WIELRIJDEN.
Van Egmond geeft
den strijd op.
MAANDAG 20 NOVEMBER 1933
H
AARLEM'S DAGBLAD
6
Ook VanOers en Valentijn uit den strijd.
Een nieuw koppel Van NekVan Hout. Af
wisselende bezetting van de eerste plaats.
Hedenmorgen PijnenburgWals nog a
den kop.
Zaterdagmiddag.
Toen wij Zaterdagmiddag twaalf uur, het
tijdstip, waarop de neutralisatie is afgeloo-
pen, het R. A. I.-gebouw weer betraden, was
het er nog geheel leeg. De renners reden ge
huld in mantels of dikke wollen truien, som
migen met slaapmutsjes op, kalm hun rondjes.
Alle koppels waren nog in de baan.
De toestand van Pijnenburg
De toestand van Pijnenburg was goed; hij
had rustig geslapen en deed Zaterdagmiddag
weer volop aan de gebruikelijke grapjes mee.
Na 13 uur rijden waren 296,808 K.M. afge
legd.
Valpartijen
Reeds in de eerste sprint van het klassement
van half drie had er een ernstige valpartij
plaats. Loncke, Van Oers, Van Egmond, De
Wolf en Slaafcs waren er het slachtoffer van.
Van Oers was er het ergst aan toe; hij vloog
tegen de balustrade aan. De 'ovrigen kwamen
er vrij goed af. Doordat Wals een lekken band
kreeg, kwam de valpartij. Men trachtte elkaar
te ontwijken, doch dit gelukte niet bij allen;
verschillende renners vlogen over elkaar heen.
Er werd nu eenigen tijd geneutraliseerd en de
baan bijgeschaafd.
Aan de koppels Slaats-van Hoek; Aerts-
Loncke en Adam-De Wolf werd 15 minuten
neutralisatie verleend en aan de koppels Van
Egmond—Van Nek en Van OersValentijn
een half uur.
Tijdens de klassementssprints viel er niets
bijzonders te bespeuren. Er werden geen uit
looppogingen ondernomen.
Na de sprints werd er af en toe een kleine
jacht ingezet, doch niet van veel beteekenis.
Na afloop van hun neutralisatietij d versche
nen alle koppels weer in de baan.
Naarmate de tijd van het tweede middag
klassement naderde, begon men te jagen. Van
Nek en Van Egmond zetten de jacht in en
ondernamen een poging om een ronde in te
loopen. Zij slaagden hierin op schitterende
wijze. Hun voorbeeld werd weldra door an
deren gevolg en ook Rausch-Huertgen, van
Hout-Richard en Pijnenburg-Wals gingen ze
achterna. Het werd nu een aanhoudende
jacht, waarbij ronden genomen werden.
De resultaten van de klassementsprints van
half vijf waren als volgt:
le sprint; Broccardo-Lonke-van Egmond-
Richli.
2e sprint: Wals-Richli-Broceardo-Aerts.
3e sprint: Wals-Guerra-Richli-Van Egmond
4e sprint: Guerra-Broccardo-Huertgen-
Muller
5e sprint: Jan v. Kempen-van Nek-Rausch-
Buehler.
6e sprint: Pijnenburg-Guerra-Vluggen-van
Hoek.
Om vijf uur keerde de rust in het veld weer
terug.
Van Oers geeft op
Van Oers, die er zooals reeds gemeld, het
slechtst afgekomen was bij de valpartij in
het begin van den middag had zoodanige won
den bekomen, dat hij niet meer verder kon rij
den en op moest geven. Zijn koppelgenoot
Valentijn is dus thans reserve-rijder. Hij kreeg
voorloopig vier uur rust.
De jachten hadden tot gevolg gehad, dat er
groote verandering in den stand was ge
komen. Richli-Buehler. Pijnenburg-Wals en
Rausch-Huertgen hadden elk een ronde in-
geloopen, terwijl andere koppels, w.o. v. Eg-
mon en Van Nek, die eerst een ronde geno
men hadden, twee tot vier ronden verloren
hadden. In totaal was om vijf uur 449.160
K.M. afgelegd.
Te vijf uur wa's de stand als volgt:
Aan den kop: 1 Guimbretière-Brocardo 43
pnt. 2 Braspenninx-Van Kempen 39 pnt.
Op 1 ronde: 3 Richli-Buehler 42 pnt.
Op 2 ronden: 4. Pijnenburg-Wals 52 pnt.
Op 3 ronden: 5 Rausch-Huertgen 4 pnt.
Op 4 ronden: 6. Adam-De Wolf 9 pnt.
Op 5 ronden: 7 Van Egmond-Van Nek 44
pnt. 8. Slaats-Van Hoek 25 pnt.
Op 6 ronden: 9. Guerra-Bresciani 23 pnt.
10. Aerts-Loncke 15 pnt. 11. Vluggen-Muller
13 pnt.
Op 10 ronden: 12. Van Hout-Richard 4 pnt.
Na dezen stand kwam de neutralisatie van
zes uur, die tot ongeveer acht uur duurde.
De renners gingen nu weer over in het rijden
met een slakkengangetje.
Zaterdagavond en
-nacht.
Van Egmond uit den strijd
Tegen acht uur zijn de tribunes al vol. Als
de klassement-sprints van tien uur beginnen
is het huis uitverkocht.
Eenige sensatie verwekt de mededeeling.
dat onze sprint-kampioen Jacques van Eg
mond, nadat hij gedurende eenigen tijd neu
tralisatie had verkregen om zich in verband
met zijn val van 's middags door een dokter
te laten onderzoeken, zich opnieuw onder
medische behandeling had moeten stellen en
den strijd moest opgeven.
Zijn koppelgenoot Van Nek blijft als reser
ve in de baan, evenals Valentijn. Even doet
het gerucht de ronde, dat er een koppel Van
Nek-Van Hout zal worden gevormd, omdat
Richard zou opgeven wegens maagkrampen.
Inderdaad heeft de jonge Richard eenige
last van zijn maag, maar reeds na korten tijd
bewijst hij door het tempo, waarmee hij het
peloton opjaagt, dat hij weer fit is. En tegen
kwart over negen volgt dan ook de mede
deeling, dat Valentijn en Van Nek een nieuw
koppel gevormd hebben, dat met zes ronden
achterstand op de tiende plaats komt.
Pijnenburg valt weer
Tegen kwart over negen wordt de eerste
sprint gereden om een premie van 40.—.
Pijnenburg is, wat er ook aan zijn sleutelbeen
moge mankeeren, weer fit, en gaat met een
kleinen voorsprong als eerste over de eind
streep. Als hij echter nog in volle vaart uit
de bocht komt, knalt plotseling zijn voorband
en met een onfortuinlijken val grijnst de pech
opnieuw Pijnenburg tegen. Voorloopig moet
hij op medisch advies een half uur rust hou
den. De baan is in de bocht, waar Pijn ge
vallen is, nogal toegetakeld; zij moet bijge
schaafd worden, zoodat de wedstrijd gedu
rende 20 minuten geneutraliseerd wordt. Als
de neutralisatie wordt opgeheven wordt on
der gejuich der aanwezigen bekend gemaakt
dat Pijnenburg verder zal rijden.
Onder luid hoera en de tonen van „Lang
zal hij leven" wordt Pijnenburg begroet als
hij weer in de baan verschijnt.
Tegen half elf wordt weer een premie ver
reden, die gewonnen wordt door den Belg
Loncke. Deze zet meteen door en ontketent
de eerste jacht van dezen avond.Guimbrétière
gaat hem achterna, gevolgd door Wals, die
alleen rijdt omdat Pijnenburg opnieuw 20
minuten heeft gekregen om zich te laten
verbinden. Ongetwijfeld worden er bij de nu
volgende jacht ronden gewonnen, doch het
valt niet te overzien door wie en hoe. Dan
komt „den Pijn" weer op de piste en vol
brengt het kranige staaltje een ronde terug
te winnen van zijn achterstand. Uit de hou
ding van het publiek blijkt ondubbelzinnig,
dat het koppel Pijnenburg-Wals favoriet is,
al krijgen ook Braspenninx-Van Kempen her
haaldelijk luide aanmoedigingen. Midden in
de jacht moet Richard, opnieuw gekweld door
maagkrampen, opgeven. Van Hout blijft als
reserve meerijden. Als de jacht ongeveer drie
kwartier heeft geduurd, blijken de Zwitsers
den kop te hebben veroverd. Op één ronde
worden zij gevolgd door de Nederlandsche
koppels Pijnenburg-Wals, Braspenninx-Van
Kempen en de Franschen Guimbretière-
Broccardo. Tegen half twaalf wordt het weer
rustig en kan de jacht als geëindigd worden
beschouwd.
De stand van Zaterdagavond half twaalf
Te half twaalf was na afloop van een lange
jacht de stand:
1. Guimbrétière-Broecardo 59 pnt.
2. Richli-Buehler, 47 pnt.
3. Braspenning-Van Kempen, 44 pnt-
Met een ronde achterstand:
4. Pijnenburg-Wals, 61 pnt.
Op vijf ronden achterstand:
5. Rausch-Huertgen 4 pnt.
Met zes ronden achterstand:
6. AdanDe Wolf, 18 pnt.
Met zeven ronden achterstand:
7. Aerts-Loncke 15 pnt.
8. Guerra-Bresciani 27 pnt.
Met acht ronden achterstand:
9. Slaets-Van Hoek, 29 pnt.
Met negen ronden achterstand:
10. Vluggen-Muller 23 pnt.
Met dertien ronden achterstand:
11. Valentijn-Van Nek, 31 pnt.
De uitslag van de sprint van twaalf uur om
de groote Turmac-premie was: 1 Van Kem
pen, 2 Broccardo; 3 Guimbretière, 4 Wals.
Een aantal kleinere premies wordt gewon
nen door Buehler, Richli, Van Kempen en
tweemaal door Pijnenburg.
Pijnenburg schenkt bonbons
aan zieke kinderen.
Met een sympathiek gebaar stelt Pijnen-
bur tien doozen van Houten bonbons, die hij
met zijn laatste sprint heeft gewonnen, ter
beschikking van de patiëntjes van het Am-
sterdamsche Ernma-Kinderziekenhuis.
Om twee uur Zaterdagnacht waren in to
taal afgelegd 732.432 kilometers.
Onmiddellijk daarna, bij het verrijden van
een der nieuwe premies loopen Wals en Pij
nenburg weg, en nu ontstaat een der span
nendste jachten van dezen nacht, waarbij
het populairste koppel van den avond, Pij
nenburg-Wals, zich zoodanig weert, dat het
met een ronde voorsprong de leiding verovert.
Te 5 uur is in totaal afgelegd 835.186 K.M.
Tegen 6 uur wordt het R.A.I.-gebouw ont
ruimd en treedt de neutralisatie in.
De Zondagmiddag.
Toen ij Zondagmiddag één uur onze plaats
in het RA.I.-gebouw weer innamen, was er
sedert de neutralisatie van zes uur niets ver
anderd. Alle elf overgebleven koppels waren
in de baan.
Vryu Hout reed als reserve. Tot voor de
kla rjjLt mentssprints van half drie gebeurde er
nie Is* bijzonders.
De klassementssprints van
half drie.
De klassementssprints van half drie had
den het volgende resultaat
le print: Pijnenburg, Slaats, de Wolf, Van
Nek.
2e sprint: Wals, Richli, van Hoek. Muller.
3e sprint: Pijnenburg, Van Nek, Slaats,
Guerra.
4e sprint: Richli, Van Hoek, Van Kempen,
Muller.
5e sprint: Pijnenburg, Vluggen, Buehler,
Slaats.
6e sprint: Richli, Wals, Broccardo, Jan van
Kempen.
Uit deze sprints heeft het leidende koppel
Pijnenburg-Wals niet minder dan 23 punten
weten in de wacht te sleepen, waarmede het
dus zijn puntenaantal weer behoorlijk ver
groot heeft.
Naar aanleiding van het feit, dat het ge
bouw 's middags volgens politieverordening
om vijf inplaats van om zes uur ontruimd
moest worden werden de klassementssprints
van half vijf vervroegd; zij werden te vier
uur verreden.
Het publiek begon het te vervelen dat er
zoo weinig gebeurde; er werd dan ook braaf
geschreeuwd. De renners reageerden hierop
echter zoo goed als niet. Af en toe zetten zij
er even een spurtje in, doch dit duurde
slechts zeer kort, De Franschen blijken zeer
onder den indruk te zijn van het feit, dat zij
een ronde achter zijn. Zij waren het er oor
spronkelijk niet mee eens en volgens hen was
het niet zoo. Men heeft ze er echter later van
kunnen overtuigen dat het wel zoo was.
Even voor het ingaan van de neutralisatie
te vijf uur werd nog een premie uitgeloofd
door de leden van de Scheveningsche Ren
nersclub „De Kampioen" ten bedrage van
f 10.40 die gewonnen werd door Jan van
Kempen.
Bij het ingaan van de neutralisatie om vijf
uur was afgelegd 987.698 K.M.
Van Nek-Van Hout vormen
een koppel.
Valentijn is inmiddels uitgevallen, zoodat
van Hout, die als reserve reed nu met Van
Nek een nieuw koppel zal vormen. Zij komen
met een achterstand van 10 ronden en 30 pnt
in het „veld".
De Zondagavond.
Zondagmiddag heeft dus onze wegrenner
Valentijn den strijd moeten staken, waar
mede dus de beide bekende wegrenners van
Oers en Valentijn van de baan zijn verdwe
nen. Zij kunnen beter met den weg overweg!
Vaientijn.
Van Oers.
Van Nek heeft een nieuw koppel gevormd
met Van Hout, die na het opgeven van Ri
chard, als reserve reed. Het koppel werd ge
plaatst met tien ronden achterstand op de
laatste plaats met 31 punten.
Om 8 uur Zondagavond, na de Zondag
middagneutralisatie. waren in 45 uren rijden
afgelegd 1040.133 K.M. Het gewone gangetje
zat er in en voor 10 uur zou er vermoedelijk
ook wel niets bijzonders gebeuren. Doch de
toeschouwers en de renners hadden ditmaal
buiten den waard gerekend, ditmaal in den
vorm van een vrijgevigen particulier die een
premie van f 80 beschikbaar stelde voor het
koppel, dat binnen 20 minuten een ronde wist
uit te loopen. Met de neutralisatiebroeken en
truien nog aan werd door Adan-de Wolf het
teeken tot een jacht ingezet en werkelijk
kwam er een flinke beweging in. De Amster
dammers waren spoedig een halve ronde
voor, doch Wals voelde er niets voor en wist
de beide Amsterdammers spoedig weer oij
te brengen. Daarop probeerden Slaats-van
Hoek het en ook van Hout-van Nek, doch
dank zij Pijnenburg en ook Wals, die onder
luide toejuichingen van de toeschouwers de
achtervolging hadden ingezet, gelukten ook
deze pogingen niet. En toen het veld weer
bijna tot rust was gekomen, ging zeer tac
tisch Bresciani er van door. goed afgelost
door Guerra, die als een duivel door de
bochten vloog. En werkelijk gelukte het het
Italiaansche koppel een ronde te nemen en
de premie te winnen. Hun achterstand op
het leidend koppel werd hiermede van acht
op 7 ronden verminderd.
De eerste klassementssprint werd gemakke
lijk door Wals uit tweede positie gewonnen
voor Adan.
In tegenstelling met de goede gewoonte
werd er tijdens de klassementssprints niet
Veel lust om te jagen bleken de renners
niet bepaald te hebben .Er moest eerst een
premie worden uitgeloofd door een firma om
Een renner in ruste.
de heksenketel weer aan het brouwen te krij
gen. Maar eenmaal begonnen ging het dan
ook goed enlang.
Dat de sterkste koppels het grootste woord
hadden sprak van zelf. En de minder sterke
broeders kregen geen kans, ronden van hun
achterstand in te loopen. Integendeel, zij
moesten alle krachten inspannen om nog
niet verder achter te komen. De debutanten
kregen de zooveelste vuurdoop in dezen strijd
doch zij sloegen er zich goed doorheen.
Om half 11 was het begonnen en het tempo
werd vrij hoog opgevoerd. Om de beurt na
men de koppels een rondje en vooral de
Franschen zaten er ditmaal stevig op. Op een
gegeven oogenblik, een kwartier nadat de
jachten waren ingezet had Guimbretière met
Broccardo zelfs 1 ronde voorsprong op het
geheele veld en hadden beiden dus onze
landgenooten Pijnenburg en Wals van den
kop verdreven.
Wals gevallen.
Om even voor 11 plotseling een knal, band
je gesprongen. Tegelijkertijd tuimelde een
renner de baan af. Een schok ging door de
aanwezigen, het was Wals. Even bleef Wals
liggen, doch spoedig stond hij weer op de
beenen en kon zijn cabine opzoeken.
Intusschen rolde het materiaal met de
menschen er op maar door. Een zucht van
verlichting ging door het gebouw, toen na
eenigen tijd Wals weer op de fiets stapte,
doch even later kreeg hij bijna een aanrij
ding, doch door handig sturen wist hij zich
nog op het plankier staande te houden. In
tusschen kostte hem dit een rondje.
Aan den overkant van de perstribune ge
beurde na bijna een uur jachten weer een
ongeval. Een fiets brak en Adan was het
slachtoffer. Doch ook dit ongeval had verder
geen ernstige gevolgen; spoedig reed de Am
sterdammer weer mee. En eindelijk kwam er
aan al dat gejaag een einde en vonden de
renners het genoeg. De rij werd geformeerd
en dit was weer het teeken, dat voorloopig
niets bijzonders meer zou gebeuren.
Om 11 uur waren afgelegd 1105.703 KM.,
hetgeen zoo veel beteekende als 36.022 ronden.
Na de jachten bleek, dat de Franschen
Guimbretière-Broccardo niet minder dan 2
ronden voorsprong hadden opgenomen op
Pijnenburg-WalS. Richli-Bühler. Braspen
ninx-Van Kempen en Rausch-Hürtgen.
Zondagnacht.
Na middernacht gebeurde er voorloopig
niets bijzonders, een paar sprints werden
door de Nederlandsche koppels gewonnen, die
daarmede voldoende punten behaalde om in
het bezit te komen van den van Houtenprijs
en den Turmacprijs.
Even bleef het nog rustig op de baan, doch
na eenige minuten waagde de Zwitser zijn
kans doch werd spoedig door het veld bijge
haald. Adan deed het beter; gevolgd door
Van Nek, slaagde de Amsterdammer met zijn
koppelgenoot er in, een ronde in te loopen,
evenals Van Nek-Van Hout.
Ernstige valpartij.
Toen was het de beurt aan de Italianen en
de Belgen; plotseling ontketende zich weer
een hevige jacht die wel plotseling omstreeks
half 3 een ontijdig einde nam. Toen Slaats
uit de bocht komend, den Belg Loncke wilde
passeeren ging deze plotseling omhoog, waar
door Slaat niet tijdig kon uitwijken en met
groote vaart met de balustrade in botsing
kwam. De fiets brak, Slaats maakte een lee-
lijke tuimeling, waarbij hij Loncke betrok,
terwijl als derde slachtoffer Braspenninx ten
val kwam. Onmiddellijk werd de strijd ge
neutraliseerd. Voor deze 3 renners alsmede
voor Bühler werd 20 minuten neutralisatie
Maandagmorgen.
Hedenmorgen half zes was de stand:
1 Pijnenburg-Wals 177 p.
2 Guimbretière-Broccardo 78 p.
Op 1 ronde:
3 Richli-Buehler 115 p. 4 Rausch-Huertgen
11 punten.
Op 2 ronden: 5 Braspenninx-Van Kempen
84 p,
Op 4 ronden: 6 Aerts-Loncke 82 p. 7 Guerra
-Bresciani 47 p.
Op 5 ronden: 8 Slaats-Van Hoek 63 p.
Op 6 ronden: 9 Van Hout-Van Nek 35 p.
Op 7 ronden: 10 Adan-De Wolf 45 p.
Op 8 ronden: 11 Vluggen-Muller 61 p.
De Stellenwedstrijd.
Bij den stedenwedstrijd in het R.A.I.-ge-
bouw te Amsterdam heeft de Haarlemmer
Henk Ooms zich zeer goed gehouden. In de
sprintwedstrijden wist hij zich van de 12 deel
nemers als 1ste te plaatsen. Daar dit de
tweede keer is dat hij op een overdekte baan
een wedstrijd rijdt, mag dit wel als een groot
succes beschouwd worden.
VAN EGMOND VALT UIT.
Voor net Haarlemsch publiek was het na
tuurlijk een geweldige attractie, dat de Olym
pische- en wereldkampioen Jac. van Egmond
aan den tweeden Amsterdamschen zesdaag-
schen wielerwedstrijd mee deed. Men was er
vooral nieuwsgierig naar of deze geweldige
sprinter ook een rol van beteekenis bij deze
groote sportgebeurtenis zou spelen. En het
begin was al veelbelovend, want reeds op
den allereersten avond won hij op zijn ge
mak en op verbluffende wijze de eerst-uitge-
loofde premie van 100.
Dat beloofde wat op de resteerende dagen!
Dit heeft helaas niet zoo mogen zijn. Op
den tweeden dag al heeft Van Egmond, tot
groote spijt van hem zelf en van zijn vrien
den, den strijd moeten opgeven, niet omdat
hij daartoe physiek niet meer in staat zou
zijn, maar omdat hij zulk een leelijken val
deed, dat hij op medisch advies niet meer
mag meerijden.
We hebben Zondagmorgen geprobeerd, hem
in zijn ouderlijke woning aan de Dubbele
Buurt even te spreken, maar dit mocht ons
niet gelukken, want hij lag met een vrij he
vige koorts te bed, een gevolg van zijn opge-
loopen wonden, zooals zijn moeder ons mee
deelde. „Het is voor mijn zoon een verschrik
kelijke teleurstelling", aldus ging zij verder,
„maar ik ben blij dat ik hem weer thuis heb.
Het had nog veel erger kunnen zijn. Doordat
Wals in vliegenden spurt een lekken band
kreeg, vielen vier rijders over hem heen en
daar was ook mijn zoon bij. Hij vloog zóó
hard tegen de balustrade op. dat het ijzer er
krom van boog. De voorvork van zijn fiets
deukte in en hij zelf werd vrij ernstig aan
het gezicht en aan de knieën gewond. Dat
gebeurde Zaterdagmiddag. Mijn zoon wilde,
toen hij Zaterdagavond thuis kwam. ons niet
laten schrikken. Daarom had hij al het ver
band van zijn gezicht weggetrokken, maar
hij was ontoonbaar: zijn neus was heelemaal
opgezwollen en hij had eenige wonden op zijn
gezicht. Ook had hij veel pijn in zijn knieën.
Nu is zijn toestand gelukkig weer wat be
ter".
EEN NACHT BIJ DEN ZES-
DAAGSCHE.
Als Pijnenburg en Wals rijden.
BUITEN IS HET KIL EN NAT EN DONKER:
AVOND.
Het R.A.I.-gebouw is in bezit genomen door
den Zesdaagsche. Of eigenlijk heel Amster
dam. In de tram spreekt men van den Zes
daagsche, de taxichauffeurs hebben het er
over, en de Ako-jongens schreeuwen er van.
Maar de zetel is het R.A.I. gebouw en daarin
weer de kleine, ovale houten baan van 160 M.,
waarop de jonge kerels rondje na rondje ma
ken. zes dagen en nachten lang. Een schier
eindelooze weg is het, dien zij moeten afleg
gen met geen ander doel, dan sneller te gaan
dan de mededingers.
Het R.A.I gebouw is groot en bij het bin
nentreden staat men even te kijken, en zoekt
verwonderd naar de baan, die er toch moet
zijn, en die er ook inderdaad is. ginds achter
die hooge schutting met een geweldige recla
me erop. Men loopt de open ruimte over met
het café en de stalletjes-met-broodjes, en de
reclame-stands en een enkel vermakelijK-
heidstentje. En als men dan de trap heeft
beklommen, die naar Uw zitplaats voert, dan
ziet men pas het strijdperk vóór U liggen,
de arena, waarnaar de belangstelling van de
geheele Nederlandsche en ook gedeeltelijk
buitenlandsche sportwereld op het oogenblik
uitgaat.
Daar, onder de witte gewelven, strekt zich
de baan uit, waarop de beste Zesdagenrenners
hun krachten meten in een fietsieusen cir
kelgang, onder de tallooze lampen, die de zaal
daglicht-helder maken.
't Is nog zeer kalm, als ik binnenkom om
ruim acht uur. Er zit geen fut in de kerels
en in een aaneengesloten rij draaien zij rond,
elf mannen, in hun rood en groen en geel-ge-
kleurde truien. Verreweg de meesten heb
ben hun lange kousen nog aan om hun bee
nen en knieën te verwarmen, en sommige dra
gen wollen dassen, 't Is slap en 't blijft slap,
en eenige premies kunnen daar zelfs bijna
geen verandering in brengen. Weliswaar wordt
erom gevochten, maar als de prijs gewonnen
is keeren de renners weer terug naar hun
gewone baantempo. Pijnenburg wint een pre
mie, Pijnenburg, met zijn kapotte schouder
wint trouwens alle premiesals hij wil. En
alle sprinten ook, met zijn formidale eind
spurt, ingezet even nadat de bel geluid is
voor de laatste ronde.
„Ze hebben hun kruit gisteravond verscho
ten", merkt mijn buurman op. „Ze gelooven
het wel!"
Inderdaad, ze gelooven het wel en het niet
over-talrijke publiek ook wel. Want bij welken
zesdaagsche laat men de rijders uren achter
een sukkelen, zonder dat er bankjes en kus
sens op de baan geworpen worden?
Als Wals er opeens tusschen uittrekt, knapt
na een bocht zijn band en met een smak
komt hij naast de baan te liggen. Vijf minuten
later doet hij echter weer mee. alsof er niets
gebeurd is. Maar de zaak blijft verder slap en
iedereen is het met Han Hollander eens, als
deze door den luidspreker zijn stem laat
klinken
,,'t Is een saaie, dooie boel!"
De gramophoonplaat, die aandringt om er
den moed maar in te houden is gelukkig ge
kozen.
Meteen komen achtereenvolgens vijf pre
mies. Een opleving? Mis. Als ze in de wacht
zijn gesleept, drukt men het tempo weer. Als
het peleton hoog in de bocht langs komt, wap
peren de blaadjes van de perstafel in den
luchtstroom, en is even het snorren der rij
wielen hoorbaar. Geen opgezweepte menigte,
geen geloei om een ronde, en Hollander zet een
iedje in, overgenomen door het publiek: com
munity neuriën! En het is al half twee ge
worden
Wals heeft de roode muts, die het leidende
koppel mag dragen, overgegeven aan de
