VOOR EER EN GEWETEN
VAN HET KASTEEL HORN IN LIMBURG zijn de oprijlaan en het
wandelpark thans voor het publiek opengesteld.
DE TENTOONSTELLING .TIEN
DAGEN DUITSCHE BOEKEN
BEURS", waaraan ongeveer
140 Duitsche uitgevers en
meer dan 500 Duitsche boek
handelaren deelnemen, isMaan-
daa te Berlijn officieel geopend.
HET „GARRICK THEATER" te Londen her-
bergt deze week artislen uit de negentiger
jaren, die er een ouderwetsch programma
opvoeren. Ook de entourage is .verouderd"
en zelfs de cabs zijn voor deze gelegen
heid weer van stal gehaald.
OP DEN MUIDERSTRAATWEG ter hoogte van de Hakkelaarsbrug NOTARIS H. HEYNEN, een
is een luxe auto op een draaiende vrachtauto gereden. De luxe wagen bekende persoonlijkheid 'in de
werd geheel vernield en moest weggesleept worden. Residentie, is op 63-jarigen
leeftijd overleden.
DE MACHINE VAN ALLIANCE, die in 1884
dienst deed voor de verlichting van de
Avenue de l'Opera te Parijs, is geëxposeerd
op de tentoonstelling ter gelegenheid van
het gouden jubileum der „Societé Frangaise
d'electricité" te Parijs.
EXTERIEUR VAN HET NIEUWE POSTKANTOOR TE BUSSUM, dat officieel is geopend. - Het
gebouw is in eenvoudigen modernen stijl opgetrokken en sluit op fraaie wijze bij de omgeving aan.
AANDACHT. De leerlingen van verschillende Londensche meisjesscholen hebben
deelgenomen aan een onderlingen schaakwedstrijd. Eenige der deelneemsters in volle
aandacht voor haar spel.
FEUILLETON
door
CHARLES ALDEN SELTZER.
42)
„Jij bent het eerst gekomen", zei ze „ik zag
je niet, maar ik hoorde Yuma vloeken, voelde
dat hij door iets getroffen werd en toen
•moet ik flauwgevallen zijn. Zie je ik voelde,
dat jij het moest zijn ik had je verwacht."
Terwijl zij sprak, greep zij zijn handen en
drukte die stevig, haar oogen getuigden van
haar dankbaarheid. „O, ik ben zoo blij!"
fluisterde zij. Toen zag zij Ten Spot in de
deur opening staan, snelde naar hem toe en
igreep ook zijn handen, die zij zenuwachtig
schudde. En Ten Spot stond met vuurrood
gelaat verlegen tegen haar te grinniken
als een groote, verlegen, onhandige school
jongen.
Dat is de eerste maal dat men mij bedankt
omdat ik iemand doodgeschoten heb!" be
kende hij later aan Hollis. „En het was wel
een beetje raar gevoel!"
Ondanks Hollis' tegenwerqingen stond het
meisje er op om weer in huis terug te
gaan en een en ander in te pakken". Hollis,
die merkte hoe nutteloos, verdere bezwaren
waren, stond haar tenslotte toe om binnen te
gaan. Maar terwijl zij in een der kamers be
zig was, droegen hij en Ten Spot Yumas
lichaam naar buiten, naar den achterkant
van het huis. Toen het meisje eindelijk haar
bezittingen bij elkaar had, ze stevig op haar
pony gebonden zaten en zij weggezonden was
lanes het pad naar de Circle Bar rancho keer
den Hollis en Ten Spot naar de achterzijde
van het huis, namen Yuma's lichaam op en
droegen het naar een afgelegen plek op eeni-
gen afstand van het huis, waar zij het snel
begroeven.
„Ik moet je nog eens bedanken", zei Hollis
toen hij en Ten Spot op de veranda stonden
en Hollis gereed was om te vertrekken„het
was een heel gelukkig toeval dat je net hier
heen bracht toen je zoo noodig was".
Ten Spot grinnikte. „Ik geloof niet. dat het
toeval mij hierheen bracht", zei hij, „maar
misschien was het wel het toeval, dat mij
van morgen in het Model bracht. Wat het ook
mocht zijn, ik was daar en ik hoorde Dun-
lavey en Yuma dit zaakje op touw zetten. Ik
was niet heelemaal ondankbaar voor de wij
ze waarop je mij behandelde nadat je mijn
pistool te pakken had, dien dag op het Kicker
bureau en ik was niet van plan om te laten
sebeuren wat Dunlavey wilde, dat gebeuren
zou. Daarom verliet ik zoo gauw mogelijk het
Modwel en volgde Yuma. Ik heb hem den
heelen dag gevolgd, maar op de een of andere
manier verloor ik hem uit het oog en kon
niet ontdekken waar hij heengegaan was,
voor even geleden toen ik een pistoolschot
hoorde. Toen ging ik als de wind hierheen
achter Yuma aan. Dat is al. Dat is de reden
waarom ik hier was". Hij stak Hollis een hand
toe. „Nu tot ziens" zei hij „ik maak dat ik als
de wind uit de streek wegkom". Hij liep naar
zijn pony, maar aarzelde, toen hij Hollis feaor-
de spreken.
„Je gaat dus niet terug naar de Circle Cross
om voor Dunlavey te werken?" vroeg Hol
lis.
„Weineen", grinnikte Ten Spot. „Zie je, het
kon nu wel eens minder prettig zijn dan het
geweest is. Als Dunlavey dot hoort, zal hij wel
niet precies aangenaam gestemd zijn.
Hollis keek hem ernstig aan. „Je gaat dus
deze streek verlaten?", zei hij langzaam, met
tintelende oogen. „Ik neem aan, dat je niet
bang bent
„Neen" zei Ten Spot koel en scherp. Toen
grinnikte hij kameraadschappelijk. „Ik ben
voor niemand bang", zei hij, „maar ik ga toch
liever niet naar de Circle Cross terug, nadat
ik Yuma buiten gevecht gesteld heb. Ik heb
in mijn leven wel enkele leelijke dingen ge
daan, maar ik speel met niemand dubbel
spel en ik kan niet teruggaan naar de Circle
Cross en voor Dunlavey werken, als ik niets
met hem op heb."
,Jk heb gebrek aan goede cowboys", bood
Hollis kalm aan. „Als veertig per maand
ganoeg is
Ten Spot's rechterhand greep plotseling
die van Hollis .„Ik ben je man, baas!" zei hij,
terwijl zijn oogen straalden van plezier. „Se
dert je mij dien dag in het Kicker-bureau in
je klauwen hadt, heb ik aldoor verlangd om
voor jou te werken. Ik vroeg mij af, of je
mij zou vragen.
„Dan is de koop gesloten", lachte Hollis,
hem in de rede vallende. „Je kunt dadelijk
beginnen". Hij wees naar den rotsrand,
waarop hij gereden had, toen hij het schot
hoorde, dat hem naar het huisje bracht. „Er
loopen enkele stuks vee van Ed Hazelton in
het bassin aan den anderen kant van dien
rotsrand", zei hij. „Ga daarheen en houdt er
een oogje op tot ik iemand hierheen kan zen
den om je te helpen ze langs de rivier terug
te drijven naar de Circle Bar". Toen hij aan
den rand der veranda kwam om op te stijgen,
viel zijn oog op Yuma's paard, dat nog aan
een der spijlen vastgebonden stond. „Wat
zullen wij met Yuma's paard doen?" vroeg
hij.
Ten Spot grinnikte. Hij liep naar de pony
toe, maakte hem los en met een harden klap
op zijn flank, joeg hij hem het pad op naar
de rivier.
„Dat zal mijn boodschap aan Dunlavey zijn,
dat Yuma hier niet meer is", zei hij barsch.
Hollis steeg op en reed een eindje, maar
bleef staan en keerde zich in het zadel om,
toen hij hoorde, dat Ten Spot hem riep.
„Baas", zei hij met een grijnslach, „ik ben
niet bepaald blind en misschien heb jij je
oogen ook wel ben je. Maar ik zag dat meisje
Hazelton jou aankijken alsof
Hij zag een glimlach op Hollis' gelaat, maai
de rest van zijn woorden ging verloren in
het hoefgekletter, toen de pony van den
„baas" voortstormde over het Coyote pad.
Toen glimlachte Ten Spot, besteeg zijn pony
en reed naar den rotsrand.
HOOFDSTUK XXIV.
De verkiezing.
Yuma had zijn straf te pakken voor zijn
aandeel in den aanval op Nellie Hazelton,
maar Dunlavey die de zaak op touw had
gezet bleef nog over. Hollis was overtuigd
van het nuttelooze om een aanklacht in te
dienen tegen Dunlavey hij was het geval
met Bill Watkins nog niet vergeten, toen hij
geprobeerd had om Greasy te laten vervolgen.
Hij geloofde niet, dat hij een aanklacht in
gediend zou hebben, al was er eenige kans
geweest, dat de sheriff handelend zou optre
den. Hij voelde, dat Dunlavey, door Yuma op
te dragen om Nellie aan te vallen, tevens een
slag op hem had willen richten. De duivelsche
vernuftigheid van den man verschrikte
hem, maar zij wekte tevens in zijn hart een
heftige woede op, die hem, als hij geen krach
tige wil had gehad, bewogen zou hebben om
zich onmiddellijk te wreken.
Maar hij was niet van plan om onmiddellijk
te handelen. Behalve den aanval op Nellie
Hazelton was er nog een andere rekening met
Dunlavey te vereffenen en als de tijd voor
de eindafrekening kwam, nam hij zich voor
om beide te vereffenen. Hij wist, dat die tijd
zoukomen. Van den beginne af, had hij
gevoeld, dat hij en den bezitter van de Circle
Cross voorbeschikt waren om met elkander
in botsing te komen. Hij verlangde er naar,
maar wachtte geduldig den vastgestelden tijd
af. En hij wist, dat die tijd niet ver meer af
was.
Daarom zweeg hij over het voorval en be
halve voor Norton en zijn vrouw, Nellie Ha
zelton, Ten Spot en hemzelf, bleef het verdwij
nen van Yuma een geheim.
Misschien dat Dunlavey zijn vermoedens
nad, maar als dit zoo was, dan liet hij er
toch niets van merken en terwijl de dagen
verstreken, werd er niet meer over het geheim
gesproken en Yuma was vergeten.
Hollis ontving een brief van Wears', geda
teerd „Chicago" waarin hij de behouden aan
komst van hemzelf en Ed Hazelton berichtte.
„De stad" beviel hem uitstekend, schreef hij.
Maar dokter Hammond wilde niet dadelijk
opereeren hij moest tijd hebben om eerst
de symptomen van Ed's ziekte te bestudee-
ren. Dat was alles. Hollis gaf dezen brief aan
Nellie, met een anderen van Ed., aan haar
geadresseerd wiens inhoud voor hem een
geheim bleef.
Ben Allen was teruggekeerd van zijn be
zoek aan de kleine ranchers in de omgeving,
hij had Hollis toevertrouwd, dat hij „een
beetje politiek aan de zaken had toegevoegd"
en toen was hij, nadat hij een telegram van
den secretaris van Binnenlandsche Zaken
ontvangen had, naar Santa Fé vertrokken om
met den gouverneur te confereeren.
Verschendene dagen later keerde hij terug.
Hij kwam op het Kicker bureau om Hollis te
begroeten, zijn gezicht een en al glimlach.
„Je hebt ze allen wakker geschud, mijn
jongen!" verklaarde hij, terwijl hij zijn hand
met een klinkenden smak op Hollis' schou
der legde; „zij gaan het beetje wet, dat wij
hebben, doorzetten en zij hebben ook enkele
nieuwe gemaakt. Hier heb je er een paar! In
de allereerste plaats, veestelen is een straf
baar feit! Straf, van een tot twintig jaar!
.(Wor£t vervolgd.lb
