OTTGERING
Over De Glip, Tirns en Lutjegast
De nationale begrafenis
van Paul Painlevé.
MAANDAG 6 NOVEMBER 1933
HAARLEM'S DAGBLAD
9
BINNENLAND
De K. N. A. C. op weg van Schiphol
naar Apeldoorn.
's Nachts met bevroren ruiten
in den mist.
Zoodra u meent dat u behoorlijk kunt kaart
lezen moet u eens trachten van Leek naar Zo
merdijk te komen doch door eerst Noorder-
meer aan te doén. Als u dan bemerkt dat u
in plaats van te Verlaat in Wognum
of Wadway terecht komt, dan zult
u de kaart de schuld geven, daar
u zelf immers onfeilbaar bent en de kaart
toch niet kan tegenspreken. Zoo deed ik ook
toen ik Zaterdagnacht met den heer P. Bon
Czn.. medereed als kaartlezer, om den weg te
vinden, die de KN.A.C. als herfsttocht voor
haar leden had uitgezocht.
Honderd vijf en twintig deelnemers had
den zich Zaterdagavond op Schiphol verza
meld. waarvan er elke halve minuut een ver
trok, om twaalf uur later in Apeldoorn aan
te komen. Dat lijkt niet erg moeilijk, en dat
zou bet ook niet wezen, als men niet ver
plicht was om een bepaalde route te volgen,
en zoo komen we weer op ons uitgangs
punt: wat doet gij als ge van Suameer naar
Luttegast moet? U zou den ^echten weg ne
men. Natuurlijk. Maar als een K.N.A.C.-lid
dat doet in het onderhavige geval, loopt hij
kans in Eibertsburen een controlepost mis te
rijden, wat hem een bende strafpunten kost,
dat de kans op een prijs sterk vermindert.
Daarom is het zaak geen weggetje te missen.
De ellende begon al toen wij in Vogelen
zang hoorden, dat wij in De Glip langs een
controlepost waren geglipt, zonder het te
weten, en om te voorkomen dat de eerste
stempel op de kaart ontbrak, moesten we
weer op onzen weg terugkeeren, waarbij u
niet moet vergeten, dat we niet van den ver
keerden kant mochten binnenkomen, zoodat
er ettelijke kilometers verloren gingen. In
Spaarndam hadden wij echter onzen tijd
weer ingehaald, nadat we eerst nog in Vo
gelenzang. Zandvoort, Bloemendaal en Sant-
poert waren geweest, want een Knac-tocht is
een kronkeltocht, en de rechte lijn tusschen
Schiphol en Apeldoorn loopt over den afsluit
dijk
De mist was reeds dik toen men uit Schip
hol vertrok, en wij waren trotsch op onze
mooie mistlamp die vooraan op den bum
per zat en een groot gemak bleek te zijn, tot...
de tweede controlepost aan het Noordzee
kanaal. Want daar lag-ie in scherven, door
dat onze voorman plotseling stopte en wij
wegens de gladheid doorsulden zoodat
bumper en lamp „in diggelen lagen" zooals
een belangstellend toeschouwer met kenners
blik opmerkte. Het resteerende deel van de
route (nog ongeveer zeshonderd kilometer)
reden we toen maar zonder bumper en mist
lamp, en of het nu daaraan te wijten was.
of niet, zal een eeuwig geheim blijven, maar
in Zomerdijk zijn we niet gekomen, en het
tnóest toch, want dat stond'in de route. Er
was gelukkig geen controle, maar het kostte
tijd en tijdverlies is slecht voor het gemid
delde.
Het probleem van den avond was in ieder
geval de boer, die hardnekkig beweerde, dat
we in Zomerdijk waren, maar dat je, (als je
er ten minste komme wou) nog een stief
kwartiertje moest doorrijden, want het was
nog een heel eind.
Ten slotte zaten we plotseling met nog
vier anderen in een weiland en de één dacht
van den ander dat-ie 't wel wist, en zoo re
den we achter elkander aan tot op een ge
geven oogenblik iedereen het beter wist en
elk zijns weegs ging. Een van hen troffen
wij later in een sloot, een ander leunde er
gens tegen een boom. en had een stuk spat
bord in den strijd gelaten. Ernstige onge
lukken zijn er echter niet gebeurd, wat zeer
te verwonderen valt, want het was mistig,
de wegen waren vaak zeer slecht, slipperig
en nauw, en daarbij komt als ernstigste
hinder, dat het tegen den morgen begon te
ij zelen. De voorruit was in een ommezien
dichtgevroren, de wegen waren spiegelglad
en soms tonrond, ende dijken hoog, de
boomen hard en de vaarten diep!
Doch het driehoekje BaardMantgum
Trins zal de meesten heugen. Niet omdat het
gedeeltelijk twee keer gereden moest worden,
wat verradelijk was voor degenen, die er de
eerste keer kwamen, daar die grootendeels
achter diegenen aanreden die er reeds waren
geweest, dus in Oostermeer kwamen, en in
Tirns moesten zijn, maar in de eerste plaats
om den smallen dijk, waar niemand verder
kon, als de eerste er niet aan dacht, om snel
ler te rijden dan dertien kilometer!
Tirns was op stelten gebracht: er was na
genoeg geen ingezetene die niet uit de vee-
ren was gekomen. De burgervader klaagde
steen en been, daar al zijn gemeentenaren
nu nachtrust té kort kwamen. De veldwach
ter had armen te weinig en leek een ver
keersregelaar uit een metropool. Hij voelde
zich althans zoo, en zijn snor klom zicht
baar,
Het rijden in den nacht viel niet mee,
evenmin als het vinden van den juisten weg.
doch wie dacht dat 't met 't aanbreken van
den ochtend beter zou worden, kwam bedro
gen uit. De bloemen op de ruiten beletten-
elk uitzicht, en op geregelde tijden moesten
de ramen van de stukken ijs worden ontdaan.
Er waren plaatsen, zooals bijv. op de Drent-
sche hei, dat men nauwelijks vijf meter
vooruit kon zien, en elke boom was een vol
komen verrassing, die met een stevigen druk
op de voetrem werd begroet.
In Coevorden (waar men het laatste ge
deelte van de af te leggen route ontving, zoo
als te Franeker het tweede deel) waren de
eersten reeds te laat, waarvan sommigen on- 1
geveer twee uur en van de honderd vijf en
twintig deelnemers heeft niemand een prijs
ontvangen, wat wel een bewijs is dat de
eischen die voor dezen „tocht" werden ge
steld, veel te hoog waren. Niet alleen dat-
men naar plaatsen werd gestuurd, waar
van de streekbewoners het bestaan niet ken
nen, ook de afstand was te groot. Om alles
op tijd af te rijden, moest men een gemid
delde snelheid van 52 K.M. per uur houden,
wat niet veel is voor een goeden weg op een
mooien zomerdag. Maar voor een nachttocht,
waarvoor men de wegen met gaten als put
ten nog moet zoeken, in mistweer en met
ijs 0$ de ruiten, (wat niet de schuld van de
j wind, Haringhuizen, De Kreil, Scharnegou-
tum, Surhuisterveen, Eesgroen, De Krim,
Ruiten veen, Klarenbeek en De Kar, toch wel
een beetje bar.
Dat wil echter niet zeggen dat de tocht
geen instemming heeft gevonden. Integen
deel, men schikte zich in het lot dat het on
mogelijke allen trof, en men reed het laat
ste gedeelte om te kunnen zeggen den tocht
geheel volbracht te hebben, ofschoon de
controleposten reeds lang waren opgeheven.
De herfsttocht der K.N.A.C. is weer voor
bij. Vijfhonderd autowielen hebben vier aan
vier ruim zeshonderd kilometer afgelegd.
Honderd vijf en twintig bestuurders hebben
met virtuosen-grepen hun wagens op het
goede pad moeten houden, honderd vijf en
twintig kaartlezers hebben met lampjes ge
tracht de wagens op 't goede pad te brengen,
en zijn daar soms in geslaagd en vaak jam
merlijk in tekort geschoten. Doch het resul
taat was toch dat allen in Apeldoorn kwa
men.
Het kan echter makkelijker, en 'k geef u
in overweging om van Schiphol naar Apel
doorn liever over Amersfoort te gaan, dan
over Slagharen en Dedemsvaart.
W. SCH.
JAARVERGADERING „VOLKEN
BOND EN VREDE".
Nieuwe hoofdbestuursleden
gekozen.
RAPPORT OVER DE WAPENINDUSTRIE
AANGEHOUDEN.
Te Dordrecht heeft Zaterdag Ge Vereeni-
ging voor Volkenbond en Vrede haar alge-
meene vergadering gehouden, onder voorzit
terschap van mr. W. van Lanschot.
De periodiek aftredende leden van het
hoofdbestuur werden bij acclamatie herko
zen. In de vacature Slotemaker de Bruine
werd gekozen jhr. mr. D. J. de Geer en in
die, ontstaan door het overlijden van mr. G.
van Slooten Azn., eveneens bij acclamatie de
heer Robert Peereboom, directeur-hoofd
redacteur van Haarlem's Dagblad.
In de plaats van den heer W. H. Vliegen,
die wegens tijdsgebrek is afgetreden is als
nieuw lid van hoofdbestuur en dagelij ksch
bestuur benoemd dr. F. M. Wibaut.
De secretaris, de heer H. Ch. G. J. van
der Mandere deelde mede, dat het aantal
afdeelingen is vooruitgegaan van 84 tot 10?.
Men is voornemens schriftelijke cursussen
en weekend-cursussen te organiseeren.
De voorstellen Haarlem voor het orgaan
werden als thans bezwaarlijk uitvoerbaar,
terzijde gelegd.
Het secretariaat zal eenige stappen doen
in de richting van gewestelijke organisatie.
Op voorstel der afdeeling Haarlem zal het
secretariaat zich in verbinding stellen met
tooneeldeskundigen, teneinde de voorwaar
den na te gaan, waarop een prijsvraag voor
een propagandistische tooneelstuk zou kun
nen worden uitgeschreven.
In de afdeelingen zal een voorstel-Delft
worden overwogen tot het houden van een
demonstratie bij het standbeeld van Hugo
de Groot.
Een voorstel over het invoeren van Espe
ranto op de lagere school werd verworpen.
Besloten werd, dat gepoogd zal worden
overeenstemming te bereiken met de firma
Daamen in Den Haag over een boekje over
den Volkenbond en de vereeniging.
De burgemeester van Dordrecht, de heer
P. L. de Gaay Fortman woonde de vergade
ring bij.
Na de huishoudelijke vergadering hield de
voorzitter der vereeniging mr. Van Lanschot
een rede, waarin hij zeide, dat men het werk
van den Volkenbond meer zou waardeeren,
wanneer hij eens verdween. De Volkenbond
kan voor de naties tenslotte niet meer zijn
dan waartoe zijn leden hem zelf in staat
stellen.
Op den wensch deze rede als brochure uit
te geven, zegde het hoofdbestuur overweging
toe. Ook zal worden bezien of het ge-
wenscht is haar voor de radio uit te spreken.
Als voorzitter van de vereeniging werd ver
volgens gekozen prof. mr. V. H. Rutgers. De
heer Van Lanschot was door huiselijke om
standigheden tot aftreden gedwongen.
Vervolgens werd de vergadering ten Stad-
huize ontvangen.
Stoomen
Verven
Stoppage
Dekens stoomen
GROOTE HOUrSTRAAT 5a„ Tel. 10771, 1156'
(Adv. Ingez. Med.)
In de voortgezette vergadering hield mr. J.
Limburg, gedelegeerde van Nederland te
Genève een rede over de laatste Assemblée
van den Volkenbond. Hij waarschuwde voor
defaitisme. Men moet van den Volkenbond
niet meer verwachten, dan hij kan geven. Hij
kan geen voor de aangesloten landen binden
de besluiten nemen.
Spr. ging na, waarom Duitschland uit den
Volkenbond trad en gaf als zijn persoonlijke
meening weer, dat men binnenlands een mo
tief moest hebben voor Rijksdagontbinding en
nieuwe verkiezingen. Zonder Duitschland kan
de Volkenbond echter niet verder, gezien de
tegenstelling Duitschland-Frankrijk. Tegen
over de meening. dat oorlog het gevolg xs,
stelde spr. de gebondenheid van Duitsch
land aan allerlei andere verdragen.
Dit neemt niet weg, dat de spanningen nog
toenemen. Het prestige van den Volkenbond
is door de uittreding er niet op vooruit ge
gaan.
Spr. eindigde met te zeggen, dat de Vol
kenbond een noodzakelijkheid is en zal moe
ten blijven bestaan. Hij heeft veel goeds ge
bracht. Belangrijke denkbeelden, die in 1920
nieuw waren, zijn thans gemeengoed gewor
den.
Daarna was aan de orde de behandeling
van het rapport der commissie-Joekes over
waoenfabricage en -handel
Dit commissie-rapport was uitgebracht
naar aanleiding van een in 1932 door de afd.
Haarlem ingediend voorstel, om bij de poli
tieke partijen op verbod der particuliere wa
penindustrie aan te dringen. Het rapport, dat
een vernietigend oordeel over de methodes
der internationale particuliere wapenindustrie
inhoudt, kwam tot meerderheids-conclusies
die, na pessimistische uitingen over de kansen
op verbod, zich concentreerden op interna
tionale controle-maatregelen en verscher
ping der nationale controle. Deze laatste
achtte de geheele commissie in den bestaan-
den vorm onvoldoende
Het hoofdbestuur had nu een motie aan de
algemeene vergadering voorgelegd, volgens
welke regeering en parlement zou worden
verzocht te streven naar internationale con
trole-maatregelen en de nationale controle
maatregelen te verscherpen (dit laatste ove
rigens met een restrictie, die de commissie
niet gemaakt had) terwijl in de motie van
het hoofdbestuur verklaard werd dat een ver
bod thans niet uitvoerbaar is.
Tegen deze laatste vermelding, en tegen de
bedoelde restrictie, verzetten de afdeelingen
Haarlem en Den Haag, namens welke resp.
de heeren R. Peereboom en dr. E. van Raalte
het woord voerden, zich zeer scherp. Namens
beide afdeelingen diende de eerstgenoemde
amendementen op het voorstel van het hoofd
bestuur in. Een debat ontstond, waarin me
vrouw Kluyver sprekende namens de meer
derheid der commissie,: een goeddeels neutrale
houding innam ten aanzien van de beide
standpunten en waarin prof. mr. V. H. Rut
gers het standpunt van het hoofdbestuur ver
dedigde en jhr. mr. van Rijckevorsel de for-
muleering van het voornaamste amendement
Haarlem-Den Haag critiseerde.
Luid applaus na het betoog van den Haar-
lemschen afgevaardigde had inmiddels ge
toond dat met het standpunt van Haarlem
en den Haag groote instemming bestond. In
dit betoog was er vooral op gewezen dat het
rapport gruwelijke misstanden in de inter
nationale wapenindustrie belicht, dat de ver
eeniging daaraan uiting moet geven en dat
het haar taak is jegens den Volkenbond en
de regeering stimuleerend op te treden en
baanbrekend werk te verrichten. De afd. Haar
lem en Den Haag wenschten het streven naar
een verbod der particuliere wapenindustrie
tot uiting te brengen.
Namens twee andere afdeelingen werd ver
klaard dat men geen mandaat had om over
de amendementen te beslissen, waarop ten
slotte z. h. s. tot aanhouding van de zaak
werd besloten. In het hoofdbestuur zal wor
den voorgesteld, daartoe binnen drie maan
den een buitengewone algemeene vergadering
te beleggen om over deze zaak een besluit
te nemen.
Bij de rondvraag werd gevraagd, welke
houding moet worden aangenomen in de be
scherming der burgerbevolking tegen aanval
len uit de lucht, waarvoor te Winterswijk
oefeningen werden gehouden. De voorzitter
deelde mee dat deze zaak nog geen voorwerp
van bespreking was geweest bij het bestuur.
De heer v. Munnekrede waarschuwde voor
een verkeerde beschouwing die hieromtrent
bij sommigen schijnt te bestaan.
Daarna werd de vergadering gesloten. Men
vereenigde zich aan een thee ten huize van
den burgemeester.
Lindbergh bezoekt Schiphol in gezelschap van de heeren Plesman (links) en Fokker.
Een indrukwekkende plechtigheid.
K.N.A.C.-leiding isis een tocht van
Schiphol naar Apeldoorn over Jisp, Zijde
ffen schetskaart van den af gelegden wegSchiphol—Apeldoorn.
(Van onzen Parijschen correspondent).
De eerste geste van den nieuwen minister
president, Sarraut, was, om een nationale be
grafenis te vragen voor Paul Painlevé: zonder
discussie heeft de Kamer het voorstel aange
nomen om den staatsman-geleerde bij te zet
ten in het Panthéon, in het paleis waar de
groote mannen van Frankrijk worden begra
ven. En dit is niet alleen geschied met toe
stemming van het Parlement, maar met in
stemming van héél het Fransche volk, dat
zoo de nagedachtenis heeft willen eeren van
één van zijn grootste zonen. Getuige de aan
wezigheid van honderdduizenden, die stonden
opgesteld langs den weg welke leidt van „Arts
et Métiers" naar Panthéon en die eerbiedig
het hoofd ontblootten toen de droeve stoet
voorbijtrok.
Héél in de vroegte reeds was het een ge
weldige drukte. Honderden militairen, gen
darmes, gardes en agenten hielden de menigte
op een afstand en maakten ruimte voor de
bloemisten die kransen aanvoerden tot in het
oneindige. Op de binnenplaats van de school
stonden reeds de wagens opgesteld waarop,
één voor één de kransen worden gehecht. Er
zijn er van nagenoeg alle regeeringen, van den
President, van de Regeering. De ministers,
Sarraut het eerst, alhoewel de nachtzitting
van de Kamer tot over tweeën heeft geduurd
arriveeren het eerst en worden door een chef
du protocule naar de zaal gevoerd waar de
kist, gedekt door de nationale driekleur staat
opgebaard. De familie van Painlevé, zijn zoon,
Jéan, vooraan, ontvangt de hooge bezoekers,
die straks, vlak achter de rouwkoets zullen
volgen. Op de binnenplaats staan de troepen
opgesteld. Als de kist naar buiten wordt ge
dragen klinkt het hoorngeschal „Aux Champs"
en dan de „Marseillaise". Het is een indruk
wekkend oogenblik.
Onder doodsche stilte wordt aan de vier
hoeken van den rouwwagen een krans ge
hecht en langzaam stelt de stoet zich in be
weging. Buiten de poort rukken de troepen
voorafgegaan door een generaal te paard op.
De muziek speelt Chopin's treurmarsch. Naast
de rouwkar, getrokken door acht paarden
herkent men talrijke geleerden: Julia, Perreir
Maurain, professor Piccard. namens de Bel
gische wetenschappelijke wereld, senator Cha-
nal, Yvon Delbos, als vice-president van de
Kamer. En wanneer, na de familie, de troepen
voorbij zijn, dan vormt zich een enorme stoet,
politici, de prefecten, delegaties van de Aca
démie. de rechtelijke macht, de oud-strijders
met hun banieren, de gemeenteraad, afgevaar
digden van alle colleges waarvan Painlevé lid
was, buitenlandsche, zoowel als Fransche. Het
wordt een enorme, onafzienbare stoet, die
statig, in doodsche stilte voortgaat, terwijl aan
weerszijden van den weg. schouder aan schou
der de troepen het geweer presenteeren. Als
het muziekcorps dat treurmarschen speelt
voorbij is, dan hoort men alleen nog maar de
gedempte passen van de menschen die Pain
levé vergezellen naar zijn laatste rustplaats.
In het Panthéon.
Geen plaats onbezet in het Panthéon.
President Lebrun is zooeven gearriveerd en
naar een salon geleid, waar hij op de aan
komst van den stoet, wacht. Buiten op de
plaats, welke van den Boulevard Saint Michel
naar de Rue Soufflet gaat. is het één verzame
ling van uniformen. In dichte rijen staan de
militairen opgesteld en generaal Gouraud, de
commandant-gouverneur van Parijs wacht,
met zijn staf, om het bevel te geven: presen
teert geweer. De auto's met genoodigden. par
lementairen en hooge dignitarissen, het corps
diplomatique zijn langszij gekomen en ieder
is naar de voor hem gereserveerde plaats ge
leid: Midden in het enorme gebouw staat een
estrade waarop straks de kist zal worden ge
plaatst. Op de eerste rang, iets vooruit gescho
ven. staat de voor President Lebrun gereser
veerde fauteuil en vlak daarachter die "voor de
ministers. Het. is één schittering van unifor
men en ambtsgewaden. Nederland is ver
tegenwoordigd door de heeren Van Bylandt
en Labouchére. Boven de plaats waar de kist
zal worden geplaatst is een enorme vlag,
blauw-wit-rood gespannen welke in breede
plooien afhangt. De muren zijn geheel bedekt
met grijs zijden panneaux.
Dan klinkt in de verte het trompetgeschal
van de bereden Gardes. Iedereen is opgestaan
wanneer de deuren zich openen en de kist op
de verhooging wordt geplaatst. Plechtig klinkt
de treurmarsch van Florent Schmidt, uitge
voerd door de muziek van de Garde, die in een
nis staat opgesteld.
Monsieur le Président de la République.
zoo klinkt onder het hooge gewelf de stem
van den chef van het protocole.
Gevolgd door zijn secretarissen en leden van
het militaire huis doet de heer Lebrun zijn
intrede. Hij blijft een oogenblik met gebogen
hoofd staan voor de cataphalque en neemt
dan plaats. Links en rechts van hem nemen
de voorzitters van Senaat en Kamer plaats.
Links is een spreekgestoelte opgesteld. Maar
alvorens de minister president. Barraut- plaats
neemt, zijn alle aanwezigen weer opgestaan
om één minuut stilte te bewaren. Dan neemt
Sarraut het woord. Hij schetst niet alleen de
verdiensten van Painlevé als politicus, als mi
nister die in critieke oogenblikken zulke be
langrijke besluiten heeft genomen, maar
vooral als geleerde. En wanneer de slotwoor
den klinken: Painlevé was niet alleen een
groot Franschman. maar ook een groot we
reldburger. dan is er ontroering in de menigte.
De plechtigheid, zoo eenvoudig, maar daar
door juist zoo treffend, is ten einde.
Langzaam wordt de kist gedragen naar een
zij-vertrek, om 's middags eerst alleen in
tegenwoordigheid van de nabestaanden te
worden overgebracht naar de kelders. Het
muziekcorps brengt de Symphonie in si-bemol
van Chausson ten gehoore gevolgd door de
Fanfares du Martyre de Saint Sébastien v^n
Debussy en langzaam, in plechtige stilte
stroomt het Panthéon leeg.
Buiten, stram, om de eer te bewijzen aan de
dignitarissen staan nog de troepen opgesteld.
Korte commando'sde plechtigheid is ten
einde.
HENRY A. TH. LESTURGEON.
BEVERWIJK
KAMERLEDEN DRINGEN AAN
OP ANNEXATIE.
SAMENVOEGING VAN BEVERWIJK EN
WIJK AAN ZEE?
Sprekende over samenvoeging van ge
meenten heeft de Tweede Kamer blijkens het
voorloopig' verslag over de begrooting van
Binnenlandsche Zaken aan minister de Wilde
gevraagd of hij zijn aandacht wil schenken
aan de mogelijkheid van vereeniging .der ge
meenten Beverwijk en Wijk aan Zee en Duin,
zoo mogelijk met wijziging van de grens
tusschen Beverwijk en Heemskerk. Men
meende, dat onder de bevolking dezer ge
meenten de wenschelijkheid daarvan alge
meen wordt gevoeld.
IJMUIDEN
BESOMMINGEN.
Trawlers:
Caroline IJm. 26, 685 manden f 3670.
Timor IJm. 491 5*20 manden f 2700
Henrietta Jacoba IJm. 190 355 manden
f 2370.
Dordrecht IJm. 52, 125 manden f 1430.
Petten IJm. 49. 550 manden f 4330.
Erica IJm. 384 400 manden f 2330.
Aneta IJm. 82 590 manden f 2840
Alcmaria IJm. 23, 70 manden f 1730
Holland III IJm. 179, 70 manden f 1400.
Margaretha IJm. 94 175 manden f 2240
Silvain IJm. 110, 325 manden f 530 (ged.
lading).
Kotters: GG 131 f 560; MD 522 f 640
Loggers: IJm. 204 f 680: IJm. 35 f f0.
Besommingen van 7 trawl-loggers. onge
veer 14 haringloggers en 31 stoomdrifters
nog niet bekend.
MARKTPRIJZEN
Tarbot per KG. f 1—0.70
Griet per 50 K.G. f 35—20
Tongen per K.G. f 1.450.75
Groote schol per 50 K.G. f 3027
Middelschool per 50 K.G. f 2925.
Zetschol per 50 K G. f 30—25.
Kleine schol per 50 K. G. f 23—S.50
Schar per 50 K.G. f 16—8.50
Tongschar per 50 K.G. f 31—28.
Vleet per stuk f 4.30—1.80.
Pieterman en poon per 50 K.G. f 5.40—4.60
Groote schelvisch per 50 K.G. f 2725.
Middelschelvisch per 50 K.G. f 2522 50
KI. middelschelvisch p. 50 K.G. f 25—10.
Kleine schelvisch per 50 K.G. f 10—3.30.
Kabeljauw per 125 KG. f 50—31.
Gullen, groote per 50 K.G. f 21.50—15.50
Idem kleine f 15—3.70
Leng per stuk f 1.30—0.60
Heilbot per K.G. f 1—0.75.
Wijting per 5 K.G. f 10—5
Koolvisch per stuk f 1—0.33.
Makreel per 50 K.G. f 9—6.50
Versche haring per kist f 2.70—1.40.
