VOOR EER EN GEWETEN
De dijkdoorbraak te Bergentheim»
MET HET GEBRUIKELIJKE CEREMONIEEL had dezer dagen te Dublin de overbrenging der loten
▼oor de Iersche Sweepstake plaats naar het gebouw, waar de officieele trekking zal plaats vinden. - In
den optocht werd een nabootsing vaD het paard van Troje medegevoerd, omringd door meisjes in
diverse kleederdracht.
FEUILLETON
door
CHARLES ALDEN SELTZER.
8)
Omstreeks tien uur kwamen eenige ver
spreid staande palen in het gezicht en Norton
deelde Hollis mee, dat deze palen afgezet wa
ren met draad, zoodoende een heining vor
mende, die de eene zijde van het weiland der
Circle Bar afzette. Enkele minuten later
blafte er een hond en kwam op Norton's ge
roep, naar het rijtuigje springen, vroolijk
keffend. Hollis kon zijn omtrekken zien,
toen hij om het wagentje heensprong.
„Mijn hond" verklaarde de opzichter. „Half
wolf, de andere helft hond." „De beste hond,
die je ooit gezien hebt", snoefde hij; „hij is
voor geen geld te koop. Houdt je van hon
den?"
Hollis knikte en toen hij bedacht, dat Nor
ton hem in het donker niet zien kon, zei hij
snel „ja".
In de verte zag Hollis plotseling een licht
vierkant verschijnen in den muiu- van duis
ternis waarin zij gereden hadden; een deur
was geopend. Blijkbaar had het geblaf van
den hond de huisgenooten gewekt, want toen
het wagentje dichterbij kwam, zag Hollis ver
scheidene figuren uit de deuropening komen.
Norton reed de paarden tot vlakbij het ge
bouw en bracht ze tot staan met een sonoor
..whoa"! Toen keerde hij zich tot Hollis en
sprak op gerekten toon: „Dit gebouw is de
slaaploods van de Circle Bar: dat zijn eenige
van je mannen!"
Hollis merkte op. hoe groot het gebouw was
en Norton lachte grimmig: „Er was een tijd,
toen het niet te. groot was," zei hij. „Vijf jaar
geleden had je vader zevenentwintig man op
de loonlijst. Als Dunlavey en zijn vervloekte
maatschappij niét hier gekomen waren, zou
hij ze nog gehad hebben." Hij keerde zich
naar de drie mannen, die in de deuropening
stonden. „Hé, jongens!" schreeuwde hij,
„hier is je nieuwe baas. Als jullie daar niet
vastgelijmd zitten kon je zijn bagage wel
eens oppakken en ze naar het rancho-huis
brengen. Zeg tegen mijn vrouw, dat ik dade
lijk met den baas kom".
Hollis vermaakte zich over het zuidelijk
tintje, dat Nortons woorden kenmerkte. Hij
had het al eer opgemerkt en het had hem
Nortons kaime bewegingen, zijn trage humor,
zijn gewoonte om rustig te onderzoeken, dui
delijk verklaard.
Maar hij had weinig tijd om na te denken.
Bij Nortons woorden sprongen twee mannen
naar voren naar hel wagentje en hij zag zijn
valiezen in de duisternis verdwijnen in de
richting van een licht, dat hij nu op eenigen
afstand zag flikkeren. Hij sprong uit het rij
tuigje en zag een anderen man naar de hoof
den der paarden snellen en ze wegleiden in
de duisternis. Toen volgde hij Norton in het
licht van de openstaande deur. Plotseling
wisselde hij een handdruk met een man, die
daar stond, wiens voornaamste kledingstuk
ken bestonden uit 'rijbroek, laarzen en een
wollen sporthemd. Haast oogenblikkelijk,
zoo leek het, waren twee der anderen terug
gekeerd en zij werden aan Norton voorge
steld als „Ace",.,,Lanky" en „Weary" Deze
pseudonieums waren schilderachtig en pas
send, ofschoon Hollis op dat oogenblik er
niets van begreep. Later hoorde hij dat Ace
zoo genoemd werd, omdat hij eens betrapt
was, toen hij bij een pokerspel zoo'n kaart in
de schacht van zijn laars liei glijden. Bij der
gelijke gelegenheden naar Hollis vernam
„Aas, „de Lange" en „de Vermoeide"
kwamen de revolvers er bij te pas. Dat
Ace nog gezond en flink was, bewees dat de
andere er zijn voordeel in gezien had, om te
verzwijgen wat hij wist. Lanky verdiende
blijkbaar zijn bijnaam hij was iets meer
dan zes voet lang en gebouwd als een jonge
den. Weary was vermoeid geboren aldus
werd aap Hollis verteld door zijn belas
teraars; want later ontdekte Hollis, dat nie
mand van het personeel bij gelegenheid met
meer verrassende vlugheid kon handelen als
deze zelfde Weary.
Hollis bevond zich eensklaps in de slaap
loods, waar hij critisch opgenomen werd door
de drie mannen en voor hij wegging, ook
door den vierden, die luisterde naar den
naam van „Bud". Norton vertelde hem, dat
dit viertal zijn personeel uitmaakte Bud
was werkzaam als smid. Hollis bleef slechts
zoo lang bij de mannen als noodig was om
te verklaren, dat alles op den ouden voet zou
doorgaan; dat hij van plan was om te blij
ven en voor zijn rechten te strijden. Toen
Norton hun vertelde, dat Hollis het gevecht al
begonnen had door Dunlavey en Yuma Ed
neer te slaan was de geestdrift der vier man
nen onbegrensd. Ze verzekerden hem, dat zij
hem bij zouden staat tot het „einde toe"
wat er ook mocht gebeuren. Waarna Hollis
naar het racho-huis vertrok.
Hij vond in Mrs. Norton een vrouw van
zeven- of achtentwintig jaar met een pret
tig gezicht, die volgens Norton „al zeven
jaar den baas over hem had gespeeld". Nor
ton lachte hartelijk over het verlegen pro
test van zijn vrouw.
„Ik heb niet „den baas over hem gespeeld"
zei zij tegen Hollis, terwijl Norton vroolijk
toekeek, „ofschoon er wel tijden zijn geweest
waarop hij zulks ruimschoots verdiende". De
oogen der vrouw fonkelden vurig toen zij haar
heer en meester aankeek.
„Ik wensch geen partij te kiezen in een
echtelijke twist" zei Hollis tegen hen. „Ik wil
ni^t met miin onwetendheid pronken.
Maar", glimlachte hij, met een wenk aan
Norton, „de meeste mannen hebben een baas
noodig, al was het alleen maar om hun de
waarde van discipline te leeren."
„Zie je wel!" zei Mrs. Norton met een
triomfantelijk lachje en verliet onmiddellijk
de beide mannen om naar de keuken te
gaan.
Nadat zij een hartig maal genoten hadden,
gingen Hollis en Norton naar de veranda om
een poosje te rooken en te praten, en het was
bijna middernacht toen Hollis in zijn bed
rolde, zeer ingenomen met zijn opzichter en
diens bewonderenswaardige vrouw. Hij sliep
binnen vijf minuten. De zon stroomde door
zijn raam naar binnen toen hij den vol
genden morgen uit zijn bed sprong, ver-
frischt en verlangend om een inspectie-tocht
te maken over zijn bezitting. Hij kwam
zacht naar beneden, in de hoop om de deur
uit te gaan zonder iemand te storen, maar
toen hij de trapdeur opendeed, vond hij tot
zijn verbazing de tafel in de eetkamer al
gedekt, terwijl warm eten er op stond te
dampen. Mrs. Norton liep heen en weer van
de keuken naar de eetkamer. Blijkbaar wa
ren de Nortons al uren lang op.
Mrs. Norton verwees hem lachend naar een
waschkom op een bank, juist buiten de deur
en stond een oogenblik in de deuropening
naar hem te kijken, terwijl hij zijn gezicht in
het koude water dompelde. Maar houding
verried de beleefde bezorgdheid der gast
vrouw, die het haar gast gemakkelijk wil ma
ken. Hollis kwam tot het besluit, dat Norton
zeer gelukkig was geweest in de keus van
een „baas".
„Neil is naar het groote bassin gegaan om
naar de jongens te zien", vertelde zij hem
in de deuropening staande. „Het zal nog wel
even duren voor hij terug komt. Kom je ont
bijten. als je klaar bent."
Op zijn protest, dat hij met ontbijten wilde
wachten tot Norton terugkwam, antwoordde
zij met een glimlach dat haar man al ontbe
ten had en vertelde hem ook, dat in deze
streek iedereen met de zon opstond.
Nadat hij zich gewasschen had, bleef hij
een oogenblik op den rand der veranda staan
om de lucht in te drinken, die over de vlak
ten tot hem kwam een briesje, beladen met
het frissche aroma der saliesSruiken nog
vochtig van den nachtelijken dauw. Toen
hij het huis binnenging, was Mrs. Norton ner
gens te zien; hij trok een stoel bij de tafel en
ontbeet alleen.
Even later ging hij op een inspectietocht
uit. Al de gebouwen, het rancho-huis uitge
zonderd. dat van boomstammen gemaakt
was. met een spits dak en gepleisterde tus-
schenmuren waren van leem opgetrokken,
lage, vierkante gebouwen met platte daken.
Er waren er zes de slaaploods, eetloods,
smederij.de woning van den opzichteriNorton
en zijn vrouw waren na den dood van den
ouden Hollis in het ranchohuis getrokken) de
stal en nog een gebouw voor het bergen van
allerlei voorwerpen. Hollis inspecteerde ze
allemaal en was er niet geheel van overtuigd
dat zij zóó vervallen waren, als rechter Gra-
ney had laten voorkomen. Gedurende zijn
inspectie had Hollis een stuk tuin gezien,
eenige kippen en verder op in een kleine wei
een paar koeien, die daar. naar hij %-ermoed-
dee werden gehouden voor de melkerij. Na
dat hij zijn inspectie geëindigd had stond hij
tegen de bovenste staaf van de corral-hei-
ning geleund, toen hij achter zich hoefge-
klepper hoorde en zich omkeerende Norton
zag, die juist mar het corralhek kwam ge
reden. De opzichter grinnikte van plezier.
„Hoe vindt je de zaak?" vroeg hy.
„In beteren toestand, dan ik verwachtte
na hetgeen ik van rechter Graney gehoord
heb," lachte Hollis.
(Wordt vervolgd)
DE DOOR DE AANRIJDING met een blauwe tram der N.Z.H.T.M.
te den Haag gehavende minutiewagen der veldartillerie, bij welke
aanrijding een milicien gedood en een andere soldaat gewond werd,
terwijl twee paarden om het leven kwamen.
DE LUCHTBESCHERM1NGD1ENST hield Donderdag te Winterswijk groote oefeningen die door den minister van defensie
werden bijgewoond. - Na een denkbeeldigen luchtaanval worden de eerste berstellingswerkzaamheden met spoed ter band genomen.
VAN DE FASCISTISCHE KWARTIE
REN IN LONDEN werd dexer dagen
de Engelache vlag uitgestoken, voor
zien van een groote swastika in het
midden. Van officieele zijde volgde
echter spoedig een verbod en de vlag
gen moeaten worden ingehaald, of het
swastika-embleem verwijderd worden.
EBN DER BRUIDSJONKERTJES bij het huwelijk van Cyril Heber-
Percy en miss Anne Garland te Londen was gekleed in een miniatuur
uniform der koninklijke garde. De peuter genoot de algemeens
belangstelling en niet het minst de bewondering der bruidsmeisjes.
OP DB GROOTE NAJAARSPAARDENMARKT, dïe Woensdag te
Hoofddorp gehouden werd, was xegge één hit aanwexig.
TENGEVOLGE VAN DIJKDOORBRAAK te Bergentheim onder de gemeente
Ambt-Hardenberg, waar de Ned. Heide Mij. bezig was een waterleiding-dnikcr
onder het kanaal te maken, is een groot atak land onder water geloopen,
waardoor eenige buizen werden geïsoleerd. Bovenstaande foto's geven een
duidelijk beeld van den toestand ter plaatse.