7
VRIJDAG 7 JULI 1933
HAARLEM'S DAGBLAD
7
s~
/O
1 O
li'
y
(P
'O
dat ik geen penseelstreek van uw heele
schilderij' kan zien!"
Toen dacht ik: ..Ha. ha, nu wordt het lang
zamerhand tijd. dat ik er weer vandoor ga.
Als de narren de waarheid zeggen, wordt het
gevaarlijk." -Maar ik liet natuurlijk niets
blijken.
De vorstin verliet de zaal en toen haar
echtgenoot haar vroeg, hoe zij het stuk had
gevonden, antwoordde zij:
„Edele Heer, het bevalt mij even goed als
U. Maar onze narrin kan het werk niet
goedkeuren; zij beweert dat zij er niets van
ziet en ook de jonkvrouwen beginnen nu te
fluisteren"
Nu kreeg ook de Landgraaf argwaan:
maar hij was in het geheel niet zeker van
zijn zaak. Hij liet mij roepen en verzocht mij,
het werk af te maken, opdat het geheele
hof het zou kunnen zien; want hij wilde
eens en vooral vaststellen, wie een zuiver ge
weten had en wie niet, en de laatsten zouden
weggejaagd worden.
Ai! ik was wel zoo verstandig, er niet
in te loopen! Onmiddellijk ontsloeg ik mijn
gezellen, vroeg en kreeg nog honderd gulden
van den rentmeester en poetste de plaat-
Natuurlijk vroeg de Landgraaf den volgen
den dag naar zijn beroemden schilder, maar
die was er vandoor, ha, ha! Naar ik later
hoorde, is hij toen met zijn geheele hofhou
ding de zaal binnengetreden en toen het
bleek, dat niemand iets kon zien, sprak hij:
..Nu zien Wij wel. dat Wij bedrogen zijn.
Alleen de slimme Tijl Uilenspiegel kan ons
die streek gespeeld hebben. Dat is werkelijk
een schalk en zal een schalk blijven zijn ge
heele leven lang. Maar om die tweehonderd
gulden zullen we maar niet treuren, als hij
nu maar nooit op Ons gebied weerkeert.
U kunt gelooven. dat ik na dit avontuur
het land Hessen altijd gemeden heb Ik ben
toen van Marburg naar Praag getrokken en
ook daar heb ik veel avonturen beleefd.
EDUAKD W.
10
li'
J O
jr
t/o
EEN SLIMME FOTOGRAAF
Een fotograaf kreeg van een dame bestel
de foto's terug met de mededeeling, dat de
portretten niet geleken. Hij stuurde haar de
foto's opnieuw en plakte op de enveloppe de
beeltenis van de dame in plaats van haar
naam. De brief kwam terecht en de fotograaf
had 't pleit gewonnen.
Aanvulling II.
In het cijfertype verschenen in 1930 de
5 ore igeelgroenu 7 ore (violet) en 10 ore
blauw met opdruk ..Postaerge" 10 ore (bruin)
Grootte der vakjes 23 x 28.
In het type van de portzegels verschenen
in 1927-30 nog een serie portzegels 5 ore.
(geelgroen". 7 ore (violet) 10 ore 'okergeel)
20 ore 'grijs) 25 ore (lichtblauw). Ook hier
van bedraagt de grootte der vakjes 23 x 28.
Ter herinnering aan den 60en verjaardag
van Koning Christiaan X zag een serie post
zegels het licht in 1930 en wel 5 ore 'geel
groen) 7 ore (violet» 8 ore (grijs) 10 ore (oker
geel) 15 ore (rood) 20 ore (lichtgrijs) 25
ore (lichtblauw) 30 ore (donkergeel) 35 ore
(bruinrood) 40 ore (groen) met Watermerk
kruis.
De afbeelding' van Koning Christiaan X
staat in een ovalen rand met randschrift bo
ven de landsnaam, onder Chr. X Rex en links
en rechts dc jaartallen 1870—1930. In de bo
venhoeken een posthoorn in de benedenhoe
ken het waardecijfer.
Zie voor de indeeling het schetsje.
Van P- en W. A.. R. M.. J. J. B„ J. W. ont
ving ik dubbele zegels.
Nieuwe deelnemers kunnen zich na l Sept.
weer aangeven, omdat er in de vacantie geen
zendingen rondgaan. Schriftelijke aan
meldingen kunnen met volledige opgave van
naam en adres wel geschieden.
Zorg dat Groep 2. 3. 16 en Hoofdgroep A
voor 15 Juli terug zijn.
Rustenburgerlaan 23
MALSCHE BIEFSTUK
Heer: „Kellner geef me gauw een biefstuk.
Ik heb een half uur tijd. Zou 't gaan?"
Kellner: Wat zal ik u zeggen, meneer? Dat
hangt van uw gebit af."
PUZZLE-SPEL.
Als je bovenstaande stukjes uitknipt en op 1 lossing; dan kun je zien of het goed ge-
de juiste manier opplakt, krijg je een heel daan is.
bekend sprookje. Volgende week komt de op- TANTE TTNE
MIJN VACANTIEUITSTAPJE
NAAR DE VELUWE (I)
door W. Lasschuit.
Wie van jullie al eens een tijd op de Ve-
luwe heeft doorgebracht, zal het met mij
eens zijn, dat dat stukje Nederland alle be
schrijving waardig is. En voor hen. die daar
nog nooit geweest zijn. hoop ik in het vol
gende een duidelijk beeld te geven van wat
daar te genieten valt.
Als je op de Veluwe logeert, krijg je een
beetje het idee. alsof je in een apart wereld
je bent overgeplaatst, een gevoel, da*, je ook
krijgt, wanneer je je op een eiland bevindt.
Ik zou zeggen, het Veluwsch schoon is
binnen ieders bereik. Per fiets, wanneer je
er tenminste niet tegen opziet op één dag oen
uur of negen te trappen, haal je het op je
dooie gemak, terwijl er gelegenheden getv eg
zijn, waar je voor een prikje kunt logeeren,
tenzij je de stijve bediening van ke'.lners
prefereert boven het genoegelijke verblijf in
een of ander gewoon pension Ook kun je
er gemakkelijk met den trein komen, maar
dan verzeker ik je, dat je een prachtigs
tocht misloopt. Ik zal je vertellen, welken
weg ik genomen heb, om in Apeldoorn te
komen
Ik hield me dus bij de fiets, Startte, om het
maar eens mooi uit te drukken, om 6 uur
's morgens uit Haarlem. Mijn plan was. om
de Haarlemmermeer door te gaan tot Aals
meer en dan over Uithoorn naar Abcou'-e.
Ik moet echter helaas zeggen: zie var. deze
tocht af. Ten eerste is voor ons. Haarlem
mers, die de Meer al door en door kennen,
het eindje Haarlem-Aalsmeer vrij eentonig
er het traject Aalsmeer-Uithoorn bar slecht.
Na Uithoorn wordt het pas goed. maar dan
ben je ook net uit je humeur en een lachend
gezicht is wel het voornaamste, dat je in je
vacantie moet, meedragen.
Wil je toch door den polder om den straat
weg Haarlem-Amsterdam t.c vermijden, dan
kun je den weg nemen ook over Hoofddorp,
maar dan ga je bij Aalsmeer links-af naar
Schiphol. Ook kun je gaan hier uit Haarlem
langs dc Zomervaart wanneer je bij het fort
de Liede de meer gaat „doorkruisen". In
Schiphol moet je dan per pont worden over
gezet. Je rijdt dan over Ouderkerk eerst
krijg je nog Amstelveen naar Abcoude,
waar pas het eigenlijke natuurschoon, wat
deze rijwieltocht je aanbiedt, begint.
Vooral het fort te Abcoude met het daar
achter gelegen lieve kerkje is een „afstapje"
waard. Ik heb het dan ook op dc gevoelige
plaat gelegd.
Als je in Abcoude bent. raad ik je aan een
stukje om te gaan. Je moet om twee dingen
denken: Bij een weg van ruim 100 K.M. moet
je niet op een paar extra-kilometertjes kij
ken en ook moet je deze 100 K M- niet als
race-baan gaan beschouwen, maar als ple
ziertocht.
Ik nam den omweg over Loosdrecht. De
A. N. W. B. borden wijzen je duidelijk de
richting.
Dit is een prachtige weg. dwars door de
plassen en nog wel een weg. waar bijna geen
auto-verkeer is. Denk vooral ook daarom:
Vermijdt zooveel mogelijk alle wegen, waarop
auto's komen, dus bij voorkeur de Rijksstraat
wegen.
De Loosdrechtsche plassen waren in vre
dige stemming, maar ik verzeker je. dat het
er bij ruw weer kan spoken. Nu was het ech
ter voor de zeilers een genot, om op het
water te laveeren. Even een kiekje en dan
weer verder!
We gaan nu het Gooi- en Eemland binnen,
of liever, we zijn er reeds in en nu is het
zaak. zoo gauw mogelijk van den rijweg af te
komen. Dit is heel goed mogelijk, doordat
het hier bezaaid is van rijwielpaden.
Ik koos een pad uit. dat mij de richting
wees naar Baarn. Deze fietspaden zijn in één
woord schitterend: prachtig verhard dwars
door de bosschen. Dwalen, erin is onmogelijk,
want bij ieder kruispunt staat een zgn. „pad
destoel" van den Toeristenbond. Alle lof daar
voor
Ik kiekte nog een mooi plekje en kwam
vervolgens op den straatweg helaas niet
te vermijden naar Baarn,
Over net verdere verloop van mijn tocht
ncop ik jullie in de volgende rubriek te
schrijven.
5 Fa c l'n e
BIJVOEGSEL
HAARLEM'S
DAGBLAD
AAN ALLEN.
Echt zomeren doet het nog niet. Maar toch
bloeien bloemen en heesters, alsof de zon ze
al weken beschenen had. Misschien komt het
door ons warme, vroege voorjaar, dat daar
buiten alles open, is- Hoe heerlijk geuren de
rozen, welk een heerlijke prikkellucht ver
spreidt de linde, 't Is een eigenaardig ver
schijnsel, maar als de vlier gaat welken,
bloeit de linde. En de geur van den lindebloe
sem gelijkt op die van den vlier, of eigen
lijk is ze nog pittiger.
Als jullie nu straks met de vacantie naar
buiten gaan, let dan vooral eens op de
bloeiende linden. Vooral op dorpspleintjes
zul je ze zeker zien. De linde is niet zeldzaam.
Geen bosch of park, of je ziet wel lindeboo-
men.
In overoude tijden was de lindeboom al
een zeer geliefde boom. Door de oude Ger
manen werd hij als eeen heilige boom be
schouwd. gewijd aan de godin der liefde. Na
de invoering van het Christendom werden
uit lindenhout madonna- en heiligenbeel
den gesneden. Karei de Groote gaf last tot
aanplanting van linden, omdat men zeker
geloofde, dat deze boomen beschermen zou
den tegen den bliksem. Markten en kerken
moesten er daarom door omgeven worden.
Vandaar ook de talrijke dorpslinden, die als
vergaderpunten en gerechtsplaatsen bij onze
voorouders hebben dienst gedaan. Linden
kunnen eeuwen oud worden. De grootblad-
linden worden ouder dan de kleinbladlinden.
Vele vierkante meters grond kan zij over
schaduwen. De tortelduif nestelt nergens
liever, evenals de wielewaal. Op de meeste
boerderijen staat op de brink een lindeboom
met een bank. 's Avonds, als de dagtaak is
volbracht zet de boer zich daar neder met
zijn gezin. Nu bloeit de linde. De goudgele
bloemen trosjes verspreiden een wonder-zoete
ge ui'.
Als je er eens eentje ziet liggen, bekijk het
'dan eens goed. Met hun lang smal dekblad
zaten ze juist in den hoek tusschen bladsteel
en twijg. De 5 witachtige kelkblaadjes lijken
net een schuitje. De wasgele kroonblaadjes
met de gouden meeldraden kijken er juist
boven uit. Als 't stuifmeel rijp is, dan wordt
de boom met een sluier van goudpoeder be
dekt.
Op Meters afstand ruik je de geurige lin
debloesems reeds. Geen wonder, dat de blad
luizen, die zooveel van zoet houden, er op af
komen. Een linde, die bezoek heeft gehad van
deze lastige insecten is voorgoed gebrand
merkt. Bladen en stengels zijn dan bedekt
met den kleverigen honingdauw. Er is een
soort linde, dat niet gezien is bij de blad
luizen. Deze soort vindt men voor de huizen.
Voor onze imkers is 't een bestaanskwestie,
of de linde „honingt". Wel bevatten linde
bloesems honingklieren. De afgescheiden
nectar wordt tusschen de haren van de kelk
vastgehouden.
Toch komt bet voor. dat de bij er niets
van meeneemt. Het Bijenwaarnemingssta
tion te Warnsveld heeft zich met deze zaak
ernstig bezig gehouden. Wat de oorzaak was,
weet men niet met zekerheid. Waarschijn
lijk ligt het aan den grond, daar men in be
paalde streken van ons land lieden aantreft,
dié niet „honingen". Bij zwoel, warm weer
brengt de bij den meesten honing in de
korf. Op vochtige gronden halen ze altijd
meer honing van de linden dan op droge-
Lindehoning is honing van een zeer bij
zonder geurige soort. Als je ze krijgen kunt,
moet je ze zeker eens proeven. Lindeboomen
zijn echter tot meer nut. Lindenhout is uit
stekend geschikt voor houtsnijwerk, kisten,
lucifers, klompen en meubels.
De bastvezels worden bewerkt voor matten
bindmateriaal. vlechtwerk.
Bladeren en bloesems dienen voor vee
voeder, thee, medicijn, likeur enz.
Ken je het oude versje:
Ee, ee, ee. mijn moeder zette thee,
Van lindebloesems en van vlier
Voor een ziek kind niet ver van hier.
Ze nam de thee, die moeder bracht,
En sliep toen vast den heelen nacht.
Ee, ee, ee, 't genas van moeders thee.
De linde bloeit! Dat beteekent: 't is volop
zomer. Geniet ervan. Ga naar buiten en
blijf eens even stilstaan bij den lindeboom.
W. B.—Z.
HOE TIJL UILENSPIEGEL EEN SCHILDERIJ MAAKTE VOOR
DEN LANDGRAAF VAN HESSEN.
POSTZECELRUBRIEK.
DENEMARKEN
i/3 0 Po r to
Toen ik Saksen geheel afgereisd had en
zoo bekend was, dat ik er geen enkele streek
meer kon uithalen, vertrok ik naar Hessen
en bracht daar een bezoek te Marburg aan
het hof van den Landgraaf. Deze heer vroeg
mij. wat ik voor avonturier was. Ik ant
woordde hem: „Edele Heer, ik ben kunste
naar! Ik ben schilder, en in vele landen vind
ik mijn gelijke niet. Want mijn werk over
treft verre dat van anderen."
Toen wilde Zijn Excellentie gaarne iets
zien, waarop ik hem eenige schilderstukken
op linnen toonde, die ik in Vlaanderen ge
kocht had. Hij vond ze zoo prachtig, dat hij
zeide: „Goede meester, hoeveel moeten Wij
U betalen, als gij Onze zaal beschildert met
de beeltenis van Onze voorvaderen en van
de andere vorsten en heeren. met wie zij be
vriend waren? Gij moet dan uw allerbeste
werk leveren." „Edele Heer." antwoordde ik,
„dat zou wel vierhonderd gulden kosten."
„Meester, maak Ons een prachtig schil
derstuk; gij zult Uw belooning hebben en
nog een mooi geschenk er bij
Ik nam het aanbod aan, maar vroeg en
kreeg van den Landgraaf een voorschot van
honderd gulden, om verf te koopen en ge
zellen in dienst te nemen. Verder bedong ik,
dat niemand dan ik zelf en mijn drie gezel
len in de zaal zouden mogen komen gedu
rende den arbeid, opdat ik niet in mijn werk
gestoord zou worden, ook dat stond de graaf
toe. Daarop kwam ik met mijn gezellen over
een. dat zij mij alleen men gang zouden la
ten gaan. en zouden zwijgen als het graf.
Dat vonden ze uitstekend; ze waren er best
mee tevreden, dat ze met niets doen een be
hoorlijk loon verdienden.
Dat spelletje duurde zoo een week of drie.
vier, totdat de Landgraaf wilde zien. wat ik
met mijn gezellen had geschilderd.
„Waarde meester." aldus sprak hij. „wij
verlangen er naar, Uw werk te zien. Wij ver
zoeken U, in de zaal te mogen gaan, ten
einde het schilderij in oogenschouw te ne
men."
Ik antwoordde: „Het is goed. Edele Heer.
maar ik wil U voor één ding waarschuwen;
hij, die geen smetteloos geweten heeft, kan
mij li schilderij niet zien
Wij traden de zaal binnen. Ik had daar te
gen den muur een lang gordijn gespannen.
Dit gordijn trok ik nu weg. waarna ik met
een wit staafje op de wand wees en sprak:
„Zie, Edele Heer, deze man hier is de
eerste Landgraaf van'Hessen, gehuwd met
de dochter van Justinianus den Goeden. En
daar ziet U hun zoon Adolf usAdolfus,
hier Willem den Zwarten, Lodewijk den Vro
men en zoo door tot Uwe Edelheid toe.
En ik weet, dat niemand een aanmerking
op mijn werk kan maken, zóó fraai is het en
zoo meesterlijk en zoo schoon van kleur en
van aanblik."
Maar de Landgraaf zag niets dan den wit
ten muur en dacht bij zichzelf: „Drommels,
zou ik geen zuiver geweten hebben? Ik zie
werkelijk niets dan de witte naakte wand."
Overluid echter sprak hij plechtig: „Mees
ter, Uw werk kan Onze goedkeuring weg
dragen, maar Wij hebben er toch niet ge
noeg verstand van. om er een wel gefundeerd
oordeel over te kunnen uitspreken."
En met die woorden verliet hij de zaal en
ging naar z ijn echtgenoote. die hem vroeg:
„Edele Heer. wat schildert toch Uw kunste
naar? Gij hebt zijn werk gezien: hoe bevalt
het U? Ik heb een flauw vermoeden, dat hij
U bedriegt!"
Hij antwoordde: „Lieve vrouw, zijn werk
bevalt mij zeer goed. Gij doet hem onrecht."
„Och. lieve echtgenoot, zouden Wij het ook
niet kunnen bezichtigen?"
„Hm," sprak de Landgraaf, „als de meester
het goedvindt."
Daarop liet de Landgravin mij roepen en
verlangde mijn schilderij te zien. Ik zeide
haar hetzelfde wat ik ook den vorst gezegd
had, namelijk, dat hij. die geen zuiver ge
weten had, niets zou kunnen zien.
De vorstin trad met acht jonkvrouwen en
een narrin de zaal binnen. Ik trok het gor
dijn weg en vertelde weer hetzelfde verhaal-
Maar de vorstin en de jonkvrouwen be
waarden allen een diep stilzwijgen: niemand
prees het schilderij of keurde het af. omdat
ieder bevreesd was, dat het zou uitkomen,
dat zij geen zuiver geweten had.
Alleen de narrin schudde het dwaze hoofd
en riep:
„Goede meester, op gevaar af dat ik geen
zuiver geweten heb, moet ik toch zeggen, 1
DE GLIJBAAN.
Uit stevig carton knippen we een aantal
figuurtjes, die we leuk met allerlei kleuren
beschilderen. Dwars door hun buik steken
we dan ronde houten staafjes, die een
eenigszins cylinderachtigen vorm hebben.
(Zie afbeelding). Nu maken we uit ijzer-
draad, carton en hout een glijbaan. Het
ïjzerdraad mag niet te dun zijn. Deze glij
baan, die naar believen naar boven en be
neden kan gaan, moet heel precies gemaakt
worden. De beide ijzerdraden loopen nauw
keurig parallel op ongeveer twee centimeter
afstand.
l'ITSLAG VAN DEN GEHEIMSCHRIFT-
WEDSTRIJD
De sleutel om dezen wedstrijd te ontcijfe
ren is het volgende:
Er stond te lezen:
Den elfden Juli bestaat Haarlems Dag
blad vijftig jaar.
Onder de goede inzenders heb ik de 6 prij
zen verloot. De gelukkige winnaars zijn.
DE LOOZE VOS. oud 15 jaar.
DE KLEINE DAMMER, oud 13 jaar
TURNSTERTJE. oud 14 jaar
MOEDERS BESTE, oud l'l jaar
BLOEMBOLLENKWEEKER. oud 15 jaar.
JAN SCHREUDER. oud 11 jaar.
De prijswinnaars mogen Woensdag 12 Juli
na 2 uur hun prijzen bij mij komen halen.
