Verkeerd begrepen Verkeers-examen te Amsterdam. FEUILLETON floor RUBY M. AYRES. Vertaling van J. G. H. v. d. Bovenkamp Jr. 13) Maar dan rukte zij plotseling haar hand uit de mijne en sprong van den divan op. Twee vuurroode.blosjes waren op haar wan gen verschenen en zij riep uit: „Oh ik weet wel, dat ik' dat heelemaal niet tegen u had mogen zeggen maar ik ben zoo alleen ik heb niemand die ik mijn vriend kan noemen. Ik ben nog maar drie maanden getrouwd en mijn man verveelt zich bij mij! Ik heb het al lang geweten maar hij wilde het niet- toegeven. Maar nu weet ik dat het de waarheid is! Hij wil bij mij vandaan zijn en hij werd kwaad toen ik hem smeekte bij mij te blijven of mij anders mee te nemen. En ik heb nog zoo'n vreeselijk lang leven voor mij! Er was een heele wereld van tragedie in haar stem, in haar kleine blecke gezichtje. Ik wist waarlijk niet wat ik zeggen moest daar ik .maar al te goed wist, dat zij vol komen gelijk had. „En het is allemaal de s.chuld van zijn vrienden", ging zij handenwringend voort Arm kind zij deed mij denken aan een heel klein kindje, dat pijn lijdt. „Die hebben hem van mij vervreemd. Ik weet zeker, dat hij in het begin van mij ge houden heeft dat moet hij beslist gedaan hebben, daar hij anders nooit met mij ge trouwd zou zijn. Ik was maar een- onder- jpijzèresje en zijn familie achtte mij veel te minderwaardig om met hem te trouwen maar hij had maling aan allen en trouw de toch met mij. En wij waren zoo gelukkig totdat wij in Monte Carlo aankwamen. Daar ontmoette hij een paaT vrienden die hem tot spelen overhaalden. Toen werd ik heele avonden en soms ook wel heele nachten alleen gelaten en na dien tijd is hij nooit weer de oude voor mij geweest. Op de club vleien zij hem natuurlijk heel erg voor namelijk omdat hij geld heeft. En als hij dan in een goede stemming is, gaan zij kaarten en dan verliest hij hooge bedragen. Zij weten heel goed, dat zij van Lal alles gedaan kunnen krijgen als zij maar een beetje..speculeeren op zijn ijdelheid. Hij denkt, dat ik te dom ben om te begrijpen waar de. schoen wringt, maar ik zie alles heel goed in en ik begrijp heel goed dat geen van die vrienden ook maar iets om hem zou geven, als hij geen geld meer had. Oh. God was hij maar hier!" En hartstochtelijk snikkend liet zij zich weer op'den divan vallen. Terwijl ik vol medelijden naar haar stond te kijken zag ik iets in haar houding in de lijn van haar hals, dat mij deed denken aan de eenige vrouw, die voor mij eenige beteekenis had gehad en ik voelde een groote woede in mij oplaaien tegen den man die zoo kort na zijn huwelijk al vergeten had. dat hij beloofd had voor zijn vrouw te zullen zorgen en haar te zullen liefheb ben. Ik begreep, dat ik mij niet langer in toom zou kunnen houden als ik nog langer naar dat meisje bleef staan staren en daarom liep ik zonder een woord te zeggen de kamer uit en trok de deur achter mij dicht. Maar bij mijzelf legde ik den eed af, dat Linell niet naar Afrika zou gaan, in ieder geval niet alleen! Ik heb' een vriend, die Smith heet. Dat op zichzelf is niet zoo buitengewoon het is heel waarschijnlijk, dat er wel meer vrien den zullen zijn die den naam Smith dragen. Maar ik vertel u dit even omdat hij de eenige man was, die mij in die lastige zaak zou kunnen helpen. Van beroep is hij geneesheer en doorgaans gestationneerd op een van de buitenposten van Engelsch Indië maar op dat oogen- blik was hij toevallig met verlof in Enge land en logeerde in dezelfde club als Linell. Evenals ik, was hij nog vrijgezel. De vrouw die hij - zijn hart geschonken had had hij verloren door den dood, terwijl ik Maar ja, de dood is dikwijls genadiger dan het leven. Na drie pijpen te hebben leeggerookt en de zaak goed en ernstig te hebben overdacht, zette ik mij aan mijn schrijftafel en schreef hem een broef. Ik kreeg geen antwoord van hem. maar een week later werd er luid en wild aan mijn deur gebeld en een oogenblik daarna werd de vreeselijke toornige Adonis van nummer 7 door de verschrikte Bundie mijn kamer binnengelaten. Daar ik den goeden man de laatste vijf dagen al verwacht had, was ik in het geheel niet verwonderd over zijn komst en stond dan ook niet uit mijn stoel op. Nog voordat hij de deur goed en wel achter zich gesloten had. kwam hij vlug op mij toeloopen en een oogenblik vreesde ik, dat hij mij door mijn eigen venster de straat op zou gooien. Tot mijn geluk scheen hij even wel van gedachten te veranderen. „Goeden avond", zeide ik vriendelijk, ter wijl ik op mijn gemak uit mijn stoel op stond. Hij zag er knapper en aantrekkelijker uit dan ooit met dien toornigen blik in zijn oogen maar hij was nog zoo'n echte jon gen, dat ik werkelijk medelijden met hem voelde. „Ik weet natuurlijk wat- je hier komt doen", ging ik voort. „Je hebt gehoord wel, dat terwijl jij je vermaak zocht in Lon den een ander van die gelegenheid ge bruik heeft gemaakt om den tijd voor je vrouw minder vervelend te maken. En nu is er absoluut geen reden om mij hier neer te slaan of door mijn eigen venster naar buiten te smijten, zooals je zooeven van plan was. Ik ben oud genoeg om je vader te kunnen zijn en Ik hield mijn woorden in want had ik dat niet gedaan dan zou Linell met mij ge daan hebben wat ik hem zooeven had aan geraden niet te doen. Ik was wel niet klein maar zou toch gèen. schijn van kans ge had hebben tegen zijn machtige spieren en dikke armen. Ik verheugde mij er werkelijk over dat zijn liefde voor zijn vrouw nog zoo groot bleek te zijn, dat hij in staat was iemand een pak slaag te geven, van wie hij op zijn club ge hoord had, dat hij minder nette bedoelingen had met zijn vrouw. Smith is altijd een heel handige kerel ge weest en ik twijfel geen oogenblik of hij had Linell voor mij heel kundig en netjes „opgewarmd" zooals hij dat noemde. „Als je even wilt gaan zitten", ging ik voort, „en wilt ophouden met mij aan te staren als een gek. zal ik je alles vertellen Daarna kan je mij naar de keel-vliegen, als je er zin in hebt, maar voor den eersten keer In je leven gaat iemand je eens de waarheid vertellen". En ik vertelde hem alles. Ik vertelde hoe ik zijn vrouw snikkend op den divan had ge vonden hoe zij mij alles had verteld en ik besloten had al het mogelijke te doen om zijn plan te verijdelen. Hoe ik Smith een brief geschreven had en hem had verzocht den Adonis in het oor te fluisteren, dat er tijdens zijn afwezigheid uit Onze Laan we! eens een andere man zou kunnen zijn die op prijs wist te stellen, wat hij versmaadde. Het was eerst niet mijn plan geweest om hem te zeggen, dat de geruchten over mijn verhouding - tot zijn vrouw op mijn eigen verzoek in het leven waren geroepen, maar ik besefte plotseling, dat ik op gevaarlijken grond liep. Niet voor dien man was ik bevreesd, doch ik was bang, dat het verhaal, dat ik zflif in omloop had gebracht niet tot staan te bren gen zou zijn op het punt waar het nu ge komen wasIk had een vreeselijk dwaas iets gedaan met de beste bedoelingen ter wereld maar gelukkig zag ik het in1 toen het nog niet te laat was. En ik vertelde hem nog iets anders ook. Ik vertelde hem, dat als hij naar Afrika ging, zooals zijn zelfzuchtig plan was hij er dan op kon rekenen, dat hij in groote moeilijkheden zou geraken. „Begrijp je dan niet, dat een andere dan heel gemakkelijk tot je vrouw aangetrokken kan worden, terwijl jij weg bent. En als een man eenmaal van je vrouw zou gaan houden „Iedere man die het waagt om naar haar te kijken schiet ik neer!" riep hij uit als een bloeddorstige Turk. Ik haalde, mijn schouders op en een flauw glimlachje speelde om mijn lippen. Ik be gon dien man nu eindelijk te krijgen waar ik hem hebben wilde. «Als dat het geval is, begrijp ik eigenlijk niet hoe je ooit op de gedachte bent gekomen om haar hier alleen achter te laten". Een stilte trad in. Ik kon aan zijn gelaat zien, dat die man inwendig een zwaren strijd moest voeren. Hij was nog zoo'n echte on verstandige jongen, die wilde doen alsof hij een man was en die zonder er verder bij na te denken het leven van een vrouw in zijn handen genomen had. Wantrouwend keek hij mij aan. „Ik zal nooit een man toestaan om tegen me te zeggen wat u allemaal tegen mij ge zegd hebt!", gromde hij en zijn oogen be gonnen te flikkeren. (WoKfc vervoigdïj - ln 'an9e rijen wacht men voor het paleis van wijlen H. M. Koningin Emma, voor het teekenen van het condoleance- vertrokken registers toet IntertwK der Nteuwe Kerk - te Delft wordt met spoed m gereedheid ge bracht voor de - aanstaande begrafenis van wijlen H. M. de Koningin Moeder De heer Plesman (links), directeur der KLM, met ir. Wurfbain, mr, van Enthoven en jhr. H K. B Rendorp, op weg naar het paleis van wijlen H. M de Koningin Moeder voor het brengen van een bezoek van rouwbeklag 300 jeugdige weggebruikers hebben Woensdag in Artis te Amsterdam het verkeers-examen afgelegd. Deskundig toezicht De Primavera tentoonstelling te Rotterdam in wording. Een kijkje op de Japansche afdeeling 'Onder groote belangstelling heeft Woensdag te Soest de begrafenis piaats gehad yan jbit. Godfried L.-Röell, een bekend figuur in de sportwereld Mr. P. J. C. Tetrode, directeur der Neder- landsche Bank zal per 1 April a.s. ontslag nemen

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1934 | | pagina 9