Mevr. Theo Marm-Bouwmeester 84 jaar.
De vliegende feeks
Het jongenskoor „Die Wiener Sangerknaben", dat Woensdagavond in het Concertgebouw t#
Amsterdam een uitvoering gaf, bij aankomst te den Haag
Mevrouw Theo Mann Bouwmeester vierde Woensdag haar 84sten verjaardag.
Bij deze gelegenheid mocht de kunstenares gelukwenschen en sympathiebetui
gingen in velerlei vorm ontvangen
Schoenen poetien. - Een degelijk, t.rogk.erend. be.igheid in hel .home" De voetbalwedstrijd Zwaluwen-Stoke City in het verlichte stadion
der Wiener Sangerknaben, die zich in den Haag best thuis gevoelen te Amsterdam. Een kijkje tijdens de match
LI I I LI L" T* I Neville Chamberlain, de Engelsche minister van Financiën, heeft zijn begrootlnf
De Betuwe is tengevolge van net zachte weer der laatste dagen in bloei gekomen. Lentebloesem bij hei met
een zeer gunstig onthaal bekroond gezien. - Hierboven de minister
gereed om zich naar het Lagerhuis te begeven ter voorlezing van hei
exposó der begrooting
I' -
FEUILLETON
EEN BLIJMOEDIG SPEL IN DRIE
BEDRIJVEN
door
BEN VAN EYSSELSTEIJN.
4)
Duchess: Eri nu, Jongen, vertel nu de ver
rassing, ik kan niet langer wachten, het is
alsof ik op spelden zit.
Lady Alice: Harold, Barry komt ons een
heel groote verrassing vertellen; Maud weet
er al van, niet waar Barry? Ga zitten Harold.
Toe Barry, begin.
Barry: Jaehik ben er zelf ook zoo
vol van. Ik ziet u, ik wilde u zeggen
datHè ik geloof dat ik het gemakkelijker
zeggen kan, als ik er bij staan ga. Ik wist niet
dat het zoo moeilijk kon zijn om iets te ver
tellen.
Duchess: Vooruit dan, jongen, vooruit
dan.
Barry (staande): Lieve Lady Brentwood.
Ik mag toch wel „lieve" tegen u zeggen? Moe
der praat altijd zoo over u.
Lady Alice (verteederd in het vooruitzicht
op het nieuws): Maar natuurlijk. Barry.
Barry: Lieve Lady Brentwood en lord
Brentwoord. Wat ik vertellen ga, is een gebeur
tenis die sedert gisteren mijn heele leven te
vullen schijnt, die me plotseling doel geeft
(jongensachtig) Ja.... anders denk Je daar
niet zoo over na hè? Maar dan opeens voel je
dat je een doel gekregen hebt. zz
Duchess (springt extatisch op. Tijdens haar
ovatie gaat Barry een beetje bedremmeld
weer zitten)O lieve Alice. In het leven van
een moeder zijn van die oogenblikken, die het
moederhart luider doen kloppen om het geluk
van haar kind. (gaat zitten). Verder, Barry.
Barry (weer staande)U maakt me heele-
maal in de war op zoo'n manier. U moet me
niet in de rede vallen, zóó kan ik het niet.
Lady Alice (springt op. Barry ploft neer)
Kom, jongen, gebruik nou niet zoo'n omhaal
van woorden, ik zal je toch niet opeten. Zeg
het maar, zeg het
Barry (gaat weer staan, evenals de Duchess,
die zijn woorden met ja-ja knikken onder
streept. Alleen Lord Harold blijft met een ge
melijk gezicht zitten.)Nou dan Lady Brent
wood, ik ben gekozen in het Nationaal Team,
om de eer van Engeland in de aanstaande
match tegen Uruguay te verdedigen.
Duchess (zij vallen alle drie neer in hun
stoelen): O, lieve Alicewat zeg je daar
van?
Lady Alice (strak)Ik zit paf. Ikeh.
wel gefeliciteerd (ze knikt). Ik ben sprake
loos.
Duchess: Ochhet geluk overweldigt
haar.
Lord Harold (springt op. Er valt een pak
van z'n hart)Nee, maar Barry, jongen, dat
ls enorm. Hartelijk gefeliciteerd. Het Natio
naal Team! En j ij bent gekozen.
Barry (trotsch)Als spil!
Lord Harold: Maar Alice, wat een verras
sing, lieve, hoor je dat? Als spil, kolossaal!
Van harte Barry, van harte. Wat ben jij een
reus geworden. Net een echte man. Duchess.
Engelands spil? Da's geen kleinigheid.
Voetbal, jongen, is het meest intelligente spel
dat ik ken. Je hebt er geen flauw vermoe
den van Barry, dat daar (wijst op z'n beenen)
voor een geweldigen invloed heeft op dat daar
(wijst op z'n voorhoofd). Succes hoor jongen,
succes!
Lady Alice: Daar hoor ik een motor. Dat
zal Maud zijn (tot de Duchess) Harold's doch
ter heeft de gewoonte zoo af en toe uit de
lucht te komen vallen.
Lord Harold: Kijk eens, kijk eens! (hij wijst
omhoog). Uit de lucht ja(allen kij
ken op).
Duchess: Gut.... nee maarhoe in
teressant.
Barry: Geweldig.... (angstig)Als het
maar geen vallen is.
Allen: Oóóh! (Het ronken wordt plotseling
zwaar en dreunend. Allen bewegen in een ver
schrikten kreet het hoofd van boven naar
rechts)
Lord Harold (is naar de balustrade gevlo
gen): Maud! Maud! (bij grijpt naar zijn hart
en krimpt in elkaar. Doodelijke stilte. De mo
tor zwijgt. Allen zien elkaar aan. Lord Ha
rold, die ziet dat zijn vrouw naar hem kijkt,
tracht zich te herstellen en komt bibberend
uit zijn saamgekrompen houding op.) Wat
een durf hè? Zag je dat, hè? HèhèDat
lapt ze 'mDaar zou je weer jong bij
wordenkijk, daar komt ze al aanhollen.
Hèhè
Lady Alice: Maud is ontzettend.
Duchess: Ik dacht dat ik het bestierf van
schrik. Het verbaast me heusch dat ik niet
flauw gevallen ben.
Barry (verstard): HemelIk dacht dat
ze, te pletter sloeg.
Maud (komt langs de trap met de leeuwen
op. Jong. slank, energiek. Een modern, on
afhankelijk meisje. In het eerste bedrijf iets
te weinig, vrouw". Ze is in een vliegcostuum
met vlieg kap gekleed. Tijdens de begroeting
schuift ze den bril op en zet de kap af)Hal
lo, hallo! Dag paps! (kust hem en geeft hem
een slag op den schouder). O dag Duchess,
dag moeder. Hallo Barry, hoe gaat het sinds
gisteren, nog draaierig van de loopings? Dag
paps, wat zie je er grimmig uit. ouwe brom
beer. Heb je een cigaret voor me?
Lady Alice: Brombeer!
Maud: Heb ik 'm dat niet veTdraaid gauw
geleverd? We hebben 160 K.M. gevlogen.
Lady Alice: Kind, ik moet je zeggen, dat ik
perplex sta.
Lord Harold: Je moeder doet van avond
eenvoudig niét anders.
Barry: Maud, hoe durf je!....
Duchess: Ik sta te beven op m'n beenen.
M'n handen zijn er ijskoud van.
Lord Harold: Ja, het is werkelijk te dol.
Ik ben ontstemd Maud, zéér ontstemd.
Lady Alice: Als je dochter haar nek wil
breken, moet ze het zelf weten, maar laat ze
het dan zóó doen dat niet de heele familie
met een hartverlamming te kampen zit. Wat
zijn dat voor zotte salto mortale's?
Maud: Salto mortale? Wel nee, dat was een
tail slideen een piqué en landen met side
slip, voila. Jasses, wat een gezicht, paps, kom
nouToeNou! Wat zitten jullie daar
allemaal met begrafenisgezichten te kijken...
ik schijn de heele familie weer grenzeloos
beleedigd te hebben. Nou hoor. het is de moei
te waard om jullie eens gezellig te komen
verrassen, dat moet ik zeggen!
Lady Alice: Oóóh! Maud! Waar is ie?
Maud: Wat? Wie?
Lady Alice: Nou je je(ze ziet
den kring en durft het woord .Verloofde" niet
in haar mond te nemen omdat de Duchess en
haar zoon er zijn). Nounatuurlijk
jeHarold, man, zeg nou ook eens wat. Je
zit er bij als een rund. Toe nouhet is
toch jouw dochter.
Lord Harold: Ja Maud Waar is je
Wie is het, Maud? Je hebt ons razend nieuws
gierig gemaakt met die verrassing. Niet
lieve?
Maud: O verdraaid, dat is waar ook. Dat
schoot me in de consternatie totaal door m'n
hoofd! Nee, kijk die jongen daar nou toch
eens staan, ik was hem totaal vergeten. Hé!
Hallo! Tom! Tööoom! (zij wenkt) Daar
komt ie al aan. Kijk 'm draven. Hallo, kom
hier, Tom Kijk menschen: dit is Tom.
Wat zeggen jullie van hem?
Tom (De mecano komt op. Aardige jongen
maar wekt den indruk een ietwat ruwe. on-
verschilllige arbeider te zijn. Hij zit vol
olievlekken en vuile spatten. Draagt een
werkpak met een vllegkap die hij ln de hand
houdt.) Qoedöü fffOPgL De ten Tpm GaH
naar Lady Alice toe. Buigt ietwat schutterig
rond, voelt zich zeer onwennig, want de an
deren deinzen achteruit. Hij doet buigend
enkele stappen terug).
Lady Alice: Genadige Hemel, Maud, wat
breng je ons daar? (ze beziet den mecano
alsof hij een bijzonder exemplaar van een wil
de döerensoort was).
Lord Harold: Beste Maud, ik ben een zeer
geduldig man. maar dat daar wil je toch niet
op mijn lankmoedigheid probeeren. wel?
Maud: 't Zal een experiment zijn waar je
aan gelooven moet, paps.
Lord Harold. Dat is geen experiment meer.
Dat is vivisectie.
Lady Alice: Harold, je dochter is onmoge
lijk!!
Maud: Zeg nou es wat aardigs van 'm (ze
gaat zitten en rookt). Me dunkt, jullie bent
er niet vriendelijker op geworden.
Lady Alice: En hoe heet dat eigenlijk!
Harold je zou je dochter wel eens mogen
vragen hoe dat heet.
Tom: Tom, Mylady.
Lady Alice: Ik meen niet dat ik u iets
vroeg.
Maud: Zeg es. zijn jullie van plan zoo nog
langer door te gaan? Ik heb je dit maar te
zeggen: als de conversatie hier niet zonniger
wordt, stijgen we onmiddellijk weer op en
jullie hebt het nakijken
Lady Alice: Harold, zeg watofof
ik ga wat zeggen.
Lord Harold: Wat mij op 't oogenbhk het
meeste interesseert, is te weten hoe die jonge
man zich op het oogenblik voelt. Vertel eens
Tom, hoe vindt jij je entree hier? En hoe
voel je je?
Tom: Mylord, ik voel me best. Dank u voo
de belangstelling. Ik had me heusch nleti
bijzonders van de kennismaking voorgesteld
Ik wist wel. dat u geen eerepoort voor zoê
zoudt oprichten. Maar u moet me leeren ken
nen.
(Word» riiiaM
