VRIJDAG 16 FEBRUARI 1934
HAARLEM'S DAGBLAD
7
BIJVOEGSEL
was hij begonnen, „mag ik jullie een belang
rijk feit van onze H. B. S. verklappen."
't Was nog rustig gebleven, maar nadat hij
bekendheid had gegeven, dat de H. B- S. 25
jaar bestond en dat er feest gevierd zou
worden, was er een gejuich losgebroken, zoo
dat de directeur om 12 uur aan den leeraar
vroeg, of t hem in zijn bovenkamer mankeer
de om 1 B, de woeligste klas van de school,
zoo op stang te jagen
Henk Berghout had Nel Dalman uit pure
baldadigheid op haar teenen getrapt, waarbij
Nel een gil had gegeven en Henk had uitge
roepen:
„O, sorry zeg, zijn dat jouw teenen."
De Staf had rust gecommandeerd, dat nog j
lang op zich liet wachten en toen aan Henk
gevraagd, of dat „Sorry" een modern woord
AAN ALLEN!
voor „Pardon" was. De Staf had geen klap
verstand van Engelsch. dat wisten ze wel.
maar Henk had heel deftig gezegd:
„Precies, meneer. U weet het!"
't Was trouwens al algemeen bekend op de
H. B. S dat pardon uit de mode was en
..sorry;' zoo echt H. B. S.-achtig er
voor in de plaats was gekomen, afgezien
van het feit, dat de meeste H. B. S -elingen
er nog geen notie van hadden wat het eigen
lijk beteekende.
Nog veertien dagen zegge twee weken
scheidden van den grooten fuifdag. Nog
14 x 24 uur moesten er verloopen. voordat de
knalfuif zou beginnen.
Wat werd er gerepeteerd en gestudeerd om
maar vooral allemaal wat ten beste te geven
en de 1 B-ers waren het er over eens, hun
klas moest bovenaan staan. Allemaal zouden
ze wat doen.
Halve nachten bleven de leerlingen op, om
maar te repeteeren, natuurlijk ten koste van
het huiswerk, wat gelukkig in hoeveelheid,
zoo niet geheel was verdwenen, toch aanmer
kelijk verminderd was. Volgens den Staf. zou
dat allemaal na het feest wel weer ingehaald
worden.
Toen kwam de groote dag.
"s Middags geen school, dus een pracht ge
degenheid om de groote zaal van het feest
gebouw ..Concordiaop te tuigen, waarbij
de dikbuikige portier maar commandeerde
hoe het wei en hoe het niet moest, in aan-
stakkmg genomen' 031 hij ge€n hand uit-
(Wordt vervolgd.)
UIT DE NATUUR.
VOORJAAR.
Toen ik de vorige week een boomenpraatje
met jullie hield, noemde ik de vruchtboo-
men niet. Want in ons land zul je zelden
vruchtboomen langs de wegen zien staan. Dat
zie je wel b.v. in Duitschland. Of de appels en
peren er dan niet af zijn, voor ze rijp zijn?
Geen sprake van. De jeugd weet wel. dat
daar een zware straf op staat Ziet de politie
het. dan mag ze direct van den gummistok
gebruik maken. Wie daar mee In aanraking
is gekomen, laat het wel voor een volgende
keer. Wat afvalt, mag opgegeten worden. Het
rijpe fruit wordt geplukt en wordt verkocht
ten voordeele van de gemeente.
Worden er in 't buitenland meer vruchten
gegeten, dan bij ons? 'k Geloof het niet. De
statistiek wijst juist uit. dat er bij ons verba
zend veel fruit wordt verorberd. Het meeste
wordt dan ingevoerd. In 1933 werden 18 mil
lioen K.G. appels. 3 millioen K.G. peren, 2
millioen K.G. pruimen, 68 millioen K.G. si
naasappels en 19 millioen K.G. bananen in
gevoerd. Dat is dus een aardige hoeveelheid.
Reken daar nu nog bij het Hollandsche fruit.
Ons eigen fruit is heusch niet minderwaar
dig. Wie zelf vrucntboomen in den tuin heeft,
weet bij ervaring, dat niets zoo lekker smaakt
als een appeltje van eigen boom. Vroeger be
stond hier en daar de gewoonte om bij de
geboorte van een kind in den tuin een ap
pelboompje te planten. Onze kleine stads
tuintjes ieenen zich daar natuurlijk ook
minder toe.
Toch merken we weer meer vruchtboomen
op eigen terrein. Let straks maar eens op
hoeveel bloeiende appeltakken je in de om
geving zult zien. Wat zijn die rose-witte bloe
sems mooi. Net sterretjes.
De appel is wel een der oudste vruchten.
In het oud-Testamentische verhaal hooren
we al van den appel. Tal van oude gezegdes
en spreekwoorden doelen op den appel. De
appel valt niet ver van den boom. Een rotte
appel in den mand, maakt' al het gave fruit
te schand. Iets voor een appel en een ei ver-
koopen. De appelman komt om zijn geld Enz.
De Engelschman zegt: One apple a day, keeps
the doctor away, wat ongeveer beteekent:
Een appel per dag, maakt dat de dokter onze
deur voorbijgaat.
De Duitscher beweert: Kase und Apfel sind
morgens Gold, mittags Silber, abends Blei!
Dus kaas en appels zijn 's morgens goud
waard, 's middags zilver en 's avonds lood. In
hoeverre dit waarheid bevat, weet ik niet. In
den regel worden demeeste appels na den
maaltijd gegeten, hoewel een appeltje bij
het ontbijt ook heel lekker smaakt.
Men zegt, dat een appel met de schil, maar
dan gewasschen het gezondste is.
In heel oude sprookjes en mythen dichtte
men wonderkracht toe aan den appel.
Jullie weten toch het verschil tusschen
een appel- en pereboom in bloei? Een pere-
boom prijkt met helder witte bloesems, een
appelboom met rose. Appel- en pereboomen
zijn in het voorjaar zeker een der mooiste
sierboomen.
Nu is het wel vaak zoo, dat na een rijk
vruchtenjaar dikwijls een schraal jaar volgt.
De boomen zijn dan meestal uitgeput. Een
flinke bemesting en wat uitdunnen van de
te rijk beladen takken zijn dan de eenige
geneesmiddelen. Geven ze dan nog weinig of
geen vruchten, dan kan het liggen aan de
bestuiving. Men doet dan verstandig een
vakman te raadplegen en de boom zal op
vakkundige wijze gesnoeid moeten worden.
De onderstam kan ook niet deugen en de
boomkweeker veredelt dan den stam.
Nu zijn er soorten, b.v. de goudreinet, die
pas op later leeftijd bloeien en vruchtdra-
gen. Men gelooft ook, dat de struikvorm
vroeger vruchten geeft, dan de pyramidaal-
vorm. Appels en peren moeten ook terdege
worden nagekeken, of ze ook last hebben
van schurft, bloed- en bladluizen. Raadpleeg
ook dan de vakman, die ze met een scherpe
vloeistof komt bespuiten.
Er is eigenlijk geen boom, waar we zooveel
plezier van beleven als de appelboom. Eerst
de wondere schoonheid van de bloesems, dan
de vruchtzetting en ten slotte de vruchten.
Welke vruchten blijven zoo lang goed en
zoolang lekker als de appels. Het aardigste
spreekwoord hield ik voor het laatst, n.l. een
appeltje voor den dorst hebben. Hartje zomer
kan de appel werkelijk onzen dorst lesschen
en het beeld is wel heel goed gekozen, dat
onze spaarcentjes zoo ook een helper in den
nood kunnen zijn. En vergeet dan ook niet.
dat jej wel eens door een zuren appel moet
heenbijten. zoodat de tranen je in de oogen
komen. Maar is het gebeurd, dan valt de
smaak soms nog mee.
Al wijst de kalender nog geen lente aan,
toch zijn er in den dorren grond al weer
teekenen van leven te bespeuren. Neem
maar eens een kijkje in den tuin en bezie
alles eens nader, dan zie je als er in den
vorigen herfst bollen zijn gezet, al groene
puntjes boven den grond komen. De kinde
ren hebben de „akermannetjes in den Hout
al lang ontdekt en als het weer wat zacht
büift zullen ook al gauw de madeliefjes
hun vriendelijke kransjes toonen.
Van de vroeg bloeiers in den tuin is
de W'nt'-rn">n -1 (Eranthis hiemalis) fig 1
wel de eerste. Het bolgewasje komt veel ge
kweekt en niet zelden verwilderd in bos-
schen en op beschaduwde plaatsen voor.
De wortelstok is knolvormig en de stengel
is eenbloemig. De bloemen lijken wel iets op
het bekende speenkruid doch de kleine kroon
bladen geven een mooi gele kleur. Wor
den de wortelstokken in den herfst ge
plant, dan komen de planten elk voorjaar
weer te voorschijn en bloeien dan van Ja
nuari tot Maart.
osais
DE WONDERCIRKEL.
VOOR DE OUDEREN.
TWEELINGEN VAN
DE H.B.S.
door W. LASSCHUTT.
HOOFDSTK V.
Het schoolfeest
