FAUNA
adverteer!
Nimis Betonbouw N.V.
RIJWIEL
DONDERDAG 19 APRIL 1934
HAARLEM'S DAGBLAD
13
HET TOONEEL.
THALIA.
HET KIND VAN DE REKENING
De tragi-komedie van Jan Grosveld, die
gisteren en eergisteren door de R.K. tooneel-
vereeniging Thalia in den Schouwburg aan
den Jansweg gespeeld is geworden, had ook
„De Man. die de klappen krijgt" kunnen hee-
ten. Jan Bankers is de man, die ondanks zijn
goedheid de slagen moet opvangen. Of eigen
lijk en dat is dan het tragische door
zijn goedheid. Hij verleent gastvrijheid aan
zijn vriend Frans Holdijk, die in het stuk
een „avonturier" wordt genoemd, hij over
laadt hem met goedheden en in dank daar
voor krijgt Frans de betrekking, waarvoor
Jan Dankers wilde solllciteeren en valt den
vriend het meisje in de armen dat Jan lief
heeft.
De schrijver heeft van dit gegeven een tra
gi komedie willen maken, wat altijd min of
meer gevaarlijk is. Door het komische komt
de tragiek van het geval dikwijls in het ge
drang, wat in het stuk Het Kind van de Re
kening ook het geval was. Het is alles
vooral aan het slot, waar het ons duidelijk
gemaakt moet worden, hoe zielig de toestand
van Jan Dankers eigenlijk is en hoe groot
het contrast van dezen Jan Ongeluk met
zijn gelukkige vrienden wel wat erg opzet
telijk en het geval maakt daardoor minder
indruk dan de schrijver waarschijnlijk heeft
bedoeld. Jan Dankers heeft het ook voor een
groot deel aan zichzelf te wijten dat hij de
klappen van het noodlot moet opvangen.
Deze Jan is toch eigenlijk ondanks zijn
goedheid een sukkel en een heel oniprac-
tisch man. Wij weten, dat er zulke menschen
zijn, maar zij lijken mij toch niet de aan
gewezen personen, om journalist te worden.
Van een redacteur venvacht je toch wat
meer flinkheid en vrijmoedigheid dan waar
over deze Jan Dankers beschikt. En ook
een weinig meer practisch doorzicht.
Maar het stuk bleek toch wel kwaliteiten
te bezitten, die een opvoering door Thalia
rechtvaardigden. De dialoog is beschaafd
van toon, er zijn dankbare speelrollen in en
er is door het tragi-komische van het ge
geven afwisseling in de handeling. Het
stuk zou er heel wat bij winnen, als de
schrijver nog eens met het blauwe potlood
ging werken en het minstens met een derde
besnoeide. Want Jan Grosveld is soms zoo
lang van stof en hij herhaalt zich zoo dik
wijls, dat het moeilijk wordt voor de toeschou
wers om het geduld niet te verliezen, vooral
wanneer Jan Dankers en zijn brave zuster
aan het woord zijn.
Nu deden de leden van Thalia ook niet veel
om deze fout te maskeeren. Integendeel rekten
zij gewone fout van dilettanten het
tempo soms zoo zeer, dat het wel scheen, of
er geen eind aan het stuk mocht komen. Voor
al Jan Dankers en zijn zuster waren aan den
langzamen kant, wat heel jammer was, want
Mart Lange veld wist overigens van dezen Joris
G-edbloeod wel een aannemelijke figuur te
maken. Men kon aan deze goedigen kerel ge-
looven zulke menschen bestaan er al
leen kon ik mij niet begrijpen, dat hij al niet
lang als redacteur ontslagen was en vrees ik
ook, dat hij niet de aangewezen man zal blijken
te zijn om leiding aan jonge menschen te
geven. Mary van Leeuwen was als Mien wel
wat heel erg een rouw-viooltje, wat voor een
groot deel ook aan den schrijver te wijten was.
Zij werd daardoor wel een brave, maar wel wat
vervelende zus.
Ans Assendelft en Piet van de Nouwland
zijn verreweg de beste krachten in deze ver-
eeniging en wanneer zij op het tooneel waren,
werd het tempo ook dadelijk aangezet. Ans
Assendelft heeft zeker speeltalent en daarom
juist is het jammer, dat zij enkele fouten
zooals een wat te slordige, ongearticuleerde
dictie en een te nonchalante houding niet
verbetert. Wanneer zij onder leiding van een
man van het vak speelde, zou er van Ans As
sendelft heel wat te maken zijn. Ook nu steekt
zij in dit milieu al aardig boven de anderen
uit. Het is een lieve verschijning op het too
neel, zij speelt opgewekt en fleurig en weet
een zoo bij de hand meisje als Rie Pellaart los
en nu en dan zelfs pittig weer te geven. Vergis
ik mij niet. dan was zij ook Naatje, de dienst
bode. Als dat waar is, dan mijn compliment.,
want qua typeering en spel won Naatje het
feitelijk nog van Rie.
Piet van de Nouwland is een speler, die het
tooneel weet te vullen. Hij is iemand, die spe
len kan, zooals weer in de rol van Van der
Mot bleek. Deze huwelijkscandidaat zou er nog
bij gewonnen hebben, wanneer van de Nouw
land hem in het komische wat minder had
gechargeerd.
Over het algemeen winnen bij Thalia de da
mes het van de heeren; Rie koning en Agatha
van Deursen, die voor het eerst meespeelden,
beloven goede krachten te worden. Rie Koning
speelde mevrouw Dankers met een natuurlijk
accent en zij voelde zich blijkbaar goed thuis
op de planken. Agatha van Deursen overdreef
in I wat te veel, maar later wist zij de wat on-
noozele Minette lang niet onaardig te typee
ren. En Coby Dingerdis, die wij ook vroeger
al eens zagen spelen, wist ook nu weer relief
aan haar rol te geven.
Dat Frans Holdijk, een avonturier was. die
heel de wereld had rondgezworven, was moei
lijk aan te nemen, evenmin als dat wij durven
wedden op de kansen voor het kampioenschap
van Kees Marynen, den bokser. Aan den di
recteur van de begrafenis-onderneming, dien
Guus van der Veldt ons te zien gaf, konden
wij eerder gelooven. Maar de best geslaagde
figuur in het stuk werd Johan, de oude keil-
ner, die door Piet Loerakker uitstekend en in
den juisten toon gespeeld werd.
De electricien had in het tweede bedrijf een
belangrijke rol. Hij heeft met zijn licht-effec-
ten veel tot het succes van de opvoering bij
gedragen. Dat dit succes bij het publiek niet
gering was, bleek wel uit het hartelijk applaus
van elk bedrijf en ook uit het meeleven tijdens
het spel. Maar het succes zou nog grooter zijn
geweest, als sommige spelers hun rollen beter
hadden gekend en het stuk in twee maal vlug
ger tempo ware gespeeld.
J. B. SCBUIL.
MUZIEK.
DIE SPAERNESANCHERS.
Wanneer ik ditmaal in mijn verslag een
der medewerkenden, nl. Haarlem s Vrouwen
koor, het eerst noem, is niet het „honneur
aux dames" het motief, maar wel het feit
dat dit nog maar kort geleden gevormde en
semble zich op het concert der Spaerne-san-
ghers voor het eerst in 't openbaar hooren
deed. Er was een begrijpelijke belangstelling
naar dit debuut, temeer daar de vrouwen
koren hier zeldzaam zijn. Welnu, men is in
zijn verwachtingen zeker niet teleurgesteld:
den korten tijd van zijn bestaan in aanmer
king genomen, mag men zeker zeggen dat
het koor respectabel werk geleverd heeft. In
de a-capella uitgevoerde fragmenten der 3-
stemmige Mis van Caplet bleven zuiverheid
en toon peil goed bewaard; in „Vite un
Chanson" rees men een weinig, maar de
vaardigheid en lichtheid waren ze:-r te lo
ven. De klank was over 't algemeen beschaafd
en sonoor; alleen in het „O Salutaris" klon
ken de hooge stemmen wat geforceerd. Bij
„Le Sourire" van St. Saëns werd de piano
begeleiding door Joh. Röntgen zeer pittig,
soms misschien iets te forsch gespeeld. Deze
pianopartij is echter voor het koor geen di
recte steun, want zij loopt soms dwars te
gen den zang in. en waar we konden consta-
teeren dat het koor ook in dit nummer frisch,
rythmisch en, op eëh enkele te lage intonatie
na, zuiver zong, dan beteekent dat een lof
spraak in de eerste plaats voor den leider
Lieven Duvosel. In den vorm van een prach
tige bloemenmand is hem door het koor
hulde gebracht. De opwekking van de pre
sidente om tot haar gelederen toe te treden
zal dan ook vermoedelijk geen jjdele klank
blijken.
In de prestaties van .Die Spaerne-San-
ghers" zeiven was een stijging waar te ne
men. Bij het eerste nummer scheen het of
men zich nog moest „inzingen"; bij hjst
tweede was de klankproductie veel beter, dat
desondanks de muziek van „Het Hazegrauwt"
voor mijn gevoel den indruk van Guido Ge-
zelle's gedicht niet weergaf zal eerder aan
Landre's compositie dan aan de vertolking
toegeschreven moeten worden. Welk een
verschil met Duvosel's „De Zonne zingt"!
Hier schalde de muziek in bruisende levens
kracht; hier gaf het koor de volle maat van
zijn kunnen. Het laatste gedeelte van dit
zeer moeilijke, maar kunstig gebouwde en
effectrijke stuk werd als gevolg van den
langdurigen bijval herhaald.
Johannes Röntgen was de solist van den
avond. Ook hij scheen zich aanvankelijk te
moeten Inspelen: in de eerste helft van
Schumann's „Etudes symphoniquies" kwa
men nog al wat misgrepen voor, de tweede
helft, waarvan een paar variaties weggela
ten werden was pianistisch aanmerkelijk be
ter. Da Falla's „Anaaluza" weid krachtig
en virtuoos vertolkt; Röntgen's eigen ..Ca
price" klonk brillant; in het eerste Scherzo
van Chopin benadeelde de acoustiek der zaal
de duidelijkheid van het snelle figurenwerk
min of meer. Het langzame middendeel werd
door den pianist zoo fijn en poëtisch ge
speeld als op den harden vleugel mogelijk
was.
Het laatste programmanummer, koorwer
ken van Grétry en Masenet heb ik tot mijn
'spijt niet meer kunnen hooren.
De belangstelling voor dit concert was
zeer groot: de gem. concertzaal was Woens
dagavond nagenoeg geheel bezet.
K. DE JONG.
ALLIANCE FRAN?AISE.
LES ORIGINES DU PEUPLE FRANcAIS.
Woensdagavond heeft professor Raoul Blan-
chard, hoogleeraar aan de universiteit te Gre
noble voor de afd. Haarlem van de Alliance
francaise gesproken over het onderwerp: Les
Origines du Peuple franqais.
In een geestige en uiterst vlotte rede ver
haalde prof. Blanchard van het Fransche
volk, dat een vermenging is, een potpourri van
alle rassen uit Europa. Om den oorsprong te
vinden wil hij beginnen met den tegenwoor-
digen tijd en dan opklimmen, met uitschake
ling van later bijgekomen volken, tot de oud
ste Franschen. Van de 42 millioen inwoners
van Frankrijk vallen al dadelijk de 2 millioen
daar gevestigde vreemdelingen af. Teruggaan
de tot de Middeleeuwen noemde spr. het Dé
partement du Nord, waar Spaansch bloed ge
vonden wordt, in een afgelegen hoek, omdat
ze voor de overheerschers wegkropen. Dan zijn
er nog de Sarrasins, van wie men zegt, dat
ze in de 8ste eeuw van het Zuiden kwamen en
in de Alpen doordrongen. Ze zouden zich toen
.evestigd hebben op verschillende plekken.
Het komt spr. vreemd voor, dat die roovers, dat
zeevolk, zich zouden tevreden stellen met af
gelegen talleien, soms op 1500 M. hoogte. In
de streek, die nu daardoor Normandië heet,
kwamen de Vikings, de Noormannen, die ach-
BiiK op ue ï^ccnsciu: ïiavcnütuu asujeig, waar een algemeene staking van 24 uur
»erd afgekondigd, uit protest tegen het optreden yan de politie bij betoogingen.
terbleven, als hun eigen land minder goed was.
Hun aantal bedroeg 1 20 van het heele volk
daar.
De Basken, die tegen Spanje aan wonen
zijn van een prachtig ras, het mooiste dat spr.
in Frankrijk aangetroffen heeft. Ze zijn
uitgeweken Gascons, die hun taal uit de Ro-
meinsche tijden nog bewaard hebben. De
Hunnen, die men voorstelt als een reusachtige,
verpletterende wals, waren maar zeer weinig
In aantal, doch sterk, terwijl Rome vermoeid
was.
Wat de Romeinsche overheersching betreft,
er kwamen maar 10 legioenen in Gallië, die
later, toen het volk onderworpen was, naar de
Germaansche grenzen gingen. Ook zijn er nog
kleine plaatsen te vinden, waar Italiaansche
invloed merkbaar is.
In de leerboekjes staat, dat de Galliërs de
voorvaders waren. Maar de historici schreven,
dat dat ras groot was, met blanke huid. blond,
met lange afhangende snorren, dat ze veran
derlijk waren, enthousiast, veel praatten, en
deze eigenschappen zijn absoluut niet die van
den huidigen Franschman. Want men moet
vergelijkingen trekken met de tegenwoordige
boeren, die nog het best bewaard zijn voor
uitheemsche invloeden.
Spr. meent, dat die Galliërs, die in de 7de
eeuw voor Chr, kwamen, een groot voordeel
hadden boven anderen, omdat ze gebruik
maakten van het ijzer. Die enkelen (de cava
liers) heerschten over de groote massa inwo
ners, die veel ouder waren. De verhouding was
ongeveer 1 op 60. Nu nog woont in Frankrijk
het ras, dat er woonde tijdens het neolithische
tijdperk en nog eerder.
Sinds 8000 jaar is het buitenleven, de cam
pagne. precies hetzelfde gebleven! Omdat het
volk niet veranderde. Dit verklaart het conser
vatisme van den Franschman, het sterke pa
triottische gevoel, het elders niet kunnen
leven.
Deze causerie, want prof. Blanchard vertelde
deze belangwekkende theorieën zoo gemoede-
lijk-weg, kreeg een langdurig applaus. De heer
J. H. Sauveur heeft den spreker ingeleid en
na afloop bedankt. Hij stelde een groot en ge-
varieerend programma voor het komende
winterseizoen in het vooruitzicht en wekte de
leden op nieuwe leden te winnen.
De avond, die de laatste was in dit seizoen,
was niet druk bezocht.
LEERLINGENUITVOERING
DE MUZIEKSCHOOL.
VAN
In den Stadsschouwburg was Woensdag
avond een muziekuitvoering, die uitging van
de muziekschool der afdeeling Haarlem der
Maatschappij tot bevordering der toonkunst.
Het programma was uiteraard zeer uiteen
loopend: van beginnelingen die keurig vier
hand 'n wals en wiegenlied uitvoerden van
A. Carse, tot de ingewikkelde variaties en
fuga over een thema van Beethoven voor
twee piano's van C. Saint-Saëns.
Interessant was de Don Quichotte-suite
van G. Ph. Telemann, die voor het eerst in
Haarlem werd uitgevoerd door de orkest
klasse van den heer De Clerck.
Ongetwijfeld hebben de leeraren en leer
lingen allen zonder uitzondering voldoening
van hun arbeid. Dt bewees trouwens ook wel
het dankbaar applaus van de toehoorders.
DE STRIJD TEGEN HET
LAWAAI.
ACTIE VAN DE K. N. A. C.
De K.N.A.C. meldt ons:
In eenige voorgaande artikelen heeft de
Kon. Ned. Automobiel Club uiteengezet, welke
de voornaamste factoren waren, waaraan
onze moderne samenleving het met den <%g
toenemende straatlawaai te danken heeft. In
het kort samengevat zijn het: de wettelijke
bepaling, dat de bestuurder van een motor
voertuig verplicht is een signaal te geven,
telkens wanneer de veiligheid van het ver
keer zulks vordert; het voorschrift inzake
het recht van voorrang van het van rechts
komend verkeer; en tenslotte het groote ge
brek aan verkeersveiligheid.
Over dit laatste zouden wij nog wel gaarne
het een en ander willen zeggen. In een ver
keer. zooals dat in onze groote steden te zier
is, dat wil zeggen, waarbij van continuïteit
in de afwikkeling niet kan worden gesproker-
speelt de houding van de weggebruikers zelf
m het veiligheidsvraagstuk een groote rol.
In steden als Parijs, Londen, en dergelijke
wordt tengevolge van den aard van het
continu-verkeer de verantwoordelijkheid
van de veiligheid vrijwel volkomen geladen
op de schouders der verkeersregelaars. Bij
ons daarentegen is de aard van het verkeer
zoodanig, dat zeer veel aan het initiatief van
den weggebruiker moet worden overgelaten.
En daaruit volgt dus, dat de veiligheid van
het verkeer voor een belangrijk deel afhanke
lijk is van het publiek zelf; niet alleen van de
meerdere of mindere mate van zijn verkeers-
kennis, maar tevens ook van zijn practisch
inzicht in het verkeer. Het behoeft geen bé
toog, dat in een land als het onze, waarin het
moderne verkeer in vergelijking met vele an
dere landen nog slechts aan het begin staat
van zijn ontwikkeling, ook verkeerskennis en
-inzicht nog niet die hooge trap van ontwik
keling. hebben bereikt, welke nuttig en noo-
dig zouden zijn om de veiligheid tot de ge-
wenschte hoogte op te voeren. Waar de ken
nis wel aanwezi# is, missen wij nog te veel
het practische inzicht. En meer nog mis
schien het juiste begrip van wat men jegens
andere weggebruikers verplicht is te doen of
na te laten. Iedere weggebruiker, of hij auto
mobilist, dan wel motorrijder, wielrijder, kar-
revoerder of voetganger is. behoorde zich ten
volle bewust te zijn van het feit, dat hij voor
zijn deel verantwoordelijk is voor de normale
dat wil zeggen, veilige ontwikkeling van het
verkeer. Een voetganger, die het niet noodig
vindt om het trottoir or voetpad te gebrui
ken. of die er geen been In ziet om de straat
schuin over te steken, is voor het verkeer
even gevaarlijk als de automobilist, die me*
onverantwoordelijke snelheid door de stad
raast. Een karrevoerder, die het niet noodig
vindt om de uiterste rechterzijde van de
straat te houden, is niet minder gevaarlijk
dan de wielrijder, die een linksche bocht af
snijdt of op den hoek van een straat in con
versatie is met een bekende. Wij geven slechts
eenige van de zeer vele overtredingen, waar
aan de weggebruikers zich schier ieder oogen-
blik van den dag schuldig maken, en welke
niet alleen evenveel bronnen van gevaar op
leveren, maar tevens ook oorzaak zijn van
het meer dan ergerlijke lawaai, dat een ty
pisch kenmerk van ons grootestadsleven is
geworden. Immers op iedere verkeersfout rea
geert de andere weggebruiker door het geven
van luide signalen, teneinde den overtreder
te waarschuwen of een psychologisch ver-
klaarbaren uitlaat te vinden voor den door
hem ondervonden schrik. De trambestuurder
zal extra luid bellen, de automobilist zal zich
van zijn hoorn bedienen, de wielrijder zal
zijn bel te hulp roepen en de karrevoerder
zal wellicht bij ontstentenis van een lawaa:-
instrument door luid geschreeuw aan zijn op
gekropt gemoed lucht geven.
Wij moeten ons over dit alles niet verwon
deren. Het zijn volkomen natuurlijke reacties,
welke alleen overbodig zullen zijn wanneer
over alle linies, dus onder alle weggebruikers
het besef levendig zal zijn geworden, dat wij
ernstig moeten pogen het verkeer in veilige-
banen te leiden. Zoolang de automobilist
zichzelf en anderen door luid toeteren moet
beschermen tegen de gevaren var. den weg
zoolang ook zullen wij hebben te klagen over
het overvloedige lawaai. En zoolang automo
bilisten niet ten volle begrijpen, dat ook an
dere weggebruikers zekere rechten in het
verkeer hebben, zal de wensch naar meer
stilte een vrome blijken te zijn.
Dit is dan ook de reden, dat de Kon. Ned
Automobiel Club gemeend heeft aan haar
streven naar verhooging van de verkeersvei
ligheid een actie te verbinden voor de ver
mindering van het lawaai. Volgens haar
houdt het laatste nauw verband met het eer
ste. En al is zij er zich van bewust, dat een
ideale toestand slechts te bereiken is. wan
neer alle weggebruikers er van doordrongen
zijn. dat ieder voor zich in dezen een taak
heeft te vervullen, toch meent zij reeds veel
te kunnen verbeteren door de automobilisten
te doordringen van de noodzakelijkheid om
een weldadige stilte te verkrijgen door een
veiliger verkeer.
R.K. MIDDENSTANDSVEREENIGING.
De R.K. Middenstandsvereenging alhier
vex-gaderde Woensdagavond in café-restau
rant Brinkmann, Groote Markt, onder leiding
van haar voorzitter, den heer Th. Hoov
De voorzitter spoorde de leden aan. de
demonstratieve actievergadering bij te wo
nen, die op 2 Mei a.s. alhier zal worden ge
houden,
De verschillende jaarverslagen werden
goedgekeurd.
In plaats van den heer H. J. M. Bartels, die
als bestuurslid had bedankt, werd bij accla
matie gekoen de heer Harry van Beek.
De heer E. Wormer. leider der reclame-af-
deeling van den Ned. R.K. Middenstandbond,
hield een inleiding over het onderwerp: „Mo
derne reclame bij den winkelier". Spreker
spoorde aan tal het toepassen van moderne
reclametechniek en -methode.
Mr. A. A. Deenik, adj. secretaris van de
Kamer van Koophandel alhier, gaf een histo
risch overzicht van de voorgeschiedenis der
Wet op de Huisindustrie.
Hierna was er eenige gedachtenwisseling.
MET ZIJN MOTORRIJWIEL GESLIPT.
Woensdagavond kwart voor twaalf is de 19-
jarige W. u:t Amsterdam op de Lange Heereri-
vest met zijn motorrijwiel over de tramrails
geslipt en gevallen. Hij kreeg een bloedende
wond bover. het linkeroog. Na door leden van
den ongevallendienst vei*bor.den te zijxx. werd
hij per auto naar het Dlaconessenhuis ver
voerd. waar de wond gehecht werd.
Het motorrijwiel werd beschadigd.
SYNAGOGEDIENSTEN NED. ISR.
GEMEENTE.
Sabbath: Vrijdagavond bij den Ingang van
den Sabbath te 6.30 uur.
Ochtenddienst te 8 uur.
Midaagdienst te 1 uur.
Avonddienst te 7.56 uur.
Werkdagen: Ochtenddiensten te 7 uur. Zon
dag te 7.30 uur.
Middagdienst. Zondag te 7.15 uur. Andere
Werkdagen te 7.30 uur.
Avonddiensten bij het invallen van nacht.
Talmoed Thora: Sabbath te 12 uur.
Werkdagen tusschen de middag- en avond
diensten.
Talmoed Thora op Sabbath wordt verricht
in het Gemeentegebouw, Lange Wijngaard
straat 14.
De Synagogediensten alsmede Talmoed
Thora vinden plaats ter Synagoge, Lange Be
gijnestraat 11.
ZEDENMISDRIJF.
De politie heeft een 35-jarige los werkman
aangehouden, die bekend heeft, met zijn
twaalfjarig achterlijk stiefdochtertje niet na
der te noemen handelingen te hebben ge
pleegd. De man is in bewaring gesteld.
De lent' is daar, de zomer komt.
Zeg het met muziek en met bloemen.
Ondertrouwd:
DICK BOER
en
PHILIXE jeaxnette stol
Haarlem, 19 April 1934
Receptie: Zondag 29 April 34.30
uur, Haarlem, Parklaan 17
Huwelijksinzegening in de Groote
kerk Donderdag 3 Mei 19 34 te
half 66n door Ds. J. C. van Dijk.
Heden overleed, plotse
ling. tot onze diepe droef
heid. onze geliefde Man,
Vader en Grootvader, de
Heer
Gerardus van Riemsdijk
In den ouderdom van 78
jaar,
Uit aller naam:
J. C. W. VAN RIEMSDIJK-
DE KONING
Haarlem, 18 April 1934
Schouwtjeslaan 35 zwart
De teraardebestelling zal
plaats hebben op Zaterdag
21 April a.s. des middags
12 uur, op de Algem. Be
graafplaats te Haarlem,
ingang Kleverlaan.
Verzoeke van rouwbeklag
verschoond te blijven
10 pCt. KORTING op
Stoomen en Verven van
SCHOONMAAK-
GOEDEREN
Ook op Gordijnen
Cfco*iitwlteu.H
AoHUtlMadtft.
ALLE BETONWERKEN
Correcte levering.
B i 11 ij k e p rijzen.
Pres. Steinstraat 7, Tel. 11703
„RICHE" FOTO ART
169 GR. HOÜTSTR. TELEF. 13472
JUBILEUMSPORTRETTEN
INDIEN U
een 2de handsch rijwiel zoekt,
komt u dan bij ons eens kijken.
Wij hebben nog 1ste klas mer
ken w.o. Fongers, Gazelle, Sim
plex. Raleigh, alle met 12 maan
den gar. Prijzen vanaf 16.50.
A. KOELEMEIJER, Breestr. 3.
I v I
FONGERS
Neerland'* beste
<roor den laag sten prijs!
Compleet vanaf f 42.
J. J. van Kooten
Plein 22 Telef. 12000 g
Centrale Tandheelkundige
Kliniek
Kenaupark 26 a
Haarlem, Tel. 12644
SPREEKUREN iederen werk
dag 9-11, en 1-2; Dinsdags
avonds 6.30-8.30 uur. Zater
dagsmiddags geen spreekuur.
D. HESSELS
Tandheelkundige
Kenaupark 26
PARTICULIER SPREEKUUR 12-1
en volgens afspraak. Zater
dagsmiddags geen spreekuur
Friesche Varkenimarkt 2-4
Dier-genecskuiklige kliniek
door dierenarts L. J. Kas
Leidschevaart 7G
op Dinsdag- en Vrijdagavond v.
7.308 uur. uitsluitend voor
minvermogenden
VERKOOPSTER
Door tijdsomstandigheden biedt
zich aan een 2de verkoopster. In
eerste klas zaak werkzaam. Voor
zien van goede referenties. Br. no
9912 bur. van dit blad
Flink zelfstandig
DAGMEISJE
gevr. Aanm.
laan 54.
8 uur Twijnders*
FLINK MEISJE
gevr.. pl.m. 20 jaar, van S3 u.
Loon 4.p. w. met middagk.
Adres Santpoorterstr. 62 zwart.
Gevr. m. Mei bij alieenw. dam©
Holl. Dienstmeiije P.G.
g. k. werken en eenv. koken. bov.
20 jaar, v. g, g. v. Br. no. 9916
bur. van dit blad
SCHILDERSJONGEN
of aankomeling gevraagd. Adres:
KEMPER, Kerkplein 17, Bloe-
mendaal.
Kunnen direct nog eenige
flinke Behangers
geplaatst worden bij C. AL'GL'S-
TIXUS, Vosmaerstraat 95. Aanb.
na 7 uur.
Een flinke Jongen
gevraagd boven de 16 jaar. voor
loop- en spoelwerk. Zich aan te
melden Wijnhandel ,,De Wijn
pers", Houtplein 30, tusschen 6
en 8 nur.
Nette Jongen gevr.
voor de bezorging van brood.
Leeft. 16 a 17 jaar. Br. met ultv.
inl. no. 9919 bur. van dit blad
TE HUUR GEVRAAGD
vrij beneden- of vrij huisje (geen
H.Nrd.) Huurprijs ca. 6 p. w. of
25 p. mnd. Br. no. 9914 bur.
van dit blad
2 Kantoorlokalen
te huur gevraagd op lsten stand
voor rustig kantoor. Br. met
prijsopg, onder no, 282 Wen-
sing's Adv. Bur. Tempeliersstr. 32
Voor direct gevraagd een
Noodhulp Keukenmeisje
en een
Noodhulp werk- tweede-
meitje
Goede mondelinge getuigen. Br.
no. 9915 bur. van dit blad
In gezin m. kinderen te Haar
lem wordt, een flink
BURGERMEISJE
gevr., hulp aanw., geen buiten
werk. Br. no. 9911 bur. van dit
blad
is de Courant
waarin de zaken
man het doel
treffendst en
mei groot succes
I
