewust, van dingen, die hij maar
half begreep, schudde het hoofd met een ge
dwongen glimlach.
„De dans zal dadelijk afgeloopen zijn"
zeide hij, „en dan gaan Mademoiselle en ik
weg".
Een langzame glimlach kwam over haar
roode lippen. „Ja", gaf ze zacht toe met een
hoofdknik, „de dans zal dadelijk afgeloopen
zijn, maar wil M'sieu zoo lang met mij
dansen?"
Royle, aarzelde. Hij voelde er niet veel
voor te dansen met dit schitterende, uitge
laten, onstuimige schepsel, maar als hij ook
op den dansvloer was, zou hij dicht bij Cor
nelia zijn en dichter bij den glimlachenden
schurk met zijn zwarte oogen vervloek:
Royle balde de vuisten en deed haastig een
stap naar voren, het meisje naast hem ger
heel vergetend.
„De passen zijn gemakkelijk", mompelde zij
uitnoodigend.
Hij liet zijn handen zakken, kwam tot haar
terug en legde zijn arm om haar middel.
Een oogenblik later zwierde hij zelf op den
dansvloer tot vlak bij het andere paar, dat
hem niet opmerkte.
Royle was een zeer middelmatige danser,
zelfs, als hij op zijn best was, maar nu, op
dezen oneffen vloer met het meisje, dat hij
instinctmatig wantrouwde, in zijn arm.
maakte hij een ongelukkig figuur, zoo ar
melijk, dat een of twee van de t-oeschouwers
luid begonnen te gichelen, maar Yvonne
scheen het nauwelijks op te merken. Zij
danste prachtig, Royle tot zich trekkend en
hem van zich werpend op de bekende manie:
maar nooit keek zij hem aan of toonde ook
maar de minste belangstelling in zijn pogin
gen.
Terwijl ze zwaaide, draaide, wentelde, ver
loren haar oogen geen oogenblik het slanke,
fijne figuurtje, dat steeds sneller dansend
alles vergat, behalve den man, die als een
toren boven haar uitstak.
Plotseling bemerkte Royle een verandering
in Yvonne. Haar dansen werd langzamer en
terwijl hij zijn arm weer om haar middel
legde, walste zij nu me: een langzaam cir
kelende beweging. Iedere wending bracht
haar dichter bij l'Etranger Rouge en zijn
danseuse. Zij raakten elkaar bijna, toen
Yvonne zich met een vlugge, plotselinge be
weging bevrijdde uit Royle's slappe omvat
ting. Ineens hield zij stil, scheen den zoom
van haar rok tc scheuren, dan ging zij vlie
gensvlug voor Cornelia staan, terwijl zij haar
lichaam bevallig achterover zwaaide. Een
flikkering van glimmend staal en de punt
van een mes reet ruw de witte bloem van
Cornelia's schouder stuk. Met een bliksem
snelle beweging greep. l'Etranger Rouge met
gespierde hand haar arm vast en rukte hem
krachtig terug. „La Féroce" week niet; haar
vingers hielden het heft van het mes om
kneld zonder teekenen van inzinking te
geven, terwijl zij koelbloedig terugkeek in het
gezicht van den man, die het gewaagd had
haar te beleedigen. 't Was plotseling zoo stil
in het Vertrek, alsof dit van ieder levend
wezen was verlaten.
Cornelia's oogen stonden wijd open van
schrik in haar wit gezicht, terwijl ze in doods
angst naar het meisje keek, dat haar hand
met het mes hoog boven haar hoofd ophield
in den greep van den man die haar nu
dreigend aankeek. Een minuut duurde dit
stille duel, totdat Yvonne haar oogen voor
de 2ijne neersloeg en hij haar hand lang
zaam liet zakken.
Met een schellen lach en een plotselinge
wilde ingeving bevrijdde zij zich zelf. Het mes
flikkerde weer. doch 'n oogenblik later hoor
de men het vreeselijk en nooit te vergeten
kraken van een bot. De schelle lach veran
derde in een angstigen gil, het wapen viel op
den grond, terwijl Yvonne's arm slap langs
haar lichaam hing.
„Je vergat, dat ik hier meester ben", zeide
l'Etranger Rouge langzaam, „dit zal je er
aan herinneren".
Zijn woorden braken de spanning, die
in de kamer hing. Er kwam weer een geraas
van stemmen, men hoorde het snikken van
een vrouw, de gesmoorde vloeken van den
woedenden kellner. Cornelia wankelde, haar
wijd open oogen gericht op dien los neer
hangenden arm van het meisje naast haar.
dat half bewusteloos naar een bank strom
pelde. De anderen kluwden rond haar heen,
er stegen vijandige kreten uit vele kelen
en Royle. wiens hersenen weer vlug werkten,
berekende zijn kans.
Hij sloeg zijn arm om het bevende meisje.
„Laten we weggaan, vlug", zei hij. „Als we
nog langer blijven, weet ik niet wat er ge
beurt. Hierheen, hier is de trap. Gauw
in 's hemelsnaam, kom mee!"
Ondersteund door zijn arm strompelde
Cornelia naar de trap, die naar de straat
leidde en liep naar boven, waar 1' Etranger
Rouge stond, met zijn hand aan den deur
knop. Hij boog zich over Royle en zeide
zonder een zweem van spot in zijn stem:
„Rechts, M'sieu". Toen eerst keek hij in
Cornelia's angstige oogen.
„Het spijt mij", zei hij. „maar het gold
uw leven. Mademoiselle Yvonne en met
een ruk opende hij de deur zonder den zin
te eindigen.
Royle antwoordde niet. Haastig duwde hij
Cornelia den helderen, zachten nacht in en
met zijn arm om haar heen, haastte hij zich
door de nauwe straatjes tot waar die in een
breedere laan uitliepen. Een ellendig gevoel
had zich van hem meester gemaakt; de slot
scène van den avond was ontzettend ge
weest- Doch dat was het niet, wat hem zoo
vervulde, niet alleen de herinnering aan die
doodsbleeke. Yvonne en haar slap neerhan
genden arm. Het was de herinnering aan een
hoofd, over Cornelia gebogen en die van haar
frische lippen opgeheven om den kus van een
OPENLUCHT CONCERT „KUNST NA
ARBEID".
De Harmonievereenlging „Kunst na Ar
beid" heeft onder leiding van haar directeur,
der. heer M. Kiev. Zaterdagavond op de
„Bleekerweide" een openluchtconcer: gege
ven voor haar donateurs en belangstellenden,
dat vlot verloopen is en waar ta: var. popu
laire werken op pakkende wijze werden uit
gevoerd.
Al was het concert slechts matig bezocht,
de vereenlging late zich daardoor toch niet.
ontmoedigen. De weinige luisteraars, welke
aanwezig waren, hadder. volle aandacht voor
het musiceeren van het corps.
Beter een zestigtal muziekliefhebbers, dan
het tienvoudige kwantum „levenmakers",
zooals zoo dikwijls voorkomt.
De intiem-gelegen „Bleekerweide" leent
zich uitstekend voor rustig luisteren naar
concerteerende corpsen. Doch ook hier geldt
wellicht het spreekwoord: Onbekend maakt
onbemind.
Het dankbare aplaus na elk nummer ge
tuigde. dat het gebodene zeer in den smaak
van het auditorium viel.
VELSEN
TEGELS IN PLAATS VAN GAZONS.
Volgens de eenige jaren geleden aan W.
van Heyst verleende vergunning tot het aan
leggen van wegen in Driehuis zouden in de
voetpaden van enkele van die wegen gazons
moeten worden aangelegd, welke aanleg, op
grond van artikel 9 der betrekkelijke Alge
meene Voorwaarden, vastgesteld bij raadsbe
sluit- van 12 Maart 1929 en gewijzigd bij dat
van 21 December 1929, door den vergunning
houder moet geschieden.
Door de commissie van bijstand voor de
parken en de plantsoenen is B. en W. mede
gedeeld, dat deze gazons in de praktijk niet
voldoen, omdat het gras wordt vertrapt. Zij
adviseert daarom, de verplichting tot aanleg
der gazons te doen vervallen.
B en W. kunnen zich hiermede vereenigen
en stellen den Raad, in overeenstemming met
liet advies der commissie van bijstand in het
beheer der openbare werken, voor, het oor
spronkelijke besluit te wijzigen in dien zin,
dat vergunninghouder van de verplichting,
tot het aanleggen van de op de teekening
aangegeven gazons in de voetpaden, wordt
ontheven, doch dat hem daartegenover de
verplichting wordt opgelegd om de daardoor
vrijkomende grondstrookon. overeenkomstig
het daaromtrent bepaalde In de opgemelde
Algemeene Voorwaarden, met tegels te be
ha rden.
Bij vergunninghouder en zijn borgen be
staat hiertegen geen bezwaar.
DE TOCHT VAN HET ITALIAANSCHE
VLIEG ESKADER.
Men schrijft ons:
De bewoners van Driehuis hebben Zon
dagmorgen vroeg de vliegtuigen van het Ita-
liaansche eskader goed kunnen zjen. daar ze
hoog in de lucht over het Noordzeekanaal
passeerden. Echter op twee na. die we ang
stig goed hebben gezien, omdat ze laag en
over de huizen vlogen, vlak bij den Zeeweg*
Een deze twee vloog zoo laag. dat we bang
waren, dat de toppen der boomen zouden
worden geraakt. Wie toen nog sliep is door
het geweldig geraas vlak boven de huizen
zeker wakker geworden.
Het aanleggen van wegen met rlolèering
en bijkomende werken op een terrein nabij
an langs den Bloemcndaalschen straatweg
in de gemeente Velsen voor rekening van de
Kennemer Exploitatie Mij te Bloe.nendaal
is opgedragen aan den heer W. H, Klos te
Wieringen.
LIJKVERBRANDING.
In het eerste halfjaar hebben in het cre
matorium alhier 320 vcrasschingcn plaats
gehad, tegen verleden jaar in hetzelfde tijd
vak 318.
HEEMSKERK
KAMER VAN KOOPHANDEL.
Een uittreksel uit de kiezerslijsten voor de
Kamer van Koophandel en Fabrieken te
Haarlem ligt van 1 t.m. 14 Juli a.s. voor een
ieder ter inzage ter Gemeentesecretarie.
Gedurende dien tijd kan iedereen bij voor
noemde Kamer verbetering van die lijst
aanvragen.
vreemde te ontvangen.
Een straatjongen dook op in het licht van
een flikkerende lantaarn. Royle riep hem.
„Je krijgt vijf francs als je een taxi voor
me haalt" zeide hij.
De jongen keek hem onbeschaamd aan,
verdween dan weer in de duisternis. Royle
keek neer op het meisje dat op zijn arm
leunde. eZ was doodsbleek en haar vingers
waren ijskoud. Hij nam haar handen in de
zijne en keek haar angstig aan.
„Ik voel me best", zeide zij, terwijl zij zich
van hem afwendde
Royle's gespannen oor hoorde het geram
mel van een taxi. een minuut later hielp hij
haar instappen en gaf den chauffeur het
adres.
Terwijl de wagen weg reed, richtte hij zich
tot Greta.
„Dat is nu het einde van je apachen-
avontuur", zei hij grimmig. Cornelia ant
woordde niet en leunde tegen hem aan. Toen
hij over haar heen boog, bemerkte hij, dat
ze flauw was gevallen.
Een uur later, toen Cornelia veilig en wel
in bed lag, bewaakt door de bezorgde me
vrouw Lawson, zat Franklyn Royle in zijn
kamer, een onaangestoken sigarette in zijn
mond, en trachtte zich de gebeurtenissen
van dien avond te binnen te brengen.
Telkens verzekerde hij zichzelf dat het
maar een relletje geweest was in een apachen
kroeg met een schilderachtigen schurk als
hoofdfiguur. Die geschiedenis met den arm
was vreeselijk geweest maar 't was nu af
geloopen. Toch wist hij vaag en onduidelijk,
dat de gebeurtenissen van dien nacht hem
dieper geraakt hadden.
(Wordt vervolgd).
