Hotel de Leeuwerik Vergaderzalen VRIJDAG 8 SEPTEMBER 1933 HAARLEM'S DAGBLAD 6 De Pavïljoenslaan. Eén van dc plekjes, waar men 't prachtig ste uitzicht op en door den Haarlemmerhout heeft, is de Paviljoenslaan, tegenover het ge bouw van de Provinciale Griffie. En aan den anderen kant van dezen doorkijk heeft men een even schitterend gezicht op het vroegere paleis van Keizer Napoleon. De dienst Hout en Plantsoenen zorgt er voor dat dit perspec tief van de Korte Spanjaardslaan over den hertenkamp naar het Paviljoen bewaard blijft, door de heesters en boomen, wanneer die al te weelderig worden, te snoeien. De Paviljoenslaan is genoemd naar het paviljoen „Welgelegen", in 1788 gesticht door den ban kier Henry Hope. In 1808 kocht Lodewijk Napoleon dit huis van den heer Hope voor f 300.000 en noemde dit „het Paviljoen". Niet lang had deze vorst plcizier van zijn -zomer verblijf, want op 1 Juli 1810 deed hij af stand van'den troon en verliet ons land. Op. 10 October d.a.v. verklaarde keizer Napoleon het Paviljoen tot domein van de Fransche kroon. In 1814 werd het betrokken door de weduwe van Prins Willem V met hare doch ter. Daar genoemde vorstin in 1820 overleed, geraakte het Paviljoen dit jaar weer onbe woond. Later werd het ingericht tot een kunstgalerij der werken van levende meesters en daarna warengedurende een reeks van jaren de musea en de biblio theken van de Maatschappij van Nijverheid er in gevestigd. Thans is er. zooals onze lezers weten, de Provinciale Griffie in ge vestigd. onder 2 maal voor diefstal bij herhaling tot straffen van resp. 2 jaar en 3 maanden en dien de Officier beschouwt als een berceps- tiief, eischte het O. M. 2 jaar gevangenisstraf. De verdediger Mr. v. Dam wees er op, dat het voornaamste bewijs tegen B. gevonden moet worden in het getuigenis van O., die voor heling terecht heeft gestaan. Met der gelijke verklaringen moet men zeer voorzich tig zijn, temeer daar O. niet beschouwd mag worden als iemand, die gemakkelijk slacht offer zal worden van B. O. toch is een man. die een zekere vooraanstaande positie heeft bekleed bij de communistische partij, ter wijl B. een doodgewone dief is, iemand, die tegen O. eerder zal opzien dan dezen onder zijn invloed brengen. PI. achtte het bewijs van diefstal niet geleverd en vroeg vrijspraak en bij veroordeeling de uiterste clementie. OP WELKE WIJZE KAN IK ESPERANTO LEEREN? Om antwoord te geven op deze vraag, moe ten wij, eerst iets meer van u weten en wel: Zijt gij man of vrouw? Hoe oud zijt gij Houdt gij veel van dansen? Zijt gij gehuwd? Hebt gij kinderen en zoo ja, hoeveel? Welke scholen hebt gij doorloopen? Waart gij indertijd op school een liefheb ber van talenstudie of kreeg u een gevoel van opluchting als de taalleeraar u den rug toe keerde? Zoudt u het prettig vinden bezoekers van ons land te woord te kunnen staan als u hen in de plaats uwer inwoning hulpbehoevend ziet rondscharrelen? Zoudt u het eveneens op prijs stellen, aller lei landen té bezoeken, tot nog toe door u niet bezocht wegens onvoldoende talenken nis? Hoever wenscht gij het in de wereldtaal te brengen? Is het voldoende dat u zich op reis kunt behelpen of wilt u het zoo vloeiend spreken zooals de meeste menschen die vreemde landen bezoeken het Fransch, Duitsch en Engelsch.,.. gaarne zouden spreken Sommige vragen komen u misschien niet serieus voor,toch zijn. ze zoo goed als alle ernstig gemeend. Zoo zal bijv. iemand die dol op dansen is en een esperantocursus volgt in doen hij of zij geen enkele gelegenheid of feestje wil overslaan, spoedig achter blijven bij de medeleerlingen die de les-avonden ge regeld bezoeken. Een vader of moeder van een groot gezin zal allicht zöó vaak een les moeten verzuimen, dat zij, mits zij weer wat meer aan talen gedaan hebben, beter door zelfstudie kunnen trachten,zich de taal ^.eigen te maken. Het is dan ook in het algemeen niet' "aan te bevelen. pt$£onen van zeer ver schillenden aanlegden leeftijd op één cur sus samen te brengen, al zijn er dan ook voorbeelden van buitengewoon begaafde en geestige esperanto-leeraressen en leeraren, die zelfs deze moeilijkheden weten te over winnen. Beter doet men zich zelf af te vra gen: welke methode is voor mij het ge schiktst? Daarom laten wij de gelegenheden hieron der volgen: De zoogenaamde „Nij meegs.checursus"die bestaat uit 26 afleveringen, welke gewoonlijk van October tot omstreeks April aan de cur sisten worden toegezonden en door den Katholieken Radio-omroep wekelijks worden toegelicht. Voor personen, die wat talen kennis hebben, zé'er geschikt en vaak ook voor hen die geen .verdere kennis hebben, doch de toelichtingen op de radio geregeld kunnen volgen. Bovendien gemakkelijk voor hen die veel reizen, zoo'n aflevering bij zich steken, en in verloren oogenblikken deze doorwerken. Een leerboek is niet zoo ge schikt om steeds bij zich te dragen. b. Zelfstudie met behulp van een der be staande leerboeken, waarvan er minstens een 15-tal soorten bestaan, sommige (o.a. dat van de arbeiders-esperantisten) speciaal geschreven voor hen, die hun eigen taal niet al te goed meer onder de knie hebben: andere voor hen die wat meer aan talen gedaan heb ben en zich voor een onderwijsakte of cor respondentiediploma willen bekwamen, weer andere geïllustreerd met aardige, vroolijke plaatjes, die de studie zeer vergemakkelijken. C. Het volgen van een mondelingen cursus (gewoonlijk 10 avonden a 3 uur tegen beta ling van circa f 10) te geven door een buiten- landsche leerares of leeraar, die het Neder- landsch niet machtig is en geheel op het direct in het Esperanto antwoorden is ingesteld. Direct hierop doorgaande met esperanto-lectuur zijn volgens deze methode uitstekende resultaten te bereiken. D. Aansluiting bij een vereeniging van esperantisten (er bestaan neuti'ale. Katho lieke, protestantsche en arbeiders-esperan- tistenvereenigingen) en een cursus volgen; vaak kan dit ook zonder dat men lid behoeft te worden. Men trachte dan echter de ge schooldheid der mede-leerlingen te weten te komen, daar dit, zooals reeds gezegd, van groot belang is. Denkt men niet zoo gemak kelijk te kunnen medekomen, dan is het beter een 'afzonderlijke kleine club té vormen, dan genoodzaakt te worden om den cursus tusschentijds te verlaten. Esperanto is niet moeilijk, maar zoo min als eenige andere na tuurlijke taal „waait het iemand maar zoo aan". Men moet over ecnïg doorzettingsver mogen beschikken en dan kan het genot van de kennis dezer taal groot zijn. zij het niet op reis of in zaken dan toch zeker al wegens den schat van litteratuur, waarvan men kennis zal kunnen nemen uit een groot aan tal landen, waarover men vroeger niet zou hebben gedacht. Duizenden boeken liggen op de Haarlem- sclre ingezetenen te wachten die dezen win ter op de een of andere wijze zich het Espe ranto eigen zullen maken! De prijs der leerboeken blijft in het alge meen beneden dc f 2.50 en ook de cursussen zijn niet duur. terwijl vele gemeenten en par ticuliere instellingen voor werkloozen gratis de gelegenheid openstellen een cursus te volgen. HUMEURIGE EN KNORRIGE VROUW'. Ongeschikt om mee om te gaan Herstelde zichzelf volkomen. ,.Ik ben 39 jaar schrijft een vrouw, „maar een tijd lang heb ik er uitgezien en me ge voeld of ik 100 jaar was. Ik kreeg nu en dan zonder eenige reden een gevoel van totale uit geputhekl. Ik was niet geschikt om mee om te gaan. omdat ik alttjd humeurig en knorrig was. Ik had absoluut geen lust meer om mijn huishouden te doen en evenmin om eens hier en daar heen te gaan. Ik was altijd maar doodmoe, zoodat ik het leven als een voortdu- renden last begon te voelen. Twee jaar geleden kreeg ik ischias langs mijn geheele linkerzij van af de heup naar beneden. Ik nam Kruschen Salts en vond dat het me uitstekend hielp. Sedert ik het begon te gebruiken ben ik een heel ander mensch ge worden. Ik ben gaan inzien, dat het leven waard is om geleefd te worden. Mijn werk valt me gemakkelijker en ik heb veel meer energie." Mevr. G. M. In negen en negentig van de honderd ge vallen is een slechte gezondheid de oorzaak van een slecht humeur. Een ziekelijke geest vindt zijn oorzaak in een ziekelijk innerlijk het gevolg van traag werkende organen, waardoor de afvalstoffen zich in het lichaam ophoopen. De „kleine, dagelijksche dosis" Kruschen maakt een eind aan dit alles, omdat het de afvoerorganen tot geregelde werking aan spoort. Het gevolg van deze inwendige schoonheid is dat verfrischt en vernieuwd bloed door uw aderen stroomt. Uw lichaam en geest zullen van deze zuiverende werking den weldadigen invloed ondervinden: U voelt zich gezonder en gelukkiger. Kruschen Salts is uitsluitend verkrijgbaar bij alle apothekers en drogisten a f 0.90 en f 1.60 per flacon. Stralende gezondheid voor: één cent per dag. Let op dat op het etiket op de flesch. zoowel als op de buiten verpakking de naam Rowntree Handels Maatschappij Amsterdam voorkomt. Groote en kleine (Adv. Ingez. Med.) INGEZONDEN Voor den inhoud dezer rubriek stelt de Redactie zich niet verantwoordelijk. Van ingezonden stukken, geplaatst ol niet geplaatstwordt de kopij den inzender niet teruggegeven. IS OVERPRODUCTIE MOGELIJK? De beschouwingen, die E. L. in het nummer van 25 Augustus heeft ten beste gegeven naar aanleiding van mijn ingezonden stuk (zon der hoofd) in het nummer van 19 Juli no pen mij dieper in te gaan op de vraag, die aan het hoofd van dit stuk is geplaatst. Her haaldelijk komt toch in zijne beschouwingen de gedachte naar voren, dat het vermenig vuldigend vermogen van de machines zoo groot is, dat het voor de menschen niet mo gelijk is, alles te verbruiken, wat met de hulp der machines kan worden voortgebracht en „dat, zoolang de heer Nobel blijft uitgaan van de praemisse, dat het werkloozenpro- bleem geen probleem is. i.e. dat voor ieder werkgelegenheid móet en zal bestaan, hij op een dwaalspoor is en dat iedere conclusie, daarop gebaseerd, fictief zal zijn".. Wat nu deze praemisse betreft, erken ik, dat zeer velen van de meenihg zijn, die door E. L. in de aangehaalde woorden is gefor muleerd en dat ik dus behoor te bewijzen, dat de machinale productie niet in staat is zulk een vlucht te nemen, dat inderdaad zal moeten worden toegegeven, dat er teveel wordt geproduceerd. Dit bewijs schijnt mij niet moeilijk, en vatbaar om door iederen lezer te worden be grepen. als hij alleen door den bril van zijn gezond verstand en niet, zooals E. L. „door den bril van Douglas" kijkt. De bril van Douglas is. zooals ik in mijne artikelen in de nummers van 8 en 24 Augustus afdoende meen te hebben aangetoond, een beslagen bril en een beslagen bril is zeker niet ge schikt om er economische vragen mee te ont sluieren. De moeilijkheid is alleen maar. dat voor een voldoend betoog niet zooveel ruimte be schikbaar gesteld kan worden als mij wen- schelijk toeschijnt, zoodat ik moet trachten zoo kort mogelijk te zijn. Voor alle bedrijven, waarin werkloosheid heerscht, moet de oorzaak hiervan worden gezocht in het feit. dat de geldelijke opbrengst die van een nieuwe onderneming is te ver wachten, niet hoog genoeg is om de produc tiekosten te dekken. Stijging van den prijs van het product is voor eiken tak van be drijf een middel om een hoogere geldelijke opbrengst te verkrijgen, maar wanneer in alle bedrijven de prijzen stijgen, worden ook de productiekosten daardoor hooger, want alle ondernemingen zullen dan voor grond en hulpstoffen cn handelsvoorraden meer geld moeten betalen, terwijl de nieuw opge richte bovendien aan de stichting van het vaste kapitaal meer geld zullen moeten be steden en dus voor afschrijving en rente meer in rekening zullen moeten brengen. Wanneer evenwel in alle bedrijven de loo- nen op het bestaande of een lager bedrag, dat met de andere loonen in een doelmatiger verhouding staat, worden vastgezet en de prijzen van alle producten door geldverrui- ming worden opgevoerd, zullen de productie kosten door de stijging der prijzen minder stijgen dan de geldelijke opbrengst en is het altijd mogelijk hei, prijzenniveau zoo hoog op te voeren, dat in alle bedrijven evenwicht wordt verkregen tusschen de geldelijke op brengst en de productiekosten. Mogelijk zal in den eenen tak van bedrijf dit doel eerder worden bereikt dan in den anderen, zoodat het bedrijf eerder ruime winst gaat opleveren. Dit is dan een bewijs, dat het publiek aan de diensten van dat be drijf groote waarde hecht en dat voor uit breiding van het aantal of de grootte der ondernemingen in dat bedrijf alle reden be- staat. Die uitbreiding zal dan ook niet uit blijven, want de verwachte winst zal de on dernemers er toe opwekken. De ondernemers in dat bedrijf, die c red iet hebben ontvangen, om werklooze arbeiders in dienst te nemen en daarvoor kapitaal te stichten, zullen dan in staat zijn het geleende geld met de rente geleidelijk terug te betaler., terwijl nieuwe ondernemingen aankomende arbeidskrachten aan werk zullen helpen en de productie zullen vergrooten, zopdat de prijs niet al te sterk omhoog gaat. In bedrijven, die bij prijsstijging groote le vensvatbaarheid bezitten, zal spoedig de toe stand intreden, dat zij zonder steun Van de overheid zich kunnen uitbreiden en daartoe op normale wijze crediet zullen nemen. Met eenige leiding van overheidswege zal dé uit breiding voldoende sterk plaats vinden om een al te hoog opvoeren van den prijs van het product te beletten. Zoolang in andere takken van bedrijf deze toestand nog niet is ingetreden, zal met het geven van crediet moeten worden doorge gaan en zullen daar de prijzen blijven stij gen, totdat zij geleidelijk alle in den toestand zijn gekomen, waarbij de gesubsidieerde on dernemingen in staat zijn. het ontvangen geld terug te betalen en nieuwe ondernemin gen kunnen worden opgericht, omdat er een sluitende rekening van wordt verwacht. Mocht in sommige takken van bedrijf de evenwichtstoestand niet worden bereikt dan zullen de aankomende arbeideskrachten in andere bedrijven waar hij wel bereikt is, werk vinden, en zal misschien zelfs een groot deel der oudere arbeiders naar andere bedrij ven moeten overgaan. Daar door dien over gang de productie in het bedrijf, waaruit zij vertrekken, zal verminderen, zal door die ver mindering de prijs van het product zooveel stijgen, dat in de dan nog overblijvende le venskrachtige ondernemingen de productie weer loonend is geworden en de niet levens krachtige den strijd hebben moeten -staken. Wordt in een tak van bedrijf naar arbeids besparing gestreefd door machines te hulp te nemen met het doel daarmede meer- winst te verkrijgen, dan zal die ruimere winst tot gevolg hebben, dat het aantal of de grootte der ondernemingen toeneemt en wel zoolang tot de grootere productie den prijs zooveel heeft doen dalen, dat de geldelijke opbrengst weer geluk is aan de productiekosten. Hier door wordt de behoefte aan arbeiders in dat bedrijf dan weer grooter, zoodat misschien hetzelfde aantal weer in het bedrijf werk vindt. Hoe dit echter ook zij, het is altijd moge lijk het prijzenniveau zooveel op te voeren, dat alle beschikbare arbeid ski-achten tegen het vastgestelde loon werk kunnen krijgen en de machines dus slechts tot de vergroo ting der productie bijdragen. Het laat zich denken, dat in sommige be drijven. zooals het levensmiddelenbedrijf. de productie te groot kan worden om door de bevolking te worden verbruikt. In zoo'n geval zal de opvoering van het prijzenniveau op die producten zonder invloed blijven, maar zal de prijs in andere bedrijven er des te sterker door stijgen. In elk bedrijf zal de prijs zich tenslotte regelen naar de productiekos ten, hetzij door inkrimping van de productie, als de prijs te sterk is gedaald of door uit breiding van de productie, als de opvoering van het prijzenniveau den prijs te veel heeft doen stijgen. Het eindresultaat zal zijn, dat de bevolking voor hetzelfde loon een grootere hoeveelheid producten kan koopen, dus een grootere wo ning met meer gemakken en versieringen kan krygen, meer geld aan vermaak én rei- i zen kan uitgeven, zich voorzien kan van be tere geneeskundige en andere soorten van deskundige hulp. kortom zich allerlei .weelde zal kunnen veroorloven, die thans alleen dooi de rijkeren kan worden genoten. De eenige vraag, die nog overblijft.-is deze of het aan de algemeene volkswelvaart ten goede komt, de prijzen zooveel op te Voeren, dat er geen werkloosheid meer bestaat en of het tegenover de arbeidersbevolking wel bil lijk is, de prijzen op te drijven en hun loon onveranderd te laten. De ruimte laat niet toe er meer van-te zeg-* gen dan dat een maximale productie- voor allen voordeelig is en dat aan de rechtvaar digheid niet voldaan wordt, wanneer een nieuwe onderneming niet zooveel opbrengst kan geven, dat behalve de loonen van het personeel ook een normale rente van het in de onderneming gestoken geld kan -worden verkregen. Bij het kapitalistisch productiesysteem is de rente de vergoeding, die de spaarders eischen, voor het vrijwillig afstaan van een deel van het mogelijk genot ten behoeve van de kapitaalvorming en is het zelfs niet mo gelijk het raderwerk der productie- aan den gang te houden, als niet aan dezen eisch wordt voldaan. Bij het socialistische systeem moet de overheid een deel van. hetgeen in hare ondernemingen wordt voortgebracht, voor ditzelfde doel reserveeren en de bereke ning leert, dat de spaarders in de kapitalis tische maatschappij geen grooter deel van de productie als vergoeding ontvangen dan in de socialistische maatschappij door de overheid aan het verbruik zou moeten worden ont trokken. Hiermede meen ik te hebben aannemelijk gemaakt, dat overproductie door invoering van machines een hersenschim is en dat men door van overheidswege het evenwicht tus schen het loonen- en het prijzenniveau te handhaven, de productie tot het maximum kan opvoeren en alle beschikbare arbeids krachten van loonend werk voorzien. De veronderstelling door E. L. geuit, dat mijn voorstel geïnspireerd is door Japan en langs dien omweg door Douglas, is onjuist-, want het denkbeeld is reeds door mij geop perd in artikelen in het landbouwkundig tijd schrift van Mei, Juni en Juli 1931, die in Maart van dat jaar bij de redactie werden ingezonden. Waar E. L. aan het slot van zijn stuk zegt: „De oplossing van het probleem ligt echter bij het subsidieeren van consumenten,, waar door de producenten in staat gesteld zullen worden goederen te produceeren die een vaste markt hebben", komt- hij geheel in mijn schuitje, wanneer men voor „consumen ten" koopers in de plaats stelt, want door de ondernemingen volgens mijn voorstel te sub- sidieeren om de werkloozen aan een normaal loon te helpen, worden de koopers 'van ver- bruiksartikelen en de koopers van kapitaal- vormende artikelen (de gesubsidieerde on dernemingen) in staat eesteld vaste afne mers te worden van artikelen, die thans in te geringe hoeveelheid worden gevraagd. Het verschil ligt ten slotte slechts hierin, dat volgens de door hem gepropageerde A plus B theorie dit altijd door zal moeten gaan, terwijl er volgens de mijne een einde aan komt, zoodra het prijzenniveau vol doende is opgevoerd om voor alle artikelen een voldoende markt te verkrijgen. Haarlem, 31 Augustus 1933. Ir. C. Nobel. ANTI-FASCISTISCHE STRIJDBOND. WAAROM WERD DEN BOND DE CONCERTZAAL GEWEIGERD? In Olympia hield de Anti Fascistische Strijd hond Donderdagavond een vergadering, als protest dat den bond Dinsdagavond geweigerd werd in de Gom. Concertzaal oen vergadering- te houden, met de bewering dat de bond de zaalhuur niet. had voldaan, en zelfs achter stallige schuld had. Den fascisten echter werd het vergaderen Woensdagavond wel "toege staan. De voorzitter, de heer v. d. Pligt. zeide dat er van niet-betalen geen sprake was. In het contract staat: dat de zaalhuur vooraf moest worden betaald, t.w. uiterlijk 5 uur. Doch de usance is het gpld bij aanvaarding van de zaal te voldoen, n.l. om 7 uur. Door deze vervroe ging welke den bestuursleden le laat bekend werd, kon men dc somma van f 115.10 nie' meer voldoen. Do schuld dio cr bestaat (f 15) is drie jaar oud, on is gemaakt door het. Werk loozen Strijd Comité. De Anti-Fascistische Strijdhond bestond toen nog niet. De A.F.S. wil in zijn strijd boven de poiitiek staan. Bij de sociaal democratie echter staat de strijd tegen het communisme vóór den strijd tegen het fascisme, aldus dc heer v. d. Pligh De heer Brommert uit Amsterdam zeide dat de weigering om de Concertzaal beschikbaar te-stellen andpre redenen had dan financieels. Was de vergadering doorgegaan, dan zou het een betooging'zijn geweest, zooais in dezen tijd veréisehte is. Ook in andere gemeenten wordt de Grond wet verkracht, niet alleen in Haarlem. Aan fascisten wordt .nooit een stróobreedte in den weg gelegd: een bewijs is het feit dat'ondanks verbod, fascisten te Nijmegen onder politie- geleide van de grens af tot in de stad dernon- streeren mochten. Strijd tegen hel,-fascisme moet niet relletjes- veroorzaken zijn, maar een massa-betooging van arbeiders tegen fascistische regeerings- daden. De heer Brommert critiseevde de rede van Ir. Mussert den vorigon avond te Haarlem ge houden. Hij weerlegde de critiek die de N.S.B.- leider op' de Sovjet-republiek had gehouden, en was een tegenovergestelde meening toege daan! Het parool „allen voor één en één voor allen" (het parool der nat. socialisten) wordt juist in de Sovjet Unie en in de Sovjet Unie alleen toegepast. De heer Brommert betoogde dat het com munistische eenheidsfront den strijd tegen het fascisme met. vrucht kan aanbinden. De fout die de sociaal democratie (vooral in Duitsch- land) heeft gemaakt, kan alleen worden her steld door de vorming van een eenheidsfront. Er is een ernstige poging gedaan in Nederland, partijen samen \n voegen, die samengevoegd konden worden om gezamenlijk tegen fascis me en kapitalisme te strijden. Op hot. sectarisme is die poging gestrand. „De strijdhond is niet communistisch", zei de de lieer Brommert. „In den strijd moet de Sovjet Unie echter wel een onderdeel zijn, want alleen dc Sovjet-republiek is krachtig genoeg om een doi gelijken strijd tot een goed einde te brengen". Het Bruinboek en dc brand in het Rijksdag- gebouw kwamen ook ter sprake. De Duitsche revolutie is volgens d«n heer Brommert de misdadigste cn bloedigste geweest, die de we reldgeschiedenis kent, ontketend door den morphinist Goering, Men stelle het eenheidsfront daartegenover! Een motie tegen' de gevangenhouding van kameraden in Duitschland werd met alge meene stemmen aangenomen. Na de pauze sprak de Surlnaamsche neger De Kom, die zich bij den vorigon spreker aam- sloot met de woorden van Marx: „Proletariërs aller landen: vereenigt u!" In de dessas in de koloniën broeit het, om dat de bewoners' door belastingen worden uit geput, zonder dat er iets tegenover staat. In den loop der tijden hebben de blanken mis daad op misdaad gepleegd in de ontdekte ge bieden. De slavenhandel is er één voorbeeld van. Dat is fascisme in den oudsten vorm. De spreker noemde enkele voorvallen. In 1863 werd de slavernij in naam afgeschaft, doch in wezen heerscht zij nog steeds. Na afloop was er gelegenheid tot vragen stellen waarvan cenig gebruik werd gemaakt. MEETING EN DEMONSTRATIE. Op Zondag 17 September houdt de O.S.P., Gewest Kcnncmerlaiid en Noord-Holland- Noord. in Zaandam een groote meeting en dmstratie. L.zc meeting neemt een aanvang om 2 uur, en zal opgeluisterd worden door de zangkoren uit Amsterdam en Haarlem en verder door Prosonu uit Zaandam. De sprekers, de heeren P. J. Schmidt en H. de Boer zuil enbehandelen, den strijd in den komenden tijd. Door de afdeeling Haarlem der O.S.P. wordt voor deze meeting een mobilisatie ledenvergadering gehouden óp Woensdag 14 September in het „Volksgebouw" Zuider straat. Op deze vergadering zal ook de plaatse lijke actie besproken worden, en de verder te nemen maatregelen voor den a.s. winter, waaronder de te houden meeting van liet Gewest Kennemerland op Zondag 8 October in den tuin van het voormalige Brongebouw. ARROND.-RECHTBANK. GESTOLEN FIETSEN. Donderdag in de namiddagzitting werden behandeld de zaken tégen twee pèrsoneif; van wie de een was verdacht van diefstal van j fietsen, de ander van heling. Het ging hier om vier rijwielen, gestolen te Haarlem, Heemstede en IJmuiden ter. nadeele van de dames Hoendorff, Wisveld en v. d. Plas en ten heer Vermey. Ze waren allen in handen gekomen van zekeren B„ die ze door bemiddeling van O, (die .voor heling ver volgd wordt) had verkocht aan getuige Jans- ma, die op zijn beurt ze weer aan verschil lende personen levérde. O, beweerde dat hij van B. die als rijwiel handelaar bekend stond, schoon hij geen winkelzaak of iets dergelijks had, voor zich zelf een rijwiel had gekocht. Later sprak hïj Jansma en toen deze er over repte een rij wiel te willen hebben, ging O. naar B. en deze bezorgde hem het gevraagde rijwiel, dat Jansma tegen behoorlijken prijs betaalde. O, kreeg een provisie van een rijksdaalder.. Toen Jansma later den wensch te kennen gaf naar meer rijwielen, vervoegde O. zich weel bij B. die hem de fietsen leverde. O., bij wien B. de rijwielen bracht omdat deze thuis geen ruimte had. wist. dat ze wer den opgeknapt en van nieuwe banden voor zien: hij vond dit niet vreemd, omdat de fietsen er een beter aanzien door kregen. Bij de laatste fietsen ging B. echter andere mer ken op de rijwielen zetten en O, verklaarde nu dat hem dit verdacht voorkwam, hetgeen hij aan B. zeide. Deze zou hem toen hebben gerustgesteld door te zeggen: Denk je, dat ik jou in gevaar zal brengen? O, zeide dat hij na dien tijd echter geen fietsen meer van B. heeft willen betrekken. Verdachte B., die volgens O. de dief zou zijn, althans de persoon, die hem de gestolen fietsen had geleverd, ontkende dit en schoof de verdenking van diefstal op O. B. erkende, dat hij bij O. thuis was geweest en dezen ge holpen had bij het ombouwen der fietsen. B jzei, dat hij wel vermoedde, dat de fietsen bij O. aanwezig gestolen waren en gaf toe O. bij het veranderen geholpen te hebben voor een borrel. Hij ontkende de door Jansma ge kochte fietsen te hebben gestolen of gele verd. De vrouw van O. als getuige gehoord, had voor den rechter-commissaris verklaard, dat B. gezegd had: je man hoeft niet te gaan stelen, als hij dit niet wil doen zal ik er voor zorgen. Thans zeide zij, dat er niet over stelen is gesproken, maar wel had B. gezegd, dat hij er voor zou zorgen. Zij hield vol niet te weten wie de fietsen gestolen bad. Wel had zij op verzoek van B. koperen rijwielmerken van de fietsen gehaald om ze op te poetsen, B. zei: dan brengen de fietsen meer op. Later had getuige ook een plaatje opgepoetst zonder dat verdachte B. of haar man erbij waren, zij deed dit ingevolge de vroeger gegeven op dracht. De Officier van Justitie eischte tegen O. terzake heling 6 maanden gevangenisstraf. Mr. Stamps voor O. optredende, bracht naar voren, dat het motief van den Officier ais zouden de aangebrachte veranderingen op heling wijzen, niet op gaat. 't Is toch heel gewoon, dat iemand een rijwiel, dat hij wil verkoopen, opknapt, van nieuwe banden voor ziet en dergelijke en toen O. begon met B. za ken te doen, wat hij deed om wat te verdie nen, behoefde hij volstrekt geen wantrouwen te hebben, want B. stond als handelaar be kend. Toen hij later wantrouwen kreeg we gens het veranderen der rijwielmerken. heeft hij geen zaken meer met. hem gedaan. P'.. drong aan op vrijspraak, althans een voor waardelijke straf, want O. staat niet slecht bekend. Tegen B. die 8 maal veroordeeld is, waar-

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1933 | | pagina 6