Lettekem El SCui WOENSDAG 18 APRIL 1934 HAARLEM'S DAGBLAD 8 MUZIEK. KUNST AAN HET VOLK. HENRY MERCKEL. Van den violist Henry Merckel hadden we tot dusver nooit vernomen. De vereeniging ..Kunst aan het Volk" heeft ons Dinsdagavond de ken nismaking verschaft: ik twijfel niet of zij is voor alle aanwezigen een aangename geweest. Henry Merckel is een violist die er zijn mag; een instrumentalist van den eersten rang. Zijn techniek is volkomen beheerscht; zoowel in tonatie als stokvoering zijn van absolute ze kerheid. Een rijk geschakeerde dynamiek, die zich van het fluweeligste pianissimo tot een haast orgelachtig forte uitstrekt, geeft aan zijn spel kleur. Elk idee van ruwheid, van on zekerheid. van toevalligheid is aan dit spelen vreemd. En toch imponeert het meer door zijn instrumentale kwaliteiten dan dat het electri- seert of diep ontroert. De persoonlijkheid en het spel van dezen violist bezitten geen fasci- neerende of charmeerende eigenschappen: Henry Merckel wekt onze appreciatie, onze be wondering voor zijn vioolspel, maar hij sleept ons niet mee. Mijn bewondering was vooral groot voor zijn Bachspel. Zelden of nooit heb ik de eerste der solosonates zóó instrumentaal-volmaakt hooren weergeven. Niet het geringste vlekje of rafel tje. niet de minste onzuiverheid of weifeling ontsierde zijn voordracht, die bovendien in de fuga den gang der stemmen prachtig deed hooren. Met hetzelfde meesterschap speelde hij de Sonate van Leclair. die met de bekende Tam- bourin eindigt, het „Poème" van Chausson, de vioolpartij van de eerste sonate voor piano en viool van Fauré en drie stukken van een vrij onbekenden componist J. Cantelaube. Men ziet: een uitgebreid programma, dat dan ook wel een beetje lang viel. Want Leclair zit vol herhalingen en Fauré is in zijn eerste sonate tamelijk breedsprakig en vertelt daarbij vele goed klinkende dingen in aangenamen vorm: hij toont er zich een aardig causeur maar gaat nergens dieper op in. Felix de Nobel speelde voortreffelijk en fijn- geacheveerd met den violist samen. Hij ver ving ook de orkestpartij in Chausson's poème zoo goed als dat door een klavier mogelijk is en had in de stukken van Cantelaube een taak. die niet veel minder was dan die der viool. Deze stukken waren in manuscript; zij zijn nog al wild en doen soms aan Debussy, soms aan de Spanjaarden denken, zonder dat zij moderne manieren huldigen. De vertolking door beide partners scheen mij uitstekend. Een talrijk publiek heeft beide kunstenaars bij herhaling toegejuicht. K. DE JONG. R.K. Harmonie „Utile dulci" en symphonie-ensemble „Orpheus". „Utile dulci". dat zijn derden avond gaf voor de donateurs, had zich voor deze gelegenheid de welwillende medewerking weten te verzeke ren van het zoo gunstig bekende „Orpheus". Het harmoniecorps speelde vóór de pauze zijn programma, terwijl na de pauze Orpheus con certeerde. Daar het eerstgenoemde corps ook nog twee stukken voor solo-instrumenten gaf en zelf in uitstekende conditie was. werd het een avond waarop men zich niet verveelde. Utile dulci heeft sinds de laatste uitvoering uitstekend gewerkt. Het kan ook niet anders, want op Hemelvaartsdag komt het te Amers foort in den wedstrijd uit. en aan het con cours te Heemstede zal het deelnemen op 18 Juli. beide malen in de eerste afdeeling. De resultaten dezer ingespannen studie hoorden we op dezen concertavond tijdens de uitvoering van de compositie, die op beide concoursen iheel toevallig!) als verplicht werk is voorgeschreven. Het is de ouverture „Spe- ranza" van Dechavellerie. een werk dat een sonoor klankvolume vraagt en een degelijk bezette baspartij. In beide opzichten heeft U. D. ons ten zeerste bevredigd, terwijl ook op vallend was het mooi gemarkeerd rhythme. Misschien zal het slot-allegro nog met succes eenige retouche kunnen ondergaan, want daar komt het aan op een volkomen versmelten van hout en koper. Nogal logisch, zal men zeggen. Maar het tempo stelt hier aan een volkomen homogeen samengaan hooge eischen, zoodat de eindindruk „eind goed, al goed" kan werden bereikt met nog eenige vruchtdragende repetities. Een krachtprestatie was voorts ook het tempo, waarin Keler Bel a's meest bekende ouverture werd uitgevoerd. Meestal hoort men niet het juiste tempo 164. en in 't geheel niet het slot-tempo 182. Men durft aan dit voor geschreven tempo niet de duidelijkheid van het figurenwerk opofferen, zoodat men op de meeste uitvoeringen een slappe weergeving hoort, die nooit bevredigen kan. De heer Jutjens zal op den wedstrijd als vrije opgave dit werk nemen, en ik durf te voorspellen dat deze vakmusicus daarmee eer zal inleggen: zijn tempo, ook in marschwedstrijden, is altijd op merkelijk juist, en de jury hecht daaraan zeer terecht groote waarde. De fantasie over de opera Martha werd op dit programma vervangen door een ander stuk, wijl het korps op 't onverwachtst werd gehandicapt door 't vertrek van een dei- leden. die in dit werk een belangrijke rol had te vervullen. Men speelde nu van Van der Glas de bekende Rucphen-feestmarsch, die geheel naar eisch werd weergegeven. Ten slotte volg den nog de twee duo's. Het eerste was voor bariton en tuba. De pianist werd hier op 't onverwachtst voor de moeilijkheid gezet, zijn partij 'met een leger van dubbelkruisen) te moeten optransponeeren. Het goede resultaat mag voorzeker met eere worden vermeld. Het andere duo was voor twee klarinetten, die bij de beide uitvoerenden in goede handen ble ken. Na dit programma vol afwisseling nam Orpheus op het podium plaats. Voor de meeste aanwezigen was dit orkest een onbekende, die zich echter bij deze gelegenheid uitstekend introduceerde. Uit den aard der zaak waren de gekozen muziekstukken niet nieuw, maar een ouverture „Rosamunde", een ouverture ..Peter Schmoll". resp. van Schubert en van Von Weber, wil men door Orpheus wel graag eens een keertje méér hooren. Ik vond het spijtig, dat in de zaal der St. Jozefs Gezellen de klank der violen niet zoo gunstig uitkwam. Het werkte ditmaal zelfs eenigszins terug op de zuiverheid, die altijd bij Orpheus zoo op merkelijk goed is. De heer Lindenbom had met zijn ensemble een hartelijk succes, dat na de wals „Die Hochzet der Winde'" groeide tot een kleine ovatie. Vele aanwezigen zullen ook. de oi'igineele zetting der „Suite oriëntale" voor symphonie-orkest zooals trouwens ook die der twee genoemde ouvertures i op hoogen prijs hebben gesteld, zoodat wij de medewerking van Orpheus op deze uitvoering vrijelijk mogen bestempelen als het resultaat eener uiterst gelukkige gedachte. G. J. KALT. Vereeniging voor Huisvrouwen Een middag van en voor leden. De Haarlemsche afdeeling van de Vereeni ging voor Huisvrouwen heeft gisteren in de tuinzaal van ons Gemeentelijk Concertge bouw een matinee georganiseerd, die wij het best zouden kunnen bestempelen als een „en- der onsje". Het waren uitsluitend leden, die het programma vulden en dat hiervoor veel belangstelling bestond bewees de stampvolle zaal. Zoo groot was de opkomst, dat het zii- zaaltje als loge d' avant scène moest dienst doen. Er werd gistermiddag gemusiceerd, gede clameerd, gelezen en komedie gespeeld. Alleen de dans stond niet op het programma, maar toen het orkestje onder leiding van mevrouw Van Eden An der Schónen blauen Donau met zoo veel Schwung speelde, werd 't Terpsichore toch te machtig en sloop zij heimelijk binnen om 'n paar huisvrouwtjes al was het dan ook clandestien ten dans te voeren. Beehalve het huisvrouwen-orkestje was er natuurlijk op dezen middag ook het koortje onder leiding van mevrouw SybrandiHal- berstadt, dat zich liet hooren. Wij kunnen ons geen matinee der huisvrouwen zonder her koortje en het orkestje denken en het blijkt telkens weer, hoe de medewerking van deze ensembles door de dames wordt gewaardeerd. Solo-zang kregen wij van mevrouw Kanne Blooker en mevrouw Westra Weyer. Mevrouw KanneBlooker zong een aria van Handel en liederen van Brüchen Fock en Jagwijn, me vrouw Westra zoekt het met de Wijs Moeton en Hullebroek meer bij de klein-kunst. Hun prestaties waren evenredig met de keuze dei- liederen, waarmee ik niets onvriendelijks be doel tegenover mevrouw Westra. Zij droeg de liedjes aardig voor, maar zij is minder „zange res" dan mevrouw KanneBlooker. Het declamatorische deel van het program ma was voor de dames de LangeRelleke en Van de Noord Magré. Mevrouw de Lange Relleke „declameerde" minder en bereikte daardoor meer dan mevrouw Van de Noord Magré. De voordracht van mevrouw de Lange trof mij door eenvoud, natuurlijkheid en ge voel voor humor. Zij wilde het niet te mooi doen en dat bleek haar groote kracht te zijn. Want haar voordracht was zuiver, vrouwelij k en aldoor van artistieke distinctie. Zij gaf het komische in Laurillard's ,ft Is te erg met de meiden" en Luger's ..Stom en Fatsoenlijk" zonder nadrukkelijkheid en toch puntig en raak. Haar voordracht heeft op mij dan ook 'n sympathieken indruk gemaakt. Mevrouw Van der Noord Magré had blij kens haar repertoire en haar wijze van voor dracht meer pretentie. Wanneer zij eenvou diger verzen dan Het daghet in den Oosten en Greetje aan het Spinrad had uitgekozen, zou ik haar waarschijnlijk meer hebben kunnen waardeeren. Nu bleek deze worp veel te hoog voor haar. Greetje aan het Spinrad vraagt meer dynamiek, meer temperament en vooral meer ziel. Het vraagt in één woord een kunstenares en daarom was het niet vei'stan- dig van mevrouw Van der Noord Magré juist dit voor dezen middag uit te kiezen. En ook in de andere verzen was een te veel aan uiter lijkheid en pathos om ons te kunnen boeien. Juist wat zoo bekoorde in de voordracht van mevrouw7 de Lange, eenvoud, natuurlijkheid en innigheid ontbrak te veel in de declamatie van mevrouw Van der Noord Magré. Van de lezing van mevrouw J. M- Sterck- Proot kan ik tot mijn spijt geen verslag ge ven. Dit is noch de schuld van mevrouw Sterck noch die van mij. Het bestuur van de Huisvrouwen Vereeniging was zoo vrien delijk geweest een plaats voor de pers te re serveeren op het podium. Werkelijk, ik ben niet verlegen, maar om als man alleen als een mannequin op miin leeftijd nog wel! op het podium te gaan zitten, voor een zaal van meer dan 400 dames, daarvoor be hoort een moed. grooter dan die van Van Speyk. Ik had daarom een ander, meer be scheiden plaatsje gezocht achter in de zaal bij de open tuindeur, zoodat niemand mij zag. maar ik had niet gerekend op de tim merlui in de groote zaal. Juist, toen mevr. Sterck-Proot haar lezing over „Een 17de eeuwsch Filmscenario voor vrouwen over vrou wen" begon, begonnen ook de timmerlui met hameren, kloppen, slaan en planken gooien. Tegen een zoo oorverdoovend lawaai kon mevrouw Sterck niet op. Ik heb het tien mi nuten lang vol gehouden; toen hadden de timmerlui het gewonnen en ik heb het film scenario er aan moeten geven, wat ik heel jammer vond. Want het is altijd interessant te luisteren naar mevrouw Sterck-Proot, vooral wanneer zij zooals in deze lezing spreekt over de 17de eeuw. Tot slot kegen wij een tooneelstukje „Als moeder komt", dat de schrijfster, mevrouw C. van Bommel-van Heusde, een fantasie heeft genoemd. Het werd gespeeld door le den van de schaakclub en het scheen mij toe, dat de moraal van dit stukje was: „Moe ders, laat de kinderen niet te veel alleen" en dat het bestemd was voor al te uithuizige huisvrouwen Misschien kan her ook als lof op het schaakspel zijn bedoeld. Hoe dan ook, als finale van den middag werd het door de dames blijkbaar zeer gewaardeerd. Het was dat, wat wij noemen een geva rieerd programma, met voor elk wat wils. Ten slotte wil ik hier nog vermelden waarmee ik eigenlijk had moeien beginnen dat mevrouw Dekker-Klik deze matinee had geopend met een hartelijk woord tot het bestuur, waarin zij lof bracht voor alles wat het bestuur weer in het afgeloopen jaar voor de vereeniging had gedaan. En uit het wame applaus, dat na deze woorden klonk bleek wel overtuigend, hoe zeer de leden het met mevrouw Dekker eens waren. J. B SCHUIL. FILMKUNST. QUATORZE JUILLET PARIJS DANST. René Clair, wiens Quatorze Juillet onder den titel Parijs danst alhier Vrijdag voor het eerst in Cinema Palace zal draaien, heeft in dit werk min of meer een herhaling gegeven van hetgeen hij in zijn onvolprezen Sous les toits de Paris heeft verwerkt. Ook deze nieuwe film. die inmiddels ook alweer haar eersten ver jaardag gevierd heeft, tracht een beeld te geven van het Parijsche volksleven. De 14e Juli is de nationale feestdag, zooiets als een Parijsche Hartjesdag, en deze dag biedt dus veel gelegenheid tot het weergeven van schil derachtige straattooneeltjes. Met den hem eigen humoristischen kijk op de dingen heeft Clair van deze gelegenheid ook thans weer op kostelijke wijze profijt getrokken. Hij verplaatst ons in een volksbuurt van Montmartre, waar een chauffeur woont, die voor zijn overbuurmeisje liefde heeft opgevat. De bewoners van de wijk zijn druk bezig met het ophangen van lampions, het opslaan van tentjes en de verdere voorbereidingen van het feest. Wanneer Jean het meisje, dat door de actrice Annabella ontroerend-naïef wordt ver persoonlijkt, meeneemt naar het straatbal. zijn wij getuige van de vroolijkheid, welke zoo'n wïjkkermis veroorzaakt en weder treft ons de kinderlijkheid van het Parijsche volk, dat in sterke gemarkeerde typen voor ons verschijnt. Als tegenstelling tegen deze eenvoudige volksvreugde toont Clair ons een chique dan cing aan de Champs Elyssées, waar de verve ling in groteske muziek en geeuwende gasten en kellners wordt gesymboliseerd. Een dron ken rijkaard brengt hier eerst een verzetje aan. Door zijn kennismaking met een chauf feur, die in zijn soort een even wonderlijke grappenmaker is. raakt de viveur in de volks wijk verzeild. Zijn ontmoetingen met het meisje van Jean doen hem een rol spelen, zij het een bijrol, in het drama, dat zich met de beide gelieven als centrum, gaandeweg ont wikkelt. Dit drama neemt allengs alle aandacht in beslag en het volksfeest, waarom alles aan vankelijk te doen is geweest, geraakt op den achtergrond. Jean's vroegere maitres keert terug en wekt jaloezie bij het argelooze meis je, dat uit haar aanwezigheid op Jean's kamer verkeerde geVblgtrekkingen maakt. Het komt tot een breuk, en als de moeder van het meisje sterft en zij door verhuizing alle contact met Jean verliest, sluit deze laat ste zich uit wanhoop weer aan bij zijn voor malige minnares, die hem in gezelschap brengt van apachen. Deze betrekken den verbitterden jonkman in hun dieverijen en valsche munte- rijen en zoo wordt Jean op een avond meege nomen naar een cafétje, waar de boeven de cassière willen neerslaan om er met de kas vandoor te gaan. Deze cassière is niemand anders dan het meisje en nog te rechter tijd wordt Jean haar redder. De aantrekkelijkheid van de film, die door haar opzet aan een zekere tweeslachtigheid lijdt, is gelegen in de typeering en in de ko mische situaties, waarin Clair zich vermeit. Telkens weer schiet men in den lach om een dwaze figuur of een zot tafereel en deze détails in het materiaal maken Quatorze Juillet tot een buitengewoon amusante vertooning. Kostelijk is het stel Raymond Cordy. de Louis uit A nous la liberté en Paul Olivier. De eerste is de chauffeur, die als collega van Jean optreedt, de laatste de rijke pretmaker, die met den chauffeur broederschap heeft ge sloten. Samen treden zij op als een paar aan elkaar gewaagde raskomieken. Vooral Olivier is heerlijk in zijn argelooze dwaasheid; onverstoorbaar goedgehumeurd haalt hij met een ernstig gezicht de dolste streken uit. Als de kellners een fooi verwach ten. presenteert hij hun zijn naamkaartje. Ko misch is het spel met de pistolen in de dancing. Humoristisch zijn ook de echte Parijsche straatmuzikanten met hooge hoeden op, de nieuwsgierige en stokende buurvrouwen, de eerzame huisvader, die met vrouw en kinderen als een eend met jongen telkens de handeling doorkruist, de bij een aanrijding elkaar uit scheldende chauffeurs en de twistende om standers. die zich bij hun woordenrijk krakeel door een plasregen zelfs niet van de wijs laten brengen. De gelukkig spaarzaam en te rechter tijd aangebrachte onderschriften maken het moge lijk, dat ook een publiek, dat het radde Fransch niet zoo gemakkelijk kan volgen, het vertoonde begrijpt. H. G. CANNEGIETER. SPORT EN SPEL. SCHAKEN LEZING G. BOLLEBAKKER. Dinsdagavond hield de heer G..Bollebakker in het clublokaal van het Haarlemsch Schaak gezelschap een lezing over de zeer interes sante partij die hij, te zamen met den heer A. S. Ka tan, gespeeld heeft tegen Dr. Alje- chin. De consulteerende spelers waren het er al vóór het begin der partij over eens, dat het 't beste was. zooveel mogelijk stukken af te ruilen, daar dezen dan tenminste geen kwaad meer konden doen. Het zou echter blijken, dat ook de weinige resteerende stukken van Dr. Aljechin nog kwaad genoeg konden ver richten. Na de opening van den wereldkampioen met d 4 werd de Bogoljubow-variant ge speeld nl. Pf 6: 2 Pf 3—e 6; 3. c 4—Lb 4 f 4. Ld 2. Ld 2 X t, waarmede dus de gevaar lijke looper verdwenen is. Bij het verdere ver loop van het spel weet wit aan zwart een'ge- isoleerde pion op de d lijn te bezorgen. Wit kan door krachtige verdediging van zwart deze pion niet winnen maar weet langzaam maar zeker de stelling van zwart te dwingen wat in het eindspel voor zwart dan ook fa taal wordt. Na de 74ste zet was een heel merkwaardige stand bereikt nl. wit Kb 6. Pe 3. a 6. h 4: zwart Ka 8. f 2. g 6. h 5. Hoewel wit opgaf, wilde Dr. Aljechin nog even laten zien. op welke manier mat verkregen werd. Hij speel de nl. Pd 5!. waarop zwart antwoordde met f 1 D; volgt Pc 7 Kb 8; a 7 i—Kc 8; a 8 D?Kd 7; De 8 t—Kd 6: De 6 Daal de heer Bollebakker de partij op zeer duide lijke wijze wist toe te lichten, heeft hij zijn luisteraars een prettigen en leerzamen avond bezorgd. DAMMEN. NATIONAAL HOOFDKLASSE CLUB KAMPIOENSCHAP. Haarlemsche Damclub„Constant". Zondag a.s. zal te Haarlem de kampioens wedstrijd om het nationaal hoofdklasse club kampioenschap tusschen de Haarlemsche Damclub I en de Damvereeniging „Constant" I uit Rotterdam gespeeld worden. Deze wedstrijd werd indertijd uitgesteld om dat „Constant" niet was opgekomen. Wedstrijdleider is de heer H. A. van Abs, voorzitter der Damclub „Haarlem". De Zandvoortsche Tooneelvereeniging „Phoenix" herdenkt a.s. Zaterdag haar 12^-jarig bestaan. Het bestuur, dat hierboven is afgebeeld, houdt 's middags receptie in de groote zaal van „Monopole" te Zandvoort, DAMES-HOCKEY. DUITSCHLAND—NEDERLAND. Op Zondag 22 April zal te Hannover de wedstrijd DuitschlandNederland plaats hebben. Het Nederlandsche dames-elftal weert zich dit siezoen kranig. In de drie ge speelde internationale ontmoetingen tegen Frankrijk. West-Duitschland en België werd gewonnen met 21. 21 en 20. Daarbij ontbrak zelfs bij den laatsten wedstrijd de aanvoerster en grootste steun van Nederland mej. Rollin Couquerque, doch haar plaats werd op uitnemende wijze door mej. Roos in genomen. Vooral de achterhoede met half- linie is momenteel het sterke punt van dit elftal, zoodat het wel buitengewoon jammer is, dat voor den wedstrijd op a.s. Zondag zulke groote veranderingen zijn aangébracht. Mej. Dubois, de rechtsback is verhinderd uit te komen. Hoewel mej. Meevers die reeds enkele proefwedstrijden met mej. Roos als partner speelde, beschikbaar is, en in de enkele proefwedstrijden voldeed, werd deze mogelijkheid niet verder onder het oog ge zien. De mid-half, mej. H. Vreede zal thans de rechtsback-plaats innemen, zoodat mej, Roos dan op de linksbackplaats komt en mevr. Eilers weer als mid-half wordt opge steld. Het is heel jammer dat de halflinie op deze wijze weer uit elkaar geplukt wordt; hoe buitengewoon goed voldeed de combinatie LeendertzVreedeDe Vletter immers, zoo wel tegen het Engelsche Miss-Pollardteam als tegen België! Ook in de voorhoede kan onze sterkste combinatie niet worden opgesteld. Mej. Polano. de rechtsbuiten, stelt zich niet meer beschikbaar. Geruchten doen de ronde dat mej. Polano niet alleen niet meer in 't Neder landsch elftal zal uitkomen, doch ook haar plaats in H.O.C. en de geheele hockeysport er aan zal geven. Als rechtsbuiten speelt nu mej. Leeuwenberg van Rood-Wit mee. Er bestaat voorts een kans dat het Neder- landsch elftal behalve mej. Rollin Cou querque nog een tweede speelster aan de tennissport zal moeten afstaan, Festina eischt a.s. Zondag de mid-voor mej. Terwindt op. Het is echter nog niet zeker det mej. Terwindt de hockeystick voor het racket zal verwisselen. Mocht zij er toe overgaan, dan zal haar plaats vermoedelijk door mej. S. Broese van Groenou worden ingenomen. In de links binnenplaats, waar mej. Bauduin dit seizoen slechts zeer matig voldeed, is nog geen ver andering gekomen. Blijkbaar wil de tech nische commissie mej. Bauduin nog een kans gevenhoewel mej. M. van Beeck Vollen hoven in het B-elftal heeft bewezen als linksbinnen zeer goed op haar plaats te zijn in een nationaal elftal. De opstelling voor Zondag is dus H. Andreas, (B. D. H. O.) D Roos, M. Vreede, 'B.DJï.C.) (Rood-Wit) A. de Vletter, A. Eilers, E. Leendertz. 'B.D.H.C.) (Amsterdam) (B.D.H.C.) T Leeuwenberg, Th. Broese van Groenou, (Rood-Wit) (Kieviten) T. Terwindt, S. Bauduin, N. Hofland. (Amsterdam) (Zutphen) (Gooi) DE PR OMOTIE - WED STRIJDEN. In de promotie-wedstrijden voor de plaats in de overgangsklasse is een verandering ge komen, doordat T.O.G.O., dat haar plaats verdedigen moest, zich na de halve compe titie gespeeld te hebben, heeft teruggetrok ken. Daar Hurley van T.O.G.O, gewonnen had en Leiden tegen T.O.G.O. gelijk gespeeld had en Hurley en Leiden van elkaar elk een wedstrijd gewonnen hadden, werd Hurley thans door het terugtrekken van T.O.G.O. als kampioene van deze competitie gedood- ?rfd, zoodat de promotie-fuif in zicht was. Het bestuur der Nederlandsche Dames- Hockey Bond oordeelde echter anders. Het leek haar niet billijk deze oplossing te aan vaarden met het oog op de verdeeling der uit- en thuiswedstrijden. Zij besloot- nu de tegen T.O.G.O. gespeelde wedstrijden te an- nuleeren, zoodat de strijd thans alleen tus schen Leiden en Hurley gaat. Beide vereeni- gingen wonnen één wedstrijd, zoodat a.s. Zondag te Amsterdam op neutraal tërrein een wedstrijd gespeeld zal worden, geleid door neutrale scheidsrechters, die de oplos sing voor promotie zal moeten brengen. VOETBAL. ZWALUWEN—STOKE CITY. HET ENGELSCHE TEAM. Het elftal, waarmede Stoke City. heden Woensdagavond in het Olympisch Stadion tegen de Zwaluwen zal uitkomen, is als volgt samengesteld: Doel: John. Achter: McGrory en Spencer. Midden: Tutin. Turner en Sellars. Vóór: Mattews, Liddie, Sale, Davies en Johnson. Dit is het volledige team, waarmede Stoke City ook in de eerste league uitkomt. E.D.O. II—D.I.O. en E.D.O.—HAARLEM. Op het E.D.O.-terrein aan den Middenweg worden a.s Zondag eenige interessante voet balwedstrijden gespeeld E.D.O. 2 speelt tegen de kampioenen van afd. 1 B van den H.V.B.: D.I.O. Deze wedstrijd begint te twaalf uur. Te twee uur speelt E.D.O. I tegen Haarlem I STORMVOGELS EN R. C. H. NAAR ZAANDAM Z. F. C. bestaat 30 jaar en heeft naar aan leiding daarvan op Zondag a.s. een tournooi uitgeschreven, waaraan wordt deelgenomen door Z- F. C.. Stormvogels, R. C. H. en D. H. C. De loting heeft uitgewezen, dat tegenover elkaar komen StormvogelsR. C. H. en Z. F. C.—D. H. C. De winnaars spelen tenslotte tegen elkaar om den eersten en tweeden prijs HET PROGRAMMA VOOR ZONDA Kampioenschap van Nederland AjaxK. F. C. (in het Stadion) Willem nVelocitas. AFDEELING I Promotie tweede klasse: Velox't Gooi Promotie derde klasse: H. R. C.Zaandijk Derde klasse A: AssendelftD. W. V. De Meteoor—K. V. V. Vierde klasse B: Q. S. C.—Fokke Promotie reserve tweede klasse: K. F. C. 2Vriendenschaar 2 Reserve tweede klasse A: H. R. C. 2—A. F. C, 2 Reserve derde klasse A: W. F. C. 3—O. S. V. 2 AFDEELING II Promotie tweede klasse: R. F. C.—Overmaas (terrein van Sparta). Tweede klasse A: OlympiaQuick Tweede klasse B: Steeds HoogerNeptunus Vierde klasse A: D. V. S.—T. H. B. Leidsche BoysDuno Reserve eerste klasse: C. V. V. 2—D. H. C 2 V. U- C. 2—S. V. V. 2 AFDEELING III Tweede klasse A: RodaBorne Robur et Velocitas—U. D. Z. A. C.Rigtersbleek Go ItoDoto Tweede klasse B: Theole—S. C. H. ZutphaniaRhe den AFDEELING IV Eerste klasse: N. O. A. D.Middelburg. N. A. C.Bleijerheide. AFDEELING V Eerste klasse SneekVeendam Promotie tweede H. S. C.Alcides (Sportkr.) BILJARTEN. WERELDKAMPIOENSCHAPPEN DRIE BANDEN. TWEE VERLIESPARTIJEN VOOR SENGERS Uit Barcelona: De Voortgezette wedstrij den voor het wereldkampioenschap dria banden, zesde en zevende ronde, hadden het volgende resultaat: Albert 50 punten. h.s. 3. gem. 0.470. Sengers 48 h.s. 4, gem. 0.452. Aeberhard 50 punten h.s. 3, gem. 0,704. Zaman 45 punten h.s. 5, gem. 0.633. Puigvert 50 punten, h.s. 4, gem. 0.66S Unshelm 39 punten, h.s. 4, gem. 0.520. Aeberhard 50 punten, h.s. 4, gem. 0.568. Prather 40 punten h.s. 4, gem. 0.454. Davin 50 punten h.s. 5 gem. 0.694. Zaman 38 punten, h.s. 3, gem. 0.527 Puigvert 50 punten, h.s. 4, gem. 0.657 Sengers 39 punten, h.s. 5. gem. 0.513. Albert 50 punten. h.s. 6 gem. 0.704. Miro 38 punten, h.s. 5. gem. 0.535. OM DEN NOBELS-BEKER Dinsdagavond werden de nederlaagwedstrij den om den zilveren Nobels-beker in het club lokaal van de Haarlemsche biljartvereeniging' „D. E. S." geopend. Het eerst was in den strijd Haarlem-Noord met haar eerste zestal. Er werden vijf par tijen gespeeld, daar één partij wegens niet opkomen a s. Donderdag zal gespeeld worden. De uitslag van deze ontmoeting was: Tim mermans—C. J. Nobels 131—150: P. Groot Jr. —F. v. Terwisga 125—110: Dekker—Bottelier 81100; v. a. MeerH Wesseling 96100: Huyboom—de Korte. 29—50. Haarlem-Noord behaalde 462 en D. E. S. 510 caramboles, (De spelers van Haarlem-Noord staan voor aan). Vrijdag komt het 2de zestal op bezoek.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1934 | | pagina 12