Het stond te lezen op kleine, in de kleur
der hope uitgevoerde insignes, die
men den vorigen zomer allerwegen in
de Scandinaafsche landen voor een
luttele penning koopen kon om ze op revers
of sporthemd te spelden teneinde aldus pro
paganda voor het optimisme te maken. Het
stoncl bij tijd en wijle geschreven boven cau
serietjes in Noorsche en Finsche, Deensche en
Zweedsche bladen, waarin wat gefilosofeerd
werd over het groote nut van het optimisme
juist in dezen tijd.
Hoe het eens was. HET HAARLEMSCHE STADSBEELD.
UIT DE WERELD VAN DE FILM
Engelsche Films uit het komende seizoen.
ZATERDAG 28 OCTOBER 1933
HAARLEM'S DAGBLAD
14
HET KLEIN HEILIGLAND.
Hoe het geworden is.
Tegenwoordige toestand.
Klein Heiligland omstreeks 1870.
Op het eerste gezicht is er in de laatste 60
jaar niet zoo veel op het Klein Heiligland ver
anderd. Maar toch geeft een meer nauwkeu
rige vergelijking nog veel verschil. En het
eigenaardige is, dat elke verandering een ver
slechtering is geworden wat het stadsbeeld
betreft. Vooral bij de huizen op den voor
grond komt dit sterk uit.
iiiiii!ii!iiiiiiiiiiiiiii;iiiiiii;ii!iiiiiiii!iiii
kelijk flinke opleving zou komen. Een Deen-
sche deskundige meende bovendien te kunnen
zeggen, dat in het, toch evenzeer als Nederland
van zijn buitenlandsche handel afhankelijke
Denemarken de crisis op zijn vroegst een jaar
later gekomen zou zijn dan nu het geval was,
wanneer de bladen door hun onophoudelijk
geschrijf over crisis en malaise en slapte en
depressie niet zoo'n groote reclame voor de
crisis gemaakt hadden. Nu waren de zaken
lieden en industriëelen door al dat geschrijf
pessimistisch en te vroeg voorzichtig gewor
den, maar op ongeveer dezelfde wijze zou men
den terugkeer van betere tijden kunnen be
spoedigen door alle geteem over crisis in den
ban te doen, door den menschen' moed in te
spreken, door optimistisch te zijn, anders
gezegd, door reclame voor die betere tijden te
maken.
Het is nu al meer dan een jaar geleden, dat
die groene optimisme-speldjes op de markt
kwamen. Het was in den vorigen herfst, dat
bladen met hun plaatjes-series het optimisme
gingen propageeren en spoedig kan men den
eersten verjaardag van het grootsche wel
vaartsplan der Zweedsche regeering vieren.
En nog steeds duurt de crisis voort.
„Welvaarls"-
inplaats van „Crisis"-maafrregelen.
Thelma Todd, Charles Laughton, Bebe Daniels in Engeland.
dl uitu/ecking. cUioa/Mi in ScandUi&t/iscUe tanden.
Er gaan telkens Engelsche acteurs en
actrices naar Hollywood, maar er komen ook
af en toe Hollywood-sterren naar Engeland
om films te maken. Victor Mr Laglen, Char
les Laughton (Nero!), Thelma Todd, Laura
La Plante om maar enkelen te noemen.
Zoo filmt Bébé Daniels in Engeland. Haar
eerste film daar is „The song you gave me",
waarin ze de. rol van een vroolijke, Ween-
sche actrice vervult. Tijdens de opnemingen
voelde ze zich veel en veel veiliger dan in
Hollywood en zij liep met een gevoel van
rust rond, schrijft Maud M. Miller, in Tit
Bits, waar aan filmster-moeders in Holly
wood niet gewoon zijn. Haar dochtertje d?
kleine Barbara Ben Lyon was voor de eerste
maal in haar jonge leven verlost van de
dreigende aanwezigheid van den gewapen-
den bewaker, dien zoo vele families noodig
hebben, sinds de ontvoering van Lindbergh's
baby.
Bébé Daniels' tweede film heet „A
Southern Maid", en daarin treedt ook
Lupino Lane op, liefst in 8 verschillende
rollen stadsomroeper, burgemeester, ad
miraal, hotel-eigenaar, commissaris van
politie, brandmeester, dirigent en bandieten
chef!
„I was a Spy", waarin Conrad Veidt op
treedt, is een historische splonnage-film, het
leven van Marthé McKenna behandelend,
die als Marthe Cnocbaert in dienst der ge
allieerden trad in den wereldoorlog
en later met een Engelschman huwde.
Mevrouw McKenna woont nu nog in
België. Ze is ter dood veroordeeld door de
Duitschers, teen deze haar gevangen geno
men hebben, doch door de opoffering van
haar medeplichtige is haar leven gespaard
gebleven. Madeleine Carroll speelt haar rol
voor de film.
De regisseur van dit werk vervaardigde
ook „The good Companions". Voor de hoofd
rol kon hij in Londen niemand vinden. Toen
een zijner helpers zich een actrice herin
nerde, die volgens hem geknipt was voor de
rol, telegrafeerde regisseur Victor Saville
naar haar, die in Yorkshire woonde. Ze
kwam, mrs. Florence Gregson, die nog nooit
in Londen was geweest, nog nooit gefilmd
had en wier Yorkshire-accent bizonder goed
was voor haar rol.
Ook heeft Thelma Todd, bekend uit de
komische twee-acters met Zasu Pitts en
Charlie Chase bij de Metro, gefilmd in
Engeland in „You made me love you", met
Stanley Lupino, die haar moet „teramen",
alles onder regie van den vroegeren Ame-
rikaanschen komiek Monty Banks. Deze
moet in elke film, die hij maakt, een klein
rolletje hebben. Bijgeloof? Lr You made me
love you is hij chauffeur in een auto van
1902!
Charles Laughton liet zijn baard zes
weken groeien om als Henry de Achtste een
eigen baard te kunnen dragen.
Alexander Korda is de leider van de Lon
den Film-Productions. Hij is de man, die
met Douglas Fairbanks Sr. de British United
Artists wil vormen.
Achter De Wandelende Jood ligt de ge
schiedenis van een onvervulde droom. Dit
werk was, van al zijn werken, Temple
Thurston's geliefdste enhij zou het zoo
graag verfilmd hebben gezien. Teen de plan
nen daarvoor in voorbereiding waren, stierf
hij
Toen Violet Loraine zichzelf voor de eer
ste maal op het doek zag in de film „Brit-
tannia of Billingsgate" snelde uit het
theater en verliet de plaats met den eer
sten trein den besten. Ze werd eenigen tijd
later opgespoord in Cornwall. Later ver
telde ze, dat plankenkoorts niets was verge-
lekan met het gevoel van ontzetting' en
vrees, toen haar „eigen-ik" haar van het
doek aankeek!
ESTHER RALSTON.
Esther Ralston ging naar Engeland, omdat
ze in Hollywood eigenlijk niet meer in tel
was. Zoo gaat dat: de gunst van het publiek
is zeer veranderlijk, en de gunst van de f'^Ti-
maatschappijen ook. Dat ze het filmspelen
nog niet verleerd is, bleek o.a. uit De verloren
zoon, waarin ze onlangs met Lawrence Tib-
bett optrad.
Esther is de dochter van Harry Walter
Ralston, die met z'n gezin optrad in theaters,
waar zij stukken van Shakespeare voor het
voetlicht brachten. Zoodra Esther oud ge
noeg was, moest ze meedoen en ze werd een
uitstekend danseres bovendien. In 1916 ves
tigde de familie zich in Zuid-Califomië en
vrijwel dadelijk kreeg Esther kleine rolletjes
in films te spelen.
Haar eerste film was een Carson-productie,
met Conway Tearle als star, en haar eerste'
hoofdrol was die van heldin in „Huckleberry
Finn". Echter pas in 1924, toen Cecil B. vde
Mille met haar in contact kwam over de
hoofdrol in „The golden Bed", kreeg' ze groo-
ter naam. De rol speelde ze door omstandig
heden niet, maar ze was opgemerkt door
Herbert Brenon, die haar ais mrs. Darling
liet spelen in „Peter Pan".
In 1926 verhief de Paramount haar tot
ster.
STUDIO-SNUFJES.
Men deelt ons mede, dat de Neco-Film voor
haar film „De Omweg" van Adam Haag,
welke onder regie van Paul van der Hurk in
de Philips Ateliers te Eindhoven zal worden
opgenomen, als architect den heer A. H.
Wegerif geëngageerd heeft. z
Onderhandelingen voor een der manne
lijke hoofdrollen met den bekenden tooneel-
speler en operette-zanger Johan Heesters,
verkeeren reeds in een vèrgevorderd stadium,
zoodat aangenomen mag worden, dat deze
talentvolle jonge artist voor de Nederland-
sche film gewonnen is.
Een belangrijke hoofdrol zal voorts ver
vuld worden door Adolf Engërs.
Ook Ery Bos speelt hierin mee.
De intocht der Duitschers in Roulers. Een scène uit de Engelsche film I war a spy. Zooals
aan het huis geheel rechts op de foto te zien is, is de heele „stad" decor.
(Van onzen Zweedschen correspondent.)
De optimisten brengen den boel weer aam. den
gang. Zij geven allen die kunnen en willen
werken hun vreugde-aan-den-arbeid weer. Zij
brengen geluk in duizenden huisgezinnen.
Handel en nijverheid bloeien op, de jnachines
snorrenbetere tijdenl
Het optimisme van de menschen in de
Scandinaafsche landen heeft de crisis niet
overwonnen en het had dat ook moeilijk kun
nen doen. Want de .visschers van de kleine
rotseilandjes langs de kust van Noord-Noor-
wegen, de boscharbeiders in de eindelooze
wouden van Noord-Zweden en Finland, de
mijnwerkers van Kir una en Gallivare, de vee
boeren op de wijde Deensche landen, ze zijn
afhankelijk van de vraag die er in Spanje en
Frankrijk naar hun visch, in Engeland en
Duitschland en het Middeleeuwsche zeegebied
naar hun hout, in 't Ruhrgebied naar hun
ijzererts, in Engeland naar hun bacon bestaat.
Hun optimisme kan de wereld het noodige
vertrouwen niet hergeven.
Luieren en pessimistisch zijn is ongeveer het
zelfde. De optimisten krijgen de raderen op
gang, zij brengen 't geld in beweging en
scheppen betere tijden!
Hou toch op met al dat gepraat over de
slechte tijden! Daarmee is niemand gebaat.
Dóe wat— laat het geld circuleeren, dat ver
hoogt den omzet, dat brengt betere tijden!
Een ieder van ons kan verbetering in den al-
gemeenen toestand brengen door bij te dra
gen tot een normalen omzet. Daardoor komen
de raderen op gang, daardoor komen betere
tijden!
Deensche met haar Coué-methodes te zijn om
althans te kunnen, te willen gelooven. dat het
iets helpt, wanneer het tot in den treure ge
hoorde kille woordje crisis eens zoo veel moge
lijk achterwege gelaten wordt en men het
hoop-gevende welvaart wat vaker gebruikt,
wanneer men tracht optimist te zijn.
Op het Scandinaafsche Reclamecongres, dat
in April vele deskundigen op 't gebied van de
reclame te Oslo bijeen deed komen, heeft men
langdurige een zeer ernstige besprekingen ge
wijd aan de vraag in hoeverre de reclame niet
alleen indirect maar ook direct invloed op den
algemeenen toestand kan uitoefenen. Velen
waren het er over eens, dat mede in dit op
zicht de kracht der reclame groot is. dat men
bij voorbeeld door ir advertenties te verzeke
ren, dat de verbetering nu werkelijk ingetre
den was en dat het publiek dus gerust zijn
I geld kon uitgeven, geleidelijk tot een betrek-
Maar wel hebben zij het aan hun onver
woestbare optimisme te danken, dat de na-
deelige gevolgen van de crisis hier in 't Noor
den niet zoo krachtig merkbaar zijn .als in
andere landen. Men praat niet veel over de
slechte tijden, men bezuinigt als het beslist
noodig is, maar het geld dat men uit kan
geven geeft men uit. En daardoor wordt de
slapte in het zakenleven, wordt de werkloos
heid. wordt al de crisis-narigheid niet grooter
dan zij door internationale, algemeene om
standigheden noodzakelijk zijn moet.
En daardoor kan men inderdaad ook opti
mistisch zijn.
C. G. B.
Wij geven hier afdrukken der plaatjes met
bijschriften van het Noorsche blad „Tidens
Tegn".
GRAMMOFOONPLATEN UIT.... PORCELEIN
Uit Japan komt .het bericht, dat men daar
begonnen is met de vervaardiging van gra-
mofoonplaten uit porcelein. De proefne
mingen zouden bevredigende resultaten heb
ben opgeleverd. Het materiaal bestaat uit
povceleinaarde, waaraan zekere chemische
substanties van welke niets verraden wordt,
worden toegevoegd. Het branden in den oven
moet geschieden met bijzondere zorgvuldig
heid, omdat daarvan de kwaliteit van den
toon afhangt. Hét schijnt, dat de uit het teere
materiaal samengestelde platen goed bespeel
baar zijn.
leder moet het zijne er toe bijdragen opdat de
frissche bries van optimisme, die nu waait, de
zeilen doet bollen. De optimisten handelen,
koopen en verkoopen, zorgen dat het teder
voor den wind gaat, zij scheppen betere tijden!
En het is wel heel teekenend, dat in Zweden
de Rijksdagcommissie, die zich ter verlichting
van de taak der andere commissies met de
voorbereidende behandeling van de verschil
lende crisismaatregelen had bezig te houden,
„welvaartscommissie" gedoopt werd. zooals ook
de maatregelen werden genoemd. En de regee-
ring sprak en spreekt steecis van haar nieuwe
welvaartspolitiek, die toch precies hetzelfde
beoogde als de veel-besproken crisis-politiek
van de Deensche regeering, het verbeteren va'n
door den nood der tijden geschapen toestan
den, het bestrijden van de crisis en het be
vorderen van de welvaart. Och, een naam is
slechts een naam en het staat zeer te bezien,
of de Zweedsche regeering met haar wel
vaartspolitiek zooveel meer bereikt dan de
Noorsche kranten publiceerden weken-lang
prentjes van werkende menschen, van wente
lende machineraderen, van rookende schoor-
steenen en snel-stoomende vrachtschepen met
steeds weer dien korten slagzin „optimisten
scheppen betere tijden" er boven.
Er werd doelbewust propaganda gemaakt
voor het optimisme in deze Noorsche landen,
waar de menschen toch altijd nog door dik en
dun optimisten gebleven zijn en zullen blijven,
waar men steeds weer den moed heeft om het
leven lachend aan te zien, steeds weer de
De optimisten scheppen bedrijvigheid. Men
schen aan den arbeid, fabrieken werken op
volle capaciteit, schepen komen opnieuw in de
vaart, overal toenemende drukte en bedrijvig
heid: betere tijden!
STOCKHOLM, October.
„Wees optimist!"
kracht vindt om ook den goeden kant der din
gen te zoeken.
