INGEZONDEN.
HEEPEN C05TUME5
1
WEEKABONNEMENTEN
OP UW MAAT GESNEDEN
GR.HOUT5TR.hoek GR.MARKT HAARLEM I
Waar snoeken gekweekt worden:
VRIJDAG 6 APRIL 1934
HAARLEM'S DAGBLAD
4
SIL\IH\ E 1S DE BESTE SLAOLIE!
(Adv. Ingez. Med.)
Voor den Inhoud dezer rubriek stelt de
Redactie zich niet verantwoordelijk.
Van ingezonden stukken, geplaatst of niet
geplaatst, wordt de kopij den inzender niet
teruggegeven.
OVER HET TERUGBETALEN
VAN STEUNGELDEN.
Naar aanleiding van de woorden, door Mr.
Van Dam gesproken in de laatste Gemeente
raadsvergadering, zag ondergeteekende
gaarne, dat onderstaand stukje in uw blad
werd opgenomen.
Mr. Van Dam is de meening toegedaan dat
er niets minderwaardigs in schuilt, als werk-
loozen, weder in beter doen gekomen, terug
betalen wat zij aan de gemeenschap hebben
gekost. Ik zou Mr Van Dam de vraag willen
stellen: hoe kunt U verlangen van de gesteun-
den. die buiten hun schuld werkloos zijn ge
worden, dat zij den steun later terugbetalen,
als zij weer werk hebben? Neen. indien dit ge
daan zou worden, zou het zeer zeker minder
waardig zijn. De crisis die internationaal
heerscht. waaronder mlllioenen gebukt gaan.
is het gevolg van een stelsel dat zijn laatste
uren ziet naderen. n.L het huidige kapitalisti
sche stelsel. Alle narigheden, n.l. gebrek en
verzwakking, die hieruit voortkomen behoeven
m.i. niet geleden te worden. Aan alles komt
een eind, dus ook aan dit stelsel, want een
stelsel dat geen arbeid meer kan geven, is ge
noodzaakt onder te gaan. Ten koste van
'ellende en verarming mag' zoo'n stelsel niet
voortleven met middeltjes tegen alle kwalen.
Dit zou verre van christelijk zijn Neen. alleen
als de klasselooze maatschappij wordt inge
voerd, fabrieken en machines in handen der
ware gemeenschap worden gebracht, die dan
volgens een vast plan gaat produceeren voor
de behoefte van de geheele gemeenschap (doch
niet zooals in het kapitalistische stelsel, alleen
voor de winst) zal er geen werkloosheid zijn,
maar welvaart heerschen. Doch in een maat
schappij waarin wij onze krachten niet kunnen
geven, omdat er geen werk is, zijn wij over
geleverd aan den „steun".
Het is voor mij niet mogelijk, de meening
van den heer Van Dam te deelen. Als wil er
schuld aan hadden, was het iets anders. Maar
nu is het de plicht van den Staat, in ons
levensonderhoud te voorzien, zonder terug
betaling onzerzijds. Straks komt er misschien
oorlog; dan word ik door den Staat ongeroepen
en dan krijg ik het leven ook niet terug als ik
sneuvel. Dus omgekeerd is de Staat ook aan
ons. bezitloozen, iets verschuldigd.
Met dank voor de plaatsing,
Uw abonné
J. F. v. d. BERG
Korte Vlamingstraat 1A rood, Haarlem.
doordringen De gummistok alleen zou hier
misschien wat uitrichten en een dergelijke
massamoord na voorafgaande foltering voor
komen. Als er wel politie aanwezig is geweest,
waarom heeft zij haar plicht dan niet gedaan1"
Want zij heeft er ook voor zorg te dragen, dat
het strand buiten het seizoen geen terrein
wordt waarop dergelijke.folteraars hun lusten
op „redelooze" schepselen botvieren.
Ingezonden stukken in een blad, dat ver
moedelijk toch niet in kringen gelezen wordt,
waartoe deze vandalen behooren, hoe goed ook
bedoeld, helpen zoo weinig, of het moest zijn
dat de betrokken politie-autoriteiten te Kat
wijk en Noordwljk bij plichtsverzuim hun
mannen eens onder handen nemen. Want
een dergelijke wreedheid mag niet meer voor
komen.
W. H. J. VILSTERMAN.
Zijlvest 11 a, Haarlem.
VOGELLEED.
In de Nieuwe Rotterdamsche Courant van
21 dezer komt een ingezonden stuk voor van
den heer H C. Hintzen, van den navolgenden
inhoud:
„In de 17de eeuw was een geliefd spel op de
kermis het ganzentrekken. Aan een lang touw
over een vaart gespannen, werd een levende
gans aan de pooten opgehangen. In schuitjes
voeren de mededingende jongens onder het
touw door. Den behendigste, die de sparte
lende gans in één greep den hals kon af
rukken. viel de prijs ten deel. Zij die misgre
pen. vielen onder groot pleizier van de toe
schouwers in het water. Eenige maanden ge
leden was in een der drukke straten van onze
stad hoog in een boom. een duif met haar
vleugel verward geraakt tusschen de takken.
Spartelend hing de vogel aan zijn eenen vleu
gel. Langzamerhand verzamelde zich een
groepje menschen die met meewaren het lot
van het ongelukkige dier volgden. Toen, onder
luid belgerinkel, kwam de auto van de ge
alarmeerde brandweer aan. ladders werden
tegen den boom geplaatst, doch reikten niet
hoog genoeg. En met veel behendigheid klau
terde een brandweerman tot hoog in den boom
en wist de duif uit haar netelige positie te ver
lossen. Onder luide toejuichingen van het
publiek daalde de brandweerman uit den
hoogen boom neer.
Zondag wandelde ik met mijn kinderen langs
het strand van Katwijk naar Noordwljk. Er
stond een sterke, koude Zuidwestenwind. Ver
spreid langs de kust op de scheiding van zee
en strand zaten armzalig klepperend met hun
vleugels vele tientallen koeten en alken. Zij
schenen uitgeput en verkleumd van de koude
Van allemaal was een gedeelte van de borst en
de onderzijde der vleugels bedekt met een
laagje teerolie. Lang hadden zij waarschijn
lijk geworsteld vóór zij, door den wind gedre
ven, de kust konden bereiken. Of zij met rust
en wat zachter, zonniger weer. de belemmering,
die de oliebedekking hun geett. zouden te bo
ven komen, kan ik niet beoordeelen. Onover
komelijk scheen de besmetting van de veertjes
bij velen niet te zijn. Doch op Zondag wandelt
de jeugd van Katwijk en Noordwijk langs liet
strand. En tot verstrooiing vonden zij een
nieuw spel. Met stokken mepten zij naar de
ongelukkige, bibberende vogels, die angstig,
zoo zij nog konden, wegvlogen in zee. meestal
echter om door de branding opnieuw aan
gespoeld verdere stokslagen te krijgen, tot zij
bezweken. Andere jongens schopten de dieren
eenvoudig dood en voetbalden met de
cadavers. Toen wij 's middags terugwandelden,
werden tallooze doode vogels door de vloed
golven heen en weer gespoeld. Velen droegen
duidelijke teekenen van een gewelddadigen
dood. Wij wezen enkele jongens op het ellen
dige van hun baldadigheid, doch het spel was
de geheele kust langs algemeen.
Kunnen tegen deze twintigste eeuwsche
wreedheid door de plaatselijke overheid geen
maatregelen genomen worden?"
Tot zoover de heer Hintzen.
Behalve aan verontwaardiging, moet ik toch
uiting geven aan verwondering. Waarom heeft
deze dierenvriend, toen hij het misdadig be
drijf aanschouwde dezer sujetten, zich niet
onmiddellijk tot de politie gewend, die toch
wel op zoo'n uitgebreid strand te vinden zal
zijn, en die vermoedelijk tegen deze vandalen,
hen kennende, maatregelen had genomen? Of
was er geen politie te bekennen? Woerden
richten tot dergelijke wreedaards zijn paarlen
voor de zwijnen. Als zij het leed van zoo'n ge
marteld dier niet kunnen begrijpen, hoeveel te
minder zal èen welgemeend woord tot hen i
DE GEDOODE ZEEVOGELS.
Geachte redactie.
Gaarne verzoeken wij plaatsing van onder
staand stuk naar aanleiding van een ingezon
den stukje door een dierenbeschermer-abon-
né in uw blad van Donderdag 29 Maart.
Met groote verontwaardiging lazen wij:
„gemakshalve heeft Dlerenhulp ze ide olie
slachtoffers) laten dooden". Wij tarten den
schrijver de waarheid hiervan te bewijzen.
Als hij of zij zoo loyaal was geweest zijn of
haar naam te noemen ('t gaat toch bij hem
zeker ook alleen om het welzijn der dieren??)
dan hadden wij onmiddellijk van antwoord
kunnen dienen. Ondergeteekenden, (van
wie eerstgenoemde lid is van de Vereen. „Die
renbescherming" doch aangezocht is door
„Dierenhulp") werden als goede dierenvrien
den door de Ver. Dierenhulp, die reeds den
geheelen Maandag van het- strand, olieslacht
offers naar huis had gehaald om te redden
wat te redden viel. aangezocht om de hon
derden daamog zieltogende vogels uit hun
lijden te helpen. Wij kunnen den schrijver
verzekeren dat er hard gewerkt is door „Die
renhulp". Van „Dierenbescherming" was
niets te zien. Niet alleen het geheele strand
van Driehuizen tot het Bloemendaalsche
strand werd afgezocht, Ook de afstand van
zee tot den duinrand kreeg een beurt en met
verrekijkers werd gewerkt om eventueel ver
afgedreven vogels te zoeken. Dinsdags hebben
ondergeteekenden van 7 uur 's morgens tot 6
uur 's avonds aan dat strand hard gewerkt
voor „Dierenhulp", ook toen zagen wij niets
van de „Dierenbescherming".
Groote verwondering moet het baren, dat
ze die 217 arme zieltogende stumpers, die wij
nog vonden, hadden achtergelaten. Is dat
dierenbescherming? Deze vogels waren ge
heel met olie, uitgeput en hadden niets in
hun krop. Is het dierenbescherming te noe
men deze arme dieren nog te verpakken en
op reis te sturen in zoo'n toestand? Een
makkelijk kunstje; als wij dat ook zoo ge
daan hadden waren we gauw klaar geweest.
Uit de kas van Dierenhulp werd ons een
vorstelijk loon van f 10 (zegge 10 gulden) per
dag en per persoon uitbetaald. Wij wisten te
voren niet dat wij dit bedrag zouden krij
gen.
Durft de abonné nu zijn (of haar) naam
nog ruiterlijk bekend maken (hetgeen wij
niet durven hopen), dan zullen wij hem de
quitantie van het ontvangen loon laten zien.
Dankend voor de plaatsruimte,
S. KLINKENBERG.
A. VERHAGE.
NOG EENS: DE GEDOODE
ZEEVOGELS.
Geachte Redactie.
Naar aanleiding van het onderschrift van
mevr. Rijnders wilde ik U gaarne verzoeken
het onderstaande voor mij te plaatsen
Ik begrijp niet. dat mevr. Rijnders zoo
onaangenaam getroffen is door mijn stukje
over de zeevogels. Ik schreef dat niet om
reclame te maken voor Dierenbescherming,
maar naar aanleiding van een krantenbericht
en ook omdat de menschen het slechte voor
beeld van Dierenbescherming gingen navolgen
en de vogels die aankwamen op het strand zoo
maar gingen doodslaan.
Ik geef toe, dat er vogels aankwamen, die
zoo dik onder de teer zaten, dat onmiddellijk
afmaken het beste was. maar een groot deel
van de vogels die nu doodgeslagen zijn, had
zeker gered kunnen worden en dat zou ook
zeker gebeurd zijn als Jan Strijbos er zelf bij
geweest was om toe te zien. Maar noch Jan
Strijbos noch mevr. Rijnders was bij deze
vogelmoord-partij aanwezig. Mevr. Rijnders
huurde alleen twee mannen en die sloegen er
maar op los. zonder te vragen welke dieren nog
gered hadden kunnen worden.
Dat ik Dierenhulp een hak wou zetten en
reclame wou maken voor de minder bekende
vereeniging Dierenbescherming, is onjuist. Ik
ben geen lid van een van deze vereenigingen
maar houd genoeg van dieren om te weten dat
het beter is de vogels te redden dan ze dood
te slaan
Ik weet ook dat de teervogels longontste
king kunnen krijgen, maar alleen als de onder-
veeren nat worden.
Ik ben het met Jan Strijbos eens dat de die
ren reddeloos verloren zijn, als we ze op het
strand laten zitten, vooral als Dierenhulp er
twee sterke mannen op af stuurt.. Daarom
breng ik nog eens hulde aan Dierenbescher
ming, die de dieren niet hulpeloos liet zitten,
als prooi voor losloopende honden en de be
taalde krachten van Dierenbescherming.
Als mevr. Rijnders nu maar weet dat ze ver
keerd gedaan heeft, dan behoeven we niet
meer In de krant te schrijven.
Als er weer teervogels aankomen moet ze 't
beschermen van die vogels maar overlaten aan
Dierenbescherming, die van Artis en Rotter
dam een hartelijken bedankbrief kreeg voor
haar werk.
Als mevr. Rijnders het maar niet weer pro
beert alle vogels te laten doodslaan,, want daar
kom ik tegen op als dierenvriend.
Met dank voor de plaatsing.
ABONNé.
Zandvoort, Maart 1934
Exclusief-nietduur
(Adv. Ingez. tviea.)
HISTORISCH.
In de takken van een hoogen boom zat een
kleine poes. klagelijk te miauwen. Ze zag
geen kans den steilen stam naar beneden te
gaan.
Een leuke jongen kwam aanloopen zag het
angstige katje.
Het duurde niet lang. of de jas was uitge
trokken. een voorbijgaand heer werd gere-
quireèrd om de jas op te houden, dan zou
de jongen in den boom klimmen en poes in
•de jas gooien.
De heer riep een anderen jongen, die het
geval nieuwsgierig stond aan te zien, om
mede de jas op te houden, bijwijze van vang
zeil.
Hoe hoog er de jongen klom, hoe verder
poes wegvluchtte. Maar eindelijk, daar had
hij haar! Hij mikte ze netjes in de jas en
klom, niet ten gerieve van zijn broekje, naar
beneden.
Toen iemand hem prees voor hetgeen hij
gedaan had, antwoordde hij: „Nou, ik ben lid
van Dierenbescherming en dan moet Je er
toch wat voor doen!"
Wat het geen kranige jongen?
U bij voosh&at dankend,
Hoogachtend,
H. POTHOFF,
Secretaresse van de Vereeniging tegen
het mishandelen van Dieren.
HET EINDPUNT VAN DEN
ZEEWEG.
Geachte redactie,
Het mooie lenteweer lokte mij dezer dagen
naar het Cloemendaalsche strand.
Het eindpunt van den Zeeweg biedt, buiten,
den steeds verrassenden blik op zee en strand
thans bovendien een onbelemmerd uitzicht
over het fraaie duinlandschap. De voorheen
aan de Zuidzijde van den Zeeweg geplaatste,
op zichzelf leelijke, loodsen zijn opgeruimd,
waardoor het gezicht op een flauw hellende
duinenrij is vrijgekomen.
Nu dit uitzicht ontstaan is, zal bij velen
de wensch opkomen het te behouden. Ver
ondersteld mag worden, dat wederom een
fietsenstalling ergens aan het eindpunt van
den Zeeweg zal verrijzen; aan een dergelijke
nuttigheidsinrichting is aldaar zeker behoefte.
Laten we hopen, dat bij oprichting daarvan
of van andere gebouwen, de plaatsing zoo
danig geschiedt, dat geen verstoring van het
vergezicht plaats heeft.
M.
STADSNIEUWS
DE BOLLENVELDEN
ZONDAG IS ER AL HEEL WAT TE ZIEN.
Het zonnige weer tijdens Paschen en de
daaropvolgende dagen heeft ondanks den
kouden wind een gunstigen invloed gehad op
de bloembollenveiden.
De crocussen zijn al met recht een lust
voor de oogen.
De narcissen gaan flink vooruit, enkele
vroege soorten bloeien reeds.
Het is te verwachten, dat de hyacinthen
a.s. Zondag op verschillende plaatsen reeds
zullen bloeien.
Scilla's en blauwe druifjes staan volop in
bloei.
Ofschoon het dus nog wat vroeg Is, kan men
toch a.s. Zondag reeds op vele plaatsen bloe
men zien.
GEVONDEN DIEREN EN VOORWERPEN.
F. Boren, De Clercqstraat 160, armband. T.
Boslooper. Bantamstraat 48, hond. Asyl voor
dieren. Ridderstraat 11, 2 honden. 3 katten.
J. de Bruin. Kampersingel 4, hondenpenning.
J. v. Lunenburg, Kenaustraat 10a rd„ hand
schoen. P. F. Fleurbaar, Princessekade 26,
halsketting met hanger. Bureau van Politie,
Smedestraat, hondenpenning; tasch m.i. Ken
nel Fauna, Parklaan. hond. v. d. Berg, Korte
Heerenstraat 21. handschoenen. Bos, Lange
Margarethastraat 20E, handschoen. Koster,
Schoterstraat 11, idem. J. N. Vermeer, Diede-
rikstraat 5, muts. Gans, v. Loostraat 3, muts.
v. Zonneveld, Papaverstraat 2, portemonnaie
m.i. v. d. Voorn, Leidschestraat 5, idem m.i.,
Koopman, wijde Geldeloozepad 4rd„ idem m.i.
Kranenburg, Duvenvoordestraat 46. rozen
krans. A. Koevermans, Achterstraat 10, rozen
krans. Bureau van politie, Smedestraat, sleutel
en scheermes. A. Deen, Nagtzaamplein 7.
tasch m.i. Stoute, Dahliastraat 7, trekwagen.
v. d. Klaauw. Tulpenstraat 17N rd„ vliegende
hollander. Roos, Stuverstraat 11, zakmes.
dienen uiterlijk Dinsdagsavonds betaald te
zijn. daar de bezorgers op Woensdag afre
kenen.
DE ADMINISTRATIE.
In een vischhandel in Aalsmeer.
Weet ge, wat het uitzetten van snoekbroed
is? Denk nu niet dat dit uitzetten dezelfde
beteekenis heeft als bijv. in: het huis uit
zetten na huurschuld. Want het beduidt juist
het omgekeerde, nl. het inbrengen van snoek
broed. in vischwater.
de vischjes zijn zoo teer, dat ze slechts
met een veer mogen worden aangeraakt....
En weet ge, wat snoekbroed is? Om daar
een denkbeeld van te geven en ook van de
wijze, waarop dat broed verkregen wordt,
kunnen wij niet beter doen dan u mee te ne
men naar Aalsmeer, waar een dier installa
ties is gevestigd, die men zoo weinig kent en
die toch zoo ongelooflijk veel doen voor het
instandhouden en verbeteren van den visch-
stand. Dat is de kunstmatige teelt van snoe
ken.
Daar in Aalsmeer, bijna aan het eind van
den langen Uiterweg, staat de woning van
den heer D. Spaargaren Pzn„ dié onder lei
ding van de Visscherij-inspectie nu reeds
voor het derde jaar snoeken kweekt, die in
het vischwater worden uitgezet, waardoor dat
veel bevolkter wordt.
Op 15 Maart elk jaar wordt de vangst op
snoeken gesloten in verband met den rijtijd
dier visschen. Het kuitschieten van snoeken
en het bevruchten wordt door allerlei weers
omstandigheden in hooge mate soms belem
merd, zeer ten nadeele van den vischstand.
waarom men de teelt van snoeken kunstma
tig aanvat, in als we het zoo mogen zeg
gen snoekbroedinstallaties. De heer Spaar
garen heeft daar vergunning voor en mag tot
21 April snoeken vangen voor dat doel en ze
in opslag houden. We zullen trachten het
verloop van het broed proces op dezelfde wij
ze aan u duidelijk te maken als Spaargaren
en zijn knecht het ons gedaan hebben, toen
zij ons welwillend hun bedrijf, dat dus per
jaar van 15 Maart tot 21 April in werking is,
toonden.
De snoeken zoowel kuiters (wijfjes) als
hommers (mannetjes) zoeken in den rij
tijd ondiepe plaatsen op en worden daar ge
vangen. De kuit wordt verzameld en met de
hom in aanraking gebracht. Deze bevruchte
massa wordt in speciale ronde bakken gelegd,
die van onderen een opening hebben, waar
door voortdurend water wordt aangevoerd,
dat over den rand wegloopt. Doordat het wa
ter onder een bepaalden druk binnenstroomt,
danste als het ware we kuit op den straal en
zakt dus niet weg. Het moet gewoon sloot
water zijn. want proeven met wel- of leiding
water hebben geer. gunstige resultaten opge
leverd. Daarin stierven de eitjes. Gonstant
door houdt men de kuit in beweging, dag en
nacht gedurende 10, soms 14 dagen. Die kuit
(in 1 pond zitten liefst 55.000 eitjes!) bestaat
Een kuitsnoek van groote afmetingen80 c.M.
lang met een gewicht van 25 pondi
uit gele bolletjes. Worden de eitjes wit, dan
zij ze dood en men verwijdert deze. Van een
emmer kuit blijft gemiddeld ruim de helft
goed.
Wanneer er leven in komst, als de eitjes be
weging in zich krijgen, laten we dus zeggen
na 10 dagen, worden ze in ondiepe bakken
uitgespreid. Dan dragen ze de broedkapjes
nog enkele dagen op den kop en na twee da
gen bewegen de vischjes, die dan al den lan
gen vorm hebben, zich door wrikken met
het staartje voort. Aan den buik dragen ze
het reservevoedsel in een buideltje, want
kieuwen en een bek hebben ze nog niet. Ze
hechten zich dan aan den rand der bakken of
aan waterplanten, die daarin gelegd zijn. Het
lijkt wel, of ze allemaal dood zijn, doch een
zachte aanraking met een veer de vischjes
zijn zóó teer, dat ze slechts met een veer
mogen worden aangeraakt of het oplich
ten van een plant doet hen in alle richtin
gen schietenom zich even later weer vast
te zetten.
Dan, na een dag of twaalf, komen de
kieuwen en de bek, het zakje met reserve
voedsel is verdwenen, en de snoekjes moeten
in het vrije wat"- losgelaten worden. Want
het is niet mogelijk de vischjes, die dan een
lengte hebben bereikt van twee centimeter,
in zoo geweldig grooten getale te voeden, Dan
gaan ze dood of bijten elkaar, zoo klein ze
zijn!
En na dat uitzetten, dat aan den kant van
een sloot, althans niet in diep water, moet
plaats h Lben, is het werk van den teler af-
geloopen. Proeven hebben uitgewezen, dat in
6 1/2 maand tijds de snoekjes een lengte van
ruim 20 c.M. hebben, en een jaar daarna van
40 c.M.
„Hoeveel snoekjes we uitzetten? Dat is niet
te tellen. Maar we kweeken drie. soms vier
maal per jaar, en practisch gaan geen visch
jes dood. als ze uit het eitje gekomen zijn.
Het zal niet ver van het millioen af zijn!"
Als gezegd, men raakt de kuit en de
vischjes nergens anders mee aan dan met een
veer. Het overbrengen in andere bakken ge
schiedt door overhevelen door een slang. En
alsmaar door, ongeveer 22 dagen dus, moet
het water onafgebroken stroomen en ver-
verscht worden.
„Want tegen slecht water kunnen ze niet",
zei de knecht.
De heer Spaargaren kweekt de snoeken
voor eigen gebruik: hij heeft namelijk uitge
strekte vischwaters voor zijn vischhandel.
We vroegen hem, of deze teelt ook op an
dere visch kon worden toegepast, doch dit
schijnt niet mogelijk te zijn. In elk geval
kweekt hij alleen maar snoek.
De afgestreken snoeken, de visch dus. die
kunstmatig is ontdaan van kuit en hom. wor
den naar het buitenland vervoerd voor con
sumptie. Ze mogen niet in den gesloten tijd
in Nederland blijven. Weer loslaten is niet
mogelijk want ze sterven toch.
„Ik heb er net een paar aangekregen, die
we dezer dagen moeten afstrijken", zei onze
gids. „Kijk, hier zijn ze."
Hij toonde een snoek van ongeveer 80 c.M.
lengte, met een gewicht van 25 pond.
„Die grooten zijn kuitsnoeken. De hommers
wegen gemiddeld maar 1 1'2 a 2 pond".
Bij snoeken schijnt dus het vrouwtje, of
liever de vrouw, meer te zeggen te hebben,
dan het mannetje
HOE DE HEER W. TE ROTTERDAM MET
ZIJN RHEUMATIEK TOBDE
Tot zijn vrouw ingreep
En reeds in twee weken zijn pijnen afnamen
„Ongeveer 4 a 5 jaar geleden heb ik U
eens geschreven over de schitterende werking,
die Kruschen Salts op mij- had, Nu heeft mijn
man ongeveer een jaar geleden last gekregen
van rheumatiek; hij voelde den heelen dag
pijn in zijn arm. Vooral in bed had hij er veel
last van en kon soms niet slapen. Aan Kru
schen geloofde hij niet. al kende hij door mij
de beste resultaten. Hij heeft eens twee
maanden verschillende medicijnen geslikt,
geen gunstig resultaat; toen gemagnetiseerd,
niets geen resultaat; toen behandeld met
ultra-violette stralen. Zou na een paar be
handelingen beter zijn; het heeft drie weken
geduurd; een heele verbrande arm was het
eenige resultaat. Toen dacht ik aan wat ik
wel eens gelezen had: stiekum 's morgens
wat Kruschen in zijn thee. Hij proefde geluk
kig niets, en na veertien dagen voelde hij
verlichting van pijn. Toen vertelde ik mijn
geheimpje en nu neemt hij al twee maanden
eiken morgen, zooals ik nog altijd doe. een
flink glas lauw water met een klein schepje
Kruschen Salts. Resultaat: na twee maan
den heelemaal zonder pijn. De piin is lang
zaam maar zeker minder geworden en nu
heelemaal weg. U begrijpt zijn dwepen met
Kruschen Salts Wees ervan overtuigd, dat wij
altijd en overal Kruschen Salts als een won
der verheerlijkten." Mevr. C. C. W. te R.
Met lijkt onbegrijpelijk. Doch de overtui
gende brief van deze dame ligt voor elke be
langstellende ter inzage. En de verklaring?
Elke „kleine dagelijksche dosis" Kruschen
Salts is een wetenschappelijke combinatie
van minerale zouten, welke al Uw afvoer-or-
ganen aansporen nieren en maag en
deze geregeld aan 't werk houden, zooals de
natuur dat bedoeld heeft. Het gevolg van
deze inwendige zuiverheid is. dat verfrischt
en vernieuwd bloed door Uw aderen stroomt.
Giftig urinezuur, dat Uw rheumatisohe pijnen
veroorzaakt, wordt langs natuurlijken weg
verwijderd en de pijnen houden op. En als U
voortgaat met „de kleine, dagelijksche dosis"
Kruschen Salts, zal Uw geheele wezen
lichaam en geest van deze zuiverende ver-
frisschende werking den weldadigen invloed
ondervinden.
Kruschen Salts is uitsluitend verkrijgbaar
bij alle apothekers en drogisten a f 0.90 en
f 1,60 per flacon (Omzetbelasting inbegre
pen). Stralende gezondheid voor één cent per
dag.
Let op dat op het etiket op de flesch, zoo
wel als op de buitenverpakking de naam
Rowntree Handels Maatschappij Amsterdam
voorkomt.
(Adv. Iyigez. Med.j 1
