LETTEREN EN KUNST
FILMNIEUWS.
Nieuwe Uitgaven.
SLAPEN ZE .n
DONDERDAG 2 NOVEMBER 1933
HAARLEM'S DAGBLAD
9
GRETA GARBO IN „ZOOALS GE MIJ
BEGEERT".
Het Rembrandt-theater zal Vrijdag de
nieuwe film van Greita Garbi „Zooals ge mij
begeert" vertoonen.
Naar het tooneelstuk van Pirandello heeft
de regisseur Fitzmaurice zijn filmwerk „As
you desire me" gecomponeerd. Het is een
film geworden van het genre, waarin de too-
neelvorm overheerscht en de echte film-mo
menten het tooneelspel eigenlijk meer on
derbreken dan aanvullen. Als verfilmd too-
neel is deze proeve ongetwijfeld geslaagd,
al blijft het jammer, dat men terwille van
de ongelukkige verplichting tot een „happy
end" het slot aldus heeft gewijzigd, dat de
strekking en het karakter van het stuk vol
komen teloor gaan.
„Zooals ge mij begeert" legt, gelijk alles
wat Pirandello geschreven heeft, den nadruk
op de vaagheid van de grens tusschen schijn
en wérkelijkheid. Wat is de waarheid? We
weten het zelf niet, want onze verbeelding
kleurt de feiten en gebeurtenissen overeen
komstig onze stemming. Te bewijzen, inder
daad stellig en zeker te bewijzen valt er in
deze onzekere wereld zoo goed als niets en
wanneer men zich dit bewust gaat worden,
breekt er een kwade tijd aan voor nauwge
zette naturen, die willen weten, waaraan ze
toe zijn.
De ongelukkige graaf, wiens vrouw tijdens
den oorlog spoorloos verdwenen is en die haar
nu na tien jaar terug krijgt, weet niet waar
aan hij toe .is. Want de teruggekeerde gravin
maakt het hem niet gemakkelijk. Ze herin
nert zich eigenlijk niets meer van vroeger
en het personeel herkent haar ook nauwe
lijks. Als de vriend des huizes, die vroeger
haar heeft geschilderd, haar voor dit portret
voert, lijkt liet haar onmogelijk, dat zij met
dit pure en poëtische wezen ook maar eenige
verwantschap zou hebben. En in een kritiek
oogenblik verklapt zij haar echtgenoot, dat
de reisherinneringen, waarover hij zoo ver
rukt was, door haar ontleend zijn aan een
gevonden dagboek.
Ook de jonge gravin weet niet, waaraan
ze toe is. Als een deerne levend in een om
geving, waarvan ze walgt, wordt ze met zulk
een. indrukwekkende stelligheiddoor den
schilder als de verloren geraakte gravin her
kend, dat ze haar minnaar, den schrijver
Salter trotseert en met den schilder mee
gaat. Op het kasteel blijft de twijfel haar
intusschen vervolgèn. Maar ze dwingt zich
om haar rol goed te spelen voor den graaf,
van wien ze gaat houden. Allengs neemt ze
het beeld van het portret zoo volmaakt in
zich op, dat ze zich oprecht als deze „Maria"
gaat voelen. Dan komt de onthulling, dat
men haar slechts hierheen heeft gevoerd
omdat men iemand" noodig had, wier aanwe
zigheid het verlies van de bezittingen der
doodgewaande gravin voor den graaf kon
voorkomen. Want over enkele dagen zal de
aanspraak op dit eigendom verjaard zijn. Is
dit waar; is dit niet waar? Houdt de graaf
heusch'van haar of speelt hij van zijn kant
ook maar een rol?
Neteliger nog wordt haar positie, als Salter,
die het uiterste in het werk stelt om zijn
maitresse terug te krijgen, de .echte" gravin
in een sanatorium heeft ontdekt en deze on
der geleide van den arts in het kasteel
brengt. Maar is dit de echte gravin? Eerst
is ieder overtuigd, dat ze het ls; maar spoe
dig komt men tot het vermoeden, dat het
ook de dochter van den tuinman kan zijn,
die op den noodlottigen dag tevens verdwe
nen is.
In het tooneelstuk is twijfel het eind; in
de film overwint de wederzijdsehe liefde
tusschen het meisje en den graaf de onze
kerheid. Wat doet het er toe, of ze werkelijk
de echtgenoote van vroeger is of niet; ze
houden nu van elkaar en dit is het voor
naamste.
Deze geschiedenis, meer gedachten-spel dan
dramatische handeling, is in een sober sce
nario verwerkt tot een boeiende vertooning.
De dialoog neemt een voorname plaats in en
munt ook uit door een weloverwogen kern
achtigheid. Maar de aantrekkelijkheid van
het vertoonde is voornamelijk gelegen in
twee markante verschijningen, die zich door
hun karakteristieke persoonlijkheid geheel
voegen naar de meer om wezen dan op han
deling geconcentreerde sfeer.
Erich von Stroheim is als de schrijver Sal
ter een figuur als een beeldhouwwerk van
Rodin. Ruw, kantig en krachtig; huivering
wekkend om de doordringende dierlijkheid.
Meer stier dan mensch, zooals hij daar, ge
laden met oerdriften, zijn ontsnapte geliefde
tracht te biologeeren met electrlseerende
oogen. En toch, een gedisciplineerd en ge
dresseerd dier, zooals hij met hoonende cor
rectheid de gasten van de dronken deerne
de deur uit drijft.
En wederom Greta Garbo. Na Susan Lenox
een nieuwe rol, maar dezelfde verschijning.
Ook biologeerend, maar door het ondoor
grondelijk raadsel der vrouw. Merkwaardig
om haar dronken deerne met- die van Mar
iene te vergelijken. Hier vooral openbaart
zich nogmaals het principieel verschil tus
schen deze beide onvergelijkbare vrouwen
typen.
Reeds terstond bij de opkomst in het
zwarte gewaad met de lichtende pruik be
merkt men, dat deze vrouw uit een andere
sfeer komt dan de door Mariene getypeerde
deernen. Bij Garbo blijft zelfs in de barste
dronkemansscènes iets van de maangodin
met haar romantisch weekelijke mystiek. Zij
kan niet cru en rauw zijn gelijk Mariene,
ook al beproeft zij het.
Sterker dan in het eerste deel spreekt der
halve in het tweede haar droefgeestig mas
ker, dat voor een Pirandello-figuur stellig de
eigenaardige gaven meebrengt.
H. G. CANNEGIETER.
HET TOONEEL
DE WEDSTRIJD VAN
JACOB VAN LENNEP.
De deelnemende Vereenigingen.
Op Dinsdag 7 November begint de tooneel-
wedstrijd, dien Jacob van Lennep ter viering
van haar 25 jarig bestaan beeft uitgeschreven
en het lijkt mij voor de vele leden van Van
Lennep wel van belang om iets te weten van
de vereenigingen. welke ziï op verschillende
avonden zullen zien optreden.
De vereeniging Varia uit IJmuiden, die met
Peggy m'n Kind de serie opent, is te Haarlem,
ook bij Van Lennep genoeg bekend. Sinds 1923,
toen deze club ook reeds aan den wedstrijd in
dezen zelfden kring.deelnam met Sonna van
Fabricius en met dat stuk den 2den prijs be
haalde bestaan er hechte vriendsc-hansbanden
tusschen deze twee vereenigingen. Van Len
nep heeft eenige malen voor de leden van
Varia, gespeeld en de IJmuidenaren waren
hier o.a. met De Weg naar de Hel te
gast. Ook in den wedstrijd van 192S behoorde
Varia tot de mededingsters en keerde zij be
halve met 4 bijzondere prijzen nog met den
derden vereenigingsprijs naar IJmuiden terug.
Varia is opgericht in November 1902 en be
staat dus nu 31 jaar. De vereeniging beschikt
over een niet groote maar vaste kern van
spelers, waarvan de dames ListDaalder,
RozaPeek en BoereeKaf rem an en de hoe
ren Holtslag, Bais. Boeree en Roza wel de
voornaamste krachten zijn. Reeds meer dan 15
jaar spelen deze dames en heeren in hetzelfde
milieu en het is dus niet te verwonderen, dat
zij een stevig ensemble vormen. Daarbij heeft
Varia het voordeel, dat zij met dezen betrek
kelijk kleinen kring van spelers zoowat alle
„emplooien" kan bezetten en ik heb van deze
club dan ook opvoeringen gezien, die de ver
gelijking met voorstellingen van gerenommee:
de liefhebberij-tooneelvereenigingen uit groote
steden met glans konden doorstaan. Zoo her
inner ik mij van Varia zeer goede vertoonin
gen van Martin's De Vrijbuiter, Boete van
mevrouw ChepelleRoofool, Scheffer's Ha
nengevecht, Roelvink's Lentewolken, Van
Riemsdijk's Tzingani. De Hofslac.hter, Fabri
cius' De Koekoek en mijn Fatsoen. Het is be
grijpelijk. dat het bestuur van Van Lennep
Varia ook dit jaar heeft uitgenoodigd tot deel
neming aar. den wedstrijd en het lijkt mij wel
zeker, dat bij de leden voor den avond van I
November groote belangstelling zal zijn.
Dat ook de zeer bekende Leidsche Konink
lijke Vereeniging Litteris Sacrum tot de deel
nemende clubs behoort, zal door de leden van
■Van Lennep wel met vreugde zijn vernomen.
Want ook Litteris Sacrum dat reeds bijna
jaar bestaat en dus een der oudste „kamers'
is in ons land heeft hier een uitstekenden
naam. Ik zag deze tooneelclub voor' het eerst
op een wedstrijd van Cremer in 1912, toen zij
met Van Eeden's IJsbrand den eersten prijs
behaalde.
Niet minder groot was het succes van de
Leidenaars in den laatsten wedstrijd van Cre
mer in 1932, waaruit zij met Ibsen's Nora we
derom als eerste te voorschijn traden. En nog
versch in het geheugen ligt bij velen de voor
treffelijke opvoering van Molnar's Nacht
repetitie van Litteris Sacrum in onzen Stads
schouwburg in het vorige seizoen, een voor
stelling, die als geheel ver boven gewoon di
lettantisme uitging.
In Leiden heeft de vereeniging Litteris
Sacrum zulk een goeden naam. dat zij van
elk nieuw stuk steeds 3 opvoeringen in een
vollen schouwburg kan geven. Dat de leden
van deze steeds ernstig werkende tooneelclub
het zich onder de leiding van den heer Ha-
geman allerminst gemakkelijk maken, blijkt
wel uit het repertoire. Ik vond er behalve
IJsbrand, Nora en Nachtrepetitie o.a. Ib
sen's Spoken. Emants' Domheidsmacht, Can
dida, Pygmalion en Oorlogsmannen van
Shaw, De Veroveraar van mevrouw Simons-
Mees, Ouid-Heidélberg van Meyer-Forster en
Wederzij dsch Huwelijksbedrog van Lan gen -
dijk op, stukken, die men slechts zelden op
het repertoire van een dilettanten-tooneel-
vereeniging zal aantreffen. En ook de keuze
voor dezen wedstrijd van Jonkvrouwe de la
Seiglière waarin de titelrol waarschijnlijk
wel gespeeld zal worden door de ook hier
zeer gaarne geziene mevrouw Hageman is
een bewijs, dat de Leidsche vereeniging heel
wat aandurft. De avond van 16 Januari zal
dan ook zeker door de leden van Van Len
nep met spanning worden tegemoet gezien.
Greta Garbo als Maria en Melvyn Douglas als Bruno in Zooals gij mij begeert.
Het „Zuid-Limburgsch Tooneel", dat op 23
November De Molen van Sanssouci.
een „historisch" blijspel van Otto Harting zal
spelen, is voor ons, Haarlemmers, nog nieuw,
maar in Limburg is deze tooneelvereeniging
des te bekender. Het Zuiid-Limburgsch Too
neel bestaat pas 10 jaar, maar het gaf in de
jaren reeds meer dan 250 voorstellingen.
Twee honderd vijftig opvoeringen binnen 10
jaar, welke dilettantentooneelvereeniging in
Holland doet het den Limburgers na? En in
die 10 jaar speelde het 58 verschillende stuk
ken, waaronder De Vrek van Molière, De
Dochter van Roeland van Henri de Bomier,
Jesso-nda van Felix Rutten, Don Quichotte
van Langendijk en Adam in Ballingschap
van Vondel. De Vrek gaf Het Zuid-Lim
burgsch Tooneel niet minder dan 30 keer en
het blijspel De Gebroeders Kalkoen van on
zen stadgenoot Nielen mocht het zélfs tot 39
opvoeringen door deze club brengen. Een
top-prestatie zeker voor liefhebbers.
Het repertoire van deze Limburgers is wel
zeer afwisselend, want naast Vondel brach
ten zij ook stukken van J. Grosfeld. J. J.
Rentmeester en 't Sas. En dan zien wij op
hun repertoire ook vele stukken van den
Limburger Huib Ubaghs en dan Vlaming Jac.
Ballings, van welken laatsten auteur zij o.a.
„Het Lammeke" speelden, het blijspel, dat in
dit seizoen door Het Rotterdamsch-Hofstad
Tooneel onder den titel 45 -{- 23 0 voor
het voetlicht is gébracht.
Het Zuid-Limburgsche Tooneel, dat zijn
leden uit verschillende plaatsen van Lim
burg zooals Valkenburg, Heerlen. Geulen,
Houthem en Hoensbroek betrekt, heeft
vooral naam gemaakt, sinds het ook gere
geld na 1927 het bekende openlucht
theater te Valkenburg bespeelt. Het is daar
om een goede gedachte van Van Lennep ge
weest om deze Zuid Limburgers voor baar
wedstrijd uit te noodigen. Zij zullen hier
hartelijk welkom zijn en bij de leden van
Van Lennep zeker voor hun werk groote in
teresse vinden.
Vlaanderen wordt dit jaar op den wed
strijd vertegenwoordigd door den Koninklij
ken Tooneelkring De Gulden Palm van
Leuven, een vereeniging, die wij hier ook
voor het eerst zullen zien optreden en wel
op 13 Maart in het blijspel De Galante
Kavalier van Court Kraatz en Max Heel.
Deze kring werd opgericht in 1893 en be
staat dus nu 35 jaar.
De Vlaamsche tooneeimaat-schappijen
spelen voornamelijk werken van eigen bo
dem en geven daarmee een voorbeeld ter
navolging aan vele Nederlandsche dilettan
ten-vereen igingen, die hun heil tegenwoor
dig nog alleen maar uit Amerika verwach
ten. Heb is eigenlijk wel jammer, dat de
Leuvenaars, nu zij naar Holland trekken,
juist met een buitenlandsch stuk meenen
te moeten komen, waar zij zulke echt
Vlaamsche blijspelen zooals Mijnheer
Pirroen van Felix Timmermans en De Won
derdokter van J. Jansen op hun repertoire
hebben gehad. Hoe gaarne zouden wij de
Vlamingen juist eens in een zoo'n echt sap
pig, Vlaamsch stuk hebben gezien.
Dat ook deze Tooneelkring heel wat aan
durft, bewijst hun repertoire, waarop wij o.a.
De Vertraagde Film en zelfs Ik dien van
Teirlinck, De zonderlinge Gast van A. van
der Velde en Het Klooster van Verhaeren
aantreffen.
De Gulden Palm staat sinds 1919 ónder de
artistieke leiding van den heer De Heyder,
leeraar aan de tooneelschool te Vilvoorden
en werd in het „Provinciaal Tournooi" van
Brabant in de eère-afdeeling gerangschikt.
Dat ook Vlamingen aan dezen wedstrijd
deelnemen, zal zeker velen genoegen doen.
vooral in den kring van de vereeniging Ja
cob van Lennep, die zelf zoo dikwijls in
Vlaanderen successen mocht boeken en den
band met de Zuidelijke broeders steeds
zelfs van voor den oorlog af heeft onder
houden.
Zoo mogen wij dus ook dit jaar weer een
belangrijken tooneelwedstrijd in onze stad
tegemoet zien. Van harte wensch ik Van
Lennep succes toe met dit „Tournooi" en
den leden vier mooie tooneelavonden.
J. B. SCHUIL.
FIENTJE DE LA MAR
GEHULDIGD.
SPREKERS, BLOEMEN, TELEGRAMMEN.
In het Centraal-Theater te Amsterdam is
Dinsdagavond Fientje de la Mar gehuldigd
bij haar jubileum van 12 1/2 jaar aan het
tooneel verbonden te zijn.
Na de voorstelling van „Marie Louise", door
het Nieuwe Tooneel, welk stuk speciaal voor
de jubileerende actrice geschreven is door
mevrouw Ranücci Beekman, en waarin Fientje
de la Mar subliem spel gaf, is zij nog eens op
het tooneel gekomen aan den arm van haar
87-jarige grootmoeder mevrouw De la Mar
Kley.
Het eerst heeft gesproken de wethouder voor
de Kunstzaken de heer Walrave Boissevain,
die namens het gemeentebestuur geluk-
wenschte met wat hij noemde het 12 1/2-jarig
huwelijk van mevrouw De la Mar met de kunst.
Zij is de trots en glorie van Amsterdam. De
wethouder bood een bouquet bloemen aan.
De heer D. Sluizer, directeur van het Cen
traal Theater herinnerde er aan, hoe in dit
theater de vader van de jubilaresse, wijlen Nap
de la Mar zijn triomfen vierde.
De praeses van de studentenvereniging
U.S.A. heeft een krans aangeboden, Clinge
Doorenbos droeg een versje voor, de heer Flor
de la Roche van Het Nieuwe Tooneel vergeleek
Fientje de la Mar met Joséphine de Beau-
harnais.
De heer Max Tak schonk veel bloemen na
mens het Tuschinski-concern, de penning
meester van het comité, de heer Dellen bood
een enveloppe met inhoud aan en een album,
de heer Joh. Kaart sprak namens Het Nieuwe
Tooneel.
Er waren tal van telegrammen, o.a. van
wethouder Boekman. Bob Schol te van de
A.V.R.O, Buziau, Louis Davids en collega's
tooneelspelers en -speelsters.
Tot dank hield de gevierde tooneelspeelster
een origineele toespraak, waarin zij zeide het'
vroeger niet gedacht te hebben, doch nu wer
kelijk ontroerd te zijn. Zij herinnerde in het
vervolg van haar toespraak aan haar vader
en sprak de hoop uit, dat men hem niet ver
geten zou.
Alle hens aan dek!
Door het Publicatie-Bureau van het Ver
bond voor Nationaal Herstel te 's-Gravenha-
ge is uitgegeven een vlugschrift getiteld Alle
Hens aan Dek, naar nationale eenheid en den
komenden staat, waarin de richtlijnen van
dat Verbond zijn neergelegd.
MUZIEK.
0RCEL- EN VOCAAL CONCERT.
Wanneer een of andere omroepvereeniging
een concert organiseert, waarop men dat ten
gehoore krijgt wat al ettelijke malen door de
microfoon is uitgezonden, dan zijn alle be
schikbare plaatsen al van ie voren besproken;
dan is de zaal gevuld met leden der betreffende
vereeniging, die natuurlijk allen een radio
toestel bezitten en dus weinig nieuws te hoo-
ren krijgen. Maar dan komt men ook om te
getuigen; dan is er een politiek of anti-poli
tiek tintje; dan is er een spreker die fulmi
neert tegen den minister (donderend ap
plaus!) of tegen de Kamer donderend
applaus!) of tegen de concurreerende omroep
vereeniging, de P.Q.R.S. (nog donderender
applaus!) of tegen wat anders 't doet er
niét toe wat, maar in elk geval iets dat de
gemoederen bezig houdt en de geestdrift
laait op".
Maar als er een concert aangekondigd
wordt, waarop men voor het eerst kennis
zal kunnen maken met een nieuw werk van
een landgenoot en met een vermaard vocaal
ensemble: waar men dus om zuiver muzikale
beweegredenen heen zou gaan. dan gapen elf
honderd van de dertienhonderd plaatsen in
volstrekte leegte.
Zóó was 't Woensdagavond in onze Gemeen
telijke Concertzaal. Het handjevol aanwezigen
ongeveer tweehonderd zou in de tuinzaal
een gezelliger aanblik hebben geleverd. Maai
de medewerking van het orgel was noodig en
verhuizing zou dus niet mogelijk geweest zijn,
al had men die gewild.
Het eerste deel van den avond was uitslui
tend aan orgelvoordrachten gewijd. De „Va
riaties" en de „Fantasie" van Sweelinck, de
„Fantasie en Fuga" van Bach: het zijn wer
ken, die we ook vroeger door den organist
George Robert hebben hooren vertolken, zoo
dat ik volstaan kan met de mededeeling, dat
Robert goed op dreef was. met de vereischte
correctheid speelde, de „Variaties" door een
groote verscheidenheid verlevendigde, en de
grootschheid van Bach's „Fantasie" deed ge
voelen.
De eigenlijke noviteit kwam na de pauze.
Het was de allereerste uitvoering van „Jezus
en de Ziel", voor sopraansolo, vrouwenkoor
en orgel gecomponeerd door B. v. d. Sigten-
horst Meyer.
De tekst van dit werk is ontleend aan 'het
in drie deelen vervatte gelijknamige werk van
Jan Luiken (16491712).,den bekenden dich
ter en etser, en bevat het in 13 zangen ver
deelde eerste deel. De componist heeft zich
waarschijnlijk „Le Miroir de Jésus" van André
Caplet tot voorbeeld gesteld, hetgeen te begrij
pelijker wordt als men in aanmerking neemt
dat het werk van Luiken tot ondertitel draagt
„Een geestelijke spiegel voor 't gemoet". We
hebben hier dus een interessant geval van
dubbele terugkaatsing, of misschien wel drie
voudige als in een kaleidoscoop en het is mis
schien daaraan te danken dat de muziek van
tijd tot tijd een kaleidoscopischen indruk wekt.
Dat wil zeggen: men draait en draait en ziet
lang niets dan onregelmatige stukjes gekleurd
glas, tot ze plotseling door elkaar vallen en
een mooie regelmatige figuur vormen. Zulke
regelmatige figuren kwamen in v. d. S. M.'s
muziek van tijd tot tijd voor; ze deden ons
herademen na de menigte leegten of gezoeht-
leelijke samenklanken, en we betreurden het
dat de componist, misschien uit vrees voor
den schijn van het alledaagsche, zijn mooie
combinaties telkens zoo gauw losliet.
Evenals Caplet, laat v. d. S. Meyer titel en
ondertitel door het Vrouwenkoor zingen. De
sopraan zingt de strofen met orgelbegeleiding;
het vrouwenkoor a capella de „Goddelijke
Antwoorden". Aan de eerste strofe gaat een
fugatisch orgel preludium vooraf, bij het hoo
ren waarvan ik me de vraag stelde, waarom
de componist nu juist aan die soort parallel
gangen die door de theorie op grond van er
varen verworpen worden, de voorkeur gege
ven heeft. Is het om interessant te doen?
De kleine episodes voor vrouwenkoor troffen
voor mijn gevoel de stemming het best. De
klank van het door Otto Gastra van Loon ge
leide Kralingsche Vrouwenkoor was voortref
felijk.
Niet minder voortreffelijk was de zang van
de sopraan Nanda Gerretsen, een hier tot dus
ver onbekende jonge kunstenares, die men
binnenkort op een concert van „Die Spaerne-
sanghers" als liederzangeres zal kunnen
hooren. Ik stel me daarvan veel voor na het
gehoorde van Woensdagavond. De eentonig
heid der compositie maakte het haar niet ge
makkelijk om den indruk van langdradigheid
te vermijden de klank was en bleef prach
tig.
De orgelpartij wisselde tusschen primitie
ve simpelheid en onontwarbare chromatische
rommelboel. Ik heb een aantal aanteekenin-
gen daarover in mijn tekstboek gemaakt,
maar acht het ondienstig, die te refereeren.
Totaalindruk: goede momenten, maar vee!
leelijks, leegs en Janggerekst.
Doch dit wist men niet vooruit en daar
om had de belangstelling veel grooter moe
ten zijn. Men hale zijn schade tegenover
Nanda Gerretsen den 22sten November in
K. DE JONG.
Regelmatig gaat hun adem, kracht]
tig en rustig klopt pols en hart.'
Ze slapen thans zoo goed als nooit"
te voren, want hun proefneming
met Koffie Hag is geslaagd.
Koffie Hag is echte zuivere koffie
van beste kwaliteit. Alleen de
coffeïne is eruit verwijderd en dat
is van groot belang voor iedereen,1
die te klagen heeft over onrus-
tigen slaap en andere nerveuse
storingen.
Koffie Hag spaart hart en zenuwen]
een voordeel, dat met een prijs'
van 74 cent per pakje niette duur
betaald Fs. Wie door zuinigheid
de gezondheid niet wil bedriegen,
geeft dus de voorkeur aan Koffi©
Hag, blijft van deze veredeld©
geurige koffie genieten en waar
deert een gezonde, verkwikkende
nachtrust.
WIE HART
EN ZENUWEN SPAART.1
GEZONDHEID VERGAART!
DAAROM: KOFFIE HAG
(Adv. Ingez. Med.)
MET DE AUTO IN EEN KUIL GEREDEN
Woensdagavond kwart over elf reed een
auto, bestuurd door den 33-jarigen A. uit
Bloemendaal. op de Zijlvest vlak achter een
tram. Bij ae Raaksbrug zag de bestuurder
niet bijtijds een groote uitgraving in den
weg. hoewel die met rood licht op de ver
eischte wijze zichtbaar was gemaakt, de auto
stortte in den kuil, met het gevolg, dat de
vier banden en het geheele onderstel defect
raakten. Persoonlijke ongelukken hadden
niet plaats.
KABELLOOD VOOR BORRELS.
Hier ter stede zijn Woensdag drie per
sonen aangehouden van wie twee zich had
den schuldig gemaakt aan diefstal van ka-
bellood ten nadeele van den telefoondienst.
Zii hadden dit aan den derden arrestant ver
kocht vooreen paar borrels. De heler
heeft bekend: de beide anderen niet. Ze zijn
allen in arrest gesteld.
JUBILEUM G. FLAMELING.
De magazijnmeester van de Kon. Handel
Mij. v.h. Boeke en Huidekoper N.V., de heer
G. Flameling is op 1 dezer gedurende 25
jaren aan die firma verbonden geweest. Een
deel van deze loopbaan heeft hij aan het
magazijn te Groningen doorgebracht, de
laatste jaren is hij aan de zaak in Haarlem
werkzaam. Hij heeft zich in dien tijd onder
scheiden door zijn toewijding en zijn accura
tesse. Directie en personeel hebben hem
heden gehuldigd door het aanbieden van
passende geschenken en bloemen, in tegen
woordigheid van zijn familieleden.
RECLAME-WINKELWEEK BO-BAR-KEI.
Ter gelegenheid van de a.s. Reclame-winkel
week van de Buurtvereeniging Bo-Bar-Kei,
zullen niet alleen de vlaggen worden uitge
stoken, maar nog een extra wimpel-versiering
van ongeveer 1000 M. over de straten worden
aangebracht, wat aan de straten zeker een
feestelijk aanzien zal geven.
De burgemeester heeft toestemming ver
leend, eiken dag van 46 en van 310 uur
concerten uit te zenden.
De officieele opening zal plaats hebben op
Vrijdag 3 November des middags te 4 uur, door
middel van drie luidsprekers.
De voorzitter der vereeniging, de heer Jac.
van Maris, zal tot zijn leden en het publiek
dan het woord richten en bijzonderheden om
trent de te houden winkelweek mededeelen zai.
Onmiddellijk daarna begint het eerste
concert.
PREDIKBEURTEN.
ZEVENDE DAGS EAPTISTE GEMEENTE Lo
kaal Parklaan 21.
Elke Sabbat (Vrijdasr) avond S.30 uur: Bijbel
bespreking.
Elke Sabbat (Zaterdag) morgen 10 uur: Evan
gelieprediking. Allen welkom
GEVONDEN DIEREN EN VOORWERPEN.
Hersmerq, Pijlslaan 107, tasch m. boeken. De
Jager, Minahassastraat 8. ceintuur, v. d. Kuur,
Burgwal 32, idem. Grit. Wilgenstraat 46, duim
stok. Klashorst. Steenbokstraat 18, dames
handschoen. Prins, Sehagchelstraat 5. ketting.
Keeman, Ged. Oudegracht 61, R.K. kerkboek.
Garage Twijnderslaan 1. parapluïe. Wijk
huizen, L. Lakenstraat 14a. idem. Bur. v. Politie,
Smedestraat 9. pijl van taxi. Perry, Jan Ha
ringstraat 49. sleutel aan ketting. Van 't Vlie,
Gen. Joubertstraat 48, Lipssleutel.
NEDERLANDSCHE PROTESTANTENBOND.
De Vereeniging van Vrijzinnig Hervormden
houdt in het gebouw van den Protestanten
bond een 4-tal lezingen, waarvan de eerste
zal plaats hebben op 15 November a.s. door dr.
W. Banning met het onderwerp: „Wat dunkt
u van den Mensch". 15 December: Mr. G J
Salm. onderwerp: „Wat is de Zon" (lichtbeel
den). 26 Januari 1934: Ds. G. Westmijse. onder
werp; „Moderne sprookjes van Manfred Ky-
ber". 23 Februari: Dr. J. C. A. Fetter, onder
werp: De religieuse achtergrond van het Na
tionaal Socialisme".
SCHEEPVAARTBERICHTEN
SYNAGOGEDIENSTEN DER NED.
ISR. GEMEENTE.
Sabbath: Vrijdagavonddïenst bij den In
gang van den Sabbath -te 4.15 uur.
Ochtenddienst te 8 uur.
Middagdienst te 1 uur.
Avonddienst te 5.13 uur.
Werkdagen: Ochtenddiensten te 7 uur.
Zondag te 7.30 uur.
Middag- en Avonddiensten te 7.45 uur.
Thalmoea Thora: Sabbath te 12 uur.
Werkdagen 's avonds te 7.15 uur. Zondag te
7 uur.
Dp Diensten op de Werkdagen, alsmede
Thalmoeri Thora worden verricht in het Ge-
meentegebouw, L. Wijngaardstraat 14.
De overige diensten vinden plaats ter Sy
nagoge, Lange Begijnestraat 11.
HOLLAND—AMERIKA LIJN.
Lochgoil, Vancouver n. Rotterdam 23 v
San Fancisco.
Nebraska, Rotterdam n. Vancouver 30 van
San Francisco.
Lochkatrine, Rotterdam n. Vancouver 31
(12.28 v.m.) 1100 Mijl Z.W. van Vaientia.
Drechtdijk, Vancouver n. Rotterdam 30 v.
Tacoma.
Bilderdïjk. Rotterdam n. Philadelphia 30
(3.20 n.m.) 200 mijl Z.W. van Vaientia.
Damsterdijk, Rotterdam n. Vancouver 31
v. Cristobal.
Dinteldijk, Vancouver naar Rotterdam 30
v. Cristobal.
HALCYON LIJN.
Flensburg 26 Oct. van Wabana naar Emden
Maasburg l van Rotterdam naar Pto Fer-
rajo.
Stad Haarlem 26 van Pto Ferrajo naar Ai
mer ia.
IIOLLAND—OOST-AZIë LIJN.
Ouderkerk (thuisr.) 30 van Manilla.
