STAATSGEHEIMEN.
RICHARD TAUBER vertoeft thans te Wee-
nen, om er eenige rust te nemen, doch de
muzikale-studie wordt niet vergeten Richard
Tauber zingt een ochtend-aria.
EEN NIEUWE RACE-BOOT, te St. Nazaire gebouwd en voorzien van twee motoren van
duizend P.K., heeft te St. Nazaire proeftochten gemaakt, waarbij op sommige {rajecten een
snelheid van meer dan 100 K.M. per uur werd behaald.
TOT DE OPDRACHTEN, die in 1933 door
den minister van Onderwijs, Kunsten en
Wetenschappen aan beeldende kunstenaars
verleend werden, behoort o.a. het wand
tapijt vervaardigd door mevrouw Brom
Fischer. Het fraaie kunstwerk is aangebracht
in de vergaderzaal van het nieuwe gebouw
van den Octrooiraad te den Haag.
ONDER DE GEMEENTE HEINEN-
OORD is een sportvliegtuig, de
P. H A. G. Z., bestuurd door den
heer J. v. d. Vliet uit den Haag,
bij het maken van een noodlan
ding tegen een dijk gevlogen en
vernield. De machine werd zwaar
beschadigd, de bestuurder levens
gevaarlijk gewond.
DE .NORMANDIÊ" het 73.000 ton groote mailschip, on
dergaat thans in de jhaven van St. Nazaire de laatste be
handeling voor de algeheele aflevering, waarmede echter
nog wel een jaar gemoeid zal zijn.
DE DAMESLEERLINGEN van de Nationale Luchtvaartschool hebben Maandag op het vliegveld Schiphol haar eerste
vliegles ontvangen van instructeur de Mul. Rechts: mevrouw D. Heymeyer van Heemstede Hemelrijk; daarnaast
mej. O. J. van Blaricum, die tevens jongste leerlinge (18 jaar) is.
CHRISTEL CRANZ UIT FREIBURG won bij
de wedstrijden om het Duitsche wintersport
kampioenschap op den Winterberg bij
Schierke den eersten prijs der dames.
FEUILLETON
Naar het Amerikaansch bewerkt
door
THEA BLOEMERS
(Nadruk verboden)
6)
„U begrijpt", zei hij, „dat ik in deze niet
vrij ben om te handelen, zooals ik zelf wil.
Wanneer groote politieke belangen op het
spel staan, dan sparen onze superieuren nie
mand of niets bij hun pogingen om degene te
ontdekken, die den diefstal heeft gepleegd,
of wat ook mogelijk, ofschoon niet heel
waarschijnlijk is het document toevallig
verloren heeft, zoodat een oningewijde het
kan vinden".
Miss Colvin kon haar nieuwsgierigheid
weer niet bedwingen.
„Maar waarover gaat het eigenlijk?" vroeg
zij. den mageren hals gretig uitgerekt.
Darden maakte een afwerend gebaar.
„Daarover mag ik mij niet uitlaten. Ik
kan alleen zeggen, dat een buitenlandsche
regeering in de zaak betrokken is, en dat de
tegenstanders van de regeering er enorm van
zouden profiteeren. wanneer in het huidige
stadium der onderhandelingen die vertrou
welijke mededeelingen in hun handen zou
vallen.
Verder dat de persoon, die het document
gestolen heeft wanneer er inderdaad van
diefstal sprake-is een groot bedrag zou
kunnen vragen voor het stuk of voor mede
deelingen omtrent den inhoud. En het is u
beiden natuurlijk bekend, dames, dat Senator
Buckner een week geleden een avond hier is
geweest en toen een document in zijn zak
had, dat die vertrouwelijke berichten bevatte.
Hij zei gisteren dat hij U dit zou vertellen.
Dat heeft hij toch zeker gedaan? Het docu
ment zat in zijn overjas misschien wilt u
zoo goed zijn even tg laten zien, waar zijn
jas hing, toen hij zich met u hier in de huis
kamer bevond, juffrouw Haskell?"
Mary had zich onmiddelijk bereid verklaard
aan dat verzoek 1e voldoen. Ze nam den
detective mee naar den hall en wees hem de
kapstok dicht bij den ingang.
„Dank u", klonk het vriendelijk. ..Terwijl
hij bij u was, kon dus noch hij, noch u een
oog op de jas houden?"
„Neen".
„En was er verder nog iemand op de flat?"
.Lizzy, ons dienstmeisje is. nadat de Sena
tor kwam, nog in de keuken geweest. Ik ge
loof. dat ze om half negen wegging. De flat
heeft aan den achterkant een ingang voor
het personeel dus zij is waarschijnlijk niet
hier langs gekomen".
„Hebt u in de hall ook niets gehoord?"
„Neen".
Ze gingen terug naar de huiskamer, waar
miss Colvin achtergebleven was.
,,U wa* den bewusten avond niet thuis
nietwaar?" richtte Darden zich tot haar.
„Ik kwam pas om elf uur terug", ant
woordde zij. ,.'s Zondagsavonds ga ik altijd
naar het Beith-theater. Ik kwam juist thuis
toen de Senator afscheid nam".
„Hebt u nog met hem gesproken?"
..Ja, hij kwam de hall in toen ik naar mijn
kamer wilde gaan".
„En hebt u geen papier in de overjas van
den Senator zien zitten?"
Miss Colvin wierp het hoofd in den nek.
„Neemt u mij niet kwalijk", haastte Mr.
Darden zich te zeggen. „Ik dacht alleen aan
de mogelijkheid, dat de rand of een hoekje
van een papier uit een der zakken van de
overjas te voorschijn kwam".
„Ik heb de heele overjas niet gezien", luidde
het scherpe bescheid.
„Goed. En mag ik nu even naar de keuken
gaan, Miss Maskell en natuurlijk alleen maar
voor den vorm, het dienstmeisje een paar
vragen stellen?"
Zij bracht hem door de eetkamer en opende
de deur naar de provisiekamer. „Hier langs,
Mr. Darden".
Hij bedankte haar en verdween. Hoewel hij
het door woord noch gebaar te kennen had
gegeven, begreep zij, dat hij bij zijn ondervra
ging van Lizzy geen toehoorders wenschte.
Hij was een man van ongewone capaciteiten,
maar zijn optreden kenmerkte zich steeds
door beleefdheid en eenvoud en bescheidenheid
Maar de geweldige kracht van zijn persoon
lijkheid konden zijn melancholieke oogen niet
verhullen.
Nu, terwijl ze daar zat, haar kin in de
hand en vermoeid leunend tegen het telefoon
tafeltje, versterkte het besef van Darden's
bekwaamheden haar gevoel van hulpeloos
heid nog, ze was bang. Ais Edward Revis door
de regeering van de Vereenigde Staten als
zoo gevaarlijk werd beschouwd, dat iemand
als Georg Darden op hem werd afgestuurd,
hoe kon zij dan hopen, het met hem klaar
te spelen? Ze perste haar lippen op elkaar
om 'n gekreun te onderdrukken. Een gewaar
wording dat het ongeluk haar achtervolgde,
maakte zich van haar meester. Dat Grimes
vanavond verhindering had, was wel liet
ergste wat haar kon overkomen. Zij keek op
de klok pas half zes! Vijf lange uren
zou zij gepijnigd worden door de vraag wat
zij moest doen: aan Revis' verlangen om hem
om elf uur te bezoeken, gevolg geven of niet.
Als zij hem weerstond, als ze niet ging
zou hij zijn bedreigingen uitvoeren en haar
geheim aan Grimes vertellen. En wat dan?
Wat zou er gebeuren als zij zelf Grimes in
lichtte, zooals Tom Malloy haar aangeraden
had? Waarom had zij niet meer tijd om over
de beste oplossing na te denken? Als zij nog
maar één dag zou hebben, één enkelen dag!
Op het moment dat Malloy wegging had
haar besluit vastgestaan alles aan Grimes op
te biechten, zoodra zich een gelegenheid voor
deed. Maar vandaag, nu hij nog uit zijn even-
wicht was door de mogelijkheid dat de ver
dwijning van het document hem en haar tot
middelpunt van ongewenscht courantenge
schrijf zou maken, moest ze er niet mee bij
hem aankomen. In de stemming waarin hij
verkeerde, zou hij het zeker niet begrij
pen
Maar er was nog een tweede, troostrijke
gedachte bij haar opgekomen: „Ik behoef
niet te besluiten, of ik Revis zal bezoeken of
niet. Grimes zal den heelen avond bij me
zijn, tot na elven. Dat zal het mij onmogelijk
maken te gaan".
En nu, na het laatste telefoongesprek, was
het met een verpletterenden schok tot haar
doorgedrongen, dat zij. zonder hulp en alleen
gelaten, vanavond toch nog naar een uit
weg. naar redding moest zoeken. Ze was ziek
naar lichaam en ziel. Als een venster even
rammelde door den wind. schrok zij op, om
dadelijk weer in een doffe wanhoop terug
te zinken. Zij had een zonderling angstaan
jagend onwezenlijk gevoel alsof haar spieren
en zenuwen een plotselinge, afschuwelijke
verandering ondergingen, alsof heel haar
jonge levenskracht uit haar weggezogen werd.
Hoe moest zij alleen die vreeselijken
strijd uitvechten, en met welke wapenen?
En behalve deze vraag hamerde ln haar ver-
bijsterenden geest nog een andere, die haar
sinds den vorigen avond geen rust had ge
laten. Wat wilde Revis? Wilde hij misschien
weer trachten zich door „attenties" aan haar
op te dringen? Of was het waar, dat hij in
den diefstal van het document betrokken was
en de zeldzame brutaliteit had. haar, door
met onthullingen te dreigen, zijn medeplich
tige te willen maken. Maar wat zou zij voor
hem moeten doen? Wilde hij nog meer poli
tieke bescheiden van Grimes Buckner mach
tig worden en moest zij die voor hem stelen?
Zij stond op, het hoofd achterover, met
haar handen krampachtig haar hals en nek
wrijvend, als om de spanning van haar
spieren te verminderen.
Een nameloaze angst had haar in zijn
greep: angst voor wat Grimes zeggen en voor
wat Revis doen zou.
Als zij eens naar Revis ging en door een
of andere gelukkige samenloop van omstan
digheden die zich niet liet voorzien, aan de
zaak zoo'n wending zou kunnen geven, dat
de gevreesde bekentenis aan Buckner zou
kunnen worden uitgesteld? Haar hersens be
gonnen weer te werken en een nieuwe over
weging schoof in haar geest naar voren.
Wat had zij eigenlijk te vreezen van een
bezoek aan Revis' huis? Lichamelijk zou hij
geen kwaad doen en als hij nu in een zoo
belangrijke zaak verwikkeld was, dat de beste;
detective van de stad op zijn spoor was ge
zet, dan zou hij haar toch niet licht iets'
durven voorstellen, waarmede hij zichzelf
van misdaad beschuldigde.
Opnieuw laaide de felle haat tegen dezen
man in haar op, maar tegelijk ook woeste
ergernis over haar eigen besluiteloosheid.
Waarom verweet zij zich nu, niet
eenvoudig aan Tom Malloy gevraagd
naar Revis toe te gaan en te zorgen dat hij
haar niet verder lastig viel? Tom zou dat
onmiddelijk en grondig opgeknapt hebben,
zelfs op gevaar af, geweld te moeten gebrui
ken. Zij stelde zich voor. hoe het leelijke,
opgezette, roode gezicht vertrok onder
Malloy's handen.
dei zich om zijn keel samenknepen. Verlicht
ademde zij op en een wilde vreugde sloeg in
haar omhoog bij dit visioen.
Maar, een nieuwe gedachte flitste haar
door het hoofd: als Tom Malloy hem vrees
kon aanjagen, waarom zou zij dat niet kun
nen? Die overweging bracht haar tot een
besluit. Zij zou naar hem toegaan.
Zij ging naar haar slaapkamer, trok een
onderste lade van haar kleerkast open, zocht
met bevende handen en haalde een revolver
te voorschijn. Ze staarde naar het wapen en
in een heerlijk gevoel van bevrijding en her
vormde zekerheid, legde zich de storm vaa
haar verontruste gedachten.
(Wordt vervolgd)
EEN TRAGISCH ONGEVAL is Maandag
te Veghel gebeurd, doordat de buitenmuur
van een zolder bezweek, waar 40 ton mais
was geborgen. - Een arbeider viel met de
duizenden kilo's mais en steenen omlaag
en vond hierbij den dood. Hierboven da
situatie van den zolder na het ongeluk.
m\ j
