D
VOOR
VROUW
KEUKENGEHEIMEN.
VOORJAAR.
DONDERDAG 22 MAART 1934
HAARLEM'S DAGBLAD
8
OM ZELF TE MAKEN!
Dassen voor manlief.
Voor één das heeft men een driehoekig
stuk zijde noodig; waarvan de rechte zijden
53 en 54 c.M. meten. De zijde wordt in
schuine reepen geknipt.
Een das bestaat uit drie deelen. Het model
maakt men op de volgende wijze:
We nemen een groot vel krantenpapier
en meten vanuit den rechterbovenhoek
parallel met den druk 53 c.M. en vanuit
denzelfden hoek naar beneden 40 c.M. af,
Uitgaand van het punt, dat we nu links
gekregen hebben, meet men eerst naar
rechts 8 c.M. af; van daaruit 16,5, dan
9,5 en tenslotte 8 c.M. af. Dan meet men
uitgaand van den rechter ondehoek 13 c.M.
naar links af en vanuit denzelfden hoek,
maar ditmaal naar boven 13 c.M. 7 cM.
en nog eens 7 c.M. af.
Tot slot verbindt men alle op deze ma
nier verkregen punten met elkander op de
manier, zooals op de afbeelding is aange
geven. Volgens dit model knippen we de
zijde. Als voering namen we een reep flanel,
waarover een stukje band. De smalste
breedte van de voering, is gewoonlijk 2 1/2
c.M., terwijl men voor bijzonder smalle das
sen de voering op het minst breede gedeelte
2 c.M. maakt. Onder de flanelvoering legt
men den vorm van den das in carton, die
echter in het midden doorgeknipt is, zoodat
men hem er later zonder moeite uit kan
trekken. Nu worden de lange kanten keurig
met de hand gezoomd, We' naaien voorzichtig
het reepje band mee. De vrijblijvende einden,
zijn al van te voren keurig afgewerkt.
Tenslotte wordt de cartonnen vorm er uit
getrokken en met de machine stikken we een
rechthoek op het middengedeelte, zoodat de
voering er niet meer uit kan glijden.
Klaar is de das en zult U eens kijken hoe
trotsch manlief zal zijn, dat U zoo handig
bentl
NIEUWE PARFUMS.
Parfum 1933/'34 is de naam van een par
fum, dat in Parijs op de markt gebracht is.
Want niettegenstaande sport en hygiëne,
niettegenstaande alle moderne geboden voor
kracht en schoonheid, is de geur van een
kunstmatig parfum nog altijd in staat de
gratie en elegantie der moderne vrouw te ver-
hoogen. Maar de begrippen hieromtrent heb
ben zich wel grondig gewijzigd! De parfum
fabrikanten hebben het veel moeilijker dan
hun voorgangers van ongeveer een halve eeuw
geleden. Teen was men conservatiever, wis
selde niet zoo snel met de mode als tegen
woordig; nu moet er ieder jaar een nieuw
modeparfum zijn, dat tot „schlager" gepro
clameerd, voor den producent een goed zaak-
je is.
Onze grootmoeders hielden niet van bloe-
mengeurtjes, daar was het viooltjes-parfum,
de meiklokjesgeur, jasmijn, tot reukwater ver
dicht, sering en reseda, verder versehe hooi-
geur, waar onze grootmoeders dol op waren
en tenslotte het later in onbruik geraakte
patchouli. Engeland zweert nog heden bij la
vendel. maar in de andere landen is men daar
van terug gekomen! Lavendel is niet meer
modern; het linnengoed mag niet meer naar
lavendel ruiken; de reukdoozen, die vroeger
viooltjes-, meiklokjes- of resedageur uit
stroomden, zijn verdwenen.
Men heeft haast geen bloemenparfums
meer. Geraffineerde samenstellingen zijn daar
voor in de plaats gekomen, die voor het sa
menvoegen ware kunstenaars op „reukgebied"
eischen.
Zeer verfijnde vrouwen, die er waarde aan
hechten een parfum te gebruiken dat nie
mand anders bezit, mengen het zelf of laten
er één samenstellen.
Voor de laatste keizerin van Rusland werd
in Parijs een heel speciaal parfum vervaar
digd, dat alleen aan deze hooge klante gele
verd werd en aan niemand anders.
Hoewel de prijzen van alle andere artikelen
gedaald zijn, is parfum op het oude prijs
niveau gebleven, want de grondstoffen, zooals
b.v. muskus en amber kosten nog tegenwoor
dig honderden guldens.
Parijs neemt nog altijd de eerste plaats in
waar het geldt de etherische bloemenoliën te
bewaren, zoodat ze altijd de oorspronkelijke
lieflijkheid en frischheid, in verbinding met
alle stoffen, behouden.
Eau de cologne heeft door de jaren heen
zijn goeden naam behouden en dit komt wel
voornamelijk doordat men ook in sportkringen
de waarde ervan op den juisten prijs kan
stellen.
MADAME X,
ONS WEKELIJKSCH
KNIPPATROON.
piqué, een diepvallende voorplooi, breede
ceintuur en een kraagloos, ongevoerd jasje
van lichtblauw en wit gestreept flanel, daar
bij draagt men dan zoo'n nieuw model Zuid
wester tje van lichtblauw vilt en een shawl
die de voornaamste kleuren van het complét
in een aardig dessin vereenigt.
Ceintuurs zijn van zeer veel belang in de
komende voorjaarsmode; want zij accentuee-
ren de lijn van het toilet. Om de juiste cein
tuur te vinden, moeten we eerst eerlijk bij
ans zelf vaststellen, of onze taille slank, ge
woon of breed is! De gelukkigen onder ons.
die zich in het bezit van een meisjesfiguur
Jaap tien jaar zoekt het heele huis
af naar een potlood, 't Is gek, dat die dingen
altijd net weg zijn als je ze noodig hebt. Er
zijn er zeker wel tien in huis.
„Kan je het niet met pen en inkt af?" vraag
ik. „Pen en inkt staan hier op het bureautje".
„Nee", zegt hij, „dan zou ik mijn vulpen
wel gebruiken". Hij wijst op de vulpen die
uit zijn borstzakje steekt en die sinds zijn
verjaardag zijn trots en glorie is. „Ik moet een
potlood hebben".
Dus zoeken we verder en vinden eindelijk
achter in de buffet-la een stompje. Dadelijk
haalt Jaap zijn postpapier voor den dag en
begint een brief te schrijven.
„Maar Jaap een brief met potlood! Dat
is erg onbeleefd".
,,Dat weet ik wel", zegt hij bits.
Ik kijk over zijn schouder. Hij maakt geen
bezwaar en ik lees:
„Chris! Je bent me niet waard om met inkt
te schrijven, enz." Duidelijk een brief aan een
vriendje waar hij heel nijdig op is.
Ik denk aan al de moeite die Jaap gehad
heeft om een potloodje te vinden, terwijl de
inkt vlak bij was, de penhouder in zijn zak.
„Waarom lach je?" vraagt Jaap. „Is het een
gekke brief?"
„Nee", zeg ik, .tenminste ik weet niet
wat je met Chris gehad hebt. Maar vond je
hem wel waard zoo lang naar dat potlood
te zoeken?"
„Dat weet ie immers niet", zegt Jaap vol
daan. „Chris is een valsch jong, hij liegt en
draait. En ik wil nooit meer iets met hem te
maken hebben".
Er klinkt oprechte verontwaardiging in zijn
stem. Hij kauwt op het stompje potlood, zint
op woorden die zijn minachting duidelijk zul
len weergeven.
„Ik zou maar liever heelemaal niet schrij
ven". raad ik-
„Waarom niet?"
„Als je heelemaal niet schrijft en niet meer
naar hem omkijkt, dan begrijpt hij pas goed
dat je niets meer met hem te maken wilt
hebben. Nu denkt hij misschien dat je ruzie
wilt maken".
Jaap kijkt me peinzend aan. „Dat wil ik
ook eigenlijk wel", bekent hij mij en zich
zelf.
„Dat is niet dè manier om te laten merken
hoe misselijk je zijn gelieg en gedraai vindt",
doceer ik. „Je loopt hem kalm voorbij, tot
dat het er naar uit ziet, dat hij zich beter
gedragen zal".
„Hm", zegt Jaap. Je kan aan hem zien: hij
had zoo graag eens een flinke ruzie uitge
lokt. Hij kijkt me wat beschaamd aan en
daarmee voel ik mij eenigszins verlegen. Want
maken wij niet allemaal op onze beurt zoo
erg graag ruzie? Hoevelen van ons lukt het
werkelijk met minachting voorbij te gaan aan
dat wat het leven leelijk maakt, aan hen die
het leven leelijk willen maken? We zoeken
naar middelen om onze minachting tot uiting
te brengen, zooals Jaap naar zijn potlood»
zoekt. We willen kwetsen, schelden, uit
lachen. Ruzie-maken. Maar geven we daar
mee blijk van onze minachting? Moet je,
voor wat je minacht, zooveel moeite doen?
Ik geloof dat er veel te veel tijd wordt zoek
gebracht met het zoeken naar potlooden om
briefjes te schrijven aan hen die men min
acht. Afbreken noemt men dat ook wel. Veel
te veel afbraak. En daardoor geen tijd voor
opbouw. Veel te veel geharrewar met men-
schen die men minacht inplaats van een op
bouwend verkeer met menschen die men
acht. Als we het slechte om ons heen wer
kelijk ,,min-achten" naar de juiste beteekenis
van het woord misschien dat er dan veel
minder menschen zich zouden aangetrokken
voelen tot het doen van dat slechte.
BEP OTTEN
Het moeilijkst kan een mensch zijn gehei
men en zijn gedachten voor zich houden.
Speciale aanbieding.
We stellen onze lezeressen in de gelegen
heid. door middel van onze „speciale
aanbiedingen" patronen te verkrijgen tegen
den prijs van 38 cent per stuk. Ten behoeve
van hen, die nog niet weten, wat deze
„speciale aanbiedingen" behelzen, vermelden
we hier het volgende:
de patronen zijn tegen den lagen prijs van
f 0.38 per stuk te verkijgen in één maat
en wel de volgende:
Bovenwijdte: 102 c.M.
Taille: 82 c.M.
Heupwijdte: 107 c.M.
Dit patroon kan men door het al of niet
aanknippen van naden passend maken voor
het eigen figuur.
No. 206: aardige voorjaarsjapon van don
kerblauwe of grijize stof met shawl van
kleurige zijde of georgette.
Benoodigde stof: 2.80 Meter van 130 C.M.
breedte.
No. 208: eenvoudig voorjaarsjapon van
angorastof met schouderkraag.
Benoodigd materiaal: 3 Meter van 130 C.M.
breed.
Beide patronen zijn dus tegen den prijs van
f 0.38 in de aangegeven maat per stuk te ver
krijgen bij de „Afdeeling Knippatronen" van
de Uitgeversmaatschappij: „De Mijlpaal"
postbox 175 te Amsterdam.
Toezending zal geschieden na ontvangst
van het bedrag, dat kan worden overgemaakt
per postwissel, in postzegels of wel per post
giro 41632.
De lezeressen worden vriendelijk verzocht
bij bestelling duidelijk het nummer van het
gewenschte patroon te vermelden. Gelieve
verder naam en adres duidelijk te vermelden.
Men voorkomt daardoor onnoodige vertraging
in de toezending.
Gevlochten laklint zal veel als hoeden-
garneering gebruikt worden.
Iets nieuws is bloemengarneering aan
hals-uitsnijdingen en ceintuur.
Men kiest met voorliefde vlakke bloesems,
waarvan men dan een stuk of drie bij elkaar
neemt.
's Avonds zal men veel kanten jakjes, in
dezelfde kleur van de avondjapon dragen. Ze
hebben halflange mouwen en staan zeer
jeugdig.
Een buitengewoon aardig voorjaarscos-
tuumpje is het volgende: een recht jurkje
met een bubikraagje en manchetten van wit
EEN GEBREIDE CEINTUUR.
Hoewel het nauwelijks voorjaar is en
hoe dikwijls lachen we bovendien niet om
die officieele aanvang van het voorjaar op
den 21en Maart! hebben we toch al een
beetje het gevoel of we bezig zijn den winter
achter ons te laten, en vooral dank zij de
eerste voorjaarsétalages in de winkels en de
eerste voorjaarsmodeplaten loopen we heusch
al weer een beetje over onze voorjaars- en
zomer garderobe na te denken en de be
hoefte om vast het een of ander fleurig-
heidje te maken, dat we later, of misschien
nu al zullen kunnen dragen, sluipt in de
harten van heel wat vrouwen.
Hieronder volgen de recepten van eenige
gerechten, die zich uitstekend leenen als
lekkernij voor de komende Paaschdagen.
Russische eieren (6 personen)6 hard
gekookte koude eieren, 1/2 ons gepelde gar
nalen, wat fijngehakte peterselie, wat
mayonnaise (of 2 eetlepels luchtig geroerde
boter), 3 ansjovissen, 6 cirkelvormige stukjes
oud brood, peper, zout, nootmuskaat, wat
kropsla of sterrekers.
Rooster de stukjes brood of bak ze in wat
botor goudbruin. Snijd van de gepelde eieren
aan het breede uiteinde een plakje weg, zoo
dat de eieren stevig op de croutons kunnen
staan. Snijd aan de punt ongeveer 1/3 van
het ei af, neem er voorzichtig de dooier uit,
wrijf die fijn en maak er met de garnalen,
de peterselie, zout, peper, nootmuskaat en de
mayonnaise (of de boter) een zalfachtige
massa van. Vul hiermee de eiwitbakjes hoog
op, leg op elk ei een geweekte en daarna
opgerolde ansjovishelft en in het midden een
■peterselieblaadje. Garneer de schotel met
blaadjes frissche kropsla of met sterrekers
(tuinkers).
Gevuld gehakt (een smakelijk, koud ge
recht voor de Paaschlunch)1 pond kalfs
gehakt, 1 eetlepel gehakte peterselie, peper,
zout, nootmuskaat, 1 flinke snee brood zon
der korst, een scheutje melk, 4 eieren, paneer
meel, 60 gr. boter of vet.
Kook 3 van de eieren hard, pel ze en laat
ze afkoelen. Laat het brood in wat warme
melk weeken, druk het daarna goed uit en
meng 't met peper, zout, nootmuskaat, peter-
zelie tot een gelijkmatig geheel met het
gehakt en spreid het uit als een laag van
paar centimeter dikte. Snijd van de gepelde
eieren aan weerskanten een plakje wit weg,
leg de eieren als een aaneengesloten rij in de
lengte op het gehakt en wikkel het dicht tot
een gelijke rol. Wentel deze door paneermeel
en braad hem drie kwartier in de heete
boter of het vet. Snijd het gehakt na be
koeling en leg de plakjes dakpansgewijze
op een schotel.
Sneeuwpudding met vanillesaus (5 personen)
3/4 L. melk, 80 gr. maizena, 80 gr. suiker,
wat vanille, 4 eiwitten. Voor de saus: 1/2 L.
melk, 10 gr. maizena, 40 gr. suiker, wat 1
vanille, 4 eidooiers.
Meng de maizena met wat koude melk
aan breng de rest van de melk met de suiker
en de vanille aan de kook, voeg de maizena
toe en laat de massa, roerende, 5 minuten
koken. Roer de puddingmassa door het zeer
stijf geklopte eiwit en vul er een met koud
water omgespoelde vorm mee. Stort de pud
ding, na bekoeling op een glazen schotel en
presenteer een vanillesaus erbij, die als volgt
wordt bereid: breng de melk met de vanille
aan de kook, roer de eidooiers met de mai
zena en de suiker, voeg hierbij langzamer
hand. onder goed roeren, de heete melk, giet
alles terug in de pan en verwarm de massa,
voortdurend roerende, totdat zij gebonden
is. Laat de saus afkoelen en presenteer ze in
een glazen schaaltje bij de pudding.
C. F.
verheugen, kunnen rustig iedere ceintuur
kiezen, die zij willen, maar de anderen moe
ten ceintuurs kiezen in harmonieerende
kleuren met de japon, niet te breed en niet
te veel in het oog loopend.
EEN BEETJE BELEEFDHEID.
Bij uitnoodigingen voor den avond speelt het
toilet een groote rol. Men kent de omstandig
heden en zijn gasten toch wel eenigszins en
weet, of iemand in verlegenheid komt, als men
haar vraagt in avondtoilet te verschijnen. De
persoonlijke takt moet beslissen, of de gasten
liever allen in gewoon toilet moeten komen
of dat men de betreffende persoon liever eens
op een anderen keer laat komen. Maar nooit
mag men één persoon laten verschijnen in een
gewone japon, wanneer alle anderen feestelijk
gekleed zijn. Om alle narigheden te voorkomen
kan men het beste onder schriftelijke uitnoo
digingen „avondtoilet niet verplicht" zetten.
Bij mondelinge of telefonische uitnoodigingen
js een kleine aanduiding voldoende,
Misschien dat sommigen van hen wat
voelen voor het maken van bijgaande ge
breide ceintuur? Breede kleurige ceintuurs
komen altijd wel te pas, al was het op het
oogenblik alleen op een zwart winterjurkje.
dat een fleurige toets hard noodig heeft om
nog genade in onze oogen te kunnen vinden,
nu we het voorjaar al zoo in onze bol hebben
Die breede gekleurde ceintuur kunnen we
natuurlijk best kant en klaar van peau de
suède koopen; ze hebben dan alleen het na
deel, dat ze leelijk prijzig zijn. En waarom
zouden we er dus zelf geen maken van een
overgeschoten restje wol? In een paar ver
loren uurtjes hebben we de heele ceintuur
klaar, en hij kan werkelijk concurreeren
met de dure peau de suède, afgezien nog
van het feit, dat hij op den koop toe ook
nog de scharme van het „anders dan anders"
heeft.
Men neemt twee pennen nummer drie en
zet, om een ceintuur van 6 CM. breedte te
krijgen, zestien steken op. Vervolgens breit
men zeven pennen heen en terug recht, de
achtste vier recht, acht averecht, vier recht;
daarna weer zeven pennen heen en terug
recht, de achtste vier recht, acht averecht,
vier recht; enz. Als de ceintuur iets meer
dan de vereischte lengte heeft (omdat men
een uiteinde om den gesp heen moet slaan,
waarbij dus iets van de lengte verloren gaat)
breit men er 'n punt aan, door om de andere
pen aan beide kanten een steek af te min
deren, dan haalt men de draad door de
steek, die men overhoudt en werkt hem met
een maasnaald af. Vervolgens strijkt men de
heele ceintuur onder een vochtigen doek
uit (dat maakt niet alleen het breiwerk veel
gelijker, maar voorkomt ook, dat de ceintuur
in het dragen al te zeer rekt) en naait er aan
het rechte uiteinde een gesp aan.
Simple comme bonjour, nietwaar? En als
de zwarte jurken afgedaan hebben, en we
zijn aan de witte toe wat staat er dan
aardiger dan een eenvoudige witte jurk met
een kleurige breede ceintuur?
W. T.
Mae West doet
heldhaftige en luid
ruchtige pogingen,
een nieuwe mode
ingang te doen vin
den, nieuwigheden
zoo oud als bobbed
hair (dit als variant
op den bekenden
weg-naar-Rome)
worden gelanceerd
en omdat het lang
genoeg geleden is,
dat dit alles wer
kelijk nieuw was
doen we een oogje
dicht en zeggen:
Ja, dit is nu toch
heusch eens iets
anders", eigenlijk
alleen omdat we
meer dan genoeg
hebben van mutsjes
Sy die één kant van
ons hoofd met een
totale afwezigheid
vereeren,
Mae West draagt hoeden die haar
schouders beschaduwen en wij droomen
voor het a.s. seizoen van ook zoo'n rand.
Gaat de droom in vervulling, dan is dien
rand op z'n hoogst 4 cM. breed en Mae
met-haar-zonnescherm is glad vergeten.
Er is nog een ander model wel niet
door Mae West onder het zoeklicht geno
men, maar bescheiden aangekondigd door
verschillende modehuizen bescheiden,
wantdrie jaar geleden was ditzelfde
model en vogue.
Ook afgeslagen randcombinaties van vilt
en stroo.
Denk eens goed na is er nog niet ergens
een hoededoos, verstopt in een hoek, onge
deerd gebleven in voorjaarsschoonmaak-
stormen?
Bent u nog in het bezit van een drie-jarige
hoed? Een nieuw lint, wat viltbloemetjes (zie
afb. I) en zelfs de befaamde „beste vrien
din" (ik denk aan veel geestigheden!) zal
het modieus dopje bewonderen.
En u hebt weel
de illusie van iets
nieuws een echt
nieuwigheidje koopt
u van het geld dat
werd bespaard.
Oude, gebloemd-
voile zomer-jurken
worden aan reepen
geknipt, en hier
kom ik nog even
terug op het cha-
pitre Mae West.
Haar bestrookbe
toiletten zijn lang
niet leelijk en de meeste vrouwen staat iets
Üichtigs. Wat er met strookjes te bereiken
valt toont afb. TL.
Verder is, volgens menschen die er buiten
gewoon veel verstand van hebben, de mode
kleur blauw.
Maak u toch niet al te bezorgd over het in
de mode zijn van één bepaalde kleur.
Mode is: wat u goed staat de mode
kleur is die welke u jonger en frisscher
doet schijnen. Er is nog nooit een vrouw ge
lukkig geworden door het dragen van „de
modekleur" wanneer die haar flets maakte.
Wees niet bang om des noods tegen alle
mode voorschriften in te gaan.
LAURA KUIJPER.
