DONDERDAG 16 NOVEMBER 1933
HAARLEM'S DAGBLAD
9
VOETBAL
EEN NEDERLANDSCH ELFTAL
NAAR CURASAO?
TER GELEGENHEID VAN HET 300-JARIG
BESTAAN DEZER KOLONIE.
Ons worden toegezonden de notulen van
de laatste bestuursvergadering van den K.
N. V. B. De voorzitter, dr. D. J. van Proo-ye.
deelde mede, dat hij met afgevaardigden
van vier andere corporaties een onderhoud
heeft gehad met den gouverneur van
Curacao, den heer B. W. F. van Slobbe. Het
zal namelijk in 1934 driehonderd jaar geleden
zijn, dat Curagao een Nederlandsehe kolonie
werd. Aan de herdenking daarvan wil men
eenige feestelijkheden verbinden, een ten
toonstelling organxseeren in Curacao, een
gedenkraam plaatsen in het Ministerie van
Koloniën, terwijl nog andere plannen
voorbereiding zijn.
„Mij werd verzocht", aldus dr, Van Proqyenj,
„het noodige te' willen bewerkstelligen om,
indien eenigszins mogelijk, een Ned'erlandsch
elftal naar Curagao uit te zenden om aldaar
een paar wedstrijden te spelen. Ik heb op de
bezwaren gewezen, doch toegezegd dit voor
stel in deze vergadering ter sprake te zul
len brengen. Indien het niet mogelijk is
eventueel met ons A-elftal daarheen te gaan
zou overwogen kunnen worden een goed B-
elftal te formieeren. Ik ben van meening
dat, als wij iets in den. geest, als gevraagd
kunnen doen, wij ons daaraan niet moeten
onttrekken. Het is een sympathiek idee om
op deze wijze te kunnen meehelpen den band
tusechén ons land en de koloniën te verster
ken. De vraag is echter, of het mogelijk is
aan het voorstel van den Gouverneur te
voldoen. Begin Augustus 1934 zou gespeeld
moeten worden, zoodat de spelers dan half
September in het vaderland terug kunnen
zijn".
Hierop volgde oen gedachtenwisselïng.
waaraan we het volgende ontleenen:
De heer Moorman is van meening, dat,
als het eenigszins mogelijk is, wij aan het
verzoek gehoor moeten geven. (Het zal niet
gemakkelijk zijn aan het verlangen te vol
doen, dat moet ik erkennen, maar als wij in
dat opzicht iets kunnen doen voor onze ver
houding tot de Koloniën, moeten wij de mo
gelijkheid wel ernstig overwegen.
De heer Spaan: „Wij hebben reeds een
paar koeren, van Oost-Indische zijde het
verzoek ontvangen met een Nederlandseh
elftal daarheen te komen, met het oog op
het contact met het Moederland. Daaraan
kon niet worden voldaan. Nu echter het
eerste verzoek van -de West komt, willen
wij direct nagaan, of inwilliging ervan mo
gelijk is".
De Voorzitter wijst op het verschil tus-
schen den duurvan den tocht naar de
Oost en West, alsmede op de bijzondere aan
leiding: het 300-jarig bestaan van de Kolonie.
Hijstelt voor te. beginnen met in contact
te treden met den Curagaoschen V. B,
De heer Moorman: Ik zou liever zien dat
Üe onderhandelingen met den Gouverneur
worden vorotgezet.
De Voorzitter: De Curacaoschen V. B. zal
ons toch moeten inlichten over de wedstrij
den, welke aldaar gespeeld zouden moeten
worden, alsook over andere bijzonderheden.
De heer Lotsy: „Wij zullen bij de bere
kening van de kosten ook rekening moeten
houden met den eisch om vergoeding van
loonderving".
De heer Sajet is er principieel niet tegen
aan het voorstel gehoor te geven, doch het
elftal, dat wordt uitgezonden, zou z.i. moe
ten bestaan uit studenten en werkloozen.
Spreker voelt er niet voor de spelers voor
■die wedstrijden uit hun werk te halen, al
ontkent hij niet het belang, voor ons land
aan den tocht verbonderi. Toch dient men
zich bij de keuze van de spelers te beper
ken tot de zooeven genoemden. De gekozenen
moeten n.l. niet op allerlei wijzen trachten
zich vrij te maken om aan den toer te kun
nen deelnemen.
De Voorzitter: „Kan het bestuur er zich
mede vereenigen, dat wij Gouverneur Van
Slobbe laten weten,, dat het Bondsbestuu"
in principe niet tegen de uitzending van een
Nederlandsch elftal naar Curagao is en dat
het de mogelijkheid daartoe te komen, nader
zal onderzoeken, terwijl wij ons voor verdere
informaties in verbinding zullen stellen
met den Curacaoschen V. B.? Het komt mij
het beste voor een kleine commissie uit ons
bestuur aan te wijzen, die deze aangelegen
heid behandelen' zal".
Conform dit voorstel besloten.
Als leden van bedoelde commissie werden
benoemd de Bondsvoorzitter en de heeren
Lotsy en Moorman.
OM HET WERELDKAMPIOENSCHAP.
Er is thans een volledig overzicht mogelijk
van den stand van zaken voor het wereld
kampioenschap dat zooals bekend in 1934 in
Italië beslist wordt, aldus lezen we in de
N.R.Ct. Van de voorwedstrijden valt het vol
gende mede te deelen:
Groep I is onderverdeeld. Eerst spelen Haiti,
Cuba en Mexico tegen elkaar; de winnaar
speelt dan in Mei in Italië om één plaats bij de
16 ploegen, die in den eindstrijd uitkomen.
Voor groep II moeten Brazilië en Peru nog
nader uitmaken, wie van beide de verre reis
ondernemen zal.
Hetzelfde geldt voor Argentinië en Chili wat
betreft groep III.
Groep IV wordt gevormd door Egypte, Tur
kije en Palestina, die hun wedstrijden nog
nader moeten vaststellen.
DE AUTO-RENBAAN BIJ
ARNHEM.
NADERE BIJZONDERHEDEN.
Uit Arnhem: In een persconferentie hebben
de leden van het Syndicaat voor de stichting
van een Nederlandsehe Autorenbaan, de hee
ren F. Wind, dr. ir. W. Wessel en R. Buttas-
zoni, nadere mededeelingen gedaan over hun
plannen betreffende de autorenbaan bij
Arnhem, waarvan wij dezer dagen melding
maakten.
Tot nu toe is het eenige wat in Nederland
op dit gebied bestaat, de baan voor de T.T.-
races bij Assen. Deze baan is echter niet per
manent, hetgeen tengevolge heeft, dat de
Nederlandsehe rijders telkens niet voldoende
geoefend aan deze wedstrijden deelnemen. Om
misverstand te voorkomen, zij thans reeds op
gemerkt, dat het niet in de bedoeling ligt, te
trachten aan de baan bij Assen concurrentie
aan te doen.
De omgeving van Arnhem leent zich uit
sluitend voor een auto-racebaan. Indien het
mogelijk zou zijn in Nederland, in Gelderland,
nabij Arnhem autowedstrijden te organiseeren
op een wijze zoooals b.v. in Duitschland op den
„Nürburgring" geschiedt, dan zou dit niet
alleen een attractie voor tal van binnen- en
buitenlanders, doch tevens een middel tot
werkverruiming beteekenen.
Een auto-renbaan moet een behoorlijke
grootte hebben, het terrein, moet geheel af
sluitbaar zijn en de verkeerswegen moeten
voldoende capaciteit hebben.
Het gekozen terrein op het landgoed „Jo-
hannahoeve", dat een grootte heeft van on
geveer 750 H.A., voldoet aan al deze eischen.
Het landgoed ligt aan drie spoorwegstations:
Oosterbeek-Hoog, Buunderkamp en Wolfheze,
waarvan vooral het laatste een groot empla
cement bezit.
De baan zal de voor Nederland ongekende
sensatie van een ongelimiteerde snelheid waar
borgen. De baan wordt volkomen effen gecon
strueerd, de bochten worden niet te scherp
gelegd en behoorlijk opgehoogd.
De baan bevat twee lange rechte stukken,
die evenwijdig aan den straatweg Ede
Arnhem loopen. Voor de hoofdtribune (voor
6000 bezoekers) echter, die bij het station
Wolfheze wordt gebouwd, maakt de baan
tweemaal een wijde bocht. De tweede loopt
binnen de eerste, dus telkens tweemaal pas
seer en. terwijl men ze over een zeer grool
gedeelte zal kunnen volgen. Bovendien worden
hier de restaurants gebouwd. Zooals reeds
meld, wordt de baan 12 K.M. lang.
Het ligt in de bedoeling te trachten de voor
bereidingen en de uitvoering van den bouw
zooveel mogelijk te bespoedigen, zoodat de
baan in 1934 in gebruik kan worden genomen-
De Technische Commissie van de K.N.A.C.
heeft de plannen gedurende een maand bestu
deerd en eenige eischen gesteld, aan welke de
baan volkomen zal kunnen voldoen.
Het plan vordert andex-half millioen gulden.
Het Syndicaat ontving reed-1' belangrijke toe
zeggingen.
JACQUES VAN EGMOND
de
verpakt bij
elke flacon
KARSOTE.
Slechts gedurende beperkten
tijd zal bij eiken flacon Karsote
Inhalatie-middel een aardige kunst
zijden zakdoek worden verpakt. De
zakdoek is een geheel kosteloos ge
schenk voor ieder, die Karsote koopt
tegen den gewonen prijs f 0.90 of f 1,35.
De zakdoeken zijn in verschillende gekleur
de dessins geweven, maar de mooiste zijn
verpakt bij de flacons van f 1,35.
Dit is nu een mooie gelegenheid om U zelf
er eens van te overtuigen, dat Karsote U be
schermt voor verkoudheden, influenza etc.,
Karsote is een nieuw, wetenschappelijk inha
latie-middel, dat een zuiverenden, bacterie-
doodenden damp verspreidt. Alles wat U doen
moet is een paar druppels Karsote op Uw
zakdoek te sprenkelen en den aangenamen
damp die vrijkomt goed in te ademen.
Koopt vandaag nog een flacon Karsote bij
Uw apotheker of drogist en vraagt naar het
speciale „Gratis Zakdoek Pak".
(Adv. Ingez. Med.)
Amsterdamsche Zesdaagsche
We zijn met Jacques van Egmond gaan
praten met het doel eens te hooren, hoe de
wereldkampioen van de sprint over zijn kan
sen in de Zesdaagsche van Amsterdam, de
eerste strijd van deze soort, waarin onze stad
genoot meerijdt, denkt en tevens om eenige
bijzonderheden te vernemen, die het publiek
anders niet te weten komt.
„Wel Jacques", zoo begonnen we het ge
sprek, „hoe voel je je nu wel zoo kort voor
de Zesdaagsche? Denk je er in te slagen, den
geheelen koers uit te rijden?"
„Ik voel me prima, heb ernstig en degelijk
getraind en hoewel ik natuurlijk niet hopen
mag, den eersten prijs te winnen, zou ik niet
weten, waarom ik niet evengoed als de an
deren, de volle zes dagen zou uitrijden."
„Ja, maar is het dan niet een groot ver
schil om een week lang op zoo'n overdekt
baantje te moeten rondtollen terwijl je ge
wend bent aan groote open pistes, zooals b.v.
in het Stadion?"
„Het maakt in zooverre verschil, dat men
in het Stadion gemakkelijker uit de voeten
kan, omdat de bochten flink ruim zijn, maar
daartegenover staat, dat men, ondanks den
rook en de benauwde temperatuur op een
binnenbaan lichter en gelijkmatiger rijdt,
omdat men geen last heeft van tegenwind en
andere ongunstige w-eersfactoren. Natuurlijk
zijn de korte bochten in het R. A. I,-gebouw
wel min of meer een handicap en wanneer
men in volle spurt ligt, voelt men zijn wielen
kraken ep. wringen, doch de baan zelf is per
fect in orde en rijdt licht."
„Hoe is het nu met die verfijnde tactiek,
waarover men ten opzichte van renners als
Pijnenburg en van Kampen zoo dikwijls hoort
spreken? Zou je daar in zoo'n eersten wed
strijd tegenop kunnen?"
„Ach, met die tactiek zal het zoo'n vaart
niet loopen. Natuurlijk moet je er voor zor
gen, een zoo gunstig mogelijke positie in het
peleton in te nemen en niet al je krachten
in het begin te verbruiken. Maar verder
komt het hoofdzakelijk aan op kracht, hard
trappen, uithoudingsvermogen, snelheid en
doorzetten. U moet niet vergeten, dat de race
zes dagen en zes nachten duurt en dan kan
men wel eens door een slimmigheidje onver
wachts een ronde winnen, daartegenover
staat, dat iedere renner op gezette tijden een
SCHAKEN.
ZANDV. SCHAAKCLUB 2— HAARL. SCHAAK
GEZELSCHAP 4.
Dinsdagavond ontving de Zandvoortsche
Schaakclub 2 het Haarlemsch Schaakgezel
schap 4 voor den competitiewedstrijd 3e klasse
C van den N.H.S.B. De volledige uitslag' luidt:
Zandvoort 2: H.S.G. 4:
1. M.M.A. H. Nessen
2. L. JeroeL. v. Opzeeland
3. A. BurgerhoutN. Koedooder
4. C. Slagveld—A. de Boer
5. H. JansenA. M. J. Ponjee
6. J. Spijer—Mej. II. W. Bannink
II. de GeerP. W. Bakker
J. Th. HoltmanH. W. Stolvoort
L. S. Krafthuis—M. J. Top
C. L. Bolwidt Sr.S. de Boer
7.
10.
1—0
0—1
1—0
1—0
1—0
1—0
1—0
1—0
0—1
0—1
Totaaluitslag: 73
Het record van Fred. Archer, den be
roemden Engelschen jockey, waarover de-
laatste weken zooveel te doen is geweest, is
dan eindelijk, na 47 jaren, door Gordon,
Richards verbeterd.
Archer, de „Beau Brum-mell van de ren
baan, bejubeld door duizenden, ontvangen
in de hoogste kringen, benijd door velen,
winnaar van groote races en nog grooter-e
gelidbedragen, veroorzaakte destijds een om
wenteling op het gebied van race-rijden, die
hem verre boven zijn collega's deed uitste
ken. Tot in de tachtig-er jaren zaten de
jockey's toet gestrekte beenen op hun paard
en het verwekte algemeene verbazing, toen
Archer in de baan kwam met korte stijg
beugels, waardoor hij met hoog opgetrokken
knieën, het bovenlichaam over de hals van
zijn rijdier gebogen, een „zit" had, zooals
een aapje op een stokje. Het resultaat was
echter, dat hij het paard veel beter in zijn
macht .had, steviger op het uiterst kleine
en lichte ren-zadel zat en veel minder
luchtweerstand had te overwinnen.
Natuurlijk gingen na verloop van tijd alle
jockey's tot deze methode van rijden over,
zonder echter Archer in capaciteiten te kun
nen benaderen. Jammer genoeg had Fred
niet de kracht zijn geld te kunnen bewaren
hetgeen met het oog op zijn zwakke ge
zondheid, dubbel wenschelijk ware geweest.
Zooals bij velen in zijn beroep, verzwakte
het voortdurende d-iëet van beschuit en
vruchtensap, noodig om op een bepaald ge
wicht te kunnen rijden, zijn gestel en de
vrees bestond, dat zijn long-en het tenslotte-
zouden begeven.
Archer wedde zwaar op de paarden, die
hijzelf bereed -en dit wedden werd onver
wachts zijn ondergang. In den herfst van
1SS6, toen hij met 246 overwinningen in één
seizoen, een record had gevestigd, zette
hij zijn g'eheele kapitaal op zijn paard, het
welk in die race sterk favoriet was. Won hij,
dan was hij schatrijk, doch indien hij ver
loor, was bijkans alles verloren. Archer
leidde tot enkele meters van de finish, doch
werd tot aller verbazing op het laatste- nip
pertje door een „outsider" verslagen. Den
volgenden dag pleegde hij zelfmoord.
Intusscben heeft niemand zijn record kun
nen benaderen. Steve Donoghue, die tien
maal kampioensjockey was bracht het slechts
tot 139 en ook voor Elliott, Freddie Fox en
Richards scheen het getal onbereikbaar.
Richards bracht het jaren geleden tot 164,
doch ook deze snel opgekomen jockey onder
vond de gevolgen van de zware training, h-et
dieet en de -vermoeienissen. Na een jaar
rust in een sanatorium was Gordon echter
geheel hersteld en sindsdien heeft hij steeds
.groot-er vorderingen gemaakt. Slechts in
1930 nioest hij den kampioenstitel met één
overwinning minder aan den 44-jarigen Fox
afstaan, doch nadat hij het in een volgend
seizoen tot ruim 190 zeges gebracht had,
is Richards er eindelijk in geslaagd, het
totaal van zijn grooten voorganger te over
treffen. Een geweldige prestatie, als men
nagaat, welk een uithoudingsvermogen, vas
ten wil, moed en zwaren arbeid daarvoor
noodig is geweest. Eiken morgen voor dag
en dauw paarden trainen, door het geheele
land reizen, bijna eiken dag een zestal races
rijden en dan steeds erop bedacht zijn, niet
teveel te eten, opdat het gewicht op de
juiste hoogte blijft.
We spraken hierboven over veel reizen en
Free! Areher's record; Soekeys als luchtirelslgers; De snelle
vooruitgang der Japansche athleten; Boksers, die bang zijn
en boksseheldsreefoiers, die moed hebben; Van Klaveren's
kansen in Amerika; Ski-wedstrijden te kust en te keur.
waarschijnlijk is er geen enkel beroep, waar
bij zooveel van snelle vervoermiddelen moet
worden gebruik gemaakt als in de paarden
sport. Een trainer moet des morgens toe
zicht houden op de oefeningen zijner dieren,
des middags ergens ver weg op een ren
baan zijn om 's avonds hals over kop naar
huis terug te keeren. De m-eeste trainers
en jockey's nemen geregeld hun toevlucht tot
de vliegmachine. Dikwijls komt het voor,
dat een jockey de eerste race om één uur
in een bepaalde plaats meerijdt, dan snel
per vliegtuig een tweehonderd kilometer af
legt, o-m op een andere -baan in een lateren
ren uit te komen. Waarna hij spoorslags
weer naar de stallen terug moet om tijdig
voor de ochtendtreinen aanwezig te zijn.
Bij de in 1932 te Los Angelos gehouden
Olympische Spelen trokken de Japansche
zwemmers de algemeens aandacht door de
geweldige vorderingen, die zij in vier jaar
tijds gemaakt hadden. En thans ziet het er
naar uit, dat ook de athleten uit het land
van de rijzende zon in 1936 te Berlijn menige
eerste plaats zullen bezetten. Wat te zeg
gen van de hier volgende prestaties, die
thans reeds door Candida ten voor de Olym
pische ploeg bij de oefeningen zijn geleverd?
100 Meters: 10 6/10 sec.; 200 Meters 215/10;
400 Meters in 47 sec.; S00 Meters in 1 min.
53; 1500 Meter-s in 3 min. 54; 110 Meter
horden in 14 6/10 sec.; verspringen 7 M. 45;
hoogspringen 1 M. 95; polsstokhoog 4 M. 15;
hink-stap-sprong 15 M. 20; discus 48 Meter;
speer 68 M.; hamer 50 Meter.
Heeft een sportsman gebrek aan moed?
Het schijnt, dat men deze vraag bevestigend
moet beantwoorden, wil men althans pro
fessor Borchardt gelooven, die directeur is
van de chirurgische afdeeling in een Ber-
lijnsch ziekenhuis. Luister naar wat hij be
weert:
„Eminente personen, die ik geopereerd
heb, mensehen, die belangrijke posities be
kleedden en veel verantwoordelijkheid te
dragen hadden, toonden daarbij dikwijls
een moed, die zelfs de artsen verbaasde. Dat
komt, doordat deze personen, op hun hooge
post in het publieke leven, gewend zijn vij
andige aanvallen en manifestaties te weer-
itaan; zij hebben dus een groot weerstands
vermogen. Doch er zijn ook beschamende
voorbeelden van het tegendeel. Ik heb eens
een ontdekkingsreiziger behandeld, die in de
binnenlanden van Afrika menigen olifant
had geschoten en die op leven en dood met.
luipaarden en leeuwen had gevochten. De
wetenschap had veel aan deze man te dan
ken, doch toen hij met een zwerende vinger
bij mij kwam, toonde hij alle teekenen van
eèn vreeselijke angst en hield niet .op met
klagen en jammeren.
Eveneens sportslieden, die door en door
getraind zijn, zooals athleten en boksers
en dus genoeg weerstand hebben, toonen
zich bij den dokter dikwijls zeer laf. Ik heb
hier" speciaal het oog op boksers. Zij worden
bewierookt en geëerd als het summum van
kracht, energie en moed en zij toonen dit ook
gedurende, een gevecht. Doch zelfs bij kleine
operaties bibberen ze als een schoothondje.
Hopelijk nemen de heemr boksers", zoo
eindigt de dokter zijn relaas, „mij deze
-bewering niet kwalijk. In ieder geval ben ik
veilig voor mogelijke wraak in den ring,
want boksen kan ik niet".
Men kan professor Borchardt geen gebrek
aan openhartigheid verwijten, doch het is
maar te hopen, dat hij Max Schmeling des
avonds niet in een -donker laantje tegen
komt. of dat Jack Dempse-y zijn ontboe
zemingen leest.
Indien er dan al laffe boksers zijn, be
wijst het volgende historische verhaal, dat
er boksscheidsrechters bestaan met een on
gelooflijken moed, eigenlijk slechts over
moed.
Het gebeurde in Ierland en men weet. dat
de Ieren als echte vechtersbazen bekend
staan. Een jeugdig bokser kreeg, na vele
vergeefsche pogingen, eindelijk door den
plaatselijken pronlotor de kans op 'n serieus
gevecht tegen een gerenommeerden tegen
stander, met name de kleurlipg Frants
Craig, beter bekend als „the Coff-ee Cooler"
Natuurlijk trok de geheele familie, zijn ver
loofde, zijn k-ennissen en vrienden naar
d-e arena, om den jeugdigen stadgenoot aan
te moedigen. De strijd begon en reeds na
een halve minuut lag de jongeman terneder
geveild. Waarop de referee begon te tellen,
aldus:
Eén. Sjonge, Patrick, wat valt me dat
van je tegen. Daar lig je nou sterren te
kijken in plaats van te boksen. En je wilde
nog wel wereldkampioen worden. Waarom
sta je niet op, vanavond kan je toch vr-oeg
gen-oeg gaan slapen.Twee. Denk eens
aan, Patrick wat een blamage voor de stad,
en voor je ouders. Je verloofde zal ook wel
spijt hebben, dat ze zich zoo in je vergist
heeft. Als je getrouwd bent, heb je niets
meer te vertellenDrie. Wat zullen de
kranten wel niet over je schrijven, als je in
deze idiote horizontale houding volhardt?
Waarom neem je niet een kloek besluit en
sla dien neger op zijn kaakenz. enz.
Nadat de referee op deze wijze tot zeven
had geteld en er enkele minuten waren ver
streken in plaats van zeven seconden, ont
waakte onze jeugdige vriend uit zijn droomen
keek om zich heen, herinnerde zich, dat hij
wereldkampioen wilde worden, sprong op en
gaf den verbaasden kleurling zoo'n geweldige
watjekou op zijn kaak, dat deze op zijn beurt
ter aarde viel.
Waarop de scheidsrechter haastig kwam
aangerend en vliegensvlug telde: Eén, twee,
drie, vier, vijf en vijf is tien.
Je hebt verloren, groote zwarte neger!
En zoo won Patrick zijn eerste belang
rijke boksmatch. Wat de scheidsrechter voor
nationaliteit had?? Waarde lezer, de referee
was een Ier.
De Hollandsche bokser van Klaveren, ex-
kampioen van Europa, vertoeft sinds maan
den m Amerika en ondervindt daar, zooals
het meerendeel zijner Europeeschc collega's
dat het heel moeilijk is, in Yankeeland den
weg naar roem en rijkdom te betreden.
-Na vele teleurstellingen is hij thans ge-
matched met den Chil-een Stanislaus Loiza,
die eenige jaren geleden in Zuid-Amerika
furore maakte, door den op tournee zijn-
den Engelschen kampioen Fre-d Webster bin
nen een minuut uit te slaan.
Als de winter komt, verlangt elk recht
geaard Hollander naar flinke vorst en een
strakke blauwe lucht. Maar laat de sneeuw
asjeblieft wegblijven, die bederft het ijs
maar.
In Frankrijk en Zwitserland denkt men er
een tikje anders over. Dat blijkt wel uit den
inhoud van de nas verschenen kalender van
de Fransche Ski-Federatie; daarin worden
voor het komende winter-seizoen niet min
der dan 107 wedstrijden vermeld, verdeeld
over 60 verschillende plaatsen, in Grenobte.
de Pyreneëen, de Jura, in Savoye en in de
Alpen.
Dat is nog wat anders dan sleedje rijden
op het Kopje!
inzinking krijgt en dan gaat dat behaalde
voordeel weer verlóren. Neen. hard trappen
en doorzetten is de hoofdzaak."
„Het lijkt voor den buitenstaander haast
onbegrijpelijk, hoe jullie dat een week lang
volhouden, steeds maar in de rondte op dat
kleine baantje?"
„Daarvoor hebben we dan oo-k degelijk
getraind en bovendien rijdt men op het laatst
machinaal en dat is maar goed ook, want
anders was het niet uit te houden. Overigens
kan men telkens een kwartier rusten, terwijl
de koppelgenoot in de baan is en dan is er
nog de neutralisatie. Alleen op zoo'n eersten
avond en voorts bij jachten en sprints,
moet men natuurlijk voortdurend paraat zijn
om van zijn maat over te nemen."
„Ben je tevreden met je partner Klaas van
Nek Jr.! of had je liever, een anderen maat
gehad?"
„Met Van Nek zal ik best kunnen opschie
ten: hij is wel wat kle-in, maar we zullen 't befft
redden. Natuurlijk had ik het fijn gevonden
om met Pijnenburg of Braspenning te rij
den, maar zooals bekend is, wilde de directie
Pijn met Wals als het sterkste Nederlandsehe
koppel brengen en Braspenning had er wel
ooren naar, doch eischte. gezien het feit. dat
ik mijn eerste Zesdaagsche reed, een garan
tie voor vijf dagen, In geval ik zou moeten
opgeven."
„En wie denk je. dat het zal winnen?"
„Pijnenburg en Wals vormen een zeer sterk
koppel en ze maken een schitterende kans.
De Pijn is een volleerd zesdagenrenner en
ook Wals behoort reeds tot de besten ter we
reld."
„Is Piet van Kempen geheel van het too-
neel verdwenen?"
„Dat niet, maar de Zesdagenkoning' van
weleer heeft begrijpelijkerwijs groote rivalen
en het wordt voor hem steeds moeilijker, zich
te handhaven. Bovendien rijdt hij nu in
Amerika."
„Er wordt dikwijls beweerd, dat het af en
toe in een Zesdaagsche niet geheel eerlijk
toegaat en dat van te voren al vaststaat, wie
zal winnen?"
„Dat is onzin, daarvoor is de rivaliteit veel
te gTOOt en voor de renners hangt er veel te
veel van af, of zij succes hebben of niet. Bo
vendien zou het publiek al heel gauw merken,
als het niet eerlijk toeging. Het eenige, wat
wel eens gebeurt is, dat de leidende koppels
na lange jachten zich in de stillere uren na
tuurlijk niet geweldig inspannen, om de ver
achter zijnde tegenstanders te beletten, één
van hun vele ronden achterstand in te loo
pen. Dat zou noodeloos krachten verspillen
zijn,"
„Is het waar, zonder onbescheiden te zijn,
dat de bekendste renners zulke fabelachtige
bedragen verdienen in de Zesdaagsche? Men
spreekt wel eens van duizend gulden per dag".
„Die tijden zijn voorbij. Het is wel eens ge
beurd, dat een renner als Van Kempen dui
zend en zelfs twee duizend gulden per dag
kon eischen; doch thans schat ik de hoogste
gage op ongeveer zeven honderd gulden per
dag, dat is dus 420-0 gulden in totaal. Daar
komen dan natuurlijk de premies bij, die de
twee koppelgasten samen deelen. Gemiddeld
wint een koppel 400 gulden aan premies, de
besten meer, de anderen iets minder."
„En hoe staat het met het eten en de ver
zorging?"
„Ja, daar hangt natuurlijk veel van af. Er
wordt vanzelfsprekend door de renners flink
gegeten, doch zoo overdadig als wel eens be
weerd wordt', is het niet. Wat niet zeggen
wil, dat allen tezamen de koks niet den ge
heelen dag en nacht bezig houden. En goede
verzorging is een eerste vereischte. Een ver
zorger is bijna evenveel in de weer als de
renners, Hij moet voor het materiaal zorgen,
masseeren, bandjes omleggen, enz. enz En
het is niet meer dan billijk, dat hij daarvoor
goed betaald wordt. Een goede soigneur kost
toch minstens een zes a zevenhonderd gulden
en de beroemdheden onder hen. zooals Viel,
laten zich nog veel duurder betalen."
Tenslotte vroegen we Van Egmond nog. of
hij het als beroepsrijder prettiger of zwaar
der vond dan als amateur. Zijn antwoord
luidde: „Beide. Het is prettig', wanneer men
voor zijn inspanning en zijn werk beloond
wordt. Het rijden in de beroepsklasse is na
tuurlijk moeilijker. Kon men als amateur
zijn tegenstanders verslaan, dikwijls zonder
alles te moeten geven, bij de profs zijn er,
waartegen je al je krachten inspant, zonder
dat' het gelukt-, ze te kloppen."
Doch wie weet, wordt Jacques van Egmond
nog niet eens Zesdagenkoning en wereldkam
pioen van de profs in de sprint.
En nu maar afwachten, hoe hij het er in
Amsterdam afbreqgt.
WIELRIJDEN.
DE ZESDAAGSCHE TE BERLIJN
BEGONNEN.
VAN DER HEIJDEN-BOGAERT RIJDEN
MEE.
Uit Berlijn; Woensdagavond is in het Sport
paleis te Berlijn de 29ste Zesdaagsche wieler
wedstrijd begonnen, waaraan 14 koppels deel
nemen.
Na eenige amateurswedstrijden werd een
begin gemaakt met hét voorstellen van de
koppels, waarbij het Nederlandsehe koppel
Bogaert-Van der Heijden een luid applaus in
ontvangst mocht nemen. Precies om elf uur
werd het startschot gelost. Er werd onmiddel
lijk een scherp tempo ingezet, waarna te mid
dernacht de eerste kl-assement-sprints be
gonnen.
Na zeven uur rijden waren bij de neutrali
satie om zes uur in den ochtend 263.160 K.M.
afgelegd.
Volgens den stand was het Hollandsche
koppel Van der Heijden-Bogaert toen op de
dertiende plaats met acht ronden achter
stand.
NEDERLANDSEHE ZWEMBOND
THANS KONINKLIJKE
NEDERL. ZWEMBOND.
164 VEREENIGINGEN AANGESLOTEN.
Het bestuur van den Nederlandschen Zwem-
bond heeft van den particulieren secretaris
van de Koningin, Baron van Geen, bericht
ontvangen, dat de Koningin aan den Zwem-
bond het predicaat „Koninklijke" heeft ver
leend.
De Koninklijke Nederlandsehe Zwembond
is ruim 45 jaar geleden opgericht (14 Augus
tus 1888) en telt op het oogenblik 164 aange
sloten vereenigingen met 18.000 leden.
