HET HAARLEMSCHE STADSBEELD. De nieuwe film van Creta Carbo. Australië en het luchtverkeer. UIT DE WERELD VAN DE FILM ZATERDAG 11 NOVEMBER 1933 HAARLEM'S DAGBLAD 14 Hoe het eens was. Hoe het geworden is. De Zomervaart in 1780. De kunstenares als Koninsin Kristina van Zweden. Het fraaiste geïllustreerde weekblad van Zweden heeft ons den laatsten tijd vergast op de zooveelste biografie van Greta Garbo. Wel iswaar had de redactie het manuscript al af gewezen vóór zij het nog onder oogen had ge had, maar toen men het haar desondanks toe stuurde. toen zij het „met tegenzin toch maar begon te lezen, had zij begrepen, dat dit be langrijk document den lezerskring niet ont houden mocht worden". Zoo kregen wij kolom- menlange verhalen opgedischt over de moei lijkheden van 't jonge meisje van Södermalm, dat zich achter kwalijk riekende vuilnisbakken verschool om door een raampje 'n glimp van de bedoening achter de schermen van Södra Teatern te kunnen opvangen, dat inzeepster werd in een kapperssalon, duvelstoejager in een warenhuis, gefotografeerd werd met hoed jes van de laatste mode op voor een prijscou rant, mee-speelde in een reclamefilmpje voor badpakken en zoo aan de film kwam. We kregen er foto's bij, foto's van de bewuste vuilnisbakken, van de kapperssalon, van een oud wijfje, dat „lilla Keta" wel eens een kop koffie gaf, van 't fornuis, waaraan Greetje Gustafsson leerde koken, van 't winkeltje, waar ze eiken morgen voor haar moeder melk haalde enook wel eens snoepgoed kocht. Ja. denk je eens in; en nu is dat eenvoudige meisje van Södermalm de beroemde Groote Greta, wier oogopslag de geheele wereld van zaligheid zw.'jmelen doet, die in negen van de tien geval :?:i den geblaseerden filmrecensent evenzeer in verrukking brengt als het winkel meisje. wie elke 'film bevredigt. Greta Gustafsson heeft het eerst gespeeld onder leiding van den regisseur-producer Eric Petschler, die haar dus in den gebruikelijken zin des woords ontdekt zou hebben, wanneer hij niet eerst geruimen tijd later tot de teleur stellende ervaring gekomen was, dat Maurits Stiller, die haar in Gösta Berling voor 't eerst een hoofdrol gaf, haar wérkelijk ontdekt had, in haar het filmtype gevonden had, waarnaar hij reeds jaren lang zocht, het materiaal dat een regisseur als hij vormen kon, gebruiken kon als zeldzaam medium voor zijn ideeën. Met Stiller is Greta Gustafsson naar Berlijn en vervolgens naar Hollywood gereisd, daar is zij de groote filmspeelster, de beroemde Garbo geworden, die talloos velen in een reeks van films iets schoons geschonken heeft. Maar voor Zweden, voor de Zweedsche film was zij toch verloren. Enkele malen is zij in het oude vaderland terug geweest, het laatst van Augustus van 't vorige jaar tot in den voorzomer eri er was toen sprake van, dat zij Amerika voorgoed den rug had toegekeerd. In .Menschen im Hotel" men wist toen nog weinig of niets van „As you desire me" zou zij haar laatste groote rol gehad hebben en velen zagen er een merkwaardige speling van het lot in, dat dit juist de rol van Gru- sinskaja zou zijn. Greta Garbo had, toen ze te Gothenburg aankwam, den wensch te kennen gegeven, dat men haar in staat zou stellen volop van haar vacantie te genieten, dat men haar met rust zou laten, en niet alleen de pers, maar ook het weekjournaal bracht dit verzoek aan het publiek over. Men heeft zich betrek kelijk weinig van haar aangetrokken en het kostte haar weinig moeite, onopgemerkt te blijven, waar zoovele Stockholmsche meisjes in een wijde grijze cape en een gele schippers trui en met de baskenmuts op de wenkbrau wen getrokken, als dubbelgangster van Greta Garbo door de straten liepen. Al trok zij na tuurlijk de aandacht, wanneer ze in 't waren huis. waar ze vroeger achter de toonbank stond, met den vaderlijk glimlachenden directeur naast zich het strenge rookverbod negeerde, wanneer ze in een schouwburg op de eerste rij parket in 't zoo juist genoemde Garbo-costuum zat tusschen dames en heeren in avondtoilet en demonstratief met de han den boven het hoofd een applausje bij open doek aanhief, of wanneer ze in opvallend snellen pas een ochtendwandeling maakte door Djurgarden, den Stockholmschen Hout. Maar na enkele maanden sprak men niet meer over Garbo. namen de persfotografen niet meer de moeite haar te vereeuwigen wanneer zij ergens onder de menschen opdook, werd ook de radiatordop van haar auto niet meer door bewonderaars ontvreemd. En Greta Garbo, die nu al zooveel maanden lang niet meer onder de schijnwerpers had gestaan, die als normale menschen naar het einde van de vacantie begon terug te ver langen. opende eerst onderhandelingen over het vervaardigen van een Zweedsche film, waarin zij, tegen een hier onbetaalbaar hoog honorarium, de hoofdrol zou vervullen, maar bedacht zich toen. dat de Metro Goldwyn er ook nog was. En lang duurde het niet. voor het nieuwe contract met de Metro Goldwyn Mayer, het nieuwe contract met Hollywood, voor elkaar was. Toch zou het een Zweedsche film worden, waarin ze nu haar eerste rol zou spelen, een film over het leven van ko ningin Kristina, de dochter van Gustaf II Adolf, die tijdens haar korte regeerings- periode vele geleerden en kunstenaars aan haar hof verzamelde, die luisterrijke bijeenkomsten gaf en geleerde discussies voerde, die jong nog ftfstand van den troon deed en tot het katho licisme overging. Sommigen willen tegenwoor dig in Kristina een der eerste „moderne" vrouwenfiguren uit de geschiedenis zien, en als zoodanig zal Greta Garbo haar uitbeelden. In de laatste maanden van haar verblijf hier te lande heeft zij zich veel met studies betref fende het leven van Drottning Kristina bezig jehouden. Zij bezocht oude kasteelen, zij las oude en nieuwe boeken en men beweert, dat zij een verzameling platen van oud-Stoekholm bij elkaar gebracht heeft, die de architecten in Hollywood gebruiken zouden bij het ont werpen van de decors. Zelfs zou Greta Garbo zich zóó in den geest van den tijd van konin gin Kristina ingeleefd hebben, zou haar stu die zóó grondig zijn geweest, dat haar ontwerp van het praalbed van de koningin maar weinig DE ZOMERVAART. De Zomervaart, die nu al voor een deel in de stadsbebouwing is opgenomen, was in het laatst der 18e eeuw (en nog lang daarna) een geheel landelijke omgeving. Onze teekening die van 1780 dateert toont dit duidelijk aan. Op de plaats waar toen een kleine boerderij stond, is eenige jaren geleden de Oosterkerk gebouwd. Greta Garbo. bleek af te .wijken van een soortgelijk meubel uit de eerste helft van de zeventiende eeuw, dat eenigen tijd later in particulier bezit werd aangetroffen. Het scenario is met Hollywoodsche vrijmoe digheid in elkaar gezet. De Metro Goldwyn heeft eens in een perscommuniqué verklaard, dat zij moeite noch kosten zou sparen om deze film een „historisch juist kader" te geven. Welnu, koningin Kristina doet in de film niet om politieke of godsdienstige redenen afstand van den Zweedschen troon, maar uit liefde, uit liefde voor Don Antonio, den Spaanschen edelman, die als gezant aan haar hof verbon den is. Zij heeft hem den eersten dag, dat hij in Stockholm was, ontmoet op een gemaskerd bal in de opera, waarvan zij, die niet al te sterk in de Zweedsche geschiedenis zijn, wel ies gelezen of gehoord meenen te hebben. Koningin Kristina en de Spaansche gezant blijven elkaar trouw, het wordt een enorm schandaal en het volk is ontstemd, omdat de koningin haar taak verwaarloost en de schatkist angstig leeg begint te raken. Axel Oxenstierna, de grijze rijkskanselier, probeert de zaak te redden, hij neemt den Zweedschen edelman Magnus Gabriel de la Gardie in het complot en belooft hem, dat hij met de ver trouwelinge van de koningin, de jeugdige en beeldschoone Ebba Brahe, zal mogen trouwen, wanneer hij ervoor zorgt, dat Don Antonio zijn koffers pakt. De la Gardie beleedigt dan den Spaanschen gezant zóó erg, dat deze be sluit naar zijn vaderland terug te keeren. En Kristina zal hem volgen. Ze doet inderhaast afstand en verbergt zich aan boord van het jaljoen, dat tegen den avond het anker zal lichten om koers te zetten naar Spanje. Maar Don Antonio zou geen Spanjaard zijn, wan neer hij niet eerst zijn eer zou zuiveren van den smaad, hem aangedaan door den Zweed schen edelman. Zij duelleeren,.en als het jaljoen in volle zee is en Kristina uit haar schuilplaats te voorschijn komt, vindt zij haar jeliefde, maar hij is dood. Gedood in het duel Of er ooit een Spaansch gezant ten name van Don Antonio aan het hof van koningin Kristina is geweest, weet men niet. maar zoo bijzonder veel maakt dat niet uit. Hollywood is wat zwak in geschiedenis, al behoorde men toch te weten, dat. Ebba Brahe de jeugdliefde van Gustaf II Adolf, en dat Magnus Gabriel de la Gardie haar zoon was C. G. B. EENIGE GEGEVENS OMTRENT CAVALCADE. Hollywood heeft zijn eigen record gebroken! Het maken van alle opnemingen voor de Fox film „Cavalcade", naar het beroemde tooneel- stuk van Noël Coward, dat ongeveer ander half jaar achtereen in het Drury Lane Theatre te Londen vertoond werd en waarvan de pre mière voor Nederland in October in Amster dam ging, heeft precies veertig dagen in be slag genomen. Frank Lloyd. de Engelsehe regisseur van „Cavalcade" had deze 40 dagen ongeveer tienduizend zeshonderd man onder zijn bevel staan, waaronder zijn technisch personeel be grepen was. Het voorbereidende werk, vóór de groote veertig dagen begonnen, eischte vijf maanden. In dit filmwerk dat de jaren beschrijft tus schen 31 December 1899 en 18 December 1932, vervullen; Diana Wynyard, Clive Brook, Ur sula Jeans. Herbert Mundin," Una O'Conner, Merle Tottenham, Irene Browne, Frank Law- ton, John Warburton, Margaret Lindsay en vele andere in Engeland geboren acteurs en actrices de hoofdrollen. Verschillende liederen worden ten gehoore gebracht, w.o. verschillende volksliederen, mi litaire marschen', oude klassieken en jazz muziek. De orgineele muziek, die Noël Coward schreef, bevat o.a.: „The twentieth Century Blue". Verder komen in de muzikale begelei ding van .„Cavalcade" voor; „Tipperary", „Madeion", „Soldiers of the Queen", „Take me back to Yorkshire". „I do want tot be beside the Seaside", „Yankee Doodle", „On Sunday I walk out with a Soldier" en vele anderen, ter wijl „Nearer my God to thee" wordt gespeeld, tijdens de indrukwekkende huwelijksreis-scène aan boord van de „Titanic". STUDIO-SNUFJES. „Green Gold" is de" verfilming van de glorie rijke carrière van Samuel ZeMurray. directeur der United Fruit Company, een van de reus- achtigste fruitindustrieën ter wereld. De Para mount-producer heeft de toezegging van ZeMurray gebruik te maken van al de plan tages, de beroemde Witte Vloot en de mede werking der duizenden employé's die noodig zijn om den achtergrond van zulk een grootsch opgezet filmwerk te vormen. Charles Rogers, die van het doek verdween, toen hij leider van een jazzband werd, zal op nieuw in een film optreden, en wel in Para- mount's nieuwe operette „Take a Chance", die in New York verfilmd wordt. Het buiten van den bekenden filmster Rod la Roque zal dienen voor de opnemingen voor de Amerikaansche versie van „8 Meisjes in een Boot". Sam Jaffe, de vermaarde vertolker van „Kringelein" in het Broadway succestooneel- stuk „Menschen in het Hotel", zal onder de regie van Josef von Sternberg den Tsaar Peter spelen in de nieuwe Dietrich-film: „Her Regi ment of Lovers". Deze film is aan de Russi sche geschiedenis ontleend en behandelt het leven van Katharina van Rusland. Kent Taylor is door de leiding der Pai# mount studio's aangezocht voor de mannelijke hoofdrol in Dorothea Wieck's eerste Ameri kaansche film „Cradle Song". Mitchell Leisen zal de regie voeren. Taylor heeft tot nu toe vrij onbeteekenende rolletjes gespeeld. Zijn eerste groote rol, in de Mae West film „I'm no angel" heeft hij juist voltooid. Voor de mannelijke hoofdrol in Warner Bros' Tegemuoordige toestand. film ..King of Fashion" is William Powell aan- gezocht. De geschiedenis heeft de mode tot onderwerp waarbij New-York en Parijs als toonaangevende centra op dit gebied, ver tegenwoordigd zijn. Clara Bow schijnt met haar jongste film De Ontembare Vrouw, waarmee ze na een afwezigheid van geruimen tijd weer in de film wereld is teruggekomen aan de hooge verwach tingen beantwoord te hebben. Althans bin nenkort zullen de opnemingen beginnen voor Clara Bow's tweede sprekende Fox film „Hoopla". Voor de mannelijke hoofdrol is ge ëngageerd Preston Foster. Verder vertolken Richard Cromwell, Minna Gombell, Herbert Mundin en Roger Imhof zeer belangrijke rol len. De regie zal gevoerd worden door den eminenten regisseur Frank Lloyd, die „Caval cade" maakte. Herbert Mundin is bekend uit Cavalcade en uit De Wereld zonder Mannen, waarin hij als butler is opgetreden. Mr. Lasky, van de Fox, heeft het plan, Tiet leven van de beroemde Russische danseres, Pavlova, op den celluloidband vast te leg gen. De rechten voor de verfilming van „De stervende Zwaan" (Flight of the Swan) van André Oliveroff, waardoor Pavlova wereld beroemd is geworden, zijn reeds aangekocht. Oliveroff was een groot vriend van de dan seres en maakte langen tijd deel uit van haar ballet. Daar Lasky overtuigd is, dat er in Hollywood geen ster is, die Pavlova's per soonlijkheid en haar kunst kan uitbeelden, wordt er een groote wereldcampagne voor bereid om een jonge danseres te vinden, in staat, deze rol te vertolken. Mi'. Lasky heeft zich reeds tot het Sovjet Gouvernement gewend, met de vraag, of er misschien in de Russische balletten een ge schikte danseres aanwezig is. Nog nooit is er een poging gewaagd, Pavlova's leven te ver filmen, alhoewel zij algemeen beschouwd wordt als de „Grootste Ballerina aller Tij den". De film belooft een getrouwe levens beschrijving te worden van de danseres, met haar zeldzame gave om moeilijkheden te overwinnen, haar 'tfiomphen en haar tragi- schèn dood. Het scenario wordt vervaardigd door Philip Dunne en Bessie Lasky, In Parijs wordt hard gewerkt aan de voor bereiding van 2 Fransche producties onder leiding van Erich Ponnner, den Europeeschen productie-leider van Fox Film Corporation. De eerste film, waarvoor de opnemingen zeer binnenkort zullen beginnen, heet „On a Vo'.é un Homme" met Henri Garat in de hoofdrol. De tweede film is „Liliom"; hierin zal de hoofdrol vertolkt worden door Charles Boyer. Zooals men weet, zal Maurice Chevalier na terugkeer naar Hollywood een film spelen voor de Metro Goldwyn Mayer, nl. „Het vroolijke Weeuwtje". Over zijn tegenspeelster is men het nog niet eens. Men denkt aan Joan Crawford, aan Jean- nette MacDonald en aan Jean Harlow. Er be staan echter ook plannen om in de verschil lende landen tests te doen, om zoodoende een geheel nieuwe ster te „ontdekken". Big Broadcast, Gold Diggersrevue- films, films met zang en dans, ze worden weer uitgebracht. Men zal nu weer een revue film maken, die getiteld is The Hollywood Party. Hierin zullen optreden Stan Laurel en Oliver Hardy, Joan Crawford, Lupe Velez, Jean Harlow. Marie Dressier, Polly Moran, Jimmy Durante, Jack, Jearl, Eddie Quillan enz. Dezer dagen zijn in het huwelijk getreden:' Polly Moran met den procureur Martin Ma- lone in Los Angeles; Buster Keaton met zijn vroegere huishoudster Mac Crievens Hawley, en Francis Dee met Joe McCrea. die o.a. in Het Verboden Paradijs met Dolores del Rio speelde. Carl Brisson, de Londensche Zweed, een groot vriend van Greta Garbo, zal waarschijn lijk in December naar Hollywood vertrekken, meldt de News Chronicle, om voor de Para mount een film te spelen. Hij zal meer dan 1000 pond per week verdienen.... Cavalcade telt 40 belangrijke rollen en 150 bijrollen; 200 personen van den technischen staf waren benoodigd, en eenige duizenden dansers, muzikanten en zangers. Voor de vervaardiging zijn gebruikt 1000 paarden, 25000 costumes. 4 treinen, twee oceaanschepen, .50 taxi's 50\hansomcabs en, echte opnemingen uit Londen -van. de bekendste plaatsen. In Spanje is plotseling overleden naar het Weekblad Cinema en Theater mededeelt, de bekende filmkomiek Siegfried Arno, die op zeer geestige wijze in verschillende films de i Joodsche gijn wist te brengen. Diva Wynyard en Clive Brook in Noel Coward's Cavalcadehel Ejjos eener generatie. Het is voorwaar een trotsch gevoel, te kun- neri constateeren, dat de eerste pogingen voor een geregelde verbinding tusschen Australië met Europa, ondanks het bestaan van een Britsch Imperium, met succes wer den volbracht door het groot-Nederlandsche ■luchtverkeer; K.L.M. en K.N.I.L.M. te zamen. Inderdaad, want de verbinding op eommer- cieelen grondslag werd door een vliegtuig van laatstgenoemde onderneming, in aan sluiting met de mail uit Europa, tot stand gebracht en zoo ontstond dekans althans, dat voor de toekomst voor een geregelden dienst gebruik zou worden gemaakt van het Nederlandsche initiatief. Hoezeer de Britten bij individueele prestaties in steeds sneller tempo Engeland—Australië door de lucht verbonden, een dienst met alles, wat daar organisatorisch aan vast zit werd het niet en wat men ook hierover in Britsehe kringen (feitelijk) „verzwijgt", een feit is het dat de Hollanders op dit gebied verre voor zijn. Helaas tot onderhandelingen met de K. L. M. is het niet kunnen komen; men bleef in de federale regeering vasthouden aan den eisch, dat de exploiteerende onderneming van Britschen oorsprong moest zijn. Met dat al is het met den dienst nog niet verder gekomen; Australië heeft nog steeds geen snelle verbinding met het centrum van- het Britsehe Rijk. In de ontwikkeling van het vraagstuk valt nu een nieuw punt te vermelden, dat tevens als bewijs moge dienen voor de levendige be langstelling, welke in het Dominion voor een snelle en deugdelijke luchtverbinding wordt gekoesterd. Sir Mac Pherson Robertson, een vermogend inwoner van Melbourne heeft een trophee uitgeloofd voor een race van Enge land naar Australië, de Mac Robertson-tro- phee. De Australische weldoener heeft ter ge legenheid van het 100 jarig bestaan van Mel bourne een bedrag van 15000 pd.st. ter be schikking van het stadsbestuur gesteld voor het uitloven van een aantal waardevolle prijzen voor een internationale race van Londen naar Melbourne. Naar aanleiding van deze vorstelijke gift !s voor het vaststellen van de wedstrijdbepa lingen de raad ingewonnen van de Britsehe Aero Club. Ze zijn dezer dagen bekend ge worden. Het is een goede gedachte om den wed strijd in twee soorten te splitsen en wel een zuivere snelheidswedstrijd en een handicap wedvlucht, waarbij niet alleen waarde wordt gehecht aan „het eerste aankomen". Aange zien bij de laatste beoordeelir.e ook rekening wordt gehouden met de bruikbaarheid van de machine voor commereieele doeleinden: als betalende last. oeconomische qualiteit en veiligheid heeft dit gedeelte van den wed strijd zeer zeker waarde voor de ontwikke ling van het handelsverkeer. Ook de zuivere snelheidswedstrijd heeft in dit opzicht voor- deelen. omdat de race over een dergelijken langen afstand plaats moet vinden. In een geval als het onderhavige is de wissel, welke wordt getrokken op de betrouwbaarheid van het materieel, van dien aard, dat het vlieg tuig, hoogstens met kleine wijzigingen in de bestemming van den last, een bruikbaar in strument moet zijn. Men kan bijvoorbeeld voor een bepaalde recordvlucht, de benzine- hoeveelheid opvoeren ten nadeele van den betalenden last (passagiers en post). Is men in geregeld verkeer minder gehaast, dan kan de beschikbare nuttige last weder anders worden aangewend. In beide wedstrijden moet men met iets volwaardigs te voorschijn komen; een apparaat dat bij behouden aan komst heeft bewezen voor een geregelden dienst geschikt te zijn, anders hadden noch de vlieger, noch het materieel het kunnen „doen". In dit licht bezien is derhalve de leidende gedachte uit een luchtverkeersoogpunt een goede te noemen. Zeer toe te juichen is het voorts dat internationale deelneming ls toe gestaan; alleen op zoo ruime basis kan men spreken van een opwekking van de vliegtuig- nijverheid, om te gaan denken met de kans iets goeds voort te brengen. De wedstrijdbepalingen, welke zijn uitge dacht, komen neer op het volgende: De route moet tenminste in 16 dagen wor den afgelegd; bijvullen in de lucht en nacht- vliegen zijn geoorloofd, mits onderweg geen principieele veranderingen aan vliegtuig of motor worden aangebracht. In den zuiveren snelheidswedstrijd moeten de deelnemers verplicht landen te Bagdad. Calcutta, Sin gapore. Post Darwin en Charleville: hoe men daar komt. doet er niet toe. In den handi cap-wedstrijd moeten de deelnemers ln de zelfde plaatsen voor controle landen; kiest men meer landingsplaatsen, welke op onge veer 509 mijlen onderlingen afstand zijn aan gewezen. dan worden de tijden daarvoor noodig niet in den vliegtijd berekend. Dit 'aatste wordt niet gedaan voor de machines, die in de race meedingen. Nu de prijzen. Voor de race zijn een eer ste prijs van 10.000 pd.st., een tweede van 1590 od.st. en een derde van 500 pd.st. beschik baar: de eerste prijswinnaar komt tevens in het bezit van een gouden beker met een waarde van 500 pd.st. Voor de handlcao- wedvlucht zijn slechts twee nrijzen namelijk van 2000 pd.st. en 1R90 pd.st. uitgeloofd. Teneinde wilde pogingen te remmen wordt voor de vliegers eeëischt, dat zij tenminste 100 uur solo hebben gevlogen. Speculatie denkt men tegen te gaan door een entree van 50 pd.st. te eiscben, welk bedrag bij aan komst te Bagdad zal worden teruggegeven. Zooals vanzelf spreekt wordt voor de vlieg tuigen een bewiis van iuchtvaardigheld ver- eischt. afgegeven in het land van herkomst. De toekomstige deelnemers hebben een flinken tijd van voorbereiding voor dezen serieuzen moeilijken kamp De inschrijvin gen toch sluiten 1 Juni 1934 en de vertrek datum is bepaald op 20 October 1934. Inderdaad ls er voor een Nederlandsch vliegtuig met Nederlandsche bemannjvicr, voor wie het grootste se^e^lte van de i-"ute niet onbekend is. wel een kans in deze be langwekkende internationale wedvlucht! VAN DEN ABEELEN

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1933 | | pagina 14