VOOR EER EN GEWETEN
Het einde van den tweeden Zesdaagsche te Amsterdam. Het spoorwegongeluk te Utrecht.
HET MEISJE VAN WALS was den laatsten avond bij den zesdaagsche ie Amsterdam
aanwezig, om haar verloofde nog eens extra aan te moedigen.
„WALSKE EN DE PIJN", favorieten en winnaars van den tweeden zesdaagsche
te Amsterdam, ontvangen na hun overwinning bloemen van het zusje van Wals.
DE LAATSTE RESTEN van de Merwedebrug onder Muiden zijn Donderdag verwijderd. De
sloopingswerkzaamheden.
HET NIEUWSTE FRANSCHE DRIE-MOTORIGE VERKEERSVLIEGTUIG de „Emeraude', welke
machine een snelheid van 300 K.M. per uur kan bereiken, is Donderdag op Schiphol geland.
Van deskundige zijde was yoor dit Fransch bezoek veel belangstelling.
FEUILLETON
CHARLES ALDEN SELTZER.
38)
Maar Hollis liet zich gedurende twee dagen
na het verschijnen van dit nummer van de
Kicker, waarin deze sensationeele berichten
stonden niet in Dry Bottom zien. Nu hij Al
len's campagne ingeleid en de andere zaken
onder het oog van zijn lezers gebracht had,
begon hij aandacht te wijden aan het vraag
stuk, hoe het bezoek van Ed. Hazelton aan
den grooten geneesheer in Chicago moge
lijk te maken. Zoowel Nellie als Ed waren te
leurgesteld door zijn langdurige afwezigheid
en toen hij op een middag* eenige dagen na
zijn actief optreden in Dry Bottom naar het
huis der Hazeltons reed werd hij zeer hartelijk
verwelkomd.
„Het lijkt wel een jaar geleden, dat ik je
gezien heb", verklaarde Hazelton, toen hij van
de veranda afstapte om Hollis ponny in de
schaduw achter het huis te brengen. Terwijl
hij met de pony wegging, stond Hollis naar
Nellie te kijken die in haar stoel op de ver
anda was blijven zitten en hem nu aankeek
met oogen, die duidelijk haar vreugde verrie
den.
„Het Is toch werkelijk niet zoo lang ge
weest", zei Hollis en glimlachte tegen haar.
„Maar toch, ik heb het zoo druk gehad.dat
ik het misschien niet gemerkt heb."
Natuurlijk kon zij hem niet vertellen, hoe
veel keeren zij als Ed weg was. op de veranda
naar het Coyote pad had gestaard. Maar zij
bloosde en maakte voor hem plaats op de
veranda. Ed verscheen spoedig en voegde
zich bij hen. De jonge man kon zijn vreugde
niet verbergen over het vooruitzicht, dat hij
eindelijk zou herstellen van de eigenaardige
ziekte, waaraan hij leed en dankbaar keek hij
naar zijn weldoener op. Hij was nog niet ge
heel bekomen van een aanval dien hij den
vorigen dag gehad had.
„Wij hebben alles geregeld", zei hij met een
flauw glimlachje tegen Hollis. „Ik ga naar
Chicago, zoo gauw ik hier alles voor elkaar
kan brengen." Hij kleurde van verlegenheid
toen hij vervolgde: „Er zijn enkele dingen,
die ik graag met je zou bespreken voor ik
den dag van vertrek vaststel", zei hij„ik weet-
niet goed wat ik met mijn vee moet beginnen,
als ik weg ben. Ik zou niet graag hebben, dat
ze dwaalden of weggedreven werden door
Dunlavey's bende". De bede in zijn oogen ont
snapte niet aan Hollis' scherpen blik.
„Ik heb daar ook over gedacht", zei de
laatste glimlachend. „In werkelijkheid heb
ik er al met Norton over gesproken. Hij zegt,
dat hij gemakkelijk voor je vee kan zorgen,
terwijl je weg bent".
„Dank je". Hazelton vertrouwde zich zelf op
dat oogenblik niet om meer te zeggen. Hii
wist, hoe groot de taak zou zijn om in zijn
afwezigheid voor het vee te zorgen en als
Hollis hem met dit aanbod niet te hulp was
gekomen, zou hij de voorgenomen reis hebben
moeten opgeven. Hij bleef zwijgend zitten tot
hij zijn zelfbeheersching teruggekregen had
en keek Hollis toen dankbaar aan.
„Dat zal het voor Nellie veel gemakkelij
ker maken", zei hij. En toen zweeg hij weer
daar hij bedacht, dat Hollis niets wist van
zijn plan om hem te vragen of Nellie gedu
rende zijri afwezigheid, op de Circle Bar
mocht logeeren.
„Gemakkelijker?" vroeg Hollis verbaasd.
Hij had gedacht, dat Nellie haar broer naar
Chicago zou vergezellen. Hij keek een tijdlang
geen van beiden aan. Hij had een periode van
eenzaamheid verwacht en deze onverwachte
tijding kwam als een lichtstraal in de duis
ternis. „Maar je kunt haar toch niet alleen in
huis laten blijven!" zei hij toen Ed geen ant
woord gaf. En toen drong het plotseling tot
hem door, dat dit eigenaardige zwijgen van
de zijde van Ed slechts één ding kon betee-
kenen dat hij en Nellie besloten hadden,
dat zij hem niet zou vergezellen en dat het
vraagstuk hetwelk zij nu onder het oog moes
ten zien nadat hij hun gezegd had, dat zijn
mannen voor het vee zouden zorgen het
welzijn van het meisje was. Hij begreep den
toestand en hij glimlachte.
„Ik heb mij soms afgevraagd, hoe een
vrouw in deze streek kan leven, zonder iemand
van haar sexe om zich heen te hebben, waar
mee zij kan praten", merkte hij op, terwijl hij
Ed aankeek en een oogje tegen hem knipte.
„Het hindert een man niet zoo erg dit
alleen-zijn.
„Maar een vrouw! Natuurlijk is het voor
een vrouw iets anders. Een vrouw moet pra
ten zij kan er eenvoudig niets aan doen.
Neem bijvoorbeeld Mrs. Norton. Vanmorgen
hoorde ik haar nog tegen haar heer en
meester zeggen, dat hij, als hij haar niet
spoedig een gezellin kon bezorgen, waarmee
zij alles, wat een vrouwenhart dierbaar is,
kon bespreken, gerust haar testament kon
'.aten maken. Aan dit alles zou men zeggen,
dat het geen kwaad idee zou zijn als Mrs. Ha
zelton haar boeltje pakte en intrek nam op
de Circl-% Bar. Dat zou twee vliegen in één
klap zijn Mrs. Norton zou gezelschap en
Norton rust krijgen". Hij wendde zich tot
Nellie. „Natuurlijk zou ik, als je bang bent,
dat het huis zal wegloopen, gedurende je af
wezigheid, 's morgens en 's avonds het
Coyotepad kunnen nemen of je zou er
zelf zoo nu en dan kunnen heenrijden."
Aan den glans in haar oogen kon hij zien,
dat het voorstel haar pleizier deed. Hij was
er zeker van, want zij glimlachte tegen hem.
„Als je werkelijk denkt, dat Mrs. Norton
graag iemand zou hebben om mee te praten
begon zij en aarzelde, plotseling groote
oogen opzettende, toen zij een eigenaardig
licht in de zijne zag. „O!" zei ze, „het is niet
waar dat Mrs. Norton behoefte aan aan
spraak heeft. Je hebt geraden, dat ik dat
Ed wenschte, dat ik graag zou gaan
Maar zij raakte in haar woorden verward en
kreeg een hoogroode kleur van verlegenheid.
„Als je denkt dat het niet waar is, waarom
rijdt je dan niet naar de Circle Bar om het ie
vragen.
.Misschien doe ik het wel", antwoordde
zij, en keek hem spottend en uitdagend
aan.
Uit voorzorg voor het geval zij haar be
dreiging mocht uitvoeren, stelde Hollis dien
avond Mrs. Norton in kennis met het feit,
en ging zelfs zoover, dat hij haar brutaalweg
zei, dat hij met opzet omtrent haar gelogen
had. Maar toen zij geheel op de hoogte was.
zei ze tegen Hollis, dat zij het hem niet erg
kwalijk nam en dat zij, mocht Nellie haar be
dreiging waar maken en bij haar komen met
het doel om een onderzoek in te stellen naar
zijn waarheidsliefde, de jongedame zou verze
keren. dat hij de volle waarheid had gezegd.
Zou dat voldoende zijn?
Hollis zei van ja en den volgenden mor
gen, op zijn rit naar Dry Bottom, nam hij het
Coyotepad en hield stil bij de woning der
Hazeltons, waar hij tegen Ed zei, dat hij be
sloten had om Weary met hem mee te laten
gaan naar Chicago. Nellie sprak enkele
woorden tegen hem, terwijl hij naast de
veranda stond te dralen, maar haar bedrei
ging van den vorigen avond werd niet her
haald en Hollis vermoedde terecht dat zij ook
nooit uitgevoerd zou worden.
HOOFDSTUK XXI.
Een zet van Dunlavey.
In de week, die volgde op ïd Hazelton's
vertrek naar Chicago, zag Hollis niet veel
meer van Nellie. In de laatste paar dagen
voor zijn vertrek had zij haar broer niet wil
len toonen, hoezeer zijn weigering, om haar
mee te loten gaan, haar gehinderd had, maar
zoodra hij in Dry Bottom op den expres-trein
gestapt was, die naar het Oosten ging, had
zij toegegeven aan de aandoeningen, die zij
tot dusverre met goed gevolg onderdrukt had.
Hollis was met hem naar de stad gel-eden en
eerst toen Nellie en hij Ed en Weary veilig in
den trein zagen zitten eigenlijk eerst toen
de trein goed en wel op weg was en de beide
gestalten op het achter-balcon niet meer te
onderscheiden waren bezweek Nellie. Toen
keerde Hollis zich met een glimlach tot haar
om plotseling tranen in haar oogen te zien
opwellen. Hij had niet geprobeerd om haar
te troosten, daar hij voelde hoe moeilijk de
situatie was.
Hij voelde zich erg opgelucht, toen zij zijn
aanbod om met haar terug te keeren afwees,
want hij was ervan overtuigd, dat een paar
uren van alleen-zijn, waarin zü over haar
verlies kon nadenken, haar in staat zouden
stellen om zich te beheerschen. Maar voor
hij haar verliet, moest zij hem beloven om
niet thuis aan te gaan, maar door te rijden
naar de Circle Bar. Bij haar aankomst op de
rancho moest zij aan Norton zeggen, dat
hij een der mannen naar haar huis moest
sturen om de weinige persoonlijke eigen
dommen, die zij mee wilde nemen, te halen.
Maar eenmaal buiten het gezicht van Hollis
vergat Nellie haar belofte door vrees over de
veiligheid van haar eigendommen. Zij nam
het Coyotepad langzaam voortrijdende door
den helderen morgen-zonneschijn.
Hollis reed, nadat hij van Nellie afscheid
genomen had, langzaam door de straat, naar
het Kicker-bureau. Hij keek door het raam
naar binnen en toen hij zag, dat Potter er
nog niet was. ging hij door naar het ge
rechtsgebouw. Hij praatte enkele minuten
met rechter Graney. Er was niets nieuws
gebeurd. Ben Allen was den vorigen dag een
bezoek gaan brengen aan verschillende kleine
ranchers en nog niet teruggekeerd.
(Wordt vervolgd.)
DE BELGEN BUYSSE (LINKS) EN DENEEF
hebben den zesdaagsche te Berlijn gewon
nen. De overwinnaars met kransen gelauwerd
OP HET CENTRAAL STATION TE UTRECHT reed Donderdag een trein op een aantal stilstaande
personenwagens. Vijf rijtuigen werden vrijwel geheel vernield. Persoonlijke ongelukken kwamen
niet voor.
GEEN ALCOHOL BIJ SNELVERKEER. Op den Sloterstraalweg bij Amsterdam
reed Donderdag een auto tegen een boom, doordat de bestuurder In ba»
schonken toestand achter het stuur zat
